:: คายความทุกข์ - โชคดีหรือโชคร้าย :: :: คายความทุกข์ - โชคดีหรือโชคร้าย :: เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า “แม่นกอยากจะบอกว่า คุณพ่อคุณแม่ทุกคนในที่นี้ เป็นคนโชคดีจริงๆค่ะ” เสียงวิทยากรที่อยู่บนเวทีพูดขึ้นมา พ่อแม่จำนวนหลายร้อยคนนั่งฟังอย่างตั้งใจ ในงานอ้อมอุ่นรัก งานวันแม่ของโรงเรียนต้นกล้า เชียงใหม่ ผมนั่งฟังและคิดตามไปด้วย โชคดีหรือโชคร้าย ใครกำหนด ? ........................ น้องลูกหิน ลูกชายของแม่นก เกิดมาพร้อมกับความพิการทางสมองขั้นรุนแรง ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้เลย ทั้งการกิน การนอน การขับถ่าย และการใช้ชีวิต แม่คนหนึ่งจึงต้องอุทิศตัวให้กับการรักษา ดูแลและฟูมฟักลูกน้อยคนหนึ่งให้เติบโตขึ้นมา ท่ามกลางความเหน็ดเหนื่อย ความกังวล ความท้อใจ ฯลฯ ปัญหาเกิดขึ้นในทุกวันและทุกวินาที บางปัญหาที่ดูเล็กน้อยอาจทำให้ลูกน้อยเสียชีวิตได้ แม่นกจึงต้องคิดและทำทุกวิถีทาง เพื่อให้ลูกของตนเองอยู่รอดปลอดภัย และมีลมหายใจอยู่ต่อไป ................................ ผมเชื่อว่าพ่อแม่ทุกคนในงานวันนั้น รับรู้ถึงความกล้าหาญ พลังใจ และความทุ่มเทใจกายทั้งหมดที่แม่คนหนึ่งมีกับลูกของตนเอง ผมเชื่อว่าพ่อแม่ทุกคนของนักเรียนโรงเรียนต้นกล้า จะรู้สึกว่าตนเองโชคดีเหมือนที่แม่นกพูด รู้สึกขอบคุณที่ตนเองเกิดมามีลูกที่แข็งแรง เติบโตครบสามสิบสองประการ เราโชคดีจริงๆ ...................................... ในโชคดีมีโชคร้าย ในเรื่องร้ายมีเรื่องดี แม่นกมีลูกที่พิการทางสมอง แต่น้องลูกหินไม่เคยขาดแคลนความรัก แม่นกเลี้ยงลูกด้วย “ความหวัง” แต่ไม่ได้เลี้ยงลูกด้วย “ความคาดหวัง” เพราะถ้าคาดหวังอยู่ตลอดเวลาแม่นกคงเสียสติไปแล้ว เพราะน้องลูกหิน คงไม่สามารถสามารถตอบสนองทุกความคาดหวังของผู้เป็นแม่ได้ แม่นกไม่ได้เสียใจเมื่อลูกงอแงไม่อยากทำกายภาพ แม่นกไม่ได้ท้อแท้เมื่อลูกป่วยและมีอาการแย่ลง แต่กลับพลิกวิกฤตเป็นโอกาส เรียนรู้จากข้อผิดพลาดต่างๆ จนสามารถนำความรู้มาพัฒนาต่อยอด สร้างของเล่นเพื่อพัฒนาเด็กที่มีปัญหาพิการทางสมอง เรียนรู้ที่จะดูแลลูกน้อยด้วยการฝึกสังเกต จดจำ ทดลอง เพื่อจะแก้ไขปัญหาทุกอย่างที่เกี่ยวกับลูก เช่น เมื่อหมอแจ้งว่าอาจจะต้องทำการเจาะคอ เพื่อช่วยให้น้องลูกหินสามารถหายใจได้ดีขึ้น แม่นกเลือกที่จะจัดเปลี่ยนท่านอน สังเกตดูความอ่อนแข็งของหมอน จนค้นพบว่าท่านอนและหมอนที่เหมาะที่สุดสำหรับเด็กพิเศษ จนลูกไม่ต้องถูกเจาะคอ... หรือ การออกแบบของเล่นเพื่อช่วยพัฒนากล้ามเนื้อมือ ซึ่งในท้องตลาดไม่มีสินค้าหรือของเล่นสำหรับเด็กพิการทางสมอง แม่นกเลยร่วมคิดกับบริษัทออกแบบของเล่น จนสร้างของเล่นขึ้นมาใหม่ ที่เหมาะที่สุดสำหรับเด็กพิการทางสมองทุกคน ฯลฯ ............................. กลับกัน.... บ้านบางบ้าน พ่อแม่บางคน กลับตั้งความคาดหวังเสียสูงลิบ ทำร้ายทำลายลูกที่สมบูรณ์แข็งแรงของตน ด้วยความเข้มงวด ด้วยความรักที่ผิดวิธี จนนำไปสู่ปัญหาในระยะยาวของลูก ........................................ ผมฟังเรื่องราวของแม่นกจนจบ คิดตามไปด้วยว่าเรากำลังเลี้ยงลูกแบบไหน ด้วย “ความหวัง” หรือด้วย “ความคาดหวัง” ด้วยความกดดันหรือด้วยความสุข ในเรื่องร้ายมีเรื่องดีซ่อนอยู่ และในโชคร้ายมีโชคดีซ่อนอยู่เสมอ แต่ผมเชื่อว่าเราสร้าง “โชคดี” ได้ สร้างขึ้นด้วยการไม่ยอมแพ้และไม่ยอมจำนนต่อโชคชะตา แต่ต้องสร้างทำขึ้นมา ด้วยการมองทุกอย่างตามความเป็นจริง ทำทุกอย่างอย่างเข้าใจ และทำให้ดีที่สุดอย่างที่ทำได้และควรจะทำ ในฐานะของพ่อแม่คนหนึ่ง ที่ไม่ควรรักลูกมากเกินไป จนเผลอทำร้ายลูกในนามของความรัก และความห่วงใยที่มากเกินไป   Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2557 44 comments Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2557 6:06:19 น. Counter : 1300 Pageviews. Share Tweet

