:: ศึกชิงบัลลังก์ยุทธ์ มังกรพยัคฆ์บูรพา ตอนที่ 14 :: :: ศึกชิงบัลลังก์ยุทธ์ มังกรพยัคฆ์บูรพา ตอนที่ 14 :: เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า “นักโทษไป่จิงเหวินเตรียมตัวไปรับการสอบสวนเดี๋ยวนี้ !” ผู้คุมหน้าตาโหดเหี้ยมตะคอกใส่ ไป่จิงเหวินลุกขึ้นยืน ชายชรามองตามด้วยสายตาระโหยห้อย เมื่อพอเดาได้ว่าไป่จิงเหวินคงไม่พ้นต้องถูกทรมานด้วยสารพัดวิธี จนกว่าจะยอมรับความผิดด้วยข้อหาที่ถูกยัดเยียดให้ ผู้คุมใช้กุญแจไขประตูเหล็ก กระชากตัวไป่จิงเหวินให้เดินตามไป มีเจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์เดินตามมาควบคุมตัวอีก 5 นาย รวมทั้งหมด 6 คน เนื่องจากคุกใต้ดินแห่งนี้เป็นคุกย่อยตั้งอยู่ภายในพระราชวัง มีไว้เพื่อกักขังนักโทษการเมือง ข้าราชการและผู้กระทำผิดฝ่าฝืนคำสั่งขององค์จักรพรรดิ จึงมิได้มีการป้องกันเข้มงวดมากนัก ไป่จิงเหวินใช้สายตาคำนวนนับจำนวนผู้คุมทั้งหมด เมื่อเดินขึ้นมาถึงด้านบนตรงทางออกพบว่าการป้องกันในบริเวณนี้มีความหละหลวมมาก เร็วเกินกว่าใครจะคาดคิด ไป่จิงเหวินเกร็งพลังกระชากมือเพียงเบา ๆ โซ่ตรวนเหล็กหนาก็ขาดสะบั้นออกจากกัน จากนั้นสะบัดเท้าเพียงครั้งเดียว โซ่ตรวนพร้อมลูกเหล็กหนักอึ้งขาดกระเด็นในทันที เขายกเท้าขวาเตะไปตรงก้านคอของหัวหน้าผู้คุมจนสลบเหมือด จากนั้นใช้ท่าจระเข้ฟาดหางเตะใส่ใบหน้าของผู้คุมอีกสองคน หมัดเท้าเข่าศอกประเคนใส่เจ้าหน้าที่ที่เหลือจนสลบเหมือดคามือคาตีนอย่างง่ายดาย ไป่จิงเหวินลาก ร่างเจ้าหน้าที่ทั้งหมดไปซุกซ่อนไว้ในพุ่มไม้แห่งหนึ่ง แล้วเดินย้อนกลับเข้าไปในคุก เมื่อเดินไปถึงประตูทางเข้าหลัก มียามสองคนยืนเฝ้าอยู่ มิทันเอ่ยถามอะไร ไป่จิงเหวินต่อยหมัดสั้นซ้ายขวาจนยามทั้งสองสลบไสลสิ้นสติ ยกเท้าถีบเพียงเบา ๆ ประตูคุกเหล็กหนาก็ล้มครืนทันที จากนั้นเดินตรงเข้าไปยังทางลงบันไดใต้ดิน เจอประตูเหล็กขวางไว้อีกสองสามแห่ง ไป่จิงเหวินใช้เท้าถีบเพียงเบา ๆ มันก็หลุดกระเด็น ผู้คุมซึ่งเฝ้าประจำจุดต่าง ๆ มิอาจฝืนต้านหรือขัดขืนอะไรได้เลย ถูกเตะถูกต่อยเพียงคนละหมัดล้วนสิ้นสติในทันที ไป่จิงเหวินเดินมาจนถึงหน้าห้องคุมขังของตน ร้องเรียกชายชราซึ่งหลับอยู่ “ท่านลุง ๆ ข้ามารับท่านแล้ว ไปเถิด ออกไปจากคุกด้วยกันกับข้า” ชายชราสะดุ้งตื่นทันที หน้าตาเลิ่กลั่ก ถามไป่จิงเหวินด้วยความประหลาดใจ “เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แล้วผู้คุมล่ะหายไปไหนกันหมด?” ไป่จิงเหวินมิอยากเสียเวลาอธิบายความให้เนิ่นนานนัก จึงกล่าวว่า “ข้าจัดการพวกมันจนหมดสิ้นแล้ว เร่งรุดมารับท่านลุงให้หนีไปด้วยกัน อย่าได้รั้งรออีกเลย ช้าไปเดี๋ยวจะเสียการ” พูดจบเขาก็เกร็งพลังหมัดต่อยเข้าไปที่แม่กุญแจ จนประตูเหล็กบิดงอขาดออกจากกันในหมัดเดียว จากนั้นตรงเข้าไปอุ้มชายชราผู้พิการให้ขึ้นขี่หลังของเขา แล้ววิ่งออกไปจากคุกนั้นอย่างรวดเร็ว ! ชายชราคอยบอกทางให้ไป่จิงเหวินเดินลัดเลาะหลบเลี่ยงทหารลาดตระเวน จนมาถึงกำแพงด้านข้างของพระราชวังซึ่งเป็นมุมลับตาคน “หากเราข้ามกำแพงวังนี้ไปได้ มันคือ ป่าทึบ ยากที่ทหารในวังจะตามจับเราได้ ปัญหาคือ เจ้าจะหาเชือกจากไหนมาปีนข้ามกันเล่า ?” ชายชรากล่าวขึ้นด้วยความกังวลใจ ไป่จิงเหวินแหงนหน้ามองดู ประเมินความสูงคร่าว ๆ กำแพงหินสูงราว 6 เมตร เขาหันหน้าไปบอกชายชราว่า “ท่านลุงกอดข้าไว้แน่น ๆ นะ” ก่อนชายชราจะถามอะไรอีก ไป่จิงเหวินใช้วิชาตัวเบาและพลังภายในอันล้ำเลิศ กระโดดทีเดียวลอยตัวข้ามกำแพงสูงได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ !!! ชายชราคล้ายว่าไม่เชื่อสายตาตัวเอง เขามองดูไป่จิงเหวินพร้อมกับถามตัวเองในใจว่านี่คือมนุษย์หรือเทพกันแน่ เหตุใดใยกระโดดได้สูงเหนือมนุษย์เยี่ยงนี้ ลำพังตัวคนเดียวก็ไม่น่าจะกระโดดได้สูงขนาดนี้ นี่ยังมีร่างของชายชราแบกอยู่ด้านหลัง กลับกระโดดได้สูงผิดมนุษย์มนา ไป่จิงเหวินแบกชายชราวิ่งลัดเลาะตัดแนวป่า แล้วหายตัวไปอย่างรวดเร็ว .................................................... “จากนี้เจ้าคิดอ่านประการใดต่อ ?” ชายชราถามไป่จิงเหวินขณะนั่งพักริมลำธาร ทั้งสองหนีจากการคุมขังมานานหลายชั่วยามแล้ว เชื่อแน่ว่าคงไม่มีการติดตามมาถึงที่นี่อย่างแน่นอน เนื่องจากเป็นป่าดงดิบรกครึ้ม ไป่จิงเหวินถือโอกาสนี้เล่าเรื่องราวตั้งแต่วัยเด็กของตนให้ชายชราฟัง ใช้เวลาเล่านานพอสมควรจนถึงคำสั่งเสียของไคหมิงต้าซือซึ่งถ่ายทอดเคล็ดลับสุดยอดวิชา เพื่อให้เขาอุทิศตนปกป้องบ้านเมืองให้พ้นจากการรุกรานของพวกจิน ชายชรานั่งฟังเงียบ ๆ โดยมิได้ออกความคิดเห็นแต่ประการใด ไป่จิงเหวินจึงเล่าต่อไป “ระหว่างทางซึ่งข้ารอนแรมมาจากอารามหมื่นลี้ ทุกหมู่บ้านที่ข้าพานพบ ประชาชนทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าจินข่านนั้นปฏิบัติต่อพวกเขาดีกว่าทหารและทางการต้าซ่งเสียอีก ความฟอนเฟะของราชสำนัก เป็นดั่งน้ำมันที่สาดโหมกระพือไฟแห่งการต่อต้านให้ลุกโพลงไปทั่วประเทศ นึก ๆ ไป ข้าเพียงคนเดียวจะทำอะไรได้ มิหนำซ้ำความจริงกลับปรากฏขึ้นว่าคนที่สั่งฆ่าพ่อแม่ของข้ากลับเป็นองค์จักรพรรดิ ข้าจะทำเช่นไรดีท่านลุง” ไป่จิงเหวินมีสีหน้าท่าทางเคร่งเครียด ทางหนึ่งเป็นปณิธานที่อาจารย์ฝากฝัง ทางหนึ่งคือบุญคุณความแค้นซึ่งต้องชำระ ชายชราเองหนักใจไม่แพ้กัน “หากเป็นตัวข้า ก็คงมิรู้จะตัดสินใจประการใดเช่นกัน เฮ้อ...