กรกฏาคม 2553
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
22 กรกฏาคม 2553

:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องดีดี ::






:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องดีดี ::







เราทุกคนอยากมีที่ยืนเป็นของตัวเอง
บางครั้งที่ที่เราเลือก แม้ว่าจะดูสวยงาม
ก็ไม่ได้หมายความว่าจะปลอดภัย

การยืนอยู่ ณ ที่ใด
บางครั้งเราเลือกได้
บ่อยครั้งที่เราเลือกไม่ได้

เวลาไม่เคยให้เรายืนหยุดรอที่นาทีเก่า
เลือก หรือ ถูกเลือก
เวลา หรือ โชคชะตากำหนด ????





คำถามโดย : d__d (มัชชาร )
วันที่ : 20 มิถุนายน 2553
เวลา : 7:43:51 น.















สวัสดีครับ





ไม่รู้คุณเคยมีความฝันกันบ้างไหม ?


ผมเคยมีความฝันครับ...
ผมฝันอยากเป็นครู
ผมเลือกเรียนสาขา “ครุศาสตร์” เพราะอยากเป็นครู
ผมรักการสอน ชอบพูดคุยกับเด็กนักเรียน
อยากมีชีวิตที่เรียบง่าย


แต่ความฝันกับความเป็นจริงมันคนละเรื่องกันเลย...


เมื่อเรียนจบระดับปริญญาตรี
ผมกลับมาสมัครงานเป็นสถาปนิกที่เชียงใหม่
ทำงานเป็นสถาปนิกได้เดือนเดียวต้องลาออกจากงาน
เพื่อมาช่วยพ่อซึ่งเปิดร้านขายเครื่องหนัง

ผมเรียนสถาปัตย์ 7 ปี
ตั้งใจว่าจะเป็นสถาปนิกสัก 2 ปี
จากนั้นเรียนต่อปริญญาโท แล้วลาออกมาเป็นอาจารย์เต็มตัว

แต่ทุกอย่างก็หยุดชะงัก
เพราะพ่อเรียกตัวให้มาช่วยทำร้านและเปลี่ยนบทบาท
จากครู จากสถาปนิก ไปเป็นพ่อค้าซึ่งผมไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นได้เลย....

แม้แต่เจ้านายยังงงกับการตัดสินใจลาออกของผม
แต่เมื่อผมให้เหตุผลกับเจ้านายว่า
นี่เป็น “หน้าที่ของลูก” ท่านก็เข้าใจและอวยพรให้ผมโชคดี
ผมยังจำคำพูดของเจ้านายได้ดี
ท่านอวยพรผมสั้นๆว่า “พี่เชื่อว่าเธอทำได้ดีแน่นอน”
ผมไม่เคยลืมคำพูดคำนี้เลย....












ผมจบการศึกษามาในยุคที่ฟองสบู่แตก
เพื่อนฝูงตกงานกันระนาวกราวรูด
วงการก่อสร้างและสถาปนิกอยู่ในช่วงขาลง
การที่ผมเบี่ยงตัวเองออกมาทำงานด้านค้าขาย
เพื่อนฝูงต่างบอกว่าผมโชคดี....

โชคดี ?

ผมใช้เวลา 4-5 ปี ทำงานอย่างหนัก
สองปีแรกที่ทำงานกับพ่อ
ผมกับพ่อไม่เคยได้หยุดงานเลยแม้แต่วันเดียว
มีเพียงสองวันที่ผมไปทำงานไม่ไหว
นั่นเป็นเพราะไม่สบายหนักจนนอนซมอยู่บนเตียง

ผลของการทำงานหนักในตอนนั้นทำให้ผมแทบจะตัดขาดกับทุกสิ่งรอบตัว
ทุกสิ่งในชีวิตมีแต่งาน งาน งาน
งานที่มีแต่ความเครียด กดดัน ปรับตัวไม่ได้ ทะเลาะกับลูกน้อง
ขัดแย้งกับเพื่อนร่วมวงการ ฯลฯ

เพื่อนบอกว่าผม “โชคดี”
แต่ผมกลับคิดว่าตัวเอง “โคตรจะโชคร้าย” เลย
ที่ต้องมานั่งทำงานที่ตัวเองไม่ได้รัก
ไม่ใช่สิ่งที่ตัวเองใฝ่ฝัน ไม่ใช่รูปแบบชีวิตที่ตัวเองต้องการ....

4-5 ปีเลยนะครับที่ผมฝังตัวเองอยู่กับความคิดแบบนี้
บางวันแทบไม่อยากตื่นนอนเพื่อเดินไปทำงานที่ร้าน

มีสิ่งเดียวที่ยังรั้งผมไว้ให้ทำงานต่อที่นี่
นั่นคือคำว่า “หน้าที่ของการเป็นลูกที่ดี”












บางครั้งผมก็อยากรู้เหมือนกัน
ว่าใครเลือกและหยิบผมมาวางไว้ “ที่นี่”

ผมทนอยู่กับสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ ไม่เชื่อ และคิดว่าไม่ใช่ได้อย่างไรตั้งหลายปี...

จนวันหนึ่ง...ที่ผมเปลี่ยนความคิดของตัวเอง
มันเป็นการเปลี่ยนแปลงที่เหลือเชื่อ
แค่การไปยืนดูภูเขาที่เมืองจีน
ทำให้คนๆหนึ่งเปลี่ยนชีวิตตัวเองทั้งชีวิต

ผมกลับมาจากเมืองจีนและได้รู้ความจริงว่าแท้ที่จริงแล้ว
เราไม่ได้เกลียดงานที่เราทำหรอก
แต่เราเกลียดตัวเอง
เราไม่ได้ไม่ชอบเพื่อนร่วมงานหรอก
แต่เราไม่ชอบตัวเอง
เราเรียกร้องในสิ่งที่คนอื่นเป็นในแบบที่ตัวเราต้องการไม่ได้
พอเราเปลี่ยนโลกไม่ได้
เราก็ย้อนกลับมาทะเลาะกับตัวเอง....

เมื่อรู้ในความจริงนี้แล้ว
ผมไม่ได้สนใจอีกต่อไปแล้ว
ว่าเราจะถูกเลือกหรือเป็นคนเลือก

เราไม่จำเป็นต้องรอจนเจองานที่เรารัก
แล้วจึงทำงาน
แต่เราสามารถทำงานทุกอย่างได้
หากใจเรามีความรัก
รักในสิ่งที่เราทำ....

เราไม่จำเป็นต้องรอจนเจอคนที่ดีที่สุด
แล้วจึงคิดรักใคร
แต่เราต้องทำตัวเราให้ดีที่สุด
เพื่อรักใครคนนั้น

เราไม่ต้องสนใจด้วยซ้ำว่าเราเป็นอย่างไรในสายตาคนอื่น
ตราบใดที่เรารู้ว่าตัวเราเป็นอย่างไร
และเราได้เดินอยู่บนทางที่ถูกต้องดีงามแล้วหรือยัง












ที่สุดแล้ว…..
ผมได้รู้ว่าสุขหรือทุกข์
ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจเราจริงๆ
ตัวเรานั่นแหละที่เป็นคนกำหนดและเลือกที่จะดึงดูดสิ่งต่างๆ
เข้ามาหาตัวเราด้วยการ “คิด พูด ทำ”

ชะตากรรมที่เลวร้ายบางครั้งมันไม่ได้มาอย่างเหนือความคาดหมาย
แต่เป็นใจเราที่บ่มเพาะเมล็ดพันธุ์ร้ายๆไว้ในใจมานานแสนนาน
จนวันหนึ่งมันจึงแสดงตัวและเติบโต....


ชีวิตจะดีหรือร้าย อยู่ที่เราทำ
งานจะสนุกหรือน่าเบื่อก็อยู่ที่เราคิด
คนรักจะดีหรือน่าผิดหวัง อยู่ที่เราเลือก

อย่าผลักความรับผิดชอบที่เราควรมีต่อชีวิตตัวเอง
ไปให้ใครคนใดคนหนึ่งหรือแม้แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดใด

สาระของชีวิต ไม่ใช่การกำหนดกฎกรอบใดใด
มันมีแต่ความคลี่คลายและเป็นอิสระ
หากใจเราเป็นอิสระแล้วจากกฎเกณฑ์ทั้งปวง.











Create Date : 22 กรกฎาคม 2553
Last Update : 22 กรกฎาคม 2553 5:04:54 น. 139 comments
Counter : 970 Pageviews.  
Share

 
เย้ ดีใจพี่ก๋ากลับมาประจำการปกติแย้ววววววววว มาทักทายก่อนออกเดินทางไปทำงานต่างจังหวัดวันพรุ่งนี้ค่ะพี่ก๋า นอ้งหมิงหมิง คิดถึงๆๆน้องจังเลยค่ะ


โดย: ดอกหญ้าในHouston วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:5:08:24 น.  

 
แง้ๆๆๆๆๆๆๆพี่ก๋าคะ ต่ายเม้นไปแล้วแต่โดนแบนอะค่ะ งง ใช้คำไม่เหมาะสมเค้าว่างั้น

ไม่เปนไรค่ะ เขียนใหม่ก็ได้คะ อิอิอิ คิดถึงน้องหมิงหมิงจังเลยค่ะ พรุ่งนี้ไปทำงานต่างจังหวัดละคะ คงไม่ได้มาทักทายพี่ก๋า หลายวัน นะคะ


โดย: ดอกหญ้าในHouston วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:5:10:34 น.  

 
สวัสดีค่ะ พี่ก๋า มาดาม และหมิง หมิง

มาช้าเลยค่ะ...มั่วแต่ทำอะไรเพลินๆๆๆ ไปหน่อย

หมิง หมิง สดใสเชียวค่ะ


โดย: ก้อยค่ะ (Gunpung ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:5:17:18 น.  

 
จริงด้วยค่ะ....

เขาว่าคนที่จะรู้แจ้ง เห็นธรรมได้ ต้องเจอความทุกข์สุดๆๆๆ เบื่อ เซ็ง ไม่อยากอยู่ต่อไป... แล้วถ้าคิดไปในทางธรรม ก็จะเป็นแบบพี่ก๋านี่แหละค่ะ

(มันจะฝังอยู่ในจิต ไม่มีใครบอก หรือบังคับได้ มันรู้ได้ เป็นไปได้ตัวของมันเองค่ะ)

ต้องขอบคุณคนที่ทำให้พี่ก๋าทุกข์ที่สุดน่ะค่ะ ทำให้พี่ก๋าเข้าใจชีวิตในขนาดนี้...(แต่ถ้าคิดไม่ได้แบบพี่ก๋า คงตะเลิดไปแล้วค่ะ)

นับถือ ๆๆๆ คุณพี่ก๋าจริง ๆๆ ค่ะ

อ่านความคิดดี ๆๆ แล้วรู้สึกดีค่ะ


โดย: ก้อยค่ะ (Gunpung ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:5:28:10 น.  

 



ชอบเรื่องราววันนี้มากเป็นพิเศษเลยครับพี่




อรุณสวัสดิ์ครับ ^^


โดย: พระจันทร์ของคุณ (Great_opal ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:5:36:08 น.  

 


คุณก๋าตื่นเช้าจังเลยยยยย


.............


ช่วงนี้ดาวจ๋าโดนน้องสาวยึดเนตไป
ยึดคอมไปทั้ง2ตัวด้วยค่ะ..

เขากำลังสอบ เลยค้นข้อมูลอะไรไม่รู้กระจายยย
ดาวจ๋าเลยออกไปลั้นลานอกบ้านดีกว่า
อยู่บ้านก็ทำไรไม่ได้ 555


วันนี้เลยตื่นแต่เช้ามาเล่นบล้อกก่อนที่คุณเธอจะตื่นอ่ะ


............


