อ่านลงมาเรื่อย ๆ ดูแล้วคงเหนื่อยแย่เลย 555

...
เรื่องพูดคุยหรือไปกับลูกค้าหรือคนรู้จักครึ่งค่อนวันนี่่ ไม่สนุกเลย
ไม่รู้จะพูดอะไรมากนัก

คุยกับลูกค้าไม่บ่อยนัก เซลล์เขายังปิดการขายไม่ได้ หุ หุ
เห็นผมเดินเข้าโชว์รูม มันรีบแนะนำว่าที่ลูกค้า พี่ไวน์เขาพูดง่าย
ใจดีด้วย... พูดคุยสิบกว่านาที ลูกค้าตกลงให้ส่งคนไปดูพื้นที่
สถานที่จริงเพือสเก็ตการตกแต่งเสนอราคา เฮ้อ..ลูกค้ายอม
ให้ไปที่คอนโดสำเร็จไปครึ่งกว่าแล้ว

บางทีผมก็นึกขึ้นได้ว่า ลูกน้องมันลองภูมิว่าเราจะปิดการขายได้เปล่า บางทีคุยตั้ง 2 ครั้งกว่าจะสำเร็จ.

ขำประโยคนี้ค่ะ

"กุไม่มีเซ้น กุไม่มีเซ้น เมิงจูนกุไม่ติดหรอก อย่ายุ่งกับกุเลย"

ผีชอบหลอกคนขี้กลัวค่ะ เราต้องทำเป็นเเข็งแกร่ง ไม่กลัว จะได้ไม่โดนหลอก

วันทำงานก็ร่อนไปทั่วทักสารทิศ
แบบไม่ได้พักไม่ได้วางแล้ว เย็นยังมีแรงไปเดินงานเกษตรอีก
แบตเตอรี่เต็มตลอดเวลา.. แต่ยังไงซะก็ถามร่างกายด้วยนะคะ
ถ้ามันล้าจริงๆวันหยุดเสาร์อาทิตย์ก็พักร่าง นอนเน่าๆนิ่งๆ
หายใจทิ้งอยู่บ้านบ้างไรบ้าง..

แต่จริงๆถ้าเครียดมากสวดมนต์ช่วบได้เยอะเลยนะคะ
ไม่รู้แนะนำถูกคนไหม

จะคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ

ปล.ลูกสมุนพัดที่ทำตามคำสั่งลูกพี่ดี
เสมอต้นเสมอปลายขนาดนี้ หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว
ควรส่งเสริมจริงน่ะแหละ

ข้อดีของบล็อก
พี่ก๋าว่ามันเป็นพื้นที่ส่วนตัวของเรา
ที่จะเล่าอะไรก็ได้
เพราะสุดท้ายพี่ก๋าเชื่อว่าเจ้าของบล็อกทุกคน
ก็จะมีลิมิตในการเล่าเสมอ

ข้อดีของมันคือ เรามีพื้นที่ระบายความเหนื่อยกาย เหนื่อยใจ

ปัญหาในเรื่องงาน
เป็นสิ่งที่ท้าทายจริงๆครับ
ทำให้เราได้ประสบการณ์เพิ่มขึ้นเสมอว่าจะต้องตัดสินใจอย่างไร
เพื่อให้ได้คำตอบที่ดีที่สุดทั้งกับบริษัท ตัวเราและรุ่นน้อง

เชื่อว่าน้องปริ๊นซ์ก็ได้ทำงานอย่างเต็มที่
ดูแลทั้งเจ้านาย ลูกค้า ลูกน้อง
เหนื่อยน่ะเหนื่อยแน่ๆ
แต่พี่ก๋าว่ามันคุ้มกับประสบการณ์ในการทำงานมากเลยครับ

