บันทึกของกะว่าก๋า บันทึกของกะว่าก๋า บันทึกเล่มแรกอย่างเป็นทางการของผม เขียนเป็นการบ้านส่งครูสมัยมัธยมปีที่ 2 เป็นบันทึกการไปเข้าค่ายลูกเสือ อาจารย์เขียนชมไว้ว่า “ดีมาก” แต่ช่วงที่เขียนอย่างจริงจังมากที่สุด คือ ช่วงที่ไปเรียนมหาวิทยาลัย ผมเขียนทุกความรู้สึกลงไปในสมุดบันทึก ต่อมาบันทึกเหล่านั้นกลายเป็นสารตั้งต้นในการเขียนบล็อก ผมเขียนบันทึกความรู้สึกของตัวเองลงไปในบล็อก จำนวนหลายเรื่องราวเหมือนกัน ทั้งเรื่องราวของผู้คนที่เคยรับรู้ เหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ การเมือง การทำงาน เรื่องราวสมัยเรียน ฯลฯ บันทึกของผมจะไม่เขียนว่าไปทำอะไรที่ไหน เมื่อไหร่ แต่จะเขียนว่าวันนี้ผมรู้สึกอย่างไร เห็นอะไรมา รับรู้อะไรมา แล้วมันส่งกระทบต่อความรู้สึกอย่างไร นอกจากนั้นก็ยังมีบันทึกเกี่ยวกับการทำงานที่ร้านตั้งแต่วันแรกจนถึงปัจจุบัน แต่ไม่ได้มีรายละเอียดมากนัก ส่วนใหญ่จะบันทึกเหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้น ข้อดีของบันทึก คือ เมื่อเราย้อนกลับมาอ่านมันอีกครั้ง เราจะเห็นการเติบโตของตัวเอง เราจะนึกถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ในชีวิตได้ชัดเจนขึ้น ไม่ว่าจะเรื่องดี หรือ เรื่องร้าย ต่างก็เป็นประสบการณ์ที่ทำเราเติบโตทั้งนั้น ถ้าไม่เขียน บางทีก็ลืม ถ้าลืม ความทรงจำก็จะค่อย ๆ เลือนหายไป บันทึกที่ผมชอบมากที่สุดของตัวเอง คือ บันทึกถึงลูกชาย ผมเขียนบันทึกนี้ไว้ในบล็อก “แสงแรก” กลับมานั่งอ่านอีกครั้งก็ยังขำกับวีรกรรมสุดแสบของลูก และได้ย้ำเตือนตัวเองไปด้วยว่ายังรู้สึกเหมือนเดิมอยู่ไหม ในแนวทางการเลี้ยงลูกของตัวเอง นอกเหนือจากนั้น คือ การบันทึกความคิด บันทึกความรู้สึก ในรูปแบบงานเขียนบทกวีซึ่งผมก็ยังคงเขียนอย่างต่อเนื่อง ผมเคยคิดเล่น ๆ เหมือนกัน ว่าวันหนึ่งตัวเองอาจจะหมดเรื่องเขียน แต่เอาเข้าจริง พอคิดว่าจะเริ่มเขียน เดี๋ยวก็มีอะไรให้คิดให้เขียนเอง ขอแค่มีการเริ่มต้นก็พอ     Create Date : 21 มกราคม 2565 28 comments Last Update : 21 มกราคม 2565 6:05:08 น. Counter : 1535 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณkatoy, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณทนายอ้วน, คุณเริงฤดีนะ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณอุ้มสี, คุณกิ่งฟ้า, คุณThe Kop Civil, คุณcomicclubs, คุณRinsa Yoyolive, คุณmultiple, คุณทุเรียนกวน ป่วนรัก, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณmcayenne94, คุณtuk-tuk@korat, คุณสองแผ่นดิน, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณHoneyLemonSoda, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณSweet_pills, คุณโอพีย์, คุณnewyorknurse

ดีมากๆ   โดย: katoy 21 มกราคม 2565 6:27:14 น.

