อธิบายได้น่าสนใจมากค่ะ ^_^

อรุณสวัสดิ์ตอนเช้าๆค่ะพี่ก๋า กำลังยุ่งๆกะชีวิตพอดี ทำให้ว่างยากจัง...นะค่ะ

โดย: Tonkra49 วันที่: 1 มีนาคม 2554 เวลา:5:29:53 น.

สวัสดีพี่ก๋า มาดาม และ หมิง หมิง

ถูกใจกะคำถาม
สมใจกะคำตอบจริง ๆ ค่ะ

สรุปต้องทำตัว ทำใจ ให้ว่าาง อย่าไป ถือ ไป แบก ไว้ให้มาก ??
แต่บางทีก็หลงลิม ลืม "วาง" ค่ะคุณก๋า

สวัสดีค่ะน้องก๋า
ไฟดับทั้งวัน แถวบ้านพี่ก็ดับบ่อย ถ้าไฟดับวันที่พี่เร่งทำงาน สุดจะบรรยาย

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า

ถูกใจคำถามในวันนี้ของน้องดีดี
ที่ทำให้มีคำตอบดีดี ให้เพื่อนๆได้อ่านกันอีกแล้ว



แอมอร

อรุณสวัสดิ์เจ้า อ้ายก๋า น้องหมิง หมิง มาดาม..
ตอบคำถามวันนี้ได้ครอบคลุม และดีขนาดเลยเจ้า..

อารายกันนี่ มาแล้วก็จากไปปปปปปป

มานว่างจริง ๆ น่ะ คุณก๋า 5555

หวัดดียามเช้าค่ะพี่ก๋า
ในความว่าง มีอะไรน้อ

วันนี้คุณก๋าตอบคำถามได้โดนใจมากค่ะ

ความว่าง กับการวาง .. ..............<<ชอบๆๆ


...


ตอนนี้มีโครงการเล่นสนุกของบล็อกทำอาหาร
รางวัลคงไม่ต้อง
คะแนนโหวตก็ไม่ต้อง
แต่ดาวจ๋าต้องการกำลังใจค่ะ
เพราะดาวจ๋าถนัดทำขนม
โดนชวนมาทำอาหารคาวแบบนี้ทำเอา คิดหนักเลย 555

ดูรางวัลของที่1 จากโครงการนี้ Food for fun ซะก่อน

แล้ววันนี้หมิงหมิงหายไปไหนน๊า

ชีวิต ..ถ้ารู้จัก .. วาง ..
คือคำตอบ .. ของทุกอย่างได้ :)


คำตอบวันนี้ อิ่ม .. ในความรู้สึกมากๆๆๆต่ะ
ขอบคุณพี่ก๋ามากค่ะ



เมื่อกี้ใจแป๊วเลย .. เน็ตเข้าไม่ได้
พี่ก๋าทำงานอย่างมีความสุขทั้งวันนะคะวันนี้

สวัสดีค่ะคุณก๋า

อากาศเดี๋ยวนี้ร้อนนะค่ะ ร้อนอ้าว ร้อนมากมาย
นอนในห้องเปิดแอร์มาเย็นสบาย พอเปิดประตูเดิน
ออกมาจากห้อง ร้อนเหงื่อตกซ่กเลยค่ะ ... เหมือนว่า
แอร์เมื่อกี้ไม่ได้ช่วยอะไรเลยเหมือนกันเน๊าะ ...

ความว่างเปล่า .. เราว่ามันก็เหมือสมองอ่ะค่ะ
คนมีบางทีก็เอาไว้คิดดี แต่ว่าบางทีก็เอาไว้คิดไม่ดี
เพราะฉะนั้นสำหรับเราแล้วเราก็มองเห็นว่า
ความว่างเปล่าอยู่ที่ จิตใจ ค่ะ จะมองจะคิดอะไร
ให้ดียามว่างก็จะบรรเจิด แต่ว่าถ้าคิดไม่ดี ก็ไม่ดีไปเลย
เหมือนกันค่ะ

ทักทายยามเช้าจ้า
ชอบหัวข้อวันนี้จ้า

งานสุมกองเต็มโต๊ะ
บ้านไม่ได้กวาด
ชามก็ไม่ได้ล้าง
.
.
.
ว่าง....ไม่มีคนช่วยล้างนี่นา

อิอิอิ

เป็นคำถามที่ตอบยากจริงๆค่ะ แต่คุณก๋าตอบได้ดีสมเป็นก๋าราณีจริงๆ

สวัสดีค่ะ...อยากว่าง.อยากวาง...

อยู่นิ่งนิ่ง...อยู่กับลมหายใจตัวเอง...

