Group Blog
All Blog
|
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 24 หน้า 2 สองสาวมองทั้งสองคนเลิ๊กลั๊ก แม้คำถามคำตอบดูไม่มีอะไร แต่ความรู้สึกมันไวว่ามีความนัยแอบแฝง ทั้งท่าทางกฤษที่ดูจริงจังเวลาพูด สายตาที่มองเมขลา ประดุจว่าสาวน้อยที่หมายตาไว้อีกนั่น มันดูน่าละลายเสียให้ได้ ถ้าหากเมขลาสนใจสักนิดก็คงส่งสายตาหวานๆ ตอบไปแล้ว เมขลา “อ่ะ ไปนอนลงที่เตียงสิ พี่จะเช็คให้” เธอบอกหมอแอน หมอแอนทำท่ากระดี๋กระด๋า ที่สมหวังตามที่คิดเอาไว้ เมขลา กดดูหลังเธอ 2-3 จุด ถามอาการบริเวณที่เธอเจ็บ เสร็จแล้ว เธอก็เดินไปหยิบยาหม่องที่ตู้ยา เมขลา “อ้าว นี่ยาหม่องสูตรร้อน กระจายเลือดลมและพังผืด น้องเอาไปทาเองนะ” เธอบอก หมอแอน “อ่ะ...ให้หนูทาเองเหรอ” เมขลา “อือ...ทาเองได้ ยาหม่อง อันนี้ให้ฟรี” หมอแอน “ฮื้อ...หนูอยากนวด” เมขลา “ไม่ต้องนวดหรอก เราน่ะ เพราะไม่ค่อยออกกำลังกาย เลือดลม มันคลั่งค้าง บริหารร่างกาย เต้นแอโรบิคบ้าง หรือยืดเส้นหลังเส้นเอว เดี๋ยวก็ดีเอง แล้วนี่มีปัญหาปวดประจำเดือนบ้างหรือเปล่า” หมอแอน “มีค่ะ” เมขลา “ช่วงมีประจำเดือนก็ต้องงบของเย็น แล้วอาหารก็งดรสจัด พวกเผ็ด เค็มด้วยนะ” หมอแอน “แต่...หนูอยากนวด” หมอแอนเว้าวอน เสียงประตูเรือนยาไทยเปิดออกพร้อมร่างท้วมๆ ของคุณป้าวัย 50 เข้ามา เมขลา “ป้าแก้ว วันนี้นัดไว้เหรอคะ?” ป้าแก้ว “ป้าเส้นพลิกหรือเปล่า หมอดูให้ป้าที่” ป้าแก้วคนไข้ที่รู้จักกันดี มารับการรักษากับหมอเมขลาที่เรือนยาไทยบ่อยครั้ง แกพาร่างท้วมๆ เดินเข้ามาข้างใน หมอแอนกับหมอมุขเลยต้องรีบปลีกตัวหนีออกไป ให้เมขลาได้ดูแลคนไข้ของเธอ แม้จะรู้สึกเสียดายก็ตามที เมขลา “ป้าไปทำอะไรมาคะ” เมขลาให้ป้านอนลงที่เตียง เธอนั่งข้างๆ ดูแขนที่ป้าบอกว่ามีอาการเว้นพลิก ส่วนกฤษเอาแฟ้มประวัติคนไข้ออกมาจดอาการตามที่ทั้ง 2 สนทนากัน ป้าแก้ว “น่าจะยกของหนักผิดท่าจ๊ะ” เมขลา “ตั้งแต่เมื่อไหร่ค่ะ” ป้าแก้ว “เมื่อวานจ๊ะ เมื่อคืนมันก็ปวดแป๊ปๆ ทั้งคืนเลย” เมขลาจับแขนป้าแก้วดูสัมผัสความร้อนและตุ๊บๆ กระทบมือเธอ เมขลา “น่าจะอักเสบ เดี๋ยวป้าประคบเย็นก่อนนะคะ 48 ชั่วโมง หลังจากนั้นค่อยประคบร้อน ช่วงนี้แขนนี้ก็ห้ามยกหนักให้อยู่นิ่งๆ ก่อน” เธอบอกป้าแก้ว แล้วเดินไปเอาถุงเจลเย็นจากตู้เย็นมาประคบ เธอค่อยๆ ประคบตามแขนเบาๆ เมขลา “เป็นไงบ้างป้า” ป้าแก้ว “ดี ไม่ปวดเท่าไหร่แล้ว พึ่งรู้ว่าต้องประคบเย็นก่อน” เมขลา “ถ้าเกิดการอักเสบ 48 ชั่วโมงแรก เราต้องประคบเย็นลดการอักเสบก่อนจ้ะป้า” ป้าแก้ว “ดีเลยจ๊ะ รู้สึกไม่ปวดเท่าไหร่แล้ว” เมขลา “เดี๋ยวหมอจะให้น้ำมันเย็นไปทาก่อนนะคะ พอครบ 48 ชั่วโมงแล้ว ป้าก็เอา ลูกประคบ หรือยาหม่องร้อนทาได้” ป้าแก้ว “จ๊ะ” หลังจากประคบเสร็จแล้ว เมขลาทาน้ำมันสูตรเย็นให้ป้าแก้วเรียบร้อย เอาใบสั่งยาให้ป้าแก้วไปยื่นรับที่ช่องจ่ายยา พอป้าแก้วไปแล้ว เมขลา “ฉันลืมอะไรเหรอเธอ?” เธอรีบหันมาถามกฤษณะ อย่างสงสัย กฤษมองหน้าตาใสๆ ที่มองเขาตาแป๋วที่เจือความสงสัยไม่หาย แล้วนึกขำทั้งที่เมื่อกี้ตอบรับราวกับว่าตัวเองเข้าใจแล้ว กฤษ “ลืมหรือเปล่าครับ” เขายังแกล้งโยกโย้ ไม่ตอบตรงๆ ยิ่งเพิ่มความสงสัยให้กับเมขลาหนักเข้าไปอีก เธอยืนตรงหน้าเขา มองหน้าเขา ซึ่งเป็นกิริยายามสงสัยของเธอ มักจะจ้องคู่สนทนา เพื่อต้องการความกระจ่าง กฤษ “พี่สัญญากับผมแล้วนะ ว่าจะทำหน้าที่ของภรรยา เลิกงานแล้วก็ต้องกลับบ้าน ไปทำกับข้าวให้ผมทานสิครับ” เขาตอบ ทำเอาสายตาแป๋วๆ เมื่อครู่มองบน อย่างกับว่า คืออะไร? เมขลา “โธ่ นึกว่าเรื่องอะไร?” กฤษ “หรือพี่ไม่รักษาคำพูดของตัวเอง จะกัดลิ้นตัวเองเหรอครับ?” เมขลา “ฉันจะกัดลิ้นตัวเองให้เจ็บทำไม?” เธอลอยหน้าลอยตาตอบ เดินเชิดๆ ไปนั่งโต๊ะตัวเอง กฤษมองตามขำๆ หมอแอนกับหมอมุขกลับไปที่ห้องพักตัวเอง ยังมีเวลาเบรคเหลือนิดหน่อยของสาวๆ หมอแอน “เธอว่าไหม ว่าหมอกฤษ ดูสนิทสนมกับพี่หมอเมข จัง” เธอเอ่ยถามเพื่อนซี้อย่างหมดหวัง หมอมุข “ไม่หรอกมั้ง เขาทำงานด้วยกัน ก็อาจจะมีสนิทกันบ้าง” หมอมุขปลอบใจ ทั้งที่จริงก็แอบหวั่นไหว หมอแอน “ฉันมองดูสายตาเขา เวลามองพี่หมอเมขแล้ว มันดูลึกซึ้ง” หมอมุข “เธอคิดมากไปหรือเปล่า?” หมอมุขพยายามบอกเพื่อน แต่ก็เหมือนปลอบตัวเองกับคำถามที่ชวนน่าสงสัย ใช่ ในสายตาเธอ กฤษ ที่ดูเฉยชาใส่กับผู้หญิงทั้งโรงพยาบาล แต่เขาคุยกับเมขลาอย่างกับคนสนิท เมื่อกี้เรียกหมอเมข ไม่มีพี่สักคำ หมอมุข “พี่หมอเมข ก็ไม่ได้ดูพิเศษกับเขานะ” หมอแอน “เธอรู้ไหม ตอนเช้าเขามาทำงานด้วยกัน ตอนเย็นก็กลับด้วยกันทุกวัน” น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยเรื่องเศร้าของแอนพูดต่อ ยิ่งสร้างความสะเทือนทางอารมณ์ให้คนฟัง สองสาว ที่เล็งเป้าหมายไว้ต่างกัน แต่กลับรู้สึกจุกอกกับเรื่องเดียวกัน หมอมุข “พี่หมอเมข แกไม่เคยสนใจผู้ชายมาแต่ไหนแต่ไรแล้วนิ” แม้จะพยายามหาเรื่องมาปลอบ ไม่รู้ปลอบเพื่อนหรือปลอบตัวเอง หมอแอน “กฤษ เขาทั้งหล่อ หน้าตาดี เวลาพูดก็สุภาพ ถึงเขาจะออกทรงดุๆ ไม่ค่อยคุยกับใคร แต่เธอเห็นไหม เขาชวนพี่เมข คุยได้แถมพูดอย่างสนิทกัน เป็นเธอจะอดคิดไหมว่าเขาอาจจะชอบพี่เมข พี่เมข น่ารักขนาดนั้น เป็นใครก็อดใจไม่ได้หรอก ฮือออออ” หมอมุข “แกอย่าคิดมากสิ พี่เมข คงไม่กินเด็กหรอก”
เริ่มมีคนสังเกตเห็นแล้วค่ะ
 โดย: หอมกร
  วันที่: 13 พฤษภาคม 2567 เวลา:7:36:05 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] 
| ||||||||||||||
