BlogGang.com : : จันทราน็อคเทิร์น : ระยองฮิสั้น

ระยองฮิสั้น จันทร์ฮิยาว ส่วนตราดฮิใหญ่

ผมเพิ่งไประยองมาครับ
ต้องบอกว่า ระยองเป็นจังหวัดที่ไปแล้ว หยุดไปซ้ำไม่ได้จริงๆ
สาเหตุง่ายๆ เลยคือ จังหวัดมันเงียบสงบดีครับ

เหมาะกับคนกรุงฯ ที่อยากหาที่พักผ่อน แบบพักผ่อนจริงๆ
แล้วอยู่ท่ามกลางธรรมชาติจริงๆ

ก่อนจะไปเที่ยว ผมเปิดอีเว้นด้วยการฉลองวันเกิดหลานที่บ้านซะก่อน
ผมทำงานเส็ดช่วงเช้า ก็แวะกลับมาพาหลานไปกินไอติมซักหน่อย

ตอนเย็นมาฉลองวันเกิดด้วยกันทั้งครองครัว

HAPPY BIRTHDAY

กลับมาที่ระยองครับ
อีกหนึ่งสาเหตุที่ผมติดใจระยองคือ รถไม่ติด ขับมอร์เตอร์เวย์ยาวๆ
ถึงจะใช้เวลา 3 ชั่วโมงเหมือนกัน แต่ชิลๆ ครับ

ไปถึงผมวางแผนมาอย่างดีว่าจะเกินกินข้าว กินน้ำแข็งใสเย็นๆ ที่ถนนยมจินดา
แต่.....ปรากฎว่า .... ร้านปิดเกือบหมดครับ
เพราะเค้ากำลังวางสายไฟฟ้าใต้ดินกันอยู่ ป๊าดดดดดด
แล้วถนนหน้าซอยก็เปิด ผมต้องขับวนไปวนมาเป็นหนูติดจั่น
สุดท้ายก็ไปหยุดตั้งหลักใน ศาลเจ้าแม่ทับทิบ...

แฟนหันไปหันมา แล้วถามว่า "มันจอดได้หรอในศาลเจ้าเนี้ย"
"ได้ดิ....ไหว้พระป่ะละ" ผมหยิบหมวก New Era กับแมสสีดำมาใส่ แล้วเปิดประตูลงจากรถ

ส่วนแฟนได้แต่ถอนหายใจแล้วลงจากรถตามผม
ศาลกว้าง สะอาดสะอ้านดี ผมเลยเดินตรงไปที่ตึกตรงข้ามทันที
"เทอจะไปไหนอ่ะ"
"หาห้องน้ำก่อน ห้องน้ำน่าจะดี"
"เท้อ! นี่ศาลเจ้านะ"
"ก็ศาลเจ้านั่นแหละ เจ้าเค้าเมตตาทุกคนแหละ"
ว่าแล้วแฟนก็จับหน้าผมหันไปหาเค้า พร้อมถอนหายใจอีกครั้ง
"แล้วเทอใส่ทั้งแว่นดำ ใส่ทั้งหมวก ใส่ทั้งแมสทำไม"

"เวลาเค้าด่าจะได้จำหน้าเราไม่ได้"

555555555555555555555555 ผมพูดจิง!

แต่ยังไงผมก็เข้าห้องน้ำจริงๆ ครับ แฟนก็เข้านะ ... ทำเป็นบ่น
ห้องน้ำดีสะอาดมาก เป็นตัวเลือกที่ดีครับสำหรับห้องน้ำสาธรณะ
"สรุปเทอจะไหว้ไหมพระ" แฟนถาม

ผมยกมือไหว้ ในใจคิดว่า ขอบคุณนะครับเจ้าแม่ ไว้ผมมาใหม่
แล้วเดินไปยืนดูที่หน้าถนน ดูว่ามีร้านอะไรเปิดบ้าน หรือมีอะไรเดินได้บ้าง
ปรากฎว่า นอกจากความร้อนของช่วงเที่ยงแล้ว ไม่มีอะไรเลย ทุกร้านปิด
ผมเลยบอกแฟนให้กลับขึ้นรถ เราจะออกไปหาที่กินข้าวที่อื่นต่อ