ข้าสงสารเจ้านักไป่จิงเหวิน” ทั้งสองนั่งพักเหนื่อยเป็นเวลาพอสมควรจึงออกเดินทางต่อไป โดยไป่จิงเหวินแบกชายชราให้ขี่หลังของเขาไปตลอดทาง ................................................ ข่าวการลอบหลบหนีออกจากคุกหลวงของไป่จิงเหวินหาได้มีใครสนใจไม่ ทุกคนมัววุ่นวายอยู่แต่กับการเตรียมตัวส่งองค์หญิงชุนเหลียน เพื่อไปอภิเษกสมรสกับราชบุตรของจินข่านในอีกสองเดือนข้างหน้า ขบวนเดินทางมีคนร่วมทางไปเป็นจำนวนมาก มีทหารทำการคุ้มครองรักษาความปลอดภัย ซึ่งคราแรกได้กำหนดให้ไป่จิงเหวินเป็นหัวหน้าองครักษ์ปกปักรักษาองค์หญิง แต่บัดนี้หน้าที่สำคัญนั้นถูกส่งต่อให้กับแม่ทัพคนใหม่เพื่อทำหน้าที่แทน ยิ่งใกล้ถึงกำหนดวันมากเพียงใด องค์หญิงชุนเหลียนยิ่งเศร้าซึมลงไปมากเท่านั้น ใบหน้าของนางซูบซีดขาดเลือดฝาด หาได้มีความสุขในฐานะว่าที่เจ้าสาวไม่ ทุกวันคืนในชีวิตผ่านไปอย่างเงื่องหงอยทุกข์ระทม ชะตากรรมและความรักหาได้ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของตนเอง ต้องทำตามคำสั่งที่ได้รับ เหมือนดั่งชีวิตเป็นเพียงสิ่งของซึ่งใครจะสั่งให้เป็นอะไรหรือสั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำ ระหว่างนี้เหล่าขันทียิ่งเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตขององค์หญิงชุนเหลียนมากขึ้นอย่างน่ารำคาญ แต่ละวันองค์หญิงต้องศึกษาภาษาพูด ภาษาเขียน ธรรมเนียม วัฒนธรรมอันผิดแผกแตกต่างของอาณาจักรจินมากมายหลายประการ เพื่อเตรียมตัวเป็นทูตสันถวไมตรีระหว่างสองแผ่นดิน ขณะที่ไป่จิงเหวินถูกคุมขังอยู่ในคุกใต้ดินของพระราชวัง องค์หญิงหาได้รู้เรื่องราวนี้ไม่ แม้แต่ตอนที่เขาแหกคุกหนีออกไปได้ องค์หญิงก็ยังไม่ทราบข่าวคราวอันใดของเขาเลย ! ความเดิมจากตอนที่แล้ว ตอนที่ 1    ตอนที่ 2    ตอนที่ 3    ตอนที่ 4 ตอนที่ 5    ตอนที่ 6    ตอนที่ 7    ตอนที่ 8 ตอนที่ 9   ตอนที่ 10    ตอนที่ 11    ตอนที่ 12 ตอนที่ 13     Create Date : 27 สิงหาคม 2562 29 comments Last Update : 27 สิงหาคม 2562 6:13:41 น. Counter : 3045 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณSweet_pills, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณสองแผ่นดิน, คุณหอมกร, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณkae+aoe, คุณเนินน้ำ, คุณเริงฤดีนะ, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณsunny-low, คุณTui Laksi, คุณJinnyTent, คุณตะลีกีปัส, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณอุ้มสี, คุณบาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน, คุณThe Kop Civil, คุณเจ้าหญิงไอดิน, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณNoppamas Bee, คุณmcayenne94, คุณhaiku, คุณschnuggy, คุณSai Eeuu

