ศิลปะอยุธยา: รู้ใหม่ คิดใหม่ (วัดราชบูรณะ ) อ. พิริยะ อ้างถึงแผนที่ของ Iudea ที่ VOC จ้างโจฮานเนส วิงบูนเขียนขึ้นว่า ในเวลานั้น คือ พ.ศ. 2208 ปรากฏวัดมหาธาตุในแผนที่อย่างชัดเจน แต่กลับข้างๆ ที่ควรจะเป็นพื้นที่ของวัดราชบูรณะกลับว่างเปล่า แต่แผนที่ของนายแพทย์แกมเฟอร์ที่เขียนขึ้นเมื่อพ.ศ. 2233 กลับมีวัดราชบูรณะ ดังนั้นเป็นไปได้ว่า วัดราชบูรณะน่าจะสร้างขึ้นในรัชกาลสมเด็จพระนารายณ์ ด้วยเหตุผลความแตกต่างกันระหว่างแผนที่สองฉบับที่ต่างเวลากันนั่นเอง ส่วนภาพจิตกรรมสีฝุ่นรูปชาวจีน พร้อมจารึกที่กล่าวถึงราชวงศ์หมิง ส่วนกรุชั้นล่างเป็นภาพอดีตพุทธะ ภาพพุทธประวัติ และชาดกต่างๆ เป็นจิตรกรรมสมัยสมเด็จพระนารายณ์โดยเทียบกับภาพล้ายเส้นที่วัดศรีชุม เพราะอ. พิริยะเชื่อว่าศิลปะสุโขทัยที่เห็นนั้น เป็นศิลปะสมัยอยุธยาตอนปลาย ส่วนการวาดภาพซุ้มของอดีตพระพุทธะ 24 องค์ เป็นรัศมีแบบลังกาสมัยแคนดี้ ซึ่งตรงกับช่วงอยุธยาตอนปลาย อาจจะถึงสมัยพระเจ้าบรมโกศที่อยุธยาส่งพระภิกษุไปฟื้นพุทธศาสนา นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึง เจดีย์ที่ประดับมุมนั้นเป็นแบบลังกา และพระพุทธรูปในซุ้มจรนำก็มีประภามณฑลเหมือนกับที่ลังกา พงศาวดารฉบับหลวงประเสริฐกล่าวว่า ศักราช ๗๘๖ มะโรงศก (พ.ศ. ๑๙๖๗) สมเด็จพระอินทราชาเจ้า ทรง (ประ) ชวร นฤพาน ครั้งนั้นเจ้าอ้ายพระยาและเจ้ายี่พระยา พระราชกุมารท่านชนช้างด้วยกัน ณ สะพานป่าถ่านเถิงพิราลัยทั้ง ๒ พระองค์ที่นั้น จึงพระราชกุมารเจ้าสามพระยาได้เสวยราชสมบัติพระนครศรีอยุ (ธยา ทรงพระ) นามสมเด็จพระบรมราชาธิราชเจ้า และท่านจึงให้ก่อพระเจดีย์สองพระองค์ สวมที่เจ้าพระยาอ้ายและเจ้าพระยายี่ชนช้างด้วยกัน เถิง (อนิจ) ภาพ ตำบลป่าถ่านนั้นใน ศักราชนั้นสถาปนาวัดราชบุณ นั้นคือความเชื่อหลักตลอดมา โดยการใช้พงศาวดารกำหนดอายุสถานที่ ส่วนหลักฐานที่ใช้สนับสนุน นอกจากปรางค์ที่เราเชื่อว่าคลี่คลายมาจากขอม ร่วมสมัยกับวัดมหาธาตุ วัดพระราม วัดพุทไธสวรรย์ โดยผังนั้นเป็นแบบเดียวกัน คือทิศตะวันออกมีวิหาร เจดีย์ทรงปรางค์อยู่ตรงกลาง อุโบสถอยู่ทิศตะวันตก มีระเบียงคตล้อมรอบ ที่สำคัญสมัยนั้นสร้างท้ายวิหารล้ำเข้าไปแนวระเบียงคต จากการศึกษาลวดลายปูนปั้นยังสามารถกำหนดได้ว่า