ยินดีครับ ที่ทราบว่าคุณแบ่งเงินเดือน ๑๐ % ซื้อหนังสือ ขแสดงความนับถือ

เคยมีหมอดูบอกชาติที่แล้วผมชอบบริจาคหนังสือให้วัด แต่ทำไมชาตินี้ยังโง่อยู่หนอ...

คุณก๋า ถึงไม่ได้เป็นครูโดยอาชีพ แต่ก็เป็นครูผู้สอนได้นี่คะ การสอนมีหลากหลาย ทุกวันนี้คุณก๋าก็เปรียบเหมือนครูอยู่น้า

แต่ครูแท้ๆบางคนซะอีก มาเช้า กลับเย็น ให้คัดไทย คัดลายมืออะไรงี้

หวัีดดีตอนเช้าๆๆค่ะคุนพี่หัวรุนแรง ล้อเล่นนะคะ อิอิอิ อ่านล้วงลับพี่ก๋า หนุกดีค่ะ พี่อยากเปนครูนี่เองนะ ถึงว่าเขียนหนังสือได้สุดยอดอย่างนี้

ตอนนี้บางบล็อกบางเรื่องก็เหมือนสอนไปในตัว
บางครั้งอ่านแล้วเหมือนคุณครูเลยค่ะ

พี่ก๋าเหมือนอ้อเลยค่ะ เพื่อนบางคนชอบบอกว่าอ้อหัวรุนแรง แค่เราคิดไม่เหมือนเค้า รักความถูกต้อง ยุติธรรม ต้องการความซื่อสัตย์ แค่นี้เลยกลายเป็นหัวรุนแรงไปซะ อิอิ มันส์ดีค่ะ

แวะมาเยี่ยมก่อนไปนอนค่ะ ไปดูคอนเสิร์ตมาแต่ว่าไม่ได้เรื่องเลยค่ะ เสียดายตังค์

จุ๊บ ๆ หมิง ๆ สุดหล่อก่อนไปละกันนะคร้าบบบ

อิอิ มาอ่านคนเล่าความหลัง

น้องหมิงๆ ยิ่งโตยิ่งน่ารักเนอะ จองๆๆ อิ อิ

หวัดดีค่ะคุณก๋า มาดาม หมิงหมิง ด้วยนะคะลูก
โอว...วาว อ่านแล้ว ไม่อยากจะเชื่อว่า
คุณก๋าเนี่ย ไปมีเรื่องกับอาจารย์อ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
มินนี่ประจำเลยอ่ะ แต่ จริง ๆ ด้วยเน๊อะ
ที่พวกเราจะมีอาจารย์ที่เป็นฮีโร่ของพวกเรา
ไว้ พูดคุยปรึกษาปัญหาอาไร ๆ ได้อ่ะนะคะ
ขนาดจบมา 20 กว่าปีแล้ว
ทุกวันนี้ ยังจำชื่อ นามสกุล อาจารย์ได้เลยค่ะ อิอิ
ปล. มีความสุขมาก ๆ นะคะ พ่อ แม่ ลูก

หุๆๆ จำได้ไงเยอะแยะขนาดน้าน...

เราเลือนไปหมดแระ..

เอ๊ะ เป็นสัญญาณบ่งบอกอะไรเนี่ย..อ๊ากกสสส

สวัสดีเจ้าอ้ายก๋า

เปนหนุ่มลาดกระบังนี่เอง

อยู่กีฬาสีส้ม (เหลือง+แดง)

ข้อ 22 ต้องถามมาดามเจ้าว่ามันเป๋นอะหยั๋ง

ข้อ 27 เปนเหตุผลนึงที่เปิ้นบ่ากล้าไปงานรวมรุ่นเจ้า

สวัสดีค่ะคุณก๋าขอบคุณสำหรับ Tag นะค่ะ ไม่ต้องสงสัยอีกแล้วว่าทำไมคุณก๋าถึงเป็นนักอ่านตัวยง และหนังสือเป็นชีวิตจิตใจ ถึงไม่ได้เป็นครูก็ไม่ต้องเสียใจค่ะ ทุกวันนี้คุณก๋าก็เป็นครูที่คอยบอกเล่าเรื่องราวเป็นตัวหนังสือให้เราได้อ่านให้แง่คิดดีดีกับเพื่อนในบล็อกและคนทั่วไป ขอบคุณอีกครั้งสำหรับหมื่นตาธรรมะค่ะ

บางครั้งตอนเป็นนักเรียนตอบไปไม่ได้ตั้งใจกวนโอ๊ยนะคะ
แต่ตอนนี้พอมองย้อนไป อุ อุ ...เหมือนกวนจริงๆด้วย...
สมัยเรียน เข้ามหาวิทยาลัยปีสอง
พบอาจารย์ที่ปรึกษาครั้งแรก อาจารย์ก็เริ่มพูดเลยด้วย
การเปรยให้ฟังว่า ดูสิ สอบคัดเลือกเมเจอร์มา
คนที่อันดับสุดท้ายอยู่ที่ผมตั้งสามคน...
(บังเอิญคะแนนเท่ากัน แน่นอนดิฉันเป็นหนึ่งในนั้น)
ฟังแล้วก็ไม่ได้ติดลบนะคะ แต่ทำให้การพบกันครั้งแรก
ไม่เกิดความรู้สึกศรัทธา และรักในอาจารย์เลย
ก็นั่งฟังเฉยๆ ฟังอาจารย์ชื่นชมคนเรียนเก่งไป
ฟังแกบ่นอาจารย์คนอื่นได้ลูกศิษย์เก่งๆ
แกได้แต่ลูกศิษย์เรียนไม่เก่ง
จนผ่านไป 10 นาที เรายกนาฬิกาขึ้นด้วยสีหน้าเรียบๆ
ถามอาจารย์ด้วยเสียงเรียบๆ แต่ช้าและชัดว่า
"อาจารย์คะ ขอโทษค่ะ อีกนานมั้ยคะหนูมีธุระนะคะ"
ตอนนั้นถามด้วยใจซื่อๆ เพราะที่อาจารย์พูดไม่มีการให้
คำแนะนำ หรือแนวทาง หรือแสดงความโอบอ้อมว่า
อาจารย์จะเป็นที่ปรึกษาให้หนูยามเจอปัญหาได้เลย
ไม่เข้าใจว่าการถามแบบนั้นมันกวนอาจารย์ 555
สุดท้ายนอกจากอาจารย์จะไม่ปลื้มแล้ว
ยังมองเราเป็นเด็กแรงไปเลยหุหุ.. อาจารย์ก้ออ..
หนูแค่เป็นเด็กเรียนไม่เก่ง แต่หนูเป็นเด็กเรียบร้อย
หนูคิดบวก หนูพูดเพราะนะคะ
แต่หนูพูดตรงกับใจคิดเท่านั้นเอง แหะ แหะ

สวัสดีค่ะ คุณก๋า
วิ้วๆๆ มีอยากเป็นครูด้วย ...
แต่ดีนะคะที่คุณก๋าล้มเลิกความคิดนี้ซะก่อน ..
เพราะว่า "ผิดเป็นครู" 5555555555+++

ปล.บล็อกของคุณก๋าเป็นยิ่งกว่าครูนะคะ ..
ที่ให้ทั้งสาระและความบันเทิง ....
ปล.2 เพี้ยนพูดถึงหมื่นตาบ่อยๆ .. จนตอนนี้เพื่อนเพี้ยนเริ่มหาซื้อหมื่นตามาอ่านแล้วค่ะ อิอิ

สวัสดีครับ

1.ตอนเช้าไปทำอะไรแทนครับ ถึงได้กลายเป็น ปวช ตื่นสาย ^^

2. แล้วสุดท้ายได้ลาออกจากวงลูกข่างมั้ยครับ

3. พึ่งรู้ว่า ปวช เรียนเหมือนมหาวิทยาลัยเลย ตอน ม ปลายผมยังต้องมาเช็กชื่อ เคารพธงชาติ อยู่เลยครับ

4. รบกวนคุณก๋า ใช้สิ่งที่เรียนมา มาสร้างบ้านผมแทนก็ได้นะครับ 5555 (ขอเก็บเงิน 30 ปีก่อนนะครับ)


"ถ้าผมฉลาดจริง ชาติหน้าผมไม่เกิดแล้วล่ะครับ 5555" <<< ชอบมาุกๆครับ

สวัสดียามเช้าค่ะ

ดี.เก็บภาพมาตรึม
ไปเกาะลันตามาด้วย
เดี๋ยวค่อยๆทยอยมาลงค่ะ
วันนี้ก็...ยังนั่งหน้าคอมได้ไม่เต็มที่เลย

ที่จริงเค้าไปเกาะพีพีกันด้วย
แต่ไปค้างน่ะค่ะ ทริปนี้ดี.อด
ต้นสังกัดใหม่ไม่อนุมัติ
ถ้าจะไปค้างให้รอก่อน เดี๋ยวพาไปเอง
รอดีกว่า คริ คริ

ทักทายตอนเช้า- Hi5 กราฟฟิคสำหรับคอมเม้น

มาอ่านtagค่ะ อาชีพอะไรที่ทำแล้วมีความสุขสามารถเลี้ยงตัวและครอบครัวได้อย่างสบายก็ทำเถอะค่ะ อาชีพครูก็หนักจริงๆถ้าเจอนักเรียนเฮี้ยวยิ่งไปกันใหญ่ ระลึกถึงนะคะ

สวัสดียามเช้าค่ะน้องก๋า นู๋หมิงหมิง

ก็คนนั้นล่ะน๊าพี่น๊า
นู๋ก็งง งง
กลายเป็นแบบว่าจะไปไหน จะทำอะไร
ถ้าต้นสังกัดใหม่ว่าไง
ทุกคนเชื่อไปหมดเลย
เพื่อนเอย พี่เอย น้องเอย ตัวดีเลย
บางทียังไม่ทันมาถามดี.เลย
เจอต้นสังกัดใหมปุ๊บ
เค้าคุยสรุปกันรียบร้อยแล้ว
เราก็เฮ้ย .. ไปไหนกัน
ก็จะแบบ
ไปอาบน้ำแล้วขึ้นรถไป เดี๋ยวรู้เอง เอิ๊กกกกกก

สวัสดียามเช้าครับพี่..