อ่านคำตบของคุณก๋าวันนี้แล้วนึกไปถึงคำสอนของพระค่ะ คริครื


...........

มีความสุขกับทุกวันนะคะ



โดย: satineesh วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:5:37:06 น.  

 
เรียนจบปีเดียวกันเลยแฮะ งั้นคราวหน้าห้ามเรียก"พี่คุณย่า" นะ มีเคืองด้วย คุณย่าแก่แค่ชื่อล็อกอินอย่างเดียว แต่ตัวจริงยัง"ไม่ยอม"แก่ อิอิ
แต่ต้องถือว่าเป็นโชคดีนะคะ เพราะทำให้คนรุ่นพวกเราอดทน และแข็งแกร่งกว่า (พยายามมองโลกในแง่ดี)
คุณก๋าก็รับงานไซด์ไลน์ตกแต่งภายในไปด้วยจิ๊คะ รายได้ดีออก
ปล. ภาพถ่ายข้างบนคงจะสวยกว่านี้ถ้าเป็นภาพสีอ่านะ (ไม่มีไร แค่คุณย่าไม่ค่อยชอบภาพขาวดำเป็นการส่วนตัว^^)


โดย: คุณย่า วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:5:47:37 น.  

 
คนเรามันอยู่ที่ตัวเองทั้งนั้นค่ะ
ปัจจัยภายนอกน่ะมันจิ๊บๆ นะคุณก๋า
เพราะว่าหลักๆ มันอยู่ที่ (จิต) ตัวเองแทบทั้งหมดค่ะ

คนเราต้องการความปลอดภัย ...
แล้วอะไรที่ทำให้คุณคิดว่าคุณอยู่ในอันตราย
คุณกังวลอะไร ... และทำไมถึงคิดว่า
คุณไม่ปลอดภัย??

ทุกอย่างมันอยู่ที่เราหมด ... เพราะฉะนั้น
อย่าไปโทษคนอื่น ปัจจัยอื่นๆ เลย เพราะทุกอย่าง
ตัวเองกำหนดได้ มีบางอย่าง บางเหตุการณ์
เท่านั้นล่ะค่ะที่เป็นตัวแปร แต่ว่ามาพิจารณากันจริงๆ
มันก็ตัวเองนี่่ล่ะค่ะที่จะตัดสินใจ ..

เห็นด้วยค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:5:52:45 น.  

 
คุณก๋านี่สุดยอดเลย ตอนอ่านคำถาม เรานึกนึกนึก ว่าคุณก๋าจะตอบยังไงนะ เป็นคำถามง่ายๆแต่ตอบยาก

พออ่านแล้ว ได้แต่ชื่นชมจริงๆ คุณ ดีดี ถามถูกคนจริงๆค่ะ


โดย: KOok_k วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:6:00:54 น.  

 
...ชีวิตจะดีหรือร้าย อยู่ที่เราทำ
งานจะสนุกหรือน่าเบื่อก็อยู่ที่เราคิด
คนรักจะดีหรือน่า ผิดหวัง อยู่ที่เราเลือก...

ชอบประโยคนี้ที่สุดคุณก๋าemo


โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:6:15:46 น.  

 
จบรุ่นเดียวกันไม่ได้หมายฟามว่าจะอายุเท่ากันนะเออ
ข้าพเจ้าสอบเทียบแล้วเอ็นทรานซ์นะจ๊ะ
ถ้าคุณก๋าหยุดอายุตัวเองไว้ที่ 27 งั้นคุณย่าขอหยุดอายุตัวเองที่ 21 พอ

เมื่อไหร่จาเลิกเรียก "พี่" แหมแค่เรามีลูกโตกว่าน้องหมิงหมิง จะมาหาว่าเรากี่กว่าซะงั้น ไม่ย๊อม


โดย: คุณย่า วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:6:16:11 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณก๋า^^
นั่นสินะคะ เราจะเป็นอะไรหรืออย่างไร อยู่ที่เราเลือกเองว่าจะคิดแบบไหน


โดย: หมีสีชมพู วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:6:32:50 น.  

 
อ่านเม้นคุณก๋าแล้วดาวจ๋านึกได้เรื่องนึง

คือว่าเจ้าน้องตัวแสบต้องทำรายงานหนังสือนอกเวลาเรื่อง"อยู่กับก๋ง"
แต่ความที่เจ้าหล่อนไม่มีเวลาอ่านหนังสือที่มี
เลยเข้าไปพึ่งครูกู๋...
หาเรื่องย่อมาอ่านแก้ขัด..
ดูเหมือนดีเพราะได้อ่านเรื่องราว ..เนอะ

แต่ตอนทำรายงานนี่จิ...
ตัวละครหลายดัวโผล่ออกมาอยู่ในรายงานได้ไงไม่รู้
ทั้งที่ในหนังสือไม่มีตัวละครเหล่านั้น

ก็..นะ ... เรื่องย่อในอากู๋..เขาก็เอามาจากละคร
แล้วละครบ้านเราก็ใส่สีสันเพิ่มโน่นนิดนี่หน่อย
จนบางครั้งไม่เหมือนต้นฉบับก็มี

งานนี้เจ้าแสบเจอไปเต็มๆ
เพราะตัวละครของชีวิ่งออกมามากมายเกินบทประพันธ์จริง 55555


โดย: satineesh วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:6:47:38 น.  

 
หวัดดียามเช้าค่ะพี่ก๋า เช้านี้เห็นหน้าหมิงหมิง แล้ว มีพลังเลยค่ะ
ความฝันของขวัญหรอ
การได้เที่ยวค่ะ


โดย: kwan_3023 วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:11:15 น.  

 
เชื่อค่ะว่าทุกอย่างในชีวิตถูกหนดไว้จะโดยใครก็แล้วแต่ แต่ละคนจะต้องแสดงบทบาทไหน ทำอะไร เมื่อไหร่ ในช่วงชีวิตที่ผ่านมา จะเห็น การเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป


โดย: puipom วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:17:14 น.  

 
เข้าใจที่คุณก๋าเขียนนะคะ

แต่.. ก็ยังไม่รู้ว่าทำยังไงให้หลุดพ้นจากทุกข์ที่เกิดจากทั้งตัวเอง จากงาน จากสิ่งต่างๆรอบตัว

ทำใจให้รักนี่ มันยากจริงๆ
เมื่อก่อนเคยคิดค่ะว่า ทำใจให้ชอบแล้วเราจะมีความสุข แต่มันก็สุขได้ไม่นานค่ะ
เพราะคนอื่นเค้าก็คิดว่า เราทนได้ เราทำได้ ยังรับได้อีก
จนกลับมาคิดอีกที นี่เรากำลังโดนหลอกใช้ไปเรื่อยๆนี่นา
เหมือนโดนเอาเปรียบอยู่ตลอดเวลา
สุดท้ายเราเองก็ทุกข์เหมือนเดิม


โดย: VELEZ วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:22:10 น.  

 
อย่าผลักความรับผิดชอบที่ เราควรมีต่อชีวิตตัวเอง
ไปให้ใครคนใดคนหนึ่งหรือแม้แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ใดใด

เห็นด้วยค่ะ
เพราะอะไรไม่ดี ก็มักได้ยินว่า "พระเจ้ากลั่นแกล้ง" น้อยคนนักที่จะคิดว่าเป็นความผิดของตัวเอง


โดย: pinkyrose วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:31:03 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ก๋า
เข้ามาอ่านวิสัชชณาค่ะ อิอิ


โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:40:40 น.  

 
สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่ก๋า

ฟี่เองก็ไม่ได้ยืนอยู่ในที่ที่อยากจะยืนเหมือนกันค่ะพี่
อยากเรียนอย่าง แม่อยากให้เรียนอย่าง
สุดท้ายก็เรียนตามที่แม่อยากให้เรียน
ทำงานอย่างที่จบมา แม่สบายใจ
แต่ในใจตัวเองลึก ๆ เวลาเหนื่อย ๆ เบื่อ ๆ
ก็จะถามตัวเองว่าถ้าตอนนั้นเราเลือกเรียนในอีกอย่างนึง
อย่างที่เราอยากเรียนจริง ๆ ออกมาทำงานอย่างที่เราอยากทำ
เราจะมีความสุขกว่านี้หรือเปล่านะ
เป็นอารมณ์ บ่นไป ทำไปนะค่ะพี่ก๋า
เพราะพอนับจริง ๆ ไอ้งานที่ว่าไม่ชอบ ๆ นี่ก็ยังทำมาเข้าปีที่ 10 ล่ะ
ไม่รู้จะเหมือนที่เค้าว่า อยู่ ๆ กันไปก็รักกันเองหรือเปล่า 55++


โดย: Paulo วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:43:07 น.  

 
แวะมาอ่านก่อนไปทำงานค่ะ

อ่านแล้ว ทำให้อยากไปทำงานมากขึ้นนะคะ : )


โดย: BeachBum IP: 122.104.127.89 วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:45:08 น.  

 
สวัสดียามเช้าเช่นกันครับ
คนเราพอโตคนก็รู้จักคิดมากขึ้นด้วยนะครับ
เด็กๆ ผมต้องช่วยที่บ้านทำงานหนัก อิจฉาเด็กคนอื่น โกรธพ่อที่ใช้งานเรา (ไม่ดีเลย )

แต่พอโตขึ้นความคิดแบบนั้นก็หายไป มีแต่ความเข้าใจในความหวังดีของพ่อที่ต้องการ ให้เรารู้จักฝึกความอดทนและลำบาก (ตอนนี้ต่อให้ลำบากแค่ไหน ผมก้ไม่กลัว อิอิ)

บทความวันนี้ดีเหมือนทุกวันเลยครับ คงเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตดีดีให้หลายคน

แต่สำหรับผมถ้ามีทางเลือก ของเลือกงานที่ตัวเองชอบดีกว่า แต่ถ้าไม่มีทางเลือกจริงๆ คงต้องพยายามทำใจให้รักงานนั่นไป ยิ่งภาวะเศรษฐกิจแบบนี้

"ชีวิตจะดีหรือร้าย อยู่ที่เราทำ
งานจะสนุกหรือน่าเบื่อก็อยู่ที่เราคิด
คนรักจะดีหรือน่าผิดหวัง อยู่ที่เราเลือก

อย่าผลักความรับผิดชอบที่เราควรมีต่อชีวิตตัวเอง
ไปให้ใครคนใดคนหนึ่งหรือแม้แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดใด" ชอบครับ


ปล. คุณพงษ์พัฒน์ ผิดตรงไหนเนี่ย


โดย: ter_pt วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:49:45 น.  

 




สวัสดียามเช้าครับพี่ BeachBum

















โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:55:47 น.  

 
..อรุณสวัสดิ์ค่ะ..คุณก๋า..

..วันนี้อยากทานข้าวซอยไก่..แถวเชียงใหม่จัง..Photobucket


โดย: อ๋อซ่าส์ วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:56:41 น.  

 
ทุกคนคงมีจุดหักเหในชีวิตด้วยกันเนอะครับ
ไม่ว่าจะทางที่ดีหรือร้าย


emo


โดย: อัสติสะ วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:59:10 น.  

 
- หวัดดียามเช้าครับ

- ถ้าผมเป็นพี่เซียนคงตัดสินใจไปในแนวทางของตัวเองชัวร์เลยครับ (หน้าที่บกพร่องอย่างรุนแรง)

- “หน้าที่ของลูก” คำนี้กินใจมากครับพี่ อ่านแล้วอึ้ง (คำเดียวสั้นๆ แต่มีความหมายมหาศาล)

- ถ้าไม่มีพี่เซียนในวันนี้ ผมก็คงไม่มีเข็มขัดดีดีใส่ทุกวันนี้แล้วสิครับ


โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:14:44 น.  