มีการใช้ลวดลายที่ร่วมสมัยกับวัดอื่นๆ ที่มีศิลปะในสมัยอยุธยาตอนต้น แต่ก็มีบางส่วนที่ถูกบูรณะ ทำให้มีลวดลายของสมัยอยุธยาตอนปลาย นั่นอาจจะเป็นคำตอบว่า เหตุใดเจดีย์ประดับและประภามณฑลจึงเป็นลังกา ส่วนแนวคิดเรื่อง ซุ้มล้อมรอบอดีตพระพุทธเจ้านั้น ถ้าเป็นแบบลังกา ก็น่าจะน่าได้รับอิทธิพลมาจากลังกาโดยอาจผ่านมาจากสุโขทัย ดังนั้นถ้าเชื่อว่าจิตรกรรมวัดศรีชุมเขียนขึ้นในสมัยสุโขทัยจริงแล้ว ไม่น่าแปลกที่จิตรกรรมในกรุวัดราชบูรณะจะได้รับอิทธิพลมา มาถึงคำถามข้อสุดท้ายก็คือ แผนที่นั้นเป็นหลักฐานที่เชื่อได้มากกว่า พงศาวดารที่เป็นตัวอักษร นอกจากนี้ผู้บันทึกยังเป็นชาวต่างชาติ ที่ไม่ได้ตกอยู่ภายใต้แรงกดดันว่าจะต้องบิดเบือนว่าต้องเขียนอะไร ดูเหมือนจะไม่มีข้อบกพร่องอะไรให้เราปฏิเสธ แต่แล้วก็เหมือนสวรรค์เมตตาเมื่อได้อ่าน วารสารเมืองโบราณ 40.2 ที่กล่าวถึงการจัดทำแผนที่ Iudea ฉบับวิงบูนที่กล่าวกันว่า ยังไม่แน่ชัดว่าอันไหนคือต้นฉบับที่แท้จริง แต่สิ่งสำคัญคือ มีข้อผิดพลาดเรื่องตำแหน่งของวัดราชบูรณะอย่างแน่นอน สังเกตจากมุมขวาบนของแผนที่ มีรูปของปรางค์ฝักข้าวโพด วิหาร และปรางค์มุมทั้งสี่บนตำแหน่งซึ่งควรจะเป็นของวังหน้า ในทางกลับกันที่ตำแหน่งวัดราชบูรณะกลับปรากฏภาพของ ปราสาทจตุรมุขและพระที่นั่งมีซุ้มยอดอยู่แทน ดังนั้นเราสามารถสรุปได้ว่า แผนที่นั้นเขียนสลับตำแหน่งกันอย่างแน่นอน และที่สำคัญในแผนที่เดียวกันก็ไม่ปรากฏภาพของวัดพระราม ซึ่งเป็นวัดที่เราจะไปต่อไป ทำให้สรุปได้ว่าการไม่ปรากฏภาพวัดในแผนที่ เป็นเรื่องของความผิดพลาด ไม่อาจจะสรุปว่าวัดทั้งสองสร้างในสมัยหลังได้   Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2558 2 comments Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2558 14:55:54 น. Counter : 1731 Pageviews. Share Tweet

ขอบคุณค่ะ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ทองกาญจนา Travel Blog ดู Blog ปรัซซี่ Food Blog ดู Blog sirivinit Hobby Blog ดู Blog tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog ผู้ชายในสายลมหนาว Education Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 25 กุมภาพันธ์ 2558 17:41:42 น.

โดย: tuk-tuk@korat 25 กุมภาพันธ์ 2558 22:46:17 น.