แสงแรก แสงแรก 15 ตุลาคม พ.ศ. 2550 เป็นวันที่ภรรยาเดินมาบอกว่าผลตรวจการตั้งครรภ์ขึ้น 2 ขีด หรือเรากำลังมีลูกด้วยกันนั่นเอง และนั่นเป็นวันแรกที่ผมเริ่มเขียนบันทึกถึงลูก ผมตั้งใจเขียนบันทึกเก็บไว้เพื่อให้ลูกอ่านเมื่อลูกโตขึ้น เรื่องราวต่าง ๆ ในแต่ละเดือน การไปหาหมอในแต่ละครั้ง บรรยากาศวันคลอด บันทึกพัฒนาการในแต่ละเดือนของลูก วันแรกที่เข้าโรงเรียนชั้นอนุบาล วันที่เรียนจบประถม 6 ไปจนถึงทัศนคติที่มีในเรื่องการศึกษา และวิธีการเลี้ยงลูก ฯลฯ ผมกลับมาอ่านเรื่องราวของลูกอีกครั้ง ตอนนั่งรวบรวมต้นฉบับในแต่ละปีมาไว้ในโฟลเดอร์เดียวกัน จากวันที่รู้ว่าตัวเองกำลังเป็นพ่อคนจนถึงวันที่ลูกเข้ามัธยมปีที่ 1 ได้บันทึกความหนา 600 กว่าหน้ากระดาษ A4 ผมถามลูกชายวัย 13 ปีว่าอยากอ่านไหม ลูกหัวเราะเลยครับ เลือกบันทึกบางเรื่องมาลองให้อ่านกันดูครับ รักหรือทำร้าย ? เรารักลูกของเรา คาดหวังสิ่งต่าง ๆ มากมายกับลูก แต่เคยถามลูกบ้างหรือเปล่า ว่าเขาอยากเป็นในสิ่งที่เราคาดหวังหรือไม่ ? ในขณะที่พ่อแม่พยายามเลือก “สิ่งที่ดีที่สุด” ให้กับลูก แน่ใจแล้วหรือยังว่านั่นเป็น “ทางเลือกที่ดีที่สุด” สำหรับตัวลูกเองด้วย บ่อยครั้งที่พ่อแม่ก็เผอเรอ และทำร้ายลูกของตนเอง ในนามของความรักและความปรารถนาดี หมิงหมิงยอดเยี่ยม ทุกวันจันทร์ถึงศุกร์ พ่อกับแม่จะสลับกันเขียน Diary Report ถึงครูแอน ขณะที่พ่อกำลังนั่งเขียนอยู่ หมิงหมิงก็ชะโงกหน้ามาดูแล้วพูดว่า “ป่ะป๊าก็เขียนลงไปเลยสิ ว่าน้องหมิงหมิงยอดเยี่ยม” (บันทึกตอนหมิงเรียนชั้นอนุบาล) มหากาพย์ของเล่นของหมิงหมิง เป็นอีกหนึ่งอาทิตย์ที่คุณลูกชายได้ของเล่นอย่างต่อเนื่อง อาม่าซื้อนินจาโกชุดใหญ่มาให้ ไม่กี่วันถัดมาซานตาคลอสผู้ใจดีซื้อหุ่นยนต์ทรานสฟอร์มเมอร์ ปลายสัปดาห์อาแปะ+อาอึ้มซื้อปืนแอร์ บัสเตอร์ชุดใหญ่แบบจัดเต็มให้อีก เมื่อวานพากันไปเดินห้าง ตั้งใจเพียงเอามือถือไปซ่อม หมิงหมิงบอกว่าขอไปเดินดูที่แผนกชั้นของเล่น "ดูอย่างเดียวแต่ไม่ซื้อครับ" ระหว่างรอแม่เอามือถือไปซ่อม หมิงหมิงก็เดินดูของเล่นกับพ่ออย่างเพลิดเพลิน พอแม่เดินกลับมาเกิดใจดีบอกว่า "ให้ซื้อชิ้นนึงก็ได้ลูก ไปเลือกเอา" เลือกไปเลือกมาอยู่นาน ได้รถนาโนมาหนึ่งชุด พ่อหันไปบอกว่า "ซื้อชุดนี้แล้วหยุดซื้อไปอีกนานเลยนะครับลูก เดือนนี้ได้ของเล่นเยอะแยะแล้ว" "นานแค่ไหนป่ะป๊า ?" เจ้าตัวถามด้วยความสงสัย "ก็นานเลยล่ะ พักใหญ่ ๆ นู่นเลยกว่าจะซื้ออีก เข้าใจนะลูก" พ่อบอก หมิงหมิงกอดของเล่นเอาไว้แน่น พยักหน้ารับรู้ในข้อตกลง ก่อนหันมาถามอีกรอบเพื่อความแน่ใจว่า "นานนี่...นานกี่นาทีครับป่ะป๊า" (บันทึกตอนหมิงเรียนชั้นอนุบาล) ลูกโตเร็วจนพ่อแก่ตามไม่ทันเลย เผลอเพียงพริบตาเดียว เด็กน้อยของพ่อ ตัวโตขึ้นมาก สูงขึ้นเยอะ ลูกโตเร็ว จนพ่อแม่แก่ตามไม่ทันเลย วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ถ้าเราไม่ทันหยุดสังเกต คงจะไม่เห็นความเปลี่ยนแปลง ถ้าเราไม่ทันหยุดชื่นชม ก็อาจละเลยความงามที่ซ่อนอยู่ระหว่างทาง (บันทึกตอนหมิงเรียนชั้นประถม)     Create Date : 08 มกราคม 2565 19 comments Last Update : 8 มกราคม 2565 20:54:42 น. Counter : 1274 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณเริงฤดีนะ, คุณmultiple, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณทนายอ้วน, คุณtuk-tuk@korat, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณcomicclubs, คุณThe Kop Civil, คุณkatoy, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณชีริว, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณnewyorknurse

