lliliil Work it harder, Make it better, Do it faster, Make us Stronger liilill
space
space
space
<<
พฤษภาคม 2563
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
space
space
14 พฤษภาคม 2563
space
space
space

สงต่อความคิด พิชิตความเหงาจากโควิด-19

สวัสดีครับ
อยู่บ้านกันจนเหงาหรือยังครับ
ผมเหงาจนหายเหงาแล้ว เพราะหลานกลับมาอยู่บ้านด้วยกัน
เพิ่งรู้สึกว่าตัวเองรักเด็ก 5555 
แต่ไม่กี่วันพี่สาวกับหลานก็จะกลับบ้านแล้วครับ
ตอนนี้เลยใช้เวลาช่วยแม่กับพี่สาวเลี้ยงหลานซะส่วนใหญ่

เอ้า...มาว่ากันเรื่องของเราดีกว่า
วันนี้หยิบหัวข้อสนุก  ๆ ที่กำลังฮิตในเฟสบุ๊คมาเขียนบล๊อกครับ
พอดีในเฟสบุ๊คมีเพื่อนแท็คมาให้ครับ เลยกะว่าเอามาเขียนบล๊อกด้วยเลยดีกว่า



1. อาชีพที่ใฝ่ฝัน
หลังจากหมอยุคที่ยังนั่งตักทรายหยอดกระป๋องที่สนามหน้าบ้าน
สมัยนั่นคงยังคิดอะไรไม่เป็นเรื่องครับ พอรู้เรื่องเป็นจริงเป็นจัง
อาชีพในฝันของผมคือ....
นักบิน

ตอนนั้นไม่ได้คิดเรื่องเงินๆ  ทองๆ ครับ 5555
แต่อยากเห็นวิวบนฟ้าบ่อยๆ คิดว่ามันต้องเป็นห้องทำงานที่สวยที่สุดแน่ๆ
ความฝันนี้เริ่มจากการได้นั่งเครื่องบินไปแคนนาดา 
รู้สึกว่าตอนเทคออฟความรู้สึกแบบนั้นมันตื่นเต้นดี หวิวๆ 
แต่พอโตมานะครับ ไอ่ตอนเทคออฟนี่โคตรเกลียดเลย กินอิ่มๆ นี่ผะอืดผะอม
ตอนนั้นก็ถามพ่อว่า ทำยังไงถึงได้เป็นนักบิน
พ่อก็บอกว่า ต้องเรียนหนังสือเก่งๆ  สอบให้ได้ที่ 1  (เหมือนหลอกเด็ก)
หลังจากนั้นเวลาใครถามจะบอกว่าอยากเป็นนักบินมาตลอดครับ



แฮ่....และทุกคนก็รู้ใช่ไหมครับ ว่าผมไม่ได้เป็นนักบินซักหน่อย
รู้ตัวตั้งแต่เมื่อไหร่ว่า ไม่อยากเป็นนักบิน.....


"รู้ตัวตอนสอบไม่ผ่าน"
555555555555555555

คำว่าสอบไม่ผ่านของผมมี  2  ครั้งครับ 


ครั้งแรก คือ การสอบเตรียมทหารตอน ม. 3 
เอาความบ้าบิ่นที่ไหนไม่รู้ไปสอบ ทั้งๆ ที่เพื่อนหลายคนต้องไปเข้าโรงเรียนติว
ผมนี่เรียกว่าเดินงงๆ ไปสมัคร และตื่นมาก็ไปสอบ
ก็คงจะพังในพังละครับ จำไม่ได้แล้ว 


ครั้งที่ 2  คือการสอบ  Student pilot ของ TG
มีคนบอกแล้วว่า ถ้าเมิงเป็นคนธรรมดา เกาเหลา (ไม่มีเส้น) เมิงกลับบ้านแน่ๆ
ตอนนั้นทำงานแล้วด้วยครับ ก็ไม่ได้แคร์อะไรมาก
ได้ก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
แต่อยากแอบกระซิบว่า มีคิดเข้าข้างตัวเองแล้วเครียดด้วยว่า
ถ้าได้ขึ้นมา เฮ้ย! จากมีเงินเดือนจะไม่มีเงินเดือนนะ
กลับไปเป็นนักเรียนอีกแล้วหรอ  เราจะทำใจได้ไหมนะ
ก็ไม่รู้จะคิดทำไมให้เปลืองหัวครับ ก็มันสอบไม่ผ่านตั้งแต่แรกเลย 55555

หลังจากสอบไม่ผ่าน 2 รอบรวด ก็ "เลิก" ครับ
ก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไป 


