:: เวียงพิงค์คนงาม ::
:: เวียงพิงค์คนงาม ::
ข้อความ : ลุงก๋า
ภาพโดย : น้องแมว...แม่น้องเวียงพิงค์
เคยสงสัยมั้ยครับ ว่าทำไมคนเป็นพ่อแม่คนถึงได้เห่อลูกนัก เรียกว่ากล้องอยู่ใกล้มือเป็นไม่ได้ 555
กดแช๊ะๆๆๆๆๆ รัวชัตเตอร์ราวกับรัวปืนกล 555
เหตุผลเดียวก็คือ เรารักลูก ลูกเราน่ารักที่สุดในโลก 5555
ผมรู้จักน้องแมวในบล็อกแก๊งค์เมื่อหลายปีก่อน รู้จักกันตั้งผมยังไม่มีลูกชายชื่อหมิงหมิง และน้องแมวยังไม่มีลูกสาวที่ชื่อเวียงพิงค์
จนผมมีลูกชาย ห่างกันในเวลาไม่นานนัก น้องแมวก็ได้ลูกสาวน่าตาน่ารักน่าชัง
เวียงพิงค์น่ารักมากนะครับ ผมใช้คำว่าหลงรักเลยก็ได้ ความจริงผมว่าลูกของเพื่อนบล็อกทุกคนน่ารักนะครับ อันนี้ไม่ได้เขียนเพื่อหาเสียงแต่ประการใด 5555
เอด้าของพ่อโบ๊ทและแม่แก้ว อาเดียวของแม่เล็ก น้องออร์แกน น้องดีเดย์ของน้องเดียว น้องปันปันของแม่เพชร น้องตะวัน น้องภูมิไทย น้องโปนัสของแม่ปู น้องเพิร์ธของแม่นก น้องแต๊งค์และน้องเต้นท์ของแม่จิน สามเสือของแม่กิ๋ว น้องฟิลของแม่ฉวี น้องกันและน้องกี้ของแม่ก้อย น้องอุ้มหลานพี่อุ้มสี น้องปราชญ์และน้องปลื้ม 5 เสือของพี่แป๋ว ซันนีย์หลานน้องนาห์ น้องว่านลูกแม่นก สองหนุ่มลูกพี่นาย น้องเลม่อนลูกคุณพู่ สองสาวลูกแม่พจ น้องแมทธิวลูกแม่นก สองหนุ่มลูกพี่แม่น้องรัน น้องแดนนี่ลูกแม่ขวัญ น้องปุยนุ่นลูกสาวพี่ม๊า น้องลัลลาลูกน้องเมย์ สองหนุ่มลูกแม่หน่อย น้องเมฆและน้องหมอกลูกพี่หนู น้องตาตั้มลูกแม่นุ้ย สองหนุ่มแฝดลูกแม่ดา น้องต้นกล้าลูกแม่แตน มาร์คและมายลูกแม่ส้ม สี่หนุ่มลูกพี่ริวคิ น้องนิกลูกแม่เอิง
ฯลฯ
(ต้องขออภัยด้วยนะครับหากตกหล่นใครไปบ้าง)
ผมเหมือนได้เห็นลูกหลานโตกันในบล็อกเลยนะครับ 5555
ทุกคนน่ารัก เด็กทุกคนน่ารัก ผมชอบมองแววตาเด็ก แม้ไม่เคยได้เจอกัน แต่รู้สึกมีความสุขเมื่อได้รู้ว่าพวกเค้าเติบโตแข็งแรง จิตตกไปด้วยเวลารับรู้ว่าน้องๆเหล่านี้ป่วยและไม่สบาย
เป็นความผูกพันเล็กๆที่เกิดขึ้นเมื่อได้เปิดคอม และท่องโลกบล็อก.....
