สวัสดียามเช้าค่ะก๋า

จินตนาการในการอ่าน เป็นของคนอ่านจริงๆแหละ

ชุดงาน “คอนเซ็ปชวล” พี่ว่าพี่ยากจะเข้าใจนะคะ



....


พี่จะลองเขียนดูค่ะก๋า
แต่ไม่แน่ใจว่าว่าจะเป็นรูปแบบแคนโต้ไหมนะคะ

จริงค่ะเราไม่ได้อยู่กับลูกตลอดเวลา
เราก็ทำเท่าที่เราทำได้นะคะ ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับตัวเค้าจริงๆค่ะ
แต่พี่ก็เชื่อว่าหมิงมีต้นแบบที่ดีถึง 2 คน ไม่น่าห่วงค่ะ
เด็กผู้ชายอาจต่างจากเด็กผู้หญิงตรงที่อาจอยากรู้อยากเห็นมากกว่า
อยากอิสระมากกว่าด้วยมั้งคะ ...

ที่บ้านพี่ฝนเพิ่งหยุดตกล่ะค่ะ

ก๋า มาดาม หมิงหมิง มีความสุขมากๆนะคะ

สวัสดียามสายค่ะ น้องก๋า

ชอบอ่านอะไร ที่รู้สึกดี ๆ ... เสริมพลังบวก
โตมากแล้วมั้ง เห็นอะไรด้านลบเยอะ .. เข้าใจ แต่ไม่อยากพบเจอ

สุขกับกองหนังสือกองใหญ่ค่ะ เป็นกำลังใจให้ จัดยังไงจะหมด และถูกใจ กองหมวดไว้ก่อนค่ะ ค่อยจัดเรียง

สวัสดียามสายครับ

คนอ่านต้องจินตนาการตามคนเขียนไปด้วยถึงจะเข้าใจในงานเขียน

และจะสนุกกับการอ่านจนไม่อยากวางหนังสือลง เคยมีความรู้สึกนั้น

นานโขแล้วค่ะ

รู้สึกไม่ค่อยเข้าใจเลยครับ

ฉันเป็นบล็อกเกอร์ธรรมดา นายก็เป็นบล็อกเกอร์ธรรมดาได้นะ

555 ถ้า นักศึกษา เอางาน Conceptual art
แบบนี้ มาส่งให้ อ.เต๊ะ ตรวจนี่ ไปไม่เป็น
ให้คะแนน ไม่ถูก เลยเชียวนะครับ 555

ปล.อ.เต๊ะ มาส่งการบ้านคุณก๋าครับ
คุณก๋าลองไปรับชม ตอนเม้นท์ ถ้าเบาได้เบาหน่อยนะครับ เย้ย 555

ศิลปะ + บทกวี
ถ้อยคำคมสวยๆ
น่าอ่านจังค่ะ

เป็นผลงานที่เป็นเอกลักษณ์มาก ไม่เหมือนใคร
เป็นอีกแนวที่น่าสนใจ และตรงจริตคุณก๋าด้วยละ
เราเห็นด้วยกับคำคม "กวีแท้จริงโดดเดี่ยว"
เพราะต้องจิตนิ่งความคิดกวีจึงบังเกิด
และ "ศึกษาปราชญ์คนโบราณกับปราชญ์สมัยใหม่"
ใช่เลย มีข้ออ้างอิงที่เป็นจริงตลอดกาล...
ขอบคุณค่ะที่ทำให้รู้จักผลงานดีๆจากหนังสือ
ที่เราไม่เคยได้เซื้ออ่านแนวนี้เลยค่ะ...

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

บล็อกนี้ เป็นเรื่องศิลป์ และเป็นภาพที่ดูแล้วเข้าใจยากเนาะ
แต่อย่างก๋า หัวศิลป์อยู่แล้ว ก็คงไม่มีปัญหาที่จะเข้าใจงานของคุณฟ้า
ครูเลย วันนี้ครูวิเคราะห์ ไม่ถูก ห้าห้า

โหวดหมวด แนะนำหนังสือ

เครื่องตัดหญ้าตัวนี่แรงใช้ได้เลยครับ
แต่หนักไปนิด แต่ก็น่าจะเบากว่าเครื่องน้ำมัน
ใช้เอ็นของ maruyama นี่ตัดกันกระจุยเลย555