โห ท่านพี่ไปเติมพลัง อะไรมา...แค่เบ่ง ข้อมือเหล็กขาด อุ้มอีกคนตัวลอยข้ามกำแพงสูง สู่ป่าทึบได้ งั้น ท่านก๋า..ต้องเฉลยตะพาบ "เติมพลัง" อะไรมา 555 เข้าทางแน่นอนวันที่ 29.8.62   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 27 สิงหาคม 2562 6:24:42 น.

เป็นองค์หญิงก็ใช่จะดูง่ายในการใช้ชีวิต งั้นขออยู่แบบสามัญชนแบบ นี้ดีกว่าชิวๆกับชีวิตจริงไปวันๆ สวัสดีค่ะคุณก๋า   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 27 สิงหาคม 2562 7:22:27 น.

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog สำนวนคล้ายการแปลของ น.นพรัตน์ สงสัยจะติดมานะคุณก๋า   โดย: หอมกร 27 สิงหาคม 2562 7:59:57 น.

อังคารสวัสดีครับ คุณก๋า ไป่จิงเหวินสุดยอดจอมยุทธ น้องๆซุปเปอร์เมน ธานอสเลยครับ โซ่ตรวนเหล็ก ประตูเหล็กไม่คณนามือ กระโดดราวเหาะ ถ้าเป็นกำไล EM ที่เป็นข่าวช่วงนี้ ก็แค่ปลายนิ้วก้อยไป่จิงเหวินสะกิดก็หลุด555 รออ่านบทนางเอก ว่าพระเอกของเราจะไปฉุดมาได้หรือเปล่า เช้านี้ ฝนตกตั้งแต่ออกจากบ้านถึงที่ทำงานเลยครับ   โดย: สองแผ่นดิน 27 สิงหาคม 2562 8:14:39 น.

น่าหนักใจแทนไป่จิงเหวินยิ่งนัก ทางหนึ่งก็เป็นปณิธานที่อาจารย์ฝากฝัง ทางหนึ่งคือบุญคุณความแค้นที่ต้องชำระ รอติดตามค่ะ ว่าเขาจะเลือกทางไหน   โดย: เนินน้ำ 27 สิงหาคม 2562 9:25:56 น.

เท่ากับช่วงที่ไป่จิงเหวินหายไปอยู่อาราม ฝึกพลัง องค์หญิงยังไม่แต่งงาน? ระยะเวลาประมาณนานแค่ไหนคะนั่น เริ่มลำดับเวลาไม่ถูก บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 27 สิงหาคม 2562 9:34:26 น.

พี่ไป่นี่ใจดีนะครับ พาท่านลุงออกจากคุกมาด้วย ไม่งั้นกำแพง 6 เมตรท่านลุงแย่แน่ หรือว่า...จริงๆ ท่านลุงก็ข้ามเองได้แต่ไม่เปิดเผยตัวจริง....   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 27 สิงหาคม 2562 9:35:38 น.

