ทำเกินตัว หรือ เพราะหัวใจไม่ยอมแพ้ นั่งคุยกับตัวเอง : ทำเกินตัว หรือ เพราะหัวใจไม่ยอมแพ้ เขียนโดย : สิงห์โตหมอบ 31 สิงหาคม 2550 ขณะหนึ่งซึ่งฉันกำลังโน้มตัวลงล้างหน้า เมื่อเงยหน้าขึ้นมา เห็นมดตัวหนึ่งริมผนัง กำลังชักลากอาหาร อาหารซึ่งมีขนาดใหญ่โตกว่าตัวมันหลายเท่านัก ........................... ฉันหยุดยืนมองด้วยความสนใจ มันทำอะไรเกินตัว หรือเพราะใจไม่ยอมแพ้ จึงเลือกที่จะ “แบกน้ำหนัก” ที่เกินตัวนี้ ขีดจำกัดของหัวใจ คือ สิ่งใด ? อะไรที่ทำให้คนยอมแพ้ ทั้งที่รู้ว่าเส้นชัยรออยู่ข้างหน้า อะไรที่ทำให้คนเราถอยถอดใจ ทั้งที่รู้ว่าหนทางยังมีให้เดินต่อ .............................. หลายคนใช้ชีวิตแบบว่างเปล่าไปวันๆ โดยไม่ยอมลุกขึ้นสู้ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาเรื่องของการงาน การเงิน ความรัก หรือแม้แต่การใช้ชีวิต หลายคนแบกน้ำหนักทั้งความหวัง ความฝันจนเพียบแปล้ ก่อนจะรู้ในภายหลังว่า ตนเองไม่อาจทนแบกภาวะเกินน้ำหนักนี้ได้อีกต่อไป..... ............................... มดยังคงลากจูงอาหารขนาดใหญ่กว่าตัวมันต่อไป... ฉันยืนมองโดยไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว แวบหนึ่งของความคิด... พรุ่งนี้...ฉันจะ “แบก” อะไรเดินทางไปกับชีวิตของตัวเองดี.   Create Date : 31 สิงหาคม 2550 60 comments Last Update : 31 สิงหาคม 2550 7:20:14 น. Counter : 7044 Pageviews. Share Tweet

มารอ....ปาดหน้าหนูนีล   โดย: คนไม่เจียม.. 31 สิงหาคม 2550 7:21:33 น.

ก็เขากดหน้าจอยังบอกว่า 0 อยู่แม๊ะเปิดเข้ามาจริงๆ พี่แหม่มปาด   โดย: นางน่อยน้อย 31 สิงหาคม 2550 7:22:34 น.

นั่นซิ...มดมันทำเกินตัว หรือเพราะหัวใจมันไม่ยอมแพ้.. ตอนนี้ก็กำลัง "แบก" หลายสิ่งหลายอย่าง... แต่ไม่เป็นไร...เราคิดว่าเรายัง "แบก" มันไหว... และเต็มใจที่จะ "แบก" มันต่อไปเรื่อยๆ ... แต่ถ้าไม่ไหวก็จะทิ้งสิ่งที่ "แบก" ลงข้างทางนั้นแหล่ะ.. พักเหนื่อยก่อนแล้ว ค่อยเดินกลับมาเก็บไป "แบก" ใหม่.. +++ หนูนีล...เอื้อยขอโทษที่ปาดหน้าไปแค่ 1 นาทีเอง..   โดย: คนไม่เจียม.. 31 สิงหาคม 2550 7:34:04 น.

เคยเป็นคนเลือกที่จะ “แบกน้ำหนัก” ที่เกินตัว เพราะหัวใจไม่ยอมแพ้...เหนื่อยแสนเหนื่อย...หนักแสนหนัก...ก็ทนสู้ แต่เดี๋ยวนี้รู้จักที่จะวางมันลง...ชีวิตเบา..สบายๆค่ะ...   โดย: samelaa (samelaa ) 31 สิงหาคม 2550 7:35:07 น.

สวัสดีค่ะคุณครูก๋า โห วันนี้เอาเรื่องมดมาอัพบล๊อก แล้วก็อัพได้แง่คิดดีซะด้วย วันนี้แบกอะไร พรุ่งนี้ก็ยังแบกไว้ แต่อาจเบาลงหน่อย ไม่ชอบแบกอะไรเกินตัวค่ะ มีความสุขมาก ๆ นะคะคุณครูก๋าและคุณภรรยาคนสวย   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 31 สิงหาคม 2550 7:40:42 น.

