เจิมได้เหรอเนี่ยวันนี้ สวัสดียามเช้าค่ะพี่ก๋า

สวัสดียามเช้าค่ะพี่ก๋า

ก่อนลงมือเขียนเม้นนี้ ก็ได้อ่านบล็อกนี้ไปสามรอบแล้ว
อ่านรอบแรกแล้วมันยังงงๆ เลยต้องย้อนกลับไปอ่านใหม่ แหะๆ

"เมื่อเทียนไร้เทียน ยังจะต้องห่วงเรื่องการจุดเทียนไปใย"
จริงเสียยิ่งกว่าจริงค่ะ

^
^

หากไร้เทียน แต่ยังห่วงจุดเทียนแล้วไซร้

ขอจงวิ่งไปเซเว่น เพื่อซื้อเทียนโดยเร็วพลัน

มีความสุขมากมากค่ะพี่ก๋า

อยากเป็นผู้รู้แจ้งจังคะ แต่เอาว่าเป็นบางเรื่อง
ดีกว่า ... แต่ถึงจะยังไม่รู้แจ้ง ... แต่ถ้าหากว่า
จิตยังไม่ดับ .. ความมีสติ สตัง ... ก็ยังคง
ต้องดำเปิดดำเนินการในทางที่ดีต่อกันคะ ...


เอ เขียนอะไรเนี่ย แบบว่านานๆ ที
ได้เข้ามาเม้นท์ 1ใน10 ไม่บ่อยนักนะค่ะ
ในวันธรรมดาเช่นนี้

ตกลงหมิงหมิงต๋ามีเหล่าเต้งก่อเนี่ย เห็นวันก่อนว่าหลบใน
แต่นึ่งผ่อฮูป ผ่อจ๊ะใดกะจั้นเดียว
อิอิ แต่ต๋าเหมือนน้องดาขนาด ต๋าง้ามงาม

ตี๋ตาโต หล่อ หล่อ

วันนี้ใด้เป็นเมนท์ต้นๆแฮะ กำเดียวต๋อนคว๋ายๆ ก่อยแวะเข้ามาอ่านแห๋มใหม่

มาอ่านข้อความดีๆ และ เพิ่มมุมมองดีๆให้ชีวิต....




เหมาะกับวันนี้จังค่ะน้องก๋า.....วันสุข ^ ^

จดสถิติก่อนค่ะพี่ก๋า . . . แบบว่าไม่เค๊ย ไม่เคย

ได้เจิม blog พี่เป็นคนแรกซักที ....ปลื้มมมม

สงสัยจะโชคดีจริง ๆ วันนี้ อิอิ


ปล.มาแต่เช้าเพราะแรงคิดถึง หมิงหมิง นะเนี่ย

"รู้สึกปิติอย่างประหลาด"

.
.
.

เป็นประโยคที่ใช้ได้กับดี.เวลานี้เลย
คือหลายๆวันที่ผ่านมา
การได้คุยกับใครคนหนึ่ง...คนดี. ของดี.
คุยแล้วเกิดความรู้สึกบางอย่างที่บอกไม่ถูก
ในการที่เขาสื่อสารความคิดดีดีมาให้เรา

และเมื่อวันที่ดี.ไปอบรม
ดี.ได้คุยนอกรอบกับอาจารย์ที่สอน
(ส่งผลให้เกิด 7/12)

เลยเกิดอาการใจอิ่มๆ
ดอกไม้ในใจสวย และมีกลิ่นหอม

พอมาเห็นประโยคนี้
อืมมมมมมม ว๊าวววววว ใช่เลย


"รู้สึกปิติอย่างประหลาด"

พี่หมิงหมิงรูปข้างบนนี้ เหมือนพวกเด็กแอ๊บแบ๊วถ่ายรูปลง hi5 เลยอ้าย ตาโต แก้มป่อง

หวัดดีครับพี่ก๋า...ไม่ได้มาเยี่ยมนานเลย..

เห็นขึ้นหน้าแรก..เลยตกใจพี่ก๋าหายไปไหน..
ที่แท้มี Link มาหาหมื่นตาที่นี่เอง..

ผมชอบช่วงสุดท้ายจัง..อ่านแล้วได้ความรู้สึกแปลกๆ
"เพียงเมื่อท่านไม่มีสิ่งใดในจิต และไม่มีจิตในสิ่งใด
ท่านจะรู้สึกปล่อยวาง แล้วผ่องแผ้วว่างเปล่า
แล้วรู้สึกปิติอย่างประหลาด"

ชอบๆๆๆ

สาธุ....

