:: สนเฒ่าเล่าความจริง 8 ::   :: สนเฒ่าเล่าความจริง 8 :: เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า 25 ข้าฯ จรดปลายพู่กันเขียนบทกวี สหายของข้าฯ ถามขึ้นว่า จะเขียนบทกวีไปทำไมอีก ในเมื่อไม่มีใครอยากอ่านบทกวีอีกแล้ว ข้าฯ บอกแก่สหายว่า บทกวีเหมือนลมหายใจ แม้ไม่รู้สึกถึงการมีอยู่ แต่ก็เป็นสิ่งสำคัญยิ่ง บทกวีอาจมิได้ทำให้ใครอิ่มท้องหรือมีชีวิต แต่บทกวีให้ความอิ่มอกอิ่มใจ และทำให้รู้ว่าเบื้องหลังชีวิตนั้น ยังมีความงดงามซ่อนอยู่มากมายเพียงไร 26 บานประตูถูกเปิดทิ้งไว้ตลอดทั้งวัน แต่หามีขโมยไม่ กฎหมายต่อให้เข้มงวดเพียงใด ยังมีคนกล้าละเมิด กฎเกณฑ์ยิ่งแข็งกร้าว คนยิ่งฉ้อฉล บานประตูถูกเปิดทิ้งไว้ แต่หามีขโมยไม่ เมื่อผู้คนมีมโนธรรมและคุณธรรมแล้วไซร้ แม้มีกฎหมายเพียงข้อเดียว ก็ยังนับว่ามากเกินไป 27 ข้าฯ ใช้ทั้งแรงผลักและแรงดึง ใช้ทั้งการแข็งขืนและการลื่นไหล ยุทธพิชัยสงครามของข้า ฯ มีทั้งการโหมบุกโจมตีและการถอยหนี ไม่มีใครทราบล่วงหน้าว่าข้า ฯ จะพูดอะไร ไม่มีใครอ่านสีหน้าแววตาของข้าฯ ได้ไม่ว่าตอนไหน ไปมาไร้ร่องรอย ยามศึก ข้าฯ ออกรบนำหน้าเหล่าพลทหาร เมื่อจบศึกพร้อมชัยชนะ ข้าฯ กลับเร้นกายไม่ปรากฏตัวในงานฉลอง ไม่นานนัก... ข้าเร้นกายสู่ป่าเขาลำนาไพร ปิดบังชื่อเสียง วางดาบเพื่อจับจอบเสียม ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายและเบาสบาย ถึงตอนนี้ข้า ฯ ยังมีชีวิตอยู่ แต่เพื่อนร่วมศึกของข้า ฯ และเหล่าขุนศึกนายกอง กลับล้มหายตายจากไปทีละคน ๆ อา --- ข้ายังมีชีวิตอยู่ ท่ามกลางหมอกเหมยในดงดอย ส่วนผู้คนมากมายเหล่านั้นเล่า กลับตายลงไปอย่างเดียวดาย ภายในหอสูงแห่งอำนาจและการแย่งชิง   Create Date : 12 กรกฎาคม 2563 16 comments Last Update : 12 กรกฎาคม 2563 6:26:24 น. Counter : 887 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณnonnoiGiwGiw, คุณธนูคือลุงแอ็ด, คุณTui Laksi, คุณmultiple, คุณThe Kop Civil, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณSleepless Sea, คุณhaiku, คุณmcayenne94, คุณหอมกร, คุณสองแผ่นดิน, คุณmelody_bangkok, คุณnewyorknurse, คุณKavanich96

ตื่นเช้าพี่.. เช้าเกิ๊นนแล้วมันนอนต่อไม่ได้.. เดวมาใหม่.. ไปตลาดซื้อตำลึงก่อน จริงจังมาก.. เรื่องกินเนี่ยะ555   โดย: nonnoiGiwGiw 12 กรกฎาคม 2563 7:13:54 น.

