:: คายความทุกข์ - กับดักแห่งความเศร้าโศก ::
:: คายความทุกข์ - กับดักแห่งความเศร้าโศก ::
เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า
วันที่สูญเสีย เป็นวันแห่งความสิ้นหวัง เหมือนชีวิตพ่ายพัง และความฝันพังทลายลงไปพร้อมกับความเป็นจริง
ร่ำร้อง โศกสลด คร่ำครวญ หวนไห้ คนรอบกายล้วนคอยปลอบประโลม แต่ความทุกข์ยังถั่งโถมโหมใจกาย ความห่วงใยจากใครๆ ไม่อาจพังทลายกำแพงแห่งความเจ็บปวดภายในใจได้เลย
กับดักแห่งความเศร้าโศก
เสียใจซ้ำแล้วซ้ำอีก เสียใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า ร้องไห้เป็นพันๆหน
ขณะที่เราเจ็บปวดมากที่สุด ใจได้ระบายความทุกข์ออกมา ผ่านรอยน้ำตาอาลัย ผ่านถ้อยคำคร่ำครวญหวนรำลึก อย่าเก็บความเศร้าไว้ในส่วนลึก อย่าผนึกความเจ็บปวดแนบไว้ในความทรงจำ
จงผลักมันออกมาด้วยการคิด คิด คิด ทุกข์ ทุกข์ ทุกข์ ทุกๆความคิดที่เราคิดถึงความทุกข์ จะค่อยๆปลุกตัวเราให้ตื่น และฟื้นคืนชีวิตให้เริงรื่นจากความทุกข์ระทม
เมื่อยอมรับความจริงอย่างที่เป็น ก็จะเห็น... ว่าเราไม่ได้เป็นคนเดียวบนโลกนี้ที่โศกเศร้า จะได้พบว่า.... เราไม่ได้อยู่ลำพังอย่างเดียวดายในโลกเหงา
ยังมีคนอีกมากมายอยู่รอบข้าง แม้คนเหล่านั้นไม่อาจซึมซับรับรู้ความทุกข์ทั้งหมดที่มีในใจเรา แม้เขาเหล่านั้นไม่อาจแบ่งเบาทุกข์ท่วมทับชีวิต ที่เรากำลังเผชิญหน้าอยู่ได้เลยก็ตาม
จะหลุดพ้นจากกับดักแห่งความเศร้าได้ ก็ต่อเมื่อเราได้จมอยู่ในหล่มหลุมแห่งความรวดร้าว อย่างเนิ่นนานพอและถึงขีดสุด เมื่อทุกข์ทนจนถึงที่สุด จะมาถึงจุดที่จะหลุดพ้นจากทุกๆความเศร้าที่เคยมี
วันนั้น คือ วันที่น้ำตาแห้งเหือด เป็นวันที่ความเศร้าโศกไม่อาจทำร้าย คือ วันที่ดอกไม้คลี่คลาย และชีวิตได้เปล่งประกายแสงแห่งชีวิตขึ้นอีกครั้ง
ถ้ายังท้อ --- จงท้อ ถ้ายังทุกข์ --- จงทุกข์
แต่อย่าลืมเปิดโอกาสให้ตัวเองได้กลับมาใช้ชีวิต อย่าลืมให้โอกาสตัวเองกลับมายิ้มร่วมกับคนรอบข้าง อย่าทิ้งโอกาสที่จะมีความสุขครั้งใหม่
ชีวิตคนเราเริ่มต้นใหม่ได้ในทุกครั้งที่ล้ม
เมื่อเข้าใจความทุกข์ว่าเป็นเรื่องธรรมดา ที่จะเกิดขึ้นกับใคร เมื่อไหร่ ที่ไหนก็ได้ แล้วมีเหตุผลอะไรที่ตัวเราจะถูกยกเว้นโดยไม่ต้องทุกข์
จะออกจากกับดักแห่งความทุกข์ได้ ต้องเข้าไปอยู่ในกับดัก ต้องถูกกับดักงับ ก่อนเรียนรู้วิธีงัดกับดักให้อ้าออก และพาตัวเองออกมาจากวังวนแห่งทุกข์
แม้ไม่ง่ายที่จะผ่านความทุกข์เศร้าโศกในใจ แต่ทุกคนผ่านมันได้ด้วยความ เข้าใจ
เข้าใจทุกข์ เรียนรู้ที่จะอยู่กับทุกข์ ปลดปล่อยความทุกข์ ไม่ต้องคิดทำลายทุกข์ เพราะทุกข์นี้ดับไป ทุกข์ใหม่ก็เกิดขึ้นอีก แต่ถ้าเราเข้าใจความทุกข์ เข้าใจการเกิด การดำรงอยู่ และการดับไปของทุกข์
แม้ทุกข์จะทำร้ายใจได้ แต่จะทำร้ายได้ไม่นาน
เมื่อเข้าใจทุกข์ จะเข้าใจธรรม เมื่อเข้าใจธรรม จะเข้าใจตัวเอง
เมื่อเข้าใจตัวเอง กับดักหรือความทุกข์เศร้าใดใด ก็ไม่อาจทำร้ายทำลายเราได้อีกเลย
Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2557 |
|
51 comments |
Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2557 6:27:41 น. |
Counter : 1742 Pageviews. |
|
|
คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ กะว่าก๋า เรียบร้อยแล้วนะคะ
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
สวัสดียามเช้าค่า