: อันตรธาน :
: อันตรธาน :
ฉันเห็นความเศร้าในแววตาเธอ ฉันเห็นความเหงาของเธอในทุกลมหายใจ ฉันเห็นความทุกข์ที่ทำให้เธอเป็นไป แต่ฉันทำอะไรเพื่อเธอไม่ได้ แม้แต่อย่างเดียว
ฉันทำให้เธอหายเจ็บไม่ได้ ฉันทำให้เธอหายทุกข์ไม่ไหว แต่ฉันอยากทำให้เธอเข้าใจ ว่าทุกข์ใดใด ล้วนไม่ยั่งยืน
ถ้าเธอยอมรับและเข้าใจ ว่าอะไร ๆ บางทีก็ไม่เป็นไปอย่างใจคิด ว่าบางทีทำอะไร ๆ ก็เหมือนผิด ว่าบางคราวชีวิตก็ไม่มีสิทธิ์ได้ทำอะไรตามใจตน
ถ้ายอมรับความจริงนี้ได้ ใช่ --- เธอจะเห็นสุขทุกข์เป็นเรื่องชั่วคราว ใช่ --- เธอจะมองเห็นมันเป็นเพียงเรื่องราว ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แล้วผ่านไป
และเมื่อนั้นเธอจะรู้ว่า...
ไม่มีอะไรยั่งยืนตลอดกาล ชีวิตขึ้นลงท่ามกลางการพ้นผ่าน สุขทุกข์แปรผันตามกาล ทุกสิ่งล้วนอันตรธาน --- ว่างเปล่าเอย !!!
Create Date : 14 เมษายน 2566 |
Last Update : 14 เมษายน 2566 6:05:11 น. |
|
16 comments
|
Counter : 705 Pageviews. |
|
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณLittleMissLuna, คุณหอมกร, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณปัญญา Dh, คุณThe Kop Civil, คุณhaiku, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสองแผ่นดิน, คุณSweet_pills |
โดย: หอมกร วันที่: 14 เมษายน 2566 เวลา:7:57:14 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 14 เมษายน 2566 เวลา:12:33:25 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 14 เมษายน 2566 เวลา:13:33:53 น. |
|
|
|
โดย: ปัญญา Dh วันที่: 14 เมษายน 2566 เวลา:15:24:55 น. |
|
|
|
โดย: sawkitty วันที่: 14 เมษายน 2566 เวลา:17:13:01 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 14 เมษายน 2566 เวลา:23:40:49 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 15 เมษายน 2566 เวลา:0:38:31 น. |
|
|
|
| |
เม้นบล็อกคุณก๋านะคะ จริงค่ะ ไม่ว่าสุขทุกข์ล้วนไม่ยั่งยืนค่ะ และไม่ว่าใครก็ช่วยเราแก้ปัญหาของเราไม่ได้ ทุกคนล้วนต้องจัดการปัญหาด้วยตัวเอง อาจทำได้อย่างมากเพียงรับฟังและแนะนำ แต่ท้ายที่สุด ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนค่ะ