พี่ตูนอาจอยากเห็นคนไทยบินได้ แต่เรานั่งเอาก็ได้ไม่ต้องขับเองหรอก

ความฝันนี้ก็พับเก็บไปครับ
อายจัง


 2. อาชีพที่ไม่อยากทำ
โห....ตอบแบบง่าย ๆ เลยครับว่า "งานRoutine"
ไม่อยากทำงานนั่งออฟฟิศ งานที่ทำเหมือนเดิมทุกวันๆ 
งานที่อยู่กับที่ อยู่ในห้องแคบๆ (นักบินก็แคบนะ แค่วิวห้องทำงานสวย)
เพราะผมขี้เบื่อครับ ทำงานเดิมๆ ซ้ำ ๆ ไม่ได้
ขนาดงานปัจจุบัน เดินทางไป ๆ มา ๆ วิ่งไปวิ่งมา 
พอต้องนั่งออฟฟิศซักระยะยังเบื่อเลยครับ ต้องหนีออกไปกินข้าวข้างนอก
ออกไปเดินห้าง (เรียกกว่าหนีดีกว่า) และโชคดีเจอแต่คนประเภทเดียวกันทั้งแผนก


3.  เรียนจบอะไรมา
ผมเรียนจบวิศวะมาครับ
แต่กว่าจะมาจบที่วิศวะก็ลังเลอยู่นานครับ



จริงๆ แล้ววิศวะเป็นคณะที่แทบจะอยู่ในหัวของผู้ชายเกือบทุกคนที่เลือกสายวิทย์
ผมก็เป็นหนึ่งในนั้นนั่นแหละ จนต้องถามตัวเองว่า
กูชอบจริงๆ หรือแค่คิดอะไรไม่ออก
คำตอบคือ......ก็นัวๆ กันนั่นแหละครับ 5555
เพราะตัวเองเรียนวิทยาศาสตร์ได้ดี จะไปเรียนหมอก็กลัวผี......
อันนี้พูดจริง....ผมเคยคิดว่าเรียนแพทย์ก็ดีนะ เลยลองไปค่ายแพทย์ดู
ปรากฎว่า ค้นพบตัวเองว่าเป็นคนกลัวแผล....และของที่ตายแล้ว
คือไม่ได้กลัวเลือดนะครับ เห็นเลือดแล้วโอเคไม่มีปัญหา
แต่ถ้าแผลนี่....ผะอืดผะอมทันที 
ยิ่งอาจารย์ใหญ่นี่ไม่ไหวเลยครับ....หลอน....กลัวผี....

คอตกกลับมาจากค่าย พ่อแม่พี่สาวก็ขำ
จริงๆ ที่บ้านไม่อยากให้เรียนแพทย์อยู่แล้วครับ 
สายสุขภาพที่เค้าแนะนำจะเป็นทันตแพย์ กับเภสัช 
แต่ทันตแพทย์ข้ามไปเลยครับ เพราะแรก ๆ ก็เรียนเหมือนแพทย์
และผมให้เหตุผลกับที่บ้านว่า...ไม่เอาหรอก....เหม็นปาก

สุดท้ายก็คิดว่าตัวเอาเหมาะกับวิศวะที่สุด 
เพราะพ่อก็เป็นวิศกรครับ ดูทรงแล้ว เรียนอะไรแบบนี้ก็น่าจะชอบ
สุดท้ายก็สอบโควต้าติดตอนต้น ม. 6 เทอม 2  

เรียนก็มีความสุขดีครับ ได้เรียนสิ่งที่ตัวเองชอบ
ถึงแม้จะเกลียด Differential equation มากก็ตาม  555555


4. อาชีพปัจจุบัน
ตอบง่ายเลยครับ....ผมไม่ได้เป็นนักบิน 5555
แต่ผมเป็น Technical engineer  เป็นตำแหน่งฉับฉ่ายที่ทำซากกะเบือยันเรือรบ
ซากกะเบือก็เช่น....ซ่อมส้วม....เวลาชักโครกที่ชั้นเสีย (ทำไมต้องใช้วิศวะซ่อม)
อันนี้ผมทำความเข้าใจก่อนว่า เกิดเป็นวิศวกร ไม่จำเป็นต้องซ่อมได้ทุกสิ่งบนโลก
นอกจากนั้นก็จับแมงมุม ไล่นก โบกรถ
เรือรบก็เช่น.....แอบกีอปปี้บลูปริ้นของบริษัทอื่นครับ!!!!

