นอกจากเรื่องน้ำมะพร้าวแล้ว.. ทำไมพี่เหมือนจะมีความอยากเผือก
ไอ้เรื่องราวด้านล่างสุดกันนะ .. เผือกมากกกก เผือกมันอร่อย
เผือกมันอะไรยังไง ในกอไผ่กันนะ

รู้สึกว่าชีวิตเรามี “มูลค่า” มากขึ้น เรื่องจริงเลยจ้า

ทุกวินาทีเลย ขนาดไม่ได้ทำอะไร เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นเองโดยที่เราไม่ได้เรียกร้องเลย อย่างเรื่องของพี่ อยู่ๆมันเกิดขึ้นเอง นอนก็นอนไม่ได้ มันเจ็บแป๊ปๆเข้ากระดูก นั่งก็ไม่ได้ ปวดมากแบบน้ำตาตกใน
คนอื่นเขามองไม่เห็น แต่อาการของเรามันทรมาน เมื่อวานช่วงค่ำๆดีขึ้น หมอบอกว่าเป็นไข้หวัดใหญ่ จากที่ไม่มีวี่แวอะไรเลย ดันมาเป็นได้ไง วันนี้กลับสู่อาการปกติแล้วจ้าน้องปรี๊นซ์

ป.ล.ส่วนมากเขาขอเวลา 3 นาที แต่เอาเข้าจริงๆ ถ้าเข้าประเด็นแล้วเขาไม่ได้ปาเข้าไปเกินสิบกว่านาทีตลอด

พี่ก๋าไปหัดเรียนขับรถ
เพราะอยากจีบมาดามครับ 555
พอแต่งงานเสร็จ
เธอก็เป็นคนขับรถตลอดเลย
พี่ก๋าเลยเลิกขับไปโดยปริยาย

แต่มัยก่อนเคยเกิดอุบัติเหตุครับ
เป็นคนนั่ง รถชนคุณลุงจังๆ
ดีที่แกไม่เป็นไร แกเมา 555

เลยรู้สึกว่าชีวิตเรามีคุณค่า มีมูลค่าด้วย
ต้องระมัดระวังจริงๆ

งานของพี่ก๋าเจอกับคนตลอดเวลาครับ
ปัญหาเยอะที่สุดก็มนุษย์นี่แหละ 555
แต่ก็เป็นครูที่ดีที่สุดจริงๆ

เวลาเมา
แล้วขับรถ
จะน่ากลัวมากๆเลยนะครับ
พี่ก๋าเคยนั่งอยู่ในรถที่เพื่อนขับ
เพื่อนเมามาก
รู้สึกกลัวตายเลยครับในตอนนั้น 555

พริบตาเดียวทุกอย่างเปลี่ยนจริงๆ ครับ ตูมเดียวดับ คนอื่นดับ คนที่เรารักดับ

ไม่เว้นแม้แต่สแกนบัตรเข้าทำงาน พลาดไปวินาทีเดียว = สาย มันแค่พริบตาจริงๆ

ซิ่งก็พองามดีกว่า บางคนอยากแซงก็ให้เขาแซงไปเถอะ เขารีบอะนะ

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์

พยักหน้าหงึกๆ เห็นด้วยว่า ชีวิตมีมูลค่าจริงๆ
รักษามูลค่าแล้วต้องสร้างเสริมด้วยคุณค่าด้วยก็น่าจะดีนะคะ
เมื่อคืนพี่นอนเร็วเพราะพักนี้เหนื่อยมากด้วยเหตุปัจจัยยุ่งๆรอบตัวไปหมด
ถามตัวเองบ่อยมากว่าทำไมวัยนี้แล้วไม่อยู่นิ่งๆได้สักที

สะสะสามพันนั่นเป็นราคาไข่ปลาคาเวียร์ระดับรองบ๊วยแล้วนะคะ ชีเซด
ถ้าระดับต้นๆ กระปุกจิ๋วนั่นมีสิทธิ์ราคาเป็นหมื่น ไม่รู้จะกินทำไม
มันก็ไม่ค่อยดีกับสุขภาพหลายประการ
มื้อนั้นตกหัวละพัน บุฟเฟต์ห้าดาวกินจนพุงปริยังถูกกว่าเลยเนอะ
แต่ปรุงเป็นแซนวิชนั่นแล้วก็อร่อยดี แต่กินหนเดียวพอ
ถ้าพี่ปูซื้อมาอีก มีสิทธิ์หัวโนจ้าาาาา

