Oh!! my sassy boss ตอนที่ 29 หน้า 1
กฤษณาอาบน้ำเสร็จแล้วมองดูมือถือ แล้วรีบกดไลน์โทรออกหาไอคอนรูปเมฆ เมขลาที่กำลังดูซีรี่ย์จีนอยู่ก็ชะงัก แต่ก็ต้องกดรับ
กฤษมองหน้าเธอที่ดูเตรียมพร้อมจะนอนแล้ว
กฤษ “พี่จะนอนแล้วเหรอ?”
ประโยคแรกที่เอ่ยเพราะไม่รู้จะถามอะไรเธอดี แม้เมขลาจะไม่รู้เขาโทรมาทำไม แต่ด้วยความที่ใจอยากจะดูซีรี่ย์
เมขลา “ใช่ๆ”
กฤษ “นี่พึ่งจะ 3 ทุ่มเองนะครับ”
เมขลา “ปกติฉันก็นอนเร็ว”
กฤษ “เห็นพี่ชวนผมคุยถึง 4 ทุ่มทุกคืน”
เมขลา “แล้ว...มีอะไร?”
นั่นสิ แล้วทำไมเขาต้องโทรหาเมขลา แต่อาจจะเป็นเพราะ เขาคุ้นเคยกับการมีเมขลาในแต่ละวันตั้งแต่เช้าจนเย็น รวมทั้งนอนคุยกันจนกว่าจะหลับ แล้วยังได้เริ่มต้นนอนกอดมาไม่นาน แล้วคืนนี้ต้องนอนคนเดียว
เมขลา “คิดถึงฉันหรือไง?”
เธอแกล้งเหย่ กฤษมองหน้าน้อยๆ ที่ยิ้มยั่วเขา
กฤษ “คิดถึง”
คำตอบที่ทำเอาเมขลาหุบยิ้มมองเขา แล้วทำหน้าเลิกลั๊ก นี่กฤษคิดถึงเธอจริงๆ ไม่ได้พูดเล่น อำเธออย่างนั้นหรือ แล้วยังสีหน้าชวนซึ้งนั่นอีก คิดถึงคำพูดของน้ำฝนที่พูดกับเธอวันนี้
น้ำฝน “คุณหมอนิ ช่างอ่อนหัดจริง ผู้ชายที่เขาชอบเราอยู่ เขาก็ต้องอยากเจอหน้าเรา อยากคุยกับเรา อยากเจ๊าะแจ๊ะกับเราอยากกินข้าว ดูหนัง ฟังเพลงด้วย ไปไหนก็อยากไป แล้วเขาก็คิดถึงเรา”
น้ำฝน “หมอคะ จะทำเป็นไร้หัวใจไม่ได้นะ แล้วผู้ชายทั้งโรงพยาบาลเขาก็สนใจหมอทั้งนั้นแร่ะ เพราะหมอเมขน่ารักออก หมอเอกก็คงจะเหมือนกัน เขามาบ่อยขนาดนี้ เพราะเขาอยากเห็นหน้า เขาชวนคุยทั้งที่เขาก็ไม่คิดอยากคุยกับใคร เขาเจ๊าะแจ๊ะกับหมอเมขคนเดียวทั้งโรงพยาบาล”
เมขลา “เธอเจอฉันทุกวันไม่เบื่อหรือไง?”
เธอถามเขา
กฤษ “ยังไม่เบื่อ”
เมขลา “ชิ พูดแบบนี้อีกหน่อยก็เบื่อ ฉันจะดูซีรี่ย์ต่อแล้วนะ”
กฤษ “พี่ไม่คิดถึงผมบ้างเลยเหรอ เคยเห็นหน้าทุกวัน”
เมขลา “เอ๋...ไม่สบายหรือเปล่า?”
เธอถามอย่างข้องใจ เขาคงลืมหน้ายักษ์ตัวเองเมื่อเดือนก่อนเป็นแน่ ที่ประกาศต่อหน้าว่าไม่ได้อยากแต่งงานกับเธอ
เมขลา “นี่เธอแอบหลงรักฉันอยู่หรือไง?”
เธอแกล้งแหย่เขา ทำเอากฤษที่เผลอทำหน้าซึ้งรีบปรับสีหน้า จะแสดงออกให้เมขลารู้ตัวได้ไง แบบนี้ก็เสียเปรียบแย่
กฤษ “ผมก็แค่แกล้งพี่ไปงั้นแร่ะ คนที่เจอกันทุกวัน ก็มีบ้างแร่ะที่จะคิดถึงกัน หรือพี่ไม่เคยคิดถึงใคร”
เมขลา “ก็คิดถึงพระเอกซีรี่ย์ฉันอยู่นะสิ”
คำตอบที่ทำเอาหัวใจหล่นไปกองที่ตาตุ่ม
กฤษ “งั้นพี่ก็ดูซีรี่ย์พี่ต่อเถอะ”
เขาบอกเธองอนๆ ว่าเธอจะกล้าวางสายเขาไหม
เมขลา “โอเค ฝันดีนะ”
เธอพูดแล้วกดวางสายอย่างไว ทำเอากฤษตาเหลือกว่าเธอกล้าทำแบบนี้จริงๆ
กฤษ “จริงๆ เลย ผู้หญิงอะไรไม่หวานเอาเสียเลย”
กฤษบ่นอารมณ์เสียวางมือถือลงข้างๆ รูปของดอกพิกุล ก่อนจะค่อยๆ หยิบขึ้นมาดู คิดถึงคำพูดของเมขลาที่เคยถามเขาของวันแรกที่เธอเข้าห้องนอนเขามา
เมขลา “เธอควรมองฉันให้มาก คิดถึงฉันให้มาก รักฉันให้มาก เพราะฉันเป็นภรรยาเธอแล้ว”
แม้เขาจะไม่เข้าใจนักว่าเธอจะคิดอะไรกับเขาหรือเปล่า อดยิ้มไม่ได้ เขาก็คิดถึงเมขลาจริงๆ เวลาไม่เห็นหน้า ใบหน้าน้อยๆ กวนๆ ก็ลอยเต็มห้วงความคิดไปหมด แต่ตลอดมา เมขลาเป็นผู้หญิงที่ไม่ค่อยหวั่นไหวกับอะไรง่ายๆ ราวกับคนปลงโลกมาแล้วอย่างดี ละแล้วซึ่งโลกธรรมทั้ง 8 ดูเอาเถอะ อย่างหมอเอกเทียวไร้เทียวขื่อขนาดนั้นยังไม่รู้ว่าเขาชอบ
เธอจะไร้อารมณ์ทางความรักเชียวหรือ แต่บางครั้งเขาก็แอบเผลอคิดไปเองว่าเมขลาชอบเขา เธอเอาใจใส่เขา ดูแลเขา แต่เท่าที่อยู่ด้วยกันมา เธอก็มีทั้งที่ทำให้ใจเขาหวิว บางทีก็มีแอบเขินเขาบ้าง เขาก็อยากจะรู้ว่าสิ่งที่ผู้ชายอย่างเขาทำกับเธอไป จะมีหวั่นไหวบ้างไหม
ไม่ว่าจะพาไปกินอาหารที่เธอชอบ ซื้อเสื้อผ้าให้ ซื้อของใช้ให้ อะไรที่เธออยากได้เขาจะหามาให้ทุกอย่าง โดยที่เขาเองไม่อาจจะรู้ตัวเองว่าเพราะอะไร ถึงต้องให้เมขลาขนาดนั้น ทั้งที่เธอก็ไม่ได้มีอะไรเป็นความรู้สึกพิเศษเพิ่มขึ้นให้เขาเลย บางครั้งเธอก็แทบจะเฉยเมย หรืออาจจะทำเพราะหน้าที่
แค่คิดถึงหน้าอ่อนหวานที่ยิ้มหัวเราะข้างๆ ทำกับข้าวให้ทาน มันก็สร้างความสุขในแต่ละวันให้กับเขา ความใกล้ชิดที่ค่อยๆ ดำเนินไป เขาก็พอรู้ว่าเมขลาไม่ถึงขั้นว่าไม่สนใจ หรือไม่ใส่ใจกับการกระทำอะไรของเขา เธอยังมีความสุขกับการสรรหาของมาให้เขาทาน ยังมีความสุขกับช่วงวันเวลาที่มีเขา
ตอนนี้เธอยังอาจจะข้องใจ เพราะถูกว่าจ้างให้แต่งงานมา หรือด้วยอายุที่ห่างกันมาก ตอนนั้นเขายังโกรธที่เธอเห็นแก่เงินอยู่ดีๆ มาวันนี้ทำไมใจอ่อน อ่อนแอขนาดนี้ แทบจะอยากตามใจเมขลาเสียทุกอย่าง
แค่คิดว่าต้องรักข้างเดียวมันก็ช้ำ แต่ถ้าเมขลามีใจก็เผลอใจฟู นี่เขาหลงรักเมขลาจริงๆ อย่างนั้นหรือ
การที่คนสองคนนอนคุยกันก่อนนอนทุกคืน มันช่วยกระชับความสัมพันธ์ได้ดี การได้นอนกอดทุกคืนยิ่งกระชับแน่นเข้าไปอีกขั้น เขาจะไม่ถอยอีกแล้ว จะเดินหน้าต่อไป ไม่ได้คืบก็เอาศอก ตราบใดที่เมขลาไม่ได้ห้ามเขาก็แสดงว่าเธอมีใจ.....คิดเข้าข้างตัวเองเอาไว้ก่อนไม่เสียหาย
คิดถึงตรงนี้แล้วก็ทำให้ใจเต้นยุบหนอพองหนอ
คืนนี้ต้องนอนคนเดียวมันชักจะเหงาขึ้นมาบ้างแล้ว กลายเป็นว่าเขาเองที่ถวิลหาเมขลาเสียเอง
กฤษ “จะแกล้งให้เข็ดเลย” กฤษบอกกับตัวเอง
วันที่: 23 กรกฎาคม 2567 เวลา:8:21:09 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