สวัสดีครับน้องปริ๊นซ์
เห็นด้วยกับเม็นตฺ์คุณก๋าเลยว่า บล็อกของเรา พื้นที่ของเราจะเขียน จะบ่นอะไรก็ได้ อย่างน้อยก็มีเพื่อนมาคุย มาให้กำลังใจ
พี่ว่างานของน้องปริ๊นซ์นี่ท้าทายตัวเองมากจริง ๆ ครับ ไปเจอคนแปลกหน้า แล้วต้องคุย ต้องเอาใจ จนขายงานได้ สุดยอดเลย
มีลูกน้องเก่ง ๆ นี่ ต้องส่งเสริมเป็นอย่างยิ่งเลยครับ

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์

แวะมาฟังท่านรองผู้จัดการแผนกปริ้นบ่น
เหนี่อยเลยเป็นหัวหน้าคนต้องรับผิดชอบชีวิตการงานคนอื่น

ผมว่าคนไทยเราทำงานหนักเกินไป หลายๆ คนชอบอ้างเรื่องวันหยุดของเราที่ดูเหมือนจะเยอะ แต่ถ้าไปดูขางต่างชาติ พวกมันเยอะกว่านะ อีกอย่างรายได้เขามากกว่าด้วย

ส่วนมากตัวใหญ่ๆ เขาก็มองแค่ตัวหัวหน้าเท่านั้นแหละครับ ไม่ค่อยมองลูกน้อง เขาอาจไม่ไ้คิดเรื่องขยายจำนวน หรือทำให้ บ. เติบโต คิดว่าแค่นี้ก็กำไรระดับที่พอใจแล้วก็ได้

มันก็ไม่แปลกที่เวลาไว้ใจใครก็จะใช้แต่คนนั้น ก็เหมือนนักฟุตบอล แต่จุดที่เหมือนกันคือ ไม่ว่าจะคนทำงาน หรือนักฟุตบอล ถ้าใช้งานบ่อยๆ ก็พังครับ มันต้องมีพักบ้าง กรณีนักบอลอาจแค่บาดเจ็บ ววยหน่อยแฮมสตริง ก็พักไป 3-4 เดือนยิ่งเสียหายกับทีม คนทั่วไปเข้าโรงพยาบาลแรงสุดตายเหมือนที่เราเห็นเป็นข่าว

ดีครับที่ไว้ใจ จริงๆ เราเห้นว่าเขาทำได้แหละ ผมก็เคยเจอลักษณะแบบนี้นะ ผมไม่เคยทำหัวหน้าบอกผมทำได้ แค่ประสบการณ์น้อยเลยทำได้ช้า ก็ทำไปสิจะได้อัปค่าประสบการณ์ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกนะคุณไว้ใจผม ผมก็ทำให้ก็เท่านั้น

พี่ว่ามันดูเหนื่อยจริงๆนะคะที่ต้องคอยเทคแคร์ลูกค้า ต้องหาเรื่องคอยคุยที่เค้าถูกใจ เป็นพี่ก็ไม่ไหวจริงๆนะ

ยินดีด้วยค่ะที่ขายงานได้แม้จะแลกมาด้วยการโดนว่า 5555 แถมชมว่าหล่ออีก

เป็นกำลังใจให้สู้ชีวิตต่อไปค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะน้อง


จากบล็อก

พี่ว่าทำงานใช้หนี้ นี่น่าจะเกือบทุกคนนะคะ
ไม่มีหนี้ ไม่มีแรงขับในการทำงานค่ะ 55555

สวัสดียามเที่ยงค่ะ น้องปริืนซ์

จากที่บล็อก


ปากคลอง 2 เค้าสร้างตอนที่มีเรื่องจะย้ายปากคลองกันไงครับ แต่มันไปลำบากมาก แทบจะไม่มีรถเมล์ผ่าน



แต่พี่ชอบนะครับ กว้างขวาง ที่จอดรถเยอะมากๆ สะอาด คนน้อย อากาศไม่ร้อนอบอ้าว ราคาดอกไม้ก็ราคาเดียวกันเลยครับ