แค่อยากพักให้เหนื่อย...

ขอบคุณข้อคิดดีดี...

ในวันดีดี..สีชมพูค่ะ...

ก๋าราณีคัมแบ็ค เย้ๆๆๆ

Orkut Scraps

............................
เยี่ยมยอด...เป็นที่เข้าใจครับ

อรุณสวัสดิ์ครับ...

ถ้าคิดจากความว่าง
ย่อมเกิดปัญญา
เห็นด้วยครับ

ก๋าราณีห่างหายไปจากบล๊อกนานพอควรนะครับ

อยากอยู่ว่าง ๆ
ใช้ทุกนาทีกอดหมิง หมิงจัง

สวัสดีครับคุณก๋า

ผมลืมไป ที่จริงต้องใส่ไปอีกข้อ ในบล็อกใหม่ของผม เมื่อผมขอเธอ....

เธอตอบทันทีทันใดว่า...

"ไม่ว่าง.."

แหม..คุณ ทำอย่างนั้นใช้เวลาไม่นานหรอกน่า 555

แต่ถ้ารู้จัก “วาง”
มันก็ “ว่าง” ของมันเอง.

ชอบประโยคนี้มากเลยครับ จะเก็บไว้สอนตัวเองครับ

สวัสดียามเช้าค่ะคุณก๋า
เมื่อวานกำหนดหน้าบล็อก (โดยที่ลืมไปว่า บล็อกนั้นอัพไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แล้วแก้ไว้เป็นVIP) ต่อมาไอไปทำบล็อกเพลงเหมันต์ฯ มันเศร้า ๆ เกินเหตุไป ก็เลยกลับมากำหนดหน้าบล็อกป๋าเดปป์นั้นอีกที ซึ่งลืมแก้ไขว่าเม้นท์ได้ทุกคน อิอิ ต้องขออภัยนะคะ..

ว่างว่าง วางวาง

ไม่วางก็ว่างได้
ไม่ว่างก็วางได้

วางวาง ว่างว่าง


ไม่ว่าว่างหรือวางคืออะไร
แค่ไม่หยึดหมายในว่างหรือวางเลย




สวัสดียามเช้าครับพี่ก๋า
กลับจากเสม็ดผมเลยเสร็จไข้หวัดเลยครับพี่ 555++

สวัสดียามสายของเดือนใหม่ค่ะคุณก๋า ..
ภาพน้ำไหลลงก้อนหินสวยงามมากๆ ค่ะ ดูแล้วได้ข้อคิดอีกละ ..
ขอให้ไฟฟ้ามาเร็วๆ นะคะ ..

สวัสดีค่ะคุณก๋า

แบบนี้ต้องไปจัดพื้นที่วาง เพื่อให้มันมีที่ว่างบ้างและ

อยู่กับสิ่งที่ไม่ว่างบ้างก็ได้
แต่ถ้ารู้จัก “วาง”
มันก็ “ว่าง” ของมันเอง.


.........

ดีจัง..อ่านแล้ว "ว่าง" ขึ้นมาในทันใด

ต้องมีพื้นที่ว่างว่าง
จึง “วาง” ได้
วางแล้วไม่ใช่ว่า “ว่าง”

อยู่กับสิ่งที่ไม่ว่างบ้างก็ได้
แต่ถ้ารู้จัก “วาง”
มันก็ “ว่าง” ของมันเอง.