 
อ้ายๆๆ... คุณน้องดีดีเค้าบ่นอิหยั๋งอ่ะ บ๊นนนนนเป็นคนแก่เน๊าะ


โดย: อยากจุ๊บเหม่งหมิงหมิง IP: 192.168.0.52, 110.164.218.143 วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:23:15 น.  

 
วันนี้อ่านจบเลยค่ะพี่ก๋า ชอบๆ

"อย่าผลักความรับผิดชอบที่เราควรมีต่อชีวิตตัวเอง
ไปให้ใครคนใดคนหนึ่งหรือแม้แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดใด"

แบบว่าปกติชอบโทษปี่โทษกลอง โทษชาวบ้านตลอดๆ


โดย: Summer Flower วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:23:19 น.  

 
ความจริง กับ ความฝัน
ไม่สัมพันธ์กันเสมอไปหรอกเนาะพี่ก๋า
เปิ้นเชื่อว่าน้อยมากที่ความจริงกับความฝันมารวมกันเป็นหนึ่ง

เน็ตเปิ้นเน่ามากๆค่ะ โน๊ตบุคก็ส่อเค้าว่าเร็วๆนี้ต้องแอดมิดแน่ๆ เหอๆ


โดย: fonrin วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:23:40 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่ก๋า..


ผมเองก็มีความฝันที่จะทำอย่างอื่นเหมือนกันครับ
แต่ก็ต้องกลับมาทำหน้าที่แทนพ่อที่สุขภาพไม่ดี..

แต่พอผมกลับมาได้อย่างเต็มตัว..พ่อผมกลับไปตีกอล์ฟ หน้าตาเฉย
ผมทำงานอยู่คนเดียวร่วม 2 ปี พลาญเงินไปไม่ใช่น้อย
แต่พ่อผมก็ยังไม่เข้ามาช่วย..เพียงยืนกระซิบอยู่ไกลๆ

อ่านๆดูแล้วเหมือนที่บ้านผมจะมีเงินเยอะให้ลูกละลายเล่น..
เปล่าเลยครับพี่..บ้านผมก็ยังคงเป็นธุรกิจเงินหมุนเหมือนกัน
พ่อผมเลือกที่จะเฝ้าดูห่างๆ..ฝึกผมให้แกร่งเร็วๆ..

ช่วงนั้นผมเฝ้าถามตัวเองทำไมเราทำตามความฝันไม่ได้
เรากำลังจะทำได้ดีอยู่แล้วเชียว..ทำไมต้องมาอยู่บ้านนอก
คำถามต่างๆนาๆ สาดเข้ามาในความคิด..

แต่ก็นะ...วันนี้ผมรู้ว่านี่คือสิ่งที่ดีที่สุดที่พ่อเริ่มต้นให้ผม
แล้วผมเองก็สามารถแตกหน่อมามีธุรกิจของตัวเองได้..


แวะมาเยี่ยมหมิงๆนะครับ.
เชียงรายฟ้ารั่วมาตั้งแต่เมื่อคืนครับ..ฝนตกชุ่มฉ่ำสุดๆไปเลยพี่




โดย: Little Knight วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:33:12 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับ คุณก๋า น้องหมิงหมิง
...
ชะตากรรมที่เลวร้ายบางครั้งมันไม่ได้มาอย่างเหนือความคาดหมาย
แต่เป็นใจเราที่บ่มเพาะเมล็ดพันธุ์ร้ายๆไว้ในใจมานานแสนนาน
จนวันหนึ่งมันจึงแสดงตัวและเติบโต
....
ผมเพาะเมล็ดพันธุ์ร้ายๆไว้ในใจ ตอนผมทำงาน 5 ปีแรก
พอทำงานปีที่ 6 ผมได้อ่านหนังสือโลกทิพย์ ประวัติสมเด็จโต วัดระฆัง จิตใจใฝ่ธรรมะผมเริ่มขึ้น ปีที่ 6
ผมเริ่มใส่บาตรเกือบทุกวัน
จิตใจผมเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ
...


โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:34:14 น.  

 
อ่านแล้วชอบจังค่ะ...

เราพยายามไขว่คว้า..หาสิ่งที่ใช่..สิ่งที่รัก..อยู่ตลอดเวลา..

เรามัวแต่คิดว่า..ถ้าเรามีสิ่งนั้น..สิ่งนี้..แล้วเราคงมีความสุข..

แต่เราไม่เคยมองความจริง..ว่าวันนี้เราเป็นอย่างไร..

..ลองหันกลับมามองตัวเรา..สิ่งรอบตัวเรา..มองอย่างเข้าใจ..เราก็จะพบสุขที่แท้จริง..ที่ไม่ต้องวิ่งไปหาที่ไหน...

...แล้วก็คอยเตือนตัวเอง...โชคดีแค่ไหนแล้ว..ที่เรามีวันนี้..





โดย: ภัสสรา วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:46:25 น.  

 
เพื่อนบอกว่าผม “โชคดี”
แต่ผมกลับคิดว่าตัวเอง “โคตรจะโชคร้าย” เลย

นั้นดิ ทำมั้ยใครๆชอบว่าเค้า "โชคดี"

ชีวิตจะดีหรือร้าย อยู่ที่เราทำ งานจะสนุกหรือน่าเบื่อก็
อยู่ที่เราคิด คนรักจะดีหรือน่าผิดหวัง อยู่ที่เราเลือก

คร๊าบ คร๊าบ เข้าใจแล้วคร๊าบ


โดย: พี่เจี๊ยบ IP: 124.120.242.59 วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:48:35 น.  

 
เราไม่จำเป็นต้องรอจนเจอคนที่ดีที่สุด
แล้วจึงคิดรักใคร
แต่เราต้องทำตัวเราให้ดีที่สุด
เพื่อรักใครคนนั้น

^^
^^
^^
โดนสุดๆ แต่หะหยังทำยากขนาดเลยล่ะจ้ะอ้ายก๋า...
แล้วแค่ไหน....ถึงจะเป็น "เราที่ดีที่สุด" ล่ะคะ ???


ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดนะจ้ะอ้ายก๋า....


โดย: Tourlek_Taklom วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:50:00 น.  

 
สุขทุกข์อยู่ที่ใจเราเองครับ


โดย: JohnV วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:57:35 น.  

 
แต่ก็ดีสำหรับผม..นะครับพี่

ถ้าผมต้องทำงานร่วมกับพ่อ..
ผมคงทำได้ 3 เดือนก็เก่งแล้วครับพี่

ความเห็นไม่ตรงกันสุดๆ..แล้วผมก็จะไม่ยอมทำอะไรเลย..
ช่วงนั้นทำงานบริษัทใหญ่โต..กำลังไฟแรง..จบมาสดๆร้อนๆ
ต้องมารบกับพ่อทีีบ้าน..ชิชิ..

เราเก่งสุดๆแล้ว...แต่พอมาเจ๊งไม่เป็นท่า..นี่ซิจ๋อยสุดๆ 555+



โดย: Little Knight วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:58:19 น.  

 


หวัดดีค่ะคุณก๋า มาดาม หมิงหมิง ด้วยนะคะลูก
โชคชะตาก็กำหนดส่วนนึง เราเลือกเดินเองอีกส่วนนึงนะม้นว่า อิอิ
ปล. มีความสุขมาก ๆ นะคะ พ่อ แม่ ลูก


โดย: มินทิวา วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:00:45 น.  

 
สวัสดัครับคุณก๋า
ผมคิดว่า....
การเรียน...เรียนเพื่อให้รู้เท่าทันโลกเท่านั้น
สำหรับที่ยืนนั้น...เป็นกาลข้างหน้า...มากมายที่
เรียนจบมาแล้วไม่ได้ทำงานตรงตามที่เรียนมา
การทำงานนั้นอยู่ที่โอกาส...มากมายมีโอกาส
แต่ไม่ยอมฉวย...ชอบสร้างโอกาสเองก็มีครับ
เขาบอก เพื่อความภาคภูมิใจน่ะครับ


โดย: panwat วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:01:19 น.  

 
น้องหมิงหมิง ยืดตัวอีกแล้วหรอคะ

ไม่อวบเลย..


โดย: Moon OF JulY วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:15:08 น.  

 
น้องก๋า

พี่ต่ายอยากขอบทความนี้

ไปใส่ในเฟสบุ๊คได้มั้ยคะ

ลงชื่อน้องก๋าด้วยนะคะ

ไม่เอาไปทำเนียนเป็นของตัวเองหรอกค่ะ

พี่ต่ายชอบความคิดของน้องก๋ามากๆ

และคงมีประโยชน์กับใครอีกหลายคนค่ะ



โดย: Moon OF JulY วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:19:07 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ก๋า

วันนี้น้องหมิงซนเปล่าเอ่ย







โดย: คะน้าหน้าใส วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:20:10 น.  

 
มาแอดหน้านี้ของคุณก๋าไว้เป็น Favorites
เพื่อวันใดที่ชีวิตตูนผกผัน...
จะได้จำไว้เป็นคติเตือนใจค่ะemo


โดย: เหมือนพระจันทร์ วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:24:06 น.  

 
"เราไม่จำเป็นต้องรอจนเจอคนที่ดีที่สุด
แล้วจึงคิดรักใคร
แต่เราต้องทำตัวเราให้ดีที่สุด
เพื่อรักใครคนนั้น"


ชอบประโยคนี้มากๆเลยค้าบ เหมือนมีคุณก๋ามาเคาะกระโหลกหนึ่งโป๊ก ให้รู้สึกตัว ขอบคุณค้าบ แง๊วววว


โดย: ข้าวโพดแมวติสต์แตก วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:25:06 น.  

 
สวัสดีค่ะยามเช้าครับน้องก๋า

อ่านบล๊อคนี้ต้องขอบอกว่า เลือกที่จะเป็น เรากำหนดตัวเราเองดีกว่า ไม่ต้องมารอ

ช่วงนี้ต้องฝากบล๊อคไว้หลายวันเลยนะคะ ว่าจะกลับไปบ้านนอกไปหาคุณแม่สักหน่อยค่ะ คิดถึงท่านพอดีตรงกับวันเกิดท่านด้วย หากเล่น net ได้จะรีบมาเยี่ยมทันทีเลยค๊าบบบ คิดถึงหมิงหมิงน๊า ภาพวันนี้เหมือนเล่นจนเหนื่อยหมดแรงไปแล้ว ๕๕๕


โดย: mamminnie วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:36:35 น.  

 
ทุกคำถามที่ได้รับจากคนอื่นๆ ..
มันก็เหมือนทำให้เรากลับมามองตัวเองนะค่ะ
เพราะว่ามันทำให้เราได้คิดและต้องหา
คำตอบมาตอบ ... และมันก็ทำให้เรารู้จัก
มุมของตัวเองขึ้นเรื่อยๆ

เราเชือนะค่ะว่าพอวัยเราเท่านี้เรามองอะไรอย่างหนึ่ง
แต่พอเวลาผ่านไป เราก็คงจะมองอีกอย่างหนึ่ง
เพราะอายุและประสบการณ์มันสอนเราเสมอ


อากาศเมืองรถม้าก็บ่หนีกันค่ะ ครึ้มมาแต่เช้า
จะตกก็ไม่ตกนะค่ะ แต่คาดว่าเกือบๆ เหมือนกันค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:39:36 น.  