Tag นี้โดยอีกแล้วหรอครับ..
อิอิ..แต่พี่ก็สุดยอดเลยเนอะตอบอีกทีพยายามให้ไม่เหมือนเดิมได้..


คืนนี้ขอความสุดยอดจากหงส์เทพอีกครั้งนะครับ..

อรุณสวัสดิ์ค่ะพ่อก๋า หมิง หมิง ที่ร๊ากก

พ่อก๋า ข้อ 23 น่ะ แน่ใจนะคะว่าตั้งแต่หัวจดเท้าไม่มีอะไรผิดระเบียบ
...อิ๊นส์ว่า พ่อก๋าหน้าตาผิดระเบียบมากนะ
คนอารายจะหน้าเหมือนพี่เคนกับนิชคุณ

^^
ปล. ตอนนี้พ่อก๋าก๊ะเป็นครูแล้วเป็นครูคนแรกของหมิงหมิง เป็นครูที่สอนธรรมะนู๋ผ่านหมื่นตา และในบล็อกของพ่อก๋า
ก็เป็นครู...แบบว่าเรียนรู้อะไรได้เยอะมาก

อิจฉาคนเรียนภาคบ่ายอะ
เพราะถ้าเป็นตูนเองคงตื่นสายมาก

อิอิ สวัสดียามเช้าค่ะ พี่ก๋า

Tag Tag Tag

สวัสดีครับพี่ก๋า

ได้อ่านอีก Tag อิอิ
ผมก็ไม่ขอกลับไปแก้ไขเรื่องในอดีตครับ
ปล่อยให้มันเป็นเช่นนั้นดีที่สุดเลย
ผมว่าพี่ก๋าไม่หัวรุนแรงหรอกครับ
แค่คิดยังไงก็พูดอย่างนั้น ว่าแต่คุณครูคนนั้น
ลาออก หรือพี่ก๋าออกจะการเป็นประธานละครับ


ผมหายดีแล้วครับพี่ก๋า
หมอบอกว่าเครียดลงกะเพาะ
คือทั้งถ่ายและอาเจียร แล้วก็เป็นลมไปเลย
แหะแหะ ที่บ้านเลยส่งเข้า รพ เลย

ก็น่าอยูหรอกครับ ผมอ่านหนังสือไม่ไปใหน
เลยอ่ะครับจะว่าอ่าน วันละ 24 ชั่วโมงก็ได้ครับ
คิดแล้วก็ ทำเข้าไปได้
พี่สาวคนรองเข้ามากอดผมแล้วบอกว่า
อย่าอ่านอีกเลย น้ำตาซึมเลยครับ ทำพี่สาวเครียดตาม
แต่ก็ทำข้อสอบผ่านไปได้ด้วยดีครับ

แวะมาดูพี่ก๋าตอนเป็นหนุ่มน้อยค่ะ
เคยมีเรื่องกับครูด้วยเหรอเนี่ย ฮ่าๆๆ
ตอนเรียนม.ปลายเสี้ยวก็เป็นเด็กเรียบร้อยค่ะ
แต่มีเรื่องกับครูประจำ อิอิอิ

เสี้ยวคิดว่าตอนนี้พี่ก๋าก็เป็นครูอยู่แล้วล่ะ
เป็นครูที่ไม่ได้สอนในห้องเรียน

พี่ว่าความฝันของคุณก๋าไม่ได้หายไปไหนหรอกค่ะ เพราะทุกวันนี้ที่คุณก๋าทำอยู่ยิ่งกว่าครูซะอีก ครูรุ่นใหม่บางคนสอนเป็นเฉพาะด้านวิชาการ เพราะเชี่ยวชาญด้านนั้น แต่การขัดเกลาจิตใจอาจจะไม่ถนัดนัก แต่ที่คุณก๋าเขียนลงบล็อกทุกวันเป็นอีกมุมมองที่หาที่เรียนได้ไม่ง่ายนัก คงไม่มีที่ไหนสอนวิธีมองรักให้เป็น มีแต่ห้ามรักในวัยเรียน แต่ที่นี่มีครบทุกรส นี่ล่ะค่ะวิญญาณของความเป็นครูที่แท้จริง อยู่ที่ไหนก็สอนได้ และตอนนี้ตำแหน่งหลักคือครูคนแรกของหมิงหมิง

พี่ดีใจที่ลูกกลับมาเล่าให้ฟังว่ากิจกรรมที่รร.มีหลากหลาย ซึ่งล้วนแต่เป็นกิจกรรมที่ต้องลงมือทำเอง เช่น การทำผ้ามัดย้อม ทำผงซักฟอก ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของวิชาวิทยาศาสตร์ การนิมนต์พระมาให้ความรู้กับเด็กๆด้วย และนร.ได้มีโอกาสสวดมนต์ทุกเช้า เป็นการสอนสังคมและศาสนาที่นอกเหนือตำรา คุณครูสอนให้นร.รู้จักวิธีซักผ้า วันถัดมาก็สอนให้รีด เพื่อจะได้เอาเสื้อนร.ตัวนั้นมาใส่ในวันถัดไป เพราะฉะนั้นคงต้องรีดให้ดูดีที่สุด ทุกคนจะต้องไปกินนอนด้วยกัน เสมอเหมือนกัน อาบน้ำในห้องส้วมเหมือนๆกัน เด็กๆคงสนุกเพราะไม่มีโอกาสได้ทำบ่อยนัก สรุปว่าวิชาการไม่ได้มาแบบเคร่งเครียด แต่สอดแทรกอยู่กับทุก
กิจกรรม อย่างน้อยก็เป็นการสร้างความประทับใจให้กับเด็ก พี่ว่าเค้าทำได้สำเร็จนะคะเพราะแค่ฟังที่ลูกเล่า เรายั
งรู้สึกพอใจเลยค่ะ

โอ๊ะ พี่คงพลาดคำตอบระดับ ม. 1 - 3 ไป อิอิ ...

รู้จักคุณก๋าด้านนี้มากขึ้นอีกเยอะเลยค่ะ จบทางด้านสถาปัตยกรรมมา แต่เขียนหนังสือเก่งจัง แสดงว่าต้องชอบอ่านหนังสือมาก ๆๆๆๆ เลยนะคุณก๋า ... พี่ก็ชอบไปขลุกที่ห้องสมุด (กลาง) เหมือนกันนะช่วงเรียน แต่หนังสือที่ต้องการมีน้อยมาก ๆๆๆๆๆ (หมายถึงสาขาพี่นะ) พี่เลยไปอาศัยแอร์ทำการบ้านแทน


ถ้าหลาย ๆ คนในบ้านเราเอาอย่างเรื่องบริจาคหนังสือแบบคุณก๋า ... ห้องสมุดคงดีขึ้นมาก ๆ เนาะ ..

