Oh!! my sassy boss ตอนที่ 34 หน้า 4
เธอแย้งเสียงแข็ง ใส่ก็เสร็จกันพอดี ชุดที่ใส่แล้วไม่ได้นอน
กฤษ “ใส่ให้ผมดูหน่อยไม่ได้เหรอ?”
เขาออดอ้อน
เมขลา “ชุดนอนเอาไว้ใส่นอน ไม่ใช่ใส่ดู”
เธอหันมาทำหน้าดุ
กฤษ “ผมซื้อให้เพื่อใส่นอน นะ ทำไมไม่ใส่ล่ะ”
เสียงเขายังออดอ้อน
กฤษ “นะ ใส่ทีสิ วันนั้นก็ใส่ เมื่อคืนก็ใส่ ทำไมวันนี้ไม่ใส่”
เขาพยายามพูดจาโน้มน้าวเธอ ขยับเข้ามาหาอีก จนเมขลา ถอย
เมขลา “นอนเถอะ เดี๋ยวฝนตกอากาศเย็น”
เธอไม่สนใจปฎิเสธความต้องการของเขา
กฤษ “ไม่งั้นผมเปลี่ยนให้พี่เองนะ”
เขาเลื่อนตัวเข้ามาแล้วเริ่มปฎิบัติการหยอกเอินเธอ ปกติ เมขลาบ้าจั๊กจี๋อยู่แล้ว ถึงกับต้องดิ้นไปหัวเราะไปเพราะโดนเข้าจี้ตามตัวจนเหนื่อย
เมขลา “โอ้ย...พอๆ พอแล้ว พอได้แล้ว ฉันเปลี่ยนก็ได้”
เธอร้องจนหอบไม่ไหวสุดจะทนจำต้องยอม จำใจลุกไปที่ตู้เสื้อผ้า เลือกหาชุดที่เขาอยากเห็นเธอใส่ แล้วมันก็เหลือชุดสุดท้ายแล้ว โคตรจะเพลียกับความเซ็กซี่ของมัน
เมขลาหายไปเปลี่ยนชุดอยู่ครู่ใหญ่ กฤษรอแล้วรออีก จนประตูเปิดออก พร้อมหน้าของเมขลาที่โผล่เข้ามาแต่ตัวอยู่หลังประตู
เมขลา “ชุดบ้าบอนี้ ชื้อมาได้ยังไง เอาตรงไหนคิด?”
ท่าทีโมโหนั่นคืออะไร
กฤษ “ผมอุตส่าห์เลือกสุดฝีมือเลยนะ”
เขาตอบหน้าตาเรียบๆ แม้จะจำไมได้หรอกว่าเลือกแบบไหนไป แต่ถ้ามันอยู่บนร่างกายเมขลาไปก็เท่านั้น ไม่ได้มีความหมายอะไร มองหน้าแดงกล่ำของเมขลาแล้วก็ยิ้ม
กฤษ “ไม่เห็นเป็นไรนิ พี่บอกผมเองว่าจะใส่อ่อยสามี แล้วจะอายทำไม”
โดยสบประมาทแล้วเลือดขึ้นหน้าทุกที แต่มันก็อายจริงๆ ถ้าจะต้องอยู่ต่อหน้าคนที่เรียกว่าสามี แต่พฤติกรรมเปลี่ยนไปเช่นเขา ไม่รู้จะหื่นขึ้นมาหรือเปล่า
กฤษ “เอาน่า ผมก็ดูให้ว่ามันโอเครไหม? เผื่อจะซื้อให้อีกสัก 2-3 ชุด”
เขาตอบยิ้มๆ เห็นหน้าตาเมขลาที่ไม่มั่นใจแล้วก็พยายามพูดให้เธอคลายความกังวลลง
เมขลาสูดลมหายใจ อย่างน้อยเขาไม่สบาย คงไม่คิดทำอะไรเธอเป็นแน่ เธอค่อยๆ แทรกกายเข้ามาอย่างระวังและอายจนไม่รู้จะทำตัวอย่างไร
กฤษมองร่างอรชรไม่วางตา นับว่าเขาตาแหลมไม่ใช่เล่นที่เลือกชุดนี้มาสีอ่อนของมันเข้ากับผิวเธออย่างดี ส่วนเว้าส่วนโค้งเขาเห็นชัดเจนหมด อาภรณ์นี้ช่างไร้ความหมายไม่สมราคาแสนแพง ปกปิดสิ่งใดก็ไม่มิดเอาเสียเลย แถมร่างน้อยก็ยังคิดยั่วเขาด้วยการไม่สวมชั้นในเข้าไปอีก ยอดชูชันนั่นกำลังเชิญชวนเขาอยู่ แล้วยิ่งเมขลาที่ซ่อนหุ่นเอาไว้แบบนี้ สีของมันกลับเข้ากับผิวกายที่ละเอียดของเธอนักเผยให้เห็นเรื่อนร่างทุกสัดส่วน เขาสติแทบหลุด แต่พยายามซ่อนเอาไว้
กฤษ “ชุดนี้สวยดี ใส่สบาย”
เขายิ้มตาเยิ้มแล้วทำกลบเกลื่อน
กฤษ “ผมจะนอนแล้ว ปิดไฟด้วยนะ”
เขาแกล้งบอกเธอแล้วล้มตัวลงนอน เมขลารู้สึกขัดใจ ชุดนอนก็ต้องมาเปลี่ยนเสียเวลา ไม่มีผลกับการนอนสักนิด หันไปปิดสวิซไฟแล้วรีบขึ้นเตียงนอนทันที ดึงผ้าห่มมาห่ม ความมืดปกคลุมสักครู่ใหญ่ เมขลา กำลังจะเคลิ้มหลับ ร่างกฤษก็เคลื่อนมาหาเธอทันที เมขลาเหมือนยังไม่หลับสนิท พยายามดีดตัวออกจากเขา
เมขลา “นอนได้แล้ว เธอไม่สบายนะ”
กฤษ “ผมสบายดีแล้ว”
เขาแย้งเบาๆ ข้างหู ทำเสียงเหมือนกระเซ่ามีอารมณ์
เดี๋ยวนะ....เมขลา เหมือนจะห้ามไม่ทันแล้ว ความขึงขังที่สัมผัสขาเธอคืออะไร คิดแล้วใจระทึกนัก ถ้าเธอยอมเขาครั้งที่ 1 มันก็ย่อมมีครั้งที่ 2 ครั้งที่ 3 ... คิดแล้วก็เหมือนจะพยายามดิ้นออกจากวงแขนเขา
กฤษ “ผมแค่กอดเฉยๆ ผมหนาวนะ ให้ผมกอดเถอะ”
เขาทำเสียงออดอ้อนเธอ
กฤษ “พี่ยั่วผมอยู่ไหม?”
