Tag ที่สุดแห่งปี 2008 จากพี่วา
Tag ที่สุดแห่งปี 2008
รับการบ้านมาจากพี่วา แห่งบล็อก Sweety-around-the-world พี่วาเที่ยวเยอะมาก เที่ยวทั่วโลกเหมือนชื่อบล็อกของพี่ ผมอยากเที่ยวเหมือนพี่วาจังเลยครับ 5555
ข้อที่ 1. เรื่องดี ๆ ที่ประทับใจที่สุดในปี 2008
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....
มีลูกนกนางนวลแรกเกิดหนึ่งตัว มันเป็นนกนางนวลที่น่ารักมาก และเกิดมาจากความรักของพ่อและแม่นกนางนวล ลูกนกถามพ่อนกว่า
“พ่อคาดหวังอะไรในตัวผมบ้างครับ”
พ่อนกตอบว่า
“พ่อขอแค่ลูกเป็นคนดีและมีความสุขกับการใช้ชีวิต รู้ทันความดี-ความเลวในตัวคน รู้เท่าทันพุทธจิตของตน เท่านี้พ่อก็พอใจแล้ว”
ข้อที่ 2. เรื่องแย่ๆที่ฝังใจที่สุดในปี 2008
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....
มีงูตัวหนึ่งมันมีสองหัว หัวด้านหนึ่งเป็นสีแดง หัวด้านหนึ่งเป็นสีเหลือง มันเคยอยู่ร่วมกันมาอย่างมีความสุข มีอะไรก็เอื้อเฟื้อแบ่งปันกัน จนอยู่มาวันหนึ่ง มันเริ่มมีความคิดเห็นที่แตกต่าง จากคำด่าทอ คำหยาบคาย กลายเป็นความก้าวร้าวรุนแรง ในที่สุดมันก็พ่นพิษใส่กัน กัดกันทั้งที่เกิดมาจากสายเลือดเดียวกัน เมื่องูหัวสีแดงบูชาความถูกต้อง งูหัวสีเหลืองคิดปกป้องความชอบธรรม งูแห่งความโง่เขลาตัวนี้ก็ต้องตายไป เซ่นสังเวย “อุดมการณ์อันโง่เขลาเต่าตุ่น” ของตน
ข้อที่ 3. คุณได้พบเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ในปี 2008 บ้างหรือไม่?
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.....
ในยุคที่คนหวาดระแวงแคลงใจ ว่า “ความจริงใจ” ยังมีหลงเหลือยู่บนโลกหรือไม่ ชายคนหนึ่งใช้ชีวิตอย่างรื่นรมย์ เขาแจกจ่ายความเชื่อ ความฝัน ความหวัง และความจริงใจ ผ่านบ้านหลังเล็กๆหลังหนึ่ง
ทุกๆเช้า...เขาจะยิ้มและทายทักทุกคนอย่างมีความสุข ในที่สุด “ความสุข” ของเขา ก็เริ่มเปลี่ยนแปลงความเชื่อของผู้คน
ผู้คนต่าง “บอกต่อ” กันคนแล้วคนเล่า ถึงบ้านแห่งความสุขหลังนี้ ในที่สุดผู้คนเริ่มหลั่งไหลเข้ามายังบ้านหลังนี้ บ้านที่มีชื่อว่า “บอก” และเรียกขานกันในเวลาต่อมาว่า “บล็อก” นั่นเอง
ข้อที่ 4. คุณได้รับโชคลาภแบบไม่คาดคิดบ้างหรือไม่ ในปี 2008
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.....
มีลาตัวหนึ่งมันฝันอยากที่จะรวย แต่วันๆมันกลับไม่เคยคิดจะทำงานอย่างจริงจังเลย
ในที่สุดมันคิดไปบนบานศาลเจ้า ด้วยเงินทั้งหมดที่มันมีอยู่
“สาธุ...เจ้าป่าเจ้าเขาเจ้าคะ ลูกลาขอให้เจ้าป่าเจ้าเขาช่วยดลบันดาล ให้ลูกถูกหวยสักสามสิบล้านด้วยนะเจ้าค่ะ”
เจ้าป่าเจ้าเขารีบปรากฏกายขึ้นในทันใด พร้อมถามเจ้าลาโง่ว่า
“เอ็งบนข้าด้วยเงินเท่าไหร่ว่ะ ถึงอยากจะถูกหวยสามสิบล้าน”
เจ้าลายิ้มอย่างขวยเขิน ก่อนตอบด้วยเสียงแผ่วเบาว่า
“สิบบาทเจ้าค่ะ”
เจ้าป่าเจ้าเขาถอนใจดังปู๊ด ก่อนตอบเจ้าลาว่า
“แกนี่โง่ยังไม่พอ ยังโลภอีกด้วย ลงทุนแค่ 10 บาท แกขอฉันตั้ง 30 ล้านบาท จงเป็นลาโง่ต่อไปเถอะเจ้าลา !!!!!!”