เคยไปดูงานที่มหาวิทยาลัยแห่งชาติลาวค่ะ ... พี่เห็นห้องสมุดเขาแล้วเศร้าใจแทนเด็ก ๆ มาก ... หนังสือห้องสมุดเขามีไม่เยอะเท่ากับห้องสมุดโรงเรียนมัธยมระดับอำเภอของเราเลยค่ะ ... แต่คิดว่าตอนนี้คงดีขึ้นแล้ว ... อ้าว วันนี้เมนท์ข้ามข้ามฝั่งโขงไปเลย

ระวังแห๋มหน้อยจะร่นตวยหลานบ่าวบ่าตันเน้อ

จะว่าไปทุกวันนี้คุณก๋าก็เป็นครูอยู่แล้วนะคะ

ทั้งหมื่นตา เทวดาราฟาเอล พู่กันเดียว และงานศิลปะอื่นๆ
แล้วยังก๋าราณีอีก

เป็นครูในอีกรูปแบบหนึ่งค่ะ แล้วคุณก๋าก็ทำได้ดีมากๆด้วยนะคะ :-)

ถ้าผมฉลาดจริง ชาติหน้าผมไม่เกิดแล้วล่ะครับ 5555


ชอบจังเลยค่ะพี่ คิดเหมือนปุ๊เลย

สวัสดียามเช้าค่ะ

อืมม..กี้ว่า

ตอนนี้คุณก๋าก็ได้เป็นครูคนหนึ่ง ที่อยู่ในใจของใครๆหลายคนค่ะ

เป็นครูที่สอนวิชาชีวิต ไงคะ ได้ให้ความสว่างกับคนที่อยู่

ในความมืดมิด..ได้บุญกุศล สงเคราะห์โลกอีกด้วย

ในสถานศึกษาส่วนใหญ่จะสอนแต่วิชาการ

ให้เรียนจบๆ เอาตัวรอดไปวันๆ

ง่า..เริ่มเครียดๆๆๆ สต๊อปดีกว่า อิอิ

ว่าแต่ ของแปลกๆแต่น่ารักที่จะส่งมานั้น (ไม่รู้ไปรษณีย์แห่งประเทศไทยจะยอมส่งให้หรือปล่าว กลุ้มใจจัง ..คริๆ)

ได้แกล้งคนแล้วหนุกเจรงๆ..อิอิอิ

รู้สึกดีจังทียังมีคนแบบนี้อีกในโลกใบนี้


หวัดดียามเช้าค่ะครอบครัวหรรษา


อิอิ

เพิ่งรู้ว่าพี่ก๋าจบถาปัดมาเหมือนกัน
ตอนนี้แฟนแป้งกำลังจะสอบทีสิสจบแล้ว เครียดน่าดูเลยค่ะ

แถ่กใหม่..ไม่มีบู๊ ตีรันฟันแทงเลย ยอดเยี่ยมจริงๆ

สงสัยเรื่องตีหม...ฟัน...และแทงนะ

คงเริ่มตอนจบการศึกษาแว้ว

นับเป็นผู้ชายที่น่าค้นหาของผู้หญิงยุคนั้น

คุณก๋าบอกนัดพบปะเพื่อนร่วมรุ่น 20 ปีแล้วที่ไม่ได้เจอกัน

ของผมนะเพื่อนนัดเช่นกัน คงจะเกือบ 30 ปี ในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้

ตื่นเต้นเหมือนกัน นัยว่ารวมกันแล้วทั้งหญิงและชายได้หลายพันปี

ผมว่าพวกผู้ชายนะ หลายคนน่าจะกำลังท้องกำลังไส้ 555

เมื่อวานผมแวะซีเอ็ดบิ๊กซี เห็นหมื่นตาวางอยู่ 3 เล่ม เคียงข้างท่าน ว.วชิรเมธีเลยนะ

มิน่า..ถึงได้เป็นผู้ชายอารมณ์ดี เยือกเย็น น่าเลื่อมใส

เฮ้ย..อะไรกันนี่ ผมชมนิดเดียว อย่าเพิ่งคิดปลีกวิเวกเลยนะ (ล้อเล่น อากาศมันร้อนนะ อย่าถือสากันเลย)

สวัสดีตอนสายค่ะ
มาร่วมย้อนรำลึกถึงวันวาน วันหวาน


ส่วนวันนี้
ขอให้มีความสุขกับทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวค่ะ
ปล.หมิง หมิง สดใสมากกกกก
หน้าใส ฟันสวย น่าเอ็นดู ^-^

ตอนเรียนก็เคยมีปัญหากับอาจารย์เหมือนกัน...
ตอนเป็นครูก็มีปัญหากับผู้บริหาร....เหตุผลเดียวกันคือ...ปากกับใจตรงกัน...
แต่ผลก็คือขั้นเงินเดือนมันไม่ค่อยเขยิบทั้งๆที่บางปีจ่อคิวอยู่อันดับ ๑
เหตุผลที่ตกรอบก็คือ "ผลงานดี..แต่ปากเสีย" 55555555
ก็ดีค่ะ...คนอื่นเค้าเงินเดือนตันกันไปนานแล้ว...แต่เรายังไม่ตัน..ยังมีเวลาคลานกระดื๊บๆๆๆได้อีกหลายปี
ชอบแววตาของหมิงหมิงเวลาเค้ามองสู้กล้องค่ะ...รู้สึกว่าโลกนี้สดใสขึ้นเยอะเลย

คุณก๋าเก่งจังเรียนสถาปัตย์ ใฝ่ฝันอยากเรียนมาก แต่วิชาศิลปะ กับเขียนแบบได้แค่เกรดหนึ่งเอง อิอิอิ แง๊วววว

วู้ๆๆๆเก่งจังค่ะ

อดีต..มิสเตอร์หัวรุนแรง

ปัจจุบัน..มิสเตอร์พุงพลุ้ย


ทุกสิ่งไม่เที่ยงหนอ5555

เอ..บล๊อกเป็นไรรึเปล่าอ่ะ ดูหน้าตาแปลกๆไงไม่รู้

สายสวัสดิ์อาทิตยวารค่ะพี่ก๋าขา


ป่านฉะนี้ฟ้าร้องครืนๆตอนที่พี่ก๋าพิมพ์หาวิ ก็คงเป็นฝนสั่งฟ้า ให้พาราล้านนาชื่นเย็นแล้วกระมังคะ ทำไมไม่ไปตกสักสิบห่าที่ราชประสงค์สีลมบ้างหนา ก็นาคให้น้ำตั้งเจ็ดตัว มัวแต่เกี่ยงกันอยู่น่าซี้...

อ่านมาเยอะขนาดลืบของพี่ก๋า (ลูก หลาน เหลน ลื่อ ลืบ) พระท่านว่า เทวดาทำความดีหมดบุญเสวยสุขบนสรวงสวรรค์ ก็ได้มาเกิดเป็นมนุษย์

สัตว์นารก..ไปอยู่โลกันตมหานารกหลายกัปป์หลายกัลป์ เมื่อหมดกรรมแล้ว อาจจะมี "ฟามดี" อยู่บ้าง จึงได้มาเกิดเป็น คน

มนุษย์ มาจาก มนะ แปลว่าใจ ใจอันรู้คิด รู้จักผิดชอบชั่วดี มีสติและปัญญา จึงรู้จักกาล เวลา ความควร...ไม่ควร

แต่คน ก็มัน คน น่ะ เกิดเป็นคน ก็ควรกวนให้ทั่ว หม้อไม่ล้น ก้นไม่รั่ว เป็นคนได้...แต่ คนทั้งๆที่หม้อล้นก้นรั่วก็มีน่ะพี่ก๋า

หากมีแต่คนดี ก็จะไม่รู้จักคนชั่ว
หามีแต่ความดี ก็จะไม่รู้จักความชั่ว

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ทำอะไรไว้ย่อมได้รับผลอันนั้น
ไม่นานหรอกค่ะพี่ก๋า ...ไม่สำเหนียกที่ธรรมชาติกำลังเอาคืน ฟ้าถล่ม แผ่นดินทะลาย พสุธาสะเทือน ไฟปลัยกัลป์กำลังมาล้างโลกยังไม่รู้สึกกันอีก ...


"ภาพความโศกเศร้าครั้งแรก
ช่างเศร้าเหลือเกิน"

ที่พี่ก๋าบอกวิ ก็เพราะ เราเป็นคนปกติธรรมดา เรามองเห็นความจริง พี่ก๋าอาจจะมีตาในด้วย วิมองแค่ตาเนื้อก็ยังเห็นในความเศร้านั้น แต่สัตว์นารกมานมองไม่เห็น ที่เพื่อนร่วมชาติต้องมาตาย มานยิงจรวด ยิงปืนวิถีไกลความเร็วสูงเป็นว่าเล่น

สงสารคนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ที่ คิดสั้นๆเพียงว่าไปเถอะ มีกินอิ่ม วันละสองพัน แต่วันที่ให้สัมภาษณ์ มาสิบวันแล้ว เพิ่งได้สามพัน.. หรือ หากผมกลับไป มานก็ต้องรู้ ครอบครัวผมจะอยู่อย่างไร...สงสารทหารตำรวจชั้นผู้น้อย ที่ต้องทำหน้าที่ และตามคำสั่งนาย

เงินมันซื้อคน ซื้อจิตวิญญาณของความเป็นคนได้ เปลี่ยนให้คนกลายเป็นสัตว์นารกได้น่ะพี่ก๋า เราก็ต้องทำใจนะคะ


อ่านแถ่กวัยหวานของพี่ก๋าชุดที่สองแล้วมันเป็นบ้า...
เพราะเป็นเด็กถาปัดซีนะคะ จึงชอบงานศิลปะที่วิลงแทบทุกชิ้น และเราจะมองเห็นคล้ายๆกัน วิน่ะเรียน ขาปัดค่ะ...แต่ไม่เคยปัดขาใครนะคะ บาป...555

เด็กเรียบร้อย เรียนดี แต่ชอบโต้แย้งกับอาจารย์...555 ทำไมมัน contrast กันได้ขนาดนั้นหนอ... แต่ธีรก๋านิชกะก็เป็นคนดี ขออนุโมทนาสาธุกับกรรมดีที่กระทำมาตลอดค่ะ

พี่ก๋าจำคำวิไว้นะคะ สักวันหนึ่งทวิหมิงจะทำเช่นนั้นกับพี่ก๋า...5555 ...ก็แบบพี่ก๋าโต้แย้งอาจารย์นั่นแหละ

วิเรียนหนังสือมา ไม่เคยโต้แย้งครูอาจารย์เลยค่ะ ไม่ใช่ไม่มีหัวคิด ไม่มีสมอง มี๊...แต่เคารพนับถืออาจารย์น่ะ เรานั้นเป็นแค่ "ลูกศิษย์" แล้วหากได้คุยกันก็จะ ..อาจารย์ขา หนูว่ามันควรจะเป็นแบบนั้น...มันน่าจะเป็นแบบนี้...นะคะ คงเพราะโตมากับคนแก่ ท่านอบรมให้รู้จักนิ้วโป้งนิ้วก้อย...

