เจิม
แวะมาอ่าน...ชอบสองเฒ่าจ้า

สวัสดียามเช้าคร๊า

2nd แวะมาอ่านๆ

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
พิมพ์เต็มข้าพเจ้าก็ได้นะคุณก๋า
ใช้ยังกับคำให้การในชั้นตำรวจหรือศาลเลย

สวัสดียามเช้าค่ะคุณก๋า
อ่านบทความให้คิดตาม สดชื่นยามเช้าเห็นภาพเลยค่ะ
ชอบมากๆค่ะเวลาได้อยู่กับธรรมชาติรอบกาย
ที่ไม่มีมลพิษทางเสียงของวิถีคนเมือง
ยามใดเราไปเที่ยว ตจว.หากได้โอกาสเลือกที่พัก
อยากสัมผัสกับธรรมชาติยามเช้า ที่ตื่นมาได้ยินเสียงนกเสียงกา
จุบจิบเบาๆบ้าง เห็นแสงอาทิตย์ลอดผ่านทิวไม้
สายลมอ่อนๆปลิวมาปะทะใบหน้าให้เส้นผมปลิวเบาๆ
โห...เจอแบบนี้ คือสวรรค์ชั่วคราวในใจเราค่ะ

จริงค่ะฟังสองเฒ่าคุยกัน น่ารักดีให้บทเรียนถ่ายทอดกันและกัน
นักรบยามไร้ศึก...มิใช่ผู่อ่อนแอ หากไม่หลงบ้าอำนาจ
มีสติปัญญาสร้างคุณค่าให้ตนและประเทศชาติได้อีกแน่นอน
โดยไร้คมดาบ... ขอบคุณค่ะ

รูปสวยยยยย.. บางทีการเป็นผู้ฟังอย่างไร้ตัวตอน
ก็ทำให้ได้ข้อมูลอะไรกลับไปเยอะ.. คิกๆๆๆๆ

ว่าแล้วก็อยากกินต้มจืดตำรึงอีกแย้ววว
เม้ามอย เมื่อวานลูน่าคลอดแล้ว น้องลาอยู่บ้านพอดี
เลยวุ่นวายกับแมวใหม่มาก แต่อีเตี้ยทำเป็นร้อยครั้งได้ลูกมาสองตัวเองพี่ เหอๆ

สวัสดีมีสุขค่ะ

นอบน้อม..มิใช่ต่ำต้อย ใช้ได้เสมอค่ะ

ถ้ามีโอกาสได้ยลพระอาทิตย์ค่อย ๆ โผล่ที่โค้งขอบฟ้า เป็นยามเช้าที่งดงามจริง ๆ นะคะ
วันนี้ชอบบทที่ 16 มากค่ะ

สวัสดีครับพี่ก๋า

ไม่ได้แวะมานานเลย งานยุ่งมาก ๆเลยครับ
ทั้งยุ่งทั้งเหนื่อย เพราะเปลี่ยนตำแหน่งใหญ่แล้วไม่ชินงานครับ

ขุนพลไร้พ่าย ที่ไม่มีสงครามก็กลายเป็นนักรบไร้สนาม
อันนี้ผมว่า เออ จริงนะ
เหมือนพวกผมอ่ะนะครับ ถ้าไม่มีงานต้องออกไปสู้รบปรบมือข้างนอก
นั่งอยู่ออฟฟิศก็เบื่อ รู้สึกไม่มีสีสัน
ร้สึกเค้าจ้างเรามาทำไมวะ 5555555

ผมเคยได้ยินว่า บางบริษัทบีบคนให้ออก ด้วยการไม่ให้งาน
ให้นั่งเฉยๆ ส่วนคนเราก็ต้องการความสำคัญ ต้องการคุณค่า
พอรู้สึกไม่มีค่า นานๆ เข้าก็ทนไม่ได้แล้วออกไปเอง

คงเหมือนกันนักรบไร้สนามอ่ะครับ ^^

แหมมุมเนาะ

อ.เต๊ะ ตอนนี้ จะว่าไป ก็เป็นอาจารย์ แต่ไร้ห้องสอน
เหมือน นักรบไร้สนาม เหมือนกันนะครับนี้

