มกราคม 2565
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
18 มกราคม 2565

พู่กันเดียว


พู่กันเดียว







ผมได้รับแรงบันดาลใจการวาดรูปแบบพู่กันเดียว
จากศิลปิน-นักเขียนชื่อ “ยัน จัน”
หนังสือของเขามีรูปภาพซึ่งวาดด้วยหมึกดำ
และมีบทกวีสั้น ๆ ประกอบอยู่ภายในรูป
ส่วนใหญ่พูดถึงเนื้อหาเชิงปรัชญาและพุทธศาสนา

ผมฝึกวาดและหาแนวทางที่เป็นของตนเอง
เส้นสายลายมือของแต่ละคนย่อมไม่เหมือนกัน
เมื่อวาดบ่อยเข้า ผมเริ่มค้นพบเทคนิคเป็นของตัวเอง



...........................




ครั้งหนึ่งผมสนทนาธรรมกับพระสงฆ์รูปหนึ่ง
ท่านถามผมว่า
“ทำโยมถึงไม่นั่งสมาธิต่อเล่า ?”
ท่านถามผมทั้งที่เพิ่งเจอกันเป็นครั้งแรก
และยังไม่ได้เริ่มต้นคุยเรื่องซึ่งเกี่ยวกับการนั่งสมาธิด้วยซ้ำ
ท่านพูดเหมือนอ่านใจผมออก เดาใจผมได้
“ผมนั่งแล้วเห็นป้าคนหนึ่งเข้ามาพูดคุยด้วย
ผมไม่เชื่อว่านี่คือเรื่องจริง มันอาจเป็นเพียงการคิดไปเองของจิตฟุ้งซ่านของผม”
พระอาจารย์ท่านว่า
“ก็ไม่แน่เสมอไป จริงหรือไม่จริงก็อย่าไปยึดติด”
ผมนิ่งเงียบไป แล้วท่านก็ถามต่อว่า
“แล้วสมาธิของคุณโยมคืออะไร ?”
“สมาธิของผมก็คือ เวลาที่ผมวาดรูป
แล้วผมไม่สนใจสิ่งรอบกาย นั่นคือ สมาธิของผม”
ผมตอบไปอย่างที่ตนเองคิด
พระอาจารย์ยิ้มเล็กน้อยก่อนพูดขึ้นว่า
“ถ้าเช่นนั้นคุณโยมก็ไม่จำเป็นต้องนั่งสมาธิแล้วล่ะ
เว้นแต่ว่ามีเวลาอยากมาฝึกนั่งอย่างเข้มข้นก็มาเน้อ”




...............................





ผมชอบหยิบกระดาษและหมึกดำขึ้นมาวาดรูปแบบพู่กันเดียว
ขณะว่างและไม่มีใครรบกวนความคิด
นั่งเงียบ ๆ จุ่มหมึก ลากพู่กันไปมาในหนึ่งลมหายใจ
พู่กันเดียว คือ การเขียนภาพจนจบในหนึ่งลมหายใจเข้าออก
จากนั้นเขียนถ้อยคำตามความรู้สึกของตนเองลงไป
แล้วก็ประทับตราชื่อตัวเองลงไปเป็นอันเสร็จสิ้น
งานชุดหนึ่งใช้เวลาวาดไม่เกิน 30 นาที
แต่อาจช้าบ้างตอนคิดและเขียนบทกวีลงไป
หนึ่งชุดผลงานอาจมีตั้งแต่ 5- 6 แผ่น
ไปจนถึง 20 - 40 แผ่นกระดาษ A4




.....................................




พู่กันเดียวสำหรับผม
คือ การสื่อสารกับความคิดของตัวเอง
ไม่ต่างอะไรกับการร้องเพลง การเขียนหนังสือ
เมื่อทำอย่างตั้งใจ มีใจจดจ่อต่อเนื่องยาวนาน
สมาธิเกิด ผลงานก็เกิด
เลือกผลงานพู่กันเดียวบางรูปมาฝากกันครับ






























 

Create Date : 18 มกราคม 2565
17 comments
Last Update : 18 มกราคม 2565 6:07:37 น.
Counter : 1377 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณเริงฤดีนะ, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณmultiple, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณกิ่งฟ้า, คุณทนายอ้วน, คุณThe Kop Civil, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณcomicclubs, คุณmcayenne94, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku

 

แฟนคลับ ภู่กันเดียว มารายงานตัว

 

โดย: เริงฤดีนะ 18 มกราคม 2565 8:01:04 น.  