แฮ่ๆ ไม่ได้ว่าพี่ก๋านา พี่ก๋า เป็นอิสระ มีเสรีภาพอัดแน่น มีความรู้สึกนึกคิดที่ต่าง ขืนไม่แสดงออก มันจาราเบิด...เอิ๊ก เอิ๊ก

มีสิ อาจารย์ที่โก้ๆ เริ่ดๆ เป็นสาวสวย มาดมั่นมาก...หนุ่มหล่อ มาดดีมีภูมิ แต่งตัวดี ตัวหอมฟุ้งเชียว...แต่พูดผิด...มันผิดกันได้ ถึงคุณจะเป็นด็อค.ก็เถอะ ก็วิอ่านมาก่อนจะเรียน อ่านทุกอย่างที่เกี่ยวเนื่อง เกี่ยวข้องและควรจะรู้ ก็วันๆไม่ทำอะไร อ่านแต่หนังสือน่ะ แล้วก็ได้รู้ได้หัวเราะว่า...แค่นี้เองหรือ ท่าทีดีออก...ฮิฮิ

วิไม่ได้บ้าฝรั่ง ไม่เห็นฝรั่งวิเศษกว่าคนไทย ไม่ตื่นคนจบเมืองนอก ไม่บ้าคลั่งนักเรียนนอก มันมีทั้งดีและไม่ดีเหมือนๆกันทั้งโลกนั่นแหละค่ะ บางคนเรียนจบจากสถาบันห้องแถว แต่ทำเขื่องยิ่งกว่าจบจากฮาร์วาร์ดอ๊อกซ์ฟอร์ดเครมบริดจ์เยลบวกกันก็มีค่ะ นี่แหละมนุษย์ นี่แหละโลก ได้เรียนรู้ไปเรื่อยๆค่ะพี่ก๋าขา

ขอบพระคุณที่กรุณาเล่าอะไรต่อมิอะไรให้ฟัง ชอบมากค่ะ วันนี้รอเรียกพี่ก๋าน่ะ...ถักผืนรองแก้วได้ผืนที่สองเกือบเสร็จ..คิดดูแล้วกันว่านานแค่ไหน แต่ถักไป ฟังเพลงที่นางฟ้ามานิรมิตให้ตามที่อยากได้..อย่างมีความสุขไป มาเมื่อไรตอบเมื่อนั้น จึงเอาให้คุ้ม พี่ก๋าท่าจะตาลายนิ...ฮิฮิ


พักนี้ท่านหมิง ออกจะหล่อเป็นพิเศษนะคะ...555 อีกไม่นานเป็นหนุ่มแล้วน้องเอ๋ย...

รักษาสุขภาพทั้งสามคนนะคะ


สวัสดิ์สิริอาทิตยวาร สิริมานอวลเขษมค่ะ

อุ อุ มีเรื่องกะอาจารย์ตั้งแต่สมัยปวส.

แล้วตอนสมัยประถมเฮียเป็นยังไงบ้างครับ

ขอตามพี่โบ๊ตไปอีกคน คืนนี้ยืมความสุดยอดมาเชียร์บอลหน่อยนะครับ วันนี้ขอเป็นเป็ดแดงเทียมสักวัน 555

ได้แถ่กแบบนี้มาทำก็ดีนะคะ จะได้ทบทวนสิ่งที่เราเคยผ่านมาให้เป็นครูสอนเราในวันนี้

แต่หนูไม่ได้อยากทำน๊า.........555 อ่านประสบการณ์พี่ก๋าเป็นครูก็ดีพอค่ะ อิๆ

เป็นบ่าวเทคโนตีนดอยกาเจ้า ในความคิดของตัวเอง บ่ะเคยคิดว่าตัวเองจะเป๋นครูได้ เพราะมันเป็นงานตี้ยากมากในความรู้สึก (เป็นคนทำอาชีพครูใครก็เป็นได้ แต่เป็นครูมันไม่ง่ายเลย) แต่ที่สำคัญเป็นคนดี ไม่เดือดร้อนใคร มีสุขจากข้างในก็พอเนอะ

รูปน้องหมิงหมิงที่แปะไว้ที่บล็อกแอมน่ารักมากค่ะ
จะบอกว่าเมื่อก่อนตอนยังไม่ได้ทำบล็อก
ก็เคยเห็นหน้าน้องหมิงหมิงหลายครั้งค่ะ ในบล็อกของคนอื่น แหะ ๆ

หากฝันถึงความสำเร็จ ……. สิ่งนั้นยังห่างไกล
แต่เมื่อเริ่มลงมือทำ ….ความสำเร็จก็ใกล้เข้ามา


หอบความคิดถึงมาฝากหมิงหมิง กะก๋า และมาดามค่ะ
วันนี้ได้รู้จักกะก๋าหนุ่ม…ที่หนุ่มกว่ากะก๋าปะป๊าหมิงหมิง
มีความสุขกับทุกทุกวันนะคะ


คมคำ : ไม่ติดทั้งดี …ไม่ติดทั้งชั่ว … ไม่ติดสิ่งใด

ดีจังเลยค่ะ ชอบที่ว่ามีรายได้แล้วหักไว้เอาไปคืนแก่สังคม แต่ก่อนก็เคยทำ ช่วงหลังๆใช้เงินเยอะเลยพลั้งเผลอไม่ได้ทำ อ่านของคุณพี่ก๋าแล้ว ได้คิดค่ะ ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวแอนจะกลับไปทำใหม่ค่ะ

สวัสดีค่ะ
เป็นเด็กเรียบร้อยแต่หัวรุนแรง อืม...อ่านจนจบแล้วเหมือนเข้ากันได้แบบแปลกๆ แต่ก็น่าสนุกดีนะคะ

ดื้อเงียบ แป๋ลว่า ฟังแต่บะเจื่อ

คุ้นๆ ว่าคล้าย ๆ ตั๋วเก่าเลย

สวัสดีตอนเที่ยง

ตะวันแจ่มกลางกาบาลค่ะ ลุงก๋า

เมื่อวานไม่ได้มาดูนิชคุณเลย

เดี๋ยวต้องไปค้นหาดูหน่อย ....

สวัสดีครับพี่ก๋า

มาชวนไปเที่ยวเกาหลีด้วยกันครับ



เที่ยวเกาหลีวันแรก สนามบินอินชอน ชุนชอน เกาะนามิ

ต่อไปคงเป็นTAGเกี๋ยวกับรั้ว
มหาวิทยาลัยเนอะ..อิอิ

เมื่อเช้าพี่ก๋าบอกว่ามากับฝน
ฝนก็เลยได้ไอเดียเปิดเพลง
เปลี่ยนหน้าซะเลย 555+

เมื่อวานตอนเย็นๆฝนก็ตก
แถวนี้เหมือนกันค่ะ แต่นิด
เดียว ถนนยังไม่ทันเปียก
เลยด้วยซ้ำ

สวัสดีค่ะพี่ก๋า

ไม่ได้มาทักนานเลย สบายดีนะคะ

ไม่รู้ว่าพี่ก๋ารับแท็กด้วย งั้นส่งมานานแล้ว อิอิ

น้ิองหมิงหมิงสบายดีนะคะ

แวะมาซะบ่าย มาอ่านแถกกกกก
เรียบร้อยแต่หัวรุนแรง อิ อิ



แอมอร

สวัสดียามบ่ายๆเจ้า ....





วันนี้อากาศตางนอกฮ้อนนน ... เหมือนเดิม

อยู่บ้านดีกว่า ... สบายใจ๋ บ่เสี้ยงซะตางตวย อิอิอิ

น้องก๋า ... โชคดีเน๊าะ ฮู้ตั๋วเองว่าอยากเฮียนอะหยัง ชอบอะหยัง ดูเป๋นตั๋วของตั๋วเองดี ... ชื่นชม ๆๆ

สวัสดีตอนบ่าย ๆ ค่ะ
อาทิตย์ที่แล้ว เพิ่งเข้าไปที่เทคโนฯตีนดอยมาเหมือนกัน
ตั้งแต่ไปทำงานแถวหนองหอยฟากกระโน้น
ไม่ค่อยได้กลับมาฟากกระนี้เลย

สวัสดีค่ะพี่ก๋า
(เดี๋ยวปอกลับมาอ่านแท็กนี้อีกครั้งนะคะ)

ปอแวะมาเยี่ยม พร้อมเอากาแฟมาเสิร์ฟยามบ่ายค่ะ
มีความสุขมากๆ ในทุกๆ วันที่ดีๆ นะคะ งุงิ ^ ^

สวัสดีวันหยุดค่ะพี่

อ่านtagของคุณก๋ายังได้ความรู้เลยค่ะ..

