:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 205 ::
:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 205 ::
โจทย์ --- ฝน
ผู้คิดโจทย์ --- คนผ่านทางมาเจอ
:: ฝนเลือด ::
ภาพและคำ : กะว่าก๋า
สุดารัญจวนมองดูจานทั้งสามใบบนโต๊ะอาหาร จานแรกเป็นหัวคนถูกตัดมาวางไว้ จานที่สองมีข้อมือขวาถูกหั่นวางอยู่ และจานสุดท้ายเป็นลูกตามนุษย์ที่มีเลือดเกรอะกรังเต็มจาน ไฟบนเพดานกระพริบ ๆ ติด ๆ ดับ ๆ อีกครั้ง ก่อนดับพรึบไป -----
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด --- สุดารัญจวนกรีดร้องอีกครั้ง ก่อนจะเงียบเสียงไป !!!
หลายปีก่อนสุดารัญจวนกับสามีเห็นพ้องต้องกัน ในการย้ายมาอยู่ที่จังหวัดชายแดนใต้แห่งนี้ แม้ที่ดินจะอยู่ลึกเข้าไปในสวนยางห่างจากถนนลูกรังไกลอยู่พอสมควรก็ตาม แต่ด้วยสภาพทุ่งนาอันเวิ้งว้าง โอบล้อมด้วยป่าเขาและหนองบึง ทำให้ทั้งคู่ตัดสินใจได้อย่างรวดเร็วในลงหลักปักฐานอยู่ที่นี่
สุดารัญจวนเป็นแม่บ้านเต็มตัว มีหน้าที่ดูแลทุกอย่างภายในบ้าน ทั้งอาหารการกินและความเป็นอยู่ สามีของเธอเป็นเกษตรอำเภอผู้ขยันขันแข็ง เขาทำงานมานาน จริงจังกับงาน แต่ไม่เคยได้เลื่อนขั้น เพราะไม่รู้จักประจบเจ้านาย เขาออกบ้านแต่เช้า กลับมาก็เย็นย่ำค่ำ ทั้งสองไม่มีลูกด้วยกัน แม้สุดารัญจวนจะอยากมีลูกน้อยมากเพียงใดก็ตาม
บ้านไม้หลังเล็กถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็วด้วยฝีมือช่างท้องถิ่น เมื่ออยู่ในท่ามกลางสวนอันเงียบสงัด บ้านน้อยหลังนี้แทบจะถูกกลืนไปกับหมู่แมกไม้ กลางวันมีแต่ความเงียบสงบ มีเพียงเสียงนกร้อง กับ แมลงกรีดปีก ดังขึ้นนาน ๆ ครั้ง เพื่อนบ้านอยู่ห่างไปไกลมาก จนเธอไม่รู้จักใคร ต่างคนต่างอยู่
......................................
วันนั้นสามีของสุดารัญจวนไม่อยู่บ้านเหมือนเช่นเคย เขาออกไปทำงานแต่เช้าตรู่ด้วยมอเตอร์ไซด์คันเก่า สาย ๆ หลังซักผ้าตากผ้าเสร็จ สุดารัญจวนเดินขึ้นบนบ้าน เธอสังเกตเห็นรอยเท้าเปล่าของใครบางคนเดินย่ำเป็นรอยโคลน โคลนนั้นยังหมาด ๆ ไม่แห้งดีนัก ย่ำขึ้นมาตั้งแต่บันไดหลังบ้าน เข้าไปในตัวบ้าน สุดารัญจวนมองเข้าไปจนสุดสายตา หูแว่วยินเสียงกุกกักกึงกังบริเวณห้องรับแขก
ใครน่ะ --- นั่นใคร ? เธอตะโกนร้องด้วยเสียงสั่นเครือ
แต่ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา บ้านเหมือนยิ่งเงียบ เงียบจนได้ยินเสียงดังเพล้ง !!! สุดารัญจวนสะดุ้งสุดตัว เหลียวซ้ายแลขวา นี่มันกลางป่ากลางดอย ใครจะมาช่วยหล่อนได้ ระหว่างสับสนว่าจะวิ่งหนีออกไปขอความช่วยเหลือ หรือเดินเข้าไปในบ้านเพื่อดูว่าใครที่เป็นผู้บุกรุก สายฝนบนฟ้าก็สาดซัดลงมา ฝนทางภาคใต้ตกแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยแบบนี้เสมอ ฝนแปดแดดสี่ --- ทำให้เนื้อตัวของสุดารัญจวนเปียกปอนไปหมด เธอยกมือขึ้นรองน้ำฝน มันคือ เลือด !!! ฝนตกลงมาเป็นเลือดข้นคลั่ก สุดารัญจวนกรีดร้องออกมาอย่างยั้งไม่อยู่ นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ฉันฝันไปรึเปล่า ? กลิ่นคาวเลือดคลุ้งขึ้นจมูก สุดารัญจวนปั่นป่วนไปทั้งท้องไส้ จนอยากสำรอกอาหารเช้าออกมา ความกลัวฝนเลือดทำให้เธอลืมตัวว่าในบ้านมีผู้บุกรุก เธอรีบเดินขึ้นบ้าน ก้าวเท้าเปะป่ายผ่านครัว ฉวยมีดทำครัวปลายแหลมกระชับไว้ในมือ เมื่อเดินทะลุผ่านห้องครัวไปยังห้องรับแขกกลางบ้าน นั่นยิ่งทำให้เธอตื่นตระหนกมากกว่าเดิม ชายเปลือยกายร่างดำเมี่ยม กำลังรื้อทำลายเฟอร์นิเจอร์ภายในบ้านอย่างบ้าคลั่ง เมื่อมันหันหน้ามองมาทางเธอ --- พระเจ้า !!! ดวงตาแดงก่ำจ้องมองมาอย่างอาฆาตแค้น ผิวหนังดำเมี่ยมนั่นเป็นเกล็ดวาวแววเหมือนงู เจ้าตัวประหลาดส่งเสียงกรีดร้องโหยหวน ลิ้นแลบออกมาเป็นสองแฉก มันย่อตัวลงเล็กน้อยราวกับอสรพิษที่พร้อมพุ่งฉกกัดเหยื่อ สัตว์ประหลาดแปลกหน้าโผนพุ่งกระโจนมาที่ตัวเธอ สุดารัญจวนกระชับมีดในมือไว้มั่น --- จ้วงแทงออกไปสุดแรง !!!
