:: โครงการถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 47 ::




โจทย์โดย : เป็ดสวรรค์





หัวข้อ --- "นิทานก่อนนอน"
















:: แมงปอนักฝันกับมดนักเผชิญความจริง ::


เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า




















กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
ยังมีมดตัวหนึ่งทำงานอย่างหนัก
มันขนอาหารเข้ารังตลอดฤดูร้อนอันยาวนานโดยมิได้พักผ่อน


แมงปอที่บินเกาะอยู่ตรงใบไม้ต้นนั้น
มองดูมดอย่างสมเพชแล้วถามว่า


“มดน้อย เจ้าไม่เหนื่อยหรือเบื่อหน่ายบ้างเลยหรือ
ที่ต้องทำงานหนักอยู่แบบนี้”

มดมองดูแมงปอแล้วยิ้ม


“ถ้าเราไม่สะสมอาหารแบบนี้
พอถึงฤดูหนาวเราคงต้องอดตายกันทั้งหมด
นี่เป็นความจริงที่พวกเรารับรู้และต้องรับมันให้ได้”




แมงปอยิ้มเยาะ


“พวกเจ้านี่เอาแต่อยู่กับความจริง
จนละทิ้งความสวยงามของความฝันไปเลยนะ”




มดตอบว่า


“ข้าก็ไม่รู้หรอกว่าความฝันกับความจริงสิ่งใดสวยงามกว่ากัน
แต่ที่รู้ก็คือ วิธีทำลายความฝันได้ดีที่สุด
ก็คือการลงมือทำให้มันกลายเป็นความจริงนี่แหละ”





“การอยู่กับความจริงของชีวิตตลอดเวลา ทำให้ชีวิตแห้งแล้งจืดชืด”


“นั่นเจ้ามองแบบนักฝันน่ะสิ ส่วนมดอย่างพวกข้า
รู้แต่ว่าถ้าฤดูหนาวมาถึง แล้วไม่มีอะไรกิน พวกข้าต้องตายแน่ๆ”





แมงปอว่า

“ถ้าข้าต้องตาย...ข้าขอตายแบบนักฝันดีกว่า”



มดยังคงขนอาหารอย่างต่อเนื่อง



“ความจริงอาจดูโหดร้ายบ้างในบางวัน
แต่มันเป็นสิ่งที่เราต้องยอมรับ
ถ้าข้ามัวแต่ฝันหวานอยู่กับสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น
คงคล้ายคนที่หายใจทิ้งไปวันวันน่ะสิ”





แมงปอขยับปีกเตรียมบินไป


“เจ้าเคยเห็นอะไรที่สวยงามมากกว่าสิ่งที่วางอยู่ตรงหน้าบ้างไหม”




มดเงียบแทนคำตอบ...



แมงปอโผบินไปในอากาศแล้วหันมาบอกมดว่า



“เจ้าไม่รู้หรอกว่าฟ้ากว้างนั้นงดงามเพียงใด
เพราะความฝันในใจเจ้ามันตายไปนานแล้ว”



มดยิ้มแล้วเดินขนอาหารเข้ารังต่อไป
โดยไม่หันขึ้นไปมองท้องฟ้าและแมงปออีกเลย

Create Date : 09 มกราคม 2555
Last Update : 9 มกราคม 2555 5:13:45 น.		105 comments
Counter : 1133 Pageviews.
Share Tweet