 
เจ๋งมากๆ เลยค่ะพี่ หนูทำงานไปเรื่อยๆ บางทีก็มีท้อเหมือนกัน แต่หนูว่าทำงานอะไรมันก็มีปัญหาทั้งนั้นเนอะ หนูโชคดีที่ว่า หนูทำงานกับพี่น้อง (มีดีมีเสียแหละ อิๆ) แต่ที่สุดของปัญหาแล้ว พวกเราก็ร่วมมือกันแก้ปัญหา ไม่มีเรื่องการเมืองในที่ทำงานให้ปวดกะหมอง อย่างนี้ก็ถือว่าโชคดีเนอะคะ^^

ยังไงเราก็เลือกมันเองนี่เนาะ ดีทั้งนั้นแหละ (ตะโกนบอกตัวเองในใจอยู่ค่าาาา T^T)


โดย: N_Nirvana IP: 58.9.69.102 วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:39:45 น.  

 
...

สวัสดียามสายๆค่ะ คุณก๋า

เมื่อมองเห็นและเข้าใจในส่วนดีของสิ่งที่ยังดำรงอยู่
เชื่อมั่น ให้ความนับถือตัวเอง
ทุกสิ่งย่อมจะผ่านไปได้ด้วยดีเช่นกัน



โดย: lastmoon วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:58:23 น.  

 
บ่อยครั้งที่เรามักถามตัวเองว่า
ใครกันนะที่กำหนดให้เรามายืนอยู่ตรงนี้ ณ เวลานี้
แต่...ทุกอย่างก็ผ่านไป....
คำถามที่ไม่มีคำตอบ...ผ่านไปวันแล้ววันเล่า
^
^
ไม่ว่าจะหาคำตอบได้หรือไม่ได้
ทุกคนก็ผ่านจุดนั้นไปได้..
..ไม่ว่ายากลำบาก
..ไม่ว่าดีหรือร้าย


..........................

สวัสดีค่ะก๋า
เมื่อวานดาวจ๋าส่งเสียงไปหาค่ะ
ถามว่าพี่หายไปไหนน๊ะ
พี่ยังอยู่ดีค่ะ..แต่คอมมานไม่ค่อยเป็นใจเท่าไรเลย
พี่ก็เลยไม่ค่อยได้แวะเวียนมาหา...

วันนี้เลยมาอัพบล็อกซะหน่อย..สาวน้อยโตอีกปีนึงแล้วค่ะ
พี่ถือว่ามีบุญเลยค่ะ..ที่สาวน้อยเป็นเด็กดี ไม่เกเร
มีระเบียบวินัยมากๆคนนึงเลยค่ะ
พี่คิดว่าถ้าเราคิดดีทำดี ใส่แต่สิ่งดีๆให้ลูก
ลูกเราก็จะคิดดี ทำดี ...

ก๋า มาดาม หมิง หมิง มีความสุขมากๆนะคะ


โดย: tanjira วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:03:08 น.  

 
อ๋อ...ตอนจบของรายงาน "อยู่กับก๋ง"
เลยตกหนักมา "อยู่กับดาวจ๋า" ค่ะ
เพราะครูให้ทำรายงานใหม่โดยไม่หักคะแนน
เพราะเข้าใจสถานการณ์ของเด็กๆ
แต่ดาวจ๋าต้องอ่าน "อยู่กับก๋ง" แทนเจ้าแสบ
แล้วเล่าเรื่องย่อให้แทนครูกู๋ค่ะ ... 5555


โดย: satineesh วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:03:21 น.  

 
หวัดดีจ๊า


โดย: maistyle วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:08:00 น.  

 
ในชีวิตพี่ ก็ผ่านมาไม่ใช่น้อยละครับ
แต่มันก็ไม่เคยเป็นอย่างที่ตั้งใจไว้ก่อนเลย
แต่ถ้าถามว่า หากกลับไปที่จุดตั้งต้นได้ใหม่
จะยอมทนรับสภาพที่ผ่านมาแล้วไหม ก็ตอบได้
อย่างเต็มใจมากเลยครับว่า ยอม เพราะในขณะที่พี่รับสภาพเหล่า
นั้น มันไม่มีอะไรดีกว่านั้นแล้วนี่ พี่คิดแล้ว
ทั้ง pro และ con มันอาจไม่ดีเพราะไม่ได้อย่าง
ใจในตอนนั้น แต่ถึงวันนี้ก็ภูมิใจที่ได้ทำมาอย่าง
เต็มความสามารถแล้ว



โดย: nulaw.m วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:09:08 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ก๋า

พี่ก๋า เล่น Facebook ป่ะคะ

แอดกาญด้วยนะ อิอิ



โดย: Princess Lily วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:18:02 น.  

 
ผู้ใดดำรงพรหมวิหารสี่ไว้ได้ ผู้นั้นย่อมพบแต่ความสุขกาย

ขอให้มีความสุขด้วยพรหมวิหารสี่ประจำใจ ตลอดไป...นะคะ



แหละแล้ว...พ่อก๋า ก็ต้องจ่ายมันนี่ชิล ๆ เพื่อการกลับคืนถิ่น internet with love...อิ อิ

เล่นคอมฯ ก็มักจะโดนคอมฯ เล่นกลับเป็นพัก ๆ อย่างนี้แหละ...เนอะ
ติดเน็ต ติดบล๊อก ก็ต้องทำใจ ทำกันไปเป็นพัก ๆ ..

....................

รู้สึกว่า อ้ายหมิงหมิง จะอ้วนขึ้นหรือเปล่า...คะ
รูปวันก่อน หน้ากลม แก้มตุ่ยเชียว สงสัยช่วงนี้จะเจริญอาหาร

..........................

คุณก๋า จำหลานชายหล่อไม่เสร็จของพี่ได้มั้ย...คะ
ตอนนี้เป็นเถ้าแก่น้อยไปแล้ว เปิดร้านขายเครื่องสำอางเกาหลีเกาหลัง อยู่ที่หลัง มช
เห็นว่าเปิดร้านวันแรก ฟาดกำไรไปโขอยู่
กำลังคิดว่าจะต้องขอเกาะแข้งเกาะขาหลานคนนี้เอาไว้แน่น ๆ ...อิ อิ

เดือนหน้าเขาก็จะลงมาแสดงผลงานที่ใช้เป็นวิทยานิพนธ์ที่กรุงเทพฯ
นายหล่อ บอกว่าจะมาอยู่หลายวันทีเดียว เพราะกระทรวงวิทย์ ให้ไปโชว์งานที่เซ็นทรัลเวิด์ล
พี่ยังสงสัย เซ็นทรัลโดนเผาไปแล้ว เขาจะไปสำแดงได้ยังไง
กระทรวงวิทย์ฯ ก็ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงหมายกำหนดการเสียด้วย..

.........................

ไปก่อนล่ะค่ะ วันนี้ต้องไปทำฟันอีกแล้ว ไม่รู้จะต้องอ้ากี่ชั่วโมง
พูดถึงทำฟันแล้ว ก็ทำให้รู้สึกว่า เกิดซวย ๆ อายุยืนยาว จะทำไงเนี้ยะ
แค่นี้สังขารก็ชักจะไม่เอื้ออำนวยซะแล้ว ถ้าอยู่ถึง ๘๐ เซ็งแย่เลย...

มีความสุขกันทั้งครอบครัวเลย..นะคะ



โดย: พรหมญาณี วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:26:58 น.  

 
เพียงแค่มองทุกอย่างอย่างเข้าใจว่ามันไม่จีรัง ไม่ได้เศร้าหรอกเจ้า

ช่วงนี้ก็กำลังใช้เวลาศึกษาเรื่องของชะตาชีวิตว่าถูกลิขิตเปลี่ยนไม่ได้ หรือเพราะเราเลือกมันจึงเป็นไป ค่อนข้างเป็นหัวข้อที่ลึกอยู่ อ่านจนสายตาสั้นไปต้องใส่แว่นเลย

(น้องหมิงหมิงหน้าเริ่มเปลี่ยน เป็นบ่าวแล้วเน้อ)


โดย: Charming Princess วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:28:14 น.  

 
อ่านเอนทรี่นี้แล้ว เข้าใจคุณก๋าอีกเยอะเลย

ว่ากันว่าคนที่กตัญญูต่อบุพการี มักทำสิ่งใดก็เจริญรุ่งเรือง ไม่ตกต่ำ

คุณก๋าตัดสินใจในสิ่งที่ถูกต้องแล้ว อย่างน้อยๆคุณก๋าก็ได้รู้จักจิตใจตนเอง รู้จักความนึกคิดของตนเอง

เราเคยอ่านเอนทรี่เก่าๆที่คุณก๋าบอกว่า คุณทำงานหนัก ต่อสูด้วยตนเองมาตลอด เคยทุกข์และไม่มีคสามสุขในชีวิต แต่การค้นพบธรรมทำให้คุณกลับมามีสุขอีกครั้ง

เราก็สงสัยว่า คนที่ดูแฮปปี้ มีครอบครัวน่ารักอย่างคุณก๋าจะทุกข์อะไร

ทุกข้อกังขา บอกเล่าไว้ที่เอนทรี่นี้แล้ว และเรากระจ่างแล้ว
ขอบคุณที่มีแง่คิดให้ทุกๆวันค่ะ


โดย: Love At First Click วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:31:08 น.  

 
สวัสดียายสาย ก่อนเพล คาดว่าเชียงใหม่ ฝนคงตกแน่ พายุเข้า


โดย: OxyMan วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:34:55 น.  

 
..หวัดดีตอนสาย ๆค่ะ คุณ ก๋า ..ทุกวันนี้พี่เจอแล้วกับคำว่า สุข ทุกข์ อยู่ที่ใจ บางคน มีอะไรมากมาย ก็ไม่มีความสุข ..ทุกครั้งที่เข้ามานี่ รู้สึกอบอุ่น ได้ข้อคิดดี ๆ ..พี่เองก็ทำงาน ไม่ตรงกับที่เรียนมา แต่เราก็ทำได้ดี .. เพราะเรามีความตั้งใจ .. มีความสุข ทุกวันนะค่ะ ..


โดย: tifun วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:36:13 น.  

 
เปิ่นก่เกยเบื่องานแบบอยากอ๊วกเลย แล้วพอผ่านไปซักพักทำใจ๋ได้ว่ามันก่เป๋นงานเฮาก่เลยทำไปเรื่อย ๆ ก่ เพลินกับชีวิตดี ต๋อนนี้เพราะบ่ต้องเซาะซะตางไว้เลี้ยงไผ หื้อไผใจ้อย่างเดียว ก่เลยหยะพ่องแอ่วพ่องแล้วแต่ลม เพราะชีวิตก่คือก๋านล่องลอยไปต๋ามวิถี ถ้าใค่เกาะตรงไหนก่ต้องออกแฮงเกาะไป ถ้าเกาะปอแล้วก่ปล่อยมือไป วันนี้เป๋นเรื่องเป๋นราวเนาะ

ป.ล. บอกหมิง ๆ ลุก ป่อจะเอาไว้เต้นลดพุง


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:47:11 น.  

 
เห็นด้วยในหลายสิ่งด้านบนเลยค่ะพี่ก๋า หลายครั้งที่เราเครียดกับหลายๆอย่างที่อยู่รอบตัว
เรามักโทษนู่นนี่นั่นไปหมดว่าไม่ดี แต่เราลืมย้อนกลับมาทบทวนความคิดตัวเองว่าฟุ้งซ่านไปถึงไหนๆแล้ว
ท้ายที่สุด..มันก็อยู่ที่ใจเราทั้งนั้น อะไรที่ไม่ได้ดั่งใจก็มาจากใจเราคิดแท้ๆ
เฮ้อ....ช่วงนี้กำลังประสบปัญหานี้พอดีเลยค่ะ


โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:48:10 น.  