เสียงเขาถามเบาหวิว
กฤษ “พี่บอกว่าพี่จะยั่วผมไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่ยั่วผมล่ะ”
เมขลา “ยั่วอะไร?”
เธอถามปากคอสั่น ตอนนี้นิ้วเรียวยาวกำลังสำรวจช่วงขาเธอทำเอาสยิวใจนัก
กฤษ “พี่พูดเองว่าจะยั่วผม แล้วนี่ ไม่เห็นจะเก่งตรงไหนเลย ยั่วก็ไม่เป็น”
คำสบประมาทนี่คืออะไรกัน ทำเอาเมขลาจากที่กำลังตื่นเต้นก็นึกโมโห พลิกตัวมาหาเขาแทน
เมขลา “เธอรู้ได้ยังไงว่าฉันยั่วไม่เป็น”
กฤษ “ก็เห็นๆ อยู่ เฮ้ย.... ที่พูดมาก็แค่โม้ เท่านั้นเองล่ะมั้ง”
ชายหนุ่มแกล้งพูดปั่นอารมณ์เมขลา
เมขลา “ถ้าโดนฉันยั่วขึ้นมา ระวังตัวด้วยเถอะ”
เธอขู่เขา กฤษแอบยิ้ม ก่อนจะพลิกหนีเธอ
กฤษ “ฮึ ทำได้แค่พูดเท่านั้นล่ะมั้ง ที่จริงก็ไม่ได้เก่งเหมือนปากว่า”
ยิ่งกระพือไฟในอกนัก เมขลาฆ่าได้แต่หยามไม่ได้ เรื่องแบบนี้จะมาแพ้ให้ไก่อ่อนแบบกฤษณะได้ยังไงกัน เธอพลิกมาหาเขา ในความมืดที่สามารถปรับสายตาให้สามารถมองเห็นได้
เมขลา “เธอยังไม่รู้ว่าฉันเสน่ห์แรงขนาดไหน”
เมขลาโน้มตัวนุ่มนิ่มเมาทับอกกฤษเอาไว้ เชยคางเขาขึ้นมาแล้วค่อยๆ จูบเบาๆ อย่างวาบหวาม ทำเอากฤษที่เริ่มร้อนแล้วยิ่งโหมไฟแรงเข้า มือน้อยๆ เธอสำรวจร่างกายเขาคืนบ้าง ก่อนจะตกใจกับความพร้อมของเคร่งเครียดและแข็งแกร่งของเขา เตรียมระเบิด แม้จะตกใจและกลัว จะหยุดก็ไม่ได้แล้ว โดนสบประมาทแรง คนอย่างเธอ มันต้องชนะเท่านั้นถึงจะนอนหลับ ลืมไปว่าเขากำลังป่วยอยู่ เธอซุกไซร้ซอกคอเขาทำเอากฤษยิ่งเคลิ้มตาม มือน้อยๆ กระตุ้นเขาได้ดี มันเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยถูกใครสัมผัสเช่นนี้มาก่อน ร่างบอบบางเปลี่ยน ขึ้นมาคล่อมเขาก่อนจะบดเบียดกับความแข็งแกร่งแต่ยังมีกางเกงเขาขวางกั้นไว้ เขารู้ว่าเธออาจจะเริ่มมีอารมณ์ เขาตอนนี้พร้อมกระเจิดกระเจิงเต็มที่ เขาถอดกางเกงออก เหมือนเมขลาจะรู้ตัวว่าทำเกินไป ตอนนี้เธออยู่บนตัวเขา เหมือนเป็นผู้เริ่มกระทำก่อน
เมขลา “เอ๊ะ เดี๋ยว...”
แต่ก็ไม่ทันแล้ว เมื่อเขาจับสะโพกเธอไว้แน่นก่อนจะค่อยๆ พาเธอฝ่าคลื่นลมฟ้าฝนที่ตั้งเค้ามาใหม่อีกลูก ระลอกแล้วระลอกเล่า แบบนี้เขาถึงจะเรียกว่า สมน้ำสมเนื้อ เขาได้เธอ เธอได้เขา แบบนี้ก็ไม่มีใครได้เปรียบหรือเสียเปรียบ ถ้าจะมีการเอาคืนกันอีกคราใด เขาจะเป็นคนเริ่มก่อน
แบบนี้สิเขาถึงจะเรียกว่าชีวิตของสามีภรรยาอย่างแท้จริง
วันที่: 29 ตุลาคม 2567 เวลา:9:16:25 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
