เมื่อวานผมแทบจะหายไป 1 วันเลยครับ
เพราะเช้าเข้าไซต์ Trial project บ่ายก็นั่งประชุมยาวๆ
ทำข้อมูล ทำสรุปการ Trial และพูดคุยเพื่อ Settle รายละเอียด
เลยเป็นวันเหนื่อยๆ จนผมเขียนบล๊อกนี้อยู่ 3 วันก็ยังไม่เส็ด 5555
แต่เอาวะ....วันนี้มีเวลาเป็นช่วงๆ เลยขอมาเล่าเรื่องนี้ครับ
ก่อนที่จะจืด 55555 เพราะหลายวันจัด
ขอมาเล่า "เรื่องลี้ลับ" ออกมาแนว เขียนเล่า นะครับ
ปกติผมจะเล่าเหมือนเป็นการการนั่งคุย มากกว่าการเขียนบรรยาย
แต่ถ้านั่งเล่าเหมือนเดิมผมว่ามันจะฮา แทนที่จะลี้ลับ
วันคืนหนึ่งที่ฝนตกพร่ำๆ
นาฬิกาที่ข้อมือบอกเวลา 3 ทุ่มเศษ
ผมเดินขึ้นบันไดไปชั้น 2 ของบ้านช้า ๆ ตามปกติโดนที่ไม่ได้เปิดไฟสว่างนัก
อยู่คนเดียวครับ คงไม่จำเป็นต้องเปิดไฟหลายที่หลายจุดให้เปลือง
จากบันได ผมจะต้องเดินผ่านเดินทาง และห้อง 2 ห้อง เพื่อไปที่ห้องนอน
เพิ่งจะ 3 ทุ่ม เลยกะว่าจะไปเปิดแอร์ที่ห้องนอนทิ้งไว้
แล้วออกกำลังกายเรียกเหงื่อซักหน่อย
แต่ขณะที่เดินผ่านประตูกระจกห้อง Movie ผมก็ได้ยินเสียงแปลก ๆ
ครืดดดดด ครืดดดดด ครืดดดดด
เสียงทำนองนี้ดังลอดช่องเล็ก ๆ ของประตูกระจกที่ปิดไม่สนิทออกมา
"เสียงอะไรวะ" ผมพูดกับตัวเองเบาๆ
แล้วเอามือจับที่ขอบประตูกระจก ก่อนจะเอาหน้าจ่อไปที่ขอบประตูที่ไม่สนิท
ปกติครับ ปกติสำหรับผู้ชายที่เมื่อมีเสียงแปลก ๆเกิดขึ้นในบ้าน
จะต้องสำรวจก่อนว่า ต้นเสียงมาจากไหน อะไรชำรุดเสียหายรึป่าว
หรือมีใครทำอะไรไว้รึป่าว ผมก็เช่นกัน
พอเอาหน้าเข้าไปแนบใกล้ๆ ประตู ก็ได้ยินเสียงชัดเจนขึ้นมากครับ
ว่าเสียงครืด ๆ ที่ว่านั้นมาจากในห้องนี้แน่นอน ผมเลยเลื่อนประตูออกเล็กน้อย
เพื่อให้หัวเข้าไปได้ และคิดว่าจะเอื้อมมือไปเปิดไฟ
แต่ด้วยอะไรบางอย่าง ตอนที่เอื้อมมือกำลังจะเปิดไฟ
อยู่ๆ ผมก็ขนลุกแปลกๆ เมื่อรู้สึกได้ว่า เสียงที่ว่ามันมาจากทางหน้าต่าง
และมันเป็นเสียง....เสียงเหมือนใคร....หรืออะไร....กำลังเอาบางอย่างชุดกำแพง
ครืด.....ครืด.....ครืดดดดดด
ผมหันหน้าช้า ๆ ไปมองที่หน้าต่างต้นเสียง
ผ้าม่านโปร่งสีดำปริ้วลอยตัวแปลกๆ ไม่ทิ้งตัวนิ่งเหมือนเคย
ผมขนลุกตั้งแต่แขนยันหัว เรื่องผีที่ฟังมาอย่างเยอะรีรันขึ้นมาในหัว
เสียงอะไรบางอย่าง หรือใครบางคน ที่กำลังขูดกำแพงอย่างตั้งใจ
ผ้าม่าน....ตรงผ้าม่านนั่น.....
