สวัสดีจร้า

ฝันให้ไกล ไปให้ถึง คงเป็นฝันของลูกนะน้องก๋า


ヾ(@⌒ー⌒@)ノ

หมื่นตาเปรียบเหมือนแสงสว่างเลยนะครับ
อารุณสวัดคับ พี่ก๋า

จร้าๆๆๆๆๆๆ

ชอบจังค่ะ ...
ยิ่งแบก ยิ่งเหนื่อย ยิ่งเมื่อย ยิ่งล้า ยิ่งหา ยิ่งหาย ยิ่งอยากได้ ยิ่งไม่พบ..

อ่านแล้วตอกย้ำให้รู้ว่า fufu มีความสุขมากวันนี้


ถ้าทำบล็อกทัน จะอัพบล็อกค่ะ
แล้วจะมารับพี่ก๋าไปหม่ำก๋วยเตี๋ยวกันค่ะ
ภูมิใจนำเสนอ รูปที่บล็อกดี.สวยมาก อิอิ (เพราะไม่ได้ถ่ายเอง)

สวัสดีตอนเช้าคร๊าพี่ก๋า

ขอยืนยันคำเดิมค่ะ
ความสุขอยู่ที่ตัวเราค่ะ

มีความสุขในการทำงานนะค่ะ

ทักทายสวัสดีกับคุณก๋าในยามเช้าๆ ครับ
เก็บความฝันเข้าลิ้นชัก แล้วอยู่กับความจริง
เดินทางก้าวไปกับความจริง ทุกๆ วันครับ

ขอบคุณค่ะพ่อก๋า
แต่มันทำยากจังเลยนะคะ

เวเลซแบกสิ่งที่ฝัน สิ่งที่อยากทำไว้เต็มเลย
แต่ก้ไม่เคยได้ทำตามสิ่งที่คิด หวัง ซักที
แล้วมันก็ทุกข์อยู่ตลอด
จริงๆ ก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่า
ถ้าได้ทำตามสิ่งที่ฝัน หวัง ไว้แล้ว
มันจะทำให้เราสุขได้จริงๆหรือเปล่า

ก็คงเหมือนกับที่พ่อก๋าเขียน
"พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่
ใช้ชีวิตเรียบง่ายและสง่างาม"

ปล.แต่มันทำยากจริงๆนะคะ

ยิ่งแบก ยิ่งเหนื่อย ยิ่งเมื่อย ยิ่งล้า

ยิ่งหา ยิ่งหาย ยิ่งอยากได้ ยิ่งไม่พบ


สุดยอดเลย ヾ(@⌒ー⌒@)ノ

สว้สดีค่ะน้องก๋า


newyorknurse

สวัสดียามเข้าค่ะน้องก๋า

ความจริงกับสิ่งฝัน....ไม่ตรงกันก็ไม่เป็นไร

สุขมั่งทุกข์มั่ง..ปนๆกันไป....

สายสวัสดิ์ภุมวารค่ะคุณก๋าที่รักคะ


ขอบคุณภาพน่ารักหลานหมิงหมิงค่ะ

ภาพบ้านในบล็อกพี่นาถ
เข้าใจว่า จขบ.คิดแล้วว่า จะมีรายการเช็ดกระจกทุกอาทิตย์
ทำไม่ไหว ก็จ้าง แต่เมืองนอกแพง คงทำกันเองค่ะ


บ้านพี่นาถก็กระจกมาก พอกาลหนึ่งก็เอาออก ใช้กลาสบ็อกซ์แทน
มันไม่ต้องเช็ดมากค่ะ ฮ่าๆๆๆ


หมื่นตานี่เก่งชะมัดญาติ รอบรู้ รู้รอบ รู้ลึก รู้จริง
สุดแสนจะรอบคอบ คิดถึงสิ่งที่อยากทำก่อนตาย...

พี่นาถว่า เขาไม่ตายง่ายดอกค่ะ เพราะสุขภาพจิตเขาดี
มากมีมวลมิตรทั้งพันทิป แถมที่ fb อีก


หลังจากรอดตายมาแบบไม่สมบูรณ์นัก ๒ ครา
พี่นาถก็ปรารถนาจะอั๊พบล็อกให้สนุกไปเลยค่ะคุณก๋า

คิดถึงหนูดี พี่นาถไปเยี่ยมเธอไม่ได้
หากคุณก๋าอ่านตรงนี้ และไปบ้านหนูดี
ขอความกรุณาบอกเธอด้วยนะคะ ขอบคุณอย่างยิ่งค่ะ

อรุณสวัสดิ์ค่ะ น้องก๋า..

ใช่แล้วค่ะ ความจริงต่างหากที่เราต้องเผชิญหน้าและรับมือกับมัน


แต่ความฝัน.. เป็นแค่แรงบันดาลใจ เป็นแสงส่องทางที่เราจะไป.. ถ้าความฝันของเรา ไม่หลุดไปจากโลกของความเป็นจริง..

อรุณสวัสดิ์จ๊ะ หมิง หมิง

สวัสดีค่ะคุณก๋าที่ชอบขึ้นดอย

เป็นเพราะไม่เดินจ้ำอ้าว
ทำให้เพื่อนๆได้มองความงามของธรรมชาติผ่านเลนส์กันออกบ่อยนะคะ
...
ตอนนี้ทำงาน ช่วยเหลือเพื่อน
บางทีก็แบกความคาดหวังของเพื่อนบนบ่า
หนักเอาการ คริ คริ
จบงานก็พอวางลงได้ค่ะ
..
ด้วยเหตุนี้หรือเปล่าไม่รู้เนอะ
ทำเอาข้อต่อไหล่แอบอักเสบประท้วง คริ คริ

ขอบคุณสำหรับหมื่นตาค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณก๋า^^
พี่หมีเคยชื่นชมกับคนที่มีความฝันและเดินทางไปตามความฝันนั้นจนสำเร็จ
เป็นคนที่ไม่เคยมีความฝันอะไรเลยค่ะ แต่ก็มีหลายสิ่งที่อยากทำแต่ยังไม่ได้ทำ จนบางครั้งแอบคิดว่า คงตายก่อนที่จะได้ทำอย่างที่คิดแน่ๆ
ทุกวันนี้เลยทำใจให้มีความสุขกับปัจจุบัน พยายามไม่นึกอยากอะไรที่จะทำให้ใจไม่สงบเพราะความอยาก

//อันนี้นอกเรื่องมีอะไรจะสารภาพอย่างนึงค่ะ
วานนี้รู้สึกตัวว่าแกร่มาก(จริงๆก็แกร่นะล่ะ 555)และแอบโกรธคัวเองมากที่นึกชื่อหลานไม่ออก พี่หมีนึกชื่อหมิงหมิงไม่ได้ค่ะ
คิดแล้วคิดอีกจนเย็นโน๊นนถึงนึกชื่อหลานออก
เฮ่ออ สังขารนี่นะมันเสื่อมจริงๆ