 

สวัสดียามเช้าค่ะ
มาหาความรู้เกี่ยวกับเรื่องที่ไม่เคยรู้

 

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 18 มกราคม 2565 9:05:39 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณก๋า..

สวย เด็ดเดี่ยว สุดยอดคะ..

FC เหมือนพี่อ้อ..

 

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 18 มกราคม 2565 9:31:23 น.  

 

โอ้ พลังเส้น หนึ่งลมหายใจ ของท่านจอมยุทธ ช่างเต็มเปี่ยมไปด้วย
พลัง มั่นคงดั่งภูผา เลื่อนไหลดังสายน้ำ แต่น้ำหนักเส้นนี่ แฝงความอำมหิตยิ่งนักเชียว

วันนี้ท่านจอมยุทธุ์จะตัดหญ้ามั้ยครับ
อ.เต๊ะ ตอนนี้สูญเสียว รยุทธ แขนห้อยไปข้างแล้วละครับ 555
สงสัย จะเม้นท์ไม่ได้อีกตลอดชีวิต อิอิ

คุณก๋า บอก เอ็งอย่ามาสำออย มือใช้ไม่ได้ก็เอาปากจิ้ม keyboard ซี้
เรื่องแค่นี้ต้องให้บอก เย้ย 555

 

โดย: multiple 18 มกราคม 2565 9:39:00 น.  

 

สวัสดีค่ะน้องก๋า มาอ่านพู่กันเดียวค่ะ ความสามารถล้ำเลิศจริงๆพี่กิ่งเคยลองแล้วแต่ไม่สำเร็จค่ะ ใช้พู่กันลากครั้งเดียวห้ามยกจนจบประโยคพี่กิ่งทำยังไงก็ไม่สำเร็จจึงถือว่าน้องก๋ายอดเยี่ยมมากค่ะ อิอิ

โหวตคะ

 

โดย: กิ่งฟ้า 18 มกราคม 2565 10:04:34 น.  

 

เห็นลายมือพู่กันคุณก๋ามานานแล้ว ชอบมากครับ ดูเหมือนรูปวาดมากกว่าตัวหนังสือ ตอนเห็นครั้งแรกนึกถึงลายมือพระสายปฎิบัติรูปนึงเลยครับ คริๆๆ

 

โดย: ทนายอ้วน 18 มกราคม 2565 10:29:17 น.  

 

ผมนึกถึงจอมยุทธแห่งบู๊ตึ๊งแบบเม็นต์อาจารย์เต๊ะเลยครับ

 

โดย: The Kop Civil 18 มกราคม 2565 12:38:29 น.  

 

ชอบพู่กันเดียวของพี่ก๋าค่ะ

 

โดย: sawkitty 18 มกราคม 2565 14:47:47 น.  

 

อันนี้เป็นอันที่ผมเลียนแบบ (เพื่อแซว) ได้ยากครับ เพราะมันต้องใช้เวลาในการทำ แล้วต้องสแกนอีก ใช้เวลามาก แต่อย่างตอบคำถาม จะพอแซวได้ครับ 555

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 18 มกราคม 2565 17:29:01 น.  

 

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

บล็อกนี้ ขอยกให้โหมวดหมวด ศิลปะ จ้ะ

ยอดเยี่ยมจริง วาดพู่กันเดียว แค่ชั่วหนึ่งลมหายใจ ก็ได้ 1 ภาพ
โดยไม่ต้องยกพู่กันเลย เก่งจริง ๆ เชื่อนะ จิตเธอต้องนิ่งมาก ๆ จึง
ออกมาได้รวดเร็วและงดงาม แถมมีข้อความประกอบภาพ สื่อความ
ด้วย เรียกว่า อัจฉริยะทางด้านศิลปะ ยากที่ใครจะเลียนแบบได้ นะ
ถ้าในโบราณ สอบจอหงวน ต้องได้แน่นอน อิอิ

โหวดหมวด ศิลปะ

 

โดย: อาจารย์สุวิมล 18 มกราคม 2565 17:33:24 น.  