ว่าแต่ว่ารู้จักอาจารย์หน่อย (วัชรี) ที่ลาดกระบังหรือเปล่าค่ะ

สวัสดีวันหยุดค่า..พี่ก๋า ^.^


เจอ Tag นี้เหมือนกัน แต่ยังไม่ได้ทำเลย อิอิ

ป.ลิง หมิงหมิงยิ้มหวาน ฟ.ฟัน สวยมาก ๆ เลยครับ

สวัสดีตอนเที่ยง ๆ ค่ะ พี่ก๋า
เมื่อเช้าแถวบ้านโบฝนตก
แถมมีระเบิดเสียงดังคิดว่ามีใครมายิง M79 แห่ะๆ
หม้อแปลงระเบิดค่ะ กว่าไฟจะติดเป็นชั่วโมง
ร้อนมากมาย
เที่ยงแล้ว อย่าลืมทานข้าวเที่ยงนะคะ

วันนี้พี่ก๋าไม่พาหมิงหมิงไปเที่ยวที่บล็อคหนูเลยอ่ะ
199เม้นท์แล้วน๊าพี่ก๋า...
(ทำเป็นภูมิใจ คนอื่นเค้าเบื่อกันจะแย่
ไม่ยอกอัพบล็อคซะที
แต่อีกไม่นานเกินรอจ๊ะ)

เคยมีคนส่งtagมาเหมือนกัน
แต่ยกธงขาว ยอมแพ้ตั้งแต่ยังไม่ขึ้นเวทีเลยค่ะพี่ก๋า

อ่านแล้วรู้ได้ว่า จขบ. เป็นความเป็นผู้นำสูง คนเป็นผู้นำมักมีความมั่นใจในตัวเองในทุกๆ เรื่อง ผู้นำบางคนนำความมั่นใจไปใช้ในทางที่ผิด ผลที่ได้ก็ทำให้คนอื่นเดือดร้อน ถ้าหากผู้นำมีความมั่นใจและเป็นคนดี ถึงจะดื้อหัวชนฝาเพราะมั่นใจก็ไม่ทำให้ใครเดือดร้อนแต่กลับเป็นผลดีต่อตัวเองและคนอื่นเพราะจะได้เปลี่ยนอะไรที่คนอื่นยึดติดยึดถือกันมานาน พอเรามาเปลี่ยนแปลงตอนแรกผู้คนจะรับไม่ได้เพราะไม่ชิน แต่เมื่อใดยอมรับและชินก็จะเห็นว่า..อืมมม...อ้ายนี่ดีเหมือนกันนะที่ทำอะไรให้เปลี่ยนแปลงได้..

ดีจังที่กลับไปทำอะไรให้สถาบันที่ตัวเองผูกพัน...เรื่องนี้เคยคิดทำเหมือนกัน แต่เป็นการบริจาคสิ่งที่ขาดแคลนเรื่องอื่นๆ ที่ตอนที่ตัวเองเรียนอยู่รู้ดี ก็อยากให้น้องๆ รุ่นหลังได้มีโอกาส แต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะห่างไกลเหลือเกินและเวลาก็ผ่านมายาวนานจนต่อไม่ติดแล้วก็เลยปล่อยเลยตามเลย...แต่คุณกะว่าก๋าโชคดียังมีโอกาสได้ทำสิ่งดีๆ ค่ะ...

เรื่องหนังสือได้ซื้อหนังสืออีกเล่มให้กะคนที่เรารู้สึกดีให้เค้าได้อ่านหนังสือดีๆ พอเค้าได้รับเค้าดีใจและรู้ว่าเราให้อะไรกับเค้า...ได้รับคำขอบคุณอย่างใจจริงของเค้าก็ต้องหันมาขอบคุณคนเขียนค่ะ...555555...ที่ทำให้คนสองคนยิ้มได้...

มีความสุขมากๆ นะคะ..

สวัสดีค่ะพี่ก๋า
ยามบ่ายวันนี้ร้อนอีกตามเคย
ได้ข่าวที่อื่นฝนตกแต่แถวบ้านมีแนวโน้มจะตก
แต่ก็ไม่ตกซักกะทีค่ะ เลยแอบเซ็ง

พี่ว่าเราถูกตีกรอบล้อมรอบตัวเราจนเป็นความเคยชินว่าถ้าใครทำเหมือนที่เราถูกสอนมาคือถูก แต่ถ้าผิดเพี้ยนไปจากนั้นคือผิด หากหมิงหมิงได้ถูกฝึกให้คิดนอกกรอบแบบที่คุณก๋าเป็น เค้าคงเป็นคนที่เก่งและดี มีไหวพริบนะคะ

ครั้งนึงที่รร.ลูกสาว มีนร.ลืมสมุดวิชานึงมา แล้วโดนคุณครูทำโทษด้วยการตี แต่ถ้าเป็นพี่ จะลองถามเด็กดูว่าหนูจะแก้ปัญหานี้ยังไง แค่เค้าบอกว่าเค้าจะจดใส่กระดาษอื่นแล้วค่อยไปแปะติดที่บ้าน พี่ก็จะยอมรับในความคิดแก้ปัญหาเฉพาะหน้าของเค้าแล้ว ปีนั้นเป็นปีที่พี่ไม่สามารถแนะนำอะไรลูกให้นอกเหนือจากที่ครูบอกได้เลยเพราะลูกกลัวถูกทำโทษ พี่ไม่อยากให้เด็กเจอบรรยากาศแบบนี้เลยค่ะ วิธีหาผลลัพธ์ไม่ได้มีแค่วิธีเดียว พี่ว่าคุณก๋าสอนหมิงหมิงเถอะค่ะ ให้เค้าหาคำตอบให้กับตัวเองด้วยวิธีที่หลากหลาย เค้าจะได้ไม่ต้องอยู่ในกรอบแคบๆแบบรุ่นของเรา

การเป็น ครู สอนคนอื่นให้ได้ความรู้...

ยากมากๆค่ะ พี่เคยเป็นครูสอนภาษาเยอรมัน

ระยะสั้นๆทำควบไปกับงานประจำเหนื่อยมาก

เราต้องเตรียมการสอนที่ดี ต้องรู้ลึกรู้จริง..เรื่องปิ้งย่าง

โรงเรียนที่พี่สอนเป็นโรงเรียนกวดวิชา


เขาก้อจะโทรมาหาตลอดว่า พี่จะไปสอนอีกเมื่อไหร่ ( นานมากว่า 15 ปี )


ตอนนี้สอนตัวเองได้อย่างเดียวค่ะ



สอนว่า อย่าไว้ใจมนุษย์

หุๆๆ 20 ปีเลยเหรอศิษย์พี่

ดีจังเลยอ่ะ สมัยศิษย์พี่เรียนไม่มีเช็คชื่อ แต่สมัยศิษย์น้องเรียนเช็คชื่อทุกคาบ แถมถูกมองด้วยสายตา หุๆๆ (ถ้าเข้าสายอ่ะนะ)

ป้าดดดด ศิษย์พี่นี่แรงจริงจริ๊ง ๆ รู้สึกเหมือนถูกสอบสวนรึป่าวศิษย์พี่ ว่าแต่ตกลงตอนนั้นศิษย์พี่ได้ออกจากตำแหน่งรึป่าว หุๆๆ

เรียบร้อยขั้นเทพ แต่หัวรุนแรงซะ (ศิษย์น้องพอจะรู้แล้วว่าศิษย์น้องมีความหัวรุนแรงนี้คล้ายใคร (สงสัยชาติก่อนเราจะเป็นพี่น้องกันแหง ๆ 555 เอิ้กๆๆ) หมายถึงดื้อเหมือนกันแต่ไม่ถึงขั้นโดนสอบสวน หุๆๆ ขอคารวะศิษย์พี่ หุๆๆ)

ผู้ชายพุงพลุ้ยทุกคนเนี่ย รวมศิษย์พี่ด้วยรึป่าว 555 เอิ้กๆๆ

หุๆๆ ศิษย์พี่คงพอทราบแล้วว่าศิษย์น้องอยากเรียน ถาปัด เอามาก ๆ แบบว่ารู้ตัวเมื่อสาย ถ้าศิษย์น้องลาออกไปเริ่มต้นเรียนใหม่ตอนนั้น มันจะเป็นยังไงนะ จากปี 3 ไปเริ่มต้นเรียนใหม่ ปี 1 ศิษย์น้องจะโดนตัดหางปล่อยวัดจริง ๆ รึป่าว หุๆๆ

เราเลือกตามที่ใจตัวเองอยากจะทำทุกอย่างไม่ได้เสมอไปจริง ๆ ศิษย์พี่ เราอยู่บนโลกของความเป็นจริงและโลกที่ต้องอยู่ไม่เพียงแต่ตัวเราเท่านั้น

ปล.ทุกวันนี้ศิษย์พี่ก็เป็นครูอยู่แล้วนะ

ดอกไม้สีแดงสด สีส้ม สีขาว พวกนี้ถ่ายยากทั้งสิ้นค่ะ
กว่าจะลงตัววัดแสงอยู่นานทีเดียว ^ ^

แอบร้ายเงียบนะเนี่ยพี่กิจ อิอิ


ปล. ยังไงก็รออ่านผลงานเล่มต่อไปอยู่นะครับ แอบหวังในใจลึกๆว่าเมื่อไรเทวดาราฟาเอลจะออกเป็นเล่มสักที อิอิ

มาอ่านแถ่กวัยหวานของคุณก๋าแล้วแอบยิ้มตาม...
ดีนะที่ยัง"ระลึกได้"อยู่

ถ้าเป็นพี่กับแถ่กนี้...