ก็เป็นงานที่พอใจเลยครับ พอใจในทุกๆเรียน
มันไม่ใช่งานรูทีน เพราะปัญหาแม่งมาทุกวันทุกรูปแบบ
ทุกอย่างเปลี่ยนตาม condition รายครั้ง รายวัน
ประสบการณ์ไม่ได้ข่วยให้ทำงานไปเรื่อยๆได้
แต่ประสบการณ์ช่วยเพิ่มตัวเลือกในการแก้ปัญหาได้



ได้ใช้ความรู้ที่เรียนมาทุกรูปแบบเลยครับ
ตั้งแต่ความรู้วิศวกรรม ยันลูกเสือสำรอง
ผมว่าคุ้มค่าครับที่จะได้เอาเงื่อนพิรอดกลับมาใช้งาน - -"

ไม่ใช่งานที่นั่งติดที่ ซึ่งผมว่า คุณ VP ก็เลือกคนมาให้เหมือน ๆ ดัน
เพราะทุกคนดูไม่ขาดก็เกิน.... - -"
อยู่นิ่งกันไม่ค่อยได้ นั่งออฟฟิศนานกันไม่ได้
ต้องพยายามออกไปข้างนอกให้ได้
ไม่มีคิวงานก็ขอให้ออกไปแรดร้านข้าวก็ยังดี
แต่โควิด-19 ก็ฝึกให้พวกผมตูดติดเก้าอี้กันได้นะครับ
ส่วนไอ่ที่ขาดๆ เกินๆ ก็แค่ไม่ได้ออกไปวุ่นวายข้างนอก
แต่วุ่นวายกันอยู่ในออฟฟิศแทน
บางทีก็เล่นกันเสียงดังทำความรำคาญ คนอื่นเค้าก็ไม่กล้ารำคาญ
ลองรำคาญสิ.....จะปล่อยให้ส้วมพังอยู่แบบนั่นให้ดู!

แต่ผมก็ได้ทำตามความฝันวัยเด็กเรื่องนักบินนะครับ
เพราะผมถูกเรียกว่านักบินในตำแหน่งงานธุรกิจส่วนตัวกับเพื่อน
นักบินในความหมายของเราคือคนที่จะบินไปทำงานที่ ตปท
บินไปบินกลับปีนึงมาก ๆก็ 5-6 ครั้ง
ผมได้มีห้องทำงาน.....เอ่อ ไม่สิ....ห้องนอน....อยู่บนฟ้าได้จริงๆ

 
*********************************



ความฝันไม่จำเป็นต้องทิ้งไปทั้งหมดหรอกครับ
เพียงแค่ปรับเปลี่ยนมาทำในสิ่งที่เหมาะกับตัวเองมากขึ้น
ความฝันไม่คต้องสว่างชัดเจนเหมือนพระอาทิตย์ก็ได้
แต่ส่องแสงกระพริบเล็กๆ เหมือนดาวไถ (จริงๆ ใครๆก็ชอบไถตังผม)
ว่าครั้งหนึ่งมันคือความใันของเราจริงๆ ครับ



 


Create Date : 14 พฤษภาคม 2563
Last Update : 14 พฤษภาคม 2563 17:03:14 น. 35 comments
Counter : 1415 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณnonnoiGiwGiw, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณThe Kop Civil, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณกะว่าก๋า, คุณอุ้มสี, คุณเริงฤดีนะ, คุณหอมกร, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณSweet_pills, คุณ**mp5**, คุณชีริว, คุณที่เห็นและเป็นมา, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก


 
ได้ยินคำว่าทหารก็จะ.. อ่อนไหวหน่อยๆ 5555++


ว่าแต่.. Technical engineer จำเป็นต้องปากจัดขนาดนี้ด้วยหรอ
หรือ VP เค้าคัดสรรค์แม่แล้ว ไอ้เรื่องซ่อมชักโครก
้มั้นก็ดูสั้นๆไป ขนาดรายละเอียดอะไรบางอย่าง..

ส่วนนักบินที่ต้องนอนบนฟ้าเนี่ยะ ท่าจะไม่ได้นอนไปอีกสักพัก
ยังไงก็พักงานไปก่อนละนะ รอโควิดไปก่อนค่อยไปสมัครใหม่

ปล.เค้าเล่นกันในเฟสหรอพี่ไม่เห็นรู้เรื่อง
ของพี่มีแต่เพื่อนรีวิวทุเรียนทุกวัน

จากบล็อก..
ใครเค้าจับตะหลิวสองมือกัน เค้าก็จับมือเดียว
ทอดปลากันทั้งนั้นแหละ ยูวววววว


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 14 พฤษภาคม 2563 เวลา:17:48:20 น.  