เจิมมมมมมมมมมมมมมมม   โดย: เนินน้ำ 11 กุมภาพันธ์ 2557 6:29:27 น.

ความหวัง แอบยิ้ม ความคาดหวัง ใจไม่เป็นสุข   โดย: ธูปหอม IP: 110.77.232.13 11 กุมภาพันธ์ 2557 6:33:29 น.

เจิมๆๆๆ แม่นกเนี่ยะ อยู่เมืองนนฯใช่ไหมตะ ถ้าใช่ เฟธอเป็นแกนนำเชียวค่ะ ในการพัฒนาและผลักดันกลุ่มสร้างโอกาส ให้กับ ผู้ปกครองเด็กพิการฯ และได้รับการสนับสนุนจากองค์กรคนพิการในรัฐSouth Aurtralia ประเทศAustraliaด้วย เป็นโชคดีที่เธอสร้างให้เพื่อนมนุษย์   โดย: เริงฤดีนะ 11 กุมภาพันธ์ 2557 6:35:36 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า ในโชคดีมีโชคร้าย ในเรื่องร้ายมีเรื่องดี บางครั้งพ่อแม่ก็ทำร้ายลูกโดยไม่ตั้งใจนะคะ คงเพราะรักมากไป คาดหวังมากไป อย่างที่เรียกว่ารักไม่เป็นน่ะค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Parenting Blog ดู Blog   โดย: เนินน้ำ 11 กุมภาพันธ์ 2557 6:35:57 น.