พี่ก็เหมือนน้องหนอนนะคะ อยากเผือกเรื่องนั้นแหละ
เอาไว้แอบบอกบอสของน้องปริ๊นซ์

เคยนั่งรถที่คนขับเมาครั้งหนึ่ง น่ากลัวมากกกกกกกกกกกก

พี่ก็ขับรถไวนะ แม่ก็บ่น โดยเฉพาะถ้าขับคนเดียว บางทีเหยียบเพลิน

เคยเฉี่ยวคนสมัยขับรถปีแรก ตอนนั้นไม่ได้ขับเร็วด้วยนะ เพราะเพิ่งขับเป็น ขับคลานๆ ในซอยใกล้ตลาด แล้วคนที่ถูกเฉี่ยวเค้าคุยโทรศัพท์ เดินหลบคนออกมาพอดี ซวยไป แล้วก็เคยมีชนท้ายคนอื่นเบาๆ ครั้งหนึ่ง

นอกนั้นจะเป็นถูกเขาชนเป็นส่วนใหญ่ 555


อันสุดท้ายนะ โดนสารภาพรักป่าวเนี่ย 5555555

ถ้าพี่เป็นแฟนเรานี่คงเซ็ง

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog
จันทราน็อคเทิร์น Diarist ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

คุณปริ๊นซ์ เรียนขับรถด้วย ผมแอบหัดขับเองมาตลอด
ขับค่อนข้าเร็วเหมือนกัน แต่ไม่ขับแบบคุณปริ๊นซ์นะครับ กลัวเครื่อง
ล่างพัง ไม่ปีนขอบฟุตบาท 555

เรืองไปจอดรถในที่รถเยอะ ๆ บางทีลืมถ่ายหมายเลขช่องจอด
รถ เดินหาขาลาก บางทีน่าจะใช่ก็ต้องกดรีโมท ถ้ามีเสียงก็ใช่
แล้ว 555

แรลลี่เหรอ ผมเคยไปแต่ไม่ค่อยชอบ มันชอบขับจี้บั้นท้ายเกาะ
เป็นขบวนยาว ฝ่ายเน ก็คอยถามเราใช่ปะ ไม่ใช่มั้งพี่ ส่วนมันก็มัวแต่ ว.ถึงกัน คุยกันกับคันอื่น ชอบไปคันเดียวหรือ
อย่างมากก็อีกคันก็พอ

กินเผือกติดคอ... แล้วดูดน้ำมะพร้าวตบท้ายได้หรือไม่

เมื่อคืนแวะมาดึก วันนี้มาใหม่ค่ะคุณปริ๊นซ์

งานน่าสนุกและได้มิตรภาพดีๆด้วยนะคะ

อยู่บนท้องถนนระยะหลังจะเตือนตัวเองกับคนใกล้ตัวตลอด
ว่าใจเย็นๆขับช้าหน่อยก็ได้ ต่างกันไม่กี่นาทีก็ถึงเหมือนกัน
อุบัติเหตุเกิดแค่ชั่วพริบตาจะให้ทุกอย่างจบลงง่ายๆเหรอ

เคยนั่งรถที่รู้สึกกลัวอุบัติเหตุมากที่สุดกลับไม่ใช่รถเก๋ง
แต่เป็นรถตุ๊กตุ๊กค่ะ จำเป็นต้องจอดไกลแล้วนั่งไปสวนอัมพร
วันนั้นรู้สึกเหมือนเหาะได้ น่ากลัวมาก
แต่ตุ๊กตุ๊กขับดีก็มีเยอะเพียงแต่วันนั้นเราโชคไม่ดีเอง

ขอเวลา 5 นาทีไม่มีจริง
ใจดีมากค่ะให้มากกว่าสามเท่าเลย

พี่ก๋าอยู่ในวัยถอยครับ 555
เดี๋ยวนี้ไม่บู๊เหมือนก่อนแล้ว
จริงๆจิตใจแบบวัยรุ่นก็ดีนะครับ
เวลาทำงานคือสู้ ไม่ถอย
นึกถึงไฟลุกโชนเลย 555

