:: ก๋าราณีตอบคำถามคุณคล้ายดาว ::







เก็บความสงสัยไว้
แล้วรักกันให้ดีที่สุดในวินาทีนี้ได้ไหม ?


เก็บคำถามที่ค้างคาใจ
แล้วรักกันไปให้ดีที่สุด


จบจากวินาทีนี้
ฉันจะได้เลิกสงสัยเสียที
ว่าฉันได้รักเธอมากมายเพียงใด .



.
.
.
.



เมื่อสงสัย ความระแวงก็ตามมา
ใยไม่...เคลียร์ให้จบล่ะคะ







คำถามโดย : คล้ายดาว
วันที่ : 14 มีนาคม 2554
เวลา : 0:30:04 น.



























ยังจำได้ไหมว่าบอกรักกันครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ ?
จูบครั้งแรกเกิดขึ้นที่ไหน ?
เดทแรกของเราที่ร้านอาหารอะไร ?
วันนั้นคุณหรือเธอแต่งกายด้วยชุดแบบไหน ?
เพลงแรกที่ร้องให้กันและกันฟังคือเพลงอะไร ?
ฯลฯ


นี่เป็นคำถามพื้นๆ
ซึ่งถ้าฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดตอบไม่ได้
ก็ชวนให้ถูกอีกฝ่ายเขม่นด้วยข้อหาว่า “ไม่ใส่ใจ”


แต่ผมเองขนาดวันเกิดตัวเองยังจำไม่ค่อยจะได้
เบอร์โทรศัพท์ของคนในครอบครัวยังไม่ค่อยจะจำ

รายละเอียดเล็กๆน้อยๆที่เกี่ยวกับความรักไม่ต้องพูดถึง
ไม่ใช่ไม่ใส่ใจ ไม่ใช่ไม่สนใจ
แต่บ่อยครั้งเราก็หลงลืมอะไรบางอย่างไปจริงๆ....



การที่ใครคนหนึ่งไม่ได้หวาน ไม่ได้โรแมนติค
ไม่ได้ชอบพูดคุยเปิดใจ เปิดเปลือยความรู้สึกของตัวเองให้อีกฝ่ายฟัง
ก็ไม่น่าจะหมายความว่าใครคนนั้นกำลังทำตัวให้น่าสงสัย
หรือทำให้อีกฝ่ายอดคิดระแวงไม่ได้ว่า
ใครคนนั้นกำลัง “รักกันแบบไม่ตั้งใจ”



ความสงสัยและความระแวงในความรู้สึกของผม
จึงมีน้ำหนักที่แตกต่างกันอยู่ไม่น้อย

เมื่อเรารักใคร
เราอาจลังเลหรือสงสัยว่าเขาจะรักเรามากน้อยเพียงใด
ได้ด้วยการคาดเดาหรือประเมินเอาจากสิ่งที่เขาแสดงออกต่อเรา

แต่เมื่อใดที่ความรักไปติดขอบอยู่ที่คำว่าระแวง
ผมว่ารักนั้นเดินทางมาถึงปลายสุดของขอบวงความรักแล้วล่ะครับ



ความระแวงเกิดจากความไม่เชื่อใจ
และเมื่อคนเราไม่เชื่อใจกัน
ต่อให้นั่งอยู่เฉยๆไม่พูดจา
มันก็ทำให้อีกฝ่ายคิดไปไกลได้ว่า
อ๋อ – ที่เงียบเพราะกำลังคิดถึงคนอื่น
พูดจาอะไรออกมาก็ผิดหู เพราะปักธงไปแล้วว่าคนนี้ไม่จริงใจ


ความสงสัยถ้าหากเกิดขึ้นในใจ
ยังคงพอหาคำตอบมาแก้ไขความเข้าใจผิดได้

แต่หากปล่อยให้ความสงสัยลุกลามกลายเป็นความระแวงเมื่อใด
ผมว่าเมื่อถึงจุดนั้น
ต่อให้พูดความจริงต่อกันแค่ไหน ใจที่ไม่อยากรับฟัง
ก็ไม่มีทางล้างความคลางแคลงใจต่อกันและกันได้เลยล่ะครับ


การแก้ไขปมของความไม่ไว้ใจกัน
ย่อมมี “จุดจบ”
จบที่ใจและเข้าใจ
หรือจบที่การจากลาด้วยความเสียใจ
ขึ้นอยู่กับเราวางความรู้สึกของเรากับคนรักของเราไว้ที่ตรงไหน
ไว้ที่ “ความสงสัย” หรือ “ความระแวง”

และผมเชื่อว่าคนส่วนใหญ่เมื่อรู้สึกหมดรักต่อกันแล้ว
ก็คงเหลือแต่ความระแวงและความเกลียดชัง
ที่จะมอบให้กันและกันเท่านั้นเอง.

Create Date : 27 กรกฎาคม 2554
Last Update : 27 กรกฎาคม 2554 5:10:54 น.		117 comments
Counter : 1434 Pageviews.
Share Tweet