สวัสดีครับคุณแม่ มีคนมากมายที่เค้าท้อและทุกข์มากๆ มากกว่าที่เราเคยประสบ แต่เขากลับพบทางที่จะเข้มแข็งและสู้ต่อ อย่างกรณีแม่นก ผมนั่งฟังเธอพูด นอกจากรู้สึกว่าตัวเองโชคดี ยังรู้สึกถึงความเข้มแข็ง และจิตใจที่เสียสละของคนเป็นแม่ด้วยครับ   โดย: กะว่าก๋า 11 กุมภาพันธ์ 2557 6:43:08 น.

ในนามของความรัก โอ...แม่เจ้า พี่มีเรื่องจะเล่าค่ะ เด็กสมาธิสั้นคนหนึ่ง..พ่อแม่หยิบยื่นแท็ปเลตให้ และเปิดทีวีช่องการ์ตูนไว้ตลอดเวลา แม้แต่เวลาที่ทำการบ้าน มีของเล่นเกลื่อนกล่นรอบตัว พ่อแม่ไม่ค่อยได้ออกไปวิ่งเล่นกับลูกหรือมีกิจกรรมร่วมกัน ปล่อยให้วิ่งเล่นตามลำพัง แม่อ่านหนังสือนวนิยาย พ่อใช้เวลาสไลด์อยู่แต่หน้าจอสมาร์ทโฟน เด็กจึงมีพัฒนาการด้านการพูดช้ามาก.. เรียบเรียงคำพูดยังไม่ค่อยเป็นประโยค การสื่อสารส่วนใหญ่ใช้การชี้ และมีภาษาประหลาดๆที่คนใกล้ชิดเท่านั้นจึงเข้าใจ ส่วนใหญ่จะเป็นภาษาการ์ตูนหรือการเรียงประโยคสลับที่กัน เด็กซนผิดปกติ เจ็บตัวเป็นประจำไม่เคยมีสมาธิจดจ่อกับสิ่งๆเดียว คนนอกครอบครัวอย่างพี่ เห็นแล้วได้แต่เป็นห่วงค่ะ แอมอร   โดย: อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ (peeamp ) 11 กุมภาพันธ์ 2557 6:54:50 น.

อยากให้มีคนอย่างแม่นก และมีคนที่เข้าผู้ด้วยโอกาสมากๆค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 11 กุมภาพันธ์ 2557 6:58:21 น.

ฟังเรื่องราวของแม่นกแล้ว ... พี่ลองเปรียบถ้าตัวเองอยู่ในสถานการณ์ของแม่นกบ้าง จะเลี้ยงลูกได้ขนาดไหนหนอ แล้วก็ต้องคิดว่าตัวเอง "โชคดี" อย่างที่ว่าจริง ๆ (แล้วก็คิดต่อไปว่า ลูกจะคิดว่าตัวเองโชคดีมั้ย ที่เกิดมาเป็นลูกพี่ ^^" คิดหลายทอดเลย อิอิ) นับถือคุณแม่ดี ๆ ค่ะ   โดย: Tristy 11 กุมภาพันธ์ 2557 7:14:42 น.

