:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องอ้อ ::
:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องอ้อ ::
ทำไมคนเราถึงไม่รู้จักตัวเอง และเห็นตัวเองได้ไม่ชัดเจน
คำถามโดย : ~ ริมน้ำ_voUฟ้า ~ (rimnam_kobfa )
เมื่อย้อนมองกลับไป พี่ก๋าไม่แปลกใจเลยว่าทำไมตัวเองถึงทะเลาะกับผู้คนบ่อยมาก เห็นอะไรไม่พึงพอใจก็หงุดหงิด ทำงานกับเพื่อนก็ขัดแย้งทางความคิด ช่วงที่เรียนหนังสือก็ประท้วงอาจารย์อยู่ตลอดเวลา
สมัยเรียนและเป็นนักศึกษา พี่ก๋ายึดมั่นใน ความดี ของตนเองมาก เชื่อมั่นว่าตนเองคิดและทำในสิ่งที่ถูกต้อง เพราะฉะนั้นเมื่อทำสิ่งที่ถูกต้องดีงามแล้ว ย่อมไม่จำเป็นต้องสนใจใคร
ตอนนั้นเคยคิดไปไกลถึงขั้นอยากเปลี่ยนแปลงคณะฯ อยากเปลี่ยนระบบการศึกษาของไทยให้เป็นไปอย่างที่ตนเองต้องการ
อารมณ์ความรู้สึกจริงจังถึงขนาดที่ว่า อยากเปลี่ยนแปลงโลก โดยลืมนึกไปว่า
ก่อนจะเปลี่ยนแปลงโลก เราต้องเปลี่ยนแปลงตนเอง
วิธีคิดแบบนี้ทำให้พี่ก๋าเป็นคนเชื่อมั่นในความเก่งของตนเอง ยึดถือยึดมั่นในความดีของตนเอง พอคิดแบบนี้ ใครคิดต่าง คนนั้นไม่เป็นศัตรู ก็เป็นคนไม่ดีในความรู้สึกของเรา
กว่าจะรู้ว่าวิธีคิดแบบนี้ไม่เพียงทำร้ายความรู้สึกของคนรอบข้าง มันยังทำร้ายตัวเราโดยไม่รู้ตัว เวลาก็ผ่านไปเนิ่นนาน
แล้ววันหนึ่งพี่ก๋าจึงได้รู้ว่า ที่เราคิดว่าตัวเองเจ๋ง เก่ง และคิดดีทำดีนั้น มันเป็นเพียงแค่ ความคิด ที่คิดไปเอง
คิดไปเองว่าดี ว่าถูกต้องดีงาม โดยไม่มองปัจจัยอื่นๆเลย ไม่มองด้านดีของคนอื่นเลย
มองเห็นแต่ ตัวเอง แต่เป็นตัวตนที่คับแคบ เพราะมองแต่ด้านดีของตัวเอง ละเลยเพิกเฉยกับด้านแย่ของตนเอง
จนวันที่ได้รู้ว่าตัวเองเล็กจ้อยเหมือนฝุ่นผงในจักรวาล ตัวเราไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรเลย แม้แต่ความทุกข์ที่หนักอกหนักใจ เมื่อเทียบกับก้อนความทุกข์ของคนนับล้านบนโลกนี้ ความทุกข์ที่มีอยู่อาจเล็กยิ่งกว่าเศษฝุ่นที่ถูกบดเป็นผุยผง
เพียงแต่ที่รู้สึกว่าทุกข์ของตัวเองหนักหนาสาหัส เป็นเพราะไม่เคยมองอะไรออกไปพ้นตัวเองเลย พี่ก๋าสาละวนอยู่แต่กับความคิดของตัวเอง แล้วหลงคิดไปเองว่านี่คือ โลก
สิ่งที่ทำให้เราไม่อาจมองเห็นตัวเองได้ชัดก็คือ ทัศนคติ ที่มีกับตัวเองและคนอื่น
ทัศนคติ นี้เหมือน กระจก ที่จะสะท้อนสิ่งที่เราคิด แต่มันจะไม่สะท้อนสิ่งที่เราเป็น ตราบใดที่ยังมี อคติ กับความคิดและผู้คน โดยวัดคุณค่าสิ่งต่างๆด้วยความชอบ รัก เกลียด ชัง ในใจเรา