ร่วงมาเป็นที่ 6 อีกแล้ว แง แง   โดย: เพียงแค่เหงา 31 สิงหาคม 2550 7:59:13 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋าและคุณมาดามคนสวย เราน่ะแบกความหวังและกำลังใจไว้แทบทุกวันเลยค่ะ   โดย: เพียงแค่เหงา 31 สิงหาคม 2550 8:00:33 น.

หวัดดีคะ ไม่ได้มาสองวัน เหนื่อยจากงานบ้านคะ วันนี้โหมดปกติแล้วคะ ส่วนตัวไม่ค่อยชอบแบกอะไรหนักๆไว้กับตัวคะ ถ้าหนักมาก จะหาวิธีแก้คะ ถ้าแก้ไม่ได้หาคนมาช่วยคะ แบกอะไรไว้คนเดียวมันก้อไม่ดี มีคนช่วยคิดมันก้อดีกว่า คิดเองนะคะ ในบางที   โดย: mintny_n 31 สิงหาคม 2550 8:06:34 น.

แบก "ความรัก"ที่หนักแสนหนัก อยากเลิกแบกค่ะ ทำไงดี .............................. ดี.มาส่งความสุขยามเช้าค่ะ เปิดประตูบ้านมาแล้ว .....รับไว้ด้วยน๊า วางไว้ที่หน้าประตูแล้วค่ะ   โดย: d__d (มัชชาร ) 31 สิงหาคม 2550 8:36:07 น.

วันนี้ไม่ได้มามือเปล่านะคะ แต่แบกเอามิตรภาพที่ดี และความสุขสดชื่น มาฝากคุณก๋า และภรรยา ถึงรู้ทั้งรู้ว่ามีอยู่มากแล้วก็ตาม แต่อยากเอามาฝากอีก รับไว้หน่อย อย่าให้เสียน้ำใจนะคะ   โดย: the kookkom 31 สิงหาคม 2550 9:00:46 น.

ท้อ...เพราะใจไม่สู้ ภาระหนัก...แต่ไม่หนักเกินใจ   โดย: big-lor 31 สิงหาคม 2550 9:07:08 น.

แวะ มาเยี่ยม ค่ะ ทริปแสนหวานท่องทะเล ใต้ สนุกสุขหัวใจไหมคะ ประกายดาวอยากดูรูปจัง   โดย: ประกายดาว 31 สิงหาคม 2550 9:14:55 น.

กำลังใจและแรงบันดาลใจสำคัญจริง ๆ คับ แชมเปียนลีกปีนี้หงส์มีเฮอีกแล้วคับ   โดย: frank3119 31 สิงหาคม 2550 9:15:54 น.

ต้องเรียกหาความพอดีให้กับชีวิตค่ะ แต่จะไปเรียกหาที่ไหนก็คงไม่เจอ แต่หนูจะไม่แบกค่ะมันหนัก แต่จะหาที่วางอย่างเหมาะสม แล้วทยอยขน (แล้วจะมีใครขโมยไหมนี่) บางคนเขาก็ไม่มีทางเลือกมาก แต่ก็ขอให้เขาเลือกในสิ่งที่มีอยู่ เลือกได้อย่างดีที่สุดแล้วกันค่ะ พรุ่งนี้หนูจะแบกสติ ปัญญาค่ะพี่ แถมเงินติดตัวด้วยนิดหน่อยค่าข้าว   โดย: นางน่อยน้อย 31 สิงหาคม 2550 9:16:20 น.

ปากน่ะพูดๆๆๆๆว่า.... "วางไปแล้ว" แต่ใจน่ะยังค่ะ ไม่รู้วิธีวาง เอิ๊กกกกกกก ................................. งั้นต่อไปจะไปส่งความสุขในบ้านเลยค่ะ แอบเปิดตู้เย็น หาน้ำกินด้วย เหอ เหอ เหอ   โดย: d__d (มัชชาร ) 31 สิงหาคม 2550 9:16:27 น.