^
^
^
ชอบบทสรุปของบล็อกวันนี้ค่ะ
แต่ตอนนี้ว่าง(จากงาน)มาอ่านบล็อก อิอิอิ

บทที่สามนี่จับใจมาก
อ่านจบปั๊บ กระจ่างปุ๊บเลย

สวัสดีเช้าวันอังคารค่ะ น้องกำ

พี่พยายามวาง แต่ก็วางไม่ลง มันก็เลยไม่ว่างอยู่อย่างนี้น่ะค่ะ

สวัสดีค่ะคุณกะว่าก๋า เมื่อวานตอนเย็นเลิกงานกลับบ้านกิ่งขับรถออกจากที่ทำงาน เอ๊ะเสีงดังหวีดๆ เสียงอะไรดังนะ แต่กิ่งก็ยังขับไปที่หมายคือตลาดพระบาทเพื่อหาซื้อกับข้าวและของกิน ขณะที่นำรถเทียบชืดฟุตบาทแล้วเบาเครื่องกำลังจะดับ เอ๊ะ ควันอะไรลอยออกมาจากกระโปรงรถเต็มไปหมด
ใจหายวาบ รึแก๊สจะระเบิด ตกใจมากอกสั่นรีบคว้ากระป๋าถือดับเครื่องรถกระโดออกมานอกรถทันที มายืนมองควันยังมีพุ่งขึ้นมามากมาย ทำไงดี รีบโทร.หาช่างก่อน ควันก็มากขึ้น ผู้คนแถวนั้นแตกตื่น พากันหลบรถกิ่งเป็นแถว มองหาใครดี ขับรถคนเดึยวด้วย ไม่มีใครเลย มีคนทำงานการไฟฟ้าเข้ามาดูอยู่
แล้วก็เปิดกระโปรงหน้ารถขึ้น ควันพุ่งขึ้นมาเลย
เค้าบอก หม้อน้ำแห้ง กิ่งบอกเช็คทุกเช้าเติมตลอด เริ่มมีคนมุงแล้วทุกคนมีความเห็นเหมือนกันหมด หม้อน้ำแห้ง
พอช่างมาถึง เปิดดูหม้อยังมีน้ำเต็ม เคาเช็คไปเช็คมา ปรากฏว่าพัดลมระบายความร้อนไม่ทำงานช็อตไหม้ ต้องเปลี่ยนพัดลม โห...เลยต้องเปลี่ยนตรงนั้นเลย เสียไป 1200 บาท กลับเข้าบ้าน 2ทุ่มแล้ว โอย เหนื่อย เพลีย
วันนี้สตาร์ทติด เสียงดังอีกแล้ว ใจไม่ดี โทร.ถามช่าง เค้าบอกสงสัยสายพาน ต้องเอาไปตั้งใหม่อีกเพราะเมื่อวานโดนความร้อนสายพานก็มีปัญหา
กิ่งปวดหหัวไปหมดวันนี้ ทำไมรถจึงวุ่นวายอย่างนี้เนาะ
วันนี้คุณก๋าไม่อยู่บ้านคงเข้ามาอ่านนะคะ กิ่งเเล่าให้ฟังค่ะเพื่อจได้ระมัดระวังรถด้วยนะคะ เป็นอะไรได้ทุกเมื่อค่ะ
เมื่อวานนี้อกสั่นขวัญหายหมด เฮ้อ...

คิดถึงน้องหมิงหมิงจัง

สวัสดีค่ะ พี่ก๋า
...
มีความสุขมากมากนะคะ

สงสัยเล็กๆค่ะว่าทำไมอ่านสิทธารถะแล้วคุณก๋าจึงไม่คิดอยากบวช

ตอนเราอ่าน เราอาจอยู่ในวัยค้นหามั้ง เนื้อหาเลยกระแทกใจค่ะ

เรายังไม่เคยลองเอากลับมาอ่านในวัยนี้เลย บางทีความคิดอ่านจากหนังสืออาจเปลี่ยนก็ได้ ไว้อ่านซ้ำเมื่อไร จะมาแลกเปลี่ยนกับคุณก๋านะคะ

ช่วงนี้ e book เรื่องชาติสุดท้ายของหลวงตามหาบัวกำลังเป็นที่กล่าวขวัญ ไม่ทราบว่าคุณก๋าได้รับด้วยหรือเปล่า ถ้ายังเราจะส่งให้ค่ะ

เจอไปซะ 3-1 เฮ้อ --- เซ็งห่านเลยครับคุณเวย์
^
^
^
เซ็งหงส์นี้แหละคุณก๋า อย่าได้เซ็งห่านเลย 555+

โอ้ ตอบได้ลึกซึ้งกินใจจริงๆค่ะน้องก๋า ขอคารวะ

น้องหมิงหมิงเก่งมากๆเลยไม่ร้อง แปงนี่เข้าร.พ.โดนเจาะเลือดไปตรวจ ก็มีร้องบ้าง แต่ไม่งอแงเสียงดัง แต่ก็จัดว่าพัฒนาการดีขึ้นเป็นลำดับจากที่เข้าร.พ.บ่อยโดนฉีดยาเจาะเลือดทุกครั้ง จากร้องมากก็เริ่มน้อยลง

สวัสดีครับ...
สบายดีนะครับ...

