Tag ที่สุดแห่งปี 2008รับการบ้านมาจากพี่วา แห่งบล็อก Sweety-around-the-worldพี่วาเที่ยวเยอะมาก เที่ยวทั่วโลกเหมือนชื่อบล็อกของพี่ผมอยากเที่ยวเหมือนพี่วาจังเลยครับ 5555ข้อที่ 1. เรื่องดี ๆ ที่ประทับใจที่สุดในปี 2008กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....มีลูกนกนางนวลแรกเกิดหนึ่งตัวมันเป็นนกนางนวลที่น่ารักมากและเกิดมาจากความรักของพ่อและแม่นกนางนวลลูกนกถามพ่อนกว่า“พ่อคาดหวังอะไรในตัวผมบ้างครับ”พ่อนกตอบว่า“พ่อขอแค่ลูกเป็นคนดีและมีความสุขกับการใช้ชีวิตรู้ทันความดี-ความเลวในตัวคนรู้เท่าทันพุทธจิตของตนเท่านี้พ่อก็พอใจแล้ว”ข้อที่ 2. เรื่องแย่ๆที่ฝังใจที่สุดในปี 2008กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....มีงูตัวหนึ่งมันมีสองหัวหัวด้านหนึ่งเป็นสีแดงหัวด้านหนึ่งเป็นสีเหลืองมันเคยอยู่ร่วมกันมาอย่างมีความสุขมีอะไรก็เอื้อเฟื้อแบ่งปันกันจนอยู่มาวันหนึ่งมันเริ่มมีความคิดเห็นที่แตกต่างจากคำด่าทอ คำหยาบคายกลายเป็นความก้าวร้าวรุนแรงในที่สุดมันก็พ่นพิษใส่กันกัดกันทั้งที่เกิดมาจากสายเลือดเดียวกันเมื่องูหัวสีแดงบูชาความถูกต้องงูหัวสีเหลืองคิดปกป้องความชอบธรรมงูแห่งความโง่เขลาตัวนี้ก็ต้องตายไปเซ่นสังเวย “อุดมการณ์อันโง่เขลาเต่าตุ่น” ของตนข้อที่ 3. คุณได้พบเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ในปี 2008 บ้างหรือไม่?กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.....ในยุคที่คนหวาดระแวงแคลงใจว่า “ความจริงใจ” ยังมีหลงเหลือยู่บนโลกหรือไม่ชายคนหนึ่งใช้ชีวิตอย่างรื่นรมย์เขาแจกจ่ายความเชื่อความฝัน ความหวัง และความจริงใจผ่านบ้านหลังเล็กๆหลังหนึ่งทุกๆเช้า...เขาจะยิ้มและทายทักทุกคนอย่างมีความสุขในที่สุด “ความสุข” ของเขาก็เริ่มเปลี่ยนแปลงความเชื่อของผู้คนผู้คนต่าง “บอกต่อ” กันคนแล้วคนเล่าถึงบ้านแห่งความสุขหลังนี้ในที่สุดผู้คนเริ่มหลั่งไหลเข้ามายังบ้านหลังนี้บ้านที่มีชื่อว่า “บอก” และเรียกขานกันในเวลาต่อมาว่า “บล็อก” นั่นเองข้อที่ 4. คุณได้รับโชคลาภแบบไม่คาดคิดบ้างหรือไม่ ในปี 2008กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.....มีลาตัวหนึ่งมันฝันอยากที่จะรวยแต่วันๆมันกลับไม่เคยคิดจะทำงานอย่างจริงจังเลยในที่สุดมันคิดไปบนบานศาลเจ้าด้วยเงินทั้งหมดที่มันมีอยู่“สาธุ...เจ้าป่าเจ้าเขาเจ้าคะลูกลาขอให้เจ้าป่าเจ้าเขาช่วยดลบันดาลให้ลูกถูกหวยสักสามสิบล้านด้วยนะเจ้าค่ะ”เจ้าป่าเจ้าเขารีบปรากฏกายขึ้นในทันใดพร้อมถามเจ้าลาโง่ว่า“เอ็งบนข้าด้วยเงินเท่าไหร่ว่ะ ถึงอยากจะถูกหวยสามสิบล้าน”เจ้าลายิ้มอย่างขวยเขิน ก่อนตอบด้วยเสียงแผ่วเบาว่า“สิบบาทเจ้าค่ะ”เจ้าป่าเจ้าเขาถอนใจดังปู๊ด ก่อนตอบเจ้าลาว่า“แกนี่โง่ยังไม่พอ ยังโลภอีกด้วยลงทุนแค่ 10 บาท แกขอฉันตั้ง 30 ล้านบาทจงเป็นลาโง่ต่อไปเถอะเจ้าลา !!!!!!”