เมื่อไหร่ก็ตามที่มองสิ่งต่างๆอย่างที่ตนเองต้องการเท่านั้น เราจะเพิกเฉยกับความจริง และแสร้งทำเป็นมองไม่เห็นข้อดี ข้อเสีย ของคนหรือสถานการณ์นั้นๆอย่างตรงไปตรงมา
การเฉไฉเช่นนี้ ทำให้ ความจริง ที่มองเห็น เป็นความจริงที่ไม่ครบถ้วนรอบด้าน ไม่ตรงไปตรงมา ที่สุดแล้วมันจึงกลายเป็นเพียง ความหลอกลวง ที่เราคิดไปเองว่ามัน จริงแท้และถูกต้องดีงาม
เราเรียนรู้ได้จาก ความจริง และต้องเป็นความจริงที่เป็นไปอย่างจริงแท้เท่านั้น ไม่ใช่ความจริงที่เราต้องการเห็นหรือได้รับ
จะรู้จักตัวเองได้ ต้องให้คนอื่นเป็นเงาสะท้อนตัวตน แม้แต่คนที่เราเกลียดชังที่สุด ก็เป็นครูสอนใจได้ เป็นกระจกสะท้อนความรู้สึกและตัวตนที่แท้จริงของเราได้ ขอเพียงเปิดใจ ลบอคติที่มีกับคนที่เราไม่ชอบ มองดูเขาเป็นมนุษย์คนหนึ่งที่มีทั้งด้านดีและไม่ดี เหมือนที่เราเป็น
ไม่มีใครสมบูรณ์แบบหรือไม่เคยทำอะไรผิด ตัวเราเองก็เช่นกัน สำคัญคือเคยรู้ตัวหรือเปล่าว่าเราเองก็ไม่สมบูรณ์แบบ และจะอยู่อย่างไรให้สมบูรณ์แบบกับสิ่งต่างๆที่ไม่สมบูรณ์แบบ
การรู้จักตัวเอง จึงสำคัญไม่น้อยไปกว่า การรู้จักโลก และสิ่งนี้ต้อง ค้นพบ ให้เจอในตัวเราเอง ไม่ใช่มัวแต่ออกไปหาจากนอกตัว หรือคอยถามแต่คนอื่นว่าเราเป็นคนอย่างไร ต้องทำอะไรกับชีวิตของตน ?
จะ ค้นพบ ตัวเองเจอได้ที่ไหน เมื่อไหร่ อย่างไร ? ไม่อาจตอบได้ด้วยคำตอบสำเร็จรูป แต่พี่ก๋าเชื่อมั่นว่าคนทุกคน ค้นพบ คำตอบนี้ได้เสมอ ไม่ว่าจะเป็นการเรียนรู้ ความรัก ความทุกข์ ธรรมะ การคดโกง การเกลียดชัง ธรรมชาติ การเดินทาง ฯลฯ
ความจริงที่จริงแท้ อยู่ในทุกๆสิ่ง อยู่ในทุกผู้คน อยู่ในทุกเรื่องราว รวมทั้งอยู่ในตัวเราด้วยทุกขณะจิต
ทุกสิ่งเป็นครูที่จะทำให้เราค้นพบตนเองเจอได้ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง ไม่สถานที่ใดก็สถานที่หนึ่ง ไม่คนใดคนหนึ่ง หรือวินาทีใดวินาทีหนึ่ง
ทุกคนจะได้พบกับ วินาทีที่ตื่นรู้ กับความจริง
และเมื่อใครได้พบ วินาทีที่จริงแท้นั้น เขาย่อมได้พบกับ ตัวตนที่แท้จริง และมันจะเปลี่ยนตัวตนของคนๆนั้นไปตลอดกาล
Create Date : 09 ตุลาคม 2557 |
|
32 comments |
Last Update : 9 ตุลาคม 2557 6:29:35 น. |
Counter : 1570 Pageviews. |
|
|
รูปน่ารักมากด้วยนะคะ การรู้จักตัวเอง รู้จักโลก