ดี ดี ดี ความคิดเหลาทุกวันก็แหลมคม แต่.ฝากกะว่าก๋าหน่อย ไม่ต้องรีบร้อนหรอก วันละบล็อกๆ คนไม่เห็นค่าหรอก ทิชชูเกลื่อนร้านเปล่า แหลกหล่วนตามทีวี พวกสวยหล่อพวกนั้นลิ้นมันจรเข้ทั้งนั้นแค่โหระพากับกะเพรามันก็ยังแยกไม่ออกเลย จะให้ไปแหลกไปเคี้ยวไป มารยาททรามพล่ามเรื่องรสชาติอาหารอันเป็นสุนทรียศาสตร์มาก เฮ้อ จ้างหัวไอ้เรือง เดี๋ยวไฟไหม้ ขนหัวลุกไปเปล่าปลี้ ยิ่งย้อมสีหัวฟู ติดไฟดีนัก.... 555.. รีบๆ กันนี่แหละ ทำลายสุนทรียภาพแห่งชีวิตเราไปเยอะ โดยที่เรามองข้าม หรืออาจไม่เห็นว่าเสียหายร้ายแรง นี่คือวิธีคิดแบบทุนนิยมอุตสาหกรรมนะครับ มันดูความงามและโมงยามในชีวิตไปทุกขณะจิต เราวิ่งตามชีวิตไป นักฝันแห่งลามันชากลายเป็นนักล่าฝันในโรงละครสัตว์โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว ที่สุดเราก็กลายเป็นทาสอนารยยุคมือถือไปโดย ทรูทรู... เคยดูละครสู่ฝันฯช่วงที่จรัลเล่นเป็นพระเอกสลับกับตั้วศรัญญูไหมครับ (คุณน่าจะทันนะ-แฟนพันธุ์แท้อ้ายจรัล) น้อยแต่มาก ยากแต่ง่าย ง่ายแต่งาม ดีกว่าไหม คนหนุ่มทั้งหลาย เฮ้อ อยากไปฟังก๋าร้องเพลงหื้ออ้ายจรัลจัง นึกภาพออกเลยว่าเพราะจับใจ.... เก็บเสียง ไว้เผื่อผมด้วยเน้อ... ..   โดย: สัญจร ดาวส่องทาง 31 สิงหาคม 2550 9:33:49 น.

เมื่อไหร่จะเอารูปที่ไปเที่ยวมา ให้เพื่อนๆชมคะ รอดูอยู่นะคะ   โดย: mintny_n 31 สิงหาคม 2550 9:35:50 น.

เข้ามาเสริมคุณก๋า ผมเคยเห็นรูปนักกีฬาคนพิการ คนไทย เราเนี่ยแหละ ขาเค้าขาดเสมอเข่าทั้งสองข้าง ต้องใช้เหล็กดัดเติมเป็นขาส่วนที่เหลือมัดติดกับเข่า แค่เดินผมยัง จินตนาการไม่ออกว่าเค้าจะทำมานเช่นไร.................. แต่เค้ากำลังแข่งขันวิ่งกรีฑา อย่าว่าแต่เดินเลย..มันน้อย ไป เค้ากะลังจะวิ่งแข่งให้เราดู.....คิดว่าเค้าทำเกินตัวหรือ หัวใจเขาไม่แพ้กันแน่..................... อีกราย คนญี่ปุ่น รายนี้ยิ่งกว่า พิการแบบว่า ไม่มีแขนขา สักข้าง เหลือแค่ตัวตั้งไว้โด่เด่...ไปไหนมาไหนด้วยรถเข็น ไฟฟ้า เดินทางไปกล่าวสุนทรพจน์และเขียนหนังสือให้ กำลังใจคนท้อแท้ทั้งประเทศด้วยรอยยิ้มของคนไม่แพ้ต่อ ชะตาชีวิต ผมเคยอ่านหนังสือเค้าหลายปีก่อน จำไม่ได้ว่า หนังสือชื่อไร.........หัวจิตหัวใจเค้าทำด้วยอะไร........... คนเราทำอะไรได้มากกว่าที่ตัวเองคิดไว้เยอะคับ เพียง แต่เรายอมตามใจตัวเองกันเร็วเกินไป ยอมแพ้ใจตัวเอง กันง่ายเกินไป........หัวใจคนฝึกกันได้นะผมเชื่อ........ คุณก๋า........ออกกำลังหัวใจสม่ำเสมอหรือป่าวคับ   โดย: หากผมรักคุณจะผิดมากไหม 31 สิงหาคม 2550 9:45:36 น.

บางครั้งก็สับสน ระหว่างหลักธรรมกับความจริง ธรรมะบอกปล่อยวาง คือความสุข ความจริง ปล่อยวาง ไม่ทะเยอทะยาน เท่ากับทิ้งลมหายใจไปเปล่า ๆ   โดย: endeavour 31 สิงหาคม 2550 9:58:02 น.