ผู้ชาย รถ ความเร็วเป็นของคู่กันเลยนะครับ 55
แถมด้วยเด็กล้างรถนี่แจ่มไปเลย
ดูรถแล้วพี่ว่าน่าจะแรง แซงน่าดูนะครับ
ปิดท้ายด้วย message น่าติดตามต่อไป

พี่เพิ่งกลับจากต่างจังหวัดนะครับ เดี๋ยวไว้จะมาเล่าเรื่องฮาล์ฟแรก มีเรื่องคุยเยอะเลย 555

ดีจังนะคะ นอกจากเห็นคุณค่าของชีวิตตนเองแล้วยังเผื่อไปถึงชีวิตคนที่เรารักและรักเราด้วย

ถ้าทุกคนขับคิดกันแบบนี้ อุบัติเหตุคงลดลงได้เยอะ
อือ...คิดได้ก่อนจะอายุเท่าเจ้าของบล็อกก็ได้นะคะ

จันทราน็อคเทิร์น Diarist ดู Blog
ใช้ชีวิตให้สนุก รักษาสุขภาพ
และอย่า่ลืมสั่งสมบุญใหม่จ้า เทศกาลกฐินนะ
ก่อนวันลอยกระทง อย่าลืมทำบุญเพิ่มจ้า

555555555

พ่อหนุ่มเนื้อหอมเอ๊ยยยย นี่แกต้องหน้าตาดีมากๆ แน่ๆ อ่านแต่ละเรื่องแล้วเนี่ย

เรื่องนั่งรถคนเมา มันจำเป็นน่ะ เพราะเขาก็ไม่ไว้ใจให้พี่ขับรถให้ ยังไงก็จะขับเอง เหอๆ นึกแล้วก็ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ทำให้พี่รอดมาได้หละ

เพื่อนพี่ไปแล้วแกร.. วันศุกร์พี่ต้องไปงานศพ แล้วต่อด้วยงานแต่งวันเสาร์ เศร้ากันไปหมดเลยว่ะ..

ทุกชีวิตมีค่าเสมอนะคะ รักตัวเองให้มาก ๆ แล้วก็เผื่อแผ่ให้คนอื่นด้วย
ทุกวันนี้คนใช้รถใช้ถนน "หัวร้อน" กันง่ายเหลือเกิน

ขอบคุณกำลังใจที่บล็อกด้วยค่ะ
ดอกไม้สวย ๆ มีให้เราชื่นชมทุกวันนะคะ ถ้าเรายังมีชีวิตอยู่

เสียใจด้วยนะคะ อดดูสาวล้างรถ อิอิ
พี่เป็นผู้หญิงพี่ยังอยากดูเลยอ่ะ 5555

การที่เราโตพอที่มีกำลังเลี้ยงดูพ่อแม่
ตอบแทนพระคุณที่ท่านได้ให้ชีวิตและเลี้ยงดูเรามา
มันเป็นความภาคภูมิใจอย่างหนึ่งในของชีวิตคนที่เป็นลูกนะคะ
พี่เป็นลูกคนเดียว รู้ซึ้งมาก
เพราะทั้งแม่ทั้งพ่อ รับอยู่คนเดียวเวลาท่านเป็นอะไร

พี่ว่าพี่คิดถูกที่ตัวเองมีลูกสองคนนะ 555
แต่ก็นั่นละ โตมา ไม่รู้เค้าจะดูแลเราเหมือนที่เราดูแลพ่อแม่หรือเปล่า
ต้องไม่คาดหวังเนอะ ตามบุญตามกรรรมละกัน
คนเป็นพ่อเป็นแม่ ได้เห็นลูกมีชีวิตที่ดี
เอาตัวรอดได้ ก็ดีใจมากแล้วอ่ะ
ตอนนี้ยังห่วงอยู่ คนโต ม.3 คนเล็กยัง ป.3 อยู่เล้ย
กว่าจะโต เฮ้ออออ

ได้รู้มุมมองของผู้ชายบ้างก็ดีเหมือนกันค่ะ
บางทีเราก็ไม่รู้ เค้าคิดอะไร
ยิ่งโต มุมมองชีวิตก็เปลี่ยนไปเรื่อย
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อกด้วยนะคะ

ตอนขับรถใหม่ๆ
ปัญหาของพี่อ้อมแอ้มก็คือ การจอด เช่นดียวกันค่ะ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
Pretty สวยน่ารัก น่ามองดีจัง