 
ดีแล้วที่ไม่ได้เป็นนักบิน 555 คงลำบากกันไปพักใหญ่

งานในสำนักงาน จริงแล้วมีงานที่ต้องตัดสินใจ มีงานวางแผน
ทำ แล้ววิเคราะห์ตามเรื่องทำนองนั้นแหละ
ต้องต่อสู้กับคน ด้านความคิดใช้จิตวิทยา... ดูกฏหมายว่า
แฮ่..พอมีช่องทำอะไรได้บ้างที่ไม่ผิดกฏหมาย

แต่บางครั้งก็เบื่องานที่ว่าเหมือนกัน ไม่ใช่มีรูทีนอย่างเดียว
เคยไปอยู่ดูแล ฝ่ายกำกับตรวจสอบ.. ได้ออกตรวจได้บิน
ได้กินเที่ยวนอนโรงแรม... แต่ไม่ชอบคนเกลียดครับแต่
ก็อยู่งานด้านนี้ 17 ปีเอียนและเงินไม่ดี

สู้ค้าขายไม่ได้

....
บางครั้งต้องไป ดูไซท์งานเหมือนกันช่วงที่ดูแลการผลิต
งานต้องไปที่รับเหมาไว้...บอกว่าร้อนอิบอ๋าย 555
บางครั้ง ส่งมอบงานไม่ได้ คนว่าจ้างเบี้ยวแกล้งติโน่นตินี่
เขากลัวการวางบิลแล้วต้องจ่ายงาน

วันหลังรู้แกว ให้เขาตรวจงานรับมอบแล้วเซ็นรับว่าตรง
แล้ว... บางครั้งเจ้าของมาสั่งทำโน่นทำนี่ก่อน เช่นให้
ปูกระเบื้องพื้นก่อน เราบอกว่า ฉาบผนังก่อนไม่งั้นพื้นจะเสีย
ไปละครับ งานนอกสถานที่ไม่เบื่อแต่ก็ ลำบากมากกว่า
ในออฟฟิศ 555


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 14 พฤษภาคม 2563 เวลา:18:40:20 น.  

 
🤣🤣🤣..

เรื่อง โง่ไม่เท่าไร

ไอ้เรื่องโป๊ะบ่อยๆนั่นฮากว่า


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 14 พฤษภาคม 2563 เวลา:19:39:03 น.  

 
พี่เพิ่งมารู้ตัวตอนฟุตบอลโลกที่เยอรมัน ว่าอยากเป็นผู้สื่อข่าวกีฬา อยากทำงานกีฬา จะได้เดินทางไปทั่วโลกดูกีฬา ช้าไปเสียแล้ว
พอมาอ่านบล็อกของน้องปริ๊นซ์วันนี้ จากคนที่ทำงานรูทีน พี่น่าจะทำจนชิน เลยจุดเบื่อไปแล้ว แต่ต้องมีกิจกรรมทำหลังเลิกงาน กับเสาร์ อาทิตย์ ไม่ค่อยได้อยู่บ้านเลย
สมัยเด็ก ๆ พี่อยากเรียนรัฐศาสตร์ อยากเป็นนักการทูติ อยากเป็นนายธนาคาร อยากเป็นวิศวกร สุดท้ายได้มาเป็นวิศวกร 555
ถ้าได้เป็นนักบินนี่ เท่ห์ระเบิดไปเลย เงินเดือนมหาศาลด้วย
เมื่อ 5 ปีที่แล้ว พี่ได้ค้ำประกันให้รุ่นน้องมันสอบนักบินได้ สายการบินที่กำลังเป็นข่าวอยู่ตอนนี้ กว่าจะสอบได้ต้องไปเรียนคอร์สต่าง ๆ เยอะมาก ๆ ต้องสอบเยอะมากกว่าจะผ่านแต่ละ level
เชียร์น้องปริ๊นซ์เลย ให้สอบนักบินให่้ได้


โดย: The Kop Civil วันที่: 14 พฤษภาคม 2563 เวลา:22:22:36 น.  

 
เห็นในเฟสบุ๊คเหมือนกันอันนี้แต่ผมไม่ได้เล่น ความฝันกับความจริงมันโหดร้าย และเราเรียนมาทำงานไม่ค่อยจะตรงสายงานกันเลย ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน มันเหมือนเรียนมาเสียเปล่าจริงๆ

ตอนนี้อาชีพที่อยากเป็นที่สุดอาชีพ คนรวยครับ ครับ ฟังไม่ผิดคนรวย จบแค่นั้น


ที่ไม่อยากเป็นน่าจะเป็น ผู้เชี่ยวชาญ (ด้านความล้มเหลว)


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 14 พฤษภาคม 2563 เวลา:22:36:55 น.  

 
ผมไม่ได้เล่นเฟซบุ๊ก เลยไม่มีแท็คส่งมา
ผมเรียนจบสายวิชาชีพ2ปี บอกชื่อไปคนทั้งประเทศแทบไม่รู้จัก
ที่ทำงานเค้าเรียกผมว่า พวกเวชเสียสติ 55
ผมยังไปทำงานทุกวันครับ ลาพักผ่อนก็ไม่ได้(ลาได้ 30 วัน)
หน่วยงาน ให้ลากิจ กับ ลาป่วย



โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 14 พฤษภาคม 2563 เวลา:23:12:37 น.  