สวัสดีครับคุณก๋า ความรักของแม่นั้นยิ่งใหญ่มากจริงๆเลยนะครับ เสียสละและทำทุกอย่างเพือลูกได้ ในชีวิตจริงนั้น เราควรจะเอาใจใส่ดูแลคนรอบข้างและคนที่เรารัก ให้สม่ำเสมอ ไม่ใช่เฉพาะเวลาที่เจ็บป่วย หรือใกล้จะสูญเสียเค้าไปนะครับ ปล. อ.เต๊ะ ตอนเรียน ห้องสมุดไม่ค่อยได้เข้าบ่อยครับ ส่วนใหญ่ไปสิงสถิตอยู่ตามโรงอาหาร วิศวะมั้ง วิทยามั่ง หาแต่ของอร่อยกินครับ 555 คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ กะว่าก๋า เรียบร้อยแล้วนะคะ   โดย: multiple 11 กุมภาพันธ์ 2557 7:19:00 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Literature Blog สวัสดียามเช้าค่ะคุณก๋า มาเยี่ยมบล๊อกเราคนแรกเสมอเลย มีวินัยยอดเยี่ยมมากๆกับเพื่อนๆนะค่ะ อ่านเรื่องราวของคุณนก เราก็ชื่นชมในความเข็มแข็งของเธอ ในฐานะผู้เป็นแม่ ที่มองและอยู่อย่างเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอและลูก และยังสามารถต่อยอด พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสอีกด้วย สุดยอดค่ะ...และขอบคุณบทความของคุณก๋า ที่ช่วยเสริม ให้แง่คิดตามได้อีกด้วยค่ะ   โดย: tui/Laksi 11 กุมภาพันธ์ 2557 8:34:34 น.

แวะมาเติมหัวใจดวงโต อ่านเรื่องนี้แล้วชื่นชม กับความอดทนและความรักที่ยิ่งใหญ่ ที่แม่มีต่อลูก วันนี่พี่เดินทางคงไม่ได้เข้าบล็อกทุกวัน มาแปะห้วใจค่ะ โหวดด้วยค่ะ newyorknurse   โดย: newyorknurse 11 กุมภาพันธ์ 2557 8:50:25 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ กะว่าก๋า เรียบร้อยแล้วนะคะ คุณเหลือ อีก 8 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ แวะมาแปะความรักให้กันค่ะ...555555...ส่วนมากพ่อแม่เลี้ยงดูลูกกันแบบด้วยรักและอารมณ์ (เอาอารมณ์ตัวเองเป็นใหญ่) ลูกที่พ่อแม่เลี้ยงแบบนี้จึงเห็นดาดดื่นในสังคมและสร้างปัญหาให้สังคมและตัวเองตลอด... ขอชื่นชมพ่อแม่ที่อดทนเลี้ยงลูกโดยเฉพาะลูกที่พิการ..อันนี้ชื่นชมจริงๆ ค่ะ..   โดย: deeplove 11 กุมภาพันธ์ 2557 8:51:59 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ กะว่าก๋า เรียบร้อยแล้วนะคะ สวัสดียามเช้าค่ะพี่ก๋า นิยายนี่ถ้าอ่านไม่จบแล้วมันวางไม่ลงค่ะ แหะๆ ค้างๆ คาๆ พาลจะนอนไม่หลับเอา เลยต้องอ่านให้จบไม่งั้นจะหงุดหงิดดีพิลึกเลยค่ะ มีความสุขกับการทำงานนะคะ เมื่อเช้าเพิ่งจะไปตักบาตรมาเอาบุญมาฝากด้วยค่า   โดย: ประกายพรึก 11 กุมภาพันธ์ 2557 9:08:31 น.

สวัสดียามเช้าค่ะ วันนี้อากาศเย็นสบายนิดๆ พาชื่นใจ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้   โดย: มี๊เก๋&ซีทะเล (kae+aoe ) 11 กุมภาพันธ์ 2557 9:25:11 น.

แปะ ก่อนค่ะ... เด๋วจะอะไร ค่อยว่ากัน... คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ กะว่าก๋า เรียบร้อยแล้วนะคะ คุณเหลือ อีก 8 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ   โดย: foreverlovemom 11 กุมภาพันธ์ 2557 9:27:16 น.

ซึ้งมากเลยค่ะพี่บลอควันนี้.. บางที.. เราก็เกิดคาดหลังให้คนที่เรารักทำอย่างที่เราต้องการเสมอ รู้ตัวมั่งไม่รู้ตัวมั่ง..   โดย: nonnoiGiwGiw 11 กุมภาพันธ์ 2557 9:41:51 น.