ลงชื่อไว้ก่อน เย็นๆมาติดตามอ่านค่ะ กำลังสนุกๆๆ   โดย: เริงฤดีนะ 27 สิงหาคม 2562 9:43:08 น.

เขียนอะไรเก่งขนาดนี้เนี่ย เหนื่อยงานไม่เท่าเหนื่อยใจกับคนทำงาน เนาะ   โดย: sunny-low 27 สิงหาคม 2562 10:48:37 น.

สวัสดีค่ะพี่ก๋า   โดย: kae+aoe 27 สิงหาคม 2562 11:32:54 น.

จุ๊ๆๆ คิดอะไรเบาๆหน่อย เดี๋ยวลุงเรียกไปพบ #คนไทยยุคนี้ต้องทำใจ   โดย: sunny-low 27 สิงหาคม 2562 11:34:33 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า นึกว่าจะเป็นตอน อวสาน ซ๊ะอีก... ได้ อย่างไรเล่า ! ข้าพเจ้านึกแล้ว...ว่า ไป่จิงเหวิน ต้องพาท่านลุง หนีออกจากคุกได้ นางเอกเศร้า ตอนนี้หากแต่นางยังไม่พานพบตัวจริง ท่านเตมูบูจิน เห็นแล้วนางคงอึ้ง ชื่นชมในตัวท่านเตมูบูจินด้วยล๊ะ 5 5 ที่นี้ละ " รักสามเส้า" รอติดตามต่อไปคร้า   โดย: Tui Laksi 27 สิงหาคม 2562 11:47:09 น.

องค์หญิงและไปจิงเหวินจะลงเอยจะใดน๊อ ลุ้นๆ เตมูบูจินจะยอมถอยหื้อก่อ หากมองศักดิ์และศรี บะถอยหื้อแน่ เพราะองค์หญิงคือเครื่องมือของการเมือง ตะวากับวันนี้ เหงาและหงอยขนาด ส อา ดีหน้อย เด่วจะไปเดินกาดคำเที่ยงแก้เซ็ง ดูต้นไม้ดีกว่า   โดย: JinnyTent 27 สิงหาคม 2562 11:57:07 น.

สวัสดีมีสุขค่ะ เริ่มใช้วิชาในการหนีคุกแล้ว ตัวคนเดียวกับทหารทั้งกองทัพ จะชนะได้ด้วยวิธีเยี่ยงไร ชุนเหลียนจะต้องเข้าหอกับจักรพรรดิหรือไม่ แหม ชักเข้มข้นเข้ามาทุกทีค่ะ ว่านเพชรหึงต้องตั้งแดด100 นะคะ รากอากาศไม่ต้องปิดรากเขาค่ะ 6ปีเจอดอกแน่นอน   โดย: ตะลีกีปัส 27 สิงหาคม 2562 12:59:06 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต จันทราน็อคเทิร์น Pet Blog ดู Blog สาวไกด์ใจซื่อ Review Food Blog ดู Blog ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog แวะมาอ่านจ๊ะ   โดย: อุ้มสี 27 สิงหาคม 2562 13:48:28 น.

สวัสดี ยามบ่าย จ้ะ น้องก๋า วันนี้อ่านไม่จุใจเลย สั้นมากเลยนะเนี่ย อิอิ เหตุการณ์ตอนนี้ ไป่จิงเหวินได้ใช้วิชาที่เรียนมาได้อย่าง สมความตั้งใจของอาจารย์ไคหมิงไต้ซือ คือช่วยเหลือคนดีที่ถูก รังแก สองคน คนได้ช่วยกันวางแผนอนาคตต่อไปว่า จะทำอย่างไร จะช่วยเหลือบ้านเมืองให้พ้นจากชนชาติ จิน ได้อย่างไร ต่อไป รออ่านต่อ จ้ะ โหวดหมวด งานเขียนฯ   โดย: อาจารย์สุวิมล 27 สิงหาคม 2562 15:17:11 น.