วันนี้พี่อ้อ มาหาหมอตาซ้าย
ส่วนตาขวาที่ผ่ายังต้องปิดไว้อีก 15 วัน
แผลสวยงามดี

พี่อ้อฝากขอบคุณและให้LP ดูแลตัวเองด้วยค่ะ

สวัสดียามเช้าครับ

สวัสดีมีสุขค่ะ

วัยวุฒิ สติ เมตตา ช่วยลดเรื่องขับรถเปรี้ยวได้
โดยเฉพาะการมองเห็นมูลค่าของชีวิตตนเองและผู้อื่น
ณปริ๊นซ์น่าจะมาถึงจุดนั้นแล้ว
แต่ดูพริตตี้ล้างรถแล้วเนี่ย อยากเป็นรถ เป็นฟองสบู่
เป็นฟองน้ำหรือเป็นอะไรกันแน่คะ...แฮ่ะ..ห็นสายตาของแต่ละหนุ่มแล้ว...เอิ่ม

เปรี้ยวนะคะเนี่ย

จากบล็อก
โชคดีมาก ๆ รพ.ศิริราชเป็นคนจัดงานนี้ ตอนที่พี่จะล้ม หมอยืนอยู่ข้างหน้าหลายคนนะ
ความจริงตอนวิ่งเสร็จ ถ้าพี่นั่งพักสักแปบ คลายเส้น หาอะไรกินนิดหน่อย ก็ไม่น่าจะวูบละ ลืมพกเจลใส่ไว้ตอนวิ่งด้วยนะ
ตอนอยู่ในรถพยาบาล พี่เหลียวดูนาฬิกาตลอด ค่าหัวใจยังปกติอยู่
พอถึงโรงพยาบาลตรวจละเอียดเลย คลื่นหัวใจ ความดันต่ำนิด ๆ
แต่ RHR นี่ต่ำเลย หมอบอกว่า ฟิต ฟิตมาก
กลางเดือนมีวิ่งอีกแล้วนะนี่ แต่เป็นมินินะ พี่ว่าวิ่งมินินะสบายสุด เซฟสุดละ สำหรับพี่ ฮาล์ฟนี่ต้องเตรียมพร้อมทุกอย่างเลย

"เค้าพูดตรงๆ ผมต่างหากที่อ้อมไปอ้อมมาเอง 55555"

แล้วจบลงที่เค้าบอกว่า "เข้าใจแล้วค่ะ" เลยพอจะอนุมานได้ว่า
น้องปริ๊นซ์ไม่ได้อ้อมค้อมเพื่อลากยาว พี่ก็เลิกเผือกแระ
ทำตัวเหมือนเป็นพี่เลี้ยงคุณบอสเลยพี่ เผือกอีกแบบ
เผือกอร่อย เลิกซะที่เดียวไม่ได้

พี่โอเคแล้วแกร............


แต่..........................

..............................

..............................


เมื่อเช้ามาถึงออฟฟิตสแกนหน้า
ดูในจอทำไมหัวตูเรียบๆ วะ สรุป
แม่มมมมมมมมมมมมมมมมมม
ลืมล้างครีมนวดผม

โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
พี่มาถึงขั้นนี้ แล้วหรือวะ

พี่นัดเพื่อนไว้พรุ่งนี้ แดวมาเล่าให้ฟังนะ..

ผีปอบมัน มีด้วยรึ..

พูดถึงเรื่องไม่รู้สึกตัว.. สมัยสาวๆ เคยมีผู้ที่ชอบโทรมาตอนตีสองตีสามแม่ม พี่สะลืมละลือ ถามไร ตามไปหมดเลย.. ตื่นเช้ามาไม่รู้สึกตัว
ไอ้อาการแบบนี้ มันไม่ค่อยโอเคเท่าไรนะ

แม้พี่ก๋าจะศึกษาเรื่องธรรมะ
แต่ก็ไม่คิดว่าจะต้องปล่อยวางทุกอย่างจนหมด
บางเรื่องที่ต้องรับผิดชอบ ต้องมีหน้าที่
ก็ยังต้องทำ
ทำไปแบบมีตัวตนด้วย
ไม่งั้นงานก็คงไม่เอกลักษณ์ และอัตลักษณ์ใดใด 555

