ข้อความ งานเขียนนี้ชัดเจน ไม่ต้องตีความใด ๆ เลย

...
จากใจของผู้อ่าน ที่ไม่เกี่ยวกับกฏหมายใด ๆ ไม่มากหมอ

มากความ 555

จริงนะเห็น แต่ละฝ่ายตีความเข้าตัวเอง ต้องรักษาหม้อข้่าว
ตนเองให้ดี กลัวมันแตก... อีกคนก็ขี้ฟ้องไม่เห้นทำอาชีพ
อะไร

ตอนยังไม่มีลูก เคยคิดเล่นๆ ว่า ไม่อยากอยู่จนถึงตอนแกร่ๆ ที่แบบทำอะไรด้วยตัวเองไม่ได้ ไม่ไหว ต้องให้ลูกหลานมาดูแล กะว่า สัก 55-60 ก็พอแล้ว

พอมาตอนนี้ ถ้ามียากินแล้วเป็นอมตะ นี่จะรีบกินเลย ^^

ดีจังค่ะ ขอบคุณข้อคิดดีๆ

สวัสดียามสายค่ะ
ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา

แต่ว่า .. จะครั้งสุดท้าย มั้ย .. เป็นเรื่องของอนาคต 555

ออกแนวสอนให้ปลงในเรื่องความรักมากกว่า

แต่จะว่าไปยิ่งอายุมากขึ้น ความฝันก็ยิ่งถดถอยลงเรื่อยๆ น่าเศร้าใจนะครับ

ใจเย็นๆ นะคุณก๋า อย่าเพิ่งคิดสั้นหละ

สวัสดีครับ

มาอ่านเรื่องราวพร้อมภาพประกอบสวยๆครับ
ชอบภาพประกอบสวยมากครับ

อ่านแล้วร้องไห้เลยครับ

เมื่อตอนทำงานใหม่ๆก็ยังไม่เห็นว่าพ่อกับแม่แก่ลงไปแค่ไหน ก็ดูแลตามประสาคนทำงาน พอได้ดูดีๆใจหายเลยครับ พ่อกับแม่แก่ลงมากจริงๆ ยิ่งตอนนี้พ่อจากไปแล้ว แม่ไม่ได้ย้อมผมแล้วยิ่งแก่ลงไปเยอะครับ

สัญญากับตัวเองและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไว้ว่าจะดูแลแม่ให้ดีที่สุดเพราะว่าเหลืออยู่คนเดียวแล้ว แอบไขว้นิ้วนึดนึงเรื่องต้องมีดุกันบ้างเพราะเป็นห่วง ฮ่าๆๆๆ ที่เหลือคิดว่าตัวเองทำดีที่สุดแล้วครับ


กับพ่อนี่เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมากกกก เถียงกันไม่เว้นแต่ละวัน ตอนพ่อป่วยหนักต้องดูแลใกล้ชิด แม่จะเป็นคนดูแล ส่วนตัวเองดูแลหลานเล็กๆ ทำงานบ้านแทนแม่ ทำกับข้าวให้พ่อ จะตะโตนถามแม่จากนอกห้องว่ามื้อนี้พ่อจะกินอะไรทุกมื้อ แม่เคยมาเล่าให้ฟังหลังพ่อจากไปว่าประโยคท้ายๆที่พ่อพูดก่อนจากไปคือ "ไอ้บอลมันดีนะ ตะโกนถามทุกมื้อว่าเค้าจะกินอะไร"

ชีวิตคนเราสั้นนะครับ อย่ามัวแต่ห่วงหาทรัพย์สินเงินทอง
ต้องดูแล คนที่รักเรา และเรารักให้ดี เมื่อยังมีโอกาส
ตอนที่พอมีกำลัง ก็ดูแลกันไป ตามสมควร
แต่ ถ้าจากกันแล้ว ก็ได้แต่นึกเสียใจนะครับ
แก้ไขอะไรกลับคืนไม่ได้แล้วนะครับ

สวัสดีครับคุณก๋า

“การจากลาครั้งสุดท้าย” ของคุณก๋า คือธรรมะนะครับ
ทุกอย่างมันก็เป็นของมันแบบนั้น
ผู้อ่านอาจจะรู้สึก เศร้า ปลง หดหู่ หรือ ตื่นรู้ ก็ได้ทั้งนั้น