หมิงหมิงไม่อ่านหรอกตุณก๋า คนอ่านแล้วประทัยใจคือคนอื่นต่างหาก วัยของเขาทำให้ยังไม่ตรึงใจในสิ่งเหล่านี้จ้า   โดย: หอมกร IP: 184.22.121.126 8 มกราคม 2565 8:25:22 น.

คิดถึงวิวัฒนาการของหมิง หมิง จัง น่ารักและะสร้างความสดใสให้เพื่อนๆบล็อกเสมอมา   โดย: เริงฤดีนะ 8 มกราคม 2565 9:10:16 น.

555 หมิงหมิง จะอ่านหรือเปล่าไม่รู้ แต่ อ.เต๊ะ นี่ซิ ต้องอ่าน เพราะไม่อ่านก็เม้นท์ตอบไม่ได้อีกนะครับ555 จะว่าไปหมิงหมิง โชคดีมากที่มาเกิดเป็นลูกคุณก๋า ถ้าไปเจอพ่อแม่ ที่ไม่เข้าใจลูก ไม่เข้าใจตัวเอง ไม่เข้าใจชีวิต ชีวิตเด็ก จะไม่มีความสุขเลยละครับ เพื่อน อ.เต๊ะ คนนึง ตัวเค้าเป็นหมอ เมียก็เป็นหมอ พ่อแม่ของเพื่อน ยังเป็นหมออีก ก็หวังว่าลูกจะต้องเป็นหมอแน่นอน แต่เด็กไม่อยากเป็น แต่แรงกดดันคาดหวังมากมายในครอบครัว ตอนนี้เลยต้องบำบัดทางจิตอยู่เลยละครับ ไม่รู้เป็นตายร้ายดีประการใดเลยครับ   โดย: multiple 8 มกราคม 2565 9:24:05 น.

หมิงหมิงโตมากับความซึมซับของคุณก๋าไม่มากก็น้อย เชื่อว่าถึงแม้จะให้เค้าเลือกเรียน เลือกเล่น เลือกความสนใจในด้านใด ๆ ก็ตาม ย่อมจะได้ซึมซับหลายเรื่องราวของคุณก๋ามาแบบไม่มากไม่น้อยไปด้วย   โดย: ถปรร 8 มกราคม 2565 10:20:49 น.

