ชอบๆๆๆๆ

ให้ความสำคัญกับสิ่งที่สำคัญ
เพื่อทำให้ทุกวันเปี่ยมความหมาย
เพื่อให้คนสำคัญอยู่ในใจ
เพื่อให้ทุกเวลานาทีมีคุณค่า

เริ่ดมากน้องก๋า

สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

ไม่มีใครรู้เวลาของตัวเองจะหมดลงเมื่อไหร่นะคะ
เราอยู่กันทุกวันนี้ก็เพื่อที่จะลืมกันในสักวันเนาะ
ช่วงที่ยังจดจำกันได้ก็แค่ดีต่อกันไว้ก็พอค่ะ

...........

เมื่อวานที่เราพูดถึงเปลือกนะคะ
จะมีคนอยู่กลุ่มนึงในสังคม คนที่ออกไปทำกิจกรรมเพื่อสังคม
ออกไปเจอกันมีประชุม มีเที่ยว ทำอะไรก็ได้แบบไม่ต้องคิดหน้าคิดหลังแล้ว
การออกไปนั้นก็เพื่อบอกให้คนรู้ว่า ฉันมีเงิน ฉันมีนั่นมีนี่มีนู่น เอาไปอวดกันค่ะ
สุดท้ายพอถึงจุดหนึ่ง คนเหล่านั้นก็จะมาคร่ำครวญกับคนที่อยู่บ้านแบบเราๆว่า
สังคมนี้ไม่มีความจริงใจ คบได้แค่เปลือกนอกจริงๆ
พี่ก็ได้แต่คิดในใจว่า อ้าวก็การที่คุณออกไปนั่น คุณก็แค่จะไปโชว์เปลือกเหมือนกันไม่ใช่เหรอ ?
แต่พี่ก็พูดกับเขาไปว่า ถ้าคิดจะไปร่วมสังสรรกับกลุ่มคนพวกนี้แล้วเราก็ต้องยอมรับให้ได้ว่าต้องเป็นแบบนี้
ต่อหน้าและลับหลัง มันต่างกัน สังคมแบบนี้มันมีอยู่จริง

สุขกายสบายใจค่ะก๋า
ขอให้ได้กินยำผักบุ้งทอดกรอบอร่อยๆนะคะวันนี้

เสด็จพ่อรัชกาลที่ ๕ ได้ทรงพระราชนิพนธ์โคลงบทหนึ่งไว้ว่า

“เห็นหน้ากันเมื่อเช้า สายตาย
สายสุขอยู่สบาย บ่ายม้วย
บ่ายยังรื่นเริงกาย เย็นดับ ชีพนา
เย็นอยู่หยอกลูกด้วย ค่ำม้วย ดับสูญ”

จึงควรระลึกถึงความตายอยู่เสมอ เพื่อเตือนจิตเตือนใจ ให้อยู่กับปัจจุบันขณะ และทำชีวิตในชาติปัจจุบันนี้ ให้เกิดประโยชน์สูงสุด ให้สมกับที่ได้โอกาสเกิดมาเป็นมนุษย์ในชาตินี้

หวัดดีคุณก๋า แวะมาอ่านที่คุณธัญบ่น
ท่าทางชีวิตแก่คงเจอคนไม่ดีมาเยอะเนอะ
เดี๋ยวจะขาดอะไรบางอย่าง ตาลุงกับพวกนั่นก็เปลือกแหละ

ปัญหาของคนส่วนใหญ่น่าจะเป็นเงินจะหมดแล้ว แต่ยังไม่ตายน่ะสิครับ

สวัสดียามสายครับ

ไม่มีใครหนีพ้น เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

ระหว่างทางที่ต้องทนทุกข์กับความเจ็บป่วย ท้อใจมากจริงๆ

สุดท้ายก็วาบวับลับหายทุกสิ่งจริง ๆ ครับ
แถวนี้เมื่อคืนฝนตกเพิ่งหยุดเมื่อตอนเช้าเลยครับ ยังดีตกช่วยไล่ฝุ่นหายไปบ้างนะครับ

ทุกคนหนีความตายไม่พ้น
ตายแล้วก็เอาอะไรติดไปไม่ได้
เหลือสิ่งดี ๆ ไว้ให้คนกล่าวถึงดีกว่าด่าตามค่ะ

