:: ศึกชิงบัลลังก์ยุทธ์ มังกรพยัคฆ์บูรพา ตอนที่ 24 ::
:: ศึกชิงบัลลังก์ยุทธ์ มังกรพยัคฆ์บูรพา ตอนที่ 24 ::เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า
ในห้องหับลับเร้น สองบุรุษกำลังปรึกษาหารือกันอย่างเคร่งเครียด สวินจ้างขุนนางใหญ่สมัยจินข่านเรืองอำนาจเพิ่งถูกปลดจากตำแหน่ง โดนริบเบี้ยหวัดทรัพย์สินและที่ดินของตนเองกลับคืนมาเป็นของแผ่นดินจนหมดสิ้น ด้วยความเจ็บแค้นน้ำใจ จึงดิ้นรนทุกวิถีทางเพื่อพยายามทวงอำนาจกลับคืนมาเป็นของตน
ส่วนคูบูไกแม่ทัพใหญ่ไม่พอใจข่านองค์ใหม่เช่นกัน เพราะถูกลิดรอนอำนาจในกองทัพ จนคูบูไกแทบไม่เหลือกำลังพลในมือ ขุนพลคู่ใจที่เคยเป็นแขนขาสำคัญถูกปลดถูกย้ายไปจนหมดสิ้น คูบิไลข่านอ่านสถานการณ์ขาด คาดการณ์ได้ว่าคูบูไกคงไม่ยอมสยบง่าย ๆ เนื่องจากคิดว่าตนเองก็เป็นบุตรชายคนหนึ่งของจินข่านองค์ก่อน ย่อมมีสิทธิ์ในบัลลังก์นี้เช่นกัน คูบูไกแสดงความกระด้างกระเดื่องตั้งแต่คราวแรกที่คูบิไลข่านเรียกประชุมกำลังพล เขาปฏิเสธเข้าร่วมประชุม แต่กลับไปจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ในกระโจม เชิญแม่ทัพนายกอง ขุนนางคนสนิทร่วมกินดื่มกันทั้งวันทั้งคืน ราวกับไม่เห็นความสำคัญของข่านองค์ใหม่ แม้ถูกเรียกตัวเข้าพบอีกสองสามครั้งในเวลาต่อมา คูบูไกก็ยังแสดงอาการต่อต้าน ไม่ยอมปรากฏกายถวายสัตย์ปฏิญาณตน
“ขืนปล่อยให้เป็นแบบนี้ข้าว่าพวกเราทั้งหมดต้องล่มสลายกันแน่ ๆ”
สวินจ้างแสดงความหนักใจกับสถานการณ์ที่เป็นอยู่
คูบูไกแววตาเคียดแค้นขบกรามแน่น
“ข้ารังเกียจมันนัก ทั้งที่เป็นลูกชายแท้ ๆ แต่ข้ากลับไม่ได้ขึ้นครองราชย์ ข้าไม่มีวันยอมให้เป็นเช่นนี้แน่นอน”
“ใช่...ข้าจึงเรียกท่านมาเพื่อปรึกษายังกระโจมนี้ยังไงเล่า ข้ามีแผนการในใจแล้ว”
สวินจ้างและคูบูไกต่างร่วมมือวางแผนการณ์ใหญ่ชนิดล่มฟ้าคว่ำแผ่นดิน
“แผนของท่านเป็นอย่างไร จงว่ามา” คูบูไกให้ความสนใจ
สวินจ้างยื่นหน้าเข้าไปกระซิบกระซาบข้างหูของคูบูไก เมื่อพูดจบความ คูบูไกพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
“ดี..เอาตามนี้” พูดจบก็เดินทางออกจากกระโจมเพื่อเตรียมวางแผนสำคัญ
.............................................