ใช่ครับสมัยพรรคไทยรักไทย บริหารประเทศ ได้นำนโยบาย 1ผลิตภัณฑ์ 1ตำบล มาต่อยอดได้เยี่ยมยอดครับ ผมเองก็พอจะรับรู้ได้ดีในยุคนั้นๆ เพราะผมเองก็อยู่ในวงการเมืองอยู่ แต่ไม่ได้อยู่ในโครงการดั่งกล่าวครับ ผมเองที่เริ่มอีกครั้ง ในวันนี้ "วิสาหกิจชุมชนรอดอนันต์1ฯลฯ"ก็อยากจะจุดประกาย สังคมแห่งนี้ครับ โดยไม่คิดจะมุ่งหวังในภาครัฐ ใดๆทั้งสิ้น หวังพึ่งตนเองเป็นสำคัญครับ อีกทั้งจะไม่กดดันตนเอง ค่อยๆทำไป ได้เท่าไร?เอาเท่านั้นครับ คุณก๋า   โดย: ธนูคือลุงแอ็ด 12 กรกฎาคม 2563 7:44:13 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณก๋า ยามศึกเรารบ ยามชนะเราไม่ไปเลี้ยงฉลอง อยากอยู่อย่างสงบ เรียบง่าย ไม่ต้องมียศฐาบรรดาศักดิ์ เราอยากรู้จัง นักรบสมัยก่อนที่สู้รบกันด้วยดาบ ต้องเข้าประชิดโรมรันพันตรูสู้กันถึงตัว เขารู้สึกกลัวบ้างมั๊ย น่าจะกลัวนะคะ ...แต่หน้าที่ ตายเพื่อชาติ ลูกผู้ชายฮึกเฮิมกันอยู่แล้ว กระมังคร้า ขอบคุณค่ะ...ที่ชี้แนะให้เห็นถึงความสุขทางสงบ   โดย: Tui Laksi 12 กรกฎาคม 2563 7:44:24 น.

สภาพบ้านเมือง จะเป็นเช่นไรนี่ วัดได้ด้วย บทกวี เหมือนกันนะครับ บ้านเมืองไหน สงบสุข ไม่มีศึกสงคราม บทกวีจะเกิดขึ้นมากมาย รวมทั้ง งานศิลปะต่างๆด้วย แต่ ถ้าบ้านเมืองไหน รบกันยัน 7ชั่วโคตร กวีและงานศิลป์ ก็ยากที่จะเกิดนะครับ เพราะกวี มักจะโดนระเบิดตายเรียบ หนีไม่ค่อยทัน 555   โดย: multiple 12 กรกฎาคม 2563 15:25:53 น.

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า มาอ่านสนเฒ่าเล่าความจริง ข้อเขียนวันนี้ ครูชอบและ เห็นด้วย ทุกข้อ แต่ชอบมากที่สุด คือ "บทกวีอาจมิได้ทำให้ใครอิ่มท้องหรือมีชีวิต แต่บทกวีให้ความอิ่มอกอิ่มใจ และทำให้รู้ว่าเบื้องหลังชีวิตนั้น ยังมีความงดงามซ่อนอยู่มากมายเพียงไร" ที่ชอบเป็นพิเศษอาจเป็นเพราะว่า ครูเป็นครูภาษาไทย และชอบเขียน ชอบอ่าน เป็นสาเหตุหนึ่ง เนาะ บทกวี หรือ ไม่ใช่เขียนในลักษณะเป็นบทกวี แต่เป็นข้อเขียนที่คม สื่อความดี ชัดเจน ซึ่งแน่นอน สิ่งเหล่านี้ ความรู้สึกดี ๆ เช่นนี้ ย่อมต้องเกิดจากการเลือกสรรคำที่สื่อความได้ เข้าถึงอารมณ์ของคนอ่านได้ ความเห็นนั้น จึงจะเข้าถึงอารมณ์ของผู้อ่านได้ เรียกว่า อิ่มเอมทางใจ ทางอารมณ์ ความรู้สึก นั่นเอง จ้ะ โหวดหมวด งานเขียน   โดย: อาจารย์สุวิมล 12 กรกฎาคม 2563 18:29:59 น.

สวัสดีครับ มาทักทายยามเย็นวันหยุดครับ " บทกวีเหมือนลมหายใจ " ชอบท่อนนี้ครับ   โดย: Sleepless Sea 12 กรกฎาคม 2563 18:41:12 น.

ความยุติธรรม ได้รับไม่ทั่วถึง สองมาตรฐาน....พวกเราคนไทย ไม่หวังพึ่งอะไรโดยเฉพาะ พวกคนกลุ่่มใหญ่.. เราต้องช่วยตัวเองไว้ก่อน   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 12 กรกฎาคม 2563 18:55:14 น.

ราตรีสวัสดิ์ค่ะคุณสนเฒ่า   โดย: mcayenne94 12 กรกฎาคม 2563 20:34:49 น.