ขอบคุณค่ะ น้องซีมีไข้ทั้งอาทิตย์เลยค่ะ ^^

ตามมาอ่านหมื่นตากับความคิดดี ๆ
อยากจะโยนสิ่งที่แบกไว้ให้หมด มันก็ทำไม่ได้
แต่สำหรับอะไรที่แบกไว้แล้วทำให้ไม่สบายใจ รีบ ๆ วางลงค่ะ

ตอนเด็กๆเคยเขียนว่าจะต้องทำนู่นทำนี่ไว้เยอะเหมือนกันครับ เช่นจะต้องสร้างคฤหาสน์ตอนอายุ 25 จะต้องมีเงินเก็บเกินล้าน บลาๆๆ
พอตอนนี้กลับมาอ่านแล้ว... มันเป็นไปได้ซะที่ไหนเล่า!
แค่วาดฝัน จะทำให้ใหญ่โตแค่ไหนก็ได้ แต่ฝันไกลแล้วไม่มีทางไปถึงนี่ก็คือการเพ้อเจ้อดีๆนี่เอง
ยิ่งอยู่กับปัจจุบันยิ่งรู้จักตัวเองมากขึ้นครับ

อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน...

เนาะ

ภาพน่ารักดีค่ะ


ปล. พี่ว่ารถเข็นมันท่าหนักกว่าใบไม้แห้งอีกนะ

หมิงๆไปกวักมือหยอยๆ ไม่มาหาได้ไง ^_^

ทักทายสวัสดีกับคุณก๋า ครับ
ภาพถ่ายที่ blog วันนี้ ช่วงที่ไปถ่ายภาพก็มีฝนโปรยปรายอยู่ตลอดเวลาล่ะครับ
รีบเดินวนรอบๆ และก็ถ่ายภาพในช่วงที่ฝนไม่ลงหนักไปกว่านี้

....แต่ภาพถ่าย set นี้ (ถึงจะไม่ค่อยได้เรื่อง) ผมยังเลือก 1 ภาพ
ไปแสดงนิทรรศการกับชรมรมถ่ายภาพฯ ด้วยครับ

ไว้เจอกิจกรรมงานไหนที่มีตุ๊กตาไม้ จะรีบมาแจ้งให้ครับ

"หมื่นตายังสนุกกับการใช้ชีวิตครับพี่นาถ
มองดูนู่นนั่นนี่เพลินไป

มีความสุขซะจน
บางทีผมยังอิจฉาเขาเลยครับ 555"


ฮ่าๆๆๆ ห้ามอิจฉาค่ะคุณก๋าขา
หมื่นตาออกเป็นคนน่ารัก
ถึงจะสมบูรณ์ ... พูนสุขไปนิด
แต่รอยยิ้มอันสุดแสนซื่อบริสุทธิ์
โชว์ฟันขาวจั๊วหมดปาก และทีท่าอันเป็นมิตร
น่ารักออก
คุณก๋าอย่าไปอิจฉาหมื่นตาเลยค่ะ ขอร้อง .. เอิ๊ก เอิ๊ก

พี่นาถคุยกับหมื่นตาทุกวัน เพราะมาหาคุณก๋ายาก
วันใดมาหาได้ คือโชค
เพราะถุงใส่ด้ายถักโครเชท์ ใส่ไว้ในถุงหมื่นตา ไว้ถักตอนดูทีวี.ค่ะ
ถักเสร็จก็วางไว้ข้าง ๆ เตียงค่ะ

มันคือความกลมกล่อมในชีวิต..ที่ได้ทำในสื่งที่อยากทำ ..(ลิ้นชักความฝัน) และทำในสิ่งที่ท้าทายกว่าสิ่งทำเคยทำ...ไม่ว่าผลของสิ่งที่ทำจะเกิดขึ้นมาอย่างไร...ความสุขมันก้อได้เกิดขึ้นแล้วในระหว่างที่ทำ...

สวัสดีครับพี่อ้อย


ปลายปีต่อช่วงต้นปีหน้า
เพื่อนบล็อกจะมาเดินเที่ยวกิ่วแม่ปานกันอีกรอบ

ผมยังไม่ได้ฟิตร่างกายเลยครับ 555


ผมชอบเดินที่นี่ครับ
ไม่เคยเบื่อเลย

เหนื่อยมาก
แต่ก็ได้เห็นอะไรที่แตกต่างเสมอครับ

พี่บอกตัวเองเสมอว่า วางๆ เสียให้ ว่างๆ
ก็มีความสุขแล้ว อย่างเช่นงานเนี่ย ทำมาก
ก็ได้เงินเยอะ แต่มันทำให้เครียด แล้วก็ไม่
มีความสุข รับน้อยหน่อย ก็มีเวลาได้วาง
เสียบ้างก็สบายๆ ดี เงินทองก็พอมี พอกิน
พอเก็บ คนเราจะต้องการเงินท่วมหัวไป
เพื่ออะไร แม่นบ่

ความฝันบางทีก็ขี้เกียจตั้งโจทย์ ให้มันเป็น
มาเป็นไปก็สบายดีอีก ก็ไม่ถึงกับปล่อยชีวิต
ตามไปกับกอสวะหรอก แต่เพราะมักค้นพบ
ได้เองว่า ชีวิตมันมีเส้นทางอยู่แล้ว ฝืนไม่
ค่อยได้มากหรอก บางทียิ่งฝืนก็ยิ่งทุกข์

ขอบคุณค่ะพ่อก๋า
ปกติเวลาเดินขึ้นเขา หรือเดินไปไหน
เวเลซก็ไม่ได้เร่งรีบเดินนะคะ
เพราะรู้ว่าทำแล้วมันเหนื่อย
แถมเวเลซเองก็ชอบดูนกดูต้นไม้รอบตัวด้วย

แต่ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่า
พอในการดำเนินชีวิตจริงๆ กลับทำไม่ได้ซะงั้น

ทักทายกับคุณก๋า อีกรอบแล้วครับ
ผมลงภาพให้ชมแล้วครับ ที่ท้าย blog
ตอนแรกคิดว่าจะอุบไว้ก่อน 555

สวัสดีค่ะน้องก๋า มาอ่านหมื่นตา แล้วคิดเหมือนกันเลยค่ะ ว่าฝันอะไรมากไปไม่ได้ดั่งฝีนก็เป็นทุกข์สู้อยู่อย่างสงบดีกว่านะคะ

น้องหมิงหมิงวันนี้น่ารักมาเลยค่ะสดชื่นมากๆๆๆเห็นแล้วอยากกลับไปเป็นเด็กๆจังไม่ต้องคิดอะไรมากมีความสุขได้เล่นกินนอนก็พอแล้วค่ะ อิอิ