ต้องระลึกชาติกันทีเดียวเชียว 55


วันนี้ลำปางแค่ฟ้าครึ้ม ๆ เจ้า มีฝนปรอยมาสองสามเม็ดแล้วถูกลมพัดปลิวหายไปแล้ว...

ไม่คลั่งสถาบันเหมือนกันเลยค่ะ

ชอบที่บอกว่าเก็บเงินไว้ 10% ไว้สำหรับซื้อหนังสือบริจาคโรงเรียนค่ะ


อืม ไม่ชอบไปไหนคนเยอะ ๆ เหมือนกัน

สวัสดียามบ่ายค่ะ

สวัสดีค่ะ..พี่ก๋า

ยกให้เป็นคนขยันแห่ง Bloggang เลยค่ะ
ตอบ tag เดียว 2 รอบเลยนะนี่

หนึ่งได้ tag นี้มาเหมือนกัน
แต่ตอบไม่ได้ ก็เลยไม่ได้ตอบอ่ะ
ประมาณว่า ความจำสั้น จำอะไรไม่ค่อยได้

อ่านแล้ว ท่าทางพี่ก๋า .. จะเก๋าน่าดูนะคะ ตอนเรียน อิอิ
ส่วนเปิ้ล เซ็งเสื้อแดงสุดๆ
ทั้งปิดรพ.จุฬา คนไข้ ลำบากมาก
และอีกอย่าง อดเที่ยวเลยคราวนี้ เพราะไม่ปลอดภัยพอจะไปเดินแถวนั้นคร่า 5555

หู้ เจอเด็กหัวรุนแรงแระ





*************************************

ช่วงนี้คนสองภาคคงจะห่างบล็อกไปสักพักค่ะ แต่จะย่องมาอ่านบทความคนหัวรุนแรงเขียนนะคะ

หวัดดีกั๊บคุณก๋ากะหมิงหมิง....

เมื่อวานแวะมาดูรูปสุดหล่อกับตุ๊กกาตา
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
วันนี้แวะเข้ามาอ่านแถ่กก็
กรีีดดดดดดดดดดดดดด
กรี๊ดจนบ้านแตกไปแร้วววววววววววววว 55555
.....
เหมือนเราเลยตอนเรียน..เราเปนเด็กเรียบร้อยมาก
แต่...มีเรื่องกับจารย์สอนภาษาอังกฤษเปนประจำ
มีอยูวันนึง เราเบื่อจารย์ เซ็งมาก
ตอนจารย์หันกลับไปเขียนบนกระดานดำ
เราควักลูกอมเม็ดกลมๆเล็กๆกำนึงออกมาจากถุง
แล้วแกล้งปล่อยให้มันร่วงกราวลงไปบนพื้นห้องที่
เป็นไม้กระดานขัดมัน ... เสียงดัง...เสียจน
...
จารย์ชะงักการเขียน ..กัดฟัน จนเห็นด้านข้างกรามนูนขึ้นมาเชียว เอิ๊กๆ แต่ฮีไม่ยอมหันหลังกลับมามอง
เพื่อนๆอมยิ้ม...ทั้งห้องเงียบ
ส่วนเราค่อยๆลุกค่อยๆเดินเก็บลูกอมทีละเม็ดๆๆๆ
จารย์หันกลับมาสอนต่อ ไม่สนใจเรา...โดยมีเรายังเดินเก็บลูกอมไปเรื่อยๆ
555555 มุดโต๊ะโน้น โต๊ะนี้หาลูกอม
...
สรุป..
เราโดนจารย์ฝ่ายปกครองเรียกไปคุย แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แล้วบอกว่าจะตัดคะแนนความประพฤติ
เราถามจารย์ว่า...ยังมีเหลือให้ตัดอีกเหรอคะ
กวนได้อีก........
...
แต่ตอนจบ
เราไม่โดนตัดคะแนนเพราะ...
เราวิ่งไปหาจารย์สุดที่รักของเราซึ่งเปนเพื่อนกับจารย์สอนภาษาอังกฤษคนนนั้น แล้วขอให้ไปช่วยพูดไม่ให้ตัดคะแนนนู๋
เพราะสองคนนี้เค้าเป็นเพื่อนกัน เรียนมาด้วยกัน
....
จารย์คนที่ไปช่วยพูดไปบอกว่า
เฮ้ย...ปล่อยเด็กมานไปเถอะ มานมานั่งร้องไห้ร้องห่ม
สำนึกในความผิด อั๊วก็สั่งสอนมานไปเรียบร้อยแล้ว
มานมานั่งหน้าสลดเชียว...สงสารว่ะ
...
55555
แต่ความจริงคือ เราฟ้องจารย์ไปว่าเพื่อนจารย์จะเล่นงานนู๋
ช่วยด้วยๆๆๆๆๆ...ซ่านักนะเรา โดนจารย์ด่าเลย ..แล้วบอกเออ
เดี๋ยวจะไปพูดให้ แต่เราไม่ได้สลดสักหน่อย อิ อิ ยังคุยเล่นกันหนกหนานเลย
...
ปอลอ
จารย์ทั้งสองหนุ่ม ทั้งหล่อ ทั้งน่ารักเลยอ่ะคุณก๋า
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พูดแล้วคิดถึงขึ้นมาเลย ^_____^
...
จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆหมิงหมิงก่อนไปจ้า
คิดจึ๋งมากมายมหาศาลจ้า จุ๊บๆๆ
...
มีความสุขมากๆนะคะคุณก๋า

แวะมาสวัสดีน้าก๋าค่ะหนูเพิ่งเรียนพิเศษเล่นค่ะ

"แบ่งเงินเดือนของตัวเอง 10 % นำไปซื้อหนังสือทุกเดือน"

อ่านแล้ว เป็นสิ่งเรียบง่ายที่น่ายกย่องและตัวเองไม่เคยทำเลย ไม่ต้องสอนแต่ก็ให้ความรู้ผ่านหนังสือเหล่านั้น รู้สึกยกย่องจริงๆค่ะ

เพื่อนๆมองว่าพี่หัวรุนแรง อืม....แล้วพี่คิดยังไงคะ
หญิงว่าคนทุกคนมีความคิดในแบบที่ต่างกันทั้งในด้านการแสดงออก แล้วบางทีสังคมเรามองว่าการแสดงความเห็นของเด็ก เป็นการเถียงและก้าวร้าว ภาษานี่บางทีมันก็สื่อไม่เหมือนเจตนาที่จะบอกนะคะ

วันนี้นอนมากไป จนไมเกนมาเยี่ยมมาเยือน พรุ่งนี้เค้าหยุดกัน แต่หญิงไปทำงาน ดีจัง รถไม่ติด ชอบ

สวัสดียามพระอาทิตย์กำลังจะจากลาค่ะ

หวัดดีค่ะลุงก๋า

ข้าพเจ้าอ่าน tag นี้แล้วมองเห็นตัวเองในบางอย่าง
ชีวิตคนเราดูเหมือนจะหลากหลาย ต่างคนต่างทางเดิน
....แต่ก็อดมีอะไรคล้ายกันไม่ได้เนอะ

วันนี้ว่าง (เอางานไปทำพรุ่งนี้)....จะแต่งกลอนสำเร็จมั้ยนะ

วันนี้ได้อ่านแท๊กคุณก๋าสนุกดี

สวัสดีตอนเย็นค่ะคุณก๋า
กรุงเทพร้อนมากมายค่ะ

มาดูเด็กมัธยมด้วยคนนะค่ะ

พี่ลองทำอ่ะ ไม่สวยเลย แต่ก็อยากเอามาฝาก (ภาพน่ะ) อิๆ

มาอ่านช่วงวัยหวานของน้องก๋าค่ะ....