เพียงแต่ด้วยวัย
พี่ก๋าว่าตัวเองทำงานแบบไม่ค่อยยึดติดในตัวตนมาก
เหมือนตอนเป็นวัยรุ่นแล้วล่ะครับ
อะไรยอมได้ก็ยอม ยอมไม่ได้ก็คุยกัน
แต่ไม่ร้อน ไม่ด่าเหมือนก่อนแล้ว

อันนี้เอามาปรับใช้กับการเลี้ยงดูลูกได้ด้วยล่ะครับ 555

สวัสดียามเช้าครับ

เห็นว่าจะไปเที่ยวงานวัด
เลยต้องมาถามว่า เกิดทันรถไต่ถังไหม
ยังมีอีกนะ จ้ำบ๊ะ อ่ะ รู้จักป่ะคะ
ไปละ เดี๋ยวเด็กดีของบอสจะใจแตก

สงสัยเม้นท์นี้จะโดนแบนแน่

กรุงเทพร้อน
แต่เชียงใหม่ฝนตกหนักเลยครับ 555
ตกลงนี่เป็นหน้าหนาวแล้วใช่ไหมเนี่ย

ไปกรุงเทพนี่พี่ก๋าเผื่อเวลาเยอะเลย
เพราะไม่รู้จะเจอรถติดตอนไหน
เคยเจอแบบระยะทางแค่กิโลเดียว
รถติด 3 ชั่วโมงครับ 555

เชียงใหม่เริ่มรถติด
แต่ก็ยังไม่ได้ติดยาวนานเหมือนกรุงเทพครับ

แกร​ ยอดภูเขาทองคนมหาศาล​ พี่ไปกินผัดไทยตูผีเสจขึ้นสามทุ่มกว่ายังไม่ถึงยอดลงมาตอนสี่ทุ่ม​ คนยังเยอะเลยไม่ได้เดินดูของกินรอบวัดเลย​ ไม่เหนผีปอบด้วยนะ​ นี่ห้าทุ่มเพิ่งถึงบ้าน​ นอนละ​ พรุ่งนี้ออกแต่เช้า

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์

อย่าไปเลย​คนมหาศาล

อ้าวน้องปรินซ์น้องปรินซ์เป็นไรเอ่ย
รักษาสุขภาพด้วยครับ 555
พี่เพิ่งออกจากโรงหนัง สนุกมาก midway

แต่อย่างเรื่องเพื่อนแกรเนี่ยะ​ ผู้ชายไม่ต้องรีบหรอก​ อายุยังน้อยเดวก้อเจอ ตามหลักของประชากรผู้ชายหาง่ายจะตาย (อันนี้พี่คิดเอง)​

สติเตลิดนี่ตัวใครตัวมันละ 555
ไม่แฮงค์ใช่ป่าว แสดงว่าคอแข็ง 555

ภาพชุดนี้พี่ก๋าถ่ายมาจากสวนพฤกศาสตร์แม่ริมครับ
ถ่ายมาสองปีที่แล้ว
เพิ่งมีจังหวะเอามาใช้ในบล็อกครับ 555

ธรรมะกับวิทยาศาสตร์
พี่ก๋าคิดว่ามันคือสิ่งเดียวกันเลยครับ
แค่เปลี่ยนวิธีเล่าเรื่อง
และเปลี่ยนชื่อเรียกในการอธิบายเท่านั้นเอง

พี่ไม่ค่อยโอเคเลยอ่ะ

ไปทำงานเหอะ​ พี่ว่าแดวพี่ก้อหาย​ แึ่พยายามหน่อย

เค​ หลังไม

สวัสดียามเช้าครับ

สุขสันต์เที่ยงวันอาทิตย์ค่ะ
ลอยกระทงไปเที่ยวไหน
3 สาวครอบครัวตัว อ.
ต่างคนต่างไปตามภาระหน้าที่..

*พี่อุ้มสีไปงาน ททท.@มวกเหล็ก สระบุรี
*พี่อ้อมแอ้มลอยอยู่ กทม.แถวสวนลุม
*พี่อ้อแข็งแรงบ้างแล้ว จะแวปไปพัทยา 2-3 วัน


Happy Sunday
มีความสุขมากๆ ร่างกายแข็งแรงๆค่ะ

ขอบคุณนะคะ ที่คุณปริ๊นซ์ไปเจิมให้อย่างเร็ว
ห้วยน้ำดัง ณ วันที่ไป อากาศดีมาก พี่ชอบประมาณนี้
ไม่ร้อนและไม่หนาวมากจนทรมาน
อุณหภูมิกลางวันที่ 23-25 กลางคืน 10 ต้น ๆ พอไหว
แต่พากันอาบน้ำตั้งแต่ตอนบ่ายสามโมง 5555
ตอนเช้าไม่อาบ แจ้นมาอาบที่บ้านตอนบ่ายเอา