ปล.คาถาบทแรกนี่ อ.เต๊ะ ได้จากพระอาจารย์หน่อย
ดูทีไรก็ฮาทุกที แต่คาถาของจริงนี่ พยายามเลียนเสียง
เกจิอาจารย์ เวลาท่านปลุกเสกของขลัง กันนะครับ555

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม โคแก่ กับหญ้าอ่อน ด้วยนะครับ555

ผมสนใจโปรแกรมที่ 27 ครับ
เดินเล่นตามถนนและตรอกซอยทั้งหมดในกรุงเทพฯ

วันนี้เดินผ่านร้านนายอินทร์.. ยังเปิดบริการมีคนเดินดูหนังสือ
...
ผมว่าคุณฟ้า คงเหมือน คนหนึ่งในครอบครัวเจ้าของธนาคาร
แห่งหนึ่ง ไม่สนใจทำการค้าหรือการธนาคารเลย แต่ไปใช้ชีวิต
ต่างจังหวัด ทำไร่ข้าว ทำสวนอยู่กับธรรมชาติ

คงจะมีแนวคิดแบบข้างบน ผมเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง...

พอใจที่มีชีวิตเช่นเดียวกับหลายล้านคน ไม่แก่งแย่งชิงดีกัน
สมถะคล้ายภิกษุ

"ศิลปะที่ให้ความสำคัญกับความคิดมากกว่าสุนทรียะและความงาม"

นึกไปถึงศิลปินใช้พู่กันปาดๆไปสามที แล้วดูมีอะไร (แล้วตกลงมีอะไรมั้ยนะ ^^")

พยายามทำความเข้าใจ
แต่ก็ไม่ค่อยเข้าใจค่ะพี่ 555

" ใครช่วยเปิดหน้าต่างให้ฉันที "

หน้าต่างติดมุ้งลวด เปิดประตูได้มั้ยคะ
(พี่ก๋าบอก ไปเล่นไกลๆเลย)

ตอนอัดคลิป ต้องแอบๆอัดครับ กลัวเพื่อนบ้านแอบดู555
ไม่งัดเดี๋ยวเสีย ภาพพจน์อาจารย์หมด
นึกว่าพวกหมอผี หมอปลามาทำพิธี 555

เครื่องตัวนี้รอบจัดมากครับ ขนาดใช้เส้นเอ็น ไม่ได้ใช้ใบมีด
ตัดไปโดน ต้นสะเดา เส้นผ่าศูนย์กลางนิ้วนึงนี่ ยังแหว่งไปครึ่งต้น
ใบมีด 3แฉกก็แรงน่าหวาดเสียว แต่อ.เต๊ะ ไม่ค่อยกล้าใช้กลัววูบครับ555

ข้อดีกว่าเครื่องแบต น่าจะอยู่ที่กำลังที่สม่ำเสมอ ไม่อ่อนแรงเหมือนเครื่องใช้แบตครับ อยู่ว่า จะทน ใช้งานได้นานแค่ไหนเท่านั้นเอง
แต่ อ.เต๊ะ ตัดไม่นานนะครับ ครั้งนึงไม่เกิน 15 นาทีพัก เพราะกลัวเครื่องร้อนจัดครับ
เอาว่าถ้าใช้ได้ครบปี ก็คุ้มค่าเครื่องแล้วละครับ555

เล่มนี้ก็ชวนมึหละคุณก๋า

สวัสดีครับคุณก๋า

เล่มนี้เป็นหนังสือที่ดูแหวกแนวดีครับ

จากบล็อก
ผมว่าคุณก๋ามีความสามารถในงานเขียนหลากหลายด้านเลยครับ
อีกทั้งสกิลถ่ายรูปด้วย

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่บล็อกนะครับ

หนังสือน่าสนใจครับ
เสียดายไม่เห็นภาพ

ฝนตกหนักช่วงค่ำๆครับ

ผลงานของศิลปินที่ถ่ายทอดผ่านภาพเขียน
หลายต่อหลายภาพเข้าไม่ถึงสิ่งที่ศิลปินต้องการสื่อค่ะคุณก๋า
ชมแล้วก็อาศัยจินตนาการเองซึ่งอาจไปคนละทางน่ะค่ะ


คุณก๋าฝันดีนะคะ

สวัสดึค่ะน้องก๋า