Group Blog
All Blog
|
Oh!! my sassy boss ตอนที่ 22 หน้า 1 พรุ่งนี้เธอก็จะต้องเดินทางกลับตอนเที่ยงๆแล้ว แม้จะนึกเสียดายว่าไม่ได้ออกทะเลไปเที่ยวเกาะ แต่ได้มาพักโรงแรมหรู กินอาหารทะเลเลิสรส บรรยากาศดี หาดทรายสวย แค่นี้ก็แสนชุ่มปอดเธอแล้ว เมขลากระโดนขึ้นเตียงไปนอนข้างกฤษ เมขลา “คราวหน้าเรามาเที่ยวหลายๆ วันดีไหม?” กฤษ มองหน้าน้อยๆ อย่างแปลกใจที่เธอเกิดชอบการมาเที่ยวที่นี่ เมขลา “เราไม่ได้ออกทะเลไปดูพวกปะการังเลยนะ” กฤษ “พี่อยากไปดูเหรอ พรุ่งนี้เช้าเราไปก็ยังทัน” เขาบอกเธอ เมขลา “ทันเหรอ” เธอทำหน้าสงสัย ก็คงจะทันแน่นอน กฤษติดต่อทัวร์ดำน้ำเกาะ พีพี ให้เธอและจองตั๋วทันที 2 ที่ กฤษ “ไหนๆ มาแล้ว อยากไปไหมล่ะ” เขาถามเธอ เมขลาพยักหน้า โดยที่ไม่รู้ว่ากฤษกำลังแซทจองตั๋วกับกรุ๊ปทัวร์อยู่ กฤษ “นอนเอาแรงดีกว่า” เขาออกตัวแล้วลงนอน เมขลาเลยลงนอนข้างๆ ด้วยมองดูหน้ากฤษที่ไม่ได้มีท่าทีขึงขังใส่เธอแล้ว ก็หมุนตัวมามองเขาใกล้ๆ กฤษลืมตามองเธอ กฤษ “ไม่นอนเหรอ” เมขลา “นอนก็ได้ แล้วเธอนอนเตียงเดียวกันได้ใช่ไหม?” กฤษมองหน้าเธอที่จ้องเขาอยู่ กฤษ “ถ้าพี่ไม่นอนดิ้นก็ไม่มีปัญหานิ” เมขลา “มีแต่เธอนะ ที่ดิ้นทุกคืน เมื่อคืนก็ดิ้น” เธอแย้ง กฤษไม่สนใจหันไปปิดไฟหัวเตียงดึงผ้ามาห่ม เมขลาก็ซุกตัวเข้าผ้าห่มแล้วนอนหันหลังให้เขา เช้ามืด กฤษตื่นมา เขาหลับสนิททั้งคืน รู้สึกตัวรอบเดียวเมื่อเมขลาพลิกตัว เวลานี้ความรู้สึกตื่นเต็มที่พร้อมรับรู้ลมหายใจใครสักคนที่รดหน้าเขาอุ่นๆ เขามองผ่านความสลัวเพื่อปรับคุ้นให้สายตาเห็นชัดเจน ใบหน้าน้อยหลับนิ่ง ขนตาเป็นแพ คิ้วเข้มโค่งได้รูปที่เขาแสนคุ้นตานัก รับกับโครงเค้าหน้าที่ได้รูปกันเข้าช่างเหมาะพอดีนัก พวงแก้มเกลี้ยงเกลากับริมฝีปากบางยักได้รูปที่น่าหลงไหล เขาไม่คิดมาก่อนว่าจะได้แนบชิดใกล้ได้ขนาดนี้ แถมเราทั้งสองคนก็เป็นคู่สามีภรรยา ที่แม่จัดให้ ไม่ต้องนั่งละเม้อเพ้อพก ว่าจะเริ่มต้นจีบเมขลาอย่างไร ตอนนี้เธอนอนนิ่งไม่ไหวติง หายใจเป็นจังหวะช้าๆ แอบอกเขา จนกฤษแทบกลั้นใจกลัวตัวเองจะเผลอทำเธอตกใจตื่น แต่การจะปล่อยตัวเองนอนนิ่งให้เธอกอดแบบนี้หัวใจก็เต้นไม่ไหว ใจจะขาด จากที่คิดว่าจะโกรธ จะเกลียดผู้หญิงที่เห็นแก่เงินคนนี้ แต่พอได้อยู่ด้วยกันจริงๆ เธอก็ใช้จริตจะก้าน ยั่งยวนเขา ความรู้สึกเหล่านั้นมันหายไปไหนหมดกัน เมขลาลืมตาปรับแสงได้ เห็นหน้าหล่อๆ ของ กฤษณะมองเธออยู่ ก็รีบดีดตัวออกจากอกเขาไป กฤษ หมุนตัวออกแก้เก้อ กฤษ “ผมกำลังจะปลุกพี่” เมขลามองออกไปข้างนอกยังมืดอยู่ หันมามองกฤษเป็นเชิงถาม ว่าจะปลุกเธอแต่เช้าทำไม กฤษ “ผมจองตั๋วพาพี่ไปดูปะการัง” เมขลาทำตาตื่นเต้น รีบลุกเพื่อไปล้างหน้า เมข “ไม่ต้องอาบน้ำก็ได้ใช่ไหม?” กฤษ “ก็....” เขาไม่รู้ว่าจะแนะนำเธออย่างไรดี เพราะดูเมขลาก็ไม่สนใจที่จะอาบน้ำ แค่ถามลอยๆ เธอรีบจัดของเปลี่ยนเสื้อผ้า เมข “เราต้องเตรียมกระเป๋าไปด้วยหรือเปล่า?” กฤษ “ใช่ครับ เพราะเราจะกลับเลย” กฤษ มองเธอวิ่งวุ่นรอบห้อง กวาดของใช้ลงกระเป๋าอย่างรวดเร็วกว่าที่เขาคิด แล้วมายืนรอเขาที่ค่อยๆ เข้าห้องน้ำไปล้างหน้า ทั้งสองออกมาจากห้องพัก กฤษณะ check out โรงแรมเรียบร้อย พาเธอเอากระเป๋าเสื้อผ้าไปเก็บบนรถ แล้วก็พาเธอไปจุดนัดพบของทัวร์ทางน้ำ กฤษ “พี่เคยดำน้ำหรือเปล่า?” เขาถามเธอ เมขลาส่ายหน้า กฤษพูดคุยกับไกด์พาเที่ยวเพื่อขอคำแนะนำ ทางทัวร์ก็ให้คำแนะนำดีๆ เรื่องการดำน้ำถ้าไม่เคย อาจจะดำน้ำตื้นก่อนก็ได้ และแนะนำเขาให้เลือกชุดดำน้ำที่มีร้านเปิดข้างๆ บริการนักท่องเที่ยวแต่เช้า กฤษ “ป่ะ ไปเลือกชุดดำน้ำกัน” เขาพาเธอไปร้านขายชุดดำน้ำข้างๆ เขาเลือกบอดี้สูทให้เธอ เจ้าของร้านแนะนำให้สวมไปเลย แล้วใส่ชุดทับอีกที เวลาไปถึงที่ดำน้ำก็แค่ถอดชุดข้างนอกออก ทั้งสองเลยใส่ชุดว่ายน้ำไว้ข้างในตามคำแนะนำของร้าน พอได้เวลาเรือออก เมขลาดูตื่นเต้นเพราะเธอไม่เคยมาเที่ยวทะเลทางใต้ เธอนั่งข้างกฤษ เวลาเรือโคลงเคลงเธอเกาะแขนเขาเอาไว้ กฤษแอบลอบมองใบหน้าใสที่ดูตื่นตาตื่นใจ ยิ้มร่าเริง ทำเอาเขารู้สึกมีความสุข เขาไม่เคยใช้ชีวิตกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ตลอด 24 ชั่วโมงของวัน นี่คงเป็นชะตาชีวิตของเขาที่ถูกลิขิตเอาไว้แล้ว มารที่มาขวางเขาไม่ให้บวช ก็คงหน้าตาเป็นเช่นนี้ เขาก็ต้องใช้เวลาในวันข้างหน้าเพื่อศึกษาการใช้ชีวิตคู่กับเธอ เขามองไปข้างหน้า แสงทองเริ่มจับขอบฟ้าชิดขอบทะเลสีคราม เป็นรุ่งอรุณที่สดใส เขาก็หวังว่าวันข้างหน้า ไม่ว่าจะต้องเจอกับอะไร มือของเมขลาน้อยๆ นี้จะไม่ปล่อยจากมือเขาไป ทัวร์พาลูกทัวร์มาถึงจุดดำน้ำ แล้วสอนวิธีดำน้ำเบื้องต้น แล้วค่อยๆ ให้ลูกทัวร์ลงน้ำ โดยมีผู้ควบคุมดูแลอย่างใกล้ชิด เมขลากับกฤษดำน้ำดูประการังน้ำตื้น ทั้งสองดำผุด ดำว่าย ข้างๆ ชวนกันดูประการังอย่างตื่นตาตื่นใจ แสงทองยามเช้ากระทบพื้นน้ำ ส่องลงเบื้องล่างเผยให้เห็นเหล่าประการังและปลาตัวเล็กตัวน้อยที่ใช้ชีวิตกันอย่างสงบภายใต้พื้นน้ำกว้างใหญ่ พอได้เวลาไกด์พาคณะทัวร์ไปทานอาหารเช้า และพาทัวร์รอบเกาะ พอถึงเวลาเข้าฝั่งก็พาทุกคนมาส่งที่ท่าน้ำอย่างปลอดภัย เมขลา ยิ้มร่าเริงตลอดทริป เธอพูดคุยกับลูกทัวร์คนอื่นอย่างกับคนรู้จักกันมาก่อน พาขึ้นฝั่งก็ถามถึงที่อยู่กันราวกับคนที่รู้จักกันดี เมขลา “ว่างๆ ไปเที่ยวอยุธยาบ้างนะคะ วัดเยอะ เดี๋ยวฉันจะพาเที่ยวเอง” เธอบอกเพื่อนๆ คนอื่นก่อนจะแยกย้ายจากกัน กฤษพาเธอหาที่อาบน้ำเปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้วพาไปที่สถานบินเพื่อบินกลับกรุงเทพ
ไม่มีความคืบหน้าค่ะบล็อกนี้
 โดย: หอมกร
  วันที่: 11 เมษายน 2567 เวลา:17:20:14 น. |
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] 
| ||||||||||||||
