:: ก๋าราณีตอบคำถามคุณคล้ายดาว ::
:: ก๋าราณีตอบคำถามคุณคล้ายดาว ::
ความรักคือความงดงามของชีวิตจริงหรือ?
แล้วที่ไปโดดน้ำฆ่าตัวตาย จนเป็นตำนานรักโด่งดัง เพราะรักไม่สมหวัง ถือเป็นความงดงามของชีวิตหรือเปล่า ?
หลายคนที่ฉันรู้จัก ชีวิตเค้าเป็นสีเทาเพราะความรักก็เยอะนะคะคุณก๋า
รักมากก็ทุกข์มาก รักน้อยก็ทุกข์น้อยเนอะคุณก๋า
คำถามโดย : คล้ายดาว วันที่ : 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา : 0:57:01 น.
ถ้าลองมองดูรอบๆตัว เราจะพบว่ามีความเศร้ามากกว่าความรัก มีความทุกข์มากกว่าความสุข หนังรักเคล้าน้ำตามีมากกว่าหนังรักที่สุขสมหวัง เพลงรักที่ปวดร้าวมีมากมายกว่าเพลงรักที่เบิกบานใจ
คนไม่ค่อยจดจำเรื่องราวความรักดีดี คู่รักที่อยู่กินกันมาห้าสิบปีโดยไม่เคยทะเลาะกัน ไม่ค่อยมีใครสนใจอยากรู้ว่าเขารักกันอย่างไร
แต่หากเกิดโศกนาฏกรรมรักถูกกีดขวาง ต้องพลัดพราก ยิ่งได้ตายจากกันไป หรือตายพร้อมกัน กลับถูกจดจำเป็นตำนานเล่าขาน....
น่าแปลกใจอยู่นะครับ ว่าทำไมคนเราถึงจดจำแต่เรื่องราวด้านลบแบบนี้ได้ดี
มันทำให้ผมนึกถึงการกินอาหาร... บางอย่างเรารู้ว่ามันเป็นอาหารขยะ เป็นอาหารอร่อยแต่ไม่มีคุณค่า แต่เรายังเลือกที่จะทานเพราะรู้ว่ามันอร่อยลิ้น ถึงจะส่งผลร้ายต่อร่างกายในภายหลังแต่เราก็ยอม ยอมที่จะเคี้ยวกลืนมันลงไป....
ความรักสีเทาหรือสีดำ เป็นเหมือนอาหารขยะเหล่านั้น คือ ถึงรู้ว่ารักไปแล้วต้องเจ็บปวด แต่ยังเลือกที่จะรัก รู้ว่ารักไปแล้วต้องเสียใจ ยังอยากขอลองเจ็บ แถมเมื่อเจ็บปวดจากรักที่เป็นพิษแบบนี้ ยังไม่ยอมปล่อยมือจากมันเสียอีก เฝ้าเก็บกำ...จำและคอยย้ำทำร้ายตัวเองอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
บางที...ความเศร้า ความเจ็บปวด ความรวดร้าว อาจเป็นบางสิ่งที่คนบางคนโหยหา เพราะมันทำให้ความรักแบบนี้เป็นเรื่องราวที่น่าจดจำของชีวิต
ความรักดีดีมีความสุข เมื่ออยู่กันไปนานๆ อาจพาลจืดชืด ไร้สีสัน ไม่ตื่นเต้น....
แต่รู้ทั้งรู้ว่าคนรักเจ้าชู้ ยังอยากเอาชนะ
รู้ทั้งรู้ว่าไม่ได้รักเขาเพราะใจ แต่รักเขาเพราะรูปกายหล่อสวย แต่พร้อมยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ครอบครองร่างกายนี้
รู้อยู่แก่ใจว่ารักเขาเพราะคิดว่าเขารวย เขามั่นคง แต่สุดท้ายความรวยหรือทรัพย์สินเงินทองก็ตอบสนองความสุขลึกๆในใจไม่ได้เลย
ฯลฯ
“คำตอบที่ถูกต้อง ไม่เคยมาจากคำถามที่ผิดพลาด”
ถ้าอยากให้รักเป็นรักที่มีสีสวยสด ผมว่าเราคงต้องมาจำกัดความค่าความหมาย “สี” ของความรักกันเสียใหม่
เพราะที่สุดแล้วไม่มีใครเลือกสีของความรักให้เราได้เลย นอกจากตัวเราเอง รักจะเป็นสีขาว สีแดง สีดำ หรือ สีช้ำเลือดช้ำหนอง ล้วนแล้วแต่ถูกเลือกโดยตัวเราเองทั้งสิ้น
เหมือนข้าวที่เราเลือกกิน อาหารอร่อย ใช่จะมีประโยชน์ อาหารไม่อร่อย จืดชืด อาจเป็นอาหารที่ไม่ให้โทษใดใดแก่ร่างกายเลย แถมยังทำให้ชีวิตยืนยาวแข็งแรงอีกด้วย
จะรักมาก ทุกข์มาก หรือรักน้อย ทุกข์น้อย ที่สุดแล้วก็ยังติดอยู่กับคำว่าทุกข์อยู่ดี....