มีความสุขวันนี้นะคะ พี่กิ่งยกกุ้งทรงเครื่องมาฝากน้องก๋าแพ้กุ้งหรือเปล่าคะ

พี่ชาย จัดหนักจริงๆ ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะ เอาใจช่วยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า
อยู่กับปัจจุบันอย่างมีความสุข
พอใจในสิ่งที่ตนเองมี และเป็นอยู่
อยู่กับความจริงแต่ก็ไม่ละทิ้งความฝันนะคะ

ส่วนขนมปังถ้าชอบแบบกรอบนอก ก็ปรับไฟให้เพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อยแล้วเพิ่มเวลาอบให้นานขึ้นอีกนิดนึง แต่ระวังจะเข้มเกินไปนะคะ

ชอบค่ะหมื่นตาเขียนได้ดีและถูกใจมาก

โหวตให้เลยค่ะ

มาแล้วววววววววววววววววววว

เห็นด้วยด้วยประการทั้งปวงค่ะศิษย์พี่

พอใจกับสิ่งที่เป็น เห็นกับสิ่งที่เป็นอยู่

ค่อย ๆ เดินทางไปตามธรรมชาติของชีวิตของตน

เพราะตอนนี้ศิษย์น้องรู้สึกว่าความฝันของศิษย์น้องมันอยู่ใกล้แค่เอื้อมมือของศิษย์น้องนี่เองค่ะ

แค่ใช้ชีวิตอย่างที่ศิษย์พี่ว่ามาด้านบนเลยค่ะ

บางครั้งแค่ตื่นมาตอนเช้า...ได้สูดอากาศบริสุทธิ์ดี ๆ ที่บ้าน

ได้มองเห็นผักรก ๆ ที่บ้านก็สุขมากพอแล้วหละ
.
.
และยิ่งไปกว่านั้น...ความฝันที่มันแอบซ่อนอยู่โดยที่เราไม่ได้คาดหวังหรือตั้งเป้าหมายไว้กับมันมากนัก

มันก็โผล่มาจ๊ะเอ๋เรา...และบอกกับเราว่ามันมาแล้ว...เดินไปหามันซิ

นั่นมันเป็นเหมือนรางวัลของชีวิตเลยค่ะศิษย์พี่

ปล.ขอบคุณสำหรับกำลังใจดี ๆ เรื่องพี่โจนพี่หนุ่ยและก็เรื่องทริปด้วยค่ะ

ศิษย์น้องได้รับสิ่งดี ๆ ประสบการณ์ดี ๆ กลับมามากมายจริง ๆ

มารับไปทานมื้อเที่ยงค่า^^

โย เจ ปุพฺเพ ปมชฺชิตวา ปจฺฉา โส นปฺปมชฺชติ
โสมํ โลกํ ปภาเสติ อพฺภา มุตฺโตว จนฺทิมา

บุคคลใด ในกาลก่อนเคยผิดพลาด ครั้นภายหลังเขากลับตัวได้ไม่ประมาท
บุคคลนั้น ย่อมทำให้โลกแจ่มใส เหมือนดังดวงจันทร์อันพ้นจากเมฆหมอก

มีความสุขกับการดำเนินชีวิตในทางที่ถูกที่ควร ตลอดไป...นะคะ



สวัสดีค่ะ คุณก๋า...

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มีให้กันเสมอมา...นะคะ

วันนี้ เข้ามาปัดกวาดบล๊อกสักหน่อย ก่อนที่มันจะสูญพันธุ์...อิ อิ

ผลตรวจสุขภาพออกมาแล้ว ไม่พบสิ่งผิดปกติที่สมอง
แต่ค่าคุณป่วน (แพ้ภูมิตะเอง SLE) ไม่ค่อยดีเท่าไร
ก็ต้องรักษากันต่อไป เพราะมันเป็นเช่นนั้นเอง

ออกจากโรงพยาบาล คุณหมอให้คำแนะนำมามากมาย
หนึ่งในหลาย ๆ คำแนะนำ คือ ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการนอน
ก็เลยต้องมาเจรจากับคุณสามี ขอแยกห้องนอน
ไปนอนคนเดียวในห้องมืด ๆ ปราศจากแสง เสียง ใด ๆ รบกวน

ในห้องนอนต้องไม่มีทีวี ไม่มีเครื่องเสียง
สรุปว่า ต้องไม่มีแสง สี เสียง เหมือนห้องดับจิตเลย...อิ อิ

แล้วก็ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องปรับ
ดู ๆ ไป ก็ใกล้จะเป็นมนุษย์ปลอดเชื้อเข้าไปทุกที
ถ้าร่ำรวยมากหน่อย ก็คงต้องสร้างห้องปลอดเชื้อไว้อาศัยอยู่
แล้วก็ต้องมีชุดปลอดเชื้อสวมใส่ด้วย
ไปไหนมาไหน คงเท่ห์พิลึก....ฮ่า ๆ ๆ

ส่วนเรื่องอาการปวดหัวนั้น หมอลงความเห็นว่าปวดไมเกรนขั้นรุนแรง
รักษาไม่ได้ ต้องทานยาตามอาการ ก็ว่ากันไป...

เพื่อน ๆ พากันแซวว่าชาติที่แล้วคงไปบีบขมับคนเอาไว้มาก
ชาตินี้ก็เลยปวดหัวอย่างนี้ ไม่ให้กำลังใจแล้วยังมาซ้ำเติมกันอีก
น่ารัก...ซะ...

เกิดมา ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ ก็มีอยู่แค่นี้เองแหละ...นะคะ

เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย....หนีไม่พ้นสักราย
คิดมากไปก็เท่านั้น เกิดมาแล้วก็ว่ากันไปตามสภาพของความเป็นจริง

ชอบคุณก๋าเขียนเรื่องหมื่นตาในวันนี้มาก...ค่ะ

ยิ่งแบก ยิ่งเหนื่อย ยิ่งเมื่อย ยิ่งล้า
ยิ่งหา ยิ่งหาย ยิ่งอยากได้ ยิ่งไม่พบ

ไอ้ความยิ่ง...ความอยาก....ทั้งหลาย
ล้วนนำมาซึ่งความทุกข์ทั้งสิ้น กิเลสทั้งน้านนนนน....