ผมตื่นเช้ามาก ตื่นตี 5 เปิดคอมแล้วอัพบล็อกทุกวัน อัพบล็อกเสร็จตอบเม้นท์ที่ค้างมาจากบล็อกของเมื่อวาน แล้วเริ่มเดินสายทักทายเพื่อนบล็อก ผมเม้นท์ “อรุณสวัสดิ์” พร้อมกับรูปหมิงหมิง
บล็อกที่ผมทักทายด้วยรูปหมิงหมิงนั้นประมาณ 150 บล็อก บล็อกไหนอัพเรื่องใหม่ ผมก็นั่งอ่านไปด้วย บางวันจึงใช้เวลาเม้นท์ทักทายนานกว่า 1 ชั่วโมงครึ่งถึงสองชั่วโมง
ทำไมต้องแปะรูปหมิงหมิงไปด้วย ?
บางคนมาทักผมเพราะบอกว่าเห็นรูปหมิงหมิงในบล็อกเพื่อนๆ
ผมขออนุญาตบอกกล่าวไว้อีกครั้งนะครับ ว่าที่แปะรูปหมิงหมิงไปด้วยนั้น ผมไม่เคยคิดว่าจะต้องให้ลูกดังหรือมีคนรู้จักอะไร ผมเพียงแต่คิดว่ารูปหมิงหมิงที่ผมแปะไว้กับคำทักทายนั้น จะทำให้คนที่เห็นได้ยิ้มหรือรู้สึกว่าเช้านี้มันมีอะไรที่สดใสน่ารักเท่านั้นเอง
รูปเด็กทำให้ผมรู้สึกแบบนั้น ไม่ใช่เพียงแต่รูปหมิงหมิง แต่เป็นรูปเด็กๆทุกคน ไม่ว่าจะเป็นลูกของใครก็ตาม
(ถ้ารูปหมิงหมิงทำให้เพื่อนบล็อกท่านใดรู้สึกแย่ ผมต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วยนะครับ บางครั้งเพื่อนบล็อกไม่ได้อัพบล็อกนานๆ แล้วผมใส่รูปหมิงหมิงไว้เต็มบล็อก ผมก็รู้สึกเกรงใจครับ แต่หลายบล็อกที่ผมยังไปส่งรูปหมิงหมิงและทักทายทุกวัน ผมถือว่าเป็น “สัญญา” เล็กๆที่ผมมีกับเจ้าของบล็อกนั้นนะครับ ถ้าผมไม่ไปทักทายจะรู้สึกผิดครับ)
ผมเล่ามายืดยาวก็เพื่อจะบอกว่า
ในโควต้าการโหวตในการประกวดบล็อกแก๊งค์นั้น เรามีโควตา 3 คะแนนในแต่ละวัน ซึ่งกติกาบอกไว้ชัดเจนว่า โหวตได้วันละ 3 บล็อก และห้ามซ้ำสาขากัน
ผมอัพบล็อกทุกวัน ดังนั้นผมจะมี 3 คะแนนเพื่อโหวตให้กับบล็อกที่ผมถูกใจที่สุดในวันนั้น
*** (ขออนุญาตอธิบายอีกครั้ง เพื่อนบล็อกบางท่านเห็นผมแปะป้ายว่าไม่ประกวดบล็อกเมื่อสองเดือนที่แล้ว เลยนึกว่าผมไม่เข้าร่วมประกวด “บล็อกแก๊งค์” ความจริงแล้วมันคนละงานกันนะครับ 555
ผมไม่ประสงค์จะลงแข่งในการประกวด “บล็อกอวอร์ด” ครับ ด้วยเหตุผลส่วนตัวจริงๆ....
