มิถุนายน 2566
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
24 มิถุนายน 2566

: เสียงแห่งธรรม :



: เสียงแห่งธรรม :








ให้เสียงพระธรรมนำใจ
ในการเสริมสร้างศรัทธา
พิจารณาความจริงด้วยปัญญา
เพื่อสลายสิ่งค้างคาพาทุกข์ใจ

เมื่อรู้ธรรม...
ใช่ว่าทุกข์จะไม่เกิด
แต่ถ้าจิตของเธอไม่เตลิด
ก็ได้เปิดปัญญารับความจริง

เมื่อรู้ดังนี้แล้ว...
ต่อให้มีปัญหาร้ายแรง
ทุกข์ร้ายที่สำแดง
ไม่อาจทำให้เธอแสลงใจ

หากเข้าใจในความจริง
อยู่กับความจริงไม่มั่นหมาย
รู้ปล่อยเพราะรู้ว่าทุกสิ่งล้วนวางวาย
สุดท้ายทุกคนก็ตาย...เท่านั้นเอง

ให้เสียงแห่งธรรมนำใจ
สุดท้ายแม้ความตาย --- ไม่น่ากลัว !




























Create Date : 24 มิถุนายน 2566
Last Update : 24 มิถุนายน 2566 5:02:35 น. 12 comments
Counter : 6559 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณtanjira, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณหอมกร, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณปัญญา Dh, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณThe Kop Civil, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณทนายอ้วน, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills, คุณRain_sk


 
สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

เมื่อมีธรรมะอยู่ในใจ
ทุกข์แค่ไหนก็คลายลงนะคะ


พี่ก็ชอบค่ะซีรีส์โหดๆฆาตรกรต่อเนื่อง
ก๋าดูเรื่อง Mouse รึยังคะ ฆาตรกรต่อเนื่องเลยค่ะ

เช้านี้พี่น่าจะมาก่อนคุณหอมกรแน่ๆมั้งคะ


โดย: tanjira วันที่: 24 มิถุนายน 2566 เวลา:6:57:54 น.  