เขียนหนังสือของเราไป อย่าไปยุ่งกับลุงเขาเลย เนาะๆๆๆ   โดย: sunny-low 27 สิงหาคม 2562 15:19:08 น.

รออ่านต่อนะคะ เพราะงงว่า จากที่รู้ข่าว ฝ่าฝืนคำสั่ง ไปฝึกวิชา จนกลับมา องค์หญิงยังไม่ได้แต่งอีก เท่ากับว่า ระยะเวลาการฝึกวิชาต้องไม่นานมาก ถ้านานมาก น่าจะแต่งไปแล้วอ้ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 27 สิงหาคม 2562 15:36:07 น.

ไม่ได้แวะมาหลายตอนเลยค่า   โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน 27 สิงหาคม 2562 16:06:23 น.

ผมไปต่างจังหวัดเพิ่งกลับ เดี๋ยวตามไปอ่านตอนเก่าก่อนนะครับ แมนยูฯ แพ้อีกแล้วครับ 555   โดย: The Kop Civil 27 สิงหาคม 2562 16:20:32 น.

ซีไม่ถนัดคอมค่ะ แต่ถนัดดูยูทูป กับเล่นเกม 555   โดย: kae+aoe 27 สิงหาคม 2562 16:56:17 น.

โอเคค่า งั้นรออ่านหละ จะได้ไม่งง   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 27 สิงหาคม 2562 17:15:03 น.

เอ้า พี่ไป่ นี่ไม่เชื่อ อ.เต๊ะ บ้างเล้ย ก็บอกให้พาหนีๆๆ วิทยายุทธุ์ เลอเลิศ ขนาดนี้ จะต้องไปกลัวอะไร เดี๋ยว เค้าส่งตัว องค์หญิงไปถึงวังศัตรู จะยิ่งชิงตัวลำบาก ถ้าพี่ไป่ พาองค์หญิงหนี ไปอยู่กระท่อมร้าง ฮันนีมูนกัน ซักเดือน 2เดือน ดูซิว่า พี่เต ยังจะอยากได้องค์หญิง อยู่หรือเปล่านะครับ วิธีนี้ อ.เต๊ะ ใช้บ่อย รับประกัน ไม่ผิดหวังแน่นอน เย้ย ไม่ใช่ซิ แฮ่ๆ555 ปล. วันนี้ ต้องขอประทานอภัย คุณก๋า โหวตหมดซะแล้ว พรุ่งนี้มาใหม่นะครับ   โดย: multiple 27 สิงหาคม 2562 17:52:15 น.

เพิ่งจะเริ่มเข้ามาอ่าน คงต้องไปอ่านย้อนหลังก่อน โหวตงานเขียนให้นะคะ   โดย: เจ้าหญิงไอดิน 27 สิงหาคม 2562 19:28:51 น.

สวัสดียามค่ำค่ะ..   โดย: สันตะวาใบข้าว 27 สิงหาคม 2562 20:29:06 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต อุ้มสี Travel Blog ดู Blog เจ้าหญิงไอดิน Topical Blog ดู Blog อาจารย์สุวิมล Diarist ดู Blog สองแผ่นดิน Photo Blog ดู Blog กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ปรบมือ   โดย: จากเพื่อนถึงเพื่อน 27 สิงหาคม 2562 22:02:10 น.

นักโทษหนีคุก ประคองชีวิตให้รอดก็เก่งแล้วค่ะ อย่าไปห่วงองค์หญิง นางไม่ลำบากอะไรหรอก โชคดีค่อยเจอสาวใหม่ แฝงกายรอเรื่องเงียบ แปลงโฉมไม่ให้คนจำได้ค่ะ   โดย: mcayenne94 27 สิงหาคม 2562 22:45:00 น.

เดี๋ยวต้องไปช่วยองค์หญิงแน่นอน!!   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 27 สิงหาคม 2562 22:50:07 น.

มาให้กำลังใจค่ะ   โดย: Sai Eeuu 28 สิงหาคม 2562 0:54:24 น.