พี่กับน้องสาวคนรองห่างกันแต่สองปี เรียนด้วยกันเกือบตลอด ตอนประถมก็เอกชนในซอยแถวๆบ้าน ( เดินไปเรียนนะ...ลดโลกร้อน ) พอมัธยมต้นก็ยังเรียนที่เดียวกัน พ่อไปส่งบ้าง ให้คนไปส่งบ้าง...แต่ส่วนใหญ่ไปกันเองกับน้องสาวนะ...มีตอนมอปลายที่พี่แยกไปเรียนที่ใหม่ แต่พอมหาลัยเราสอบติดปีแรก....ปีต่อมาน้องสาวก็สอบเข้าได้ที่เดียวกัน


ไม่โกหกนะว่าอบอุ่นดี เพราะแวดวงเพื่อนน้อง เพื่อนเรา ส่วนใหญ่ก็คุ้นๆกันมาตั้งแต่เด็ก....แต่พี่ไม่ถึงกับบ้าสถาบันนะ ประเภทฉันเรียนที่นี่ฉันฉลาดมาก คนเรียนที่อื่นโง่ ไม่เก่ง...อันนั้นเกินไปค่ะ


เรียนกลางๆ ไม่เก่งมากมาย (น้องก๋าเก่งนะ...เคยได้ทุนเชียว) ...แต่ก็ไม่มีสักครั้งที่ถูกเรียกผู้ปกครองมาพบ...แต่ผู้หญิงกับผู้ชายก็ต่างกันนะ


สำหรับงานครูพี่ชอบนะ แต่พี่ก็มีความคิดอ่านเป็นตัวของตัวเองสูงอยู่เหมือนกัน ระเบียบอะไรที่ประหลาดพี่ก็จะเครียดหากต้องทำตาม ฝืนตัวเองเกินไปก็ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ




แต่เด็ก ปวช. ปวส. ที่พี่เคยสอนแค่สองเดือนก็ยังไปหาเบอร์ โทรมาคุยกับพี่อยู่นะ...พี่คงเป็นครูที่ดูแลนักเรียนได้พอใช้ได้อยู่กระมัง ( เด็กก็คือเด็กค่ะ...จนหรือรวยก็ลูกศิษย์เรานะ)


ป.ล. เห็นบอกว่าผมเป็นคนก้าวร้าว แสดงว่าที่ตอนนี้เริ่มแบ๊วๆ หวานๆ ได้อิทธิพลจากมาดามสินะ...

เชิญหมิงหมิงยึดได้เลยคับท่านลุงก๋า อิอิอิ
พาน้องเวียงพิงค์ มาช่วยกันยึดก้อได้น๊า

บลอคมะเหม่งได้มีแต่เด็กๆ น่ารัก วิ่งเล่นกันเต็มไปหมด หุหุหุ

เป็นประสพการณ์ที่ดีสำหรับน้องๆค่ะ
วันเวลาที่ผ่านไปเป็นครูที่ดีให้กับเรานะคะ

อยากทำในสิ่งที่ชอบแต่ทำไม่ได้ค่ะคุณก๋า
อยากเรียนสถาปัตย์เหมือนกัน แต่ตอนนั้นรู้ว่าไม่เหมาะกับบุคคลิกตัวเอง
จึงสุดท้ายมาเรียนเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์แทน
แต่ยังชอบวาดรูปอยู่เหมือนเดิม 555+

บางครั้งคนเราก็ไม่สามารถทำในสิ่งที่อยากทำนะคะ

เฒ่าแบบมีก้าเจ้า เป็นขอนตี้เห็ดขึ้นได้ ดีกว่าไม้หนุ่มตึ้ก้นลงขวางตางคนอื่นนา

Tag ยาวมากๆค่ะ อ่านกันจนเหนื่อยเลย

เด็กสมัยนี้ ไม่ค่อยมีใครที่อยากเป็นครูนะคะ

พี่อัยย์ชื่นชมคนที่อยากเป็นครูเสมอ

เพียงแค่คิด...ก็บ่งบอกจิตใจที่ดีงาม อยากช่วยเหลือสังคมของคนๆนั้นค่ะ

อันนี้ก็ชอบค่ะ

รักโรงเรียนคุณมากแค่ไหน

ผูกพันแต่ไม่รักแบบคลั่งสถาบัน....


เหมือนกันเลย...

หวัดดียามหัวค่ำน้องก๋า

เรานี่ตรงกันอยู่อย่างคือ "อยากเป็นครู"
ผมรับราชการที่ไม่ใช่ครู..อยู่นานมาก
แต่พอออกจากราชการผมก็ได้เป็นครูเต็มตัว มีความสุขมากกก
ผมว่างานปลูกปั้นคนเนี่ย ไม่หมูเลย
ยิ่งถ้าเด็กลูกศิษย์เราหัวไม่ค่อยดีหรือออกๆเก(เร)
หรือกวน(เหมือนน้องก๋า?บางครั้ง.. 555)
แต่เด็กออกเกย์เนี่ย มักเรียนค่อนข้างดีนะ...คุณว่ามั้ย?

ครู ไม่จำเป็นต้องอยู่ในห้องเรียน
ครู​ ถ้ามีความรู้ในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง อยู่ที่ไหนก็สอนได้นะคะ
อาจจะไม่ใช่วิชาที่มีชื่อเรียกแบ่งแยกออกไปชัดเจน แบบ คณิตศาสตร์ สังคม วิทยาศาสตร์
แต่อาจเป็นวิชาที่ ครู ท่านนั้นได้ผ่านได้พบมาแล้วเอามาเผยแพร่ให้ฟัง
คงจะคล้ายๆกับวิชาประสบการณ์ชีวิตได้มังคะ

ทุกวันนี้ที่คุณ ก๋า มีสิ่งดีๆ เรื่องดีๆ มาแบ่งปันกัน ก็นับว่าเหมือนเป็นครูที่เผยแพร่ความรู้ได้เหมือนกันนะคะ ว่ามั๊ย
อย่างน้อย พี่ ก็รู้สึกว่า ได้เรียนรู้อะไรๆบางอย่าง จากสิ่งที่คุณ เอามาลงในบล็อกนี้แล้วหล่ะค่ะ : )

สวัสดีค่ะ...มาซะค่ำเลย
อยากจะบอกว่าการเป็นคุณแม่คนใหม่นั้นไม่ง่ายเลย
คุณแม่คนนี้..แพ้ท้องจนหมดเรี่ยวแรง
จากคนที่มีความสุขในการรับประทานและทำอาหารมากๆ
ตอนนี้...เปิดตู้เย็นยังไม่ได้เลยค่ะ
เหม็นไปหมดทุกสิ่งอย่าง ทรมานมากๆ
การเป็นแม่..ไม่ง่ายซะเลย
จิตใจเข้มแข็งค่ะ...แต่ร่างกายแย่จัง
ท่าทางจะเป็นอีกพักใหญ่ๆ Y Y

แหะๆๆพี่ก๋า ย้อยวัยไปกี่ปีค่ะเนี่ย ท่าจะนานโข ล้อเล่นจร้า ไม่ได้เข้ามาหลายวัน คิดถึงหมิงหมิงๆจัง

ก่อนอื่น ขอบคุณแทนน้องนุชด้วยนะคะ messages ทุกๆอัน ได้copyส่งให้น้องนุชทั้งหมดคะ เมื่อน้องนุชมาเห็นจะได้เป็นกำลังใจให้น้องมากขึ้นคะ

อ่านtag คุณก๋าแล้ว พี่อร คิดว่าคุรก่ากำลังได้ทำในสิ่งที่ฝ้นจะเป็นนะคะ ทุกวันนี้คุณก๋าก็เหมือนกับเป็นครูสอนโรงเรียนชีวิตอยู่นะคะ คุณก๋าได้ทำมากกว่าในตำรา อีกเพราะมันเป็นชีวิติจริง ความคิดจริงๆ ที่ได้ถ่ายทอดและบ่อยครั้งที่คุณก๋าเป็นที่ปรึกษาเรื่องที่เกิดกับชีวิตจิรงเลย
ถึงแม้จะไม่ได้เป็นครู อาจารย์ใยนสถาบัน แต่ทุกวันนี้คุณก๋าได้ทำสิ่งที่วิเศศสุดๆให้กับเพือนมนุษยืด้วยกัน

ขอบคุณนะคะ ครูก๋า ที่มีแต่สิ่งดีๆให้กับทุกๆคน

สวัสดีค่ะ..คุณก๋า

คุณก๋าอยากเป็นครูเหรอค่ะ..ตอนนี้ก็แฝงๆ การเป็นครูอยู่นะคะ...เพราะเอาเรื่องราวดีๆ มาลงให้ได้อ่าน

รูปน้องหมิงหมิงดูสดใสดีนะคะ...คุณพ่อท่าจะถ่ายทุกวันแน่ๆ...อีกหน่อยคงเต็มเปิดเป็นห้องสมุดได้เลยแน่ๆ

สวัสดีตอนค่ำๆครับพี่

บางทีเหตุการณ์มันก็พาความฝันเราเลี้ยวๆนะครับ

ต้องบังคับพวงมาลัยกันหน่อยล่ะ

ผมก็เพิ่งได้รับแท่กนี้มาครับ

รอบสามแล้ว

ฮ่าๆๆ

------

เห็นว่า จะก่อนวันที่ห้านี่แหละครับ

สวัสดีรอบดึกค่ะ พี่ก๋า
พรุ่งนี้ก็เป็นวันหยุดอีก 1 วัน อิอิ

ทวิยามอาทิตยวารสวัสดิ์ค่ะพี่ก๋าขา


คำว่ามนะ ถึง..มนุษย์ อ่านจากพระนิพนธ์ในสมเด็จพระสังฆราช ในหนังสือฉลองพระชนมายุสมเด็จย่า 80 พระชัณษาค่ะ


555...วิ่งไล่เตะไม่ทัน เอาพอดีๆ นะคะ
ไม่ใช่ เรียกหลานอีกคน..
สาวสวย มาพยุงอาแปะลุกโหน่ย...
จาปายเตะหมิงหมิง...มังยวงกะแปะ...ฮิฮิ

นอนพักผ่อน กล่อมลูกนะคะ
พรุ่งนี้จะได้มีแรงตอบบล็อกแฟนานุแฟนแสนเจ็ด ต่อไป ก้าบ...ก้าบ...