ข้อที่ 5. อะไรในปี 2008 ที่คุณได้ทำแล้วรู้สึก... " มีความสุขจังที่ได้ทำแบบนี้ "กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....นกป่าตัวหนึ่งเฝ้ามองนกคีรีบูนสีเหลืองทองซึ่งถูกขังอยู่ในกรงนกคีรีบูนร้องทักแล้วพูดเยาะเย้ยนกป่าว่า“นกป่าอย่างแกช่างน่าสมเพชจริงๆดูฉันสิ แวดล้อมไปด้วยอ่างอาบน้ำ จานข้าวอันอุดมสมบูรณ์มีคนมาทักทายทุกวัน ฮะฮ่า...ถึงเวลากินก็มีกิน ถึงเวลานอนก็ได้นอนชีวิตช่างสุขใจจริงๆ”นกป่ายิ้มแล้วถามว่า“ความสุขของเธอมันถูกกักขังไว้ด้วยกรงเธอเคยรู้ถึงอิสระของการมีปีกแล้วได้บินไปในท้องฟ้าหรือเปล่า”นกคีรีบูนตอบว่า“ฉันไม่เห็นจะต้องสนใจอะไรเลยแค่มีความสุขก็พอแล้ว”นกป่าว่า“ถ้าเช่นนั้นเธอจงมีความสุขและตายไปกับกรงทองแห่งความสุขของเธอเถิดฉันขอบินอย่างมีอิสระและตายไปภายใต้ท้องฟ้าอันกว้างใหญ่“พูดจบนกป่าก็บินจากไปอย่างร่าเริงข้อที่ 6. อะไรที่คุณคิดจะทำในปี 2008 ...แต่เอาเข้าจริงคุณกลับทำไม่ได้ !!! จนรู้สึกว่า.."เสียดายชะมัด ฉันควรจะทำได้นะสิ่งนี้"กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....สิงห์ตัวหนึ่งนอนหมอบอยู่มันนั่งหมอบอยู่ข้างพระอาจารย์ผู้ซึ่งเข้าถึงซึ่งภาวะแห่งการตรัสรู้อาจารย์ถามสิงห์ว่า“อะไรคือความรู้แจ้ง”สิงห์ตอบว่า “อยู่เหนือการเกิดและการตายอยู่เหนือการมาและการไป”พระอาจารย์ตอบว่า“เรื่องบางเรื่องในชีวิตไม่ต้องไปเสียใจเพราะสุขหรือทุกข์ก็จะผ่านไปเป็นอดีตเมื่อมันเป็นอดีตเธอแก้ไขเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้จงอยู่กับปัจจุบันขณะของเธอเถิดแต่อย่าได้ยึดอยากในปัจจุบันขณะของเธอเพราะเพียงพริบตาเดียวปัจจุบันก็กลายเป็นอดีตแล้ว”สิงห์โตหมอบ --- และยิ้ม.ข้อที่ 7. สิ่งของ สัตว์ หรือคนใกล้ตัวที่คุณสังเกตเห็นว่ามันเติบโต หรือเปลี่ยนแปลงไปมากจังเมื่อเทียบต้นปี Vs ปลายปีกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....ต้นไม้ต้นหนึ่งมันเป็นต้นไม้ที่ไร้ชื่อเรียกขานมันเติบโตอยู่กลางป่าโบราณมานานแสนนานไม่มีใครเคยเห็นดอกของมันเลยทุกคนต่างคิดว่ามันเป็นไม้ใบมีแต่ตัวมันเองเท่านั้นที่รู้ว่าตัวเองสามารถผลิดอกงามได้สัตว์ในป่าพยายามร้องขอให้ต้นไม้ยอมออกดอกต้นไม้พยายามปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่าปีแล้วปีเล่า....ในที่สุด...มันยอมใจอ่อนผลิดอกที่แสนจะงดงามที่สุดไม่เคยมีต้นไม้ชนิดใดที่จะมีดอกงดงามเช่นนี้อีกแล้วสัตว์ป่าทุกตัวพากันมาชื่นชมความงามแห่งมวลดอกไม้แต่ในเช้าวันรุ่งขึ้นนั่นเองหลังมันออกดอกที่สวยงามที่สุดต้นไม้ต้นนี้ก็ยืนต้นตายข้อที่ 8. ของ สัตว์ หรือคนใกล้ตัวที่คุณสังเกตเห็นว่า...