เรื่องจริงนะคะ บางครั้งเคยบอกตัวเองว่า หมดและแต่ก็ทำให้เราได้ไปต่อทำต่อได้อีก   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 21 มกราคม 2565 7:17:14 น.

การเขียนบันทึกเป็นเรื่องดี ถ้าผู้เขียนซื่อตรงต่อความเป็นมาเป็นไป เป็นเรื่องดีทั้งแก่ผู้เขียนและผู้เกี่ยวข้อง   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 21 มกราคม 2565 8:26:15 น.

บางเรื่องที่บันทึกไว้เอามาอ่านอีกทีแทบฉีกทิ้ง ไม่รู้ตัวเองทำไปได้ยังไง ฮ่าๆๆๆๆๆ   โดย: ทนายอ้วน 21 มกราคม 2565 9:01:13 น.

จำได้เลยว่า สมัยหมิงๆเด็กๆ เวเลซเข้ามาอ่านบล๊อกของพ่อก๋าบ่อยเลยค่ะ ^^ เมื่อกี้ไปดูอีกที อ้าว โตเป็นหนุ่มแล้วหรือนี่   โดย: VELEZ 21 มกราคม 2565 9:08:16 น.

คงมีบันทึกมากกว่า 100 เล่มแน่ๆมังคะ บันทึกของคุณก๋านี่   โดย: เริงฤดีนะ 21 มกราคม 2565 9:52:53 น.

สวัสดียามเช้าค่ะ พี่ก๋า การเขียนบันทึกทำให้เราเป็นคนชอบจดชอบเขียนจริงๆ ค่ะ ครั้งแรกของเหม่ง คือ ตอนที่เรียน AUA อ.แหม่มขอให้เขียนส่ง เหม่งเขียนไปอยู่ 2 บรรทัดค่ะ 5555555555555555555555 แหม่มบอกว่า แรกๆ ก็แบบนี้ อีกหน่อยก็จะเขียนคล่องขึ้นเอง หลังๆ ก็เขียนไป 2 หน้ากระดาษค่ะ เหม่งเขียนไดอารี่เป็นภาษาอังกฤษ บันทึกทุกเรื่องราวในชีวิต และความรู้สึก เรื่องแฟนเหม่ง เหม่งก็ยังเขียนบ่นตั้งแต่สมัยที่ยังไม่ได้คบกันเลยค่ะ กลับไปอ่านกี่ทีก็ขำก๊ากค่ะ ด่าไว้เยอะมาก 5555555555555 ว่าแล้วก็อยากกลับไปเขียนอีกค่ะ ไม่ได้เขียนนานมาก เรื่องที่แฟนเป็นคนประหยัด ก็หยวนๆ ให้ได้อยู่นะคะ 5555 แฟนเหม่ง ครอบครัวเค้าเคยล้มละลายมาก่อนค่ะ ช่วงปี 39 จากคนรวยกลายเป็นคนจนแค่ข้ามคืน ล้มก่อนวิกฤติมาพอดี ก็เลยใช้ชีวิตประหยัดกันทั้งครอบครัวค่ะ ยกเว้นเรื่องกิน ที่จะสิ้นเปลืองกันสุดๆ ค่ะ เต็มที่เรื่องกินเสมอค่ะ 5555555   โดย: Princezz Matcha Latte 21 มกราคม 2565 10:40:11 น.

ผมว่านั่นแหละครับเสน่ห์ของการเขียนบันทึก คือเอากลับมาอ่านอีกครั้งเหมือนได้ flash back เรื่องราวในวันนั้น บางทีก็ขำกับเรื่องราวที่เกิด บางทีก็ขำตัวเอง ว่าตอนนั้นเราทำไปได้ยังไง บันทึกเรื่องน้องหมิงคงเป็นความสุขของพี่ก๋า ที่อ่านเมื่อไหร่ก็ยิ้มได้เสมอ เพราะน้องก็โตขึ้นทุก ๆ วัน ช่วงเวลาที่เค้าเป็นเด็ก ทำอะไรขำๆ คงมีแค่ช่วงนั้นเท่านั้น และบันทึกจะช่วยให้ช่วงเวลาที่น่าจดจำอยู่กับเราตลอดไปน่ะครับ งานเขียนชิ้นแรกที่อาจารย์ชมว่าดีมาก ต้องเป็นแรงบันดานใจ แรงกำลังใจให้พี่ก๋าสร้างสรรค์งานเขียนให้ดียิ่งขึ้นทุก ๆ วัน เหมือนเป็นการเปิดสกิลของพี่ก๋าแน่เลยครับ ^^   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 21 มกราคม 2565 11:16:47 น.