ถ้าเราไม่อยาก เราก็ไม่ทุกข์...เนอะ

คิดถึงเจ้าสัวอ้าย และน้องมายด์ มาก
ตอนนี้เดินทางไปไหนมาไหนไม่สะดวกเหมือนก่อนแล้ว
เพราะปัจจัยของความเจ็บป่วยมีมากกว่าแต่ก่อน
ไปไหนมาไหนก็เลยต้องระวังมาก โดยเฉพาะเรื่องแดด
หมอบอกว่า ถ้าเป็นไปได้ ห้ามโดนแสงแดด
เมืองร้อน แต่ห้ามโดนแดด ฟังดูพิลึก ๆ ดี...นะคะ...555

สิ้นปีนี้มีโปรแกรมจะไปอินเดียกันเสียด้วย
ระหว่างเวลานี้ ก็คงต้องโด๊ฟสังขารกันให้ดีให้พร้อมเสียก่อน
เวลาเดินทางจริงจะได้ไม่เดือดร้อนเพื่อนร่วมคณะ
ทริปนี้ ตั้งใจไปปฏิบัติเต็มที่เลย...ค่ะ

ส่งความคิดถึงและความปรารถนาดีมาให้คุณก๋า คุณมาดามและเจ้าสัว
ณ. ที่ตรงนี้...นะคะ

ความฝัน ผมว่าควรจะมีทุกคน เพื่อให้การมีชีวิต

มีแรงบันดาลใจ

ถ้าวันใด ไม่มีสิ่งที่ตั้งความหวังไว้ รู้สึกท้อแท้ ขอ
เพียงแต่ ความฝันนั้น "มีความน่าจะเป็นไปได้"

ก็จะดีครับ

วันนี้ผมมาเยี่ยมสายมาก.... วันใดที่ผมจะไปเยี่ยมเยียน
เพื่อนให้ครบทุกคน มักจะใช้วิธี คลิกไล่รายชื่อเพื่อน
จากข้างบน ลงล่าง. แต่วันนี้ผมคลิกจากล่าง ขึ้นบน
เลยมา หาคุณก๋าช้ากว่าปกติ

แล้วก็ให้บังเอิญไฟฟ้าขัดข้อง แปลกมากซอยบ้านผม
กระแสร์ไฟมี 2 สาย อีกฝั่งไฟมีตามปกติ แต่ที่ฝังบ่าน
หยุดตั้งแต่ 8 โมงเพิ่งมาครับ

ผมสังเกตเห็นคุณก๋า จะเยี่ยมเยียนเพื่อนหรืออัพบล๊อก
ตี 5 ครึ่ง แล้วเยี่ยมเพื่อน.

แต่ผมยัง สงสัยว่า คุณ D D มัชชาร์เธอ มีเพื่อนเยอะ
จริง ๆ ผมลองค่อย ๆ คลิกลากเม้าส์ โห..ยาวเหยียดพอ
พอกับคุณก๋า 555 เธอใช้วิธีไหนหนอ เพื่อน ๆ จึงจะ
ไม่น้อยใจ ว่าเยี่ยมเยียนไม่ทัน

พี่ไม่เคยเขียนเลย มีแต่คิดๆๆๆไว้ในใจ
แต่ทุกวันนี้ พี่พบว่าอะไรที่เคยอยากทำหรืออยากได้มากๆ เมื่อเวลาผ่านไปนานๆ เรามักจะไม่อยากได้แล้ว

แต่ทั้งหมดทั้งปวง ยกเว้นเรื่องเที่ยว

ปะ ไปชิมเมนูใหม่กันเถอะ

สวัสดีค่ะ กิจ

..............................................
เอารูปมายืนยันเลยครับ
ว่าหมิงหมิงโตมากแล้วจริงๆครับ 555
...............................................
เห็นแล้วค่ะ ว่าหมิงหมิงโตขึ้นแล้วจริงๆ
แล้วไม่คิดจะหาน้องให้หมิงหมิงบ้างหรอคะ

สวัสดีครับ
จากข้อเขียนข้างบน ดูเหมือนปล่อยให้ชีวิตเดินไปแบบไม่มีการวางแผน
เคยได้ยินว่า คนเราควรจะวางแผนชีวิต ไว้ ห้าปีทำอะไร สิบปีทำอะไร
ผมไม่เคยวางแผนชีวิตเลย ปล่อยให้อะไรเข้ามาในชีวิตก็ทำตรงนั้น แต่ถ้ามีงานที่เข้ามาผมจะวางแผนในการทำงานว่าต้องทำอะไรก่อนหลังงานมันถึงจะง่าย
แต่ดูเหมือนกับการไม่วางแผนชีวิต เหมือนชีวิตมันเดินไปแบบไม่มีค่า ต้องรอโชคชตาพาเข้ามา

รูปที่ถ่ายเองหมองไปเลยค่ะ 55+
ดีว่ารูปใหญ่ .. สวยสะใจดีค่ะ

พี่ก๋าถ้าสะดวก กดไลด์หน้าเพจ เฟส Be Happy ให้ดีบ้างนะคะ
ต่อไปจะมีข่าวสารตรึมๆๆๆ ช่วยกันทำหลายคนค่ะ
แต่หลักๆ ตอนนี้เอาจากหน้าบล็อกดีไปลงพลางๆค่ะ
แบบว่ายังไม่ค่อยพร้อม

ดี.ขอบคุณพี่ก๋าค่ะ ที่ส่งข้อความจากย่านาถให้
เดี๋ยวดี.แว๊บบบบ บบ บไปบล็อกย่านาถก่อนค่ะ

อนาคตคือความฝัน

ปัจจุบันคือความจริง

ความจริง ที่เรา มีอยู่.............เป็นอยู่.......

สำคัญอื่นใด ยอมรับในความเป็นจริง..


หนังสือตลอดจน เสียงธรรมะบรรยายของท่านโกเอ็นก้า โดยส่วนตัวพี่ชอบ เพราะ เข้าใจได้ง่าย นิทานที่ยกมาเป็นตัวอย่างก็ชัดเจนดีเช่น ตอน ขนมครีที่คดงอค่ะ หรือตอนที่อธิบายว่า ศรัทธา กับ ปัญญาต้องควบคู่กัน เหมือนคน ตาบอดกับคน ขาขาดค่ะ

ที่ จ.พิษณุโลก ก็มีสถานปฎิบัติของท่าน แต่...สำหรับพี่ คงไม่ไหวค่ะ ห้ามโทร ห้ามอ่าน ห้ามเขียน

แต่คุณนิ้วกลม ไปที่ จ.ลำพูน

คุณก๋า คิดจะไปหรือเปล่าค่ะ

ยิ่งแบกยิ่งเหนื่อย ยิ่งเมื่อยยิ่งล้า ยิ่งหายิ่งหาย ยิ่งอยากได้ยิ่งไม่พบ

อันนี้เป็นความจริงที่สุดเลยครับคุณก๋า

สวัสดียามก่อนเที่ยงครับ

ไม่ได้เข้ามาซะหลายวัน ขอยาวๆละกัน

อ่านบทความต่างๆของคุณก๋า มองดูว่าเป็นคนปฏิบัติธรรมหรือเปล่าครับ ดูว่าศึกษาธรรมะเยอะเหมือนกัน เห็นด้วยกับบทความครับ บางคนฝันหรือหวังแล้วทุกข์ บางคนฝันหรือหวังแล้วสุข อยู่ที่การเลือกที่จะเป็นของแต่ละคน ว่าอยากแบกไว้หรือปล่อยวาง