วันนี้เพิ่งจะไปมาตอนเช้า ได้ดอกคาร์เนชั่นสีวินเทจมา 2 กำ ลิลลี่ 1 กำ ครับ เดี๋ยวรอเค้ามาอัดน้ำยาปลวกว่าจะลงไปจัดแจกันอวดซะหน่อย คริๆๆๆๆ

ะี่อ้อว่า..พัท Copy ..ตัวลูกพี่
คือ N' Prince ได้เกือบหมด
ยกเว้นความหล่อ
และความเป็นเด็ก En
เธอคงจะน้านิ่งออกแนว Hard core เล็กๆ

รอฟังวิวัฒนาการของลูกศิษย์/ เด็กปั้น
หรือ เด็กสร้าง
( ตามแต่จะเรียก แต่ความหมายเดียวกัน)
นะคะ..

หรือ ผอ สระ อี
พี่อ้อก็ว่า..น้องเขาพารานอยด์
วิตกจริตไปเอง..

อ้อ!!..ส.ว.
อ่านหน้า .ลืมหลัง
อ่านหลังลืมหน้า..
N' Prince บ่นเหนื่อยระเห็ดระเหี่ย
มากถึงมากที่สุด จนอยากจะหยุด

หายใจลึกๆค่ะ
เปฌนกำลังใจ..เหมือนเพื่อนบล็อก
ที่เข้ามาเยี่ยม มาเยืยนทุกๆคน
ด้วยความรัก ความเอ็นดูหนุ่ม Gen Y คนนี้

กลางวันก็มีงานค่ะ คนเยอะมากๆ ช่วงนี้อากาศร้อน มีชุดไทยสวยๆให้เช่าถ่ายรูปเยอมากๆ ของกินอร่อยเยอะมาจากทั่วเมืองไทย พี่ไม่ได้เข้ามุมร้านค้า รีบไปก่อนวันงานจริง ปีนี้จัดตกแต่งสวยกว่าทุกๆปี
โรงแรมที่พักเยอะ ราคาไม่เว่อร์

สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์ อ่านแล้วเหนื่อยไปกับน้องปริ๊นซ์จริงๆค่ะ
งานที่ต้องเทคแคร์ลูกค้างานที่ต้องพบเจอคนแปลกหน้าและพูด
คุยด้วยเป็นสิ่งที่พี่กิ่งไม่ถนัดเลยค่ะแต่น้องปริ๊นซ์เก่งไง VPถึงไม่อยากให้ลูกน้องทำ และก็ทำได้สำเร็จขายงานได้นี่เยี่ยมเลยค่ะ

พัทน่าเห็นใจนะคะ ลูกพี่ไม่ไปด้วยนอนคนเดียวหลอนเลย 555
ดีใจนะคะที่ตอนนี้อาการป่วยหายวันหายคืนจนคุณหมอชม ขอให้เป็นปกติไม่ต้องกลับมาเป็นอีกเลยนะคะ พี่กิ่งอ่านที่น้องปริ๊นซ์บอกเหนือยนี่แสดงว่าเหนื่อยมากๆจริงๆ งานก็ต้องทำ อาการป่วยก็กำเริบ แบบนี้แย่จริงๆนะคะ ต่อไปขอให้ดีวันดีคืนนะคะ

โหวต Diarist

ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจบล็อกยำถั่วพูหมูสับนะคะ

วัยและประสบการณ์ชีวิต
เป็นสิ่งที่ทำให้เราเข้าใจในสิ่งที่ไม่เคยเข้าใจจริงๆครับ
หลายเรื่องในชีวิต
พี่ก๋าก็เรียนรู้มันผ่านวัยและประสบการณ์ชีวิตนี่ล่ะครับ

