:: ศึกชิงบัลลังก์ยุทธ์ มังกรพยัคฆ์บูรพา ตอนที่ 24 :: :: ศึกชิงบัลลังก์ยุทธ์ มังกรพยัคฆ์บูรพา ตอนที่ 24 :: เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า ในห้องหับลับเร้น สองบุรุษกำลังปรึกษาหารือกันอย่างเคร่งเครียด สวินจ้างขุนนางใหญ่สมัยจินข่านเรืองอำนาจเพิ่งถูกปลดจากตำแหน่ง โดนริบเบี้ยหวัดทรัพย์สินและที่ดินของตนเองกลับคืนมาเป็นของแผ่นดินจนหมดสิ้น ด้วยความเจ็บแค้นน้ำใจ จึงดิ้นรนทุกวิถีทางเพื่อพยายามทวงอำนาจกลับคืนมาเป็นของตน ส่วนคูบูไกแม่ทัพใหญ่ไม่พอใจข่านองค์ใหม่เช่นกัน เพราะถูกลิดรอนอำนาจในกองทัพ จนคูบูไกแทบไม่เหลือกำลังพลในมือ ขุนพลคู่ใจที่เคยเป็นแขนขาสำคัญถูกปลดถูกย้ายไปจนหมดสิ้น คูบิไลข่านอ่านสถานการณ์ขาด คาดการณ์ได้ว่าคูบูไกคงไม่ยอมสยบง่าย ๆ เนื่องจากคิดว่าตนเองก็เป็นบุตรชายคนหนึ่งของจินข่านองค์ก่อน ย่อมมีสิทธิ์ในบัลลังก์นี้เช่นกัน คูบูไกแสดงความกระด้างกระเดื่องตั้งแต่คราวแรกที่คูบิไลข่านเรียกประชุมกำลังพล เขาปฏิเสธเข้าร่วมประชุม แต่กลับไปจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ในกระโจม เชิญแม่ทัพนายกอง ขุนนางคนสนิทร่วมกินดื่มกันทั้งวันทั้งคืน ราวกับไม่เห็นความสำคัญของข่านองค์ใหม่ แม้ถูกเรียกตัวเข้าพบอีกสองสามครั้งในเวลาต่อมา คูบูไกก็ยังแสดงอาการต่อต้าน ไม่ยอมปรากฏกายถวายสัตย์ปฏิญาณตน “ขืนปล่อยให้เป็นแบบนี้ข้าว่าพวกเราทั้งหมดต้องล่มสลายกันแน่ ๆ” สวินจ้างแสดงความหนักใจกับสถานการณ์ที่เป็นอยู่ คูบูไกแววตาเคียดแค้นขบกรามแน่น “ข้ารังเกียจมันนัก ทั้งที่เป็นลูกชายแท้ ๆ แต่ข้ากลับไม่ได้ขึ้นครองราชย์ ข้าไม่มีวันยอมให้เป็นเช่นนี้แน่นอน” “ใช่...ข้าจึงเรียกท่านมาเพื่อปรึกษายังกระโจมนี้ยังไงเล่า ข้ามีแผนการในใจแล้ว” สวินจ้างและคูบูไกต่างร่วมมือวางแผนการณ์ใหญ่ชนิดล่มฟ้าคว่ำแผ่นดิน “แผนของท่านเป็นอย่างไร จงว่ามา” คูบูไกให้ความสนใจ สวินจ้างยื่นหน้าเข้าไปกระซิบกระซาบข้างหูของคูบูไก เมื่อพูดจบความ คูบูไกพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ “ดี..เอาตามนี้” พูดจบก็เดินทางออกจากกระโจมเพื่อเตรียมวางแผนสำคัญ ............................................. เนื่องจากเป็นช่วงต้นของการครองราชย์ งานจึงหนักมือจนคูบิไลข่านรู้สึกเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า แทบไม่ได้พักผ่อนนอนหลับ ออกว่างานราชการทุกวันจนดึกดื่น กลางวันออกเยี่ยมประชาชนทุกแว่นแคว้น รับฟังปัญหาอย่างใกล้ชิด แก้ปัญหาซึ่งเกิดขึ้นอย่างทันท่วงที เป็นที่ถูกอกถูกใจประชาราษฎร์ ความสงบเริ่มกลับคืนมาสู่อาณาจักร ชนเผ่าต่าง ๆ ซึ่งเคยคิดแยกตัวตั้งตนเป็นใหญ่เริ่มกลับมาสวามิภักดิ์ตามเดิม ด้วยเห็นแล้วว่าข่านองค์ใหม่มีความยุติธรรม ให้เกียรติชนทุกชั้น ใจกว้างเปิดรับฟังความเห็นของทุกคน คบบัณฑิตนักปราชญ์เป็นสหาย ไม่ถือยศถือตัว คิดถึงสุขทุกข์ของแผ่นดินมากกว่าความสุขสบายของตน หนึ่งเดือนผ่านไป บ้านเมืองเริ่มเข้าที่เข้าทาง ข้าราชการต่างปรับตัวตามนโยบายใหม่ของคูบิไลข่าน ตั้งใจทำงานกันเต็มความสามารถ พ่อค้าต่างทำมาค้าขายกันอย่างเสรี มีการงดเว้นเรียกเก็บส่วยภาษีนานสองปี เพื่อช่วยกระตุ้นให้เศรษฐกิจฟื้นตัว โจรขโมยเคยชุกชุมกลับลดน้อยถอยลงจนแทบไม่เกิดคดีความทำร้ายปล้นทรัพย์กันเหมือนก่อน เนื่องจากคร่ำเคร่งการงานจนแทบไม่ได้พักผ่อน บ่ายวันนั้นคูบิไลข่านจึงชักชวนองครักษ์หน้ากากขาวคนสนิท เดินทางออกจากกระโจมขี่ม้าท่องเที่ยวกันเพียงสองคนโดยปราศจากผู้ติดตาม ทั้งคู่ควบขี่ม้าไปเรื่อย ๆ ชมวิวทิวทัศน์อันสวยงามตระการตา จนม้าวิ่งผ่านไปยังซอกเขาเล็ก ๆ จึงรู้สึกได้ถึงความผิดปกติ ทันใดนั้นเอง กลุ่มนักรบราว 30 คนพร้อมผ้าคลุมอำพรางใบหน้าก็โผล่หน้าออกมาจากกอหญ้าสองข้างทาง ในมือถือเกาทัณฑ์พร้อมยิง “ยิง !!!” เสียงตะโกนสั่งดังขึ้นก้องหุบเขา ลูกธนูพุ่งจากแหล่งตรงไปยังคูบิไลข่านอย่างรุนแรงรวดเร็ว เหนือความคาดคิด บุรุษชุดดำหน้ากากขาวกระโจนทะยานจากหลังม้าของตน พุ่งเข้าไปโอบกอดเอาตัวบังท่านข่านไว้ ใช้ร่างตัวเองรับห่ากระสุนซึ่งพุ่งมาเป็นจำนวนมาก กลุ่มทหารลึกลับอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง เนื่องจากเกาทัณฑ์อันแหลมคมไม่อาจระคายผิวบุรุษผู้นั้นได้เลย !!! เกาทัณฑ์ทั้งหมดหากไม่เลยผ่านตัวไป ที่พุ่งกระแทกเนื้อหนังกลับหักสะบั้น หรือไม่ก็กระเด็นร่วงหล่นมิรู้ทิศ “ยิง...