อีกอย่าง อ้วนหรือครับ(เห็นคอมเม้นต์อะครับ) ตอนแรกเห็นลูกแล้วมองภาพคิดว่าไม่อ้วน

นกเงือกจากรูปนั้น ถ่ายจากอท.ทองผาภูมิครับ ชื่อ แจ๋วแว๋ว มั้ง บินมาใกล้ๆเต้นท์เลยครับ เก็บภาพไ้ด้หลายมุมเลย
ภาพนี้บินมาใกล้เต้นท์

ช่ายค่ะ พี่ก๋า
...
มีความสุขมากมากนะคะ

เป็นความบังเอิ๊ญ หรือบังเอิญ เพราะว่าอัพเรื่องความฝันพอดี ฮ่าๆๆๆๆ ---สะกิดใจเลยเลี้ยวเข้าบล็อกนี้ดู

เป็นจริงตามนั้นค่ะ เพราะฝันเมื่อเป็นจริงแล้ว
คนเราก็ฝันต่อยอดได้อีก ไปได้เรื่อยๆ ล่ะค่ะ
ต่อเมื่อหยุดฝัน ชีวิตก็ยังต้องไปต่อ
เด๋วนี้อยู่กับความเป็นจริง แต่ก็ยังอยากฝันอีก
แหะ แหะ เป็นสะงี้คนเรา ----

หวัดดีตอนเที่ยงค่ะ น้องก๋า
พักนี้พี่เข้าบล๊อกไม่ค่อยได้เลยค่ะ
บางทีก็เข้าบล๊อกตัวเองไม่ได้ก็มี

สำหรับพี่นะ ความฝันของพี่ในวัยเด็ก
แต่มาเป็นจริงเมื่ออายุขนาดนี้
คือได้ไปสองประเทศที่อยากไปมากที่สุด
คือสวิสเซอร์แลนด์ กับญี่ปุ่น
บางทีความฝันเราไม่ต้องวิ่งตามหาเลย
เพราะเมื่อถึงเวลา ก็มาเอง

ความฝันมันคือฝันที่สวยงาม แต่ถ้ามาสู่โลกความจริงฝันเหล่านั้นอาจจะไม่สวยงามที่คิดไว้

ตอนนี้การขายของในเน็ตเป็นเรื่องที่ยากที่เรื่องหนึ่งเลยค่ะพี่

สวัสดีค่ะคุณก๋า มีฝันให้หวังบ้างวันละนิด ช่วยต่อชีวิตให้มีพลังนะคะคุณก๋า
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Dharma Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 3 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

อ่านสองภาพแรก พี่ก็คิดเหมือนกัน หมื่นตาฟุ้งจัง ฝันซะเยอะเลย


คนมีฝันเยอะๆ บางทีก็น่าอิจฉา

บางคนชอบที่จะใช้ความฝันหล่อเลี้ยงชีิวิตจริง...

เค้า่ว่ากันว่า ความฝันทำให้เรามีความหวัง ว่าวันหนึ่งมันจะกลายเป็นความจริง


ปล. ไม่ต้องแวะมาหาพี่นะ พรุ่งนี้ครั้งเดียวเลยค่ะ

ยากค่ะ ชีวิตอ้อมีฝันมากมายเลย
ส่วนใหญ่จะเป็นการท่องเที่ยวและหน้าที่การงาน
ถามว่าหนักไหม สำหรับอ้อ มันคงเป็นความท้าทาย
พยายามทำไปที่ละเรื่อง ก็ ok ค่ะ ไม่กดดันเท่าไหร่ 555

-------------------------------------
เคยไปกิ่วแม่ปาน 2 ครั้ง ประทับใจทั้ง 2ครั้งเลยค่ะ.
เสียดายไม่ได้เอากล้องไป แต่ภาพที่ติดอยู่ในใจ
ก็สวยงามเสมอเลยค่ะ
ถ้าพี่ก๋าเคยถ่ายรูปไว้ ลงให้หายคิดถึงบ้างน่ะค่ะ

ยิ่งหา ยิ่งหาย ......

อั๊ยย่ะ... คมกริบเลย

สวัสดีค่ะ..พี่ก๋า

หมื่นตาลิสต์รายชื่อบุคคลที่อยากไปสัมภาษณ์

แต่หนึ่งลิสต์รายชื่อสถานที่ท่องเที่ยวและกิจกรรมต่างๆ ที่อยากทำ
จนตอนนี้ลิสต์ยาวเป็นวา กระดาษ A3 ก็ยังไม่พอ

อยากไปเที่ยวที่แปลกๆ ใหม่ๆ
บางที่ก็คิดว่าคงไม่มีโอกาสได้ไปหรอก
แต่วิธีสานฝันง่ายๆ ของหนึ่งก็คือ
ซื้อหนังสือท่องเที่ยวมาอ่าน มาดูรูปค่ะ
จมจ่อมอยู่กับหนังสือพวกนี้ได้เป็นชั่วโมงๆ
แค่นี้ก็เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยแล้ว
แต่จะให้ดี ขอไปสัมผัสด้วยตาตัวเองสักครั้งเถอะ

หนึ่งคิดว่า...
ความฝันคนเรามีไว้สานต่อนะคะ
แต่ไม่แบกให้ทุกข์ ให้หนักค่ะ
ได้ทำบ้าง ไม่ได้บ้าง มีความสุขกับปัจจุบัน
เท่านี้ก็มีความหมายมากมายเหลือเกินแล้วสำหรับหนึ่ง

ทักทายยามบ่าย
เข้าประชุมตั้งแต่เช้า

วัยรุ่น จะเป็นวัยที่มีแต่ความฝันอยากเป็นโน่นเป็นนี่
วัยกลางคน เริ่มอยากหาเงินให้เยอะ อยากได้บ้านหลังใหญ่ รถคันใหญ่ๆ
พอเข้าวัยทอง ไม่ค่อยอยากได้อะไรแล้ว ขอให้สุขภาพแข็งแรงเป็นพอ

โดดใจอีกแล้ว แม่บุญขออนุญาตคัดลอกข้อความนี้ไปลงในหน้า เฟสบุค ของแม่บุญนะน้องก๋า ชอบเหลือเกิน ...มันทำให้คิดอะไรได้มากมาย จริงสินะ มีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองมี ตัวเองเป็น ...

พี่ก๋าคิดว่าเราไม่จำเป็นต้องลบ หรือ ลืม
สิ่งที่ทำให้เจ็บปวด

แค่อย่าไปคิดถึงมัน ---
อย่าไปเรียกความเจ็บปวดกลับมาทำร้ายชีวิตตัวเอง
ด้วยการวนเวียนและคิดถึงมันซ้ำๆย้ำๆในความคิดอยู่ตลอดเวลา


ถ้าเรายังไม่ตาย
เรายังหายใจอยู่

ถ้าเรายังมองเห็น “คุณค่า” ในตัวเองที่เรามี


ต่อให้บาดแผลนั้นจะรุนแรงเพียงใด
“ความรัก” และ “ความศรัทธา” ที่เรามีในตัวเอง
จะช่วยรักษาเยียวยาบาดแผลนั้นให้ดีขึ้นได้
ไม่ว่าจะต้องใช้เวลาและน้ำตามากมายเพียงใดก็ตาม

ูู^^

ขอบคุณสำหรับคำตอบที่ปราชญ์ตอบได้ดีเสมอ ทุกเรื่องที่เกิดกับเรา เรามักมองไม่เห็น แต่ถ้าให้คนอื่นมองเค้าจะมองเห็นกว่า พี่ก็มองได้ชัดกว่าทุกคนเสมอ บางทีคงเป็นหน้่าที่ของพี่ที่จะชี้ทางสว่างให้คนอีกหลายคน รวมตัวอ้อด้วย คำถามที่ถามก็คืออ้อเอง อ้อเป็นลูกชังจนบัดนี้ก็ยังเป็นลูกชัง แต่อ้อมาถึงวันนี้ได้เพราะสองคำที่พี่บอกคือ ศรัทธา และ รัก ตัวเอง แต่ยังไงความเจ็บปวดมันก็ยังคงอยู่ แค่อ้อพยามยามไม่คิดถึงมัน หรือที่ถูกคือคิดถึงมันให้น้อยที่สุดต่างหาก ขอบคุณค่ะปราชญ์

ความฝันเหรอ..
นิคมีเต็มเลยค่ะพี่ก๋า
แต่ตามฝันนี่ทำได้มั่ง ส่วนใหญ่ก็ได้แค่ความฝันค่ะ
เพราะความจริงนี่อีกเรื่องนึงเลย
มีความฝันไว่แค่เป็นแรงขับเคลื่อนพอ
ยังงัยเราก็ต้องอยู่กับความเป็นจริงอยู่แล้วเนอะ

อื่ม...ถูกใจใช่เลยค่ะพี่ก๋า "เป็นจริงอย่างที่มันเป็นจริงๆ" ทุกอย่าง ทุกเหตุการณ์ จึงต้องตามแต่สัจธรรมนั้นๆ

วันนี้ไผ่ว่า...ตัวเองโอเคขึ้นมานิดนึงค่ะ สงบลงได้บ้าง แต่มีระแวงเล็กๆ ว่า...มันสงบเงียบเกินไปเหมือนคลื่นใต้น้ำหรือเปล่าหว่า คุยกับตัวเองไปๆ มาๆ ก็...let it be ไปก่อนแล้วกัน อย่างที่พี่ก๋าว่า...คิดมากแล้วแก้ไขอะไรได้ก็คิดไป แต่...คิดไปก็ทำอะไรไม่ได้ ก็ประหยัดพลังงานไว้ก่อนดีกว่าเน๊อะ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ห้ามกันไม่ได้ ตามแต่เหตุและผล

วันนี้เชียงใหม่แดดออกเล็กน้อยพอให้รู้สึกมีชีวิตชีวาเน๊อะ เหมือนฤดูกาลในหัวใจเลยค่ะ แหะๆๆ

ขอให้มีความสุขภาคบ่ายนะคะพี่

แต่ละคนมีlist ของตัวเองเลยจริงๆ ค่ะ

ปี้เกยมีความฝัน แต่บางทีความฝันมันกะบ่าใจ่ตัวเฮา
พิมพ์เองงงเอง อิอิ

สวัสดียามบ่ายแก่ๆค่ะ คุณก๋า

แวะมาทักทาย หลังหายหน้าไปนานค่ะ

เอาอาหารทะเลมาฝากด้วยค่ะ




ขอให้มีความสุขนะคะ

หมื่นตาอยู่ใกล้พี่นาถมากๆ
"...เสียดายที่สองปีแล้ว
ไม่มีเล่มใหม่เลย 555

เจ้าของสำนักพิมพ์ยุ่งกับงานของเขาครับ

ความจริงปีนี้น่าจะได้ออกสามเล่ม
แต่เล่มแรกยังมองไม่เห็นแววเลยครับ 555"


ทำไม ไม่พิมพ์เอง ขายเองคะ
คุณก๋าทำได้อยู่แล้วค่ะ

ชีวิตนี้สั้นนัก จะเอาความฝัน ความหวังอะไร ไปสุมใจให้หม่นหมองตลอดเวลา

ยิ่งแบกยิ่งเหนื่อย ยิ่งเมื่อยยิ่งล้า ยิ่งหายิ่งหาย ยิ่งอยากได้ยิ่งไม่พบ


*****************************

อ่านแล้วเหมือนหมื่นตาอยากให้ปล่อยวาง เก็บฝันใส่ลิ้นชัก

ความฝัน...ไม่ใช่แรงบันดาลใจหรอกหรือ?

ความฝัน....ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ชีวิตมีจุดมุ่งหมายหรอกหรือ?

ความฝัน...เมื่อทำได้ดั่งฝันไม่ใช่ความสุขความภาคถูมิใจหรอกหรือ?

อ้อ แถมอีกหน่อย แล้วระหว่างคนที่ไม่มีฝันเลยกับคนมีฝัน คุณก๋าว่า ชีวิตและการดำรงชีวิต ความสุข ความทุกข์ ของเค้าจะแตกต่างกันมั้ยคะ

ตะก่อนเปิ่นฝันจะเ๋ป๋นคู

ต๋อนนี้ก่ยังบ่ได้เป๋นเลย

บะเกยฝันเลยเน่อว่าจะมีตังนัก ๆ เป๋นเศรษฐีพันล้าน

ต๋อนนี้ก่เลยยังบ่ได้เป๋น

อ่านแล้วพยักหน้าหงึก ๆ
เห็นด้วยค่า คุณก๋า

ต่อจากคุณคล้ายเดือน

เมื่อไม่มีฝัน แล้วบิตเกตต์ จะทำ windows มาให้เราใช้ไหม

สตีฟจอบจะทำไอโฟนมาให้เราใช้ไหม เอดิสัน จะยังประดิฐหลอดไฟอยู่ไหม 2พี่น้องตระกูลไรท์ จะทดลองบินไปทำไม
ถ้าหากไร้ฝันแล้ว มนุษย์กับสัตว์ จะต่างกันยังไง จะไขว้ขว้าสิ่งใด สร้างบ้าง สร้างการศึกษา สร้างการพัฒนาไปทำไม เราจะเป็มเหมือนลิงชิมแปนซี ที่ยังไง ก็ใช้ชีวิตแบบเดิมเอาไว้ ไม่ว่าจะผ่านไป กี่ 1000 ปี ถ้าหากไร้ฝันแล้ว ลิงคอน จะได้เป็น ประธานาธิปดีไหม เมื่อไร้ฝัน ก็ไม่มีสิ่งใดก็เกิด แต่...จะมีประโยชน์อะไรเมื่อเราได้เป็น นายก เป็นประธานาธิปดี แต่อยู่กับความขัดแย้ง อยู่กับภรรยาที่ ขี้บ่น
ไม่ว่าจะ ยุคก่อนสมัยพุทธกาล 10000ปี หรือต่อจากยุค ปัจจุบันไปอีก 20000ปี ไม่ว่าเราจะเดินด้วยเท้า หรือเดินทางด้วย ยานอวกาศ อยู่ในครึหาสหรู หรืออยู่กะท่อมกลางป่า ความสุขก็อยู่ในใจเราเสมอ

