:: ศึกชิงบัลลังก์ยุทธ์ มังกรพยัคฆ์บูรพา ตอนที่ 22 ::
:: ศึกชิงบัลลังก์ยุทธ์ มังกรพยัคฆ์บูรพา ตอนที่ 22 ::เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า
 สามปีผ่านไป สงครามระหว่างสองอาณาจักรค่อยรามือกันไปเอง
หลังจากปลดแม่ทัพใหญ่ไปพร้อมกัน ทั้งไป่จิงเหวินและเตมูบูจินคล้ายว่าหายสาบสูญไปจากโลกนี้
ไม่มีข่าวคราวความเคลื่อนไหวใดใดจากบุคคลทั้งสอง ส่วนเหตุการณ์บ้านเมืองกลับมิต่างกัน
สองอาณาจักรเต็มไปด้วยความวุ่นวายในแผ่นดิน ต้าซ่งเกิดภัยพิบัติธรรมชาตินานนับปี
ฝนแล้งจนแผ่นดินแห้งเหือด ผลิตผลการเกษตรตกต่ำซ้ำทรุด อีกฝูงแมลงนับล้านยังโจมตีไร่นาจนย่อยยับ
ประชาชนจนยากลำบากกาย ไร้อาหารประทังชีพ บางพื้นที่ถึงกับต้องกัดกินรากไม้ ต้มเปลือกไม้ประทังชีวิต
แต่ราชสำนักหาได้ใส่ใจ ยังอยู่กินกันอย่างหรูหราฟุ่มเฟือยทุกมื้อ ใช้จ่ายเงินสร้างพระราชวังใหม่ใหญ่โต
เกณฑ์แรงงานหนุ่มสาวเข้าวัง จนบ้านนอกคอกนาเหลือแต่เด็กและคนชราว้าเหว่
ขุนน้ำขุนนางต่างโกงกินกันสนุกปาก รีดนาทาเร้นเก็บส่วยจากประชาชนอย่างหนัก แต่ยักยอกทรัพย์เข้าพกเข้าห่อ
กลายเป็นคนร่ำรวยกันถ้วนหน้า ในขณะที่ประชาราษฎร์น้ำตานอง
ขุนนางดีมิอาจรับใช้บ้านเมืองได้ เนื่องเพราะขุนนางโฉดต่างใช้เส้นสายฝากฝังญาติพี่น้องคนสนิทชิดใกล้
ให้เข้ารับราชการแล้วกอบโกยโกงกินเอื้อประโยชน์กันอย่างสนุกมือ จนนับวันราชสำนักยิ่งอ่อนแอ
ขันทีกลับเรืองอำนาจ เมื่อจับมือกับขุนนางใหญ่ร่วมกันปิดหูปิดตาองค์เหนือหัว
สรรหาสุราดีนารีงามปรนเปรอองค์จักรพรรดิจนลุ่มหลงมัวเมาในกามกิเลส ไม่สนใจออกว่าความราชการใดใด
ปล่อยอำนาจในมือและการตัดสินใจให้อยู่ภายใต้เงื้อมเงาของเหล่าข้าราชการชั่ว
เหตุการณ์บ้านเมืองจึงหม่นมัว ผู้คนหวาดกลัวในการดำเนินชีวิต
สิ่งถูกกลายเป็นสิ่งผิด สิ่งผิดกลายเป็นความชอบธรรม ความยุติธรรมไม่ปรากฏในศาล
ทหารถืออาวุธครองเมืองก่อเหตุปล้นสะดมไปทั่วโดยไม่เกรงกลัวกฎหมาย
ความฟอนเฟะยิ่งมายิ่งปรากฏชัดแก่สายตาประชาราษฎร์
จนดูเหมือนความอดทนของประชาชนใกล้จะสิ้นสุดลงเต็มที
............................................
