BlogGang.com : : ผู้ชายในสายลมหนาว : เที่ยวชมศิลป์ ถิ่นพระพุทธบาท : วัดสมุหประดิษฐาราม (4)

เที่ยวชมศิลป์ ถิ่นพระพุทธบาท : วัดสมุหประดิษฐาราม (4)

สมุทรโฆษเป็นหนึ่งในปัญญาสชาดก ต้นแห่งวรรณกรรมสมุทรโฆษคำฉันท์
ซึ่งเป็นเรื่องที่แต่งยาวนานมาก รวมเวลา 250 ปีจากผู้แต่งถึง 3 คน
คือพระมหาราชครู สมเด็จพระนารายณ์มหาราช
และสมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส

ได้รับการยกย่องจาก วรรณคดีสโมสร ในสมัยรัชกาลที่ 6 ว่าเป็นเรื่องที่แต่งดี
เป็นเยี่ยมในกระบวนคำฉันท์สำหรับจิตรกรรมที่เขียนเรื่องสมุทรโฆษนี้
ในประเทศไทยปรากฏค่อนข้างน้อยโดยพบที่่วัดพระสิงห์ จังหวัดเชียงใหม่
ในภาคกลางมีที่วัดดุสิดาราม บางกอกน้อย และที่วัด

เรื่องนั้นมีอยู่ว่ พระสมุทรโฆษเป็นโอรสของพระเจ้าพินทุทัต
และนางเทพธิดาแห่งเมืองพรหมบุรี ทางทิศใต้ของเมืองพรหมบุรีมีเมืองรมยนคร
เจ้าเมืองชื่อพระเจ้าสีหนรคุปต์ มีมเหสีชื่อนางกนกพดี พระธิดาชื่อนางพินทุมดี

วันหนึ่งสมุทรโฆษลาชายากับพ่อแม่ไปประพาสป่าคล้องช้าง
ตอนกลางคืน พระไทรได้มาอุ้มสม เอาพระสมุทรโฆษไปไว้ในปราสาทนางพินทุมวดี
ทั้งสองก็ตกเป็นของกันและกัน ตอนเช้าพระไทรก็เอาเจ้าชายกลับไปไว้ที่เดิม

สมุทรโฆษตื่นขึ้นมาตามหานางพินทุมวดีแต่ไม่พบ ก็เดินทางกลับเมือง
ส่วนนางพินทุมวดีตื่นมาเศร้าโศกถวิลหาผู้ชายที่มาหาเมื่อคืน
นางรัตนธารีพี่เลี้ยงจึงวาดรูปเทวดา คนธรรพ์ นาค มนุษย์ให้ดู
นางก็บอกไม่ใช่ๆๆๆ จนถึงพระสมุทรโฆษ จึงรับว่าคนนี้แหละ

นางรัตนธารีจึงรับอาสาจะพาพระสมุทรโฆษมาให้
พระเจ้าสีหนรคุปต์จัดให้มีพิธียกโลหะธนูเพื่อเสี่ยงหาคู่ให้นางพินทุมดี
ด้วยความช่วยเหลือของพระอินทร์พระสมุทรโฆษยกโลหะธนูได้
จึงได้อภิเษกกับนางพินทุมดี

วันหนึ่งพระสมุทรโฆษเสด็จประพาสสวน ได้ช่วยเหลือรณาภิมุข (คนธรรพ์)
จึงได้พระขรรค์เป็นการตอบแทน พระสมุทรโฆษใช้พระขรรค์พานางพินทุมดี
เหาะไปประพาสป่าหิมพานต์ ระหว่างที่บรรทมถูกพิทยาธรอีกตนลักพระขรรค์ไป

พระสมุทรโฆษและนางพินทุมดีจึงต้องลำบากกลางทะเล อาศัยเกาะขอนไม้เพื่อมิให้จม
เมื่อมีพายุใหญ่พัดมา ทำให้ขอนไม้ขาด ทั้งสองพระองค์จึงต้องพลัดพรากจากกัน
เหตุนั้นเกิดจากเมื่อฃาติก่อน พระสมุทรและนางพินทุมวดีเห็นสามเณรรูปหนึ่งพายเรือเล็กมา
คิดจะล้อสามเณรเล่น เลยเอามือกระแทกน้ำให้เป็นคลื่นจนเรือล่มลง

พระสมุทรโฆษเกาะขอนไม้ทนลำบากอยู่ในทะเลมาได้ 7 วัน ก็พบนางมณีเมขลา
ผู้มีหน้าที่รักษาท้องทะเลกลับจากที่ประชุมเทวดามาตรวจท้องทะเลตามหน้าที่
นางมณีเมขลาได้เห็นพระสมุทรโฆษว่ายน้ำอยู่ดังนั้น ก็รีบไปเฝ้าพระอินทร์
แล้วทูลความให้ทรงทราบฝ่ายพระอินทร์ได้ทรงฟังก็ทรงติเตียนว่า
นางไม่เอาใจใส่ในหน้าที่ ทิ้งให้ผู้มีคุณความดีได้ความลำบาก

นางมณีเมขลาจึงทูลว่าเป็นด้วยวิทยาธรมาลักพระขรรค์ของพระสมุทรโฆษไป
เมื่อพระอินทร์ได้ทรงฟัง ก็ทรงพระพิโรธพลันทรงถือตะบองเพชร
สำแดงฤทธิ์เหาะไปลอยอยู่เหนือศรีษะวิทยาธรนั้นแล้วตรัสว่า
ถ้าไม่นำพระขรรค์ไปคืนให้โดยเร็วแล้ว เราจะตีศีรษะให้แตกเป็น 7 เสี่ยง

วิทยาธรนั้นได้ฟังก็มีความกลัวรีบนำเอาพระขรรค์ไปคืนให้
แก่พระสมุทรโฆษซึ่งกำลังว่ายน้ำอยู่ท้องทะเลนั้นโดยเร็ว
ฝ่ายนางพินทุมดี ถูกคลื่นซัดเข้าฝั่ง เมื่อรดชีวิตได้ปลอมตัวเป็นพราหมณ์หนุ่ม
อาศัยอยู่ ณ อาศรมกลางป่า เมืองมัทราษฎร์

ส่วนพระสมุทรโฆษ ได้พระขรรค์คืนแล้วก็ทรงเหาะขึ้นจากทะเลไปลงที่เมืองมัทราษฎร์
ดำริว่าจะพักผ่อนหาอาหาร แล้วจะเที่ยวสืบหาพระเทวี
ชาวเมืองทั้งหลายก็บอกให้พระองค์ไปพักในศาลาที่พระนางพินทุมดีสร้างไว้
ครั้นพระองค์ได้เสวยอาหารอิ่มหนำแล้ว ก็พิจารณาดูรูปภาพตามฝาภายในศาลานั้น

เห็นเป็นเรื่องเหมือนกับความหลังของพระองค์กับพระทวี ก็ทรงกันแสงโศกเศร้า
เฝ้าศาลาเห็นแปลกประหลาด จึงรีบไปเล่าให้พระเทวีฟัง
เมื่อพระเทวีได้ทราบก็รีบออกมา เห็นพระสามีก็มีความปีติยินดีเป็นล้นพ้น
ตรงเข้าสวมกอดพระสามี จากนั้นทั้งสองก็เดินทางกลับบ้านเมืองของตน

Create Date : 29 มิถุนายน 2555

Last Update : 1 กรกฎาคม 2555 20:40:07 น.

4 comments

Counter : 4748 Pageviews.