BlogGang.com : : ผู้ชายในสายลมหนาว : วัดสุวรรณาราม : สุวรรณสาม

วัดสุวรรณาราม : สุวรรณสาม

ภาพนี้เริ่มจากมุมขวาบน เมื่อทุกูลดาบสและนางปาริกาออกไปหาผลไม้ในป่า
เผอิญฝนตกหนักทั้งสองจึงหลบฝนอยู่ที่ ต้นไม้ใหญ่ใกล้จอมปลวก
น้ำฝนที่ชุ่มเสื้อฝ้า และมุ่นผมของทั้งสองไหลหยดลงไปในรูงู
งูตกใจจึงพ่นพิษออกมาทำให้ดวงตาบอดมืดมิดไปทันที

ทุกูลดาบสและนางปาริกาดาบสินี จึงไม่สามารถจะกลับไปที่พักได้
เพราะมองไม่เห็นทาง ต้องวนเวียนคลำทางอยู่แถวนั้นเอง
ฝ่ายสุวรรณสามคอยพ่อแม่อยู่ที่ศาลา ไม่เห็นกลับมาตามเวลา
จึงออกเดินตามหา ในที่สุดก็พบพ่อแม่วนเวียนอยู่ข้างจอมปลวก

เมื่อพ่อแม่เล่าให้ฟัง สุวรรณสามร้องไห้เพราะเสียใจที่พ่อแม่นัยน์ตาบอด
และหัวเราะเพราะดีใจที่จะได้ปรนนิบัติดูแลตอบแทนพระคุณพ่อแม่
กลางภาพจับตอนพระราชาแห่งเมืองพาราณสีนามว่า กบิลยักขราช
พระองค์เสด็จออกล่าสัตว์ มาจนถึงท่าน้ำที่สุวรรณสามมาตักน้ำไปให้พ่อแม่

ขณะนั้นสุวรรณสามนำหม้อน้ำมาตักน้ำไปใช้ที่ศาลาดังเช่นเคย
มีฝูงสัตว์เดินตามมาด้วยมากมาย พระราชา ก็ทรงแปลกพระทัยว่า
สุวรรณสามเป็นมนุษย์หรือเทวดา ครั้นจะเข้าไปถามก็เกรงว่าจะตกใจหนีไป
จึงคิดจะยิงด้วยธนูให้หมด กำลังก่อนแล้วค่อยจับตัวไว้ซักถาม

พระราชากบิลยักขราชเล็งยิงด้วยธนูอาบยา จนล้มลงกับพื้น แต่ยังไม่ถึงตาย
เมื่ออกมาจากที่ซ่อนแล้วได้สนทนากับสุวรรณสามจึงทราบว่า
ชายหนุ่มผู้นี้อยู่ปรนนิบัติพ่อแม่ที่ตาบอด หากตายไปพ่อแม่ก็คงไม่มีใคร
ดูแลหาน้ำและอาหาร สำหรับท่านทั้งสอง พระราชาทรงได้ยินดังนั้นก็เสียพระทัย

ว่าได้ทำร้ายผู้มีความกตัญญูจึงตรัสกับสุวรรณสามว่า ท่านอย่ากังวลไปเลย
เราจะรับดูแลปรนนิบัติพ่อแม่ของท่านให้เหมือน กับที่ท่านได้เคยทำมา
สุวรรณสามประนมมือกราบลงแล้ว ลมหายใจหยุด มือเท้าและร่างกายแข็งเกร็ง
ด้วยพิษยา พระราชาทรงเศร้าเสียพระทัยยิ่งนัก รำลึกถึงกรรมอันหนักที่ได้ก่อขึ้น

แล้วก็ทรงระลึกได้ว่า ทางเดียวที่จะช่วยผ่อนบาปอันหนักได้ก็คือ
ปฏิบัติตามวาจาที่สัญญาไว้กับสุวรรณสามคือไปปรนนิบัติดูแลดาบส
ภาพวนลงมาที่มุมซ้ายล่างของภาพ พระราชากบิลยักขราชจึงนำหม้อน้ำ
ที่สุวรรณสามตักไว้นั้น ออกเดินทางไปศาลาที่สุวรรณสามบอกไว้