 
เปลี่ยนตัวเอง เปลี่ยนความคิด นั่นคือสิ่งที่ย่าค้นพบ
ในช่วงหนึ่งของชีวิต อ่านบทความนี้แล้วทำให้นึกถึงช่วงนั้นเลยค่ะ


โดย: ดา ดา วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:10:52:10 น.  

 
แต่เราสามารถทำงานทุกอย่างได้
หากใจเรามีความรัก
รักในสิ่งที่เราทำ....

เราไม่จำเป็นต้องรอจนเจอคนที่ดีที่สุด
แล้วจึงคิดรักใคร
แต่เราต้องทำตัวเราให้ดีที่สุด
เพื่อรักใครคนนั้น

เราไม่ต้องสนใจด้วยซ้ำว่าเราเป็นอย่างไรในสายตาคนอื่น
ตราบใดที่เรารู้ว่าตัวเราเป็นอย่างไร
และเราได้เดินอยู่บนทางที่ถูกต้องดีงามแล้วหรือยัง
....
อ่านแล้วแอบน้ำตาซึมค่ะ พี่ก๋า
รู้สึกเหมือนกันแต่ไม่ใช่แรงบันดาลใจจากภูเขานะคะ
สำหรับคนคนนึง อย่างนู๋
หลากหลายสิ่งรอบๆ ตัวเราที่เราต้องเจอะเจอ ผู้คนหรือไม่ว่าอะไรก้อตามค่ะ
และดีที่สุดก้อคือมีคนที่ดีที่สุดคอยชี้นำทางเรามาโดยตลอดเป็นเสมือนแม่แบบที่ดี ท่านดูมีความสุขค่ะ
บ้านเราจะหัวเราะกันซะมากกว่า แต่ก่อนตอนที่อยู่รวมกันเป้นครอบครัวใหญ่ ๆ
อยากจะขอบคุณ คุณยาย ค่ะ และก้ออีกหลายๆคนด้วย
ท่านสอนให้เรารู้จักสิ่งที่สวยงามมากมาย
สอนให้เรารู้จักยืนหยัดได้ทุกๆที่ ไม่ว่าอะไรก็ตามที่มันต้องเปลี่ยนแปลงไปตามเวลาอันสมควรและ
ท่านไม่ได้สอนนู๋ด้วยคำพูดเพียงสักนิดเลยนะคะ
ท่านไม่เคยพูดเลย แต่ท่านเป็นเช่นนั้น เป็นไปอย่างที่เราเห็น
แต่ก่อนฐานนะทางบ้านดีมากค่ะ แต่พอวันนึงมันเปลี่ยนไปทุกอย่างที่ปรับเปลี่ยน แต่ยังมีท่านนี่แหละค่ะ
ที่ยังคงยืนหยัดได้ ไม่ว่าเราจะรวยหรือจนและไม่ว่าท่านจะไม่มีคู่ชีวิตยืนอยู่ข้างๆ ท่านเข้มแข็งมากเลยที่เดียว
....
มีความสุขมากมากนะคะ พี่ก๋า



โดย: Nissan_n วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:00:40 น.  

 
สาระของชีวิต ไม่ใช่การกำหนดกฎกรอบใดใด
มันมีแต่ความคลี่คลายและเป็นอิสระ
หากใจเราเป็นอิสระแล้วจากกฎเกณฑ์ทั้งปวง.






เพิ่งอ่านหนังสือธรรมมะเอาวานนี้เอง

หัวใจของการทำบุญคือ

ปล่อยวาง

มันก็คือ อิสระอย่างหนึ่งเน๊าะ






โดย: นาฬิกาสีชมพู วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:19:15 น.  

 
ขอบคุณค่ะน้องก๋า..


โดย: Moon OF JulY วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:33:40 น.  

 
พี่ก็เลือกทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบเหมือนกัน
เลือกที่จะทำเพื่อคนอื่น เครียดบ้างทุกข์บ้าง
แต่สุดท้ายพอปรับความคิดตัวเองใหม่ ก็พบว่ามันดีกว่าที่คิด


โดย: พจมารร้าย วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:34:56 น.  

 
ฝีมือถ่ายภาพขาวดำยังคงงามเช่นเคยค่ะ




พาหมิงหมิงไปเล่นออกกำลังกายมาเหรอคะ ...หมายถึง...จากที่ถ่ายมาในรูปน่ะค่ะ


โดย: My_Sanctuary วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:55:11 น.  

 
ดีใจจัง ที่เนทคุณก่าหายเสื่อมแล้ว
ได้มาเก็บอะไร ๆ ดีใส่สมองค่ะ


โดย: Maekapomkha วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:59:07 น.  

 
เพื่อนหนูแต่ละคนที่ต้องไปดูแลกิจการที่บ้าน 99% ไม่เห็นมีใครชอบเลยอะ


โดย: น้องผิง วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:26:12 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณก๋า..

"เห็บเกาะขา"..

ทำให้คนไทยมีสุขภาพดีได้ยังไง?

ลองแวะมาดูเฉลยที่blogของอ้อมแอ้มนะค่ะ..ฮิๆ



โดย: คนผ่านทางมาเจอ วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:53:49 น.  

 


เห็นด้วยมากเลยครับพี่
ผมได้ผ่านช่วงเวลานั้นมาแล้วเช่นกัน
ตอนนี้ไม่มีความคิดจะเปลี่ยนใคร
เปลี่ยนได้แค่ใจตัวเอง

งานยุ่งมากเลยครับวันนี้
ส่งท้ายก่อนไปเที่ยว



โดย: กลิ่นดอย วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:55:15 น.  

 
สวัสดีหลังเที่ยงค่ะพี่ก๋าเมนูมื้อนี้เป็นอะไรคะ หมิง หมิงชอบมั้ย
เมื่อวานเจนไปกินข้าวที่เยาวราชมาค่ะพาฝรั่งไปเค้าไม่เตยเห็นเราก็ไม่เคยไปตอนกลางคืนด้วยก็เดินจากที่แบบหิวสุดๆเพราะของกินเยอะเลือกไปเลือกมาก็ยังไม่ถูกใจ ชิมนั่น ซื้อนี่กันจนอิ่มเลย อาหารไทยเราไม่แพ้ชาติใหนในโลกเลยนะคะพี่ก๋าขนาดฝรั่งยังชมเลยค่ะ

วันนี้เจนจะไปเที่ยวแล้วนะคะเลิกงาน 5 โมงเย็นก็ต้องดีดตัวชฃขึ้นเพื่อไปเก็บสัมภาระและไปรับฟหวานใจที่โรงแรมและก็ไปที่สถานีรถไฟค่ะ ไปกันแบบ ติดดิน สนุกดี งมโข่งกันแหล่ะพี่ก๋าเพราะพวกเรายังไม่เคยไปเลย

ดูแลตัวเองด้วยนะคะ ฝากจุ๊บ หมิง หมิง ที 1 นะคะ ฝากบอกว่าน้าเจนไปเที่ยวค่ะ ^_^


โดย: ภายใต้ วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:05:43 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ก๋า น้องหมิงหมิง
ชอบก๋าราณีวันนี้จังค่ะ
หนึ่งขออนุญาตเอาไปไว้ที่สเตตัสเฟซบุ๊คนะคะ
เอาไว้เตือนตัวเอง
และเผื่อคนเข้ามาอ่านจะได้เตือนตัวเองอีกต่อนึง

อ่านแล้วมันโด๊นโดนค่ะ


โดย: สายลมที่จากไป วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:12:40 น.  

 
แวะมาแอ่วหา บ้านนี้เจ้า แถมได้ข้อคิดดี ๆ โตย

แม่นแต้เลยเจ้า หาตั๋วเก่าหื้อเจอก่อเป็นสุขเนาะ :D

หายไปเมิน ก๋านนักขนาดเลย ป้อหลวง

ฝนตกหว่างนี้ ค่อยยังชั่วเนาะ

ฮักษาสุขภาพกั๋นทั้งครอบครัวเน้อเจ้า emo


โดย: prettycrazy วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:14:28 น.  

 
ชอบมากมายค่ะพี่กำ

บางทีชีวิตก็ต้องเลือกความถูกต้อง

มากกว่าความต้องการของตัวเองนะคะ

พญาลิงน้อยของอาขวัญเป็นยังไงบ้างคะ

วันนี้ไปเที่ยวไหนอีกป่าว


โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:17:02 น.  

 
สุดยอด
กลับอย่างสง่างามที่สุดค่ะ 555+


โดย: บางส้มเปรี้ยว วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:22:25 น.  

 
เชียงใหม่ฝนตก เมื่อวานเพิ่งล้างรถ พี่ก๋าสบายดีนะครับ


โดย: wingang (wingang ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:34:04 น.  

 


สวัสดียามบ่ายค่ะพี่
ขอบคุณพี่ก๋ามากๆๆๆค่ะ
ทุกคำถามก๋าราณีตอบได้ ดีดีมั่นใจ อิอิ


ดี.รูดปรื๊ดดดดลงมาเม้นต์ก่อนเลยค่ะ
ยังไม่ได้อ่าน
แบบว่าเน็ตในดง โทรไปเช็คได้คำตอบว่า .. เสียทั้งจังหวัด
เพิ่งต่อติดเมื่อกี้
ไม่รู้จะหายแว๊บไปอีกหรือเปล่า
แต่บอกให้รู้ก่อนว่าดีดีมาแว๊ววววว


ขอบคุณมากๆๆๆๆอีกครั้งนะคะ






โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:36:03 น.  

 
ชอบบล็อกวันนี้แฮะ
คนเฮาปอถึงช่วงนึงความคิดมันกะเปลี่ยน
ช่วงนี้เงียบขนาด จ๋นเริ่มก้ายว่าจะยะอะหยังดี


emoemoemoemoemoemo


โดย: BongKet วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:38:54 น.  

 
ค่ะ พี่ก๋า


โดย: Nissan_n วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:47:22 น.  

 
สวัสดียามบ่ายค่ะ ลุงก๋า

วันนี้ ลุงก๋าต้องอ้วนขึ้นแง๋มๆ เพราะเรียกเค๊าว่า พี่กี้อีกแระ
5555...โอม..กะลุกปุ๊กๆ จงมาๆ..สิงพุงลุงก๋าโดยไว อิอิ

บล๊อกวันนี้ กินใจมากค่ะ
ตรงกับชีวิตของใครหลายๆคน บนโลกนี้
บางอย่าง มันก็สุดวิสัย ที่เราจะฝืนชะตา
ในสิ่งที่มันจะเป็น..มันก้อต้องเป็น
what ever will be will be
ไม่งั้นคงไม่มีบล๊อกลุงก๋าในวันนี้

ลองนึกภาพ ป่านนี้คงหัวหูฟูกระจาย
หน้ามันแผล่บ จั๊กกะแร้หนีบเฟรม หูคาบดินสอ

แล้วสำคัญที่สุดคือ..
อาจจะไม่ได้ค้นพบตัวตนที่แท้จริง
ของตัวเอง.
และไม่ได้แบ่งปันประสบการณ์ต่างๆ
ที่ผ่านมาให้เป็นประโยชน์ต่อเพื่อนร่วมโลก ก้อเป็นได้

ผ่านจุดนั้นมาได้..ไม่ธรรมดานะคะ
แถมยังเป็นลูกกตัญญูอีกด้วย

ไม่ใช่แค่..ซุปเปอร์แมนก๋า
แต่..เป็นยิ่งกว่าซุปเปอร์แมนต่างหาก

บล๊อกลุงก๋าวันนี้ คงได้สร้างแรงบันดาลใจ
ให้ใครอีกหลายๆคน รวมทั้งกี้ด้วย
ได้เข้าใจชีวิตในแบบ realist มากขึ้น

ขอให้ผลบุญหนุนนำ..
มีความสุขทุกวันวาร กันทั้งครอบครัวเลยนะคะ



โดย: เก็บดาวที่ราวฟ้า วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:48:50 น.  

