ถึงนกตัวนั้น....
ถ้าเหนื่อยนักก็พักก่อน
บางทีนกอาจจะเหนื่อยล้า
อยากหยุดการกางปีกโผบิน
อยากอยู่นิ่งๆ ไม่ขยับเขยื้อน
ก็คงเป็นบางช่วงหนึ่งของชีวิต
ที่รู้สึกเช่นนี้....
แม้จะไม่อยากเริ่มต้น
แต่ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ
ก็ยากที่จะหยุดบิน....

อ่านงานเขียนของคุณสิงห์โตหมอบทีรัย รู้สึกเหมือนเคยรู้จักกันมาก่อนทุกที...ขี้ตู่ชะมัดเลยอิอิ

นกตัวนั้นอาจค้นพบแล้ว..ว่า "การเดิน" ก็น่ารื่นรมณ์พอกับ "การบิน" อ่ะนะคะ

มาอยู่เป็นเพื่อนนกตัวนี้ค่ะ ดูเหงาๆ น่าฉงฉาน
ดูแล้วได้อารมณ์มากๆๆๆ สีเทาๆ หม่นๆแบบนี้
ชอบมากเลยค่ะ

ทราบข่าวว่าพรุ่งนี้บล็อกจะปิดปรับปรุง
จึงขอยกบันทึกของวันพรุ่งนี้มาลงไว้เลยครับ
วันสุดท้ายของเดือนกุมภาพันธ์...

ทำไม ทำไม ทำไม

นึกถึง เจ้าหนู จาไม ในอิ๊คคิวซัง

ขอบคุณนะคะ ที่ชมว่าเพลงเพราะ

ตอนแรก ยิ้มดีใจ

ตอนหลังคิดได้... ไม่ได้ร้องเองซะหน่อย

เขาชมเพลงต่างหาก

^ ^

ดาวทุกดวงเป็นของฟ้า
ฟ้ามองดาวทุกดวงได้ทุกเวลา
แต่คนที่อยู่ใต้ผืนฟ้า (ล่ะ)
ใครจะรู้ได้ว่า....ดวงตาจะเลือกมองดวงดาว..ดวงใด

wa' ja tam raerng nok por dee laer kha

umm...bang krung nok kong ja klor kha...klor karn plaern plang lae karn raerm ton'...sung mun aaj ja mar plob kub karn soon saer

Ruk pen nun kong pen kum tob tee dee tee sud naa kaa Ann wa'

Praol mai wa' ja yang rai...nok tua nung ja yung kong mee kwam sauk sahmer tee dai ruk