 
ตอนนี้ไม่สนแล้วอาชีพที่ครูเคยถามเอาไว้ตอนเด็กว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไรจ้า ตอนนี้เป็น ทั้งผู้กำกับและผูใหญ่(ที่สุดในบ้านพอ)จ้า


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 15 พฤษภาคม 2563 เวลา:0:01:31 น.  

 
ความฝันไม่จำเป็นต้องทิ้งไปทั้งหมดหรอก
เพียงแค่ปรับเปลี่ยนมาทำในสิ่งที่เหมาะกับตัวเองมากขึ้น

.
.
.

พี่ก๋าชอบประโยคนี้ครับ
และก็เป็นเช่นนี้จริงๆ
เพราะคนเรายากมากเลยที่จะได้ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ
จากนักบินเป็นวิศวะ
แต่เป็นวิศวะที่มีความสุข
พี่ก๋าว่าเท่านี่้ก็ประสบความสำเร็จแล้ว
อีกหน่อยอาจจะค่อยไปสอบบินเครื่องบินส่วนตัวก็ได้ใครจะไปรู้
พี่ก๋าเห็นฝรั่งหลายคนเลย พอประสบความสำเร็จจากการงาน
ก็ซื้อเครื่องบินเล็กขับเองเลย


เพลงในบล็อกพี่ก๋า
แต่งไว้ตามเหตุการณ์บ้านเมืองในยุคก่อนเลย
น้ำท่วมใหญ่ เหลืองแดง ทหารปฏิวัติ
มาครบเลยนะ 5555

โยชิก็ฟังครับ ฟังตามลูกนี่ล่ะ 555



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 พฤษภาคม 2563 เวลา:9:50:20 น.  

 
ช่วงนี้นักบินตกงานนะ แถวนี้มาขายน้ำส้มอยู่ จากพิษโควิด


โดย: The Kop Civil วันที่: 15 พฤษภาคม 2563 เวลา:14:30:48 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 พฤษภาคม 2563 เวลา:6:18:05 น.  

 
อ่านมาทั้งหมดทั้งมวล
ได้อรรถรสมากเลย
กลัวแผลกลัวผี อิอิอิ
แล้วน้องสรุปได้ดีเนาะ
ความฝันไม่จำเป็นต้องทิ้งฝัน
นำมาปรับให้เหมาะกับตัวเรา
สมัยเด็กๆ พี่อุ้มอยากเป้นทหารเรือ
เพียงเพราะชอบเครื่องแบบสีขาว
พอโตมาไม่อยากเป็นล่ะ
เหตุผลง่ายๆ เพราะสีขาวเปื้อนง่าย


โดย: อุ้มสี วันที่: 16 พฤษภาคม 2563 เวลา:8:52:45 น.  

 
หวัดดี Little Prince

1.ฝันว่าอยากเป็นนักบิน นี่ต้องมีจินตนาการสูง
ชอบท่องเที่ยว และการผจญภัยไม่มีที่สิ้นสุด
(มีความพยายามที่จะเป็นมากมายด้วย)

2.อืม..
ไม่ชอบความจำเจ สอดคล้องกับความต้องการข้อ 1.

3.วิศวกร ก็ได้เป็น อาชีพืัเรียนที่เลือก
นับว่าได้ไม่ได้เฝือนทำงาน
(บางคนต้องทำ/เรียนตามที่พ่อ-แม่เลือกให้)

อย่างพี่อ้อ..ต้องเรียนตามที่แม่เลือก

อยากเป็นจิตกร อย่างพ่อ
แต่แม่บอก สีมันแพงกว่าค่าเทอม (ตอนเรียน)

แต่เกรงว่า..ลูกจะกู่ไม่กลับมากกว่า 555

4. ลงตัวกับงานที่ชอบ
Happy happy เฮงๆ รวยๆ นะคะ


Stay safe ค่ะ


พรุ่งนี้ว่าจะตื่นแต่ แอบไปเดิน เจเจ



โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 16 พฤษภาคม 2563 เวลา:12:20:31 น.  

 
ปริ้นเป็นคนเล่าเรื่องสนุกน่าจะป็นนักเขียนะ



โดย: หอมกร วันที่: 17 พฤษภาคม 2563 เวลา:8:40:41 น.  