ข้อที่ 5. อะไรในปี 2008 ที่คุณได้ทำแล้วรู้สึก... " มีความสุขจังที่ได้ทำแบบนี้ "
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....
นกป่าตัวหนึ่ง เฝ้ามองนกคีรีบูนสีเหลืองทองซึ่งถูกขังอยู่ในกรง นกคีรีบูนร้องทักแล้วพูดเยาะเย้ยนกป่าว่า
“นกป่าอย่างแกช่างน่าสมเพชจริงๆ ดูฉันสิ แวดล้อมไปด้วยอ่างอาบน้ำ จานข้าวอันอุดมสมบูรณ์ มีคนมาทักทายทุกวัน ฮะฮ่า... ถึงเวลากินก็มีกิน ถึงเวลานอนก็ได้นอน ชีวิตช่างสุขใจจริงๆ”
นกป่ายิ้มแล้วถามว่า
“ความสุขของเธอมันถูกกักขังไว้ด้วยกรง เธอเคยรู้ถึงอิสระของการมีปีก แล้วได้บินไปในท้องฟ้าหรือเปล่า”
นกคีรีบูนตอบว่า
“ฉันไม่เห็นจะต้องสนใจอะไรเลย แค่มีความสุขก็พอแล้ว”
นกป่าว่า
“ถ้าเช่นนั้นเธอจงมีความสุขและตายไปกับกรงทองแห่งความสุขของเธอเถิด ฉันขอบินอย่างมีอิสระและตายไปภายใต้ท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ “
พูดจบนกป่าก็บินจากไปอย่างร่าเริง
ข้อที่ 6. อะไรที่คุณคิดจะทำในปี 2008 ...แต่เอาเข้าจริงคุณกลับทำไม่ได้ !!! จนรู้สึกว่า.."เสียดายชะมัด ฉันควรจะทำได้นะสิ่งนี้"
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....
สิงห์ตัวหนึ่งนอนหมอบอยู่ มันนั่งหมอบอยู่ข้างพระอาจารย์ผู้ซึ่งเข้าถึงซึ่งภาวะแห่งการตรัสรู้ อาจารย์ถามสิงห์ว่า
“อะไรคือความรู้แจ้ง”
สิงห์ตอบว่า
“อยู่เหนือการเกิดและการตาย อยู่เหนือการมาและการไป”
พระอาจารย์ตอบว่า
“เรื่องบางเรื่องในชีวิต ไม่ต้องไปเสียใจ เพราะสุขหรือทุกข์ก็จะผ่านไปเป็นอดีต เมื่อมันเป็นอดีตเธอแก้ไขเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ จงอยู่กับปัจจุบันขณะของเธอเถิด แต่อย่าได้ยึดอยากในปัจจุบันขณะของเธอ เพราะเพียงพริบตาเดียว ปัจจุบันก็กลายเป็นอดีตแล้ว”
สิงห์โตหมอบ --- และยิ้ม.
ข้อที่ 7. สิ่งของ สัตว์ หรือคนใกล้ตัวที่คุณสังเกตเห็นว่า มันเติบโต หรือเปลี่ยนแปลงไปมากจัง เมื่อเทียบต้นปี Vs ปลายปี
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....
ต้นไม้ต้นหนึ่ง มันเป็นต้นไม้ที่ไร้ชื่อเรียกขาน มันเติบโตอยู่กลางป่าโบราณมานานแสนนาน ไม่มีใครเคยเห็นดอกของมันเลย ทุกคนต่างคิดว่ามันเป็นไม้ใบ มีแต่ตัวมันเองเท่านั้น ที่รู้ว่าตัวเองสามารถผลิดอกงามได้
สัตว์ในป่าพยายามร้องขอให้ต้นไม้ยอมออกดอก ต้นไม้พยายามปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่า ปีแล้วปีเล่า....