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

"วาบวับลับหาย" หัวข้อบล็อกวันนี้ ก็หมายถึงความตาย
นั่นเอง วาบวับแล้วก็ลับหายไปจากโลกนี้ อิอิไม่มีใครรู้วันที่จะวาบวับ
ลับหาย จากโลกนี้จ้ะ จึงต้องมีการเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม อะไร
ที่อยากทำ (สิ่งดี ๆ) ต้องรีบจัดการทำตามที่ใจที่ได้ตั้งไว้ ซึ่งสิ่งที่
ครูตั้งใจที่จะทำนั้น ครูก็ได้ทำครบแล้ว ทั้งเรื่องการศึกษาเรื่องศาสนา
เรื่องการเขียนหนังสือ ชีวิตที่ยังเหลืออยู่ก็จะทำประโยชน์ ช่วยงาน
ของสถาบันที่เคยอยู่ ทำบุญไปตามสมรรถภาพที่สามารถทำได้ เวลา
ก็เหลือน้อยลงทุกที เหมือนเทียนที่จุดไว้ ย่อมละลายเป็นน้ำตาเทียม
ไปเรื่อย ๆ เมื่อเทียนดับเมื่อไร ก็คือ "วาบวับลับหาย" ไปจากโลก
นี้ นั่นเอง จ้ะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

ความตายอยู่แค่เอื้อม
ใกล้ตัวเรานิ๊ดเดียว

สวัสดีมีสุขค่ะ

เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นค่ะ
เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม
ดูแลคนที่เรารักและรักเราให้เต็มที่
วาบวับลับหายเมื่อใด ก็ไม่น่าเสียดายแล้วค่ะ

ชอบลายมือจังดูหนักแน่น มั่นคง แต่ก็อ่อนไหวไปเสียทุกสิ่งค่ะ

ตกใจเส้นลายมือที่ชัดมากกกกก เลยครับ อิอิอิ

สวัสดีค่ะน้องก๋า เมื่อวานนี้ไม่ได้เข้ามาอ่านบล็อกเลยค่ะ วันนี้บทวาบวับลับหายไพเราะมากค่ะ ใช่เลย เราไม่รู้เลยว่าความตายจะมาเยือนเราในวันไหนเมื่อไหร่ ฉะนั้นเราไม่ควรประมาทต้องเตรียมตัวเตรียมใจไว้ทุกวันนะคะ อะไรที่คั่งค้างอยู่ในใจรีบชำระสะสางให้เสร็จสิ้นไปก่อนที่จะจากไปแล้วไม่ได้ทำอะไรไว้เลย ทิ้งให้คนข้างหลังวุ่นวายสู้ทำอะไรไว้เลย เตรียมให้พร้อมไปเมื่อไหร่ก็จะได้ไปอย่างสบายไม่กังวลอะไรนะคะ

ภาพดอกไม้ในมือวันนี้ลายเส้นในมือชัดเจนมากอยากรู้ว่าภาพวาดหรือภาพถ่ายค่ะ

โหวต Literature Blog

คิดถึงความตายไว้บ้าง จะได้ไม่ประมาทกับชีวิต
ทำพินัยกรรมไว้บ้าง ทรัพย์ซ่อนอยู่ที่ไหนก็บอกกันบ้าง
เพราะเดี๋ยวนี้ ไปปุบปับโดยไม่สั่งเสีย มีให้เห็นกันมากขึ้น

เมื่อคืน หลังเที่ยงคืน ช่วงเช้ามืด และก่อนเลิกงาน
มีฝนตกพรำๆ คลายร้อน ลดฝุ่นได้บ้าง

ดอกไม้สวยแค่ไหน ถึงเวลาก็ร่วงโรยไปตามเวลานะคะ
ภาพมีความหมายค่ะคุณก๋า

ให้ความสำคัญกับสิ่งที่สำคัญ
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ

กรุงเทพฯเมื่อวานฝนตกมานิดเดียวเหมือนกันค่ะ
ยังโชคดีที่ไฟไม่ดับแต่น้ำไหลอ่อนมากแทน
ซึ่งไม่น่าจะเกี่ยวกับฝนฟ้านะคะ

คุณก๋าฝันดีคืนนี้ค่ะ