 
ตอนนี้ผมคงกักตัวเองอยู่ที่บ้านครับ ขี้เกียจออกไปไหน ยิ่งต้องมาแสกนแอปอะไรก็ไม่รู้ ไม่เข้าก็ได้ ซื้อออนไลน์ง่ายกว่าเยอะ ร้านค้าจะใช้แอปอะไรนี่ก็คิดเอาให้มากๆ นะ เพราะแค่ธุรกิจออนไลน์มาคุณก็จะแย่แล้ว ต่อให้เป็นนโยบายรัฐหรืออะไรก็ตาม ผมเป็นพวกชอบเข้าร้าน ชอบไปดูหน้างานมากกว่า พูดง่ายๆ หัวโบราณ ระวังถ้าไม่มีระบบขายออนไลน์จะเสียลูกค้าแบบถาวร


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 17 พฤษภาคม 2563 เวลา:23:04:30 น.  

 
กลับมานั่งอ่านยาวววว เพลินเลย
ความฝันก็คือความฝันนะคะ
แต่จะลงท้ายด้วยความจริงตามชตาชีวิตของเราเอง
และควรพอใจและทำให้ดีที่สุดค่ะ

ช่วงนี้อะไรๆมันไม่ค่อยได้อย่างใจไปหมด
เมื่อเกือบเที่ยงพี่ไปซื้อของที่เอ็มโพเรียม
ต้องสแกนอะไรไม่รู้ ทำไม่เป็น ในที่สุดพนักงานก็บอก
ให้เดินตรงไป จะมีเจ้าหน้าที่ลงทะเบียนให้
พี่ก็เดินไปๆๆๆๆๆ ซื้อสารพัดที่ต้องการ
แล้วก็เดินกลับออกมา ไม่เห็นมีใครลงทะเบียนให้เลย งง

ช่วงนี้บล็อกเงียบมาก
แค่ 10 โหวต ยังไม่รู้จะแจกให้ใครเลยค่ะ



โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 19 พฤษภาคม 2563 เวลา:15:08:03 น.  

 
อ่านเพลินค่ะคุณปริ๊นซ์
เหมือนความจริงและความฝันมาผสมผสานกัน
ตอนนี้คุณปริ๊นซ์เป็นวิศวกรและบินบ่อยจนเพื่อนร่วมธุรกิจเรียกนักบินอีกด้วย

"ประสบการณ์ช่วยเพิ่มตัวเลือกในการแก้ปัญหาได้"
ชอบประโยคนี้ ใช้ได้ไม่เฉพาะกับการทำงานนะคะ
กับชีวิตประจำวันที่เจอปัญหาก็ใช้ได้


โดย: Sweet_pills วันที่: 20 พฤษภาคม 2563 เวลา:9:03:31 น.  

 
รีวิว 645 music ต้องรอหน่อยนะ ตอนนี้กำลังหัดใช้ฟังชั่นต่าง ๆ อยู่
พี่ใช้แล้วโอเคมาก เปิดเพลงแล้ววิ่งไปด้วย วิ่งได้เร็วกว่าเดิมจนลืมตัว
พี่ยังไม่ได้ไปเดินห้างเลยนี่ คิดถึงร้านกาแฟเหมือนกัน 555
ค่า VO2 max โอเคเลยครับน้องปริ๊นซ์ ผ่านสเปค


โดย: The Kop Civil วันที่: 20 พฤษภาคม 2563 เวลา:13:41:01 น.  

 
แวะมาเยี่ยมครับ


โดย: **mp5** วันที่: 20 พฤษภาคม 2563 เวลา:14:16:23 น.  

 
เดี๋ยววววววววว.. โซดา ชาเย็น
ลูกสาวในอนาคตที่ยังไม่เกิด
ของแกรมะใช่ร๊อววววว

ลูกแฝด ไงลูกแฝด 55555+


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 21 พฤษภาคม 2563 เวลา:12:37:48 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 พฤษภาคม 2563 เวลา:6:32:46 น.  

 
สวัสดียามเย็นค่ะLittle Prince.
ทักทายตามแบบคุณก๋า
Stay safe ค่ะ
วันศุกร์แล้วไปออก side งานที่ไหนเอ่ย


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 22 พฤษภาคม 2563 เวลา:16:41:40 น.  

 
ขอบคุณครับ
มันนี่อ้วนเพราะชอบกินกล้วยน้ำว้าสุก


โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 22 พฤษภาคม 2563 เวลา:22:32:10 น.  