ในที่สุด...มันยอมใจอ่อน ผลิดอกที่แสนจะงดงามที่สุด ไม่เคยมีต้นไม้ชนิดใดที่จะมีดอกงดงามเช่นนี้อีกแล้ว
สัตว์ป่าทุกตัวพากันมาชื่นชมความงามแห่งมวลดอกไม้
แต่ในเช้าวันรุ่งขึ้นนั่นเอง หลังมันออกดอกที่สวยงามที่สุด ต้นไม้ต้นนี้ก็ยืนต้นตาย
ข้อที่ 8. ของ สัตว์ หรือคนใกล้ตัวที่คุณสังเกตเห็นว่า ...มันไม่เปลี่ยนแปลง หรือช่างเสมอต้นเสมอปลาย เมื่อเปรียบเทียบต้นปี Vs ปลายปี
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว กาดำแอบหลงรักกาขาวมาเนิ่นนาน แต่กาขาวไม่เคยมีใจเหลือบตาแล เพราะรังเกียจซึ่งความดำอัปลักษณ์ของกาดำ
กาขาวแต่งงานกับกาขาว อยู่กินกันจนมีลูกสามตัว ห้าปีผ่านไปกาขาวทั้งสองหย่าขาดจากกัน เพราะฝ่ายชายแอบหนีไปมีเมียน้อย....
กาดำยังเฝ้ารอ ยังรักไม่เปลี่ยนแปลง คิอดถึงไม่เสื่อมคลาย.... แต่ถึงกระนั้นกาขาวตัวนี้ก็ไม่เคยเปลี่ยนใจมารักกาดำ
จนวันหนึ่ง.... กาขาวป่วยเป็นโรคร้ายโดยไม่ทราบสาเหตุ ทางเดียวที่จะรักษาเธอได้คือต้องใช้เลือดของกาดำมาบูชายัญ
กาดำไม่ลังเลเลยที่จะเสนอตัวให้กับนางกาขาว เขายอมตายเพื่อบูชาความรัก เลือดของกาดำอาบร่างกาขาวไปทั้งตัว กาขาวหายป่วยจากโรคร้าย แต่ขนที่เคยเป็นสีขาวกลับกลายเป็นสีดำ นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา กาขาวก็มีผิวกายเป็นสีดำ และอีกาก็มีขนเป็นสีดำเพียงสีเดียว
ข้อที่ 9. ทัศนคติ รสนิยม หรือความเชื่อของคุณในปี 2008 ได้เปลี่ยนแปลงไปบ้างไหมในปี 2009 เรื่องนั้นคือเรื่องอะไรเอ่ย
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....
หอยทากตัวหนึ่งคืบคลานไปอย่างช้าๆ เป้าหมายในใจของมันเป็นที่สงสัยของเหล่าสัตว์ทั้งหลายในป่า
“เธอจะเดินไปไหน ?”
“ไปสวรรค์”
พอหอยทากบอกจุดหมาย..... สัตว์เหล่านั้นพากันหัวเราะงอหาย.... และค่อยเดินจากไปช้าๆทีละตัว ทีละตัว
จนในที่สุดก็เหลือแต่หอยทากที่คืบคลานไปทีละคืบ วันแล้ว วันเล่า วันแล้ว วันเล่า...
ในที่สุดมันแก่ชราลง และไปไหนไม่ได้ไกลจากจุดที่มันคืบคลาน
หมาจิ้งจอกเห็นดังนั้นจึงเดินเข้ามาเยาะเย้ยหอยทากว่า
“ไหนล่ะเจ้าหอยทากสวรรค์ของแก ข้าไม่เห็นแกจะเดินไปไหนได้ไกลเลย ฮ่าๆๆๆ”
หอยทากยิ้มและตอบว่า...
“สวรรค์ของฉันไม่ได้อยู่ที่การไปถึง แต่อยู่ที่ความงดงามในทุกย่างก้าวของการเดินทางต่างหาก”
ข้อที่ 10. ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ... คุณจะกลับไปแก้ไขเหตุการณ์อะไรไหมในปี 2008
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.....
หยดน้ำค้างหยดหนึ่งที่เกาะอยู่อยู่บนใบหญ้ายามเช้า มันครุ่นคิดถึง “ความอมตะ” อยู่ตลอดเวลา
“ทำอย่างไรฉันจึงจะมีชีวิตเป็นนิรันดร์หนอ?”
มันเฝ้าถามใบหญ้า สายลม และแสงแดด ถึงวิธีที่จะทำให้ตัวเองเป็นอมตะ แต่ไม่มีใครสามารถให้คำตอบอันน่าพึงพอใจกับมันได้เลย....