ทุกูลดาบสได้ยินเสียงฝีเท้าพระราชา ก็ร้องถามขึ้นว่า นั่นใครขึ้นมา
พระราชาไม่กล้าบอกไปว่า พระองค์ยิงสุวรรณสามตายแล้ว
จึงบอกแต่เพียงว่าเป็นพระราชา แห่งเมืองพาราณสี
มาเที่ยวยิงเนื้อในป่านี้ ดาบสจึงเชิญให้พระราชาเสวยผลไม้

และเล่าว่าบุตรชายชื่อสุวรรณสามเป็นผู้ดูแลจัดหาอาหารไว้ให้
ขณะนี้สุวรรณสามออกไปตักน้ำ อีกสักครู่ก็คงจะกลับมา
ความสงสารเข้ามาอย่างจับใจพระราชากบิลยักขราชจึงจำต้องบอก
ความจริงไปว่าบัดนี้สุวรรณสามถูกธนูถึงแก่ ความตายแล้ว

ดาบสทั้งสองอ้อนวอนพระราชาให้พาไปที่สุวรรณสามนอนตาย
เพื่อจะได้สัมผัสลูบคลำลูกเป็นครั้งสุดท้าย พระราชาก็ทรงพาไป
ซึ่งปรากฏอยู่ในมุมขวาล่าง

จากนั้นการเขียนจะวนขึ้นไปตรงขวากลางของภาพ ที่สุวรรณสามนอนอยู่
สองดาบสต่างพากันรำพันถึงสุวรรณสามด้วยความโศกเศร้า
ก็ได้ตั้งสัตยาธิษฐานว่า เราทำหน้าที่ รักษาเขาคันธมาทน์มาเป็นเวลานาน
สุวรรณสามเป็นผู้มีเมตตาจิตและมีความกตัญญู ขอให้พิษจงจางหายไปเถิด

ทันใดนั้น สุวรรณสามก็พลิกกายฟื้นตื่นขึ้นหายจากพิษธนูโดยสิ้นเชิง
ยิ่งกว่านั้นดวงตาของพ่อและแม่ของสุวรรณสามก็กลับแลเห็นเหมือนเดิม
พระราชาทรงพิศวงยิ่งนัก จึงตรัสถามว่าสุวรรณสามฟื้นขึ้นมาได้อย่างไร
สุวรรณสามตอบพระราชาว่า บุคคลใดเลี้ยงดูปรนนิบัติบิดามารดาด้วยความรัก

เทวดาและมนุษย์ย่อมช่วยคุ้มครองบุคคลนั้น นักปราชญ์ย่อมสรรเสริญ
แม้เมื่อตายไปแล้ว บุคคลนั้นก็จะได้ไปบังเกิดในสวรรค์ เสวยผลบุญแห่งตน
พระราชากบิลยักขราชได้ยินดังนั้นก็ชื่นชมโสมนัสตรัสกับ สุวรรณสามว่า
ท่านทำให้จิตใจและดวงตาของข้าพเจ้าสว่างไสว มองเห็นธรรม

ต่อนี้ไปข้าพเจ้าจะรักษาศีล จะบำเพ็ญกุศลกิจ จะไม่เบียดเบียนชีวิตสัตว์
พระราชาก็เสด็จกลับพาราณสี ทรงปฏิบัติตามที่ได้ตรัสไว้ทุกประการ
จนตลอดพระชนม์ชีพ ฝ่ายสุวรรณสามก็เลี้ยงดูปรนนิบัติพ่อแม่
บำเพ็ญเพียรใน ทางธรรมเมื่อสิ้นชีพก็ได้ไปเกิดในพรหมโลก

Create Date : 18 กันยายน 2555

Last Update : 18 กันยายน 2555 9:17:43 น.

2 comments

Counter : 2672 Pageviews.

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 19 กันยายน 2555 เวลา:19:52:36 น.

เคยได้อ่านเรื่องนี้ แล้วก็ลืมไปแล้วค่ะ

สารภาพตามตรงว่าถ้าดูภาพจิตรกรรมก็ยังไม่ทราบอยู่ดีค่ะ ว่ามาจากเรื่องอะไร

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 20 กันยายน 2555 เวลา:11:50:39 น.