 
หลานกี่ขวบครับเนี่ย ผมก็มีหลานไว้เล่นแต่ไม่ต้องเลี้ยงแองเนี่ย สนุก! 555 แต่อยู่คนละบ้านนะ คืออยากไปเล่นเมื่อไหร่ก็ไป
แท็กอันนี้เห็นเพื่อนเฟซเล่นกันเยอะเหมือนกัน ของผมเป็นอย่างเดียวกันหมดอะ แต่ถ้าเป็นตอนเด็กๆเลยอยากเป็นตำรวจ (ไม่รู้ทำไมอยาก ตอนนี้ไม่คิดอยากเป็นเลยสักนิด)
เป็นนักบินเท่กว่าเยอะเลยเนอะ แต่ตอนนี้ดีละที่ไม่เป็นนักบิน
นี่ไปสอบมาด้วยนะเนี่ย แสดงว่าอยากเป็นมาจนถึงตอนเลือกอาชีพจริงๆเลย
ส่วนงาน office นี่คือชีวิตของคนส่วนใหญ่เลยแหละ หลีกเลี่ยงยาก 555
และเด็กเรียนเก่งเลือกวิศวะเป็นส่วนใหญ่เลยครับ ถ้าพลาดก็กระเด็นไปคณะอื่นๆลำดับต่อไป
ผมก็อยากเป็นวิศวะตั้งแต่ตอน ม.ต้น ไม่อยากเป็นหมอเพราะเกลียดความเกิดแก่เจ็บตาย
แต่เอาจริงๆหลายคนรวมทั้งผมตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าวิศวะทำงานอะไรอะนะ เป็นความล้มเหลวของการแนะแนวช่วงมัธยม
ได้ทำงานใกล้ๆกับที่ใฝ่ฝัน และได้ใช้วิชาความรู้ที่เรียนมา ถือว่าชีวิตดีเลยนะครับ


โดย: ชีริว วันที่: 23 พฤษภาคม 2563 เวลา:10:31:51 น.  

 
พอพูดถึงร้านเหล้า ของพี่ต้องย้อนวัยไปหลายปีเลย 555
สมัยพี่เพลงปิดร้าน แมว จิระศักด์, นิตยา บุญสูงเนิน, ปานด้วยนะ 555 ต่อ พรก.อีกเดือนนึง รอกันต่อไป


โดย: The Kop Civil วันที่: 23 พฤษภาคม 2563 เวลา:16:52:35 น.  

 
ต่อจากคุณแฟรงค์
พูดถึงร้านเหล้า นี่ พี่อ้อ คนละแนว
สายกีฬา มักดูแลสุขภาพ ไม่ Drink
แต่ชอบบรรยากาศในการร่ำสรา
(ตามนิยายจีน)


ร้านปีะจำพี่อ้อ..มีแค่ Saxophone เสาวรีย์ชัย
Roof Bar/Bangkok Bar ข้าวสาร
Rock Pub ราชเทวี
และร้านของ แหลม มอริสัน ที่ Walking Street พัทยา
Brown Sugar สมัยอยู่ ซอยสารสิน



ยังไม่ได้ไปเดิน เจเจ เลยค่ะ
ไปเดิน MBK ตากแอรืแทน
ชั้น 4 อุปกรณ์มือถือผู้คนคึกคัก
Food court ก็โอเค อยู่

แต่ชั้น 7 Zone .ของ SF Cinema ร้านอาหารเงียบหงอย


Stay safe นะคะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 23 พฤษภาคม 2563 เวลา:18:40:25 น.  

 
หัวก็หงอก.. หนวดก็ยังหงอกอิ๊กกกก


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 23 พฤษภาคม 2563 เวลา:19:11:34 น.  

 
อ้าว น้องปริ๊นซ์เป็นครูสอนดนตรีด้วยเหรอครับ ความสามารถรอบด้านจริง ๆ เอาเพลงมาลงบล็อกหน่อยครับ พี่ว่าแฟนคลับตรึม เอามาแข่งกับคุณก๋า 555
พี่ชอบฟังเพลงเก่านะ ยุค 90 ยุคของพี่เลย ปีที่แล้วไปดูคอนเสิร์ตที่พารากอน Cassett tape รวมพลคนยุค 90 เต้นกันจนลืมแก่เลย คนวัยเดียวกัน
พี่หาเพลงมาลง Garmin มีแต่เพลงเก่า ๆ
จากเม็นต์พี่่อ้อข้างบน ชอบบรรยากาศในการร่ำสุราเหมือนกัน ตั้งแต่มาออกกำลังกาย ก็ดื่มน้อยลงกว่าเดิมเยอะเลย


โดย: The Kop Civil วันที่: 23 พฤษภาคม 2563 เวลา:20:21:12 น.  

 
โห...แบบนี้พลิกวิกฤตเป็นโอกาสเลยครับ
เอากีตาร์มาร้องเพลงเบาๆให้หลานฟัง
เด็กชอบนะ 555

ตอนลูกพี่ก๋าเล็ก ๆ
พี่ก๋าเป็นคนอุ้มลูกนอนทุกวันเลย
ตอนนอนก็จะอุ้มแล้วก็ร้องเพลงกล่อม
บางทีก็เป็นบทสวดมนตร์ธิเบตเลยครับ 555
ทำนองมันช่วยทำให้เด็กเคลิ้มหละบได้ดีสุดๆเลย



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 พฤษภาคม 2563 เวลา:22:15:54 น.  