ผมล้วงมือออกมาจากห้องนั่นอย่างไว แล้วเดินตัวแข็งไปยังห้องนอน
และเมื่อจับประตูแล้วดัน ผมก็รู้สึกว่า ประตูมันหนักแปลกๆ
ทั้งๆ ที่ไม่ได้ติดโช๊ค เหมือนต้องออกแรงดันสู้กับอะไรบางอย่างด้านใน
ในใจคิดว่า...ชิบหายละ ถ้ากุเปิดประตูผั๊วผะ แล้วเจอ โบ๊ะบ๊ะ กุจะทำยังไงวะ
ความรู้สึก บ้านกุของกุ กลับมาอีกครั้ง ผมออกแรงดันสู้
ส่วนอีกมือก็ล้วงไปตบสวิทไฟทั้งไฟหลักไฟหลืบให้ติดขึ้นพร้อมกัน
ประตูชน Stop dome ดังตึง
ความสว่างเผยให้เห็นห้องนอน และเตียงที่ว่างเปล่า
ก่อนที่ผมจะหมุนตัวไปปิดประตู แต่ก็ต้องตกใจอีกครั้ง
เมื่อเห็นเงาตัวเองในกระจกสีชาบานใหญ่ที่หลังประตู
"โอ่ย ชิบหาย...." รู้แล้วทำไมแม่ถามว่าแน่ใจหรอว่าจะติดกระจกที่หลังประตู
เสียงครืดๆ ก็ยังดังมาจากข้างหลัง
และเงียบลงเมื่อผมปิดประตูห้องนอนสนิท
โอเค....ไม่ได้ยินแล้ว เสียงอะไรวะเนี้ย ทำไมมันดังในบ้านได้
ผมจัดที่ทางแล้วกำลังจะเริ่มออกกำลังกาย
แต่เรื่องเสียงขูดนั่นรบกวนสมาธิ และจิตใจมากๆ
แล้วกุจะปล่อยในแม่งขูดอยู่แบบนั้นทั้งคืนหรอ
นี่บ้านกุ...ใครก็มายุ่งกับบ้านกุไม่ได้
ผมเปิดประตูออกไปอีกครั้ง หันไปมองโต๊ะหมู่บูชาที่ห้องพระ ก่อนยกมือไหว้
"อย่าให้ผมเห็นอะไรเลยนะครับ" 555555 คิดแบบนั้นจริงๆ
แล้วผมก็เดินไปยังห้อง movie
ยังไม่ทันถึงห้อง ขนก็ลุกขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับความรู้สึกหนาวแปลกๆ
ในหัวก็คิดถึงสิ่งลี้ลับทุกรูปแบบที่คิดว่าตัวเองจะเห็นได้ จากเสียงขูดนั่น
กุไม่มีเซ้น กุไม่เคยเห็น กุจูนไม่ได้ นี่บ้านกุ
คำสารภาพจากคนที่บอกว่าไม่กลัวผี
ตอนนั้นในหัวผมนี่มีบางอย่างดังขึ้นแบบอัตโนมัติ
จนพอรู้ตัวยังบอกตัวเองเลยครับว่า...เออ กุก็เก่งเนอะ
ปุตตะกาโม ละเภปุตตัง ธะนะกาโม ละเภธะนัง
คือกะว่าถ้าเจอเป็นตัวแบบ 3D หรือ 4DX ชินบัญชรนี่พร้อมจะมาทันที
ไม่แน่ในว่าเค้าให้ท่องไหม แต่เวลาเจอเรื่องอะไรที่รู้สึกกังวล
บทแรกที่ในหัวผมเลือกรันคือบทนี้
ผมเดินเอามือไปจับที่ประตูบางเลื่อนที่ทำฝ้าไว้ครึ่งบาน
รู้สึกหนาว ขนลุกอย่างบอกไม่ถูก
ก่อนจะกลั้นใจ เปิดประตูพร้อมเปิดไปทันที!!!