เหมือนพี่ก๋าเคยเขียนเรื่องมะเหงกเขกหัวมาครั้งนึงแล้ว มใช่รึเปล่าครับ เหมือนเคยอ่านแล้วเลย

ขอให้ไฟมาเร็วๆ นะครับ

สัจธรรมว่างนี่หนูก็เข้าถึงนะ

ตอนสอบทำไมหัวมันชอบว่างๆๆๆก็ไม่รู้อะ

ดีจ้าน้องก๋า

คนพันธุ์ต๊องมาคอมเม้นท์ 555

เรื่องคอมเม้นท์ยาว ๆ หน่ะ อย่างพึ่งติดใจเน้อ เพราะพี่มันคนบ้า ๆ บอ ๆ ช่วงนี้เป็นช่วงโปรโมชั่น ถ้าเป็นนักเขียนก็ต้องบอกว่ามือกำลังขึ้น หรือที่เขาบอกกันว่ากำลังได้อารมณ์ ใครอย่ามาขวาง ที่เขาชอบบอกว่าต้องบิ้วอารมณ์กันนั่นหน่ะถึงจะเกิดงานศิลป์ แต่ถ้าช่วงไม่มีอารมณ์หล่ะก็งานจะไม่มี เงินก็ไม่มา แบบว่าคอมเม้นท์สั้นกระจิดนึง

ทีนี้มาเรื่องนี้ก่อนเดี๋ยวลืมอีก ได้ยินข่าวแว่ว ๆ ว่าหมิงน้อยจะเข้าโรงเรียนละ ถ้านับคร่าว ๆ หมิงน้อยน่าจะอายุประมาณ 2.6 ขวบ อาจจะนับคลาดเคลื่อนได้เน้อ แต่พี่นับจากที่น้องก๋าคอมเม้นท์พร้อมรูปหมิงน้อยครั้งแรกหน่ะ 15 ก.ค.50 ปีนี้ดูท่าจะยังไม่ใช่เกณฑ์ที่หมิงน้อยจะเข้าเรียนเลยนิ แต่บางคนก็ให้เข้าเตรียมอนุบาลตั้งแต่ 3 ขวบ

อันนี้ก็แล้วแต่คุณพ่อ คุณแม่นะค้า สไตล์ใครสไตล์มัน เพราะบ้านพี่เองก็มีหลากหลายเวอร์ชั่น(ตามสไตล์ครอบครัวคนจีน) บางบ้านก็ให้ลูกเตรียมอนุบาลตั้งแต่ 2 ขวบ เรียนอินเตอร์บ้าง เรียนเอกชนขึ้นชื่อบ้าง แต่บางบ้านก็ให้เรียนตามเกณฑ์ 4 ขวบ เรียนโรงเรียนวัดบ้าง เรียนโรงเรียนหลวงบ้าง สุดท้ายหนทางข้างหน้าเหมือนกันเป็นขี้ข้า(ขอโทษที่หยาบคาย) เป็นมนุษย์กินเงินเดือน ได้เงินเดือนเดือนละหลายหมื่น แต่สุดท้ายก็หมดไปกับการผ่อนรถ ผ่อนบ้าน ผ่อนมือถือ ผ่อนเครื่องเสียง ผ่อนทีวี ผ่อนดีวีดี ผ่อน ผ่อน ผ่อน บลา บลา........ ไม่เหลือเงินซักแดง เพราะไอ้ที่ผ่อนเนี่ยเงินอนาคตทั้งนั้น ไปหยิบมาใช้ซะก่อนแล้ว

ส่วนบ้านโอ๋หน่ะเหรอ พ่อจบแค่ ม.3 แม่จบแค่ ป.7 แต่ลูกปลื้มมาก พูดได้ไม่อายปาก เพราะความรู้ทางวิชาการน้อยแต่ประสบการณ์การดำรงชีวิตหน่ะเหลือเฟือ เพราะทำงานหนัก ก็เลยใช้จ่ายเบามือ เหลือเงินส่งเสียให้น้องๆ เรียนจนจบปริญาเอก 1คน ปริญญาโท 3 คน ปริญญาตรี 1 คน กับลูก ๆ อีก 2 คนจบปริญญาโทได้สบาย ๆ

ความรู้ทางวิชาการ ถามว่าสำคัญมั๊ย มันก็สำคัญแต่ไม่มีก็หาเพิ่มเติมได้ ทางอากู๋งัย (กูเกิ้ลหน่ะ) โอ๋อยากรู้อะไรก็search แล้วก็อ่าน แต่ประสบการณ์ชีวิตความรอบรู้ต้องเป็นการสั่งสมและเก็บเกี่ยวด้วยตนเอง ไม่มีในตำรานอกจากจะได้รับการถ่ายทอดจากผู้มีประสบการณ์

ความรู้ทางวิชาการสามารถทำให้เราคิดอะไรเป็นขั้นตอน เป็นระบบมากขึ้น เข้าใจหลักเหตุและผล ถ้าคิดง่ายๆก็เปรียบกับการวาดรูปละกัน ก่อนอื่นก็ต้องร่างโครงก่อน วาดกลม ๆ หรือสี่เหลี่ยมที่เป็นกรอบก่อน มันก็เหมือนกับเรามีความรู้ทางวิชาจึงกำหนดกรอบ ขอบเขต โครงร่างก่อน