"รอยทรายใต้ฟองเบียร์" อันนี้น่าจะเป็นชื่อโจทย์ตะพาบนะครับเนี่ย 555

ชั่วโมงนี้
งานหนัก งานยาก
พี่ก๋าว่ามันเป็นโบนัสของชีวิตเลยนะครับ
เพราะยิ่งผ่านงานยาก งานหินแบบนี้เยอะๆ
เรายิ่งเก่งครับ

พี่ก๋าเพิ่งนั่งฟังสัมภาษณ์กิต ทรีแมนดาวน์
รายการป๋าเต๊ดทอล์ก เขาพูดได้ดีเลยนะครับ
ว่าทุกคนต่างมีฟิลเตอร์ว่าจะเขียนเล่าอะไรในโซเชี่ยลของตัวเอง
เราอาจจะถ่ายมา 3 พันภาพ
แต่เลือกแค่รูปนั้นรูปเดียวในการลง

ก็เหมือนเรื่องบล็อกด้วยเช่นกัน
แต่ละคนเวลาจะเขียนอะไรลงไป
พี่ก๋าว่าเราก็มีฟิลเตอร์กลั่นกรองกันทุกคน
ว่าจะเขียนเรื่องอะไร ลงลึกมากขนาดไหนนะครับ

ขอบคุณค่ะน้องปริ๊นซ์
ขอส่งกำลังใจก่อนอีกแล้วค่ะ

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์

"ขอบคุณนะพี่ที่เชื่อใจเราว่าเราจะทำได้"

เป็นประโยคจากรุ่นน้องที่น่าประทับใจมากค่ะ

น้องปริ๊นซ์ผลักดัน ให้โอกาส ให้รุ่นน้องได้รับประสบการณ์
ทำให้เกิดความเชื่อมั่นมากขึ้นในสายงาน
จริงๆแล้วสิ่งนี้เป็นสิ่งที่ผู้บริหารหรือหัวหน้าควรมีเลยนะคะ

สิ่งที่น้องปริ๊นซ์ทำคล้ายปิดทองหลังพระ
แต่ระยะยาวผลที่ได้ทั้งด้านที่มองเห็นเช่นความเจริญก้าวหน้า
ของรุ่นน้องหรือสิ่งที่อยู่ในใจไม่ว่าจะเป็นความอิ่มใจ ภูมิใจ
ในสิ่งที่น้องปริ๊นซ์ได้ทำ
พี่ต๋าเชื่อว่าจะส่งผลคุ้มค่าหายเหนื่อยแน่นอนค่ะ

รักษาสุขภาพมากๆนะคะ

ที่มาคุย
ผมไม่ได้รู้สึกดีอะไรหรอกครับ ก็แค่ทำตามหน้าที่แบบนักบอล ผมเล่นกลางรับ คุณจะถอยผมไปเป็นเซ็นเตอร์แบคผมก็เล่นได้ แต่จะดีมั้ยอีกเรื่องนะ คุณต้องรับผิดชอบต่อการตัดสินใจของคุณไม่ว่ามันจะดีหรือร้ายก็ตามไม่ต้องมาโทษนักเตะ

พูดตามตรงว่าการมีผมในจุดนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของสงครามครั้งใหญ่ ผมโดนให้ทำเพิ่มในส่วนของการแปล (ภาษาจีน) จริงๆ ในองค์กรมีฝ่ายที่ทำหน้าที่นั้นอยู่แล้ว แล้วงานที่ผมทำมันดันตรงใจหัวหน้ามากกว่า อย่างน้อยชื่อตัวละครอย่างฮัตสึเนะ มิกุ หรือชื่ออื่นๆ ที่เป็นภาษาต่างประเทศ ก็ไม่โง่ทับศัพท์ภาษาจีนไปเลย แม้งานอาจจะช้ากว่าฝ่ายที่ทำโดยตรง แต่ก็ไม่ได้ช้ามากเกินไป เขาบอกเขากะเวลาเผื่อให้ไม่ต้องห่วงว่าจะไม่ทัน ถ้าคิดว่ายังไงก็ไม่ทันจริงๆ เขาก็มีไพ่ตาย ทำๆ ไปอีกหน่อย EXP มากขึ้นประสิทธิภาพก็จะดีกว่านี้ แต่การที่หัวหน้าผมทำแบบนี้มันกระทบฝ่ายนั้นมาก สงครามเลยเกิดครับ ปัญญาอ่อนสิ้นดี

