:: กระจกส่องใจ ::
:: กระจกส่องใจ ::: สติ :สติมา ปัญญาเกิด สติเตลิด ไม่เกิดปัญญา สติมา แม้เสียน้ำตา ก็ยังรู้ว่า นี่คือ อนิจจัง
สติดับ จับความทุกข์มาขัง สติลับ โง่งั่งกอดความเขลา สติลอย พลอยโศกกับความเศร้า สติเฉา ชีวิตจึงหม่นมัว
สติ คือ การรู้สึกตัวทั่วพร้อม สติ คือ น้อมรับความจริงทุกสิ่งอย่าง สติ คือ เดินทางสายกลาง สติ คือ เห็นความว่างเป็นอนิจจัง
สติมา ปัญญาเกิด สติเตลิด ไม่เกิดปัญญา สติมี ทลายทุกปัญหา สติพร้อม รู้ซึ้งอนิจจา อนิจจัง
Create Date : 20 ตุลาคม 2563 |
Last Update : 20 ตุลาคม 2563 6:50:49 น. |
|
17 comments
|
Counter : 1017 Pageviews. |
|
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณnonnoiGiwGiw, คุณหอมกร, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณTui Laksi, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณSleepless Sea, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณtoor36, คุณเนินน้ำ, คุณmcayenne94, คุณสองแผ่นดิน |
โดย: หอมกร วันที่: 20 ตุลาคม 2563 เวลา:8:59:47 น. |
|
|
|
โดย: Tui Laksi วันที่: 20 ตุลาคม 2563 เวลา:10:05:17 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 ตุลาคม 2563 เวลา:12:47:10 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 20 ตุลาคม 2563 เวลา:19:48:06 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ วันที่: 20 ตุลาคม 2563 เวลา:20:23:31 น. |
|
|
|
โดย: mcayenne94 วันที่: 20 ตุลาคม 2563 เวลา:21:22:17 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 20 ตุลาคม 2563 เวลา:23:54:18 น. |
|
|
|
| |
แล้วขำเลย นึกถึงตัวเอง เมื่อสองสามวันก่อนค่ะ
มันมีเรื่องให้ใจมันขุ่น มันขุ่นแต่เรายังมีสติ ก็เลยนั่งรับรู้มันไป
ว่า... เออมันขุ่นว่ะ ขุ่นจริงๆ ตามที่พระท่านเคยว่าไว้
ไอ้ความขุ่นในจิตใจเนี่ย มันก็กระเพื่อมเหมือนคลื่นในน้ำ
ยิ่งใจมันขุ่นน้องก็ยิ่งนึกไปถึงคลื่นในแม่น้ำมั่งในคลองมั่ง
ยันไปถึงคลื่นทะเล..... แล้วก็นั่งดูไอ้คลื่นบ้าในใจอยู่แบบนั้นอะพี่
มันก็เป็นความรู้สึกที่แปลกดี แล้วก็บอกตัวเองว่า
ถ้ารู้สึกแบบนี้อีกเมื่อไร ก็ให้คิดซะว่านั่งดูทะเลอยู่บนหาดทราย
ก็แล้ว ได้ฟิลไปอีกแบบ นั่งนิ่งๆ อยู่บ้านก็เหมือนเที่ยวทะเลได้
พอแม่มคิดแบบได้ปั๊บก็ขำตัวเองคูณสองไปทั้งที่ใจมั่นขุ่นนี่แหละ
เหอๆ