ผ้าม่านโปร่งปริ้วเบาๆ ตามลม
ใช่....หน้าต่างห้องนั่นเปิดอยู่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
ตอนนั้นอยู่ๆ ความรู้สึกเป็นห่วงผ้าม่านว่าจะเปียกฝน นำหน้าความกลัวผีตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
ผมรีบไปดูพื้น ดูผ้าม่าน แล้วรีบปิดหน้าต่างทันที
ก่อนจะพบว่า โชคดีที่ฝนไม่สาด ผมเลยชะโงกมองตามหาเสียงขูด
แต่พอไปที่หน้าต่าง เสียงขูดดันเหมือนดังมาจากทิศทางอื่น
ผมปิดไฟแล้วเดินลงไปด้านล่าง วันนี้กุต้องรู้ให้ได้ว่าอะไรทำให้กุดูแย่
บ้านตรงข้ามครับ...พี่ชายบ้านตรงข้ามแกนึกครึ้มทำงานฝีมืออะไรก็ไม่รู้
แต่ไสไม้ไสเหล็กอะไรซักอย่างอยู่ที่โรงรถตัวเอง
พอเสียงมันเข้ามาทางหน้าต่างห้อง movie
มันเลยก้องอยู่ในบ้านจนไม่รู้ทิศทาง
ผมเลยตะโกนบอกพี่แกว่า "ทำไรอ่ะครับพี่ ตกใจ ไอ่ผมก็นึกว่าอะไรมานั่งขูดกำแพง"
พี่เค้าก็หัวเราะ "บอกขอโทษ ๆ งั้นพอก่อน ดังมากเลยหรอ"
"ไม่ได้มากหรอครับ ผมหลอน"
ไม่ได้อะไรกันหรอกครับ ผมกับพี่คนนี้สนิทกันตั้งแต่เด็กๆ
พี่เค้าเป็นคนสอนให้คนเรียบร้อยอย่างผมปีนกำแพงไปลงบ้านด้านหลัง
แล้วไปวิ่งเล่นที่อีกซอย เรียกว่าสอนในแสบตั้งแต่เด็ก
แต่ว่าดีนะครับที่ผมเป็นคนไม่กลัวผี ไม่งั้นคงหลอนมาก
เอาจริงๆ ถามว่าเชื่อไหม ผมก็เชื่อนะว่ามันคงมี
แต่รูปแบบการมีคงไม่ใช่วิสัยที่ผมจะรับรู้
ตรงไหนที่เชื่อแล้วสบายใจก็เชื่อครับ
ซึ่งคนไม่กลัวผีอย่างผมก็เลยจัดโซจูปลอบขวัญตัวเองไปครึ่งขวด
หลับฝันดี ผีไม่อำ 55555
แต่จริงๆ แล้วสิ่งที่น่ากลัวกว่าผีอำคือ........
....ลุงจอห์นครับ....
.....Johnnie Walker....
เมื่อคืนผมมีงานสร้างความบันเทิงตามหน้าที่
ซึ่งผมกับเพื่อนก็พูดคุยสร้างความบันเทิงกันไป ยกกันไป
ทีแรกก็เบียร์ ไป 2-3แก้ว แล้วมาเปิดลุงจอห์น นี่แหละครับ
อยากกินเหล้ามากกว่า จะได้ไม่อ้วน
แต่ยกไปยกมายังไงไม่รู้ ยกกันจนลุงจอห์นหมดกลม
แมทนี้ทีมผมพังครับ...เพราะน้องตายในหน้าที่ อ้วก 1 หลับคาโต๊ะอีก 1
เหลือผมกับอีกคนที่กำลังสนุก
ผมน่ะขับรถกลับจากทองหล่อมาบ้านได้เรียบร้อยครับ เที่ยงคืนครึ่ง
ทีแรกก็ไม่เป็นอะไรหรอกครับ แต่รู้ว่าตาหนักๆ งงๆ มึนๆ
แต่ไม่รู้ไปโดนน้ำอุ่นๆ หรือยืนนาน หรือยังไง
เพราะอยู่ๆ ผมก็เวียนหัวจัด ๆ ผะอืดผะอม เลยคิดว่าน่าจะต้องดื่มน้ำซักหน่อย
เลยเดินลงไปข้างล่าง เทน้ำเย็นๆ ดื่มไปอีกน่าจะ 3 แก้วได้
ซึ่ง....น่าจะผิดพลาด.... เพราะตอนนี้ความผะอืดผะอม x10 จากครั้งแรก
จนต้องเดินไปอ้วกในห้องน้ำชั้นล่าง
แถมไอ่กลิ่น Karmakamet ในห้องน้ำที่เคยหอมถูกใจ
วันนี้แม่งเหม๊นนนนน เหม็น!!!