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า ครูไม่ทันได้อ่าน เรื่องราวของ หมิงหมิง ได้อ่าน ได้เห็น หมิงหมิง ตอนโตบ้างเท่านั้น บล็อกนี้ได้อ่านย้อนหลัง ได้เห็นหน้า หมิงหมิงตอนเด็ก ๆ น่ารัก แจ่มใส ยิ้มกว้าง เป็นเด็กสุขภาพจิตดี แน่นอน เป็นหลักฐานแสดงถึงการเลี้ยงดูลูกของพ่อแม่ได้เป็นอย่างดี การบันทึกเรื่องราว เหตุการณ์ต่าง ๆ ในวัยเด็ก ตั้งแต่เกิด จนโตเป็นหนุ่ม ครูว่า เป็นสิ่งดีมาก ๆ เลยนะ อย่างน้อย ๆ คนเป็น พ่อเป็นแม่ ได้มาอ่านบันทึกย้อนหลัง มันเป็นความสุขอย่างหนึ่งของ คนเป็นพ่อแม่นะ (ถึงแม้ว่า ครูจะไม่มีลูกอย่างเธอ แต่ครูมีลูกศิษย์ ลูกหา มีโอกาสได้บันทึกเรื่องราวของพวกลูกศิษย์ บางคน บางกลุ่ม แล้วย้อนกลับไปอ่าน ครูก็มีความสุขเหมือนกัน อีกประการหนึ่ง เมื่อลูกได้อ่าน เขาจะเห็นและเข้าใจได้ว่า พ่อแม่รักเขามากเพียงใด โหวดหมวด บันทึกประสบการณ์ชีวิต   โดย: อาจารย์สุวิมล 8 มกราคม 2565 10:44:04 น.

เพิ่มเติม (เผลอเรอ ต้องเป็นเผอเรอ จ้ะ)บ่อยครั้งที่พ่อแม่ก็เผลอเรอ   โดย: อาจารย์สุวิมล 8 มกราคม 2565 10:47:19 น.

หลานสาวเกิดเมื่อนตอน FB กำลังเฟื่องฟู บอลเลยบันทึกลงในเฟสบุคจนเมื่อไม่นานมานี้ หลานบอกว่า "ห้าม Tag" เพราะเพื่อนในเกมส์ออนไลน์จะเข้ามาดูเฟส เดี๋ยวโดนล้อ ฮ่าๆๆๆๆๆ   โดย: ทนายอ้วน 8 มกราคม 2565 12:28:55 น.

กำลังมองหลานอยู่เหมือนกั๋นเจ้า   โดย: tuk-tuk@korat 8 มกราคม 2565 12:41:12 น.

สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังค่ะคุณก๋า เวลาผ่านไปไวจริง ๆ ค่า   โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน 8 มกราคม 2565 15:26:26 น.

ขำคอมเมนต์ของอาจารย์เต๊ะ หมิงหมิงจะอ่านหรือเปล่าไม่รู้ แต่เราต้องอ่านเพราะเดี๋ยวคอมเมนต์ไม่ได้ อยากบอกว่าหมิงหมิงโชคดีมากนะคะมีคนรายล้อมรอบตัวรักหมิงหมิงเต็มไปหมดเลย ถ้าหมิงหมิงยังเก็บของเล่นเหล่านั้นอยู่ คาดว่าของเล่นคงล้นบ้าน เพราะพี่ก๋าบอกว่าตอนหมิงหมิงเกิด เพื่อนๆ ชาวบล็อกก็ส่งของไปตรึม พี่ก๋าเป็นคุณพ่อที่ดี เข้าใจลูกมากๆ เลยนะคะ   โดย: comicclubs 8 มกราคม 2565 15:38:34 น.

ระลึกความหลังจริงๆ เวลาผ่านไปเร็วจริงๆ ครับ ภาพที่ 3 นี่เห็นบ่อยนะครับ พี่ก๋าใช้ภาพนั้นค่อนข้างบ่อย   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 8 มกราคม 2565 15:57:04 น.