ส่วนความชำนาญ ความรอบรู้ที่เกิดจากประสบการณ์ก็เหมือนกับการระบายสี หากผสมสีไม่ดี สีก็จะเข้มไปหรืออ่อนไป หรือไม่ก็ผิดเพี้ยนไปจากสีที่เราต้องการ แล้วหากไม่มีความชำนาญสีก็จะหลุดออกจากกรอบที่เรากำหนดไว้

โอ๋ก็เลยคิดว่า วิชาการก็สำคัญแต่ไม่ถึงกับถ้าขาดแล้วจะตายแต่ถ้ามีไว้บ้างก็ดี ส่วนประสบการณ์ก็สำคัญไม่ยิ่งหย่อน ถ้ามีส่วนผสมที่เหมาะเจาะก็จะเป็นอะไรที่ลงตัว ไม่ต้องมาก ไม่ต้องน้อยแต่พอดี พอดี

โอ๋ชอบสไตล์การเลี้ยงหมิงน้อยของคุณก๋ามาก ถึงมากที่สุด เอ้ามากสุดสุดไปเลยละกัน ถ้าคิดในมุมกลับ การเกิดเป็นเด็ก หรือเป็นลูก ช่วงชีวิตหนึ่งจะได้เล่นซนแบบนี้ซักกี่ครั้งกันเชียว ช่วงชีวิตหนึ่งเราจะได้ใช้ชีวิตแบบเด็ก ๆ ซักกี่ครั้งกันเชียว ถ้าโดนจำกัดซะแล้วชีวิตคงห่อเหี่ยวแย่ พอนึกย้อนไปตอนเด็ก ๆ ก็โชคดีเหมือนกันที่ได้เต็มที่กับชีวิตวัยเด็ก เล่นทั้งวัน ซนทั้งวัน พอ4ขวบก็เข้าโรงเรียนใกล้บ้านแค่ 5 นาทีก็ถึงไม่ต้องตื่นแต่เช้า รถก็ไม่ติด เข้าง่ายอีกต่างหากเพราะเป็นเด็กโควต้า บ้านใกล้โรงเรียน กว่าจะเรียนภาษาอังกฤษก็โน่น ป.5 (แต่ก็แทบกระอักตอนเข้า ม.1 เพราะย้ายไปเรียนเอกชนนี่หล่ะ)

เหตุผลที่ชอบแนวการเลี้ยงลูกของน้องก๋าเพราะ ชีวิตจะสนุกสุด ๆ เมื่อพ่อแม่ไม่ขีดกรอบให้ลูก บอกตรง ๆ เห็นหลายบ้านละ ไม่ต้องอื่นไกลในบ้านนี่หล่ะ บางครอบครัวเล็งเลย อนุบาลเข้าที่นี่ ม.ต้นต่อที่นี่ ม.ปลายต่อที่นี่ มหาวิทยาลัยเรียนที่นี่ เสาร์ อาทิตย์ลูกอยู่ที่โรงเรียนกวดวิชา เหมือนเอาชีวิตไปทิ้ง แทนที่จะมีกิจกรรมครอบครัวสนุก ๆ ร่วมกันวันเสาร์อาทิตย์ ไม่รู้ซินะ ใครหลายคนคงหาว่าบ้า ถ้าทำแบบนี้ก็ไม่มีอนาคตกันพอดี

โอ๋พึ่งรู้ว่าอนาคตมันอยู่ที่พนักงานกินเงินเดือนสูง ๆ นี่เอง แล้วก็เป็นขี้ข้าบัตรเครดิต บอกได้คำเดียวว่าโอ๋ไม่มีบัตรเครดิตแม้แต่ใบเดียว เพื่อสร้างวินัยในการใช้จ่าย เงินที่ผ่านมือ มันย่อมทำให้เราเห็นค่าของเงิน หยาดเหงื่อและความเหนื่อย ถ้าอยากซื้ออะไรก็เก็บเงินเอาไม่มีการผ่อนทั้งสิ้น อย่าบอกนะว่ากว่าจะเก็บเงินครบก็พอดีคนอื่นสอยไป โอ๋ก็จะคิดว่าเออชั่งมันมันไม่ใช่ของเรา ดีซะอีกเอาเงินเก็บเข้าธนาคารไปลงทุนกองทุนได้ดอกเบี้ยกลับมาอีกต่างหาก (เจ้ยยยยย ไปไกลถึงพลูโตอีกแล้วอ่ะ - -")

เอาเป็นว่าคุยสนุก ๆ แค่เปิดมุมมองของตัวทางฝ่ายโอ๋น้องก๋าฟังเท่านั้นเอง ยังมะเข้าเรื่องหัวข้อเลย ขออีกภาคนะ