ชอบอ่านบันทึกที่น้องก๋าเขียน   โดย: อุ้มสี 21 มกราคม 2565 11:35:10 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า พี่กิ่งก็ชอบเขียนบันทึกสั้นๆเก็บไว้ในสมุดเล่มเล็กๆพกติดกระเป๋าไปเผื่อเจออะไรก็จดบันทึกไว้พอนานๆเข้ามาเปิดอ่านทำให้นึกออกว่าโห..เราเคยไปที่นี่มาแล้วมีเรื่องราวให้จดจำดีมากๆค่ะ แต่เดี๋ยวนี้ไม่คอยได้จดบันทึกแล้วค่่ะใช้โทสับเปนส่วนใหญ๋ 555 โหวตงานเขียนนะคะ   โดย: กิ่งฟ้า 21 มกราคม 2565 11:38:05 น.

ก้าวแรกในการเริ่มมันยากครับ แต่เพื่อได้ลงมือ มันมีหนทาง เกมือนบันทึกนี่ล่ะครับ จะเริ่มยังไง เริ่มที่ตรงไหน   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 21 มกราคม 2565 13:33:44 น.

ขอบคุณครับคุณ katoy   โดย: กะว่าก๋า 21 มกราคม 2565 13:39:25 น.

ผมเคยเขียนไดอารี่ตอนมัธยมเหมือนกันครับ อาจารย์บังคับให้เขียน แต่มาเขียนจริงจังก็ตอนเข้ามาบล็อกแก๊งค์ใหม่ ๆ พอใส่อารมณ์ความรู้สึกไปด้วย ผมว่ามีคนเข้ามาเม็นต์เยอะมาก ๆ เลยนะครับ ก็เลยชอบบล็อกแก๊งค์ตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมา พอกลับไปอ่านใหม่ แบบที่คุณก๋าว่าเลยครับ ยิ่งเวลาผ่านไป ความคิดก็เริ่มเปลี่ยนไป เมื่อคืนลิเวอร์พูลชุดเล็กเอาชนะอาร์เซน่อลไป ชิงกับเชลซีละครับ ถ้วยลีกคัพ   โดย: The Kop Civil 21 มกราคม 2565 13:44:17 น.

บันทึกเรื่องชีวิต มีเรื่องราวหลากหลายที่เขียน ค่อยค่อยเติบโตขึ้น แตงซื้อสมุดบันทึกครั้งแรกของตอนมัธยมค่ะ เขียนบันทึกเรื่องราวความรัก เวลาย้อนกลับไปอ่านก็ยิ้มได้เสมอ การได้เข้ามาอยู่ในบล็อกแก๊งทำให้แตงกลับมาเขียนบันทึก แตงกลัวเหมือนกันค่ะ กลัวว่าจะหมดเรื่องเขียน แต่เอาจริงๆ มันก็มีเรื่องให้เรานำมาเขียนได้เรื่อยๆ ถ้าเราอยากเขียนน่ะนะคะ อย่างน้อยๆ การได้เขียนไฮกุ คอมเมนต์บล็อกพี่ก๋า แตงก็เอาไปลงบล็อกได้   โดย: comicclubs 21 มกราคม 2565 14:18:32 น.

สวัสดีครับน้องแตง พี่ก๋ายังเก็บสมุดบันทึกเล่มแรกไว้ด้วยนะ อยู่ในกล่อง ที่เหลือก็เก็บไว้ทุกเล่มครับ ไฮกุก็เป็นบันทึกได้นะ เป็นบันทึกความรู้สึกที่ดีเลยล่ะครับ   โดย: กะว่าก๋า 21 มกราคม 2565 15:20:15 น.