 
นักศึกษาปริญญาโทคนหนึ่งเข้ามาถามหลวงพ่ออย่างไม่เข้าใจ
“ผมเห็นมีแต่คนกราบไหว้ท่าน ท่านยังเป็นมนุษย์อยู่ อย่างนี้ไม่เรียกว่างมงายหรอกหรือครับ? กระผมไม่เคยกราบใคร กระผมกราบตัวเอง”
“โยมเคยตีแบตหรือตีปิงปองไหม?”
“เคยครับ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับสิ่งที่ผมถามหลวงพ่อละครับ?” เขาตอบและย้อนถามกลับไป
“แล้วโยมตีแบตทำไม? ลูกขนไก่นะ ต่อให้ไม่มีใครตีมันมันจะเสียใจไหม? คนตั้งเยอะตั้งแยะพากันรุมตีมัน เพราะต้องการให้มันเละใช่หรือเปล่า?” หลวงพ่อถามกลับบ้าง
“ไม่ครับ ที่เราเล่นแบตก็เพราะต้องการฝึกฝนออกกำลังกายและความสนุกสนานครับ”
“หากไม่ใช้ลูกขนไก่ แต่เอาอย่างอื่นมาตีแทนได้ไหม?” หลวงพ่อถามต่อ
“แล้วมันจะเรียกว่าตีแบตได้ยังไงละหลวงพ่อ เดี๋ยวคนที่เห็นก็หาว่าเราบ้านะสิครับ!”
“โยมตอบได้ดี! ลูกขนไก่เป็นเพียงอุปกรณ์ เป็นอุปกรณ์ที่นำมาซึ่งสุขภาพและความรื่นเริง ในเมื่อร่างกายยังต้องฝึกฝน แล้วจิตญาณล่ะต้องฝึกฝนไหม?” หลวงพ่อกลับเป็นฝ่ายถามไปเสียแล้ว
“ตอบตามเหตุผลก็สมควรครับ แต่ว่า เอ๊ะแล้วจิตญาณนี่เราจะฝึกฝนกันยังไงล่ะครับ?”
“คนเรา เมื่อเคารพศรัทธาในสิ่งใด ก็จะยกมือพนมก้มกราบไหว้อย่างหมดจิตหมดใจ นั่นเป็นการแสดงออกซึ่งความอ่อนน้อม ความยอมรับ ความสำนึกผิด ความสำนึกคุณ และขอความช่วยเหลือ ในขณะที่จิตเกิดความนอบน้อม กายก็แสดงออกถึงความอ่อนน้อม เช่นนี้เรียกว่าสลายอัตตาตัวตน นี่คือการฝึกฝนจิต ที่ญาติโยมกราบไหว้อาตมา ก็เพราะว่าอาตมาคือตัวแทนแห่งพระพุทธ อาตมาเป็นเพียงอุปกรณ์ซึ่งไม่ต่างอะไรกับลูกขนไก่ที่ให้ผู้คนตีไปตีมา เพียงแต่ว่าอาตมามิใช่ลูกขนไก่จริงๆ อาตมาเป็นเพียงลูกขนไก่แห่งจิตญาณเท่านั้นเอง”
“อ่อ ขอรับ” เขาเอ่ยขึ้นหลังจากหลวงพ่อหยุดมองเขาครู่หนึ่ง
“ส่วนที่คนเราต้องกราบไหว้บรรพชน ก็เพราะฝึกฝนบ่มเพาะจิตกตัญญูรู้คุณ อิงจิตเคารพนบนอบสำนึกคุณต่อบรรพชนผู้เป็นต้นแห่งสายชีวิต
ส่วนที่ต้องไหว้พระแม่โพสพพระนางธรณีเจ้าที่ศาลพระภูมิ ก็เพราะสำนึกคุณเจ้าที่เจ้าทางที่คอยปกปักรักษา ให้เราอยู่รอดปลอดภัย มีพืชพันธุ์ธัญญาหารอันสมบูรณ์หล่อเลี้ยงชีวิต
ที่กราบไหว้แม่น้ำคงคา ก็เพราะสำนึกบุญคุณและสำนึกขอขมาต่อเทพแห่งสายน้ำ ที่ช่วยหล่อเลี้ยงชุบชูชีวิตกายสังขาร ร่างกายของคนเรา70%ประกอบไปด้วยน้ำ ภูมิปัญญาของคนโบราณนั้นแยบยลนัก ทุกสิ่งอย่างล้วนมีปรัชญาแฝงอยู่
ในยามที่กราบไหว้ด้วยความเคารพนั้น คนกราบและคนที่ถูกกราบก็คือเนื้อแท้เดียวกัน ไม่มีเธอต่ำต้อยหรือฉันที่สูงศักดิ์ บางคนไม่เข้าใจปรัชญานี้ก็ได้แต่วิพากษ์วิจารณ์ว่าคนพวกนี้มันบ้า! คุณไม่เข้าใจแต่ก็ไม่ยอมไต่ถามแถมเอาไปโพนทะนาเสียๆหายๆ คุณนั่นแหละที่เป็นคนบ้าเสียเอง!”
“โห! หลวงพ่อ ท่านนี่ช่างแยบยลนัก ขอให้รับการกราบจากผมสัก3กราบเถิด”
เขาคุกเขาก้มลงกราบหลวงพ่อด้วยความศรัทธาเลื่อมใส
“ยังไงละ เข้าใจในการฝึกฝนจิตแล้วหรือยัง?” หลวงพ่อถามเมื่อเขากราบเสร็จ
“เข้าใจแล้วครับๆ”
“นี่แหละ ที่ใครๆเรียกอาตมาว่าพระอาจารย์ ก็เพราะอาตมาสอนสั่งและไขข้อข้องใจให้โยมได้ ไม่ว่าจะเป็นทางความคิดและการกระทำ”
@ผู้มีความฉลาดอัดแน่นไปด้วยอัตตาคือความยึดมั่นถือมั่น เปรียบดั่งรวงข้าวที่มีเมล็ดข้าวเต็มรวง มันรู้สึกจองหองว่าตนเองอุดมสมบูรณ์ไปด้วยเมล็ดข้าว จึงเชิดรวงตั้งตรงชี้ขึ้นปลายฟ้า
ผู้มีปัญญาอัดแน่นไปด้วยกาลัญญุตาคือความรู้กาล เปรียบดั่งรวงข้าวที่กำลังสุกเต็มที่ มันรู้สำนึกคุณว่ามันเจริญเติบใหญ่ได้ก็เพราะฟ้า ดิน คน เป็นผู้ชุบเลี้ยงฟูมฟัก จึงน้อมรวงลงต่ำโค้งหัวให้ อันเป็นการแสดงถึงความเคารพนั่นเอง
คนเรา ไม่มีครูบาอาจารย์สอนสั่ง เราเอาความรู้มาจากไหน?
เรียนรู้จากธรรมชาติ ธรรมชาติคือครูของคุณ!
เสิร์จหาเองจากกูเกิล กูเกิลนั่นแหละคือครูของคุณ!
ไม่มีใครที่ไม่มีครู เป็นศิษย์ จึงต้องบูชาครู
#หนึ่งในเนื้อหาในหนังสือเกร็ดธรรมนำชีวิต3


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 24 มิถุนายน 2566 เวลา:7:28:17 น.  

