เจิมก่อนว่าที่หลัง

ต๊าชังเอื้อยแหม่มเขาจอบอยู่

^
^


จอบ = เสียม บ่หล้า ฮู้จักบ่เสียมน่ะ

"การ"มาจากไหนล่ะนั่น
ผีหลอกนะนั่น


นู๋ลืมลบ มะมะอารัยหรอกน๊า

จะเดินเข้า หรือเดินออก ก็ต้องฝ่าพงหนาม มีรอยขีดข่วนเหมือนกัน

แต่มิมีปัญหา อย่างหนาตราช้างอยู่แล้ว 555


อีกสองวันจะเดินทางไปจิ่วไจ้โกวแล้วค่ะ ลูกบอกว่าอย่าลืมของฝากนะหม่าม้า เลยจะถามว่ามีของฝากอะไรน่าซื้อบ้างคะ และที่ไหนถูกหรือแพงกว่า (เค็มทุกเม็ด 555)

ป.ล. แอบบ่น ทำไมให้ไปขึ้นเครื่องที่ดอนเมืองฟระ เค้าอยากไปสุวรรณภูมิอ่ะ แง้

มารับความสุนทรีย์ก่อนทำงาน

ฝ่าดงหนามกันอีกวัน

เอาริ้วรอยนั้นเป็นสิ่งเตือนใจ
แต่อย่าจมปลักกับมันจนสิ้นกำลังใจ

สวัสดีตอนเช้าตรู่ค่ะ

ดูรูปต้นกระบองเพชรแล้ว มัน ขนลุกนะคะ หนามมันหยุบหยับ อิอิ แบบคันๆไงไม่รู้ ((เกี่ยวไหม แหะๆ ))

...คนโบราณเชื่อกันว่าหากบ้านใดปลูกกระบองเพชร
....แล้วเติบโตแข็งแรงให้ดอกมากมายสวยงาม
.... ก็จะทำให้ครอบครัวๆ นั้นได้รับโชคลาภ
....ไม่เพียงแต่ได้รับเงินทอง...
.... ยังอาจจะได้รับการเลื่อนตำแหน่ง..
.... หน้าที่การงานอีกด้วย

(ยังอยู่ในช่วงบ้าศึกษาพืชพันธ์ไม้..อิอิ)

..ที่บ้านดอกปีบ ดอกโมก ดอกจำปี.
..แข่งกันออกดอกใหญ่เลยค่ะ..
..ดอกแก้วกะลังจะตามมาติดๆ...
..โครงการเขาเอามาลงให้..
...แบบว่าเห็นดอกเห็นผลเลย...
...ตอนนี้เลยต้องค้นหาพืชพันธ์เอง...
...อยากเลี้ยงตั้งแต่เขาเป็นเบบี้555+
..เพื่อให้เป็นผลงานของพีอาร์จ๋า..
...เวลาเห็นดอก..เห็นผล จะได้ชื่นใจ...


มีความสุขมากๆน่ะค่ะ..รักษาสุขภาพด้วยค่ะ..
...ทั้งเจ้านายและมาดามสุดสวย..

จ๋า----กทม.

สวัสดีค่ะ



มีความสุขทุกคนเลยนะครับ ...

กว่าจะเดินฝ่าดงหนามออกมา....คงมีบาดแผลนับไม่ถ้วนจริงๆ ค่ะ แต่มันคงมีอะไรซักอย่างที่คุ้มค่าเพื่อจะแลกมากับรอยแผลนั้น เราถึงได้พยายามฟันฝ่ากันออกมากัน...

คุณก๋าคะ

ขอบคุณที่แวะไปเชียร์ ที่บล็อก....

ปอก็แกว่งๆ บ้าง แต่ดีกว่าสองปีที่แล้วเยอะ (คนเดียวกันนี่แหละค่า......เป็นพวกไม่เข็ด ไม่หลาบ) มีเศร้าเป็นพักๆ บ้างในแต่ละวัน แต่ว่ามันเพิ่งผ่านมา สามวันเองเด๊ะ คงต้องให้เวลา ตัวเอง และตัวเขาหน่อย...

