BlogGang.com : : ผู้ชายในสายลมหนาว : กาลครั้งหนึ่ง อัมพวา : ชุมชนบางพลับ

กาลครั้งหนึ่ง อัมพวา : ชุมชนบางพลับ

ก้าวเข้าสู่วันอาทิตย์ ได้ตื่นมาใส่บาตรพระทางเรือ
คนกรุงเทพไม่เคยตื่นเช้า ได้มาทำอะไรแบบนี้ก็รู้สึกดีเป็นธรรมดา
หลังจากทานข้าว ก็เก็บของเดินทางไปยังชุมชนบ้านบางพลับ

ที่แรกก็เป็นการบรรยายประวัติความเป็นมาของชุมชน
บ้านหลังนี้เป็นที่ทำน้ำตาลมะพร้าว เราเลยได้เห็นกิจกรรม
แต่ผมนั้นเฉยๆ เพราะเคยเห็นมาแต่เด็ก ไม่มีอะไรแปลกใหม่
ข้าวกลางวันเป็นกิจกรรมทำอาหารชื่อแปลก แกงกระดองกรุบ

เป็นแกงเผ็ดกะทิพื้นบ้านชาวสวนวัดเพลงแถบที่อยู่เขตติดต่อกับบางคนที
นิยมทำกินกันแต่ในเฉพาะครัวเรือนเพราะใช้มะพร้าวสิ้นเปลืองอย่างมาก
เนื่องจากแกงกระดองกรุบหนึ่งหม้อจะต้องใช้มะพร้าวอ่อนถึง 2 ทะลาย
โดยเลือกใช้แต่ลูกมะพร้าวน้ำหอมอ่อนที่เนื้อกะลายังไม่แข็งเท่านั้น

หั่นกะลามะพร้าวอ่อนให้เป็นชิ้นเล็กนำไปแช่ในน้ำส้มสายชู 1-2 ชม.
เพื่อไม่ให้กะลามะพร้าวอ่อนกลายเป็นสีน้ำตาลเวลาแกง นำพริกแห้ง
หอม กระเทียม กะปิ ข่า ตะไคร้ ผิวมะกรูด ลูกผักชี มาโขลกเป็นน้ำพริก
นำเนื้อที่หั่นเตรียมไว้ มารวนกับหัวกะทิจนแตกมัน เติมหางกะทิที่เหลือลงไป

ปรุงรสให้กลมกล่อมด้วยน้ำปลาและตัดหวานด้วยน้ำตาลมะพร้าวเล็กน้อย
ใส่กะลามะพร้าวอ่อนที่หั่นเตรียมไว้ พริกอ่อนหั่นเฉียง ใบโหระพาแล้วยกลง

จากนั้นจับจักรยานเพื่อปั่นไปยังบ้านคนในชุมชนบางพลับ
ผลไม้กลับชาติ คือการนำผลไม้รสเปรี้ยวหรือขม มาทำให้กลายเป็นรสหวาน
พัฒนามาจากเป็นภูมิปัญญาดั้งเดิมในการแปรรูปอาหารแบบที่เรียกว่าการแช่อิ่ม
โดยใช้ผลผลิตที่ได้จากท้องถิ่น เช่น บอระเพ็ด ขิง มะนาว พริก มะกรูด กระชาย

ขั้นตอนเริ่มจากนำบอระเพ็ดมาล้างและลอกเปลือก แช่น้ำไว้ 1 คืน ในน้ำเกลือ
แกว่งสารส้มลอกไส้ออก แล้วเปลี่ยนน้ำทุกวันจนหว่าจะหายขม ล้างด้วยน้ำสะอาด
แช่น้ำปูนใสไว้ 1 คืน นำบอระเพ็ดมาต้ม 10 นาที นำน้ำตาลทรายตั้งไฟ
เมื่อน้ำเชื่อมเย็นเอาบอระเพ็ดใส่ ทำทุกวันเป็นเวลา 15 วัน ก็จะรับประทานได้

บ้านต่อไปเป็นการเผาถ่านผลไม้ ไม่มีอะไรน่าสนใจข้ามไปก็แล้วกัน
บ้านพญาซอ ตรงตามชื่อเลยคือบ้านทำซออู้จากลูกมะพร้าวขาย