จากบล๊อก ไปเที่ยวกับครอบครัวมันดีมาก ๆ ครับ ยุ่งหน่อยแต่มีความสุขครับ ยิ่งเราออกมาอยู่ของเราเองซักพักแล้วการได้กลับไปใช้เวลากับครอบครัวมันดีมากครับพี่ก๋า พี่ก๋ามีประสบการณ์แหละครับ 555555 กับการไปไหนที่มีเด็กไปด้วยจนน้องหมิงโต ไปไหนสบายแล้ว นี่ไปก็ต้องเอาหลานเป็นที่ตั้งนี่แหละครับ บันทึกของพี่ก๋า น้องหมิงชอบไหมครับ อ่านแล้วเค้ารู้สึกยังไงบ้าง ต้องรู้แน่ๆ ว่าพี่ก๋ารักเค้ามาก ๆ ^^   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 21 มกราคม 2565 15:50:47 น.

คนที่ชอบเขียนบันทึก เวลาผ่านไป ต่อให้ 10 - 20 ปี ย้อนกลับไปอ่านเวลานั้น มีนมีความสุขให้นึกถึงจริงๆ เจ้า เหมือน fb มีช่วงเวลาวันนี้ในอดีต รินกลับเห็นว่า เวลานั้น ตัวเองโพสแบบนี้ทำไม บ่นออกโพสได้ไง 555   โดย: Rinsa Yoyolive 21 มกราคม 2565 17:00:33 น.

คณก๋านี่ดีนะครับ ชอบจดบันทึกตั้งแต่เด็กเลยเขียนอะไรได้เยอะเลย ผมนี่ตั้งแต่เด็กไม่ชอบการจดเลยครับ (ถ้าเขียนแสดงว่าโดนบังคับ ^^") เวลาจำอะไรมักจะจำเป็นภาพ หรือจำทั้งเหตุการณ์มากกว่า สงสัยเพราะอย่างงี้มั้ง เลยขี้เกียจเขียนบล็อกตามไปด้วย 55 เวลาทำบล๊อกผมมักจะทำเตรียมภาพก่อน เอาไปเรียงให้เรียบร้อย สิ่งสุดท้ายที่ทำคือการเขียนข้อความนี่แหละ ^^"   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 21 มกราคม 2565 18:16:52 น.

คนรักการเขียน ก็มักจะรักการอ่านด้วยนะครับ เป็นของคู่กัน การจดบันทึกนี่ เป็นเรื่องจำเป็น สมองเราจะจำได้เฉพาะ กิจกรรมที่ทำบ่อยทำซ้ำเป็นประจำ แต่บางเรื่องถ้าไม่ได้ทบทวน นานๆเข้าก็จะลืม อ.เต๊ะ เป็นคนที่ชอบอ่าน แต่ ไม่ชอบเขียน ไม่ชอบบันทึก การเขียนนี่พึ่งมาหัดเขียนตอนทำบล็อกนี่เอง แต่ก็เขียนไม่ค่อยเก่งเพราะได้ปีละไม่กี่บล็อกนะครับ555 ปล.โมเดอน่าเท่าที่สอบถามคนที่ไปฉีดมา น่าจะแรงที่สุด ในวัคซีนด้วยกันแล้วละครับ   โดย: multiple 21 มกราคม 2565 18:42:23 น.

แต่ก่อนเย็นเขียนลงสมุด เดี๋ยวนี้บันทึกภาพไว้ใน FB ได้ หรือใน BG ก็ได้อยากอ่านเองก็ตั้งความเป็นส่วนตัวค่ะ   โดย: mcayenne94 21 มกราคม 2565 19:01:03 น.