และพี่ก็ชื่นชมวิธีการเลี้ยงลูกคุณกะว่าก๋าด้วยค่ะ...สุดยอด...พี่ติดตามดูวิวัฒนาการน้องหมิง หมิงตลอดค่ะ...เป็นเด็กน่ารักมีความคิด มีเหตุผล มีวิวัฒนาการตลอดเวลาค่ะ...   โดย: deeplove 11 กุมภาพันธ์ 2557 9:48:45 น.

หัวใจบ้านนี้ใหญ่ๆๆๆแล้วนะ คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ กะว่าก๋า เรียบร้อยแล้วนะคะ คุณเหลือ อีก 8 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ คนเราเกิดมา มีทั้งโชคดีและโชคร้ายไปคนละอย่างนะ ไม่มีใครที่จะโชคดีหรือโชคร้ายไปทั้งหมด สมัยก่อนเคยเรียน มีบทกลอนสอนอยู่ 1 บท เรื่อง พ่อแม่รังแกฉัน เป็นคำสอนที่ดีมากๆ สมัยนี้คงไม่มีให้อ่านแล้ว ไม่รู้ว่าก๋าเคยอ่านหรือป่าว *ขึ้นเหนือครั้งนี้ตั้งใจไปแวะลำปางเลยจ๊ะ เวลามีน้อย แทบไม่ได้ไปไหนเลย ไม่ได้ไปทักทายก๋านะ เกิดอุบัติเหตุเล็กๆระหว่างขึ้นดอยด้วย ไว้เล่าในบล๊อกต่อไปนะ*   โดย: ดาวริมทะเล 11 กุมภาพันธ์ 2557 10:03:50 น.

สวัดดีครับพี่ก๋า คนเรามีทุกข์มากมายหลากหลายแบบจริงๆ ผมก็มีญาติ เป็นเนื้องอกในสมองด้วย อาการตอบสนองช้า   โดย: เสือย้อมแมว IP: 180.183.113.34 11 กุมภาพันธ์ 2557 12:01:29 น.

ขอบคุณมากนะค่ะ ^^ งาน รร เสร็จ พรุ่งนี้ไปต่อ ทัศนศึกษาค่ะ   โดย: มี๊เก๋&ซีทะเล (kae+aoe ) 11 กุมภาพันธ์ 2557 12:07:02 น.

อ่านแล้วชื่นชมการดูแลลูกของแม่นกมากๆค่ะ และในความโชคดีมักมีโชคร้ายปะปนอยู่ด้วยเสมอ ไม่ว่าจะเรื่องไหนนะคะ วันนี้มาสายเลย ค่อนข้างยุ่งค่ะ   โดย: mambymam 11 กุมภาพันธ์ 2557 12:30:31 น.

ไว่จะหาเพลง หนุ่มบาวสาวปาน มาเปิดให้ซีฟัง จะได้ร้องคู่กับพี่หมิงหมิง หุหุ   โดย: มี๊เก๋&ซีทะเล (kae+aoe ) 11 กุมภาพันธ์ 2557 13:34:07 น.

สวัสดีครับแวะมาเยี่ยมมาเยียนยามบ่ายครับ   โดย: บูรพากรณ์ 11 กุมภาพันธ์ 2557 14:15:36 น.

คนที่เป็นพ่อแม่นี่ เสียสละมากถึงมากที่สุดจริงๆนะคะพี่ เท่าที่ได้เห็นนะ เพราะตัวเองยังเข้าไม่ถึงจุดๆนี้ .... พี่ก๋าบอกว่าไม่ได้เตรียมตัว ไม่น่าเชื่อเลยค่ะ 55   โดย: coji 11 กุมภาพันธ์ 2557 14:38:13 น.

มีปากกาเพ้น แต่ไม่ค่อยถนัดเหมือนกันค่ะพี่ อิอิ อันนี้ใช้เส้นพาทดราฟลากตามรูปเอา เง้อออ ค่อยนั่งดราฟไปทีละส่วนตามแสงเงา ต้องกราฟิกต้องใจเย๊นนนเย็น   โดย: nonnoiGiwGiw 11 กุมภาพันธ์ 2557 15:00:03 น.