สวัสดีค่ะครูก๋า หมิงหมิงน่ารักจัง อิอิ

เรื่องนี้นึกเรื่องเม้นต์ไม่ออก มาอ่านเม้นต์คนอื่นดีกว่า

มารับดวงประทีปคะ...อิอิ ฝากจุ๊บๆหมิงๆน้อยด้วยนะคะ

เปลวเทียนให้แสง รามคำแหงให้ทาง


สมาธิยังไม่ค่อยมีเลยไม่ได้อ่านอย่างถีถ้วน
สรุปว่า ยังไม่เข้าใจดีนัก ต้องแวะมาอ่านอีกหน อิอิ

...ตอนนี้รวบรวมเงินได้แล้ว 700 เดี๋ยวจะเรี่ยไรแถวบ้านอีกหน่อย คาดว่าวันอาทิตย์จะโอนได้ค่ะพี่

ถ้าหากโครงการพี่มาตอนน้ำยางกิโลละ 100 ก็คงดี
จะได้ขอพี่ๆคนละร้อยสองร้อย
แต่ตอนนี้เหลือกิโลละ 38 ตายกับตายค่ะพี่
ไม่เข้าใจ ประเทศไทยส่งออกอันดับหนึ่งของโลก
แต่ไม่มีปัญญาจะทำอะไรกับราคาน้ำยางสักนิด
ทีโอเปคทำไมเขาขายน้ำมันแพงๆกับเราได้

555+ กลับบ้านดีกว่า งานหมดแล้ว

หนูว่าแล้วต้องเป็นปรัชญาเซนแน่ๆ

หนูชอบปรัชญาเซนหลายอย่างนะ แต่หลายอย่างก็ไม่เข้าใจอะ

สำบายดีนะคะน้องก๋า อยากได้ดนตรีประกอบด้วยอะน้องก๋า จะได้เข้ากันคร่า

พูดถึงบาฮามาสแล้วก็อยากไปอยู่เหมือนกันค่ะ
ท่าทางจะดี แต่ก็เหมือนคุณก๋าอ่ะคะ ... กว่าจะได้ไปอยู่
ต้องเก็บเงิน เก็บทองไม่รู้กี่ชาติกว่าจะได้ไปเยือน

ดีไม่ดี มีเงินแล้วเค้าห้ามเข้า เพราะว่าไม่มีตำแหน่ง
(มาก่อน)


............

บล็อกราชพฤกษ์ ถือว่าเป็นบล็อกฆ่าตัวตายเลยค่ะ
เพราะถ่ายรูปออกมาไม่ถูกใจอย่างแรง เหมือนที่
คุณก๋าเห็นนั่นล่ะคะ ภาพเหมือนแดดมันเผาจริงๆ ค่ะ
เพราะว่าไปตอนบ่ายสอง ... ไปเดินแบบแดด
ลงแรงดีแท้ๆ เลย หันไปทางไหนก็ฟ้าแจ้ง ฟ้าแจ่ม
เกินพอดีไปหน่อย แถมคนถ่ายก็เมาแดด ถ่ายไป
มองอะไรไป ไม่ได้ดู LCD ด้วย ก็เลยนำเสนอ
ด้วยภาพไหม้ๆ แบบนี้ล่ะคะ ... เอาไว้ถ้ามีโอกาส
จะไปเยือนตอนเช้าดีกว่า อากาศดีกว่า แดดไม่แรง
เหมือนอย่างนี้อ่ะคะ

สงสัยว่า ความสงสัยอันยิ่งใหญ่ เป็นหนทางแห่งความรู้แจ้งด้วยหรอครับ

หมิงหมิงม่อกอี้กะหล่อขนาดแล้ว กำเดียวถ้าผ่อต๋อนเป็นบ่าวก่อนเตอะ

หมิงหมิงทำอะไรอยู่ค่ะ หลับหรือยังจ๊ะคิดถึงนะจ๊ะ

แปลกดีครับ
คุยไปคุยมา
เทียนหาย
ประทีปหาย
คนคุยก็หายไปด้วย

ว่ะ ฮ่า ฮ่า สมแล้วที่เป็นเซน อ่านเสร็จ ต้องอ่านใหม่
หยุดไปคิด แล้วมาอ่านอีกรอบ

cool mint ว่า ตัวเองเคยสัมผัสความรู้สึกนี้แบบแวบๆบ้างค่ะ
ต่างที่ ต่างเวลา ต่างสถานการณ์ เสียดาย ที่เป็นความรู้สึกที่ไม่ยั่งยืน ยื้อไว้ไม่ได้

ไม่งั้นคงหมดทุกข์ไปหล่ะ

การทำจิตให้ว่างเนี่ยไม่ง่ายเลยนะคะ นั่งสมาธิทีไรว่อกแว่กทุกทีเลย

แสงสว่างแห่งปัญญาเป็นสิ่งที่ควรส่งต่อกันไปไม่สิ้นสุด

อ่า..........

แสงเทียนที่ไร้เทียน
จะได้ไม่ต้องกังวลเรื่องการจุด

อืมม....

ลึกซึ้ง ๆ

ได้ข้อคิดดีมากเลยค่า เข้าถึงสมาธิเลย

แวะมาอ่านค่ะพี่ก๋า

เพิ่งรู้จับบล็อกนี้ครับ
ไปอยู่ไหนมาหว่า
"ซาโตริ" นี่ใช่วิถีเซนป่าวครับ
เหมือนเคยอ่านเจอที่ไหน
.............

ชีวิตคือการปล่อยวางครับ