ยิงอีก !” หัวหน้ากลุ่มตะโกนสั่งอีกครั้ง เหล่านักฆ่าเหนี่ยวสายธนู ยิงลูกเกาทัณฑ์พุ่งตรงเข้าไปอีกครั้ง และผลลัพธ์ไม่ต่างจากครั้งแรก เพียงแต่ม้าของคูบิไลข่านล้มลงขาดใจตายเนื่องจากรับธนูเข้าไปที่ร่างหลายดอก บุรุษหน้ากากขาวพาตัวท่านข่านไปหลบไว้หลังหินก้อนใหญ่ แล้วกระโจนออกมารับศึกด้วยตัวคนเดียว เขาวิ่งเข้าหานักฆ่าทั้งสามสิบคนโดยมิกลัวเกรง นักรบทั้งหมดดึงดาบออกจากฝัก พุ่งปะทะกันกลางทุ่งหญ้า ทหารคนแรกเงื้อดาบฟันเต็มแรง บุรุษหน้ากากขาวเตะสวนด้วยเท้าขวาเต็มแรง คมดาบสะท้อนกลับไปตัดหัวทหารทีเดียวสามคนรวด ใครจะไปเชื่อสายตาตัวเอง ว่ามือเปล่าจะกลายเป็นอาวุธมหาประลัย ซัดเข้าไปที่ใด หมายถึงเลือดกระฉูด กระดูกแตกหักป่นปี้ กล้ามเนื้อฉีกขาดกระจุยกระจาย เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ร่างของกลุ่มนักรบลึกลับล้มลงขาดใจตายราวใบไม้ร่วง หมัดซัดเข้าหน้า...หน้ายุบ เข่ากระแทกเข้าท้อง...ซี่โครงหัก เตะสูงเตะต่ำทำลายอวัยวะแขนขาจนหักสะบั้น ที่ไม่ตายก็บาดเจ็บสาหัสจนพิกลพิการไปตลอดชีวิต บุรุษหน้ากากขาวลงมืออย่างรวดเร็วเด็ดขาดและอำมหิต พริบตาเดียวทหาร 30 คนเหลือรอดยืนอยู่เพียงคนเดียว !!! คูบูไกเป็นถึงแม่ทัพใหญ่ ผ่านศึกเหนือเสือใต้มาหลายสมรภูมิ แต่ไม่เคยรู้สึกกลัวจับจิตจับใจเช่นนี้มาก่อน ถึงกับปัสสาวะราดออกมาโดยไม่รู้ตัว ! คูบูไกมิอาจสยบความกลัวในใจตนได้ มือที่ถือดาบสั่นเทาไม่หยุด เขากลั้นใจยกดาบฟันไปที่กลางลำตัว บุรุษหน้ากากขาวนอกจากไม่หลบ ยังใช้ท้องรับดาบอย่างไม่กลัวเกรง “เคร้ง !!!” ดาบกระทบผิวหนังแต่หาได้สร้างริ้วรอยบาดเจ็บใดใด คูบูไกหมดสิ้นกำลังใจกัดฟันยกดาบฟันไปที่หน้าอีกครั้ง แต่ฝ่าเท้าของบุรุษหน้ากากขาวกลับเร็วกว่า ถีบโครมเต็มแรงเข้าไปยังใบหน้าของคูบูไกจนหงายกระเด็นลอยละลิ่วไปไกลกว่า 5 เมตร ฟันหักหมดทั้งปาก กรามหัก ใบหน้ายุบ แม้นเจ็บปวดแสนสาหัสแต่กลับมิอาจส่งเสียงร้องออกมา ทำได้เพียงนอนหายใจรวยรินแผ่วเบา บุรุษหน้ากากขาวค่อย ๆ เดินเข้ามาช้า ๆ ราวกับพญามัจจุราชเข้ามารับดวงวิญญาณลงไปสู่ขุมนรก คูบูไกลมหายใจขาดห้วงนอนมองดูบุรุษหน้ากากขาวค่อย ๆ เปิดหน้ากากให้เห็น “จะ..เจ้า...คือ..เต...มู...” พูดได้เพียงเท่านี้ก็ขาดใจตาย !!! คูบิไลข่านค่อย ๆ เดินออกมาจากหลังก้อนหิน “ข้าติดค้างหนี้บุญคุณชีวิตเจ้าแล้วเตมูบูจิน” ท่านข่านกล่าวคำขอบคุณ เตมูบูจินยิ้มรับ มองดูหน้ากากสีขาวในมือ ก่อนสวมมันเข้ากับใบหน้าดังเดิม ดึงม้าซึ่งเหลืออยู่ตัวเดียว พาคูบิไลข่านเดินทางกลับพระราชวังอย่างปลอดภัย ความเดิมจากตอนที่แล้ว ตอนที่ 1    ตอนที่ 2    ตอนที่ 3    ตอนที่ 4    ตอนที่ 5 ตอนที่ 6     ตอนที่ 7    ตอนที่ 8    ตอนที่ 9    ตอนที่ 10 ตอนที่ 11    ตอนที่ 12    ตอนที่ 13    ตอนที่ 14    ตอนที่ 15 ตอนที่ 16    ตอนที่ 17    ตอนที่ 18    ตอนที่ 19    ตอนที่ 20 ตอนที่ 21    ตอนที่ 22    ตอนที่ 23   Create Date : 07 กันยายน 2562 19 comments Last Update : 7 กันยายน 2562 6:20:28 น. Counter : 3034 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณmultiple, คุณTui Laksi, คุณnewyorknurse, คุณmcayenne94, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณThe Kop Civil, คุณเริงฤดีนะ, คุณtuk-tuk@korat, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณJinnyTent, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณRananrin, คุณสองแผ่นดิน, คุณตะลีกีปัส, คุณSweet_pills, คุณhaiku, คุณธนูคือลุงแอ็ด