ไม่ไหวค่ะ อากาศเย็น แต่น้ำเย็นยิ่งกว่า
ราดทีกรี๊ดสนั่นห้อง 555

กางเต็นท์ก็สนุกไปอีกแบบ
ด้วยความที่มีลูกชายด้วยมั้ง
พ่อเค้าพาลูก ๆ ไปแอดเวนเจอร์บ่อย
เด็กสองคนที่บ้าน ยังไงก็ได้ กินง่ายอยู่ง่าย
จะนอนโลว์นอนหรูได้หมด บางทริปน้ำไม่ได้อาบก็มี แฮร่

คุณปริ๊นซ์ เป็นยังไงบ้างคะ เป็นอะไรมากเปล่า
พี่ก็กำลังตีสนิทกับไมเกรนไปเรื่อย ๆ
เผื่อเค้าจะเห็นใจ ยอมจากไปด้วยดี 55

หายเร็ว ๆ นะคุณปริ๊นซ์
ขอบคุณมาก ๆ ที่ไม่ค่อยสบายยังตามมาท่องห้วยน้ำดังด้วยกันอีก
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ไปมาหาสู่กันตามที่สะดวก
ไม่ต้องฝืนนะ เอาสุขภาพไว้ก่อน สะดวกเมื่อไหร่
ค่อยแวะมาทักทายกัน สบาย ๆ ค่า

วันนี้พี่ก๋าก็ตื่นเช้าเป็นพิเศษครับ
ต้องพาลูกชายไปสอบเข้า ม.1
นั่งรอลูกเกือบทั้งวันเลย 555

จริงๆชีวิตที่อยู่เพื่อคนอื่น
พี่ก๋าคิดว่าเป็นชีวิตที่มีค่ามากเลยนะครับ
ทำอะไรให้คนอื่นได้ ช่วยคนอื่นได้

สมัยพี่ก๋าไม่มีโรคซึมเศร้าครับ
แต่ยุคนี้มีการนิยามจนความเศร้ากลายเป็นโรคที่ต้องรักษา
สมัยก่อนจะเรียกรวมๆว่าโรคประสาทมากกว่านะครับ
(ถ้าพี่ก๋าจำไม่ผิด) แล้วก็มาเรียกว่าโรคจิตเภท
จนกลายมาเป็นกลุ่มโรคซึมเศร้า
ไม่รู้ว่ามันเหมือนกันรึเปล่านะครับ แต่พี่ก๋าว่ามันเป็นกลุ่มโรค
ที่ถ้าใครเป็นก็ทุกข์ใจจริงๆครับ

สวัสดีอีกรอบจ้าา

ลองไปดูนะ แต่แนะนำให้โทร.เช็ค แล้วไปวันที่เชฟอยู่

พี่ว่าอาหารอร่อยเพราะฝีมือเชฟด้วย

นี่ไปกินสองร้านหลัง เชฟไม่อยู่ก็ผิดหวังไปร้านหนึ่ง 555 เอาไว้จะรีวิว

อ้อ ยังมีอีกร้านที่ชอบกว่านี้นะ แต่น่าจะได้อัพหลังกลับจากบาหลีเลย พรุ่งนี้คงอัพที่พักก่อนอ้ะ

สวัสดียามเช้าครับ

เมื่อวันเสาร์
พี่เจอร้าน จานเขียวหวาน แล้วค่ะ
ดูเงียบๆเนอะ คืออยู่ในโซนที่พี่ไม่ค่อยผ่าน

วันนี้ลอยกระทงในเน็ตน่าจะดี

พักผ่อนก่อนเด้อค่ะ
ไม่มีอะไรรีบร้อน คุยเล่นแก้รำคาญไปก่อนน้า

ดีขึ้นรึยังแกร..