สรุปก็ต้องกลับมาตายรัง ที่ร้านก๋วยเตี๋ยวร้านเดิมที่อร่อยเข้าตา ราคาโดนใจ
ก็จัดน้ำลำใยมาย้อมใจซักหน่อย

เจ๊จิ๋มลูกชิ้นปลา

ก่อนโรงแรมก็แวะคาเฟ่เล็กๆ ชื่อ Prompt cafe ฆ่าเวลาเล็กหน่อย

ผมพักโรงแรมเดิมกับครั้งที่แล้วครับ

Rayong Marriotte Resort and Spa

ด้วยเหตุผลของทำเลที่ตั้งที่เงียบสงบมีความเป็นส่วนตัวสูงมาก
และความสะดวกสบายที่คำนวนแล้วคุ้มราคา
ไม่ใช่ว่าผมเลือกโรงแรมแพงนะครับ แพงกว่านี้ก็มี แต่ดูแล้วไม่คุ้ม
บรรยากาศในห้องเหมือนเดิม เพิ่มเติมก็แค่.....
เราโน้ตมาว่า เป็น Wedding Anniversary
ทางโรงแรมก็จัดลูกโป่งรู้หัวใจสีชมพูโปรยไว้เต็มเตียง
พร้อมจัดห้องโซฟาเบดวิวสวยไว้ให้เสร็จสัพเหมือนคิดแทนให้ 55555

พักผ่อนได้ที่ ก็ออกไปเล่นน้ำและเดินชายหาด
ซึ่งคุยกันแล้วว่า วันนี้เดินทางมาเหนื่อยแล้ว
ใช้เวลาชิลๆ กันดีกว่า เลยตัดสินใจกินข้าวในโรงแรม
ที่ร้าน Fish bar ห้องอาหารริมหาดของทางระยองแมริออท
ทำให้เรามีเวลาเดินเล่นหาดจนเกือบค่ำ เสพบรรยากาศทะเลยามเย็น

จากที่ตอนเย็นๆ ผมเดินมาจองโต๊ะเอาไว้
เราก็มาดินเนอร์เบาๆ กันที่ห้องอาหาร Fish bar ด้วยบรรยากาศชิลๆ
ดีนะครับที่จองไว้ ไม่งั้นเต็มเหมือนกันสำหรับคืนวันเสาร์

ทานเส็ดก็ออกไปตามหาอะไรเย็นๆ ซ่าๆ ดื่มต่อที่ห้อง
แต่......ที่ผมบอกว่าผมหาทำเลที่ตั้งโรงแรมที่เงียบสงบ
และผมก็ได้สมใจ เพราะถ้าคิดจะไปเซเว่น ต้องขับรถไปร่วม 6 กิโล

ป๊าดดดดด ในกรุงเทพแทบจะเจอเซเว่นทุก 300 เมตร
นี่ต้องขับไป 6 กิโล แล้วเป็นเซเว่นในปั้มอีก
ผมเลยบอกแฟนว่า ไม่น่ามีแอลกอฮอล์ขายวะ เพราะขายในปั๊มไม่น่าได้
ซึ่งระหว่างขับรถไปเซเว่นก็เล่นร้านขายส่งเหล้ายาปลาปิ้งเป็นระยะๆ ตลอดทาง
ผมก็เล็งๆ กันไว้ กะว่าเซเว่นไม่มีก็จะกลับมาซื้อตามร้าน
แล้วก็จริงครับ....เซเว่นไม่มีขาย เพราะอยู่ในปั๊ม
หลายคนเดินมาตามหาเบียร์กินเหมือนกัน พนักงานก็ให้ลายแทงให้ออกไปซื้อ

ซื้อขนมอะไรเส็ด ก็ออกไปซื้อแอลกอฮอล์ไปดื่มต่อที่ห้อง
แหม่....แพงกว่าปกติซะด้วย
แต่จังหวะนั้น ราคาไม่มีผลในการตัดสินใจของคนดื่ม
แพ้กว่าก็ซื้อละ ไม่งั้นต้องขับรถ 10 โลเพื่อหาเบียร์ก็ใช่เรื่อง