มันไม่เปลี่ยนแปลง หรือช่างเสมอต้นเสมอปลาย เมื่อเปรียบเทียบต้นปี Vs ปลายปีกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วกาดำแอบหลงรักกาขาวมาเนิ่นนานแต่กาขาวไม่เคยมีใจเหลือบตาแลเพราะรังเกียจซึ่งความดำอัปลักษณ์ของกาดำกาขาวแต่งงานกับกาขาวอยู่กินกันจนมีลูกสามตัวห้าปีผ่านไปกาขาวทั้งสองหย่าขาดจากกันเพราะฝ่ายชายแอบหนีไปมีเมียน้อย....กาดำยังเฝ้ารอ ยังรักไม่เปลี่ยนแปลงคิอดถึงไม่เสื่อมคลาย....แต่ถึงกระนั้นกาขาวตัวนี้ก็ไม่เคยเปลี่ยนใจมารักกาดำจนวันหนึ่ง....กาขาวป่วยเป็นโรคร้ายโดยไม่ทราบสาเหตุทางเดียวที่จะรักษาเธอได้คือต้องใช้เลือดของกาดำมาบูชายัญกาดำไม่ลังเลเลยที่จะเสนอตัวให้กับนางกาขาวเขายอมตายเพื่อบูชาความรักเลือดของกาดำอาบร่างกาขาวไปทั้งตัวกาขาวหายป่วยจากโรคร้ายแต่ขนที่เคยเป็นสีขาวกลับกลายเป็นสีดำนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมากาขาวก็มีผิวกายเป็นสีดำและอีกาก็มีขนเป็นสีดำเพียงสีเดียวข้อที่ 9. ทัศนคติ รสนิยม หรือความเชื่อของคุณในปี 2008 ได้เปลี่ยนแปลงไปบ้างไหมในปี 2009 เรื่องนั้นคือเรื่องอะไรเอ่ยกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....หอยทากตัวหนึ่งคืบคลานไปอย่างช้าๆเป้าหมายในใจของมันเป็นที่สงสัยของเหล่าสัตว์ทั้งหลายในป่า“เธอจะเดินไปไหน ?”“ไปสวรรค์”พอหอยทากบอกจุดหมาย.....สัตว์เหล่านั้นพากันหัวเราะงอหาย....และค่อยเดินจากไปช้าๆทีละตัว ทีละตัวจนในที่สุดก็เหลือแต่หอยทากที่คืบคลานไปทีละคืบวันแล้ว วันเล่า วันแล้ว วันเล่า...ในที่สุดมันแก่ชราลงและไปไหนไม่ได้ไกลจากจุดที่มันคืบคลานหมาจิ้งจอกเห็นดังนั้นจึงเดินเข้ามาเยาะเย้ยหอยทากว่า“ไหนล่ะเจ้าหอยทากสวรรค์ของแกข้าไม่เห็นแกจะเดินไปไหนได้ไกลเลย ฮ่าๆๆๆ”หอยทากยิ้มและตอบว่า...“สวรรค์ของฉันไม่ได้อยู่ที่การไปถึงแต่อยู่ที่ความงดงามในทุกย่างก้าวของการเดินทางต่างหาก”ข้อที่ 10. ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ... คุณจะกลับไปแก้ไขเหตุการณ์อะไรไหมในปี 2008กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.....หยดน้ำค้างหยดหนึ่งที่เกาะอยู่อยู่บนใบหญ้ายามเช้ามันครุ่นคิดถึง “ความอมตะ” อยู่ตลอดเวลา“ทำอย่างไรฉันจึงจะมีชีวิตเป็นนิรันดร์หนอ?”มันเฝ้าถามใบหญ้า สายลม และแสงแดดถึงวิธีที่จะทำให้ตัวเองเป็นอมตะแต่ไม่มีใครสามารถให้คำตอบอันน่าพึงพอใจกับมันได้เลย....