สวัสดียามเช้าค่ะคุณก่า   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 7 กันยายน 2562 6:32:00 น.

ทำไมบางประเทศ เศรษฐกิจไม่ดี ไม่เห็นจะยกเว้นภาษีบ้างเลยครับ สงสัยจัง 555 เรื่องนี้มีพระเอก 2คน ใช่มั้ยครับ พี่เต อยู่เฉยๆก็เหงาแย่ ดีแล้วละครับ ให้ออกมายืดเส้นยืดสายมั่ง เดี๋ยวจะอกแตกตาย ฆ่าวันละ30-40 คนไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็หมด บ้านเมืองจะได้สงบสุข ปล.ได้ข่าวว่า ประเทศไหนไม่รู้ นักโทษล้นคุก นอนหงายไม่ได้ ต้องนอนตะแคง อดคิดถึงพี่เต ไม่ได้จริงๆ 555   โดย: multiple 7 กันยายน 2562 8:04:06 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า ยังตามอ่านลอด เพิ่งกลับจากเที่ยวใต้กลับมาถึงบ้าน กทม.หมดสภาพ ร่างพัง อิ อิ ปวดเมื่อยตัว และนอนบ่อยมาก งานบ้านก็เยอะ เริ่มสนุกเข้มข้นค่ะ   โดย: Tui Laksi 7 กันยายน 2562 8:50:18 น.