มะพร้าวซอเป็นพันธ์ในแถบจังหวัดสมุทรสงครามมาแต่โบราณ
ปลูกเพื่อเอากะลาไปใช้ในการทำซออู้ ซอสามสาย ไม่ได้ปลูกเพื่อกินผล
ลำต้นสูงมาก ใช้เวลาปลูกนานกว่าจะมีผล ให้ผลเพียง 3-5 ลูก เท่านั้น
เมื่อนำไปปอกเปลือกออกจะ ได้กะลาที่มีรูปทรงสวยงาม มีเสียง ไพเราะ

บ้านนี้ชื่อว่าพญาซอเนื่องมาจาก ใช้เฉพาะลูกที่ได้ลักษณะที่สวยงาม
กะลามะพร้าวซอที่ดีต้องมีลักษณะเป็นรูปทรงสามเหลี่ยมโดยรอบ
มีกะโหลกที่ขึ้นเป็นโหนกสองข้างอย่างชัดเจน และมีส่วนที่เป็นงวงเหมือนหัวช้าง
คนลุ่มน้ำแม่กลองเรียกว่า มะพร้าวหัวช้าง

มีเรื่องเล่าสืบกันมาว่าในสมัย รัชกาลที่ 2 ทรงพระราชทาน ตราภูมิคุ้มห้าม
ให้กับเจ้าของสวนมะพร้าวพันธุ์นี้ ไม่ต้องเสียภาษีอากรเพื่อให้เจ้าของสวน
มะพร้าว ทั้งหลายมีกำลังใจที่จะทำนุบำรุงมะพร้าวพันธุ์พิเศษนี้
เพราะพระองค์ทรงมีพระปรีชาสามารถในการทรงซอสามสายเป็นพิเศษ

ซอประจำพระหัตถ์มีชื่อว่า ซอสายฟ้าฟาด ถ้าจะให้เดาความหมาย
พระองค์น่าจะทรงบรรเลงได้อย่างรวดเร็วและพลิ้วไหวราวกับสายฟ้า
แม้เราไม่มีเอกสารหลักฐานยืนยันการมีตัวตนอยู่ของซอสามสายคันนี้
แต่สิ่งหนึ่งที่เกี่ยวข้องกันคือทรงพระราชนิพนธ์เพลงบุหลันลอยเลื่อนไว้

เพลงบุหลันลอยเลื่อนนั้นมีอยู่จริงด้วยปรากฏในช่วงรัชกาลที่ 5 ว่า
ถูกใช้เป็นเพลงะสรรเสริญพระบารมีแทนเพลง god save the queen
ต่อมาก็ได้ถูกยกเลิกไป แต่ในสมัยรัชกาลที่ 6 ถูกนำมาใส่โน้ตเพลงสากล
เปลี่ยนชื่อเป็นเพลงสรรเสริญเสือป่า ที่เราสามารถหาฟังได้ในปัจจุบัน

หากเพลงบุหลันลอยเลื่อนมีจริง ซอสายฟ้าฟาดก็น่าจะมีจริง
เพียงแต่เราไม่ทราบว่าปัจจุบันอยู่ที่ใด นอกจากรัชกาลที่ 2 แล้ว
รัชกาลที่ 7 ก็ทรงมีความสามารถทางดนตรีไทยโดยทรงซออู้
และกล่าวกันว่าซอสายฟ้าฟาดหายไปในช่วงเปลี่ยนแปลงการปกครอง

เป็นบ้านที่ใช้เวลานานที่สุด มีคำถามมากมาย ผมถามไปหนึ่งคำถาม
นั่นคือ มะพร้าวซอคือพันธ์เฉพาะที่ให้ลูกเป็นมะพร้าวซอหรือไม่
คำตอบคือ การเกิดมะพร้าวซอนั้นเหมือนกับมะพร้าวกะทินั่นเอง
ไม่มีใครรู้ว่ามะพร้าวต้นไหนจะเป็นมะพร้าวซอจนกว่าจะปอก