 
ไหนล่ะ.. บล็อกใหม่..


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 23 พฤษภาคม 2563 เวลา:22:30:26 น.  

 
ประสบการณ์เท่านั้นที่อ่านใจนายได้ถูก
ข้อนี้แหละนะคะคุณปริ๊นซ์สำคัญ

ขอบคุณกำลังใจค่ะ



โดย: Sweet_pills วันที่: 23 พฤษภาคม 2563 เวลา:23:51:57 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 พฤษภาคม 2563 เวลา:6:51:12 น.  

 
เขาว่าอีกหน่อยแมวจะครองโลกนะคะ 555
ที่บอกมาก็มีส่วนอย่างมากเลย คือ แมวตัวเล็ก ใช้พื้นที่น้อย
แล้วก็เป็นเพื่อนแก้เหงาได้อย่างดี เขาจะมีอะไรให้เราดูตลก ๆ ขำ ๆ อารมณ์ดีได้ทั้งหวัน

เลี้ยงหมายังไม่ใกล้ชิดได้เหมือนเลี้ยงแมว
ความที่แมวตัวเล็ก รักสะอาด คือเขาทำความสะอาดตัวเองตลอดเวลา
เลี้ยงในบ้าน ไม่ได้ออกไปสกปรกนอกบ้าน ไม่ได้อาบน้ำก็ตัวไม่เหม็น 555

ลองอ่านดูนะคะ เผื่อสนใจจะเลี้ยงแมวบ้าง
19 เหตุผล..ทำไมคนต้องเลี้ยงแมวสักครั้งในชีวิต
https://pet.kapook.com/view93957.html


โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 24 พฤษภาคม 2563 เวลา:14:13:33 น.  

 
บ้านเรา
พี่ก๋าว่ามีการยืมทำนองของเพลงต่างประเทศ
เยอะติดอันดับต้นๆของโลกเลยล่ะครับ 555
แต่ก็น่าทึ่งตรงที่พอนำทำนองเพลงต่างประเทศมาใช้
กลับแต่งเนื้อร้องเข้าไปได้อย่างลงตัว
ตรงนี้ครูเพลงรุ่นเก่าๆ
ก็ต้องถือว่าเก่งมากเลยครับ

แต่ยุคนี้
ใครทำแบบนี้
ก็คงโดนฟ้องร้องเรื่องลิขสิทธิ์แล้วนะครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 พฤษภาคม 2563 เวลา:22:51:52 น.  

 
ผมไม่ค่อยได้เล่น fb เท่าไหร่ เลยไม่เห็น tag นี้ครับ
แต่ถึงมีใคร tag มา คงไม่ได้เขียนอะไรหวือหวามั้ง
เพราะอาชีพที่ใฝ่ฝัน คณะที่เรียน อาชีพที่ทำ มันอันเดียวกันเลยครับ ^^
(จริง ๆ ก็โอเคนะ แต่ทำไปนาน ๆ ชักจะเบื่อ ๆ เหมือนกัน 55)

.....


ดีแล้วล่ะครับ เลือกวิศวะแล้วก็ได้เรียนวิศวะ
แถมจบมาได้ทำงานตรงสาย และมีความสุขกับงานด้วย ^^
(ผมไม่ได้เรียนวิศวะ แต่ก็ต้องเรียน Differential equation เหมือนกัน
โคตรมึนเลย จนบัดนี้ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร ไม่รู้อาจารย์ให้ผ่านได้ไง 55)

ถ้าได้เป็นนักบินจริง ๆ ชีวิตน่าจะเป็นอีกแบบเลยเนอะ
คงไม่ค่อยได้อยู่ติดบ้าน แถมเวลากินเวลานอนคงไม่เหมือนชาวบ้าน
แล้วก็คงไม่มีเวลามานั่งเขียนบล็อกแล้วล่ะครับ
มีเพื่อนผมที่คณะคนนึง พอเรียนจบแล้วไปเรียนต่อเป็นนักบิน
เวลาว่างของเค้าไม่ค่อยตรงกับเพื่อนฝูงเท่าไหร่
ติดต่อกันค่อนข้างลำบาก ตอนนี้...หายสาบสูญไปแล้วครับ 55


โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก วันที่: 24 พฤษภาคม 2563 เวลา:23:14:27 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 พฤษภาคม 2563 เวลา:7:25:24 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 
space

จันทราน็อคเทิร์น
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]




* Engineer
* Guitar trainer
* Casual gamer



space
space
space
space
[Add จันทราน็อคเทิร์น's blog to your web]
space
space
space
space
space