:: โครงการถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 47 ::
:: โครงการถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 47 ::
โจทย์โดย : เป็ดสวรรค์
หัวข้อ --- "นิทานก่อนนอน"
:: แมงปอนักฝันกับมดนักเผชิญความจริง ::
เรื่องและภาพ : กะว่าก๋า
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีมดตัวหนึ่งทำงานอย่างหนัก มันขนอาหารเข้ารังตลอดฤดูร้อนอันยาวนานโดยมิได้พักผ่อน
แมงปอที่บินเกาะอยู่ตรงใบไม้ต้นนั้น มองดูมดอย่างสมเพชแล้วถามว่า
“มดน้อย เจ้าไม่เหนื่อยหรือเบื่อหน่ายบ้างเลยหรือ ที่ต้องทำงานหนักอยู่แบบนี้”
มดมองดูแมงปอแล้วยิ้ม
“ถ้าเราไม่สะสมอาหารแบบนี้ พอถึงฤดูหนาวเราคงต้องอดตายกันทั้งหมด นี่เป็นความจริงที่พวกเรารับรู้และต้องรับมันให้ได้”
แมงปอยิ้มเยาะ
“พวกเจ้านี่เอาแต่อยู่กับความจริง จนละทิ้งความสวยงามของความฝันไปเลยนะ”
มดตอบว่า
“ข้าก็ไม่รู้หรอกว่าความฝันกับความจริงสิ่งใดสวยงามกว่ากัน แต่ที่รู้ก็คือ วิธีทำลายความฝันได้ดีที่สุด ก็คือการลงมือทำให้มันกลายเป็นความจริงนี่แหละ”
“การอยู่กับความจริงของชีวิตตลอดเวลา ทำให้ชีวิตแห้งแล้งจืดชืด”
“นั่นเจ้ามองแบบนักฝันน่ะสิ ส่วนมดอย่างพวกข้า รู้แต่ว่าถ้าฤดูหนาวมาถึง แล้วไม่มีอะไรกิน พวกข้าต้องตายแน่ๆ”
แมงปอว่า
“ถ้าข้าต้องตาย...ข้าขอตายแบบนักฝันดีกว่า”
มดยังคงขนอาหารอย่างต่อเนื่อง
“ความจริงอาจดูโหดร้ายบ้างในบางวัน แต่มันเป็นสิ่งที่เราต้องยอมรับ ถ้าข้ามัวแต่ฝันหวานอยู่กับสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น คงคล้ายคนที่หายใจทิ้งไปวันวันน่ะสิ”
แมงปอขยับปีกเตรียมบินไป
“เจ้าเคยเห็นอะไรที่สวยงามมากกว่าสิ่งที่วางอยู่ตรงหน้าบ้างไหม”
มดเงียบแทนคำตอบ...
แมงปอโผบินไปในอากาศแล้วหันมาบอกมดว่า
“เจ้าไม่รู้หรอกว่าฟ้ากว้างนั้นงดงามเพียงใด เพราะความฝันในใจเจ้ามันตายไปนานแล้ว”
มดยิ้มแล้วเดินขนอาหารเข้ารังต่อไป โดยไม่หันขึ้นไปมองท้องฟ้าและแมงปออีกเลย
Create Date : 09 มกราคม 2555 |
|
105 comments |
Last Update : 9 มกราคม 2555 5:13:45 น. |
Counter : 1134 Pageviews. |
|
|
ไม่ได้เข้าบล๊อกไปนาน จริงๆๆๆ
บ้านร้างเลยทีเดียว หวังว่าคงสบายดีนะครับ
.ชอบจังครับ “เจ้าไม่รู้หรอกว่าฟ้ากว้างนั้นงดงามเพียงใด
เพราะความฝันในใจเจ้ามันตายไปนานแล้ว”