กาลครั้งหนึ่ง มีลิงตัวหนึ่ง เดินออกจากฝูง ผลัดหลง ไปเจอแมวน้ำสาวสวย ลิงเกิดหลงรัก แมวน้ำสาวบอกกับลิงหนุ่มว่า ชั้นชอบกินกล้วยมากๆ นับแต่นั้นมา ลิงหนุ่มก็ออกไปหากล้วย มาให้แมวน้ำสาว ทุกๆวัน ส่วนตัวลิงหนุ่มนั้นกลับกินรากไม้เก่าๆ ใบไม้เล็ก จนวันหนึ่งลิงรู้สึกล้า จึงหยุดส่งกล้วยให้แมวน้ำ จะจากไป ลิงหนุ่มสนุกสนานกลับชีวิตโสด กินกล้วยที่ตัวเองหามาได้ อย่างมีความสุข จนเมื่อไม่นาน ลิงสาว ที่เล่นกันเมื่อสมัยเด็ก มาบอกว่าแอบรักลิงหนุ่มมานาน ทั้งสองจึงรักกันอย่างมีความสุข โดยที่ทั้งสองฝ่ายไม่ต้องเสียสิ่งใด สุดท้ายคนวิกลจริต นั้นเค้าอาจมีความสุขมากกว่า ที่จะเลือก อยู่กับชีวิตที่แห้ง ครอบครัวแตกร้าว
สามีรังเกียจ ลูกไม่สนใจ เพื่อนไม่รัก กับชีวิตที่ล้มเหลว
เค้าเลือกที่จะหลับตาแล้วอยู่กับฝันตลอดไป เพราะในฝัน เค้ามีทุกอย่าง เค้าได้ทุกสิ่ง ทั้งความรัก ชีวิตที่งดงาม
ใช่ไหมครับพี่ก๋า

สวัสดีตอนค่ำๆค่ะคุณก๋า
ที่บ้านไม่ค่อนทานเผ็ดกันค่ะ
เวลาทำกับข้าวมักไม่ค่อยได้ใส่พริกเท่าไหร่

ขอบคุณที่เล่าให้ฟังค่ะ
ด้วยความยินดีอย่างยิ่งนะคะคุณก๋า
ขอจอง ๑ เล่มค่ะ

ควรจะบอกเพื่อนๆ ในบล็อกถึงรายละเอียดในการจองด้วยค่ะ
อย่าไว้ที่หัวเรื่อง มาเขียนเป็นคอมเมนท์ ที่ ๑ -๒ -๓ เอานะคะ
ฝนตกทุกวัน ไม่ทันจะตีเหล็กก็เย็น
รีบตีเหล็กตอนร้อนๆ ค่ะ
น่าจะเปิดตัวที่ กทม.อีก พี่นาถจะกระย่องกระแย่งไปหาค่ะ



เอ ของแจกเป็นอะไรหนอ..ถุงหมื่นตามีประโยชน์มากเลยค่ะ

ยิ่งโตขึ้นความฝันก็ยิ่งเล็กลง

สวัสดีค่ะ คุณก๋า

เมื่อก่อนกิ่งไม้ไทยก็มีฝันมากมายค่ะ ฝันทางโลก ช่างสวนทาง กับ ทางธรรม ถ้าเอาดีทางโลก ก็ไม่ได้ดีทางธรรม

กิ่งไม้ไทย ก็ชอบเดินทางมากมาย ตอนหลังได้รับคำเตือนจากพระอาจารย์ ว่าอย่ามัวแต่หลงเที่ยวไป เด๋ว ตายไปเป็นแมลงวันตอมขี้นะ ที่ไหนที่ไม่มีดิน ที่ไหนที่ไม่มีคนบ้า.....

เที่ยวไปในจักรวาฬดีกว่า เที่ยวไปในทางจิต ดีกว่าเยอะเลย....

อิอิ เด๋วนี้ เลยไม่มุ่งเที่ยวมากมาย ตามเหตุตามปัจจัยคะ

สวัสดีค่ะคุณก๋า

วันนี้มาเร็วค่ะ

คนเรามีความอยากไม่สิ้นสุดจริงๆ
ยิ่งอยากก็ยิ่งทุกข์ค่ะ
เหมือนหนึ่งอยากไปเที่ยวอีกทริป แต่ไปไม่ได้

ปล น้องปริมเธอเป็นเด็กช่างคิดค่ะ ตาเธอจะสื่อทุกอย่าง ยิ่งตาโตๆแบบนี้ เห็นชัดเลยค่ะ

ฮ่าๆๆ สงสัยไผ่ต้องรออายุเท่าพี่ก๋าถึงจะจัดการความทุกข์หรือปัญหาได้ดีขึ้นเหมือนกันหล่ะม้าง... แบบว่าเป็นไปตามวัย แต่...ตอนนี้อายุยังไม่ถึง ทุกอย่างเลย "ไว" ไปหมดแบบนี้

พยายามจะใส่เครื่องหมาย +++++ เข้าไปหลายๆ ตัวกับหลายๆ เหตุการณ์อยู่ค่ะ แต่รู้สึกว่ายังมีหลายปัจจัยที่ทำให้มันติด - ไปเสียเรื่อยๆ แต่...ก็นั่นแหละเน๊อะ สุดมือสอยก็ต้องปล่อยมันไป ทุกอย่างเมื่อกำหนดกฎเกณฑ์ไม่ได้แล้ว ก็เป็นไปตามที่ควร

คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ...ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

อ่านหมื่นตาวันนี้ ก้อเห็นด้วยนะ
แต่ที่คุณคล้ายดาวถาม ก็อยากรู้คำตอบเหมือนกันจ๊ะ
มาตอบหน่อยนะ รออ่าน...