อ่านแล้วก็รู้สึกว่าการเป็นพ่อเป็นแม่ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยนะคะ ลูกที่เกิดมาสมบูรณ์ว่าเลี้ยงยากแล้ว ลูกที่เกิดมาไม่สมบูรณ์ยิ่งดูแลยากกว่า คนเป็นพ่อเป็นแม่ต้องเหนื่อยกันทุกวินาทีจริงๆค่ะ   โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ 11 กุมภาพันธ์ 2557 15:25:17 น.

พี่ชอบเรื่องนี้ เหมือนจะเคยได้ยิน ได้อ่านเรื่องทำนองนี้หลายครั้ง นึกทึ่งกับหัวใจอันยิ่งใหญ่ของคนเป็นแม่... บางครอบครัว ไม่มีเหตุการณ์...มาให้ทดสอบ มาให้เรียนรู้ ไงคุณก๋า ไม่งั้นจะมี "พ่อแม่รังแกฉัน" ซ้ำๆ อยู่อีกหลายครอบครัวได้ไง บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 11 กุมภาพันธ์ 2557 15:36:19 น.

โหวตหมวดพาเรนท์ให้นะคะคุณก๋า โชคดีหรือร้ายแล้วแต่คนมองจริงๆ ค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2557 16:22:06 น.

สุดยอดคุณแม่ที่เปี่ยมไปด้วยความรักความเมตตา พร้อมด้วยสติปัญญา ไล้ค์ โหวตและแปะหัวใจให้ค่ะน้องก๋า กะว่าก๋า Parenting Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: พรไม้หอม 11 กุมภาพันธ์ 2557 16:53:45 น.

สวัสดียามเย็นครับ   โดย: **mp5** 11 กุมภาพันธ์ 2557 18:04:08 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น สวัสดีค่ะทานข้าวเย็นให้อร่อยนะคะพี่กำ   โดย: ญามี่ 11 กุมภาพันธ์ 2557 19:00:14 น.

แวะทักทายตอนค่ำๆค่ะคุณก๋า   โดย: phunsud 11 กุมภาพันธ์ 2557 19:40:07 น.

สวัสดีตอนเย็นครับ ก๋วยเตี๋ยวเรือที่ ถาปัด ก็อร่อยอยู่เหมือนกันนะครับ อ.เต๊ะ กินบ่อยมาก เพราะสมัยเรียนจน ไม่ค่อยมีตังครับ555 ปัจจุบันนี่ตอนไปสอนไม่ได้ไปกินแล้วครับ หาของอร่อยไม่ค่อยมี ปริมาณก้น้อย แม่ค้าแถวบ้าน อ.เต๊ะ ถวายศาลพระภูมิยังมากกว่าเลยครับ   โดย: multiple 11 กุมภาพันธ์ 2557 19:58:41 น.

สวัสดียามค่ำค่ะน้องก๋า คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ กะว่าก๋า เรียบร้อยแล้วนะคะ คุณเหลือ อีก 1 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ   โดย: jamaica 11 กุมภาพันธ์ 2557 20:06:13 น.

โดย: ~ ริมน้ำ_voUฟ้า ~ (rimnam_kobfa ) 11 กุมภาพันธ์ 2557 20:36:34 น.

แม่ว่าคนสมัยนี้ทุ่มเทกับลูกเกินไป สมัยแม่อยากได้วิทยุทรานซิสเตอร์สักเครื่องนึงยากเย็นมากๆ แม่นกเป็นตัวอย่างที่ดีจริงๆ ขอบคุณสำหรับโหวดค่ะคุณกะก๋า   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 11 กุมภาพันธ์ 2557 20:57:44 น.