ดอกไม้นี้มีขายในกาดวโรรสเยอะค่ะ แต่ตลาดทั่วไปไม่ค่อยมี   โดย: mcayenne94 7 กันยายน 2562 10:59:39 น.

ผมงี้จินตนาการถึงตอนจบเลยครับ ว่าจะเป็นยังงัย   โดย: The Kop Civil 7 กันยายน 2562 11:09:48 น.

สวัสดีคะคุณก๋า... อ้อมแอ้มชอบทานผัก.. เมี่ยงเป็นเมนูที่มีผักเป็นส่วนประกอบ..ชอบคะ..   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 7 กันยายน 2562 11:10:46 น.

เฮ้อ!! ผู้สูญเสียอำนาจไม่ยอมลดรามือ ก็ต้องมาตายกันเป็นเบือเยี่ยงนี้ ตามอ่านกันต่อไปค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 7 กันยายน 2562 12:34:49 น.

พี่อ่านเจอคุณก๋าใช้คำ โจรโขมย เคยเห็นที่ผู้ใหญ่ใช้ว่า ขโมยขโจร ไหมคะ ถามดูงั้นแหละ ไม่ได้จะว่าถูกผิดแต่อย่างใด ช่วงนี้อ่านๆแล้วก็มึนๆ คูบูไก กับ คูบิไล ห้ามง่วงเด็ดขาด 55 จะออกอ่าวเลย อ่านๆไปก็สนุกดี อ่านเพลินๆได้เลย ฆ่าเวลาดีมากๆ เมื่อวานไปหาหมอ ระหว่างรอก็อ่านในมือถือ ที่ขาดอ่านไปเยอะ ก็อ่านทันแล้วค่ะ อีกห้าตอนก็จบแล้วเนอะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 7 กันยายน 2562 12:45:20 น.