สวัสดีอีกรอบน้าาา

รร.นี้อยู่ห้วยแก้วจ้า แต่ก็มีอีกที่ เครือเดียวกันชื่อเดียวกันเลย อยู่นิมมานนะ แต่รร.นั้นจะเป็นตึกสูงๆ ไม่มีสระว่ายน้ำหละ

ลองพิจารณาดูอีกทีแล้วกันเด้อ ชอบเรื่องอาหารเช้าเค้านี่แหละ

บาหลีไม่รู้จะได้ทำรีวิวเมื่อไหร่นะปรินซ์ ตุรกีพี่ยังทำไม่จบเบยยย 5555

หยั่มมาาาาา​ แกขับไวก่าพี่ชัวร์

ปล​ อาบน้ำเกี่ยวไร

แกรๆมะกิ๊พี่คุยกะน้องที่ทำงานเค้าบอกว่ามีอ่ะบ้านผีปอบงานภูเขาทอง

แดวเสานี้เที่ยวเผื่อนะจ๊ะ

วันนี้ไม่ได้เที่ยวคือไปเที่ยวไหน..

โอ๊ยย​ พี่ไม่ป่วยยังไม่ได้ไปเลย​ คนเยอะจะตาย แกทำกะทองน่ำแข็งลอยกะบอสในคอนโดฯกะด้ายยยยย

หมิงหมิงไม่ตื่นเต้นเลยครับ 555
จริงๆก็ไม่ได้ตั้งใจว่าจะเรียนที่นี่ครับ
แต่เพื่อนๆเค้าไปสอบกันหมดก็เลยไป
รร. อยู่ไกลบ้านมากเกินไป
พี่ก๋าชอบ รร. ใกล้บ้านครับ

หลายท่านอัพบล๊อกกันช่วงนี้
ผมขอติดไว้ก่อนนะครับ
พอดีไม่ค่อยสบาย ไว้หายผมจะตามไปเม้นย้อนนะครับ

อาจจะขอโหวตทิ้งไว้ครับ

จากบล็อก
มีอินโดฯ หลุดมาคู่นึงนะ นักกีฬาไทยกรอบกันหมด แข่งหลายรายการจัด

ตอนเลือก รร.อนุบาลกับประถม
พี่ก๋าเลือก รร.ใกล้บ้านแล้วก็สนามหญ้าสวยครับ 555

สวัสดียามเช้าครับ

ใช่ๆๆๆๆ พี่ทำอร่อยกว่า พี่คิดเอง 555+
แต่แกคิดถูกแล้วจริงๆ ที่ไม่ไป ยังคิดถึงแมวอยู่
แดววันนี้กลับไปแกล้งอีก แต่ว่า...
เหมือนจะมีนัดออกมาแรดข้างนอกกะเพื่อนบ้านอีก..แระ

ผัดไทยเจ๊หนอนบางกร่างพร้อมเสริฟ 5555+
ไอ้นี่ เห็นพี่เป็นคนยังไง คิดว่าในหัวพี่มีแต่เรื่องกินใช่ไม๊ยยยย

. . .

. . .

. . .

เอ๊ะ หรือจะใช่ ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

ช่ายยยย ตอบเม้นท์บน เอ๊ยยย
ม่ายช่ายดีก่า

พี่ไม่ได้ไปงานภูเขาทองหรอก
เลยวัยไปนานแล้วจ้าาา

"ผมมาเม้นซ้อมครับ" 55 มาเม้นท์ซ่อมมั้งคะ
พักผ่อนรักษาสุขภาพด้วยเน้อ

พู่กันเดียว
เป็นงานช่วงแรกๆของพี่ก๋าเลยครับ
ถ้าเป็นเพื่อนบล็อกรุ่นแรกๆ
ก็จะเห็นงาน อ่านงานแนวนี้มาบ้างครับ
ทำให้อ่านแล้วเข้าใจง่ายหน่อย

นี่พี่ก๋าก็ไม่ได้เขียนมานานมากเลย

ชอบงานเขียนชีวิตติดชิลมากค่ะ..."ชีวิตมีมูลค่า" งานเขียนรอบนี้ทำให้นึกถึงชีวิตใน รพ.ได้มีโอกาสเห็นเด็กๆ วัยรุ่น และวัยที่ผ่านมาหลายรุ่น

หลายๆ คนใช้มันอย่าง"ไร้มูลค่า" เมาเเล้วเปรี้ยว สุดท้ายต้องมานอน "ขมชีวิต" บนเตียงรพ. ถึงบางคนโชคดีรอดตายได้...แต่สุดท้ายเมื่อคุณหมอรักษาจนหายดี ก็ต้องกลับไปชดใช้มูลค่าชีวิตที่แสนเเพง