ยามสายวันนั้นเมื่อแดดแรงส่องผ่านม่านเมฆลงสู่ตัวมันน้ำค้างพบว่าตัวเองกำลังจะตายด้วยการแห้งเหือดระเหยไปมันอำลาใบหญ้าอย่างเศร้าสร้อยแต่ใบหญ้ากลับบอกมันว่า“นี่คือชีวิตอันเป็นอมตะของเธออย่างไรเล่า”“อมตะอย่างไร ฉันกำลังจะตายนะ” น้ำค้างบอก“ใครบอกว่าเธอจะตายหลังเธอระเหยไปบนฟ้า เมฆจะหลอมรวมตัวเธอเข้ากับธาตุลมจากนั้นเธอจะกลายเป็นเมฆฝนกลั่นตัวลงสู่มหาสมุทร นั่นล่ะ --- ชีวิตอันเป็นอมตะและยิ่งใหญ่ของเธอ”ข้อที่ 11. ถ้าซานตาคลอส พระเจ้า หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้พรได้จริงๆ คุณจะเลือกพรข้อไหน ?กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.....พระเจ้าคิดจะให้พรอันศักดิ์สิทธิ์แก่นกกระจอกตัวหนึ่งท่านจึงถามนกกระจอกตัวนี้ว่า“ข้าจะให้พรอันศักดิ์สิทธิ์แก่เจ้าหนึ่งข้อ เจ้าจะขออะไรก็ได้จะยิ่งใหญ่ ร่ำรวย และมีอำนาจแค่ไหนก็ได้”นกกระจอกยิ้มแล้วตอบว่า“ข้าไม่ต้องการพรของท่าน”“เจ้าว่าอะไรนะเจ้านกที่ต่ำต้อย...เจ้าไม่สนใจพรของข้า !!!”พระเจ้าทำเสียงตกใจนกกระจอกตอบว่า“คุณสมบัติที่ท่านมี ล้วนมีอยู่แล้วในตัวข้าทั้งการเป็นพระผู้สร้าง และผู้ทำลายในตัวข้ามีพระเจ้า และในพระเจ้ามีตัวข้าฉะนั้นแล้วเหตุใดใยข้าต้องไปร้องขอเอาสิ่งนี้จากท่านอีกเล่า”ข้อที่ 12. ถ้าเลือกได้ คุณอยากอยู่กับใครหรือกลุ่มใด ในช่วง countdown ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ และทำไมคุณถึงเลือกคนๆนี้ หรือ กลุ่มๆนี้กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....ท่ามกลางพิธีเฉลิมฉลองอันเมามายของเหล่าสุนัขจิ้งจอก หมาป่าและเสือโคร่งผีเสื้อเฝ้ามองดูอย่างครุ่นคิดมันไม่ดื่มเหล้า ทำให้ผีเสื้อแปลกแยกไปจากสัตว์ป่าทั้งหลายมันไม่สนใจเทศกาลเพราะคิดว่ามันเป็นเพียงสิ่งที่สมมติขึ้นแท้จริงแล้วไม่มีปีเก่า ไม่มีปีใหม่วินาทีหนึ่งผ่านไป --- กลายเป็นอดีตวินาทีที่กำลังคืบคลานเข้ามาคืออนาคตแต่ลมหายใจของเราล้วนผูกติดกับปัจจุบันผีเสื้อจึงชอบนั่งเงียบๆเฝ้ามองดูสัตว์ป่าร่าเริงจนลืมตัวกับเทศกาลแห่งความเมามายเมื่อค่ำคืนผ่านพ้น....--- แล้วอีกวันก็ผ่านไปข้อที่ 13. สมมติมีคูปองศัลยกรรมที่ปลอดภัย 100% และศัลยกรรมให้ฟรี 1 อย่าง คุณคิดจะใช้คูปองนี้เองทำศัลยกรรมส่วนไหน หรือมอบคูปองให้ใครไปทำศัลยกรรมส่วนไหนกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....มนุษย์มีสองตาสองปากวันทั้งวันมนุษย์จึงชอบสอดส่ายสายตามองดูสิ่งต่างๆรอบตัวเมื่อดูอะไรมากเข้าก็เริ่มพูดมากเพราะมีปากให้พูดถึงสองปากเมื่อพูดมากเข้าปากทั้งสองก็ทะเลาะทุ่มเถียงกันไม่หยุดหย่อนจนมนุษย์เริ่มรู้สึกรำคาญตัวเองในที่สุดมนุษย์จึงเดินทางไปหาพระเจ้าเพื่อทวงถามถึงสัญญาหนึ่งข้อที่ได้เคยขอไว้“เจ้ามาหาข้าทำไม” พระเจ้าถาม“ข้าอยากให้ท่านช่วยเสกอวัยวะอันหนึ่งในตัวข้าให้หายไป”“มันคือสิ่งใด ?”