พิมพ์ผิดได้อีก โจรขโมย ค่ะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 7 กันยายน 2562 12:58:51 น.

ตลกพี่ภา คูบิไลห้ามง่วงเด็ดขาด ชอบ ๆๆ พระเอกเก่ง   โดย: tuk-tuk@korat 7 กันยายน 2562 13:08:29 น.

นึกว่าศึกจะสงบแล้ว สุดท้ายพี่เตยังออกโรงรบอีกรอบ เจ๋งจิงๆเลยครับ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 7 กันยายน 2562 13:23:29 น.

ยะหยังเตมูบูจินยื่นมือเข้ามาช่วยคูบิไลข่าน เพราะเห็นว่าจะปกครองเมืองจินได้ดีกาเจ้า หรือความเป็นพี่น้องมีพ่อคนเดียวกันและผูกพันกันมาก่อน วันนี้วันเสาร์ยังแควนหน้อยเจ้า จากที่วันธรรมดาหน้าเหี่ยวใจฝ่อ 555 วันนี้มา สั้น ๆ เน้อเจ้า   โดย: JinnyTent 7 กันยายน 2562 14:02:22 น.

สวัสดีตอนเย็นครับคุณก๋า   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 7 กันยายน 2562 17:35:04 น.

สวัสดีค่ะพี่ก๋า สำนวนการเขียนของพี่ก๋าชวนติดตามค่ะ อ่านแล้วสนุก ถึงว่ามีแฟนๆ เยอะเชียว ^^   โดย: Rananrin 7 กันยายน 2562 17:56:43 น.

สวัสดีมีสุขค่ะ วันนี้ไม่อานก่อนนะคะ จะต้องเดินทางไกลไปเที่ยว ฝากบ้านไว้สัก9วันค่ะ คงไม่ได้เข้าบล็อกนาน   โดย: ตะลีกีปัส 7 กันยายน 2562 21:37:27 น.

กลับมารวมตัวกันแล้ว เดี๋ยวต่อไปอีกฝ่ายจะเป็นไงต้องมาดูกันอีกที   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 7 กันยายน 2562 22:31:45 น.

ไม่ได้เข้ามาสองวันค่ะคุณก๋า ส่งกำลังใจให้คุณก๋าก่อนจะย้อนอ่านนะคะ ฝันดีคืนนี้ค่ะ   โดย: Sweet_pills 7 กันยายน 2562 22:57:07 น.

มาดึกๆ ตามอ่านต่อครับ พระรองฝีมือเป็นรองพระเอก ปราบ 30 คน ไม่มีเหลือ รอชมฝีมือพระเอกบ้างครับ ราตรีสวัสดิ์ครับ คุณก๋า   โดย: สองแผ่นดิน 8 กันยายน 2562 0:21:07 น.

เธอทั้งสองมาตามนัด ตรงเวลามาก ที่บ้านลุงแอ็ดมีสวนน้ำบึงกุ่มอยู่น่าบ้าน เลยให้เธอทั้งสองลงเรือพายเล่นกันก่อน แล้วค่อยคุยกัน เรื่องแผนการเรียนภาษาอังกฤษ พวกเธอชอบใจมั้กๆมาก โดยเฉพาะสามีชาวอังกฤษ โอกาสข้างหน้าคุณกะว่าก๋ามาเที่ยวกรุงเทพฯ มาแวะเที่ยวที่บ้านลุงแอ็ดน่ะครับ ยินดีต้อนรับครับ https://www.youtube.com/watch?v=s9nA-vHE4no   โดย: ลุงแอ็ดชวนท่องเที่ยวไทย (สมาชิกหมายเลข 4365762 ) 8 กันยายน 2562 0:52:20 น.