ยามสายวันนั้น เมื่อแดดแรงส่องผ่านม่านเมฆลงสู่ตัวมัน น้ำค้างพบว่าตัวเองกำลังจะตายด้วยการแห้งเหือดระเหยไป
มันอำลาใบหญ้าอย่างเศร้าสร้อย แต่ใบหญ้ากลับบอกมันว่า
“นี่คือชีวิตอันเป็นอมตะของเธออย่างไรเล่า”
“อมตะอย่างไร ฉันกำลังจะตายนะ” น้ำค้างบอก
“ใครบอกว่าเธอจะตาย หลังเธอระเหยไปบนฟ้า เมฆจะหลอมรวมตัวเธอเข้ากับธาตุลม จากนั้นเธอจะกลายเป็นเมฆฝน กลั่นตัวลงสู่มหาสมุทร นั่นล่ะ --- ชีวิตอันเป็นอมตะและยิ่งใหญ่ของเธอ”
ข้อที่ 11. ถ้าซานตาคลอส พระเจ้า หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้พรได้จริงๆ คุณจะเลือกพรข้อไหน ?
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.....
พระเจ้าคิดจะให้พรอันศักดิ์สิทธิ์แก่นกกระจอกตัวหนึ่ง ท่านจึงถามนกกระจอกตัวนี้ว่า
“ข้าจะให้พรอันศักดิ์สิทธิ์แก่เจ้าหนึ่งข้อ เจ้าจะขออะไรก็ได้ จะยิ่งใหญ่ ร่ำรวย และมีอำนาจแค่ไหนก็ได้”
นกกระจอกยิ้มแล้วตอบว่า
“ข้าไม่ต้องการพรของท่าน”
“เจ้าว่าอะไรนะเจ้านกที่ต่ำต้อย...เจ้าไม่สนใจพรของข้า !!!” พระเจ้าทำเสียงตกใจ
นกกระจอกตอบว่า
“คุณสมบัติที่ท่านมี ล้วนมีอยู่แล้วในตัวข้า ทั้งการเป็นพระผู้สร้าง และผู้ทำลาย ในตัวข้ามีพระเจ้า และในพระเจ้ามีตัวข้า ฉะนั้นแล้วเหตุใดใยข้าต้องไปร้องขอเอาสิ่งนี้จากท่านอีกเล่า”
ข้อที่ 12. ถ้าเลือกได้ คุณอยากอยู่กับใครหรือกลุ่มใด ในช่วง countdown ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ และทำไมคุณถึงเลือกคนๆนี้ หรือ กลุ่มๆนี้
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....
ท่ามกลางพิธีเฉลิมฉลองอันเมามาย ของเหล่าสุนัขจิ้งจอก หมาป่าและเสือโคร่ง ผีเสื้อเฝ้ามองดูอย่างครุ่นคิด มันไม่ดื่มเหล้า ทำให้ผีเสื้อแปลกแยกไปจากสัตว์ป่าทั้งหลาย มันไม่สนใจเทศกาลเพราะคิดว่ามันเป็นเพียงสิ่งที่สมมติขึ้น แท้จริงแล้วไม่มีปีเก่า ไม่มีปีใหม่ วินาทีหนึ่งผ่านไป --- กลายเป็นอดีต วินาทีที่กำลังคืบคลานเข้ามาคืออนาคต แต่ลมหายใจของเราล้วนผูกติดกับปัจจุบัน ผีเสื้อจึงชอบนั่งเงียบๆ เฝ้ามองดูสัตว์ป่าร่าเริงจนลืมตัวกับเทศกาลแห่งความเมามาย
เมื่อค่ำคืนผ่านพ้น.... --- แล้วอีกวันก็ผ่านไป
ข้อที่ 13. สมมติมีคูปองศัลยกรรมที่ปลอดภัย 100% และศัลยกรรมให้ฟรี 1 อย่าง คุณคิดจะใช้คูปองนี้เองทำศัลยกรรมส่วนไหน หรือมอบคูปองให้ใครไปทำศัลยกรรมส่วนไหน
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....
มนุษย์มีสองตาสองปาก วันทั้งวันมนุษย์จึงชอบสอดส่ายสายตามองดูสิ่งต่างๆรอบตัว เมื่อดูอะไรมากเข้าก็เริ่มพูดมากเพราะมีปากให้พูดถึงสองปาก เมื่อพูดมากเข้าปากทั้งสองก็ทะเลาะทุ่มเถียงกันไม่หยุดหย่อน จนมนุษย์เริ่มรู้สึกรำคาญตัวเอง ในที่สุดมนุษย์จึงเดินทางไปหาพระเจ้า เพื่อทวงถามถึงสัญญาหนึ่งข้อที่ได้เคยขอไว้
“เจ้ามาหาข้าทำไม” พระเจ้าถาม
“ข้าอยากให้ท่านช่วยเสกอวัยวะอันหนึ่งในตัวข้าให้หายไป”
“มันคือสิ่งใด ?”