ทักทายซะมืดเลยน้องก๋าวันนี้

ยิ่งหา ยิ่งหาย ยิ่งอยากได้ ยิ่งไม่พบ
ช๊อบ ชอบ แต้ๆ เลยเจ้า
หมื่นตาสรุปได้ดี

บางทีปี้ไค่ได้หยัง แล้วขวนขวายหื้อได้มา
ได้มา ก่บอกตั๋วเก่าต๋อนนั้นว่า บะต้องการหยังแห๋มละ
ผ่านไปซักพัก ความฮุ้สึกไค่ได้มันมาแห๋ม
และก่เริ่มก๊ายคัวตี้ได้มา เป็นวังวนจะอี้เรื่อย
ต๋อนได้มา มีความซู๊ก ความสุข กอดของเล่นใหม่หลายคืน 555

เวลาไค่ไปต่างประเทศ ไค่ไปฮู้ไปหัน
ตื่นเต้นตี้ได้ไป พอไปถึงตี้แล้วก่ไค่เติงหาลูก 55

บางสิ่งบางอย่าง แค่หวังก่มีความสุข
บางสิ่งได้มาแล้ว ก่บะสมหวัง บะมีความสุข
เอาแน่เอานอนบะได้เนอะ

ถามว่าวันนี้ มีความสุขกับสิ่งตี้มีก่ ก่มีตามอัตถภาพ
ถ้าจะบะปอ และขวนขวาย จุดประสงค์คือ
วางรากฐานหื้อลูกเจ้า

วันนี้น้องแต๊งค์เผลิด ปื้นลื่น หัวโนเต้าแก่นมะนาว
แม่มันใจหายวาบบบบ เอ็นดูมันขนาด
เจ็บตั๋วตลอด กู้เดือนเลย เจ็บแต่ละเตื้อ
ตรงหัวทั้งนั้น โหนกแก้มแตก หัวแตก วันนี้ หน้าผากโนบะเล่น
เฮ้อ..แม่ดีเด่นโครต สีท่าจะคว้ารางวัลมาครองอย่างงามเหียละ 55555

ลืมบอกไปว่า ความฝันทำให้เรามีความสุขนะ
ถึงจะสุขแค่แปล๊บๆ แล้วก็ต้องออกมาเจอกับ
ความทุกข์ในโลกของความเป็นจริงก็เถอะ...

ขอบคุณมากๆ ค่ะ

มาแล้วค่ะ แวะมายามค่ำค่ะำ พี่ก๋า
อ่านหมื่นตา มาตั้งแต่พักเบรคบ่าย
แต่ไม่มีเวลามาเม้น

ความฝันมีได้ แต่ก็ไม่ควรฝันในสิ่งที่เป็นไปได้ยาก
ความอยาก นี่แหละเป็นตัวขับเคลื่อนเรา
เหนื่อยมากก็เพราะอยากมาก
เหนื่อยน้อยก็เพราะอยากน้อย

เท่าที่จำได้ไม่เคยมีความฝันอะไรมากมายเลย
ตั้งแต่เด็กๆ แล้วค่ะ อาจเป็นเพราะการอยู่กับธรรมชาติ
ไม่มีอะไรมาก เรียบง่าย เลยไม่เคยคิดฝัน

อาจดูเหมือนชีวิตไม่มีรสชาติ
แตกต่างกันกับคนอื่นๆ หลายๆคน
ไม่มีสมุดเขียน แต่ก็มีฝันเล็กๆ แบบไม่ได้เพ้อ
โอกาสความเป็นไปได้มีสูง ก็สำเร็จได้แน่นอน
แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะต้องทำฝันนั้นให้เป็นจริงให้ได้
ขนาดที่ว่า ก่อนตาย ต้องทำให้ได้ ไม่งั้นนอนตายตาไม่หลับ
ก็ไม่มีหรอกค่ะ สบายๆ เรียบง่ายดีที่สุดค่ะ

ปัจจุบัน ก็อยู่กับธรรมชาติ คนเมือง คนรวยก็แอบอิจฉา
เพราะเราได้สิ่งที่ทำชาติมอบให้ สดใหม่เสมอ
นี่แหละคะ ความฝันเล็กๆ ที่มาจากบ้านเกิด ดินแดนแห่งธรรมชาติ

ว้าๆ ไปไหนเลย ออกมาแนวนี้ได้ไงอ่ะ ฮ่าๆๆๆ
ไปละคะ ฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะคะ ^^

แวะมาเยี่ยมยามค่ำคืน...หลับฝันดีครับ

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ

มาอ่านบทความดีๆที่กระชากใจให้กลับมาสู่ปัจจุบันที่เป็นจริงครับน้องก๋า ^^

สวัสดีค่ะ...คุณก๋า..ขอบคุณมากสำหรับข้อคิดดีฯ ที่เพื่อนแต่ละคนมีให้.. ฝันบ้าง.จริงบ้าง สุขบ้าง ทุกข์บ้าง นี้ละ่ชีวิต หมิง หมิง เป็นไงบ้างรักษาสุขภาพนะจ้า..

อ่านแล้วกินใจ จงพอเพียงพอใจในสิ่งที่มีและเป็นอยู่นะคะ
ชีวิตคงจะสุข สบายใจขึ้นเยอะ ไม่ดิ้นรนให้มาก

ครัวเป็นที่แรกที่แม่บ้่านไม่ว่าบ้านไหนก็มองเป็นแห่งแรก
เข้าใจว่ามาดามของน้องก๋า จะเก่งการบ้านการครัวแน่ๆเลยค่ะ

อยู่กับสิ่งที่มี สิ่งที่เห็นตรงหน้า คงง่ายกว่ารีบเร่งไปตามสานหาความฝันนะคะคุณก๋า เร่งมาก เหนื่อยเลยล่ะทีนี้ เนาะ :))

บางคนชอบหลับ แล้วฝัน
หลับไม่อยากตื่น
หลับเพื่อฝัน
หลับนิรันดร์

นอนหลับไม่ฝันครับ คุณก๋า มาดาม น้องหมิง หมิง
ตื่นเช้ามา อรุณสวัสดิ์กัน สดชื่นกับภาพน้องหมิง หมิง
เหมือนทุกวันดีที่สุดแล้วครับ 55

แม่นแต้ๆ เจ้าอ้ายก๋า ยังไงต่อหื้อเราฝันอย่างไรก็แล้วแต่

เราก็ยังต้องเผชิญกับความจริงวันยังค่ำ

ความฝันบางที ย๊ะหือเฮา หลอกตัวเองหนา

หลอก หรือหื้อความหวัง
คนที่จะเสียใจ ก็คือคนที่คาดหวังแหละเจ้า

พักนี้พี่หมื่นตามาหมั่นนะปี้ก๋า จะมีโครงการเล่มใหม่ออกโวย ๆ นี้ก่อนี่เจ้า

ช่วงนี้มันยังบ่าหนาว ผีชายังบ่าเข้าสิงเตื้อ แต่ถ้าหน้าหนาวมะได ดื่มชาวันค่ำแตนน้ำเลย 555
ส่วนกาแฟดื่มน่าจะเดือนละแก้วตั้งแต่บ่าได้ทำงานละ กึ๊ดถึงต๋อนทำงาน หลังอาหารตลอดเลย

แม่มานบางคนก่อบอกหื้อเดินน่ะดี บางคนก่อว่าจะไปดีเดินนั๊ก
อันนี้มันก่อแล้วแต่สภาพร่างกายของแม่ ๆ แต่ละคนนะแล้วแต่กรณีไป อิอิอิ

Totally agree especially in my golden age, be happy at present

มันก็ต้องมีบ้างแหละที่ฝัน มันเป็นพลังขับเคลื่อนอย่างหนึ่ง แต่สำคัญที่สุดคืออยู่กับความจริงที่อยู่ตรงหน้าครับ