 
แวะมาทักทายพี่ก๋ายามบ่าย ๆ ค่ะ

ไม่รู้จะเม้นท์ไรดี ถ้าเขียนแล้วกลัวมันยาวน่ะค่ะ 555

มีความสุขมาก ๆ ละกันนะคะ


โดย: thainurse@norway วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:16:10 น.  

 
เราไม่จำเป็นต้องรอจนเจองานที่เรารัก
แล้วจึงทำงาน
แต่เราสามารถทำงานทุกอย่างได้
หากใจเรามีความรัก
รักในสิ่งที่เราทำ....

^
^
^
จริงที่สุดเลยค่ะพี่ก๋า


โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:27:22 น.  

 
โดนไปหลายดอกเลยเจ้า
ชอบขะหนาด แต่ละบรรทัดโดนใจสุด
หันภาพเลย ปี้เองเป็นคนปรับตั๋วง่าย
หื้อทำหยังทำ ชอบบะชอบก่อต้องทำ
หากเป็นหน้าที่ เป็นความรับผิดชอบที่ต้องทำ
เฉย ๆ กับมันหื้อได้

งานตัวเลข ปี้บะชอบ
ก่ต้องมาทำ จ๋นเฉย ๆ กับมัน
งานขายคัว เอาใจลูกค้า บะชอบ
แต่ก่ต้องขาย เพื่อเงิน เพื่อนาคต
ก่ต้องทำ จ๋นเฉย ๆ ชินที่จะทำ

มีความสุขที่ทำ ทุกข์ที่ทำสลับกั๋นไป
แต่ก่อยู่ใด ทุกวันนี้ อิอิ


โดย: JinnyTent วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:48:06 น.  

 
ตอนนี้กาญเข้า FB มาก ก่าบล๊อกแล้วอ่ะ



โดย: Princess Lily วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:55:13 น.  

 
หวัดดีค่ะคุงก๋า มาดาม น้องหมิงหมิง

วันนี้มาทักทายเย็นไปหน่อยค่ะ อิอิ



โดย: MomTaWan วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:58:16 น.  

 
สวัสดีตอนบ่ายๆค่ะ น้องหมิงหมิง






โดย: Macys วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:04:13 น.  

 
สวัสดีค่ะ

เป็นจริงเหมือนกันค่ะที่คุณว่า
เป็นอย่างที่คนอื่นกำหนดให้
อาจจะดีกว่าที่กำหนดเอง
ถ้ามองในแง่ความสำเร็จ

แต่ถ้ามองที่ความสุข

ตอนนี้ฉันอยู่ที่จุดนั้นค่ะ
เกลียดตัวเอง

หวังว่าฉันจะได้ไปยืนที่ภูเขาลูกไหนหรือทะเลผืนใด
แล้วเปลี่ยนความคิดฉันบ้างนะคะ

ยุ้ง ยุ่งเหมือนกันค่ะ
แทบขาดใจเหมือนกันค่ะ


โดย: raya-a วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:30:19 น.  

 
สวัสดียามบ่ายเจ้าอ้ายก๋า

ใช่แล้วค่า
สุข ทุกข์ อยู่ที่ใจเรา

สมัยเด็กฝันว่าอยากเปนหมอ เปนพยาบาล
แต่บ่าสามารถเพราะขี้เกียจ(มั้ง) อิอิ

emo

วันนี้อ้ายหมิงหมิงใส่เสื้อแดง

emo


โดย: อิ่ม_Aim วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:35:13 น.  

 
สวัสดีคร๊าบบบ พี่ก๋า


โดย: tanoy~ตะนอย วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:36:17 น.  

 
แก้ไข บ่ได้อิ๊ดจ๋นอ๊วกนา
ก่ายจ๋นไค่อ๊วก
หันคนเตียวเข้ามาก่ไค่อ๊วกแล้ว


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:38:37 น.  

 
ถ้าทุกวันนี้คุณก๋าคือครูก๋า ปูชนียบุคคล คนหนึ่ง

หรือคุณก๋า คือสถาปนิกชื่อดัง ที่มิใช่พ่อค้าขายเครื่องหนัง

ชีวิตจะเป็นอย่างไร สุขสบายกว่าทุกวันนี้หรือไม่ ใครจะไปหยั่งรู้ได้

แต่โลกนี้ยุติธรรมแล้ว ที่ดลบันดาลใก้คุณก๋าเป็นพ่อค้า และนักเขียนชื่อดังในโลกไซเบอร์

ทำให้หลายๆคนที่ชอบแนวเดียวกันโคจรมาเจอกันอย่างมีความสุข

พ่อค้าคนหนึ่งมีความสุขอยู่กับลูกเมีย และครอบครัว

แต่ถ้าฝันหนึ่งๆนั่งมากไปหน่อย ไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย

น้ำหนักพุ่งเฉียดจะถึงเลข 8

คุณก๋าต้องรีบลดซักหน่อยแล้วล่ะ เพื่อสุขภาพนะครับ

ผมเอง(ส่วนสูงน่าจะสูสีกัน) เคยปล่อยให้น้ำหนักตัวเกือบถึงเลข 7 (เหลือไม่กี่ขีด)

โอ๊ย..อึดอัดมากเลย ทำอะไรไม่คล่องตัว พอลดลงมาหลัก 6 กลางๆ ดูจะกระฉับกระเฉงขึ้น

คนเราถ้าสุขภาพดี อะไรๆก็แข็ง เอ๊ย! ดีตามกันมาเป็นพรวนเลยครับ

เชื่อพ้มเหอะ!!!!!!


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:39:05 น.  

 
โหย ! จับใจเลยครับ...

ขอเป็นแฟนคลับด้วยคนนะ...


โดย: CEO นิ้วก้อย วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:40:49 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ


โดย: นู๋ก้อย (เด็กอุตรดิตถ์ ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:46:37 น.  

 
ขอบคุณคนถาม..

และคำตอบ...ค่ะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:52:42 น.  

 
"สาระของชีวิต ไม่ใช่การกำหนดกฎกรอบใดใด
มันมีแต่ความคลี่คลายและเป็นอิสระ
หากใจเราเป็นอิสระแล้วจากกฎเกณฑ์ทั้งปวง."

อันนี้แจ่มเลยคุณพี่ก๋า


อ่านความเส้นทางของพี่ก๋าแล้ว คนละเหวกับคนสองภาคเลย คนสองภาคไม่เคยตอบคำถามยอดนิยมจากครูได้ "โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไรคะ" ... ไม่เคยได้มีโอกาสคิด ... หากต้องเค้นหาความอยากที่ว่านั่นเอาจริงๆ คนสองภาคก็จับกระแสความวูบไหวในใจเด็กหญิงตัวน้อยๆ ได้ด้วยความเบาบางก่อนมันจะดับวูบไป... และมันก็เปลี่ยนไปเรื่อย กลายเป็นความเพ้อฝันอันจับจด หาความแน่วแน่ไม่ได้ มันเป็นเพียงความเพ้อฝันที่เด็กหญิงทะเยอทะยานวาดไว้ฉโลมใจ... ในบางคราว...

ต่อข้อสนทนาที่ว่า "ใครกำหนด" สำหรับคนสองภาคแล้ว จากประสบการณ์ที่ผ่านมาทั้งสองรูปแบบ ถ้าให้เลือกระหว่างเป็นบอนไซ กับ ต้นไม้ที่โตด้วยตนเอง แม้จะรู้สึกปลอดภัยในชีวิตบอนไซ (อันที่จริงแล้วบอนไซชีวิตอย่างเราก็แตกแยกย่อยกันไปอีก...) แต่ถ้าให้เลือกแล้วคนสองภาคก็เลือกที่จะโตด้วยตนเอง แม้มันจะโตผิดรูป ลำต้นอาจจะคดงอบ้าง แต่มันก็ยืนอยู่ได้ด้วยตัวเอง รู้สึกเหมือนได้หายใจเต็มปอด มันสดชื่น มันได้ยืดยืนด้วยลำแข้งตัวเอง มันเป็นความอิสระที่ภาคภูมิจริงๆ (ความรู้สึกส่วนตัว)

ความผิดพลาดในการดำเนินชีวิต ถามว่าหากเรามีโอกาสอยากจะกลับไปแก้ไขอะไรในชีวิตที่ผ่านมา เมื่อคนสองภาคพิจารณาแล้วอย่างถ้วนถี่แล้ว คนสองภาคไม่ต้องการจะแก้ไขอะไรเลย รู้สึกว่านี่ล่ะคือทางที่ถูกต้องแล้ว นี่ล่ะคือหนทางชีวิต...


โดย: คนสองภาค วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:16:13:26 น.  

 


บางครั้งผมก็อยากรู้เหมือนกัน
ว่าใครเลือกและหยิบผมมาวางไว้ “ที่นี่”

.
.
.

เมื่อตอนก่อนเจอคนส่งโจ๊ก
คำถามนี้มันวนเวียนอยู่ในหัวเลยค่ะ
แบบว่า .. ไม่รู้ว่า .. มาทำอะไรตรงนี้
อะไรกำหนดเรากันแน่
มาถึงวันนี้ อยากบอกว่า ..
อะไรที่เกิดขึ้นในชีวิตวันนี้มันสุดยอดดีเลย
แต่ก็ไม่รู้นะคะ ..
พูดไปวันนี้ พรุ่งนี้ไม่รู้จะยังไงต่อ
ไม่เคยรู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นในวันพรุ่งนี้



แต่อ่านวันนี้ ..
ซ้ำไป ซ้ำมาหลายครั้ง
มันอิ่มๆในความรู้สึกน่ะค่ะ
มันเหมือน ตอกย้ำ ..
การตัดสินใจที่ .. วางทุกอย่างลง
แล้วเริ่มใหม่
ทางที่เป็นไปก็เลย ใช่ ใช่ ใช่ ..
อย่างที่พี่บอก ..


ที่สุดแล้ว…..
ผมได้รู้ว่าสุขหรือทุกข์
ทุกอย่างมันอยู่ที่ใจเราจริงๆ
ตัวเรานั่นแหละที่เป็นคนกำหนด
และเลือกที่จะดึงดูดสิ่งต่างๆ
เข้ามาหาตัวเราด้วยการ “คิด พูด ทำ”



มันใช่มากๆๆๆๆเลยค่ะ
ทุกอย่างมาจากตัวเราจริงๆ








โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:16:17:12 น.  

 
ใช่แล้วครับ คุณก๋า เปลี่ยนแปลงไม่ได้ โดยเฉพาะ
ถ้าเราเชื่อเรื่องกรรม มันเป็นเรื่องที่เรากำหนดเอง
มาแต่แรกแล้ว จริงไหม ที่เราทำได้คือทำให้ดีที่สุด
เพื่อให้กรรมที่เหลือตกใปถึงชาติหน้าจะได้เบาบาง
ลง พี่เชื่ออย่างนั้นนะครับ อาจเพราะถูกปลูกฝังมา
เช่นนี้

55 วันนี่พี่หนูหล่อทำมะทำโมไปได้งัยน้อเนี่ย
สงสัยจะกินอะไรผิดสำแดงซะแล้ว



โดย: nulaw.m วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:16:20:16 น.  

 
ขอบคุณค่ะพี่ก๋า


โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:16:37:37 น.  

 
ขอบคุณจากใจครับขอให้มีความสูขเช่นกันครับผม


โดย: ปฐพีหอม วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:16:54:16 น.  