สวัสดีตอนใกล้เที่ยงครับอ้ายก๋า

ผมอยาก "ว่าง" บ้างจัง แต่ทำไม่ได้สักที

วันนี้ไม่ไตรภาคเลยอ่ะ น้อยหน้าเชร็คนะเนี่ย เหอ เหอ >_<

เรื่องความว่าง มันเหมือนขอเวลานอกมั๊ยอ่ะ 555 อะไรของมันฟระเนี่ย

ก็ถ้าไม่มีขอเวลานอก เราจะมีเวลาปล่อยวางเหรอจ้ะ ถ้ากำลังทะเลาะกันอยู่ แล้วมีคนกลาง กรรมการก็ได้เอ้ามาช่วยห้ามทัพแล้วแยกย้ายกันไป ต่างฝ่ายต่างมีเวลาอยู่กับตนอง ก็จะมีเวลาว่างได้คิดได้ไตร่ตรองสิ่งที่กระทำไป

หรืออย่างถ้าเรากำลังทุกข์ใจ ไม่ว่าจะเรื่องความรัก หน้าที่การงาน การศึกษา แล้วเราก็กำลังหมกมุ่นอยู่กับมันจนไม่สามารถเอาตัวออกห่างจากมันได้ หากมีเพื่อนหรือใครสักคนที่เป็นคนกลาง มาพาเราออกไป อาจจะพาไปเที่ยว พาไปวัด พาไปคุย ไม่ใช่สถานที่อโคจรเน้อ แล้วเราก็มีเวลาได้ถอยห่างจากความทุกข์ มันก็จะมีพื้นที่ว่าง ๆ เกิดขึ้นมากพอให้เราได้คิดทบทวนสิ่งต่าง ๆ จนสามารถที่จะแก้ไขปัญหาได้

จะว่าไปไม่รู้อีกหล่ะ ได้แต่จำใครเคยเขียนไว้ก็ไม่รู้ว่า อ้ะน่าจะน้องก๋านี่หล่ะ แต่เกี่ยวกับความรักหล่ะมั้ง เขียนหนังสือต้องมีเว้นวรรค ถ่ายรูปวาดรูปต้องมีพื้นที่ว่าง ประมาณนี้หล่ะมั้ง มันถึงจะทำให้หนังสือน่าอ่าน รูปน่ามอง อื้มรู้สึกพื้นที่ว่าง ๆ มันมีประโยชน์จริงจริ้ง แต่คนว่างงานคงแย่หน่อยนะชั่วโมงนี้ ของแพง(เหน็บแนมอีกแล้ว 555)

เอาหล่ะพอดีกว่า เดี๋ยวจะเถลไถลอีก น้องก๋าเบื่อแย่ ป้าเนี่ยมาบ่นอะไรไม่รู้ได้ทุกวัน

ปล.พึ่งรู้ว่าตารางเวลาตัวเองหน่ะ ว่างช่วงนี้ พอคอมเม้นท์ให้น้องก๋าก็จะจับเวลาดูซิว่าใช้เวลานานแค่ไหน เพราะบางวันเปิดหน้านี้ทั้งวันก็พิมพ์ไม่เสร็จซะที ทำงานไปด้วยเล่นเน็ตไปด้วยก็งี้หล่ะ ซักวันเหอะ พ่อจะไล่ออกจากงาน 555

ว่าง...แล้วก็มาอ่าน
แล้วก็เต็มกลับออกไป

ทักทายสวัสดีกับคุณก๋า ช่วงพักเที่ยง ทานข้าวมื้อกลางวันอิ่มๆ อร่อยๆ ครับ

ซอบฮูบเจ้า

วันนี้ งง แฮะ

สงสัยในสมองมีแต่คำถาม
ไม่มีที่ว่างให้คิดตามที่คุณก๋าเขียนแน่เลย

^o^

สวัสดียามเที่ยยงค่ะ
ทานข้าวเที่ยงยังคะ

กด like ให้หลายๆทีเลยค่ะพี่ชาย

สวัสดีต๋อนบ่ายจ้า
บางทีไม่ว่างแต่กะเหมือนว่าง อิอิ

น้องก๋า พี่ต้องโหวตในหัวข้อธรรมะสะกิดใจป่ะคะ กลัวเลือกผิดหัวข้อ

อ่านช่วงแรก งง ยังจับต้นชนปลายไม่ถูก แหะ คือไม่รู้
ว่าจะวางตน อยู่ที่รู้ หรือ ไม่รู้ดี
เดี๋ยวหลวงพ่อจะให้เข็กหัว ยิ่งมีผมน้อยอยู่ด้วย 555

พออ่านช่วงที่ 2 อ๋อเลยครับ แต่ไม่บอกหรอกว่า วางตน
ไว้ตรงไหน.