มาแอบอ่านความหลังของพ่อลูกคู่นี้ พี่ก็ดูเพลินมากเลยนะเพราะเห็นหมิงหมิง มาตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ ตอนคุณมาดามตั้งครรภ์ เธอมีน้ำมีนวลมาก บอนสีนั้นพี่ไม่ได้เลี้ยงตามกระแส ไม่เคยซื้อ มีแต่คนซื้อแล้วเอามาแบ่งให้ แต่มันก็เป็นธรรมดานะคะ คนกำลังเห่อก็สู้ราคาเท่าไรเท่ากัน พอกระแสดิ่งลง ขายแพงก็ไม่มีคนซื้อ เช่นต้น Black Magic เราเก็บไหลที่เขาทิ้งไว้ข้างถนน มาปักชำไว้ ไปเจออีกที โอ้โฮเฮะ กลายเป็นกอบิ้กเบิ้มไปได้ ตอนเค้าดังแรก ราคาน่าชมมาก บอนสีต้นดังๆราคาต้นละเป็นหมื่นเป็นแสนก็มีค่ะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 8 มกราคม 2565 16:24:11 น.

วันเวลาผ่านไปไวจริง ๆ นะครับคุณก๋า เห็นหมิง หมิงตั้งแต่ตอนเด็ก ๆ ตอนนี้น่าจะโตเป็นหนุ่มแล้ว หมิง หมิง มุขเยอะเหมือนกันนะครับ 555   โดย: The Kop Civil 8 มกราคม 2565 16:56:20 น.

สวัสดีครับน้องแตง หมิงหมิงเกิดมาพร้อมของกำนัลครับ 555 ตั้งแต่เล็กจนโต เวลาอยากได้อะไร ไม่ต้องรอนานเลย เดี๋ยวคนนั้นก็จัดให้ เดี๋ยวคนนี้ก็ช่วยสมทบทุน ของเล่นของหมิงพี่ก๋ายังเก็บไว้ในกล่องอย่างดีเลย หนังสือของเค้าก็เยอะครับ   โดย: กะว่าก๋า 8 มกราคม 2565 19:33:12 น.

เป็นไดอารีเล่มใหญ่ที่กลับมาได้อ่านและมีเพิ่มต่อไปเรื่อยๆ อ่านไปไม่มีทางเบื่อค่ะ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 8 มกราคม 2565 19:59:21 น.

สวัสดีครับคุณก๋า เชื่อว่าหมิงหมิงจะซึมซับทัศนคติที่ดีจากคุณพ่อคุณแม่แน่นอนเลยครับ การจดบันทึกมันมีคุณค่ามากเลยนะครับ ปล. ชอบที่ถามว่า นาน นี่นานกี่นาที ^^   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 8 มกราคม 2565 20:54:42 น.

น้องหมิงเกิดปี 51 ปีเดียวกับที่ผมเร่มทำงานที่ล่าสุดเลยนะครับ (ปตท.) จำง่ายเลย อายุเท่ากับอายุงานของผม ปีนี้ก็วัยรุ่นแล้ว ว่าแต่สุดท้ายน้องหมิงได้อ่านบันทึกไหมครับ เพื่อนบล็อกได้อ่านกันหมดแล้วน้า :D ตั้งแต่ปีแรกๆที่พี่ก๋าเขียนลงบล็อก 600 หน้า หนากว่าไดอารี่อีก เป็นครอบครัวที่อบอุ่นเลยครับ   โดย: ชีริว 8 มกราคม 2565 21:11:50 น.

ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น แต่เรื่องบันทึกที่คุณก๋าเขียน หนากว่านิยาย 2 เรื่องรวมกัน น้องหมิง 555   โดย: สองแผ่นดิน 9 มกราคม 2565 0:04:44 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า หมิง หมิง ตอนนี้เป็นหนุ่มแล้ว เวลาผ่านไปเร็วมาก เผลอๆจะเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว   โดย: newyorknurse 9 มกราคม 2565 2:18:23 น.