 
สวัสดียามเย็น ค๊า

ทุกวันนี้เบื่องานมาก ถามตัวเองว่าเบื่อเพราะอะไร

หาคำตอบได้แร้ว เบื่อเพื่อนร่วมงาน

แต่ที่ทำได้ คือพยายามเก็บตังค์สักก้อน แร้วจากไป

เพราะเราบังคับให้ใครเป็นแบบที่เราต้องการไม่ได้


โดย: แฟนหล่อ วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:03:45 น.  

 
กทม ฝนตกหนักช่วงเย็นตั้งแต่ 4.30 ยังไม่หยุดเลย ลมแรงมากด้วย


โดย: OxyMan วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:24:01 น.  

 
น้องหมิงเสื้อแดง emo


โดย: yosita_yoyo วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:28:32 น.  

 
ชีวิตจริงกับความใฝฝันมันยากที่จะไปด้วยกันได้จริงๆ

อ่านเรื่องนี้แล้ว ผมนึกถึง J. K. Rowling เธออยากจะขายผลงานเธอให้สำนักพิมพ์ในอังกฤษ แต่ปรากฎว่าไม่มีใครรับซื้อผลงานเธอ แต่ผลงานเธอกลับดังเป็นพลุแตกในอเมริกา

มันอาจเป็นโชคชะตาหรืออะไรบางอย่างที่ทำให้เป็นแบบนั้นก็ได้ ผมนึกถึงสำนักพิมพ์ที่เธอนำเสนอผลงานแล้วโยนผลงานเธอทิ้ง คิดแล้วมันก็น่าขำ

อ่านจบแล้วผมคงต้องหันมามองตัวเองอีกครั้ง


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:30:43 น.  

 
ตูนเชียร์ให้คุณก๋าเอางานแบบนี้ออกมารวมเล่มบ้างจังเลยค่ะ



โดย: เหมือนพระจันทร์ วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:31:19 น.  

 


^
^
^

เชียร์ด้วยคนค่ะ






โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:40:10 น.  

 
สวัสดียามเย็นค่ะ พี่ก๋า อ่านบทความพี่ก๋าวันนี้แล้ว ก็พอเข้าใจบ้าง บางทีเราไม่ได้ทำในสิ่งที่เรารักหรือถนัด แต่เมื่อต้องทำ ในสิ่งที่ไม่ถนัด เราก็ต้องพยายามรักในสิ่งที่ทำ เพื่อทำให้มันออกมาดีที่สุด เหมือนเมื่อวาน ปลื้มต้องไปแข่งขัน เขียนกลอน ที่มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ จริง ๆแล้ว ปลื้มไม่ถนัดเลย แต่คุณครูก็เลือกเราไปแล้ว แต่ก็พยายามทำให้ดีที่สุด ผลออกมาได้ที่ 24 จาก 31 ทีม เค้าดัดเอาแค่ 3 ทีม รับถ้วยพระราชทาน และโล่ จากฟ้าหญิงจุฬาภรณ์ แต่ปลื้มก็ทำเต็มที่แล้วค่ะ แต้หากเป็นน้องปราชญ์ เค้าจะเก่งด้านนี้มากกว่าปลื้มเยอะ เมื่อวานมีการแข่งขันกลอนเพลงบอก กลอนหนังตะลุง ศิลปะพื้นบ้านของภาคใต้ด้วย น้องปราชญ์เค้าจะถนัดด้านนี้ แต่เค้าไม่ได้ไป เพราะติดกิจกรรม กีฬากลุ่ม ของโรงเรียน เค้าบอกถ้าได้ไป เค้าคว้าโล่ห์รางวัลมาแล้ว (ขี้โม้ตามเคย)


โดย: ฟ้าใสใจกระจก วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:55:26 น.  

 


สวัสดียามเย็นจ้าคุณก๋า..

วันนี้อ่านข้อคิดของคุณก๋าแล้ว ได้ใจมาก ๆ ค่ะ

ตั้งแต่วันเสาร์ไป..หยุดยาวหลายวัน ไปทำบุญไปเที่ยวกันดีกว่าเน๊าะ...
พักบล็อคชั่วคราวน๊า..เจอกันใหม่วันพุธหน้าค่าemo


โดย: I_sabai วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:18:43:13 น.  

 
ตัวเองก็เป็นอีกหนึ่งที่เรียนและทำงานเพราะพ่อบอกให้เรียนให้ทำ..ทำไมถึงเชื่อทั้งที่ใจไม่ต้องการ..ก็เพราะรักอยากให้ท่านสมหวังอยากให้ท่านดีใจและมีความสุขที่อย่างน้อยลูกอย่างเราทำให้ท่านสมหวัง...จบมาพ่อก็ให้สอบรับราชการต้องเป็นข้าราชการแบบท่านให้ได้ ก็เพียรพยายามสอบจนได้เพื่อให้ท่านสมหวังและหมดห่วงทั้งที่ใจเราบอกเสมอว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ตัวเองต้องการเลยสักนิด...แต่ก็เรียนและทำ จนปัจจุบันก็ยังทำในสิ่งที่พ่อชอบทั้งที่พ่อไม่ได้อยู่ดูว่าเราทำเราเลือกอย่างที่พ่อต้องการอยู่อีกหรือไม่...ก็ยังเลือกยังทำอย่างที่พ่อต้องการแม้พ่อจากไปหลายปีแล้ว...ถ้าหากมีใครถามว่าทำไมไม่ไปทำอย่างอื่นอย่างที่ใจชอบล่ะหลังจากพ่อเสียไปแล้ว..ก็ตอบได้ว่าไม่ล่ะมันเริ่มผูกพัน รักหรือเปล่าตอบไม่ได้แต่รู้ว่าสิ่งนี้ต้องทำเท่านั้นเอง...มีความสุขมากๆ นะคะคุณกะว่าก๋า


โดย: deeplove วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:19:25:19 น.  

 
สวัสดียามค่ำ ค่ะ น้องก๋า..

.. วันนี้อิ่มเอม กับความคิด..ของน้องก๋า...

.. บางทีเราก็ตอบไม่ได้ว่า เรามาทำอะไรอย่างนี้ได้ยังไง

แต่ถ้าเราลองทำให้สุดกำลัง เต็มฝีมือ.. ตั้งใจกับมัน

ผลลัพธ์ที่สำเร็จ.. แม้จะเป็นในเรื่องที่เราไม่ชอบ .. แต่เราก็แอบปลื้ม..

สุขจริง ๆ ก็อยู่ในนั้น..



กำลังจะไป พยายามทำ..ในสิ่งไม่ชอบ.. ให้สำเร็จ



โดย: poongie วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:19:31:21 น.  

 
หวัดดียามค่ำค่ะพี่ก๋า มาดาม และหมิงหมิงสุดหล่อ

วันนี้เป็นอีกวันที่บทความของพี่ก๋าลึกซึ้งจับใจ โดนใจจังๆเลยค่ะพี่ ชอบมากประโยคที่บอกว่า

" ชีวิตจะดีหรือร้าย อยู่ที่เราทำ
งานจะสนุกหรือน่าเบื่อก็อยู่ที่เราคิด
คนรักจะดีหรือน่าผิดหวัง อยู่ที่เราเลือก

อย่าผลักความรับผิดชอบที่เราควรมีต่อชีวิตตัวเอง
ไปให้ใครคนใดคนหนึ่งหรือแม้แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดใด "

เวลานี้กำลังสับสน แล้วชอบหาข้ออ้างเบื่องานตัวเอง อ่านบทความพี่ก๋าช่วยเตือนสติได้เยอะเลยค่ะ


โดย: PePe_kotori วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:19:43:30 น.  

 
ดีจ้า ดอกไม้สีสวยดีจัง เมื่อคืนโรแลนด์ร้องกวนอยากมานอนเตียงพ่อแม่ สรุปคือลูกชนะ เฮ้ย คิๆๆๆๆๆๆๆ


โดย: นิ่ม (Benim ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:19:58:02 น.  

 
ถูกต้องนะคร้าบบ ทำความฝันให้เป็นความจริงในภายหลังก็ยังไม่สายค่ะ ตัวพู่เองยังอยากให้พ่อแม่มีกิจการเลยค่ะ อยากสานต่อ อยากพัฒนาให้รุ่งเรือง (แต่ดั๊นไม่มี) เลยต้องหากิจการทำเอง รู้แต่ว่าพอทำให้คุณแม่สบายแล้ว เราก็ยิ่งสบายตามไปด้วย บุญหนุนจริงค่ะ


โดย: ladiesorange วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:20:07:59 น.  

 


โดย: ;yoouhFfo.0vpjk'0y' (ฮัลโลตอบหน่อย ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:20:08:00 น.  

 
ไงเจอภาษาต่างด้าวไป มึนไปเลย อิอิ
โดนใจอย่างจัง บางครั้งบา่งเวลา
เราเองมักจะลืมตนไปจริงๆ
เพื่ออะไร ทำไม ผิดตรงไหน

แต่ ว่าพ่อก๋าคิดได้เพราะไปยืนมอง
แค่การไปยืนดูภูเขาที่ เมืองจีน

ว่าแต่ภูเขาลูกไหนจะได้ไปยืนมั้ง
เพื่อตาจะได้สว่าง
เอ้อ เมืองไทยได้มั้ย
จีนไกลจัง ตังส์ยังไม่พอ อิอิ


โดย: แม่ปู (ฮัลโลตอบหน่อย ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:20:10:52 น.  

 
เมื่อคิดได้แล้วเปลี่ยนความคิดใหม่ชีวิตก็เปลี่ยนนะคะ

คุณกะก๋ามีประสพการณ์ด้วยตัวเอง จึงสามารถสอนและพูดให้น้องๆ หรือคนแก่อย่างแม่ได้คิดค่ะ

ขอบคุณค่ะ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:20:19:47 น.  

 

.
..
...
..
.

อิสระ อยู่หนใด
อยู่แห่งไหน ให้โหยหา
แล้วโลก และชีวา
กลับสอนว่า ...อยู่ที่ใจ

อยู่ใกล้ แค่นี้เอง
ยิ่งเร้าเร่ง ยิ่งวูบไหว
สงบนิ่ง ดิ่งด่ำใน
แจ้งแก่ใจ กระจ่างตน.


โดย: ลุงแว่น วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:20:41:00 น.  

 
คล้ายกับที่เขาสอนกันไว้ว่า

"จะสูงจะต่ำอยู่ที่เราทําตัว จะดีจะชั่วอยู่ที่ตัวเราทํา"

ทุกอย่างไม่ได้ขึ้นกับคนอื่นเลย ขึ้นอยู่กับตัวเราทั้งนั้น


โดย: ลุงแอ๊ด วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:20:52:54 น.  

 
สวัสดีเจ้า ... น้องก๋า

วันนี้พี่ก่อยะก๋านทั้งวัน ... และได้มีโอกาสช่วยอู้หื้อก๋ำลังใจ พี่ปู้ยิงคนนึ่งตี้ฮู้สึกเศร้า และเครียดมากๆ ได้ช่วยหาแนวทางหื้อเปิ้นฮู้สึกผ่อนคลาย ... และมีส่วนตี้ช่วยหื้อเปิ้นกึ๊ดบ่อฆ่าตั๋วตาย ... ถึงแม้ว่าพี่จะเป๋นเพียงแค่ส่วนน้อยๆตี้ช่วยเปิ้น ... แต่ความฮู้สึก "อุ่นๆที่หัวใจ" มันทำหื้อเฮามีความสุขแต๊ๆ

ความสุขอยู่ตี้ใจ๋ของเฮา ... ถึงแม้ใครเอาไปบ่อได้แต่เฮาก่อมอบความสุขนั้นหื้อคนรอบข้างได้ ... ถ้าเฮาจะทำ

มีความสุข ... นอนหลับฝันดีเน้อเจ้า



โดย: SonSmile วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:20:58:22 น.  