ตอนผมทำเถื่อนที่จีนตอนไปเรียนภาษา ผมไม่เคยเจอเรื่องโง่ๆ แบบนี้เลย แต่เรื่องนั้นก็พูดยากเพราะผมทำแบบลักษณะจ้างเป็นงานๆ แต่เข้าไปบริษัทแต่ละคนนี่ทักเราเรียกว่าเราไม่ต่างจากบอสคนหนึ่งเลย ทั้งที่เป็นแค่คนนอก สงสัยเพราะเคยเดินกับบอสเขามั้ง อย่างที่ผมเคยเล่าไงสมัยก่อนตอนผมอยู่จีน มันมีความรู้สุกแบบโค้ชฟุตบอลโชเซ่ มูรินโญ่ --- "ที่นั่น.. รองจากพระเจ้าก็คือผม"

จากบล็อก
สมัยก่อนแถวเกษตรฯ พี่ว่ายังเป็นชานเมืองอยู่นะ ลอยกระทง งานอื่น ๆ มันก็เลยจะสนุกมาก ๆ ออกจะลูกทุ่งสักหน่อย

พี่ว่าดอกไม้ของพี่แต่ละอาทิตย์ จ่ายแพงกว่าค่าผลไม้ พวงมาลัยไหว้พระซะอีกอ่ะ แบบธรรมดาๆ ก็ 400-500 แล้วอ่ะ ถ้าพิเศษได้ลิลลี่สวยๆก็ 1000 หรือเกือบๆ


อาทิตย์นี้รู้อยู่แล้วว่างานเยอะ ธุระเยอะมาก ก็ยังซื้อดอกไม้มาเยอะ แช่น้ำไว้ 2 วันแล้ว ยังไม่มีเวลาจัดเลยอ่ะ รุ่งนี้ต้องหาเวลาว่างจัดซะหน่อย

สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์ ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจที่บล็อกนะคะ
พี่กิ่งชอบงานเขียนบทร้อยกรองและอยากฝึกให้เก่งและคล่องๆค่ะที่ออกมาแต่ละบทยังไม่ดีเท่าไหร่เลยค่ะคงต้องฝึกอีกนาน

บุคลิกภาพของคนเราบางทีก็ไม่ได้ออกมาตามที่เราเห็นเลยนะคะน้องปริ๊นซ์อาจจะคิดว่าบุคลิกเราไม่เหมาะกับงานเขียนทั้งๆที่เราชอบ นั่นเพราะน้องปริ๊นซ์คิดไปเองนะคะ บุคลิกภาพของคนเราเป็นเพียงสิ่งลวงตานะคะ อิอิ

เสาร์อาทิตย์ได้พักบ้างแล้วนะคะN'Prince
พรุ่งนี้Valentine ในบ้านตัวเอง
คงจะRimantuc และสุดพิเศษไปอีกแบบ

น้องปริ้นซ์เหมือนพี่เลยค่ะ ตอนที่พี่เริ่มเดินช่วงแรกๆ
หัวใจพี่มันขึ้นโซนส้มกับแดง เร็วและบ่อยมากไม่รู้เพราะอะไร
ทั้งที่พี่ที่ออฟฟิศอีกคน เค้าก็ไปเดินออกกำลังกายเหมือนกัน
ในระยะความเร็วเท่ากันแต่หัวใจเค้าไม่เกิน130