ไม่ได้เศร้าแล้วว่า เขาไม่ตอบแบบที่เราอยากได้ยิน ตอนนี้เป็นห่วงเขามากกว่า กลัวว่าเขาจะไม่สบายใจ เพราะท่าทางเขาเครียด แล้วก็ซึมๆ ไป น่ะค่ะ คงรูสึกว่า ตัวเองทำให้ปอเสียใจ

เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาตั้งนาน เขาก็ดีกับปอสารพัด ปอเองแหละที่บางทีไปโกรธ ไปพาล ถ้าปอจะยังเสียใจ ก็เพราะ รู้สึกว่า ที่ผ่านมาเรามัวแต่โกรธกับเรื่องเก่าๆ จนมองไม่เห็นเจตนาดี ที่เขามีให้มาตลอด คงเพราะมัวแต่คิดถึงตัวเอง แย่จังค่ะ

ไม่เป็นไร สักวันเธอคงเข้าใจ....

หวัดดีครับพีอาร์จ๋า

ช่วงนี้งานเพียบ
ลูกค้าลงทั้งวันจนไม่มีเวลามาเล่นบล็อกเลยครับ
ขอลัดคิวมาตอบพีอาร์ก่อน

บางคนบอกว่ากระบองเพชรเลี้ยงง่าย
ซึ่งผมเถียงเลยครับว่าไม่จริง
กระบองเพชรเลี้ยงไม่ง่ายนะครับ
ผมเลี้ยงตายมาเป็นร้อยๆต้น
เลี้ยงออกดอกก็มี สวยด้วย
แต่ต้องเน้นปุ๋ย และยากันเพลี้ยมาก

หลังๆผมไม่ค่อยอยากพ่นยา พ่นปุ๋ยครับ
เลี้ยงไปตามธรรมชาติ

มีความสุขมากๆนะครับคุณพีอาร์จ๋า

ถึงจะเดินเข้าและเดินออก
ออกห่าง
หรือ เข้าใกล้ แก่นกลาง
หากไม่ประมาท เดินอย่างระวัง รอบคอบ
"บาดแผลและรอยขีดข่วน"
ไม่อาจระคายผิว .. ไม่อาจล้มความตั้งใจ


แล้วจะก้าวเดิน .. เดินต่อไป
ด้วยก้าวย่างที่มั่งคง และ มั่นใจ

เอ๊า เดิน เดิน เดิน
ไม่ยอมแพ้ใครชาติไทยต้องเดิน
เดิน เดิน เดิน .. ว๊า .. หักลำซะงั้น

เดินทางสายกลางน่าจะบอบช้ำน้อยที่สุด
แบบว่าไม่ชิดขวาเกินหรือซ้ายเกิน
มันจะได้มีที่ว่างให้เราป้องกันภัยที่คอยทิ่มแทง

หวัดดีครับพี่เหงา เหงา


ช่วงนี้หัวปั่นหัวหัวหมุนกับงานทั้งวันเลยครับ
จะได้เข้ามาอ่าน เข้ามาตอบดีดีก็ต้องรอช่วงเย็น
หลังเลิกงานครับ

อาจจะตอบช้าหน่อยนะครับ
ต้องขออภัยด้วยครับ

อ่า ไม่มีเวลาต่อกร เอ้ยย ต่อกลอนด้วย


ขอแค่แวะอ่าน ทำตาปริบ ๆ แบบซึ้งเต็มที่ ก็พอนะครับ

เคยมีใครเลี้ยงกระบองเพชรแล้วตายรึเปล่าคะ

หุหุ ไม่อยากจะบอกเลยว่า เลี้ยงแล้วตาย เพราะว่าลืมรดน้ำ

เห็นกระบองเพชรแล้วสวยดีค่ะ ชอบ

กุหลาบงามมักหนามคม

เกี่ยวไหมเนี่ย 555

มื่อนี่ฟ้าวไปเลาะยกให้เอื้อยแหม่มก่อนมื่อหนึ่ง เด๋วมาจอบเจิมใหม่