“ปาก” มนุษย์แจ้งความจำนง“ทำไมรึ ?” พระเจ้าสงสัย“ข้าคิดว่ามนุษย์เรามีหน้าที่ดูกับฟังให้มากโดยที่ควรพูดแต่น้อย ไม่งั้นปัญหาจะเกิดขึ้นไม่หยุดหย่อนเมื่อต่างคนต่างพูด”“อืม...เป็นเช่นนั้นเอง ข้าสร้างปากให้พวกเจ้ามากเกินไปสินะ”ว่าแล้วพระเจ้าก็เสกปากให้หายไปหนึ่งปากแต่แม้จะเหลือปากแค่ปากเดียวมนุษย์ก็ยังพูดไม่หยุดและสร้างความเดือดร้อนแก่กันด้วยคำพูดคำจาที่ไร้สาระและไม่สร้างสรรค์อยู่เสมอตราบจนถึงทุกวันนี้14. สมมติมีคนเอาเงินให้คุณ 1 หมื่น สำหรับให้นำไปทำบุญหรือทำประโยชน์ให้สังคมเท่านั้น คุณจะนำเงินทำบุญนี้ให้ใคร อย่างไรบ้างกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว....มีขอทานคนหนึ่งทั้งเนื้อทั้งตัวเขาเหลือเงินเพียงสิบบาทขอทานคนนี้เดินผ่านถังขยะเขาเห็นหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งนอนซมซานด้วยความหิวจึงเดินไปซื้อข้าวสวยกับหมูปิ้งมาโยนให้มันกินหมาขี้เรื้อนกินข้าวกับหมูปิ้งอย่างตระกรุมตระกรามชายขอทานยืนมองอย่างมีความสุขและถัดไปไม่กี่เสาไฟฟ้าเศรษฐีคนหนึ่งกำลังบริจาคเงินสามล้านบาทสร้างวิหารให้วัดเศรษฐีหวังว่าผลบุญแห่งการทำบุญทำทานนี้จะส่งผลให้เขาและโคตรเหง้าร่ำรวยยิ่งขึ้นๆไปข้อ 15. ข้อสุดท้ายค่ะ...เพื่อนๆที่คุณจะส่ง tag ไปให้เค้า จำนวน 3 คน มีใครบ้าง และขอเหตุผลว่าทำไมต้อง 3 คนนี้...กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.....มีชายคนหนึ่งเฝ้าคอยใครสักคนมารับจดหมายของเขาเพื่อไปเปิดอ่านและเขียนตอบกลับมาอนิจจาทุกคนพากันหวาดกลัวจดหมายปริศนานี้ทุกคนคิดว่า...ฉันเขียนจดหมายไม่ได้หรอกฉันไม่รู้จะเขียนอะไรชายหนุ่มหน้าตาดีหวังว่าจะมีใครสักคนบอกเขาว่า “ฉันยินดีรับจดหมายของคุณไปอ่านและตอบกลับมา”ชายหนุ่มหน้าตาดีหวังใจเช่นนั้นจริงๆ .(จะมีมั้ยน้อ อิอิอิ)
สวัสดีเจ๊า...อ้ายก๋า
มีคนรับไปตั้งสามคนครึ่งแล้วนี่เนอะ
....ชอบที่เขียนมาทุกเรื่องค่ะ เพราะสอนให้คิดได้หลายอย่างนะ อ่านผ่านๆก็ได้ อ่านแล้วเอาไปคิดต่อยอด....เกิดการงอกงามทางปัญญาค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
ฮ่า ๆ ๆ สมแล้วที่ได้รางวัล จนมินเองก็ยังนับไม่ถูก
ว่าคุณก๋าได้มากี่รางวัลอ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
อ่านเพลินเลยอ่ะ แต่ ก็มีบางข้อนะคะ
ที่หัวโตแต่สมองน้อยของมินมันไม่รู้อ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
พูดง่าย ๆ คือ หัวไม่ถึงนั่นเอง
แต่ที่รู้แน่ ๆ คือ ทุกข้อ ล้วนผูกไว้ด้วยธรรมะ
ชวนให้คิด ได้สติ ไปกับทุก ๆ ข้อเลย
สองแม่ลูก ตื่นยังคะ ฝากจุ๊บ ๆ ทั้ง 2 คน นั่นแหละค่ะ
ปล.มีความสุขกับวันเสาร์ นะคะ