ผมเคยได้ยินมานานแล้วว่า
คนเรายังไงก็ต้องจากกัน ไม่จากเป็น ก็จากตาย
ซึ่งมันก็เป็นเรื่องถูกต้องเป็นจริง

แต่ว่า ก่อนที่เราจะต้องจากกัน
เราควรจะมีอะไรดีๆ ให้กันก่อนเวลานั้นจะมาถึง
ช่วงเวลานี้แหละ เป็นเวลาที่มีค่าที่สุดแล้ว

เวลามันกลืนกินทุกสรรพสิ่งบนโลก
แต่มีสิ่งหนึ่ง ที่ไม่ควรให้เวลามันพรากจากเราไป
คือ “ความฝัน” ครับ

เห็นด้วยกับเม็นต์ข้างบนเลยครับ สุดท้ายต้องจากกันไม่ว่าช้าหรือเร็ว
ทำแต่ละช่วงเวลาให้มีค่ามากทีสุด
ชนะเป็นเสียทีนะครับ ยิงทีมเก่าด้วย

เค้าบอกว่าคนเรามีพบก็ต้องมีจาก
ไม่ว่าจะจากเป้นหรือจากตาย
เรานี่ก็เลือกไม่ได้ด้วยสิครับ ว่าเรากับคนที่รักจะจากกันแบบไหน

ดังนั้น ตอนที่มีเวลาอยู่ด้วยกันก็ใช้เวลานั้นได้คุ้มค่าที่สุด
มีความสุขกับมันที่สุด เก็บช่วงเวลาดี ๆไว้ให้ได้ที่สุด
ถึงเวลาจะได้ไม่ต้องพูดว่า "รู้งี้......"

^^

เห็นมีกลุ่มหนึ่ง เพจหนึ่ง ออกมาบอกว่า โลกหน้าไม่มีแล้ว
มีแค่โลกนี้ ตายไปก็สูญสลาย ไม่ีสวรรค์ ไม่มีนรก
ทุกศาสนาคือเป็นคำสอนให้เราช่วยเหลือ เกื้อกูลกันเท่านั้น ก็เป็นการใช้หลักจิตวิทยาอีกแบบหนึ่งนะเจ้า

การจากลา หากไปแบบยังห่วงนี่
คนที่อยู่ลำบากหรือไม่สบายใจยังไง
ก็ต้องสู้ต่อไปจริงๆ

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

วันนี้ "การจากลาครั้งสุดท้าย" ถือเป็นสัจธรรมที่ไม่มีใคร
ปฏิเสธหรือไม่รู้เนาะ และ การจากลาครั้งสุดท้ายของคนเรา ก็ไม่มีใครสามารถล่วงรู้ก่อนได้ว่า มันคือวันไหน เฮ้อ ！

เมื่อวาน ก็ได้ทราบข่าว "การจากลาครั้งสุดท้าย" ของ
ลูกศิษย์ ซึ่งเพิ่งได้เจอกันเมื่อปลายปี 62 นี้เอง หลังจากที่ไม่ได้
เจอกันเลย น่าจะ สามสิบกว่าปี เฮ้อ! แล้วเธอก็ลาจากไปอย่างไม่มีวันได้เจอกัน พูดคุยกันอีก ด้วยหัวใจวายเฉียบพลัน โรคยอด
นิยมในปัจจุบันนี้ ว่าไปแล้ว โรคนี้น่าจะดีสำหรับคนจากไป
เพราะไม่ทุกข์ทรมานมากนัก แต่สำหรับคนที่อยู่หลัง คงทำใจ
ยากหน่อย จ้ะ แต่ทำไงได้ มันก็ต้องเป็นไปตามอายุขัยของเขา
จะฉุดรั้งอย่างไรก็อยู่ไม่ได้ นั่นเอง

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

ไม่ว่าอย่างไร ทุกคนก็ต้องจากกันนะคะ ตอนเด็กๆ เราก็จากเพื่อน โตขึ้นมาก็จากคนรัก ถ้าพอเราแก่ๆ ไปก็คงต้องจากพ่อแม่