เนื่องจากเป็นช่วงต้นของการครองราชย์ งานจึงหนักมือจนคูบิไลข่านรู้สึกเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า แทบไม่ได้พักผ่อนนอนหลับ ออกว่างานราชการทุกวันจนดึกดื่น กลางวันออกเยี่ยมประชาชนทุกแว่นแคว้น รับฟังปัญหาอย่างใกล้ชิด แก้ปัญหาซึ่งเกิดขึ้นอย่างทันท่วงที เป็นที่ถูกอกถูกใจประชาราษฎร์ ความสงบเริ่มกลับคืนมาสู่อาณาจักร ชนเผ่าต่าง ๆ ซึ่งเคยคิดแยกตัวตั้งตนเป็นใหญ่เริ่มกลับมาสวามิภักดิ์ตามเดิม ด้วยเห็นแล้วว่าข่านองค์ใหม่มีความยุติธรรม ให้เกียรติชนทุกชั้น ใจกว้างเปิดรับฟังความเห็นของทุกคน คบบัณฑิตนักปราชญ์เป็นสหาย ไม่ถือยศถือตัว คิดถึงสุขทุกข์ของแผ่นดินมากกว่าความสุขสบายของตน
หนึ่งเดือนผ่านไป บ้านเมืองเริ่มเข้าที่เข้าทาง ข้าราชการต่างปรับตัวตามนโยบายใหม่ของคูบิไลข่าน ตั้งใจทำงานกันเต็มความสามารถ พ่อค้าต่างทำมาค้าขายกันอย่างเสรี มีการงดเว้นเรียกเก็บส่วยภาษีนานสองปี เพื่อช่วยกระตุ้นให้เศรษฐกิจฟื้นตัว โจรขโมยเคยชุกชุมกลับลดน้อยถอยลงจนแทบไม่เกิดคดีความทำร้ายปล้นทรัพย์กันเหมือนก่อน
เนื่องจากคร่ำเคร่งการงานจนแทบไม่ได้พักผ่อน บ่ายวันนั้นคูบิไลข่านจึงชักชวนองครักษ์หน้ากากขาวคนสนิท เดินทางออกจากกระโจมขี่ม้าท่องเที่ยวกันเพียงสองคนโดยปราศจากผู้ติดตาม ทั้งคู่ควบขี่ม้าไปเรื่อย ๆ ชมวิวทิวทัศน์อันสวยงามตระการตา จนม้าวิ่งผ่านไปยังซอกเขาเล็ก ๆ จึงรู้สึกได้ถึงความผิดปกติ ทันใดนั้นเอง กลุ่มนักรบราว 30 คนพร้อมผ้าคลุมอำพรางใบหน้าก็โผล่หน้าออกมาจากกอหญ้าสองข้างทาง ในมือถือเกาทัณฑ์พร้อมยิง
“ยิง !!!” เสียงตะโกนสั่งดังขึ้นก้องหุบเขา
ลูกธนูพุ่งจากแหล่งตรงไปยังคูบิไลข่านอย่างรุนแรงรวดเร็ว เหนือความคาดคิด บุรุษชุดดำหน้ากากขาวกระโจนทะยานจากหลังม้าของตน พุ่งเข้าไปโอบกอดเอาตัวบังท่านข่านไว้ ใช้ร่างตัวเองรับห่ากระสุนซึ่งพุ่งมาเป็นจำนวนมาก กลุ่มทหารลึกลับอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง เนื่องจากเกาทัณฑ์อันแหลมคมไม่อาจระคายผิวบุรุษผู้นั้นได้เลย !!! เกาทัณฑ์ทั้งหมดหากไม่เลยผ่านตัวไป ที่พุ่งกระแทกเนื้อหนังกลับหักสะบั้น หรือไม่ก็กระเด็นร่วงหล่นมิรู้ทิศ
“ยิง...ยิงอีก !” หัวหน้ากลุ่มตะโกนสั่งอีกครั้ง เหล่านักฆ่าเหนี่ยวสายธนู ยิงลูกเกาทัณฑ์พุ่งตรงเข้าไปอีกครั้ง และผลลัพธ์ไม่ต่างจากครั้งแรก เพียงแต่ม้าของคูบิไลข่านล้มลงขาดใจตายเนื่องจากรับธนูเข้าไปที่ร่างหลายดอก บุรุษหน้ากากขาวพาตัวท่านข่านไปหลบไว้หลังหินก้อนใหญ่ แล้วกระโจนออกมารับศึกด้วยตัวคนเดียว
เขาวิ่งเข้าหานักฆ่าทั้งสามสิบคนโดยมิกลัวเกรง นักรบทั้งหมดดึงดาบออกจากฝัก พุ่งปะทะกันกลางทุ่งหญ้า ทหารคนแรกเงื้อดาบฟันเต็มแรง บุรุษหน้ากากขาวเตะสวนด้วยเท้าขวาเต็มแรง คมดาบสะท้อนกลับไปตัดหัวทหารทีเดียวสามคนรวด ใครจะไปเชื่อสายตาตัวเอง ว่ามือเปล่าจะกลายเป็นอาวุธมหาประลัย ซัดเข้าไปที่ใด หมายถึงเลือดกระฉูด กระดูกแตกหักป่นปี้ กล้ามเนื้อฉีกขาดกระจุยกระจาย เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ร่างของกลุ่มนักรบลึกลับล้มลงขาดใจตายราวใบไม้ร่วง หมัดซัดเข้าหน้า...หน้ายุบ เข่ากระแทกเข้าท้อง...ซี่โครงหัก เตะสูงเตะต่ำทำลายอวัยวะแขนขาจนหักสะบั้น ที่ไม่ตายก็บาดเจ็บสาหัสจนพิกลพิการไปตลอดชีวิต
บุรุษหน้ากากขาวลงมืออย่างรวดเร็วเด็ดขาดและอำมหิต พริบตาเดียวทหาร 30 คนเหลือรอดยืนอยู่เพียงคนเดียว !!!