เพราะ วันๆ สมง สมอง นี่ คิดแต่เรื่องหุงข้าว ชักผ้า ถูบ้าน ล้างจาน แค่นั้นเองครับ ไม่ได้ใช้พลังฝีมือ เลยตอนนี้ 555

ขุนพลไร้สงครามคงเซ็งมากนะคะ
น่าสงสารคนที่ไม่รู้จักใช้เวลาที่มีให้เป็นประโยชน์
จะทำแต่ที่ชำนาญอยู่น่าจะอดตาย
คนเราต้องปรับตัวให้เข้ากับความจำเป็นเฉพาะหน้า

ช่วงนี้ถ้าพี่หายไปหลายๆวัน เห็นกันที่เฟซบ้าง
ก็เพราะไปอยู่บ้านป่า เน็ตอ่อนเข้าบล็อกแก๊งยาก

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

มาอ่าน เฒ่าสนเล่าความจริง จ้ะ บทแรกวันนี้ เป็นเรื่อง
ของความอ่อนน้อมถ่อมตน ซึ่งเป็นเรื่องดี เป็นเสน่ห์ของคนที่
มีความอ่อนน้อมถ่อมตน ใครเห็นใครก็รักและชื่นชม จ้ะ

"ทำให้ข้าฯ นึกถึงรวงข้าวที่โมตนลงมาสู่ดิน" ข้อความนี้
น่าจะเขียนตกไป โม น่าจะ โน้มตน

กรุ๋งกริ๋ง น่าจะกรุ๊งกรุ๊ง มากกว่่าไหม จ๊ะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

สวัสดีครับ

มาอ่านเรื่องแฝงข้อคิดและดูรูปสวยๆครับ
เสียงไก่ขันยามเช้า กลางชนบท-ธรรมชาติ
เห็นภาพและรู้สึกได้เลยครับ

กะว่าก๋า Literature Blog


ส่งกำลังใจค่ะพี่ก๋า เดี่ยวจะหมดแรงง่วงซะก่อน อิ อิ
วันนี้เชียงใหม่เย็นดีนะคะ ฝนตก ลมเย็น

มาสวัสดีตอนกลางคืนเลยครับคุณก๋า

ออกบ้านเช้ามืดไปหาหมอตามนัด กับธุระอีก 3 แห่งเหนื่อย
โฮกเลยครับ

แต่ก็ทันดูข่าว การลาออกจากพรรค เขาบอกว่า ไม่มีความขัดแย้ง... จริงเร้อ...555 ศิลห้าอยู่เปล่ามิรู้

เหมือนข้าไร้ตัวตน
ชอบคำนี้ค่ะ

โห...แบบนี้คุณก๋าต้องไปบ่อยๆแล้วละคร้า
โชคดีจัง บ้านมาดามอยู่ ชร. อ. อะไรคร้า
น้องสาวที่เราไปพักด้วย อยู่แม่ฟ้าหลวง
เที่ยว ชร.ตามสถานที่ใกล้ๆจนพรุนละ
อยากออกไปพักตามวิถีชนบทบนดอยบ้างจัง
ขอบคุณค่ะคุณก๋า ฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่ะ

ตอนนี้ลิเวอร์พูล ลุ้นแต้มให้เกิน 100 นะครับ 55

15. นั่นสิครับ ตื่นเต้นอะไรก็ไม่รู้

16. แต่คนที่มีอำนาจโดยทั่วไป ยากที่จะเป็นแบบนั้น

17. คงกลัวมั้งครับ เพราะเสร็จศึกฆ่าขุนพล

18. อาจคุยกันถูกคอมาก เลยไม่ได้เห็นคนรอบข้าง

มาดึกอีก
แสงแรกแห่งธรรมชาติจากป่าเขาท้องนาชนบทจะสวยมาก
ข้าหลวงผู้รับใช้ประชาชน แต่ส่วนใหญ่ที่เจออยากเป็นนายประชาชน

ฝันดีครับ

ขอบคุณที่แบ่งปัน