พี่นาถไปซีเอ็ดนวมินทร์ ชั้นสอง เห็นหมื่นตา ขายดีอันดับ 15 ค่ะ
บนผนังมี 20 อันดับค่ะ
เพราะอันดับต้นๆ ออกใหม่ มีแต่พวกธรรมะ มีพระห่มเหลืองๆมาเลยค่ะ
โทร.มาเล่าให้วิฟังด้วยดีใจ ว่า หมื่นตายังขายดีอยู่ค่ะ

ก็ต้องเล่าต่อสิ เรื่องดีๆ อย่างนี้
นอนหลับฝันดีนะคะ

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

นี่หรือป่าวที่เค้าเรียกความประทับใจในวัยเรียน เพราะถึงเวลา
จะเปลี่ยนไปนานเท่าใดก็ยังจดจำไว้เสมอ ไม่ว่าสุขหรือทุกข์
มีครบเลย

สวัสดีค่ะพี่ก๋า

วันสองวันนี้ฟี่หยุดอยู่บ้านค่ะ
หอบงานกองโตกลับมานั่งทำไปตามอัตภาพ
เท่าที่จะหอบเอกสารติดตัวกลับมา
และพึ่งพาโน๊ตบุ๊คได้แบบไม่ถึง 50 เปอร์เซ็นต์
พรุ่งนี้หยุด ทำอีกวัน วันพุธหยุดอีก
พฤ.ต้องส่งนายเซ็นต์ให้ทัน .. เอิ๊กกก
หวังว่าฟี่คงรอด 555

อ่านหนังสือพิมพ์แบบผ่าน ๆ
ฟังข่าวแบบผ่าน ๆ แบบอยากจะลดอารมณ์เครียดของตัวเองกับเรื่องการเมืองลงบ้าง
มาเจอประโยคนึงในหนังสือพิมพ์บอกว่า
ให้อดทนไว้ก่อน งานนี้ใครอึดกว่าชนะ
แหม.. อารมณ์มันปรี๊ดดดด เลยค่ะ
แบบ .. ตรูนี่ล่ะจะทนไม่ไหวแล้วววววว

พี่ก๋าตอบ TAG ได้ตรงและจริงใจมาก
เป็นคนเดียวที่โดน TAG แล้วแป้งอ่านจบทุกบรรทัดค่ะ

^_^

PAENG :: INDYINDARE.IC

ปล. แป้งไม่ผอมเลยค่ะพี่ก๋า แต่ผู้หญิงเรามักจะมีเทค-กะ-นิค เฉพาะตัวในการบิดซ้ายทีขวาทีให้มันเข้าที ก็ออกมาดูสวยผอมได้นะคะ ^^ พี่ก๋าไม่ต้องลองทำแบบแป้งนะคะ เดี๋ยวสาวๆแตกตื่นหมด อิอิ แซวๆ

โอ้ววว ล้วงลับตับแตกที่ก๋าได้หลายเรื่องเลยทีเดียว อ้อ พี่ก๋ามีเรื่องนึงที่เหมือนไผ่นะ คือ ข้อ 22. ไม่รู้ว่ามันคืออะไรเช่นกันค่ะ สงสัย เราเป็นเด็กภูธรเหมือนกันเน้อ...ไม่รู้เรื่องอะไรกับเขาตามประสาเด็กบ้านนอก อ่านทีแรกยังงง ๆ ว่า ไรฟ่ะ jacob หาไปหามา คาดว่ามันคือกระเป๋าแบรนด์เนม(มั้ง) แต่อ่านแล้วก็รู้สึกดี ไผ่ว่า พี่ก๋าก็คงรู้สึกดีตอนที่เขียนเช่นกันนะคะ คืนนีฝันดีนะเจ้า

สวัสดีค่ะพี่ก๋า
วันนี้ต้องไปช่วยงานแต่งของญาติ
ไม่ได้แตะเครื่องคอมพ์เลย
มาอ่านเรื่องราววันวานของพี่ก๋า
แต่นาห?ก็สงสัยเหมือนพี่ก๋าอ่ะ ไอ้จาคอปที่ว่านี่มันคืออะไร
หมายถึงกระเป๋าหรืออะไรหรือคะ คือไม่รู้จักจริงๆ
แบบสมัยเรียนใช้แต่กระเป๋าของไฮสคูลหรือไม่ก็ของบาจา
เลยไม่รู้ว่ามันใช่หรือเปล่า
สงสัยมาตั้งแต่พี่ก๋าอัพครั้งแรกแล้ว

สวัสดีค่ะพี่ก๋า บุษเอาคาถาหลวงปู่เณรคำมาฝากค่ะ

สวัสดีจ้า

เป็น Tag ที่ตรงไป ตรงมา เปิดเผยจริงใจมากเลยค่ะ
บอกตรงๆ พี่ไม่กล้าเปิดเผยตัวเองขนาดนี้แน่

ไม่ได้กลัวอะไร
แต่ไม่พร้อมที่ีจะเปิดเผยอะไร ๆ มากมายหน่ะค่ะ

ดีใจนะคะ ที่ได้อ่านและรู้จักก๋ามากขึ้น

Good night na ka P' Ka

สวัสดีครับพี่ก๋า เข้ามาไม่เห็นหมื่นตา นึกว่าเข้าบล็อคผิดซะแล้วครับ รู้สึกทึ่งพี่ก๋าตอนเรียนมากเลยครับ เป็นประธานนักศึกษา ประธานงานกิจกรรม เรียนดีถึงขั้นได้ทุนเรียนต่อระดับมหาวิทยาลัย สุดยอดเลยครับ..ผมเองเคยฝันอยากจะเป็นประธานนักเรียนเลยครับแต่ต้องขึ้นป.6 ก่อน ถึงจะมีสิทธิ์สมัคร ไม่แน่ถึงเวลานั้นผมอาจจะได้เป็นก็ได้นะครับ
ตั้งใจว่าจะลองดู(แต่ไม่รู้จะมีใครเลือกหรือเปล่า 555..)

แวะมาทักทายค่ะ
ไม่ได้เข้ามาอัพเดทข่าวคราวนานมาก
น้องหมิงหมิง โตขึ้นเยอะเลยนะคะ

มีความสุขมาก ๆ นะคะ

สวัสดีค่ะพี่ก๋า

ช่วงนี้ไม่รู้เชียงใหม่ฝนตกเหมือนกทม.ไหม
ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ
น้องหมิง หมิง และมาดามด้วย

พี่ก๋าเจ้าค่ะ

มาตอนใกล้พี่จาอัพงานใหม่แระ

ป่านนี้กำลังฝันหวานกันทั้งสามคนเรยย

โอมๆๆๆๆๆฝันหวาน ฝันหวาน ฝันหวานนนนนน คิ้กๆ

ปล...แพมอ่านไม่ไหวละพี่ตาจาปิดแล้วอ่ะ5555+

ถ้าพี่ก๋าเป็นครูจริง ๆ คงไม่มีเวลามาเขียนบล็อกแหง ๆ

เป็นอีกตัวอย่างว่า ความฝันกับความเป็นจริงมันสวนทางกัน
คิดว่าแรก ๆ คงลำบากใจที่ไม่ได้ทำตามสิ่งที่ตัวเองชอบ
แต่ตอนนี้ สิ่งที่ทำก็กลายเป็นสิ่งที่ชอบแล้วใช่ป่ะ

หนังสือที่บริจาคให้ห้องสมุด สงสัยจะมีแต่ของพี่ก๋าแน่ ๆ

(นานโขกว่า 20 ปี)


ชอบข้อ 19. อ่านแล้วก็จินตนาการได้เป็นรูปเป็นร่างเป็นเรื่องเป็นราวเลย 555 ยังจำหน้าตาหมิงหมิงตอนวัยสะรุ่นตอนต้น จาก tag ก่อนได้อยู่

บ้านเฮาฝนตกตึงวันก่อ ฮักษาสุขภาพกันตวยเน้อ