คูบูไกเป็นถึงแม่ทัพใหญ่ ผ่านศึกเหนือเสือใต้มาหลายสมรภูมิ แต่ไม่เคยรู้สึกกลัวจับจิตจับใจเช่นนี้มาก่อน ถึงกับปัสสาวะราดออกมาโดยไม่รู้ตัว !
คูบูไกมิอาจสยบความกลัวในใจตนได้ มือที่ถือดาบสั่นเทาไม่หยุด เขากลั้นใจยกดาบฟันไปที่กลางลำตัว บุรุษหน้ากากขาวนอกจากไม่หลบ ยังใช้ท้องรับดาบอย่างไม่กลัวเกรง
“เคร้ง !!!” ดาบกระทบผิวหนังแต่หาได้สร้างริ้วรอยบาดเจ็บใดใด
คูบูไกหมดสิ้นกำลังใจกัดฟันยกดาบฟันไปที่หน้าอีกครั้ง แต่ฝ่าเท้าของบุรุษหน้ากากขาวกลับเร็วกว่า ถีบโครมเต็มแรงเข้าไปยังใบหน้าของคูบูไกจนหงายกระเด็นลอยละลิ่วไปไกลกว่า 5 เมตร ฟันหักหมดทั้งปาก กรามหัก ใบหน้ายุบ แม้นเจ็บปวดแสนสาหัสแต่กลับมิอาจส่งเสียงร้องออกมา ทำได้เพียงนอนหายใจรวยรินแผ่วเบา
บุรุษหน้ากากขาวค่อย ๆ เดินเข้ามาช้า ๆ ราวกับพญามัจจุราชเข้ามารับดวงวิญญาณลงไปสู่ขุมนรก คูบูไกลมหายใจขาดห้วงนอนมองดูบุรุษหน้ากากขาวค่อย ๆ เปิดหน้ากากให้เห็น
“จะ..เจ้า...คือ..เต...มู...” พูดได้เพียงเท่านี้ก็ขาดใจตาย !!!
คูบิไลข่านค่อย ๆ เดินออกมาจากหลังก้อนหิน
“ข้าติดค้างหนี้บุญคุณชีวิตเจ้าแล้วเตมูบูจิน” ท่านข่านกล่าวคำขอบคุณ
เตมูบูจินยิ้มรับ มองดูหน้ากากสีขาวในมือ ก่อนสวมมันเข้ากับใบหน้าดังเดิม ดึงม้าซึ่งเหลืออยู่ตัวเดียว พาคูบิไลข่านเดินทางกลับพระราชวังอย่างปลอดภัยความเดิมจากตอนที่แล้วตอนที่ 1 ตอนที่ 2 ตอนที่ 3 ตอนที่ 4 ตอนที่ 5
ตอนที่ 6 ตอนที่ 7 ตอนที่ 8 ตอนที่ 9 ตอนที่ 10
ตอนที่ 11 ตอนที่ 12 ตอนที่ 13 ตอนที่ 14 ตอนที่ 15
ตอนที่ 16 ตอนที่ 17 ตอนที่ 18 ตอนที่ 19 ตอนที่ 20
ตอนที่ 21 ตอนที่ 22 ตอนที่ 23
Create Date : 07 กันยายน 2562 |
|
19 comments |
Last Update : 7 กันยายน 2562 6:20:28 น. |
Counter : 3034 Pageviews. |
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณmultiple, คุณTui Laksi, คุณnewyorknurse, คุณmcayenne94, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณThe Kop Civil, คุณเริงฤดีนะ, คุณtuk-tuk@korat, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณJinnyTent, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณRananrin, คุณสองแผ่นดิน, คุณตะลีกีปัส, คุณSweet_pills, คุณhaiku, คุณธนูคือลุงแอ็ด |
| |
โดย: Rananrin 7 กันยายน 2562 17:56:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 7 กันยายน 2562 22:31:45 น. |
|
|
|
| |