หรือเราจะเป็นเหมือนมด ที่กำลังลากอาหารที่ใหญ่เกินตัวนะ แต่กาบสามารก ยกของหนักได้มากกว่าน้ำหนักตัว ถึงสามเท่า...สู้สู้ วันนี้จะแบกอะไรดีนะ   โดย: กาบชมพู 31 สิงหาคม 2550 10:34:31 น.

จะแบกอะไรก็แบกไป... แต่อย่าให้เกินกำลัง.. เราก็อาจจะเป็นมดไฮเปอร์.. ชอบแบกค่ะ.. ว่างไม่ได้.. บางทีไม่มีอะไรทำก็ยังไปช่วยเขาแบก..   โดย: เอื้อมดาว 31 สิงหาคม 2550 10:56:24 น.

เหมือนจะงงช่วย กับวิจารณ์เพิ่ม ขอบคุณมาก...หยุดความคิดอยากรู้ลงเสียก่อน เขาขี้เกียจอธิบาย เดี๋ยวจะเปลี่ยนหัวเรื่องแล้วล่ะ จานก๋า... ใครเข้ามาอ่าน...เริ่มกลุ้มตาม เหมือนตัวเองเริ่มเป็นปัญหาสังคมเข้าไปทุกวัน   โดย: กาบชมพู 31 สิงหาคม 2550 11:03:45 น.

สวัสดีค่ะ คุณกะว่าก๋า ปล่อยวาง .. คือ ปล่อยวางทาง “ใจ” ปล่อย “ใจ” ให้ว่าง ไม่ยินดีและยินร้าย .. ไม่หวั่นไหวไปกับสิ่งเร้ารอบกาย ... มีสติกำกับจิต .. จะอยู่ในภาวะใดก็ตาม รู้ทันจิตตน นี่แหละคือ “ปล่อยวาง” คือ “ความสุข” ทว่า ภาระทางกาย ... ยากนักที่จะปล่อยวาง .. เนื่องเพราะ “ชีวิต” ต้องดำเนินไป ทุกคนล้วนมี “ภาระ” ...”หน้าที่” ... ต้องรับผิดชอบ .. ต้องแบกรับ ... จะปล่อยวางภาระทางกายได้ ต่อเมื่อ “สิ้นแล้วซึ่งลมหายใจ” ต่อเมื่อยังมีซึ่ง “ลมหายใจ” อยู่ จะ “ปล่อยทิ้งลมหายใจไปเปล่าเปล่า” ได้อย่างไร? ดูสิ ..มดตัวน้อยนิด ยังรับผิดชอบแบกรับภาระหนักเกินตัว.. เพื่อให้ “ชีวิตของตนและผองเพื่อน” ดำเนินไป เราเกิดเป็น “คน” ซึ่งมักยกตนเหนือกว่าสัตว์อื่น จะ “ปล่อยทิ้งลมหายใจไปเปล่าเปล่า” ได้อย่างไร?   โดย: เหงาเหงา IP: 125.24.57.25 31 สิงหาคม 2550 11:16:58 น.

แบก "ใจ" กลับบ้านค่ะ เพราะ ใจ ช่วงนี้ หนัก มากค่ะ อิอิ   โดย: wayoflife 31 สิงหาคม 2550 11:21:32 น.

สวัสดีค่ะ... หายไปนาน เลยไม่รู่ว่า อ้อมแอ้มอกหักซะแล้ว มาขอคำปลอบใจจากคุณพี่ท่านและศรีภรรยาค่ะ โฮ่ะๆ..เจ็บนี้อีกนานนนน เจ็บนี้ไม่ลืม... เจ็บลึกกว่าเคย เจ็บซ้ำกว่าใคร เกินกว่าใคร..   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 31 สิงหาคม 2550 11:23:58 น.

เราแบก เราหนัก แต่บางครั้ง เราแบก แต่ไปหนักคนอื่นซะงั้น งานหนักๆ ฝันใหญ่ ๆ เป็นตัวพิสูจน์ศักยภาพคนอีกตัวน่ะอ้าย ว่าก่อ?   โดย: กากีซ่าส์ 31 สิงหาคม 2550 11:32:30 น.