 

อยู่ในวงนอกวง
อยู่อย่างจิตว่างล้วนไม่ต่าง
จิตไม่ว่างจึงต่าง

อยู่เหนือทุกข์เหนือสุข
ไม่ต้องบวชก็บรรลุธรรม
เรียกว่าเป็นพุทธะ

ผู้รู้แต่ไม่ตื่น
ผู้ตื่นแต่ยังไม่เบิกบาน
ยังไม่เป็นพุทธะ

กระทำดีได้ดี
ได้ดีคือความเป็นสุขใจ
กรรมดีเกิดขึ้นเลย

ผิดหวังจากความรัก
ไม่ต้องหนีไปบวชแสนไกล
แค่สงบใจพอ

ดอกไม้คือชีวิต
เกิดมาให้ความงามแก่โลก
ถึงเวลาก็ตาย

จิตหนึ่งเคลื่อนผ่านกาล
กระทบกับหลายสิ่งหลายอย่าง
จิตนิ่งไม่ไหวติง

ดอกบัวนั้นเบิกบาน
แม้มีสิ่งใดมารบกวน
ก็ยังคงเบิกบาน

 

โดย: comicclubs 18 มกราคม 2565 18:43:27 น.  

 

ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้บล็อก - วัดผาลาด (สกิทาคามีวนาราม) เชียงใหม่ ด้วยนะครับ

 

โดย: ทนายอ้วน 18 มกราคม 2565 20:13:03 น.  

 

สวัสดีครับน้องแตง

พี่ก๋าเห็นความตั้งใจของน้องแตงในการเขียนไฮกุ
ต้องบอกว่าน่าทึ่งมากครับ
อ่านทั้งบล็อกและในเม้นท์พี่ก๋า
ขอชื่นชมในความตั้งใจเขียนไฮกุของน้องแตงเลยครับ

ไฮกุธรรมะ
พี่ก๋าชอบมกาเป็นพิเศษครับ
เขียนได้ดีมากเลย


 

โดย: กะว่าก๋า 18 มกราคม 2565 20:38:52 น.  

 

คิดว่าพระท่านคงอยากจะสอนว่า สมาธิไม่จำเป็นต้องนั่งหลับตา แต่ทำอะไรก็ได้ที่เราเอาใจไปจดจ่อ เป็นหนึ่งเดียวกับสิ่งนั้น รู้ทุกขณะว่ากำลังทำอะไร แค่ยี้ก็คือสมาธิ
เหมือนกับการวาดรูปของพี่ก๋าใช่ไหมครับ อย่างเท่เลยครับพี่ก๋า

 

โดย: จันทราน็อคเทิร์น 18 มกราคม 2565 21:30:32 น.  

 

เมื่อวานฟังอาแปะจบแล้วค่ะ
ฟังเพลินได้ความรู้ ท่านที่พ้นโลกไปแล้ว
มีคำสอนด้วยคำพูดเดียวกันในจุดที่สำคัญ
ฟังคำสอนครูบาอาจารย์ก็เหมือนอาศัยในร่มเงาของท่าน
ท่านว่า ต้องปลูกต้นไม้ที่มีร่มเงาของตัวเอง ไม่ต้องอาศัยใคร
คนที่สนใจธรรมะจริง มีน้อยมาก
คนที่รู้เยอะแตกฉานก็มีมาก โดยเฉพาะกลุ่มพุทธภูมิ
หลวงตาณรงศักดิ์
ท่านเน้นย้ำเรื่องถอนคำอธิษฐาน
ก็คือถามใจตนเองถึงความปรารถนาที่แท้จริง
เย็นว่าสำคัญจริง
ไม่เช่นนั้น รู้มากมายเท่าใดก็ยังเวียนเกิดตายไม่จบค่ะ

 

โดย: mcayenne94 18 มกราคม 2565 22:37:50 น.  

 

1 ลมหายใจพู่กันเดียว ฝึกเขียนเรื่อยๆ ลมหายใจเริ่มลึก(ยาว)ขึ้น
จนถึงระดับหนึ่งที่สม่ำเสมอ

อ่านคอมเม้นหมอเย็นข้างบน เรื่องถอนคำอธิษฐาน
เราจะรู้ไหมหนอว่า ชาติที่แล้วเราอธิษฐานอะไร

 

โดย: สองแผ่นดิน 18 มกราคม 2565 23:38:56 น.  

 


สวัสดีค่ะน้องก๋า

 

โดย: newyorknurse 19 มกราคม 2565 4:59:50 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]