 
วันนี้มาไม่ทันคุณโอเล่ เธอมาเสียก่อน
เลยมาช้ากว่าคนดื่มแฟดำไปโขคุณก๋า
ภาพพระพุทธเจ้าในนิกายมหายานแน่ๆ จ้า



โดย: หอมกร วันที่: 24 มิถุนายน 2566 เวลา:8:27:48 น.  

 
สวัสดียามสายค่ะ พี่ก๋า


พี่ก๋าเห็นข่าวปอร์เช่ ขับแข่งกับ มินิ
แล้วชนรถรับส่งนร.ที่แปดริ้วไหมคะ
อยู่ใกล่ที่ทำงานหนูเลยค่ะ
สงสารเด็กเลยค่ะพี่


โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ วันที่: 24 มิถุนายน 2566 เวลา:10:05:26 น.  

 
อยู่กับความจริงเข้าใจมัน และใช้ชีวิตไปกับมัน เราหนีมันไม่ได้แต่เราอยู่ร่วมกับมันโดยที่ไม่ให้มันมารบกวนเราได้


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 24 มิถุนายน 2566 เวลา:10:47:13 น.  

 
สวัสดีครับคุณก๋า


โดย: ปัญญา Dh วันที่: 24 มิถุนายน 2566 เวลา:13:10:17 น.  

 
สวัสดี ยามบ่าย ๆ จ้ะ น้องก๋า

"เสียงแห่งธรรม" แสงแห่งธรรม ล้วนแต่เป็นเรื่องที่ต้องการ
กล่อมเกลาจิตใจมนุษย์ให้เดินทางไปสู่หนทางที่ถูกต้อง เพราะเสียง
และแสงแห่งธรรม เหมือนสิ่งนำทาง ส่องทาง ให้ปฏิบัติตามได้พบ
ชีวิตที่อยู่เย็นเป็นสุข เพราะธรรมะ ถ้าได้ศึกษาได้ถึงแก่นแท้ ทำให้
เกิดปัญญา นำไปสู่การแก้ปัญหาที่พบเจอได้ อย่างแน่นอน จ้ะ
โหวดหมวด ข้อคิดและธรรมะ


โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 24 มิถุนายน 2566 เวลา:14:34:42 น.  

 
สุดท้ายก็ตายเหมือนกันหมดทุกคนจริง ๆ ครับ


โดย: The Kop Civil วันที่: 24 มิถุนายน 2566 เวลา:19:40:27 น.  

 
ยาที่คุณหมอให้มาได้ผลดีเลยครับ ไม่รู้สึกปวดๆ ตึงๆ ตอนก้ม กับตอนลุกยืน คุณหมอให้ยาแก้อาเจียรมาด้วย ก็เลยไม่ค่อยรู้สึกพะอืดพะอมแล้ว


วันนี้เลยนอนเฉยๆเกือบทั้งวันเลยครับ อิอิอิ


โดย: ทนายอ้วน วันที่: 24 มิถุนายน 2566 เวลา:21:50:17 น.  

 
ธรรมะนำใจ เกิดปัญญา รู้แจ้งรู้จริง

วันนี้ไร้ฝน เมื่อช่วงเย็นไปกินเลี้ยงงานบวชมาครับ งดวิ่งแต่เพิ่มพุงแทน 55
ปี่นี้ฝนน้อยกว่าปีก่อน




โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 24 มิถุนายน 2566 เวลา:23:29:28 น.  

 
รู้ปล่อยเพราะรู้ว่าทุกสิ่งล้วนวางวาย
เป็นสัจธรรมจริงๆค่ะคุณก๋า

พรุ่งนี้ต๋าต้องไปสุสานหายยา
คุณพ่อของพี่ที่สนิทกับที่บ้านเสีย
ท่านจากไปตามอายุขัยค่ะ

วันนี้เห็นข่าวแพทย์หญิงเพิ่งทำงานได้ 23 วันเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิต
เป็นการจากลาที่น่าใจหายนะคะ

วันนี้ช่วงเย็นแถวบ้านฝนตก คลายร้อนได้เยอะ
คุณก๋าฝันดีนะคะ

ปล.ผักกูดที่บ้านคุณก๋าขึ้นเองใช่มั๊ยคะ
อุดมสมบูรณ์มากค่ะ


โดย: Sweet_pills วันที่: 25 มิถุนายน 2566 เวลา:1:14:54 น.  

 
อันนี้จริงมากๆครับ ตายทุกคน ตอนนี้ติดตามข่าวรัสเซีย อยู่ว่า ปูติน จะเจรจาสงบศึก หรือใช้วิธีแบบชน ดับกันไปข้างหนึ่งครับ


โดย: Rain_sk วันที่: 25 มิถุนายน 2566 เวลา:4:25:24 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]