แต่รอบ2ที่พี่มาเริ่มเดินใหม่ตอนต้นปีนี้ นี่เป็นครั้งที่2ที่พี่ขึ้นโซนแดง
ยังว่ารอบบนี้ส่วนมากจะอยู่โซนเหลือง
น่าจะเพราะอากาศมันเย็น แล้วพี่สปีดต่ำมั้ง
พูดถึงอากาศเดือนหน้ารู้กัน น่าจะร้อนนรกตั้งแต่มีค.เลยค่ะ

สวัสดียามสายนะคะน้องปริ้นซ์

อ่านสนุกเหมือนเคยค่ะ
แอบลุ้นพัท แต่หากไม่ทำก็ไม่รู้จะทำได้เมื่อไรเนาะ

ที่ไปคุย น้อยมากครับ ต่างประเทศดีกว่าเราเยอะ เราติดภาพมายาที่ว่าไทยดีที่สุดในโลกเพราะความไม่รู้ ผมมองกลับกันเมื่อไปอยู่จีนระยะหนึ่ง ผมมองว่าถ้าอยู่ที่ไทยรอดที่ไหนก็ไม่น่ากลัวแล้ว

ผมเคยอยู่บริษัทจีนแบบจีนจ๋า หยุดคือหยุดครับไม่มีโทรตาม แต่ใช้งานก็งานทาสมากๆ

ผมมองว่าสิ่งสำคัญคือการให้เกียรติ บางอย่างนิดๆ หน่อยๆ ควรคุย ไม่ใช่ยึดกฎอย่างเดียว ความยากในการแปลจีนคือ จีนใช้ทับศัพท์ ทับอักษร อย่างชื่อเป็นภาษาญี่ปุ่น (คันจิ) แต่เขียนออกมาเป็นภาษาจีน มันอ่านเป็นภาษาจีนได้ แต่เวลาแปลต้องแปลด้วยภาาาญี่ปุ่น ก็สนุกดีครับเรื่องนี้

ผมแค่เคยเดินกับบอสเขา เข้าออฟฟิศแค่ไม่กี่ครั้งเอง แต่พนักงานจำเราได้นะ

คำพูดมูรินโญ่ แต่ละอันเท่ๆ ทั้งนั้นครับ ลองเอาไปดูเล่นๆ ได้ครับ มีคนรวบรวมไว้

//topicstock.pantip.com/supachalasai/topicstock/2011/10/S11268347/S11268347.html

งานของอาจารย์เสกสรรค์เปลี่ยนไปตามวัยของท่านด้วยครับ
ส่วนใหญ่งานช่วงแรกเป็นประสบการณ์จากการเข้าป่า
จับปืนเป็นนักปฏิวัติ จากนั้นจึงเป็นช่วงเข้าป่าเดินดอยล่องทะเล
งานช่วงท้ายจึงเป็นปรัชญา ศาสนา และจิตวิญญาณ

พี่ก๋าตามอ่านงานของอาจารย์ทุกช่วง
เลยชอบครับ เหมือนเติบโตไปพร้อมกับงานเขียนของท่านเลย

ตอนที่พี่ก๋าเขียนบล็อกใหม่ๆ
ตอนนั้นคนในบล็อกเยอะมาก
เป็นชุมชนใหญ่ที่มีความหลากหลายมาก
บางคนก็ทะเลาะกันเพราะเรื่องชู้สาว
บางคนก็ทะเลาะกันเพราะความเห็นต่างทางการเมือง
บางครั้งมาทะเลาะกันกลางบล็อกพี่ก๋าก็มีครับ 555

