Oh!! my sassy boss ตอนที่ 30 หน้า 1
พอทานข้าวกันเสร็จ บ้านเมขลากับหอน้ำฝนอยู่คนละทาง แต่บังเอิญเป็นหอเดียวกับหมอเอก เธอเลยฝากน้ำฝนให้กลับกับหมอเอกส่วนเธอก็จะรีบกลับบ้าน ทั้งที่หมอเอกอุตส่าห์จะชวนไปหาของหวานทานต่อ แต่เหมือนเธอก็รีบออกจากร้านไปแล้ว หมอเอกเหมือนจะขัดใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ยิ่งเห็นหน้าน้ำฝนยิ่งเคืองจำใจพากลับมาด้วย
หมอเอก “ผมว่าจะชวนหมอเมขไปทานไอศครีมร้านในเมือง”
น้ำฝน “ไปวันหลังสิคะ จะได้มีเรื่องชวนทุกวัน”
เออ มันก็ใช่นะทำไมเขาคิดเรื่องนี้ไมได้ แต่เห็นหน้าน้ำฝนระริกระรี้แล้ว การจะให้เป็นนกต่อล่อเมขลาไปทานข้าวด้วยทุกวันก็ไม่ไหว ไม่เข้าคอนเซปต์ที่เขาจะอ่อยสาว ไม่ต้องการมาร
หมอเอก “หมอเมข จะชอบผู้ชายแบบไหน?”
เขาหาข้อมูลจากน้ำฝนจะดีกว่า
น้ำฝน “หล่อ ดูดี สุภาพ”
หมอเอก ก็มั่นใจว่าเขานั้นหล่อ ดูดี สุภาพ
อย่างน้อยหาข้อมูลจากน้ำฝนสักหน่อย เสียเงินไปแล้ว ให้ได้ข้อมูลมาบ้างก็ยังดี อย่างน้อยก็มีประโยชน์
หมอเอก “คิดว่าหมอเมข ชอบผู้ชายไหม?”
น้ำฝน “มันแน่อยู่แล้ว”
ช่างเป็นคำตอบที่ทำให้เขาอุ่นใจขึ้นมาหน่อย
อย่างเขาก็มีความหวังเต็มๆ
หมอเอก “หมอเมขจะชอบคนที่อายุมากกว่าหรือน้อยกว่า”
น้ำฝน “ก็น่าจะไม่มากไปไม่น้อยไป”
ยิ่งพูดเหมือนยิ่งชง
น้ำฝน “เอาใจเก่ง เปร์เก่ง หมอเมขยิ่งชอบ”
หมอเอกดูพอใจกับข้อมูลนัก ที่พูดมาทั้งหมดมันก็คือเขาที่เข้าวินชัดๆ
หมอเอก “น้ำฝนดูสนิทกับหมอเมข พอจะรู้ไหมว่าหมอเมขชอบใครบ้างไหม?”
น้ำฝน นิ่งไปครู่ เป็นเรื่องที่เธอก็ไม่รู้ได้ ถึงจะชอบไปคลุกคลีเรือนยาไทย ก็เพราะอยากไปใกล้ชิดกฤษ หาใช่เรื่องของหมอเมข แล้วหมอเมขเองก็ไม่ใช่คนที่ชอบโฆษณาโอ้อวดหรูอวดหรา อวดชีวิตตัวเองกับใคร วันๆ คุยแต่เรื่องยา เรื่องคนท้อง เรื่องคนป่วย และเรื่องอาหาร เธอจะทำเป็นไม่รู้เรื่องไม่ได้ เพราะจะอดกินของรอบหน้ากับหมอเอกอีก
น้ำฝน “หมอเมข ไม่เคยเอ่ยถึงใครเลยนะคะ ไม่รู้ว่าคบใครอยู่หรือเปล่า”
หมอเอก “แล้วมีใครที่ดูสนิทกับหมอเมขที่สุดไหม?”