แล้วพบว่ามะพร้าวต้นนั้นให้ลูกที่มีกะลาสวยงามตามลักษณะ
มันจึงถูกเก็บไว้สำหรับขายให้ช่างทำซอ แต่กระนั้นก็ไม่ใช่ว่าจะได้ทุกลูก
เพียงแต่เชื่อได้ว่ามะพร้าวต้นนั้นมีโอกาสที่จะให้กะลาที่ต้องการก็เท่านั้นเอง

ดังนั้นถ้าคุณจินตนาการว่า เราจะปลูกมะพร้าวซอเป็นสวนๆ
เพื่อจะได้ลูกที่มีราคาแพงนั่นไม่ใช่ มันเป็นการเกิดแบบสุ่ม
เมื่อพบไม่มากทำให้มันกลายเป็นของที่มีราคาแพงนั่นเอง
และนั่นเป็นบ้านสุดท้ายในการเดินทางของทริปนี้

ปั่นจักรยานกลับมาที่บ้านเริ่มต้น มีพิธีปิดเล็กน้อยก่อนขึ้นรถกลับ
มีการอ่านบทกลอนที่ได้รางวัลในการเดินทางมาร่วมทริปนี้
ผมรู้เลยว่า โชคดีมากที่ผ่านเข้ามาได้ เพราะแต่ละคนเก่งกันเหลือเกิน
ดีนะที่ไม่ได้อ่านของผมออกอากาศ ไม่งั้นคงอายกันแน่นอน

กาล เวลาผ่านพ้น                 คืนวัน
ครั้ง ก่อนเคยเคียงกัน              คู่คล้อง
หนึ่ง คนยังยืนยัน              รออยู่ ที่เดิม
อัมพวา เพรียกร้อง       เพื่อน้อง หวนคืน

Create Date : 03 มิถุนายน 2559

Last Update : 3 มิถุนายน 2559 13:57:34 น.

4 comments

Counter : 2643 Pageviews.

วันนี้ขอโหวตท่องเที่ยวค่ะ
+

โคลงเพราะออกค่ะ

ปล.วันนี้เข้าไปบ้านเจอเพลงร็อกพอดี 5555
เพื่อนคนหนึ่งชอบฟังเะลงพวกนี้นะคะ แล้วเอาสเต็ทไปจ่อลำโพงฟัง ละเอียดสะใจ ดีที่ยังไม่หูตึงค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 3 มิถุนายน 2559 เวลา:11:06:37 น.

ตอนเราไป เราไม่ได้ไปที่บ้านพญาซอค่ะ ได้ความรู้เยอะเชียว ขอบคุณที่เขียนให้อ่านนะคะ

โหวตค่ะ

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ผีเสื้อยิปซี Literature Blog ดู Blog
AppleWi Beauty Blog ดู Blog
mambymam Music Blog ดู Blog
ผู้ชายในสายลมหนาว Education Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

เรื่องราคา ที่ร้านนี้แพงเพราะทำเลมากกว่าค่ะ

ทองหล่อนี่ เรายังไม่เจอร้านถูกเลย เหอๆ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 3 มิถุนายน 2559 เวลา:11:29:52 น.

สวัสดีค่ะ...

ชอบบรรยากาศยามเช้า...

ใส่บาตรพระ..ถ้ามีตลาดอยู่ใกล้ๆ

ชอบเดินตลาด ดูของขายประจำท้องถิ่นค่ะ..

มีความสุขจัง..อิอิ

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 4 มิถุนายน 2559 เวลา:18:34:07 น.

ตอนไปเที่ยวแถวโน้น เมื่อนานมาแล้ว ไม่มีข้อมูลอะไรเลยนอกจากตลาดน้ำอัมพวา จากวันนั้น จนวันนี้ ยังไม่ได้ไปอีกเลยค่ะ

ผลไม้กลับชาติ เคยอ่านจากบล็อกเต้ย

บ้านพญาซอ เคยดูในทีวีค่ะ

ความรู้ใหม่ค่ะ ร.7 ทรงเล่นซออู้ด้วย

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 10 มิถุนายน 2559 เวลา:16:49:08 น.