ให้เรารักกัน
ให้เรารักกัน....ภาพและคำโดย : เมฆาเคลื่อนคล้อยเจ้าว่าเจ้ารักข้าฯเจ้ารักข้าได้สักเพียงไหนมากกว่าเวิ้งฟ้ากว้างไกลหรือสูงไปกว่าหุบเขาดาวลอยเจ้ารักข้าได้เพียงไหนรักมากกว่าเม็ดทรายในมหาสมุทรรักลึกจนเป็นที่สุดของที่สุดรักจนไม่อาจหยุดดั้นด้นเดินทางเจ้ารักข้าได้เพียงไหนไฉนข้าจึงไม่อาจสัมผัสรักเราต่างมุมต่างพิกัดรักจนไม่อาจวัด...ว่ารักสักเพียงไหนให้เรารักกันกระนั้นหรือรักคือการยึดถือสิ่งใดไว้รักคือการแนบเนาใจและใจรักที่ว่าไว้ปลาสนาการไปจนสิ้นให้เรารักกันได้ไหมแตะหัวใจไว้ที่ขอบรุ้งนั้นมุ่งสู่ห้วงฝันอันสุดสัมพันธ์เพื่อกลั่นรักนั้นให้กลายเป็นหนึ่งเดียว
Create Date : 12 ตุลาคม 2551 |
|
67 comments |
Last Update : 6 สิงหาคม 2557 18:18:10 น. |
Counter : 1122 Pageviews. |
|
|
|
ชอบจังอ่ะลุงก๋า...คนแต่งคือใครเหรอ
มีบทอื่นๆอีกหรือเปล่าคะ
อรุณสวัสดิ์เช้าวันอาทิตย์จ้า
หิวจัง....ตอนนี้กำลังจะเริ่มสะสางงานค่ะ
เห็นกลอนเพราะๆแล้วอยากแต่งบ้างจัง
(แล้วเมื่อไหร่จะได้เริ่มงานล่ะนี่)
เห็นหมิงหมิงแล้ว....โลกนี้ช่างรื่นรมย์นะเนี่ย