น้ำฝน “นอกจากพี่หมอกฤษที่อยู่ด้วยกันตลอด ก็ไม่มีใครนะ”
หมอเอกสะดุดกับชื่อกฤษ เด็กฝึกงานอย่างนั้นเหรอ อายุน้อยกว่าก็จริง แต่ประสบการณ์และอะไรหลายอย่าง ถ้าสู้เอาจริงๆ หน้าตารูปร่าง เขาอาจจะเสียเปรียบ นิสัย ดูนิ่งๆ ขรึมๆ ไม่ค่อยคุย เลยไม่อาจจะรู้ได้ว่าเมขลาจะชอบผู้ชายทรงนั้นไหม อาชีพการงาน ดูก็เก้ๆ กังๆ ทำงานเก่งหรือเปล่าก็ไม่รู้ เท่าที่รู้จักเมขลามา
เธอชอบคนเก่งทำงานคล่องแคล่ว มีความฉลาดแบบเขา สามารถตอบโต้เธอได้ ฐานะทางบ้านเป็นยังไงไม่รู้ ที่แน่ๆ เขาที่อายุมากกว่า ทำงานมาหลายปีกว่า มีบ้าน มีรถ สมบัติพัดสถานย่อมมากกว่าหมอเด็กที่พึ่งทำงาน ยังสร้างตัวไม่ได้ มองจุดเด่นตัวเองมีความมั่นคงกว่าเป็นไหนๆ หมอแผนปัจจุบันรายได้ย่อมมากกว่าหมอแผนไทยอย่างแน่นอน คิดถึงตรงนี้ เขาก็ชนะใสใส คิดได้ก็ยิ้มร่า
น้ำฝน “หมอเอก แอบชอบหมอเมข จริงๆ เหรอเนี่ย”
น้ำฝนแกล้งล้อ
หมอเอก “เรื่องของหมอ พยาบาลไม่เกี่ยว”
น้ำฝนเม้มปากกับท่าทียโสไม่เลิกของหมอเอก ..ชิ...เป็นแบบนี้สิ ผู้หญิงเลยไม่สน
น้ำฝน “ก็เรื่องของหมอแร่ะกัน หนูไม่บอกข้อมูลหมอเมขกับหมออีกแล้ว”
หมอเอกสะดุด ขมวดคิ้ว เสียงดุเข้ม
หมอเอก “จะลงเดินไหม”
น้ำฝน “อ้อ ... ไม่ๆ ค่ะ”
เธอรีบปฎิเสธอย่างไว แอบเบ้ปากมองบนเนียนๆ ถ้าต้องเดินกลับหอเป็น 10 กิโลเมตร สงสัยนอนกับหมาข้างทางแน่นอน หมอเอกช่างเป็นคนใจร้ายเสมอต้นเสมอปลายกับคนอื่น จิกกัดไม่วายเว้น แต่กับหมอเมข เห็นชอบชวนทะเลาะแต่ก็แอบชอบซะแบบนั้น
เมขลากลับถึงบ้านกวาดบ้านถูบ้าน อาบน้ำเตรียมจะเข้านอน โทรศัพท์จากกฤษก็ดังขึ้นเช่นเคย
กฤษ “ผมโทรหาตั้งหลายครั้งทำไมไม่รับ”
เมขลามองหน้าหล่อเข้มดุ อย่าง งงๆ เหมือนเขาอารมณ์ไม่สู้ดีนัก
เมขลา “ไม่สบายเหรอ?”
คำตอบทำเอากฤษยิ่งยั้วหนักกว่าเดิม
เมขลา “หิวเหรอ?”
เธอแกล้งแหย่
เมขลา “กินข้าวยัง?”
มองหน้าเหมือนจะงอนของกฤษแล้วก็ขำ
เมขลา “เธอคิดถึงฉันเหรอ”
เธอแกล้งพูดยั่วเขายักคิ้วให้
กฤษ “ถ้าผมตอบว่าใช่ พี่คิดถึงผมบ้างไหม?”
เมขลาสบสายตาดุเข้มแล้วยิ้ม
เมขลา “ดีใจจัง สามีคิดถึง”
พูดเหมือนทีเล่นทีจริง ถ้าเป็นอยู่ด้วยกัน กฤษคงแกล้งเย้าเธอเล่นก่อนจะนอนไปแล้ว แต่นี่อะไร
เมขลา “เธอ เดี๋ยวฉันจะพอกหน้าก่อนนอนแล้วนะ เธอยังไม่นอนเหรอ?”
เธอพูดเหมือนจะอยากวางสาย
กฤษ “พี่อยากพอกก็พอกไปสิ ผมคุยได้”
เมขลาฟังน้ำเสียงห้วนๆ เหมือนอารมณ์ไม่ดีของกฤษแล้วก็นึกเคือง อารมณ์ไม่ดีแล้วยังจะคุยกับเธอทำไม แต่ปกติก็ไม่เคยเห็นกฤษทำเสียงขุ่นใจใส่ ถ้าไม่นับวันแต่งงาน
เมขลา “เธอคิดถึงฉันมากขนาดนั้นเชียวเหรอ?”
เธอแกล้งแหย่เขา กฤษมองหน้าน้อยๆ ที่จ้องมองเขาอยู่ อมยิ้มน่ารัก ก่อนจะเอาเจลใสๆ มาละเลงใส่หน้า
กฤษ “พี่พอกอะไร?”
เขาถามอย่างสนใจ เขาไม่เคยเห็นเมขลาพอกหน้าก่อนจะนอนสักคืน พอไม่มีเขาอยู่ดูเธอดูแลตัวเองดี
วันที่: 6 สิงหาคม 2567 เวลา:10:37:39 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