สวัสดีค่ะ พี่ก๋า
หอบความหอมของดอกโมกมาฝากค่ะ

ครอบครัวน้องหมิงหมิง...สวัสดียามบ่ายค่ะ

ปล.ชอบจังเลยวันนี้กับคำว่าว่าง

เสียดายเนาะพี่ไหมเก็บมาตั้งนานพึ่งเอาไปแลกหนังสือมือสองค่ะ

คุณก๋าตอบเหมือนไม่ได้ตอบ แต่อ่านแล้วเข้าใจค่ะ

เราจะว่างหรือไม่ว่าง น่าจะอยู่ที่ใจค่ะ ถ้าใจวางได้ก็ว่างเมื่อนั้น

ขอให้งานของคุณก๋าราบรื่นเรียบร้อยนะคะ

ดีคับท่านลุงก๋า

หลวงพ่อบอกว่า ไม่ต้องไป "วาง" เพราะทุกอย่าง "ว่าง" อยู่แล้ว
ปฏิบัติธรรม ก็เหมือนไปยึดติดกับการปฏิบัติมากเกินไปเนาะ ทุกข์อีก

อยู่กับสิ่งที่ไม่ว่างบ้างก็ได้
แต่ถ้ารู้จัก “วาง”
มันก็ “ว่าง” ของมันเอง.


ชอบๆ พี่ชอบอ่ะ

อยากทำมั่งถ้ารู้จักวางมันก็ว่างเองเนอะ

บางทีทำไรเยอะๆ มันก็เหนื่อยเหมือ่นกันเนอะ

เวลาก็ไม่ค่อยจะมี มนุษย์ในเมือง

ตื่นเช้าทำงาน ตกดึกก็นอน

วนเวียนอยู่อย่างเงี้ย

วันนี้เปิดบล็อกแปลกใจจังน้องหมิงหมิงหายไปไหนอีกแล้วน้อ อ๋อ...เข้าใจแล้วครับ วันนี้อ่านในความว่าง....มีอะไรอยู่ในนั้น อยากบอกว่า....เล็กก็อยากวางแล้วอยู่ว่างๆบ้างจัง แต่ถ้าวางเพื่อว่างในวันนี้ พรุ่งนี้เหนื่อยกว่าวันที่วางเพื่อที่จะว่างอีกแน่ะค่ะ

ก๋าเจ๋งนะเวลาเปรียบเทียบไรออกมา
อย่างที่บ้านพี่ ที่ว่า…ฟ้ากับน้ำ เหมือนเป็นกระจกเงา
ซึ่งส่องความงามสะท้อนเข้าหากัน…

อย่างวันนี้ก็ด้วยเจ๋งมากค่ะ

ถ้ารู้จัก "วาง" มันก็จะ "ว่าง" ของมันเอง


มีหลายคนได้อานิสงส์จากน้องดีไปด้วย


ขอบคุณทั้งคำถาม...และคำตอบจ้ะ

ต้องมีพื้นที่ว่างว่าง
จึง “วาง” ได้
วางแล้วไม่ใช่ว่า “ว่าง”

อยู่กับสิ่งที่ไม่ว่างบ้างก็ได้
แต่ถ้ารู้จัก “วาง”
มันก็ “ว่าง” ของมันเอง.

""""ชอบจัง ความหมายดี แถมภาษาสวยอีกด้วย""""
สวัสดีค่ะคุณก๋า

ชอบทั้งคำถาม และคำตอบเลยค่ะพี่

น้องหมิง หมิง

ยุ่งกว่างานอีกเหรอค่ะ คุณก๋า

สมกับฉายา...พญาลิงน้อย จริงๆ

สวัสดีค่ะคุณจขบ. วันนี้ออยเอาลิงก์มาฝากค่ะ
รบกวนชวนกรอกแบบสอบถามให้หน่อยนะค่ะ แบบสอบถามนี้เป็นงานวิจัยเรื่อง คนไทยกับwebblog ของออยเองค่ะ รบกวนด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะhttps://spreadsheets.google.com/viewform?formkey=dGtsbnRod1ZUbEVDU3U4UzhGM09mOHc6MQ

หวัดดียามเย็นจ้า ช่วงนี้ งานยุ่งมากมายเลย กว่าจะเข้ามาได้ เย็นทุกทีเลยอ่ะ

เป็นไงบ้าง สบายดีนะจ๊ะ อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลตัวเองและครอบครัวนะครับ

สวัสดียามเย็นครับ

สวัสดีค่ะคุณก๋า

ในความว่างก็ไม่น่าจะมีไรอยู่ในนั้น เนอะ

a href="//glitter.kapook.com/category.php?category_id=121&sid=cc24c69ea536425c27691b3724340609" target="_blank">

หวัด ดี ค่ะ คุณ ก๋า ..