สวยมากค่ะพี่ก๋าในบรรดาภาพของพี่ก๋าทราชอบรูปนี้มากสุด   โดย: cyberlifenlearn 11 กุมภาพันธ์ 2557 21:29:45 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า มาอ่านชีวิตลูกหินแล้วนึกไปถึงน้องลูกอมที่พี่กิ่งเคยเอามาลงบล็อกอยู่ครั้งหนึ่งค่ะ แต่ลูกอมก็สามารถใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขในโลกของลูกอมไปวันๆหนึ่งนะคะ พี่กิ่งโหวตและไลท์ให้นะคะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต พันคม Literature Blog ดู Blog เนินน้ำ Food Blog ดู Blog ดาวริมทะเล Travel Blog ดู Blog กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น หลับฝันดีค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 11 กุมภาพันธ์ 2557 22:39:05 น.

ทักทายดึกๆครับ คุณก๋า โชคดีก็ได้อภิชาตบุตร โชคร้ายก็ได้อวชาตบุตร มาแปะหัวใจ+โหวตครับ คุณก๋า กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog   โดย: เศษเสี้ยว 11 กุมภาพันธ์ 2557 23:53:40 น.

สวัสดีค่ะ พี่ก๋า และน้องหมิง.... นันทน์หายไปนานเลยย แหะๆ ความคาดหวัง มักทำร้ายเรา ส่วนความหวัง มักทำให้ใจเบิกบาน กว่านันทน์จะค้นพบจุดนี้ที่เป็นสุข... ถูกความคาดหวังทำร้ายมานานเลยค่ะ. ^____^   โดย: วนานันทน์ IP: 58.11.37.175 12 กุมภาพันธ์ 2557 0:12:37 น.

ในสังคมแบบนี้ไม่แปลกที่พ่อแม่จะคาดหวัง ผมเชื่อว่าเด็กหลายๆ คนโตขึ้นมาเค้าไม่โทษพ่อแม่หรอก เพราะปฏิเสธไม่ได้ว่ามันมีพวกขี้อวดในสังคม แล้วเราอาจยังต้องพึ่งพาอาศัย หรือคบหาคนเหล่านั้น ถ้ายังอยู่ในสังคมก็ต้องพยายามทนๆ เอา   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 12 กุมภาพันธ์ 2557 0:23:03 น.

สวัสดีรอบดึกมากๆน้องก๋า ประเด็นนี้ เห็นด้วยสุดๆค่ะ "ในฐานะของพ่อแม่คนหนึ่ง ที่ไม่ควรรักลูกมากเกินไป จนเผลอทำร้ายลูกในนามของความรัก และความห่วงใยที่มากเกินไป" บางทีก็ทำได้ยากนะคะ   โดย: anigia 12 กุมภาพันธ์ 2557 1:58:23 น.

เดี๋ยว มา ใหม่ เนาะ..   โดย: foreverlovemom 12 กุมภาพันธ์ 2557 3:53:16 น.

ขอบคุณโหวตค่ะคุณก๋า พี่ก็ยังฝันอยู่นะ อยากมีบ้านริมน้ำ... หนึ่งความคิด...ไม่มีจำหน่ายเหรอ เสียดาย... พี่ชอบทั้งคู่แหละ ทั้งสำนวนแปล ทั้งภาพถ่าย...คงลงตัวพอดีเลยเนอะ ถ้าเทียบกับสมัยเราๆ ยังเด็ก หนังสือหนังหาไม่ค่อยมีให้เลือกมากนัก เดี๋ยวนี้พี่ว่าเด็กอ่านหนังสือเยอะขึ้นนะ (อย่าสนใจผลสำรวจ เห็นแล้วเคืองสุดๆ) อาจจะเพราะหน้าตาหนังสือทำให้น่าหยิบขึ้นมาอ่านมากขึ้นด้วย   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 12 กุมภาพันธ์ 2557 5:53:53 น.