“ปาก” มนุษย์แจ้งความจำนง
“ทำไมรึ ?” พระเจ้าสงสัย
“ข้าคิดว่ามนุษย์เรามีหน้าที่ดูกับฟังให้มาก โดยที่ควรพูดแต่น้อย ไม่งั้นปัญหาจะเกิดขึ้นไม่หยุดหย่อน เมื่อต่างคนต่างพูด”
“อืม...เป็นเช่นนั้นเอง ข้าสร้างปากให้พวกเจ้ามากเกินไปสินะ”
ว่าแล้วพระเจ้าก็เสกปากให้หายไปหนึ่งปาก แต่แม้จะเหลือปากแค่ปากเดียว มนุษย์ก็ยังพูดไม่หยุดและสร้างความเดือดร้อนแก่กัน ด้วยคำพูดคำจาที่ไร้สาระและไม่สร้างสรรค์อยู่เสมอ ตราบจนถึงทุกวันนี้
14. สมมติมีคนเอาเงินให้คุณ 1 หมื่น สำหรับให้นำไปทำบุญหรือทำประโยชน์ให้สังคมเท่านั้น คุณจะนำเงินทำบุญนี้ให้ใคร อย่างไรบ้าง
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....
มีขอทานคนหนึ่ง ทั้งเนื้อทั้งตัวเขาเหลือเงินเพียงสิบบาท ขอทานคนนี้เดินผ่านถังขยะ เขาเห็นหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งนอนซมซานด้วยความหิว จึงเดินไปซื้อข้าวสวยกับหมูปิ้งมาโยนให้มันกิน หมาขี้เรื้อนกินข้าวกับหมูปิ้งอย่างตระกรุมตระกราม ชายขอทานยืนมองอย่างมีความสุข
และถัดไปไม่กี่เสาไฟฟ้า เศรษฐีคนหนึ่งกำลังบริจาคเงินสามล้านบาทสร้างวิหารให้วัด เศรษฐีหวังว่าผลบุญแห่งการทำบุญทำทานนี้จะส่งผลให้เขา และโคตรเหง้าร่ำรวยยิ่งขึ้นๆไป
ข้อ 15. ข้อสุดท้ายค่ะ... เพื่อนๆที่คุณจะส่ง tag ไปให้เค้า จำนวน 3 คน มีใครบ้าง และขอเหตุผลว่าทำไมต้อง 3 คนนี้...
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.....
มีชายคนหนึ่งเฝ้าคอยใครสักคนมารับจดหมายของเขา เพื่อไปเปิดอ่าน และเขียนตอบกลับมา อนิจจาทุกคนพากันหวาดกลัวจดหมายปริศนานี้ ทุกคนคิดว่า...ฉันเขียนจดหมายไม่ได้หรอก ฉันไม่รู้จะเขียนอะไร
ชายหนุ่มหน้าตาดีหวังว่าจะมีใครสักคน บอกเขาว่า
“ฉันยินดีรับจดหมายของคุณไปอ่านและตอบกลับมา”
ชายหนุ่มหน้าตาดีหวังใจเช่นนั้นจริงๆ .
(จะมีมั้ยน้อ อิอิอิ)
Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2552 |
|
79 comments |
Last Update : 10 กันยายน 2554 15:23:55 น. |
Counter : 1042 Pageviews. |
|
|
ฮ่า ๆ ๆ สมแล้วที่ได้รางวัล จนมินเองก็ยังนับไม่ถูก
ว่าคุณก๋าได้มากี่รางวัลอ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
อ่านเพลินเลยอ่ะ แต่ ก็มีบางข้อนะคะ
ที่หัวโตแต่สมองน้อยของมินมันไม่รู้อ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
พูดง่าย ๆ คือ หัวไม่ถึงนั่นเอง
แต่ที่รู้แน่ ๆ คือ ทุกข้อ ล้วนผูกไว้ด้วยธรรมะ
ชวนให้คิด ได้สติ ไปกับทุก ๆ ข้อเลย
สองแม่ลูก ตื่นยังคะ ฝากจุ๊บ ๆ ทั้ง 2 คน นั่นแหละค่ะ
ปล.มีความสุขกับวันเสาร์ นะคะ