บางทีนะคับ มันยากมากกว่า ก็ตรงที่ต้องเลือกนี่ล่ะคับ...   โดย: Kurt Narris 31 สิงหาคม 2550 11:53:08 น.

โห คุณครูก๋ามาร์กหน้าด้วย แอ่วติมเผื่อแค่ 2 ลูกเองเหรอคะ ยังหลามไม่พอ ไม่ได้ซ้อมร้องเพลงเหรอคะ สู้ ๆ ค่ะ ได้อยู่แล้ว มดขยันขันแข็งจริง ๆ ค่ะ ขนอาหารไม่หยุดหย่อน   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 31 สิงหาคม 2550 12:01:18 น.

"พรุ่งนี้ ฉันจะ “แบก” อะไรเดินทางไปกับชีวิตของตัวเองดี" หุหุ ในคำถามก็มีคำตอบอยู่ในตัว คือ ต้องแบกอะไรสักอย่างแน่ๆ   โดย: ชลสิทธิ์ 31 สิงหาคม 2550 12:01:47 น.

หวัดดีครับคุณเหงา เหงา เห็นด้วยครับ...ในคอมเม้นท์ ดูมด แล้วย้อนมองดูตัวเอง บางทีก็ทำให้คิืดอะไรตามได้มากมาย   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 31 สิงหาคม 2550 12:13:31 น.

แบบอะไรก็แบกไป อย่าแบกโลกทั้งโลกไว้แล้วกัน   โดย: นกสีฟ้า - ความสุขเล็กๆของฉัน 31 สิงหาคม 2550 12:15:00 น.

หวัดดีค่ะ ตอนนี้ไม่คิดอะไรมากแล้วค่ะ...ไม่แบกอะไรด้วย ขอทำหน้าที่ ที่มีอยู่ให้ดีที่สุดค่ะ   โดย: แดดร่มลมโชย 31 สิงหาคม 2550 12:46:56 น.

หวัดดีวันสุขค้าบ ตอนอยู่บ้านนอกวันไหนเหงา ๆ ผมก็ชอบไปนิ่งริมทุ่งอ่ะครับ ชอบมองดูมดเดินเป็นแถว ๆ ดูแล้วเพลิน ทำให้ใจสงบด้วย พูดแล้วคิดถึงบ้านจัง   โดย: อืม...ครับ เชิญตามสบาย 31 สิงหาคม 2550 13:16:49 น.

สำหรับดอรี่ไม่มีคำว่า "เกินตัว" ค่ะ มีแต่คำว่า "ไม่ยอมแพ้" แต่วันนี้ปวดหัวจังเลย ร้าวไปทั้งกะโหลก   โดย: Dory (conejodulce ) 31 สิงหาคม 2550 13:27:54 น.

เคยมีคนอธิบายคำว่า "อุเบกขา" ให้ผมฟัง เค้าบอกว่า อุเบกขา คือ วางเฉย ไม่ยินดียินร้ายกับเรื่องต่างๆที่ผานเข้ามาในชีวิต ผมว่าไม่ตรงกับที่ผมคิด เพราะอุเบกขาของผมคือ การรู้เท่าทันอารมณ์ที่เกิดขึ้น ไม่ใช่อะไรเกิดขึ้นก็ทำเป็นไม่รับรู้ อันนั้นมันเหมือน "ก้อนหิน" ชอบมากเลยค่ะ คำอธิบายข้างบน ตรงกับชีวิตจริง   โดย: endeavour 31 สิงหาคม 2550 14:03:42 น.

แต่นแตนแต๊น   โดย: แม่น้องรัน (runch ) 31 สิงหาคม 2550 14:13:38 น.

มดสามรถแบกสิ่งของที่หนักกว่าตัวมันเองได้ถึง 60 เท่า ของน้ำหนักตัว มันคงไม่ได้ทำอะไรเกินตัว แต่ธรรมชาติ สร้างมาให้เป็นแบบนั้น คนเรา ก็สามารถทำอะไรได้มากกว่าที่เราคิด ข้อจำกัดด้านร่างกาย ไม่ใช่ปัญหา ไม่มีคำว่าเกินตัว ถ้าเราพยายาม แต่หัวใจของเราต่างหากหละ พร้อมที่จะสู้ พร้อมที่จะทำหรือเปล่า ไม่ว่าพรุ่งนี้ คุณ กิจ เชียงใหม่ ( หรืออาจจะเป็นไม้กอล์ฟ ปลอมตัวมา) จะแบกอะไร ขอให้แบกไปด้วยใจที่เป็นสุข และสิ่งนั้น จะไม่หนักเกินตัวเลย You can if you think, you can...   โดย: Sirinut 31 สิงหาคม 2550 14:58:13 น.