25. ชอบตรงที่บอกให้ความอื่มใจครับ 26. คงใช้ไม่ได้กับสังคมไมยมั้งครับ เพราะมีกฎหมาย ฝ่าฝืนแต่เพราะเป็นผู้ใหญ่ กลายเป็นว่า ผู้ถูกกระทำ โดนลงโทษจนอยู่ไม่ได้เสียเอง 27. ข้าก็อยากอยู่สบายๆ แบบนี้ แต่ข้ามิได้ร่ำรวย หรือเป็นบิดาแห่งการโดดงาน ที่เข้างานแค่ 6 วัน ต่อปี แต่รายได้เดือนละหลายแสน ตอนนี้ข้าบอกได้เลยว่า แสนสาหัส   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 12 กรกฎาคม 2563 22:20:55 น.

กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog วันนี้มาดึกเลบคุณก๋า   โดย: หอมกร 12 กรกฎาคม 2563 22:33:33 น.

แวะมา ฝนตกหนักตั้งแต่สองทุ่ม พรำ หนัก พรำ จนเวลานี้ครับ กวี ดนตรี เพลง เขียนเอง อ่านเอง เล่นเอง อิ่มใจครับ ยุคพระศรีอารย์ เพชรพลอยทองเกลื่อนพื้นดิน แต่ไม่มีใครอยากได้ ผู้หญิงผู้ชาย สวยหล่อเท่ากันหมด ไม่มีผิดศิลข้อกาเม ไม่มีใครผิดศีล 5 เลย ฝันดีครับ   โดย: สองแผ่นดิน 12 กรกฎาคม 2563 22:45:12 น.

สวัสดียามค่ำค่ะคุณก๋า ขอชมก่อนค่ะว่าภาพสวย ชอบภาพประกอบตั้งแต่ตอนที่แล้วๆค่ะ ชอบมากๆค่ะบทที่ 27 แต่ในสายตาคนอื่นมันก็เป็นเส้นบางๆกั้นระหว่าง วางมือ กับ ยอมแพ้ นะคะ สู้กับเส้นบางๆนี้อยู่พีกใหญ่เหมือนกันค่ะ จนสุดท้ายรู้สึกว่าการทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวเรามันเหนื่อยค่ะ ^^ ส่วนบทที่ 26 พอได้อ่านนึกถึงที่คุยกับน้องชายตอนที่ไปซื้อกล้องวงจรปิด มีร้านขายเยอะมากและแต่ละร้านก็มีลูกค้าเยอะเลยค่ะ เลยเปรยๆขึ้นมาว่าของพวกนี้เลยกลายเป็นสิ่งจำเป็นไปแล้ว น้องชายบอกว่าจริงๆของพวกนี้ไม่ควรเป็นสิ่งจำเป็น แต่จิตสำนึกต่างหากที่จำเป็น   โดย: melody_bangkok 12 กรกฎาคม 2563 22:50:54 น.

ผมเดานอะน่ะคุณก๋า รัฐไทยจะต้องเปิดประเทศในเร็ววันนี้แน่นอน ไม่เช่นนั้น"ตายสนิท"   โดย: ธนูคือลุงแอ็ด 13 กรกฎาคม 2563 0:29:51 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า พี่ไม่ชอบทานน้ำส้ม เวลากินพวกก๋วยเตี๋ยวก็ไม่เคยใส่ เคยใส่แล้วเสบท้อง ถ้าอยากเปรียวหน่อย อยู่บ้านก็ใส่มะนาว แต่ชอบให้น้ำส้มเช็ดครัว จะได้ไม่เหม็นคาว และจริงๆ หอมด้วย พื้นครัวก็เช็ดได้ หลังทำครัว พื้นก็ไม่ติดมันๆ บางที่เราผัดผัก หรือทอดๆ กระเด็น เช็ดด้วยน้ำส้ม ดีจริงๆค่ะ   โดย: newyorknurse 13 กรกฎาคม 2563 1:48:14 น.

ถ้าคนคุมกฎหมายเแนคนฉ้อฉลซะเอง ก้อมะเหลือไรแล้วค่ะพี่... เหอๆ   โดย: nonnoiGiwGiw 13 กรกฎาคม 2563 2:47:13 น.

ขอบคุณที่แบ่งปัน   โดย: Kavanich96 13 กรกฎาคม 2563 3:50:43 น.