เล่นเอาซะลุงจอห์นนึกฮึ่กเหิม เล่นซะห้องน้ำนี่หมุนทั้งทวนเข็มนาฬิกา ตามเข็มนาฬิกา
นาทีนั้นเวียนหัวมาก โฟกัสภาพไม่ได้เลย ซักพักก็จะอ้วกอีก
จนรู้สึกไม่ไหวครับ ไม่ไหวจริงๆ ทรมานมาก แค่หายใจก็ผะอืดผะอม
ตัวเย็นมือเย็น ลุกก็ไม่ได้หน้าจะมืด เลยต้องคลานออกมาหน้าห้องน้ำ
แล้วไปเคาะห้องพี่เพ็ญ "พี่เพ็ญ....พี่เพ็ญครับ" มือนี่สั่นเลยนะ 55555
เคาะอยู่โคตรนาน พี่เพ็ญเองก็คง งง ไม่กล้าเปิดตั้งแต่แรก
ว่าอยู่ ๆ ตี 2 ผมจะมาเคาะห้องทำไม
จนพี่เค้าค่อยๆ เปิดออกมาก็เห็นผมนอนอยู่ที่พื้นแล้ว
"ยาดมหน่อย..."
"คุณปริ๊นซ์!!! นี่เป็นอะไรคะ เมาหรือไม่สบายคะ!!!"
"จะอ้วก..." แล้วผมก็คลานกลับไปอ้วกอีกรอบ
พี่เพ็ญนี่ต้องเอายาดมพม่ามาให้ พร้อมโทรไปหาพี่สาวผมว่าผมเมาอ้วกหนักมาก
สรุปพี่สาวไม่มา แต่ส่งพี่เขยมาหามผมล้างหน้าล้างตา กินยาแก้อาเจียน แล้วหลับไป
เช้ามานี่......ก็ทำงานครับ มาทำงานกันครบ
แต่สติเพิ่งมาเมื่อช่วงบ่ายนี่เอง...
| Create Date : 13 ตุลาคม 2565 |
| Last Update : 13 ตุลาคม 2565 17:33:17 น. |
|
40 comments
|
| Counter : 1052 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณอุ้มสี, คุณหอมกร, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณnonnoiGiwGiw, คุณตะลีกีปัส, คุณtoor36, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณกะว่าก๋า, คุณSweet_pills, คุณtanjira, คุณกิ่งฟ้า, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณThe Kop Civil, คุณเริงฤดีนะ, คุณRain_sk, คุณkae+aoe, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณจอมแก่นแสนซน |
โดย: อุ้มสี   วันที่: 13 ตุลาคม 2565 เวลา:19:23:19 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร  วันที่: 13 ตุลาคม 2565 เวลา:19:41:55 น. |
|
|
|
โดย: ตะลีกีปัส  วันที่: 13 ตุลาคม 2565 เวลา:20:56:29 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 14 ตุลาคม 2565 เวลา:6:03:05 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 14 ตุลาคม 2565 เวลา:22:01:32 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 ตุลาคม 2565 เวลา:23:07:14 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills  วันที่: 15 ตุลาคม 2565 เวลา:0:43:15 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 ตุลาคม 2565 เวลา:6:20:29 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 15 ตุลาคม 2565 เวลา:8:55:53 น. |
|
|
|
| โดย: Sweet_pills วันที่: 15 ตุลาคม 2565 เวลา:9:42:34 น. |
|
|
|
| โดย: tanjira วันที่: 15 ตุลาคม 2565 เวลา:15:26:49 น. |
|
|
|
| โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 16 ตุลาคม 2565 เวลา:0:29:28 น. |
|
|
|
| โดย: tanjira วันที่: 16 ตุลาคม 2565 เวลา:7:37:40 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ  วันที่: 16 ตุลาคม 2565 เวลา:22:23:51 น. |
|
|
|
| โดย: ทั่นขุน (Rain_sk ) วันที่: 17 ตุลาคม 2565 เวลา:4:20:31 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 ตุลาคม 2565 เวลา:14:01:09 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 17 ตุลาคม 2565 เวลา:20:08:32 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 ตุลาคม 2565 เวลา:22:26:01 น. |
|
|
|
| โดย: Sweet_pills วันที่: 18 ตุลาคม 2565 เวลา:0:18:08 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 ตุลาคม 2565 เวลา:5:48:39 น. |
|
|
|
| โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 18 ตุลาคม 2565 เวลา:23:19:16 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 ตุลาคม 2565 เวลา:12:54:03 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 ตุลาคม 2565 เวลา:5:13:43 น. |
|
|
|
|
|
 |
|