พี่ก๋าเขียนบล็อกตามใจตัวเอง
ไม่ได้คิดว่าจะต้องมีใครชอบหรือเข้าใจงานเขียนของตัวเองทุกบล็อกหรอกครับ
บางครั้งเขียนตามใจตัวเองมากๆ คนอ่านก็งงนะ
มาอารมณ์ไหน 555
แต่พี่ก๋าก็เขียนบล้อกไปตามความรู้สึกนี่ล่ะครับ
เพียงแต่พอเขียนนานเข้า
ก็ไม่อยากเล่าอะไรแรงๆ แบบสร้างความขัดแย้งอีกแล้ว
อย่างการเมืองเลี่ยงได้ก็เลี่ยง เขียนแบบแสดงความคิดเห็นบ้างนานๆครั้ง

ช่วงก่อนลงงานด้านธรรมะมากๆ คนไม่กล้าเม้นท์ก็มีครับ 555

อ่านแล้วเหนื่อยแทน แต่ถ้ายังสนุกกับงานก็แล้วไปเนอะ
ทำให้นึกถึงข่าวคนทำงานหนัก ไม่ได้พักผ่อน ตายคาโต๊ะทำงาน
ประมาณว่าตายในหน้าที่ ... โรคคาโรชิ ซินโดรม (Karoshi Syndrome)
ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับใครเลยจ้า

---------------------

ยำผลไม้ไม่เผ็ดอยู่แล้วค่ะ เน้นรสจัด แต่ไม่เผ็ด (ทานเผ็ดไม่เก่ง)
ยำผลไม้ได้รสของผลไม้ ผสมน้ำยำเพิ่มรสชาติ ทานแล้วสดชื่นดีค่ะ

สวัสดี จ้ะ น้องปริ๊นซ์

บล็อกนี้ ของเธอยาวมากเป็นพิเศษ ไล่อ่านเป็นชั่วโมง น่าจะ
เป็นบล๊อกที่ระบายความรู้สึกเกี่ยวกับงานที่ดูแล้ว น่าจะสนุกสนาน นั่ง
คุยกับลูกค้า ดื่มกันไป ฟังเพลง ทำอย่างไรที่จะให้ลูกค้ารับโปรเจ็ค
ที่เราไปเสนอ ให้ผ่านฉลุยได้ เข้าใจ จ้ะ
เรื่องการเทรนลูกน้องเป็นงาน ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เป็นงานสอนเขา
ถ้าได้ลูกน้องที่หัวไว ก็เบาใจหน่อย ไม่เหนื่อยมาก แต่เธอเป็นคน
พูดเก่งอยู่แล้ว คิดว่า ไม่ยากนัก ครูเชื่อฝีมือ ฝีปากเธอ จ้ะ
แต่อย่างไรก็ตาม ร่างกายก็ต้องการพัก นะจ๊ะ เหนื่อยนักก็
ต้องพักบ้าง โหมงานหนักไป ก็ไม่ดีต่อสุขภาพ จ้ะ

โหวดหมวด งานเขียนฯ

อรุณสวัสดิ์ครับน้องปริ๊นซ์

สุขสันต์วันแห่งความรักคะคุณน้องปริ๊นซ์

ขอให้มีความสุขมากมากนะคะ..

การให้โอกาสคนเป็นสิ่งที่ดี บางครั้งเรามองว่าเขาทำได้ ความสามารถเขาก็ทำได้ เพียงแต่ไม่มั่นใจ ถ้าเพิ่มความมั่นใจให้เขาได้ทุกอย่างก็จะจบลงสวยๆ ทุกฝ่าย

บอสคุณปริ๊นซ์คงไว้ใจคุณปริ๊นซ์มาก แต่ยังไม่ไว้ใจลูกน้องคุณปริ๊นซ์ น่าจะเป็นลักษณะนั้นมากกว่า แต่ก็เข้าใจความรู้สึกเขานะ

สวัสดีวันวาเลนไทน์ค่ะ น้องปริ้นซ์

วันนี้ได้ดอกกุหลาบกี่ช่อ กี่ดอกคะ

ทำงานมาก ทำงานสำคัญ
แสดงว่าเรามีความสามารถ น่าชื่นชมค่ะ