อันนี้น่าสนใจเรื่องการใช้เงิน สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ต้องใช้เงินมากจริงๆ อะไรประหยัดได้ควรประหยัด

ในสังคมไทยเราไม่ต่างจากจีน ยังคงยึดถือใบเกรดเป็นหลัก พวกบทความที่บอกว่าให้ทำกิจกรรมมากๆ ไม่ต้องสนใจเรื่องเรียนมากหรอก ในความเป็นจริงเวลาไปสมัครงานตามบริษัท เขาสนใจใบเกรดเป็นหลักแทบทั้งนั้น ต่ำกว่า 2.XX เขาโยนทิ้ง ตรงนี้สำคัญมาก ไม่ได้ห้ามเรื่องกิจกรรม แต่สำคัญคือ การเรียนต้องไม่เสีย เพราะกิจกรรมหลายอย่างก็ยังเป็นประเด็นให้สังคมถกเถียงว่า มันมีประโยชน์จริงหรือไม่ ซึ่งกิจกรรมหลายอย่างของประเทศเรานั้น ข้อเสียมากกว่าข้อดี

คนเก่งหลายๆ คน มักแสดงให้คนอื่นเห็นถึงความเก่งของตัวเองไม่ค่อยได้ พูดนำเสนอตัวเองไม่ค่อยเป็น ตอนอยู่มหาวิทยาลัยนี่แหละ คือโอกาสในการฝึกฝนตัวเอง เวลาต้องนำเสนองานหน้าห้อง ออกไปนำเสนอเลย เชื่อเถอะว่ายังไงเพื่อนมันก็เกี่ยงๆ กันอยู่แล้ว ถือเป็นการฝึกตัวเอง ออกไปนำเสนอยังไงก็ไม่เสียหายหรอก จากบทความแสดงให้คนว่าคนจีนก็ชอบคนที่พูดเก่งเหมือนกัน "พูดเก่งทำเก่ง" หรือ "ดีแต่พูด" อันนั้นอีกเรื่องหนึ่ง

กรณีการตื่นเช้า ถ้าเราตื่นเช้า เราจะสามารถเริ่มทำอะไรได้ก่อนคนอื่น มันมีประโยชน์ตรงนี้ ซึ่งถ้าเริ่มก่อนคนอื่นจะรู้สึกว่าเราขยัน เขาจะรู้สึกดี และนับถือเรา

ห้องสมุดมหาวิทยาลัยในไทย บางที่นักศึกษาไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ แต่ของจีนนักศึกษาเยอะมาก ห้องที่เตรียมไว้ให้เข้าไปอ่านหนังสือคนเยอะมาก และอ่านหนังสือแบบจริงจัง ในไทยเข้าห้องสมุดบ้างก็ไม่เสียหายหรอก ไหนๆ ทุกปีก็ต้องเสียค่าบำรุงห้องสมุดอยู่แล้วด้วย แต่อย่าเข้าไปตากแอร์แล้วคุยเล่นรบกวนคนอ่านหนังสือล่ะ แบบนั้นที่จีนเจ้าหน้าที่เดินมาไล่ออกจากห้องสมุดเลย

ในส่วนนี้เป็นส่วนที่ผมชอบที่สุดในบทความนี้ คนเราชอบดูถูกคน ชอบเห็นคนอื่นขายหน้า ถ้าเราดันทำให้ตัวเองขายหน้า ก็ถือเป็นการเรียนรู้จากประสบการณ์เราเอง ครั้งต่อๆ ไป เราก็จะไม่ขายหน้าอีก ถือเป็นแนวคิดที่น่าสนใจของคนจีนเขาเลย

อีกส่วนคือ เรื่องตัดคนที่หัวเราะออกจากการเป็นคู่แข่ง ถือเป็นแนวคิดในการมองคนที่น่าสนใจ หลายครั้งเราพบว่าพวกที่ดีแต่พูดว่า ดีแต่หัวเราะ มันทำได้แย่กว่าเราก็มีเยอะแยะไป