ชีวิตมีพบมีจากจริงๆ ค่ะ

ตายไปก็เอาอะไรไปไมไ่ด้สักอย่างทั้งเงินทั้งบ้าน
ทั้งความผูกพัน ปวดใจค่ะพี่ก๋า

ปล.เชียงใหม่อากาศเป้นอย่างไรบ้างแล้วคะพี่

สวัสดีค่ะ พี่ก๋า

อ่านแล้วคิดถึงตอนคุณยายเสียเลยค่ะ
คุณแม่รับไม่ได้ ร้องไห้ทุกวัน พยายามยื้อชีวิตยาย
ส่วนคุณพ่อก็ปลอบ ว่า แม่ทำดีที่สุดแล้วนะ
แม่เอายายมาดูแลเองตั้งแต่ทำงาน มีเงินเดือน
ตั้ง 20 กว่าปีแล้ว ในฐานะลูกคนนึง แม่ไม่บกพร่อง
แม่ทำหน้าที่ได้ดีที่สุดแล้วจริงๆ

การพบเพื่อจากลาเป็นเรื่องธรรมดาจริงๆ นะคะ
เหม่งเห็นคนตายต่อหน้ามาก็หลายศพแล้วค่ะ
ทั้งที่ฆ่าตัวตาย ตายด้วยโรค หรือแม้แต่ตายด้วยอายุก็ตามค่ะ
เคยแม้กระทั่งลูกแมวโดนหมากัดตายต่อหน้าตั้ง 2 ตัวค่ะ

เรื่องความฝัน ตอนฝันมัน adventure มากเลยนะคะ
อย่างกับเราแสดงหนังอยู่แล้วเป็นตัวเอกเลยค่ะ 5555
แต่ว่าเจอกับแต่ละคน ระยะเวลาก็ตามนั้นเลยจริงๆ ค่ะ
เคยได้ยิน ได้ดูในละครว่างูรัดคน อันนี้รัดกระท่อม
แถมมีการตัดฉากตอนจบ อย่างกับละครรอฉายสัปดาห์หน้า
5555555555555555555555555555555555555
ถ้ามีขึ้นคำว่า "โปรดติดตามตอนต่อไป" คงจะฮามากกว่านะคะ

ช่วงนี้ น้องไม่ป่วย ตอนแรกหลอนๆ ไปว่า
หรือเปนเพราะวิตามินซีแอมเวย์ แต่คือ..
PM ช่วงนี้ ไม่มี ฝนไม่ตก มันเลยช่วยให้ป่วยน้อยลงจริงๆ ค่ะ

เอาใจช่วยให้เชียงใหม่อากาศดีขึ้นไวๆ นะคะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ

หมาแมวนี่ก็เหมือนคนเหมือนกันนะคะ
อย่างที่เรานิยาม เด็กเลี้ยงแกะ
แต่จากเหตุการณ์ที่เจอในวันนี้
มันน่าจะเรียกได้ว่า แมวเลี้ยงแกะมากกว่าละค่ะ
ร้องซะลั่นถนน ใส่หมวกกันน็อคปิดทั้งหัวยังได้ยิน
555555555555555555555555555

สวัสดีตอนค่ำๆวันอังคารครับ



ขอขอบพระคุณสำหรับกำลังใจที่บล็อก - วัดพระธาตุจอมกิตติ เชียงแสน ด้วยครับ

สวัสดีครับคุณก๋า

ชอบประโยคที่ว่า
เราต่างเติบโต ตอบแทน
ได้มาและเสียไป ไม่มีสิ่งใดยึดฉวยไว้ได้เลย ครับ

ที่ผมนึกถึงแกสบี้ที่ว่า คือไสตล์การแต่งตัวแบบยุคแกสบี้
เช่นในหนัง The Great Gatsby น่ะครับ

ป.ล. คุณก๋าครับ ผมอยากรบกวนปรึกษาเรื่องเทคนิคทำบล็อก
จะสะดวกช่องทางไหนได้บ้างครับ

ขอบคุณครับ

มาเปล่า ไปเปล่า
อดีตที่ีผ่านมาจำไม่ได้เลย ไปเกิดใหม่เป็นอะไรก็ไม่รู้
มีแต่บุญบาปเป็นเงาติดตามไป

การจากลาเป็นสัจธรรมที่ต้องยอมรับไม่ว่าเราจะพึงใจหรือไม่
เป็นการเตือนตนให้ตระหนักถึงเวลาที่เหลือและใช้อย่างมีคุณค่าที่สุดนะคะ

ขอบคุณคุณก๋าสำหรับกำลังใจค่ะ
ฝันดีนะคะ

สวัสดีค่ะน้องก๋า

มาอ่านข้อคิดดีๆค่ะ