ปล.ขอบคุณที่เเวะเยี่ยมและส่งกำลังใจนะคะ ตอนนี้บัสกลับมาทำงานแล้วค่ะ

สวัสดียามเช้าครับ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ฟ้าใสวันใหม่ Pet Blog ดู Blog
โอน่าจอมซ่าส์ Pet Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Art Blog ดู Blog
สายหมอกและก้อนเมฆ Travel Blog ดู Blog
คนผ่านทางมาเจอ Health Blog ดู Blog
เริงฤดีนะ Sports Blog ดู Blog
จันทราน็อคเทิร์น Diarist ดู Blog

มอร์นิ่งจ้า
แวะมาอ่านเรื่อง 5 นาที คริคริ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
ชีวิตมี "มุลค่า" เพิ่มขึ้นทุกวัน หายป่วยไว ๆ นะคะ

แหะ พิมพ์ผิด "มูลค่า" จ้า

จากบล็อก
เริ่มต้นเมกาพังมากนะ ดีที่แกะรหัสได้ชนะไปในที่สุด อ้าวสปอยล์ไปแล้ว 555
ฝูงบินเท่ห์จริง ๆ นะ เรื่องนี้่ขับกันมันส์มาก
ไม่น่าพลาดนะเรื่องนี้
วันนี้พี่มีคิวดูจอมขมังเวทต่อ

ดูหนังตัวอย่างแล้วน่าดูมาก ไม่สามารถคาดเดาได้ อยากรู้จุดจบด้วย

พี่ก๋าใช้การเขียนพู่กันเป็นการฝึกสมาธิครับ
บางครั้งมันไม่มีความหมายในเส้น
นอกจากเป็นการเขียนเส้นเพื่อฝึกลมหายใจนี่ล่ะครับ

พี่ไปจัดจอมขมังเวทย์มาละ หนังสนุกมาก รอน้องปรินซ์ไปดูก่อนนะ เดี๋ยวค่อยมาลงบล็อก

สวัสดียามเช้าครับน้องปรินซ์

อรุณสวัสดิ์ค่ะ
สบายดีหรือเปล่า?

พี่นกแกยังทรงอิทธิพลเหมือนเดิมนะ พอหละเดี๋ยวหลุดสปอยล์อีก 555

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับ

อะไรที่ได้มาง่ายๆ
มักจะอยู่กับเราไม่นาน
พี่ก๋ารู้สึกแบบนี้เสมอครับ

อะไรได้มายากๆ
มักเป็นของมีคุณค่า
และอยู่กับเรานาน

แฟนเก่า!!

ใช่.. ไร้มูลค่ามากๆ

ใจอย่าเพิ่งไปนึก​ เอาสารร่างให้รอดก่อนไหมคะคุ้นนนน

สวัสดียามเช้าครับ

พี่ก๋านอนประมาณเที่ยงคืน
ตื่น 6 โมงเช้าครับ
ตารางชีวิตจะเป็นแบบนี้เลย
แต่อาจจะต้องแอบงีบช่วงสายสัก 15-20 นาทีทุกวันด้วยครับ 555

สวัสดีค่ะ น้องปริ๊นซ์
พี่สบายขึ้นแล้วค่ะ หมอบอกว่าเจ้านุ้งก็หายแล้ว
แต่เรื่องยาสมุนไพรรักษาโรคผิวหนังมะม๋านี่
น่าสนใจมากเลยค่ะ

ได้ยินว่าใจไปอยู่เกาะแล้ว เกาะอะไรเอ่ย เกาะแม่?
แฮะ ไม่น่าใช่

พักผ่อนนอนได้แร้ววว..

สวัสดียามเช้าครับ

จากบล็อกที่ไปพูดคุย
มันเหมือนเป็นเครื่องแบบครับ ในการ์ตูนเรื่องนี้จะมีตัวละครที่ชื่อ เม็ดเลือดขาว ซึ่งใส่หมวกเขียนว่าเม็ดเลือดขาวเช่นกัน แต่ไม่ใช่ว่าทุกคนจะใส่หมวกแล้วเขียนชื่อกันหมดนะครับ (555)

กลับมาแล้วเด้อออออ

แต่อีกสามวันก็ไปอีกทริป มาทักทายไว้ก่อนจ้าา