ฟากฝั่งจินหาได้ดีไปกว่ากัน หลังปลดเตมูบูจินจากตำแหน่งรัชทายาท
ลูกชายคนรองมิอาจทนรองรับอารมณ์พระราชบิดาได้ ถึงกับฆ่าตัวตายด้วยความเศร้าจับจิต
แม้มีบุตรชายมากกว่า 30 คนจากนางสนมนับร้อย แต่หามีใครถูกใจต้องตาจินข่านเหมือนเตมูบูจินไม่
พี่น้องต่างมารดาช่วงชิงอำนาจกันอย่างรุนแรง ทั้งเปิดเผยและกระทำซ่อนเร้น
เข่นฆ่ากันแทบทุกวี่วัน โดยจินข่านหาได้ห้ามปราม ปล่อยให้พี่น้องเข่นฆ่ากันราวสัตว์ป่า
เพื่อสรรหาผู้นำที่แข็งแกร่งที่สุด
หลังส่งคณะทูตจากต้าซ่งกลับไปในวันนั้น
จินข่านกลับถูกชะตาข้าราชการคนหนึ่งซึ่งติดสอยห้อยตามมาด้วยในขบวนส่งตัววิวาห์ขององค์หญิงชุนเหลียน
สวินจ้างมีชาติกำเนิดไม่แน่ชัด แต่พูดภาษาจินได้ชัดราวกับเจ้าของภาษา
อีกมีนิสัยประจบประแจงช่างเจรจา จึงพูดคุยถูกคอกับจินข่านมากเป็นพิเศษ
จนจินข่านถึงกับออกปากขอรั้งตัวไว้ทำงานในอาณาจักรจิน สวินจ้างก้าวหน้ารวดเร็วเกินใคร
แซงหน้าเสนาบดีและขุนนางใหญ่แบบไม่เห็นหัวใคร กุมอำนาจมากขึ้นทุกวัน ๆ ภายในราชสำนักจิน
สวินจ้างเร่งขจัดศัตรูการเมืองผู้เห็นต่าง ด้วยวิธีการอันแยบยล แอบอ้างชื่อจินข่านลงมืออย่างแนบเนียน
นับวันคำพูดจึงยิ่งมีน้ำหนัก ไม่ต่างอะไรกับวาจาศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าแผ่นดิน
แม่ทัพคนใหม่ของอาณาจักรซ่ง คือ คูบูไก น้องชายต่างมารดาของเตมูบูจิน
ฝีมือเพลงรบบนหลังม้าไม่เป็นรองใครในแผ่นดิน หากแต่ด้วยอายุยังน้อย มีความกล้าบ้าบิ่นมากเกินควร
จึงมักกระทำการรบโดยขาดความรอบคอบ
3 ปีที่ผ่านมาคูบูไกนำทัพเข้าสู่สงครามต่างเผ่าหลายครั้งหลายครา ชนะศึกเกือบทุกครั้ง
แต่ยังไม่เคยนำทัพใหญ่เคลื่อนไปตีต้าซ่งเลยแม้แต่ครั้งเดียว
เนื่องจากสองอาณาจักรยังคงดำรงสัมพันธไมตรีทางการทูตกันอย่างต่อเนื่อง
แม้ทางจินจะรู้ดีว่าเรื่องการเมืองภายในต้าซ่งมีปัญหามากมาย ประชาชนไม่ศรัทธาองค์เหนือหัว
เกลียดชังข้าราชการ แต่ยังไม่อาจทำอะไรได้มากนัก เนื่องจากชนเผ่าที่เคยรวมเป็นหนึ่งภายในอาณาจักรจิน
บัดนี้มีความแตกแยกเกิดขึ้น ชนเผ่าต่าง ๆ หวังขึ้นเป็นใหญ่ เพื่อครองตัวเป็นข่าน
หลังปลดเตมูบูจิน ทหารกล้าเริ่มตีตัวออกหาก ศึกช่วงชิงอำนาจจึงเกิดขึ้นมิเว้นวัน
จนบ้านเมืองระส่ำระสาย ไฉนเลยจะรวบรวมอำนาจเป็นหนึ่งเพื่อไปตีชิงแผ่นดินซ่งได้
สองแผ่นดินจึงอยู่ในสถานการณ์คับขันยากลำบากไม่ต่างกัน !
.............................................
ปลายปีนั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่อย่างไม่คาดคิด !