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า เรื่อง การเขียนบันทึก ครูก็เห็นว่า เป็นสิ่งที่ดี มีประโยชน์ จ้ะ เพราะครูเองก็ชอบการบันทึก ครูเริ่มบันทึกตั้งแต่ตอนอยู่ ป.6 จ้ะ แล้วก็บันทึกไปเรื่อย ๆ บางวันไม่มีเหตุการณ์สำคัญ ก็มีเว้นไปบ้าง หลังเกษียณ ไปรื้อบันทึกเก่า ๆ มาอ่าน ก็ต้องขำตัวเอง ได้เห็น พัฒนาการของการบันทึกนะตอนเด็ก ๆ ก็บันทึกแบบเด็ก ๆ วันไหน ทะเลาะกับใคร วันไหนโกรธครู โกรธกับเพื่อน อะไรประมาณนั้น พอโตขึ้นหน่อย แนวการเขียนก็เปลี่ยนไปเป็นบันทึกเหตุการณ์สำคัญ ที่เกิดขึ้น ภาษาก็มีการเปลี่ยนแปลงไปตามวัยที่โตขึ้น ประาบการณ์ที่มากขึ้น หลังเกษียณ ครูนำบันทึกการเรียบเรียงใหม่ ได้สองเล่มใหญ่ เลยนะ อิอิ อ่านแล้ว ก็ระลึกถึงความหลัง เป็นความสุขอย่างหนึ่ง ของชีวิตเลยทีเดียว จ้ะ โหวดหมวด งานเขียน ฯ   โดย: อาจารย์สุวิมล 21 มกราคม 2565 19:26:55 น.

เรื่องเริ่มต้นนี้แม่นแต๊ ๆ เจ้า ต้องลงมือเขียนแล้วถึงจะฮู้ว่าจะเขียนอะหยัง   โดย: tuk-tuk@korat 21 มกราคม 2565 19:48:01 น.

เคยเขียนบันทึกสมัยมัธยม แต่ก็เป็นกิจวัตรประจำวันซ้ำๆ แล้วเลิกไป มาทำงาน เล่นบล็อก ก็ยังไม่ได้เขียนเป็นเรื่องเป็นราว เขียนไม่เก่ง ได้แต่ลงภาพ แค่เขียนเรื่องราวประกอบภาพก็สั้นๆ เรื่องราวแต่ละสถานที่ก็ก็อปแปะ จากเมื่อวาน กลางคืน ถึงเช้ามืด ฝนตกพรำๆทั้งคืน หลายๆพื้นที่เกิดอุบัติเหตุจากถนนลื่น ผมตื่นขึ้นเพราะเสียงรถแหกโค้ง ชนเสาไฟแสงจันทร์ติดกับต้นสักข้างบ้าน คนขับแค่บาดเจ็บ   โดย: สองแผ่นดิน 21 มกราคม 2565 22:39:18 น.

แวะมาทักทายคุณก๋าค่ะ ยังระลึกถึงเสมอนะคะ   โดย: HoneyLemonSoda 21 มกราคม 2565 22:55:26 น.

งานเขียนของคุณก๋าหลากหลายแนว ขอให้คุณก๋ามีความสุขกับการคิดและเขียนไปนานๆนะคะ มาดามเก่งจังค่ะเลี้ยงยีสต์เอง คุณก๋าได้ทานขนมปังอร่อยๆแบบสดใหม่จากเตา ขนมปังขาวนุ่มๆว่าจะหาสูตรหัดทำเหมือนกันค่ะ ขอบคุณกำลังใจค่ะคุณก๋า ฝันดีนะคะ   โดย: Sweet_pills 22 มกราคม 2565 0:18:22 น.

บันทึกเรื่องราวของคุณก๋า ดูว่าเอามาต่อยอด สร้างคุณค่าแก่ตัวเอง และเมื่อได้นำมาแบ่งปัน เรื่องราวเหล่านั้นดูว่าจะสร้างคุณค่ากับเรื่องราวที่ได้บันทึกเอาไว้ด้วยครับ   โดย: ถปรร 22 มกราคม 2565 1:09:55 น.

ชอบบันทึกเช่นกันค่ะคุณก๋า... แต่หลังๆความขี้เกียจความไม่มีระเบียบ เข้ามาแทนฮ่า.... เลยเลิกทำอิอิ   โดย: โอพีย์ 22 มกราคม 2565 1:33:34 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า   โดย: newyorknurse 22 มกราคม 2565 3:26:20 น.