คืนนั้นก็ดื่มไปดู Netflix กันไปท่ามกลางลูกโป่งสีชมพู

เช้ามาก็ไปทานข้าวแต่เช้าละครับ
เพราะวันนี้มีแผนจะเดินทางไปเที่ยวไกลออกจากตัวโรงแรมซักหน่อย
ผมลงมาที่ห้องอาหาร ก่อน 8 โมงซักหน่อย กำลังดีครับ
คนยังไม่มาก สามารถเลือกที่นั่งทั้ง in door หรือ Out door ได้
ผมเลือก out door เพราะดูแล้วอากาศกำลังดี

ทานอาหารเช้าเรียบร้อยก็พร้อมเดินทางไปเที่ยว
ซึ่งที่ที่ผมกำลังจะไปคือ ทุ่งต้นโปร่งทอง
ทุ่งต้นโปร่งทองนี่อย่างดังอ่ะครับ เป็นแหล่งท่องเที่ยวแนวธรรมชาติ
ตั้งอยู่ที่ป่าชายเลน ปากน้ำประแส

แหม่....แค่ฟังก็ร้อนระอุแล้วครับ!!!
แต่มาเที่ยวระยอง มันก็ต้องเที่ยวแบบนี้ละมั้ง

ผมใช้เวลาขับรถจากโรงแรมไปที่ทุ่งโปร่งทองประมาณ 30 นาที
ซึ่งต้องบอกว่าระยะทางนี่รวม 20กว่าโลเหมือนกัน

เราต้องจอดรถทิ้งไว้ที่ลานจอดรถครับ
แล้วนั่งรถมอร์ไซด์พวงข้างที่มีบริการ คนละ 8 บาทไปที่ป่าชายเลน
ซึ่งทีแรกผมคิดว่าที่เที่ยวมันมีแค่ทุ่งโปร่งทองที่คงต้องเดินเข้าไป

แต่ไปถึง อ้าวเค้ามีให้นั่งเรือด้วย
ผมกับแฟนเลยจัดการไปติดต่อเรือเที่ยวป่าชายเลย
ลุงแก่บอกว่า คนละ 50 บาท โห!!! โคตรถูก
50 บาทที่ได้ล่องเรือเที่ยว 1 ชั่วโมงเลยครับ
แต่....ลุงบอก ไปเลยไม่ได้นะ ต้องรอเรือเต็ม ให้ยืนรอสมาชิกก่อน
แล้วผมเป็นคนรออะไรได้ที่ไหน.....ผมเลยหยิบแบงค์ 1 ใบยื่นให้ลุง...

"ผมเหมาละกันลุง ไป 2 คน"
ทีนี้ง่ายเลย "ลงเรือได้เล้ยยยย" ลุงตะโกนบอกคนขับเรือ
ไวเลยครับทีนี้....

แต่บอกเลยว่า คุ้มตัง!!!
เพราะวิว 2 ข้างเป็นวิวป่าชายเลนที่สมบูรณ์ และเขียวชะอุ่มมากๆ
วิวสวย ลมเย็น ร่มรื่น ไม่ร้อนเลยครับ
น้องคนขับเรือก็อธิบาย พาเที่ยวไปตามเส้นทางป่าชายเลน

และไคร์แมซแรกคือ ตรงนี้ครับ

น้องขับเรือบอกว่า
"นี่บ้านหลังที่หมอหลาเค้าเคยมานอนล่าท้าผีครับ"
แฟนผมร้อง ห๊ะ ส่วนผมร้อง อ๋ออออออ
ผมนี่เม้าท์ทันทีว่า อ๋อใช่ๆ "ผมฟังอยู่ช่วงนั้น ว่าเป็นบ้านไม้ร้าง หลังนี้เลยหรอครับ"
"ใช่พี่ หลังนี้เลย"
"แล้วเค้าเจอไหม" แฟนผมถาม
"เจอ!" ผมกับน้องขับรถตอบพร้อมกัน 555555

แล้วน้องก็เล่าเรื่องให้ฟัง ผมก็ฟังเอาบันเทิงครับ
อย่างที่บอกว่าผมไม่ได้เชื่อ ไม่ได้กลัว แต่เล่า ฟัง แบบเอาบันเทิงล้วนๆ
ผมยกกล้องถ่ายกลับมาด้วย
แฟนยังบอกเลยว่า "เท้ออออ อย่าถ่าย เดี๋ยวติดอะไรมา"
ผมเลยบอกว่า ไม่ติดหรอ คนที่อยู่เค้าเป็นเจ้าของบ้าน
เราไม่ได้ไปยุ่งอะไรบริเวณบ้านเค้าซักหน่อย