ส่วนการประกวดในบล็อกแก๊งค์นั้นผมเต็มใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะผมรู้สึกว่าการประกวดในบล็อกนั้นเหมือนไม่ได้ประกวด แต่เป็นการโหวตให้กับเพื่อนบล็อกที่เราชื่นชอบในผลงานบล็อกมากกว่า)
ทุกวันที่ผมเปิดคอมอัพบล็อก สิ่งหนึ่งที่ผมไม่ลืมเลยคือการไปทักทายสาวน้อยคนหนึ่ง สาวน้อยคนนั้นคือ เวียงพิงค์ ครับ
การเปิดบล็อกน้องแมว แล้วได้เห็นภาพของเวียงพิงค์ ผมถือเป็นสิ่งที่สวยงามยามเช้าอย่างหนึ่งเลยครับ
คะแนนโหวตของผมทุกเช้า 1 คะแนน
จึงถูกจองไปแล้วด้วยรอยยิ้มของสาวน้อยคนนี้นี่เอง
ผมโหวตให้กับความน่ารักของเวียงพิงค์ทุกวัน…
น้องแมวอัพบล็อกรูปเวียงพิงค์เกือบทุกวันนะครับ เพราะฉะนั้นทุกวันที่น้องแมวอัพบล็อกใหม่ ผมก็ตามโหวต
เรียกว่าจองโหวตกันเลยทีเดียว 5555
ผมอัพบล็อกนี้เพื่ออยากขอบคุณน้องแมวที่แบ่งปัน ภาพน่ารักๆของเวียงพิงค์
น้องน่ารักมาก ทำให้ผมรู้สึกผูกพันแม้เราไม่เคยเจอกันเลย
(หวังว่าเราจะมีโอกาสได้เจอกันนะครับ เหมือนหมิงหมิงเจอเอด้าน่ะครับ อิอิอิ)
ถึงจะมีคนกระซิบกับผมว่าเวียงพิงค์ดังมากในห้องชานเรือน แต่ผมไม่ค่อยได้ไปที่คาเฟ่ในพันทิพ
เลยขออนุญาตน้องแมวแนะนำบล็อกน้องแมวไว้ เพื่อจะมีใครขอไปเป็นแฟนคลับเวียงพิงค์ เหมือนที่ผมส่งใบสมัครไว้น่ะครับ 5555
ทักทายเวียงพิงค์และน้องแมวได้ที่บล็อกนี้เลยนะครับ
บล็อก Mein Schatz
(กดที่ลิ้งค์ได้เลยครับ)
บล็อกของน้องเวียงพิงค์
Create Date : 23 สิงหาคม 2554 |
|
114 comments |
Last Update : 23 สิงหาคม 2554 7:06:01 น. |
Counter : 9001 Pageviews. |
|
|
เดี๋ยวนี้ up blog เช้านะค่ะ เลื่อนเวลามา 1 ชม.ป่าวเอ่ย
แต่ก็ดีค่ะ ชอบค่ะ
อืม.. เห็นรูปน้องเค้าแล้ว นึกได้เลยค่ะ
เคยแวะไว้ 2 - 3 ครั้งค่ะ
เห็นแล้วน่ารักมาก ๆ ชอบจริง ๆ เหมือนกันจะว่าหลงรักแบบพี่ก๋าก็เป็นไปได้ค่ะ
น่ารักทุกอย่าง หน้าตา ทรงผม การแต่งตัว และรูปที่นำเสนอ ชอบเหมือนกันค่ะ ใครไม่ชอบก็แปลกแล้วค่ะ
ส่วน blog พี่ก๋าที่มาทักทายด้วยหมิง หมิง
ใครหลายคนต้องชอบค่ะ เป็นเอกลักษณ์ดีค่ะ
ก้อยคนหนึ่งล่ะที่ชอบค่ะ
เพราะก้อยรู้จักกับพี่ก๋าก็เพราะ หมิง หมิง
มาทักทายครั้งแรกเพราะ เห็นรูปหมิง หมิง
เพราะเปิด blog ใหม่ ไปดู blog คนอื่นก็เห็นรูปหมิง หมิง
แล้วก็เลยเป็นอันสนใจเลยค่ะ
พอได้มารู้จัก ... รู้สึกว่า blog นี้แบ่งปันสิ่ง ดี ๆให้หลาย ๆ คนจริง ๆ ค่ะ