โอ๋ยยยย ขออำพัยขอรับ มาเฝ้าบ้านเอาเย็นย่ำป่านนี้
ไฟคงมาแล้วมังครับนี่ เดี๋ยวพระเอกของเราอดวิ่ง

หวัดดีค่ะพี่ก๋า มาดาม น้องหมิงหมิง

ไม่ได้แวะมาหาเลย ช่วงเน้ น้องตะวันช่างเดินค่ะ เหนื่อยกันทุกคนในบ้านเลยค่ะ ไม่ให้เดินก้อ งุงิ 5 5 5

ยังไงกะคิดถึงน้องหมิงหมิง เหมือนเดิมนะค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมน๊า :)

สวัสดีครับพี่ก๊าแวะมาทักทายสบายดี บ่

อ๊ะวาง ก่อน

ว่างแล้วค่ะ

ฝันดีนะคะ

ภาพทิวทัศน์บ้านนอกมาฝากครับคุณก๋า

แอบจดชื่อหนังสือได้เพิ่มอีกชื่อแล้ว อิอิ
พรุ่งนี้จะเข้ามารออ่านนะคะพี่กะก๋า


ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

ฮ่าฮ่า
เจ๋งมากเลยทั้งคำและภาพเลยนะ
ภาพสวย คำกวนๆที่แบบพี่กับน้องจริงๆเลย

ย่องมาทักทายพี่ก๋ายามดึกค่ะ ไม่รู้น้องหมิงหมิงหลับยังน๊า

สวัสดียามดึกๆเจ้า ...

น้ำแก้วนึงถือไว้นานๆยังหนักขึ้นๆๆ พอได้วางลงบ้างเบา สบายขึ้นนักเลย

วางในบางเรื่องที่ควรวาง จัดก๋านในเรื่องตี้วุ่นวายๆทีละอย่างๆ แล้วจะสงบเน๊าะ

นอนหลับฝันดีเจ้า

วันนี้ไฟดับนี่เอง มิน่าถึงไม่เห็นคุณก๋าวันนี้ นึกว่าพาน้องหมิงไปเที่ยวซะอีกค่ะ

ขอบคุณสำหรับบทความลึกซึ้งเกี่ยวกับความว่างค่ะ อ่านแล้วแอบอึ้ง เหมือนโดนจี้ใจดำเลยค่ะ

เห็นคุณก๋าบอกว่า วาง แล้ว ว่าง
แต่ที่บ้าน ยิ่งวาง ยิ่งรกค่ะ อ๊ะ! ล้อเล่น

ไฟดับ ... สงสารอ่ะ ร้อนแย่เลย

หวัดดีค่ะพี่ก๋า มาดาม และหมิงหมิงสุดหล่อ

ถ้ารู้จัก "วาง" มันก็ "ว่าง" ของมันเอง
ชอบจังเลยค่ะ สรุปว่า ว่างหรือไม่ว่าง อยู่ที่ใจเราใช่ไม๊คะพี่

แวะมาทักทายพี่ก๋าค่ะ หมิงหมิงหลับยังคะ ฝนอ่านบล็อกวันนี้รู้สึกว่างๆวางไปเลยค่ะ ช่วงนี้ไม่มีเรื่องเครียดมากค่ะ เพราะฝนสอบเสร็จแล้ว แต่เหนื่อยใจกับคะแนนของเด็กๆ แต่ปล่อยวางแล้ว เฮ้อ อนาคตของชาติ ฝนคอยปล่อยเด็กพวกนี้ไปตามยถากรรมดีไหมคะพี่ก๋า

คืนนี้หลับฝันดีค่ะ สารคามกำลังก้าวเข้าสู่สภาวะอากาศร้อนมาก คาดว่ากลางเดือนมีนาจะเป็นร้อนมากมากมากค่ะ

ช่วงนี้จิตไม่ค่อยว่างค่ะ สงสัยลืมวางอะไรบางอย่างไป อิอิ

ท่านลุง
ลงรูปเวียงพิงค์แล้ว แต่ใน fb นะค๊าบ
แท่กท่านลุงเรียบร้อย 555555555+

อยากว่างเหมือนกันจ้ะ แต่คงวางไม่ได้นาน

ตอนนี้คงมีไฟฟ้าเล่นเนตแล้วใช่ไหมจ้ะ