ระหว่างทางมีได้ดูฝูงปูก้ามดาบ
ฝูงค้างคาวแม่ไก่
กระชัง Osyter
เดินเล่นชายหาดวิวปากน้ำประแส
ที่มองเห็นเกาะเสม็ด เกาะมันนอก และเกาะช้าง

ก่อนที่เรือจะส่งเราที่จุดเดินสำรวจป่าชายเลน
ที่สามารถเดินแยกไปดูอนุสรณ์เรือรบประแส
หรือทางไปต้นแสมยักษ์ได้
แต่...ผมไม่เดินไปครับ เห็นป้ายบอกทาง 1.5โล ก็ท้อแล้วครับ
ขนาดเลี้ยวไป ต้นโปร่งทอง ซึ่ง 300 เมตร นี่ยังเหงื่อตก

ไปถึงก็เขียวดีครับ.....
ถือว่าเป็นการท่องเที่ยว เดินสำรวจธรรมชาติก็ถือว่าชื่นใจดีครับ
อากาศในป่าชายเลนดีมากจริงๆ

ออกจากป่าชายเลนมา ก็หาข้าวทาน
เราแวะที่ ครัววาสนา นั่งทานชิลๆ ริมบ่อน้ำ

จากนั้นก็แวะคาเฟ่อีกซักที่
ที่ชื่อว่า ปาฏี......อ่านว่าอะไร???

สวยดีครับ
แสงดีถ่ายรูปสวย พนักงานบริการดีมากๆ
แต่เบเกอร์รี่ เครื่องดื่มอาจจะไม่ถูกปากผมเท่าไหร่ ส่วนแฟนก็ดูชอบดี
กับอีกเรื่องที่ผมติดคือระบบ Ventilation ในร้านไม่ค่อนดีครับ
กลิ่นอบเบเกอร์รี่ หรือทอดอะไรซักอย่างนี่แรงจัดๆ
เรียกว่าผมอยู่ไม่ได้ ต้องบอกแฟนขอไปเดินเล่นข้างนอก
ทนนั่งซักพักรู้สึกจะป่วยเอาครับ

มีแค่คนสั่งไอติมรูปหน้าแมวกัน 55555 น่าจะฮิต

แค่นั้นก็เหนื่อยมากครับ ร้อน.....
ผมกับแฟนกลับมาก็เปลี่ยนชุดลงสระน้ำกันตั้งแต่ บ่าย 3
มันมีที่ร่มๆ อยู่ครับ คนน้อยเล่นสบายมากเพราะเป็นวันอาทิตย์
นั่งเครื่องดื่มจากบาร์มาดื่มคนละแก้ว

พอได้ เกือบ 5 โมงก็ไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปทานอาหารเย็น
เย็นนี้จะไปทานที่ เจ๊ยินดี ซีฟู้ด
ก็ที่เดิมของครั้งที่แล้ว เพราะติดใจตรงที่ สด ดี และถูกมาก

อ้อ ลืมบอกว่า ครั้งนี้แขกที่โรงแรมน้อย
และเราพักเสาร์ถึงจันทร์ ทำให้แม่บ้านเข้ามาทำห้องให้ดีมากๆ
คือเข้ามาบ่อยมากครับ แทบจะทุกครั้งที่เราไม่อยู่
แค่ลงไปกินข้าวเช้า ยังเข้ามาทำห้องให้เรียบร้อย
ซึ่ง.....หุย ห้องผมนี่อย่างกับเมื่อคืนเกิดสงคราม
ไม่คิดว่าแม่บ้านจะเข้ามาจัดห้อง อายมากครับ

แต่ดูแลดีมากจริงๆ ครับ
นอกจากไม่หยิบจับ หรือย้ายที่ของที่วางไว้
แม้แต่ตุ้มหูที่แฟนถอดวางไว้ที่โต๊ะข้างเตียง
หรือแหวนกับตุ้มหูที่ผมถอดวางไว้ที่ที่วางสบู่....คือมันก็ไม่ควรวางเนอะ....
ส่วนอาบน้ำที่ผมบรรเลงซะเป็นคราบ Barth boom สีชมพู ก็ล้างให้เรียบร้อย
พี่แม่บ้านคงจะสาปส่งผมแน่นอนครับ