จินข่านเกิดสวรรคตกะทันหัน เนื่องจากสะสมความโกรธความเครียด เสวยน้ำจัณฑ์โดยมิหยุดหย่อน
กร่อนร่างกายให้อ่อนแอโรยราลงอย่างรวดเร็ว
และเนื่องจากการช่วงชิงตำแหน่งรัชทายาทดำเนินไปอย่างยืดเยื้อยาวนาน
จนเหล่าราชบุตรกลับต้องมาเข่นฆ่ากันเอง คนที่อยู่รอดเหลือแต่บุตรผู้อ่อนแอไม่เอาไหน
ที่เก่งกล้าสามารถก็ตายจากไป จนไม่หลงเหลือผู้เหมาะสมในการครองบัลลังก์
เมื่อหมดท่าหมดความ จึงต้องทำพิธีเชิญเจ้าชายคูบิไลผู้เป็นหลานของจินข่าน
ให้ขึ้นดำรงรับตำแหน่งข่านแทน ท่ามกลางความขัดแย้งและเห็นต่างอย่างรุนแรงของเหล่าขุนนางในราชสำนัก
เนื่องเพราะบางคนเห็นว่าเจ้าชายคูบิไลมีความนอบน้อมนุ่มนวลเกินไป ไร้ความเด็ดเดี่ยวแข็งกร้าว
ในสถานการณ์ที่อาณาจักรกำลังแตกเป็นก๊กเป็นเหล่า
ผู้นำเช่นนี้จะสร้างเสถียรภาพทางการเมืองขึ้นมาได้อย่างไร
แต่สุดท้ายเนื่องจากไม่มีตัวเลือกที่ดีกว่าเหลือให้เลือก
เจ้าชายคูบิไลจึงเข้ารับการสถาปนาเป็นข่านองค์ต่อไป !
.............................................
ฟากฝั่งอาณาจักรซ่งกลับอ่อนแอลงเรื่อย ๆ การทหารถูกลดทอนบทบาท
เนื่องจากองค์จักรพรรดิมีความหวาดระแวงว่าตนจะถูกยึดอำนาจรัฐประหาร
แม่ทัพใหญ่ไร้อำนาจในการตัดสินใจ ทุกอย่างต้องรอฟังคำสั่งจากเมืองหลวงเท่านั้น
ด้วยวิธีการนี้การเมืองจึงมั่นคงจากภายใน เนื่องเพราะขุนนางกุมอำนาจในการบริหาร
แม้ด้านการทหารจะอ่อนแอลง แต่ด้วยเหตุผลว่าต้าซ่งยังคงมีกำลังทหารอยู่เป็นจำนวนมาก
แม่ทัพบางคนยังจงรักภักดีต่อแผ่นดิน พร้อมปกป้องต้าซ่งจนตัวตาย
ทำให้อาณาจักรจินเองก็มิกล้าบุ่มบ่ามบุกโจมตีความเดิมจากตอนที่แล้วตอนที่ 1 ตอนที่ 2 ตอนที่ 3 ตอนที่ 4 ตอนที่ 5
ตอนที่ 6 ตอนที่ 7 ตอนที่ 8 ตอนที่ 9 ตอนที่ 10
ตอนที่ 11 ตอนที่ 12 ตอนที่ 13 ตอนที่ 14 ตอนที่ 15
ตอนที่ 16 ตอนที่ 17 ตอนที่ 18 ตอนที่ 19 ตอนที่ 20
ตอนที่ 21
| Create Date : 05 กันยายน 2562 |
| Last Update : 5 กันยายน 2562 6:10:02 น. |
|
14 comments
|
| Counter : 3249 Pageviews. |
|
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณRananrin, คุณmultiple, คุณธนูคือลุงแอ็ด, คุณkae+aoe, คุณสองแผ่นดิน, คุณThe Kop Civil, คุณอุ้มสี, คุณtuk-tuk@korat, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณJinnyTent, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณตะลีกีปัส, คุณhaiku, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณTui Laksi, คุณnewyorknurse |
โดย: Rananrin  วันที่: 5 กันยายน 2562 เวลา:6:29:03 น. |
|
|
|
| โดย: multiple วันที่: 5 กันยายน 2562 เวลา:7:57:48 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน  วันที่: 5 กันยายน 2562 เวลา:8:12:54 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe  วันที่: 5 กันยายน 2562 เวลา:8:30:09 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี  วันที่: 5 กันยายน 2562 เวลา:11:38:29 น. |
|
|
|
โดย: JinnyTent  วันที่: 5 กันยายน 2562 เวลา:18:47:14 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 5 กันยายน 2562 เวลา:22:10:08 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [
รินไม่ค่อยถนัดเรื่องแนวนี้เท่าไหร่
แต่รู้ว่าถ้าอ่านแล้วจะได้กลวิธี
และแนวคิดที่คาดไม่ถึง
นำมาปรับใช้ในชีวิตได้ค่ะ
มีเวลาจะมาตามอ่านนะคะ