 
วันนี้เลิกงานถึงบ้านสองทุ่มแล้วค่ะ
ช่วงนี้เน็ตเปิ้นทำงานบกพร่องมากๆ
กว่าจะเข้าได้แต่ละเพจ ทำเอาอยากทุบเน็ตทิ้ง ฮ่ะๆ

ชีวิตติดเน็ตแบบหนึบๆเลยค่ะ


โดย: fonrin วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:00:34 น.  

 

คลิกสิคะ.. ยังมี glitter น่ารักๆไว้ส่งต่ออีกเพียบ
แวะมาทักทายก่อนเข้านอน วันนี้อ่างทองชุ่มฉ่ำไปด้วยฝน อากาศชวนนอนมาก ระลึกถึงนะคะคุณก๋า


โดย: เกศสุริยง วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:06:24 น.  

 
ดีใจจังที่ หมิง หมิงกลับมาวิ่งเล่นที่บล็อกได้ตามปกติแล้ว



โดย: peeradol33189 วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:09:01 น.  

 
อ่านที่คุณก๋าเขียนวันนี้..คุณก๋าเหมือนติกเลยค่ะ

ติกจบบัญชี..แต่ก็ยังมีโอกาสได้ทำงานตามที่เรียนมา
ขึ้นไปได้สูงจนถึงตำแหน่งผู้จัดการที่ได้ควบคุมทั้งหน่วยงาน แต่ก็ต้องออกมาด้วยคำว่า "หน้าที่ของการเป็นลูกที่ดี" ออกมาใหม่ๆ อึดอัดค่ะ

แต่ทุกวันนี้ติกว่ามันเป็นความสุขจริงๆ..ไม่ต้องเครียดกับคนอื่น..เครียดกับงานของตัวเอง..ทำทุกอย่างให้กับครอบครัวของเรา..ที่สำคัญได้อยู่ดูแลคุณพ่อคุณแม่ยามแก่อีกด้วย ซึ่งเมื่อก่อนไม่เคยได้อยู่ใกล้ท่านเลยค่ะ

ตอนนี้ถ้าให้เลือกกลับไปทำงานอีกก็คงไม่ไปแล้วค่ะ


โดย: nootikky วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:18:42 น.  

 


เข้ามายิ้มยิ้มแล้วจากไปยังไงล่ะน๊อ


โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:35:05 น.  

 
ชอบคำตอบจนต้องหนีงานมาเม้นท์คริ คริ




โดย: SevenDaffodils วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:37:53 น.  

 

อยากกลับไปทำกิจการของครอบครัวบ้างจัง...กลับไปอยู่กับครอบครัวถือว่าทุกวันเป็นวันพิเศษค่ะ


โดย: aenew วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:38:18 น.  

 
มาส่งหมิงหมิงเข้านอนทันหรือเปล่าเอ่ยยย
เคยเห็นคุณก๋าบอกว่าหมิงหมิงนอนดึก
คงมาทันนะคะ อิ อิ
หลับฝันดีนะคะหมิงหมิง
รูปหมิงหมิงวันนี้ ตาแป๋วเชียวค่ะคุณก๋า
จุ๊บๆๆ หมิงหมิงฝันดีจ้า



โดย: Suessapple วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:15:30 น.  

 
หวัดดีครับพี่

ผมยังฝันอยู่ แต่ฝันมันน่ากลัวครับ ไปยากเหลือเกินครับ

--------

ส่วนเพชรนั่น

ฮ่าๆครับ

อายเขาจริงๆแหละครับ ชัญไรจริงๆเลย





โดย: อิ ส ร ะ ช น ตั ว โ ต เ ต็ ม วั ย . . ไม่ ใ ช่ ใ ค ร . . . มัน คื อ . . (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:15:51 น.  

 
คุณพี่ก๋าคะ วันเดือนปีเกิดในเฟซบุ๊คของคุณพี่ก๋าหน่ะ ของจริงใช่ป่ะคะ? ถ้าใช่คุณย่าก็เป็นน้องคุณก๋าอยู่ดีหล่ะค่ะ
แต่อยากเรียก"พี่"ก็ตามสบายค่ะ


โดย: คุณย่า วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:25:19 น.  

 
ส่วนตัวผมเชื่อว่ามนุษย์เราเลือกได้เสมอครับ

แต่ผลจะเป็นยังไง อันนี้อีกเรื่อง

บางครั้งการคิดมากไป วนไปวนมากับสิ่งที่อยู่รอบตัวมันก็ทำให้เราปวดหมองนะครับ เพราะโลกภายนอกให้เราพยายามยังไงเราก็ไม่สามารถควบคุมให้เป็นไปอย่างที่ต้องการได้

ยิ่งเวลาผ่านไป ผมยิ่งเรียนรู้ว่า การ focus กับ external world มันไม่แจ่มเท่าการหันมาสำรวจ internal world เลย


สวัสดียามดึกครับเฮียกิจ





โดย: jonykeano วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:35:12 น.  

 


หมื่นตาเล่ม 2 ใกล้ละยังคะ

เดี๋ยวดี.ก็ไปนอนแล้ว
พักก่อนล่ะ
เหนื่อยมาทั้งวัน
มีเรื่องให้เหนื่อยหลายเรื่องช่วงนี้
แต่เป็นแบบเหนื่อยดี
ดี.เลยทนเหนื่อยไปเรื่อยๆ



ฝันดีนะคะพี่ก๋า มาดาม หมิงหมิง

ไม่ได้บอกประโยคนี้มานานแล้วนะเนี่ย








โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:39:45 น.  

 
ลูกที่ดีก็เป็นแล้ว..ตอนนี้ก็เป็นคุณพ่อที่ดีของน้องหมิง หมิง

มาอ่านเรื่องราวน่ารัก น่ารักแบบนี้ชอบดีค่ะ..อ่านไปยิ้มไป

วันนี้เลยยกภาพน้องหมิง หมิงมาฝากค่ะมีความสุขทุกๆวันน่ะค่ะ


โดย: kim (นกน้อยจงแกร่ง ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:56:42 น.  

 
จ๊ะน้องก๋า พ่อคนอายุ 27 ฮา


โดย: คุณย่า วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:23:03:06 น.  

 
สวัสดีครับ คุณก๋า

วันนี้ พี่ไผ่อัพบล็อก ไม่มีเนื้อหา
ว่างๆ ขอเรียนเชิญไปนั่งฟังเทศน์วันเข้าพรรษาได้ที่บล็อกนะครับ




โดย: หมึกสีดำ วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:23:08:00 น.  

 

แวะมาทักทาย คุณก๋า และครอบครัว สบายดีนะคะ poepum
สร้างกริตเตอร์


โดย: poepum วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:23:39:22 น.  

 
"เราไม่ต้องสนใจด้วยซ้ำว่าเราเป็นอย่างไรในสายตาคนอื่น
ตราบใดที่เรารู้ว่าตัวเราเป็นอย่างไร
และเราได้เดินอยู่บนทางที่ถูกต้องดีงามแล้วหรือยัง"

ถูกต้องเลยคร้าบ
แต่ทั้งนี้ต้องไม่คิดเข้าข้างตัวเองด้วยว่าเราทำถูกแล้วทั้งๆ ที่เราอาจทำผิดอยู่ก็ได้

ฝันดีนะคะคุณก๋า ฝากราตรีสวัสดิ์หมิงหมิงน้อยด้วยค่ะ


โดย: yzai วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:23:54:54 น.  

 
วันนี้พี่อุ้มบอกตามตรงว่าเหนื่อยมาก
แถมคอมพิวเตอร์ที่บ้านเดี้ยง
ไม่รู้ไวรัสมาจากไหน
แต่คิดว่าจากกล้องถ่ายรูปวันเกิดพี่อุ้มแน่ๆ
3 กล้องของไผมาปล่อยไวรัสลงคอมข้าพเจ้า

วันนี้ตอนเย็นๆ มีคนโทรศัพท์มาบอกว่า
ยังไงให้พี่อุ้มเข้ามาอ่าน
เพราะน้องก๋าตอบคำถามที่ถามได้ดีมากๆ
อันที่จริงๆ น้องก๋าก็ตอบได้ดีมากๆ อยู่แล้วเน๊าะ

พอเข้ามาอ่านก็โดนเลยล่ะ
เคสน้องก๋ากับเคสพี่อุ้มจะประมาณคล้ายกัน
ต่างกรรมต่างวาระเล็กน้อยแต่ใกล้เคียง
ตรงประเด็นของการทำหน้าที่ลูกที่ดี
และก็คิดว่าภูมิใจที่ได้ทำหน้าที่ดีดีนั้น

ชอบประโยคนี้ของน้องก๋า
ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสและงดงามเสมอ

"เราไม่ต้องสนใจด้วยซ้ำว่า
เราเป็นอย่างไรในสายตาคนอื่น
ตราบใดที่เรารู้ว่าตัวเราเป็นอย่างไร
และเราได้เดินอยู่บนทางที่ถูกต้องดีงาม
แล้วหรือยัง"

พี่อุ้มชอบจังประโยคนี้ของน้องก๋า
แวะมาเม้นท์บอกก่อนนอนจ้า


โดย: อุ้มสี วันที่: 23 กรกฎาคม 2553 เวลา:0:04:17 น.  

 
พี่ก๋า เรามาดู ว่าอะไรจะผุดออกมาดีกว่านะครับ

ฮ่าๆ



โดย: อิ ส ร ะ ช น ตั ว โ ต เ ต็ ม วั ย . . ไม่ ใ ช่ ใ ค ร . . . มัน คื อ . . (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2553 เวลา:0:24:00 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่ก๋า

ได้ข้อคิดจากประสบการณ์ของพี่อีกแล้ว ขอบคุณค่ะ

พรุ่งนี้ขอให้ทุกอย่างที่ทำเป็นไปอย่างราบรื่นนะคะ

ฝันดีค่ะครอบครัวน้องหมิงหมิง


โดย: หัวใจแก้ว วันที่: 23 กรกฎาคม 2553 เวลา:0:27:32 น.  

 
เราไม่จำเป็นต้องรอจนเจอคนที่ดีที่สุด
แล้วจึงคิดรักใคร
แต่เราต้องทำตัวเราให้ดีที่สุด
เพื่อรักใครคนนั้น

ชอบท่อนนี้จังเลย..อ่านแล้วโดนใจอย่างแรง..อิอิ..

ปล...นอนหลับฝันดีคร่าาาา


โดย: จิ๊บ (คุณนายเยอรมัน) (คุณนายเยอรมัน ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2553 เวลา:1:35:48 น.  

 
แวะมาไหว้ก่อนไปนอนน่ะปี้ก๋า บ่าได้มาเป็นแต้เป็นว่าเลย มัวเคลียร์งานกับฟิตซ้อมร่างกายเข้าป่าเข้าดอยเสาร์นี้


โดย: prunelle la belle femme วันที่: 23 กรกฎาคม 2553 เวลา:5:16:16 น.  

 
ตอนนี้ศิษย์น้องก็ทำทั้งหน้าที่ของ "ลูก" ที่ดี
และหน้าที่ของครูที่ดี (ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยคิดและไม่เคยใฝ่ฝันว่าจะเป็นและทำได้มาก่อนเหมือนกันเลยศิษย์พี่)

ด้วยรัก ด้วยเคารพและด้วยคิดถึง


โดย: minporee วันที่: 23 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:58:18 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]

มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.
[Add กะว่าก๋า's blog to your web]