แวะเข้ามาอีกรอบ เอาลิ๊งค์ที่ผมเจอมาแปะ คุณก๋าลองดู เด็กคนนี้ดิ คิดว่าพลังความสามารถของคนมีขีดจำกัดมั๊ย ...................ผมเชื่อแล้วว่า ขนาดของคน วัดกันที่ขนาด ของหัวใจ ไม่ใช่ร่างกาย ขอให้มีความสุขนะคับ //www.youtube.com/watch?v=FRWU2DysF30   โดย: หากผมรักคุณจะผิดมากไหม 31 สิงหาคม 2550 15:51:22 น.

บางคนแค่น้ำหนักของตัวเองก็แบกไม่ไหวซะแล้ว   โดย: Unravel 31 สิงหาคม 2550 16:10:24 น.

แบกได้ก็ทำเท่ากำลังตน ถ้ามันหนักก็วางอะค่ะ   โดย: ซซ 31 สิงหาคม 2550 16:29:34 น.

กะก๋าไล่มดให้หน่อย แม่น้องรันจามานั้งหลบภัย   โดย: แม่น้องรัน (runch ) 31 สิงหาคม 2550 16:32:46 น.

เมื่อวานแบกความทุกข์เอาไว้ พรุ่งนี้จะแบกความความสุขให้ล้นปรี่ค่ะ... มองไปหลังรถแล้วค่ะ ไม่เห็นมีใครเลย ไม่รู้อยู่ในรถใครน๊า อิอิ   โดย: Madam_Hatyai 31 สิงหาคม 2550 17:15:13 น.

ตื่นเต้นไหม พ่อศิลปปินอาสา มาอวยพรให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี เก็บภาพมาฝากบ้างน่ะ อ้อ ร้านหน่ะ ขอให้เฮง รู้ว่าไม่สน แต่ก็ขอให้เฮงๆๆ   โดย: แม่น้องรัน (runch ) 31 สิงหาคม 2550 17:19:08 น.

เราไม่รู้หรอกครับว่าอะไรคือเกินตัว เพราะบางทีมันก็ไม่มีขีดจำกัด มดอาจจะพยายามให้ถึงขีดสุดของความพยายาม เราก็เหมือนกันต้องพยายามให้ถึงขีดจำกัดเสียก่อน อย่าจำกัดตัวเองว่าทำได้แค่ไหน   โดย: jantzen 31 สิงหาคม 2550 17:51:44 น.

คุณมาดามกลัวคุณซะมีไม่หล่อในวันงาน 55555 คนไม่หล่อ... ทำยังไงก็ไม่หล่อ แต่ที่ดูดี ก็เพราะเป็นน่ารักนี่แหละ 5555+++ ไม่มีใครชม ชมตัวเองซะงั้น เหอๆๆๆ ลอกมาขำ 555555   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 31 สิงหาคม 2550 17:56:54 น.

วันนี้ชอบมากค่ะ ประทับใจ บางเวลา เราเองก็ไม่รู้ว่า ....   โดย: karnlaka 31 สิงหาคม 2550 18:28:55 น.

เพราะหัวใจไม่ยอมแพ้ ภูมิใจที่จะบอกใครๆอย่างนี้   โดย: โสมรัศมี 31 สิงหาคม 2550 18:33:01 น.

โดย: แม่น้องรัน (runch ) 31 สิงหาคม 2550 18:41:15 น.

โดย: กาบชมพู 31 สิงหาคม 2550 18:57:09 น.

คุณครูก๋ากลัวคุณภรรยาคนสวยเห็นอีกเหรอคะ ถึงขนาดนี้แล้ว ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องอายแล้วค่ะ จริงป่าวคะ   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 31 สิงหาคม 2550 18:58:28 น.