ผมคิดถึงความรักในอีกรูปแบบ ที่ถึงแม้เราอาจจะคิดว่าต้องทุกข์ เพราะสุดท้ายต้องจากกัน... แต่ทุกข์แบบนี้เป็นทุกข์ที่ทุกข์น้อยมาก นั่นคือ การรักกันให้ดีที่สุดในทุกนาทีที่ได้อยู่ด้วยกัน
คิดถึงความตายไว้บ้าง ผมว่านอกจากทำให้เราไม่ประมาทขาดสติในการใช้ชีวิตแล้ว อย่างน้อยความตายเตือนใจเราให้ได้รู้ว่า ทุกขณะเราอาจจะตายได้ ดังนั้น อย่าเสียเวลาชีวิตเพื่อรอที่จะรักใคร แต่เมื่อรักใคร...จงรักเขาให้ดีที่สุด ไม่จำเป็นต้องนิยามความหมายแค่คนรักในเชิงหนุ่มสาว แต่เราสามารถรักพ่อแม่ พี่น้อง เพื่อน ญาติ คนรู้จัก หรือกระทั่งปรารถนาดีต่อคนที่เราไม่รู้จักด้วยก็ยังได้ ความรักสามารถแผ่ออกไปได้กว้างไกลกว่าที่เราคิด....
และเมื่อเราได้มอบความรักออกไปมากเพียงพอแล้ว เราจะรู้สึกเลยครับ ว่าความรักไม่ใช่ความทุกข์ ความตายไม่ใช่ความพลัดพราก
แต่ความรักคือความสุขจากการได้ให้สิ่งที่ดีที่สุดของเราออกไปให้กับคนทุกคน และความตายคือการพักผ่อนอันเป็นนิรันดร์เท่านั้นเอง
23 มิถุนายน 2554 ผมไปพูดที่หอสมุดมหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา
ต้องขอบคุณโต้งและพี่หนุ่ยมากมายจริงๆ มาเป็นกำลังใจให้และส่งจนถึงสุวรรณภูมิเลย
มีภาพบรรยากาศมาฝากจากสองมุมมอง คือบล็อกพี่หนุ่ย และบล็อกเป็ดสวรรค์ เลือกชมเลือกฮาตามอัธยาศัยนะครับ 5555
ผมมีดีวีดีที่พูดไว้ แต่ยังหาวิธีทำให้ลงในยูทูปได้ เพื่อจะได้เอามาแปะในบล็อก ดีวีดียาวสองชั่วโมงกว่าครับ แต่ยูทูปลงได้ตอนละ 10 นาทีโดยประมาณ ขอเวลาศึกษาสักนิดนะครับว่าจะทำได้ยังไงบ้าง (คาดว่าไม่น่าเกิน 2 ปี 555)
ตอนนี้คาดว่าน่าจะเหลือสักครึ่งปีครับ 5555
(คลิ๊กที่ชื่อบล็อกเลยนะครับ)
► ►► .. กะว่าก๋า . . ห มื่ น ต า . .....แ ล ะ ลิ ง ท ะ โ ม น ........◄ ◄◄
:: ในเวลาอันน้อยนิด...กับกะว่าก๋า ::
Create Date : 04 กรกฎาคม 2554 |
|
118 comments |
Last Update : 4 กรกฎาคม 2554 6:30:33 น. |
Counter : 2045 Pageviews. |
|
|
สวัสดีวันจันทร์