เป็นอีกคนนึงที่เคยแบกความฝันของทั้งตัวเอง และทั้งคนรอบข้างไว้เต็มบ่าค่ะ จนวันนึงที่รู้สึกว่าไม่ไหวแล้ว ก็วางมันลงทั้งหมด คิดว่ามันจะเบาขึ้น แต่กลับกลายเป็นว่า คราวนี้เรากลับแบกความผิดหวังในตัวเอง ทั้งของตนเอง และของคนรอบข้างไว้แทน ไม่รู้อย่างไหน จะหนักกว่ากัน แว๊ก เข้ามาบ่นอะไรให้คุณก๋าฟังเนี่ย คืนนี้ฝันดีนะคะ ป.ล.เคยเ็ห็นมดแบกของที่ใหญ่โตกว่ามันเป็น 100 เท่าเหมือนกันค่ะ ชื่นชมมันจัง   โดย: ฉุกละหุก 31 สิงหาคม 2550 21:37:50 น.

ชอบจังเลยค่ะ   โดย: gluhp 31 สิงหาคม 2550 22:01:45 น.

การแบกน้ำหนักที่เกินตัว <<< ในบางครั้งเราอาจจะเพราะความรัับผิดชอบ ความจำเป็น หรือสถานการณ์่ต่างๆทำให้้ต้องแบกอะไรที่มันหนักก็เป็นได้คะ ปล. แบกประำจำเลยคะ   โดย: pasuta 31 สิงหาคม 2550 22:06:20 น.

เคยรู้สึกทึ่งกับงานของมดอยู่บ่อยๆ คุณก๋าเขียนให้ได้คิดอีกแล้ว หนูชอบประโยคจบมากเลยคะ มันปิ๊งที่ใจ อ่านแล้วคิดถึงประโยคนี้ขึ้นมา "มดนั้นตัวเล็กแต่ไม่เคยหยุดเดิน"   โดย: pangz 31 สิงหาคม 2550 22:21:17 น.

อ่านแล้วช่วยจุดประกายให้เราลุกขึ้นสู้ ไม่ยอมแพ้กับอะไรง่าย ๆ ก็มดตัวเล็กแค่นี้ยังไม่ยอมท้อถอยเลยนี่นา แล้วเราจะยอมแพ้มดได้ยังไงกัน   โดย: กระจิบหญ้าสีเรียบ 1 กันยายน 2550 0:34:06 น.

ขีดจำกัดของหัวใจ คือ สิ่งใด ? อะไรที่ทำให้คนยอมแพ้ ทั้งที่รู้ว่าเส้นชัยรออยู่ข้างหน้า อะไรที่ทำให้คนเราถอยถอดใจ ทั้งที่รู้ว่าหนทางยังมีให้เดินต่อ นั่นสิบางครั้งก็สงสัย ใจเรามันสู้ แต่ร่างกายมันอยากแค่จะเอนกายลงแล้วหลับตา หรือมันก็เป็นแค่การหนีปัญหาของคนที่ไม่อดทน เท่านั้นเอง แต่ว่าเราก็คงไม่หลับตาตลอดไป คงต้องลืมตาขึ้นมายอมรับกับเรื่องราวที่เกิด แล้วก็ก้าวเข้าไปสู้กับมันใหม่ ก็มดเวลาแบกอาหาร ยังมีพักระหว่างทาง เราก็ขอพักกายพักใจบ้าง แล้วจะลุกขึ้นสู้เมื่อกำลังมันมา   โดย: อ้วนกลม 1 กันยายน 2550 3:07:25 น.

เคยอ่านฤทธิ์มีดสั้น แล้วมันมีคำพูดที่เกี่ยวกับการแบกอะไรสักอย่างนี่แหละครับ ขออนุญาตกลับไปดูก่อนนะครับ   โดย: ฟ้าดิน 1 กันยายน 2550 3:31:50 น.

ทำเกินตัว หรือ เพราะหัวใจไม่ยอมแพ้ พรุ่งนี้...ฉันจะ “แบก” อะไรเดินทางไปกับชีวิตของตัวเองดี. แบกความรักมาฝาก แบกความเหงาให้ห่างหาย แบกความสุขทุกลมหายใจ แบกตะวันไว้คู่กาย แบกจันทราทุกคืนวัน แบกดวงดาวในสายตา แบก ด้วยสองไหล่ สี่ห้องหัวใจ หนึ่งสมอง สองความฝัน แล้ววางไว้บนฝ่าเท้าแห่งความจริง   โดย: sysee 1 กันยายน 2550 23:18:01 น.

Payayam tee ja mai bak a rai kha payayam tee ja Ploai Wang kha Yak jung kha   โดย: CSULB@FineArt 6 กันยายน 2550 10:13:20 น.

ทึ่งมดจังเลย   โดย: Fullgold 5 มีนาคม 2551 22:33:13 น.