ฉึก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ !!!! ---- เธอหลับตาจ้วงมีดแทงลงไปไม่ยั้งมือ
รู้สึกเหมือนทั้งใบหน้าและมือเต็มไปด้วยคราบเลือดและกลิ่นคาว สวบสาบๆๆๆๆๆๆ !!!! --- มีดยังคงจ้วงแทงลงไปทั้ง ๆ ที่เธอหลับตาปี๋
สุดารัญจวนสลบไปนานแค่ไหนไม่มีใครรู้ มารู้ตัวอีกครั้งยามโพล้เพล้ตะวันรอน สามีเขย่าตัวจนเธอตื่น เมื่อรู้สึกตัวเธอโผโผนเข้าหาอกสามี ร้องไห้อย่างคลั่งบ้า เขาพยายามปลอบโยนเธอ และพร่ำพูดว่า ไม่เป็นไรแล้ว ปลอดภัยแล้ว อยู่ซ้ำไปซ้ำมา
มีดในมือหายไปแล้ว รอยเลือดตามเนื้อตัวหายไปแล้ว เหลือแต่ซากงูเห่าขนาดใหญ่ถูกแทง ถูกหั่นจนขาดเป็นท่อน ๆ นับสิบชิ้น หลังจากวันนั้น เธอนอนซมเพราะพิษไข้อยู่เกือบสิบวัน สามีต้องลางานอยู่เป็นเพื่อนที่บ้าน จนอาการป่วยของเธอทุเลา สุดารัญจวนเล่าให้เขาฟังทั้งเรื่องฝนเลือด และปีศาจงู สามีของเธอทำหน้าเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง เธอไม่รู้จะทำให้เขาเชื่อเธอได้อย่างไร แล้ววันเวลาก็ผ่านไป.....
.........................................
จนเธอเกือบลืมเรื่องปีศาจงูนี้ไปแล้ว หากไม่มีจานสามใบปรากฏอยู่ตรงหน้า !!!
สุดารัญจวนมองดูจานทั้งสามใบบนโต๊ะอาหาร จานแรกเป็นหัวคนถูกตัดมาวางไว้ จานที่สองมีข้อมือขวาถูกหั่นวางอยู่ และจานสุดท้ายเป็นลูกตามนุษย์ที่มีเลือดเกรอะกรังเต็มจาน ทั้งหมดเป็นอวัยวะของสามีเธอ !!! ไฟบนเพดานกระพริบ ๆ ติด ๆ ดับ ๆ อีกครั้ง ก่อนดับพรึบไป -----
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด --- สุดารัญจวนกรีดร้องอีกครั้ง ก่อนจะเงียบเสียงไป !!!!
เมื่อไฟติดขึ้นมาอีกครั้ง เธอเอื้อมมือไปหยิบลูกตาบนจานนั้น ก่อนคว้าใส่ปากเคี้ยวกร้วม ๆ ราวกับว่ามันคือขนมอันแสนโอชะ
ฉันไม่มีวันกลัวแก ไอ้ปีศาจงู --- ไม่มีวัน ไม่มีวัน !!!
เธอพูดพึมพำกับตัวเองซ้ำไปซ้ำมา และรอยยิ้มของสุดารัญจวนในเวลานี้นั้น --- ช่างน่าสะพรึงกลัวเหลือเกิน !
Create Date : 12 มิถุนายน 2561 |
Last Update : 12 มิถุนายน 2561 6:14:27 น. |
|
33 comments
|
Counter : 750 Pageviews. |
|
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณSweet_pills, คุณnewyorknurse, คุณยังไงก็ได้ว่ามาเลย, คุณสองแผ่นดิน, คุณหอมกร, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณInsignia_Museum, คุณThe Kop Civil, คุณเรียวรุ้ง, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณmcayenne94, คุณkae+aoe, คุณTui Laksi, คุณtuk-tuk@korat, คุณนักผจญภัยมือใหม่, คุณตะลีกีปัส, คุณอุ้มสี, คุณซองขาวเบอร์ 9, คุณJinnyTent, คุณที่เห็นและเป็นมา, คุณNior Heavens Five, คุณhaiku, คุณALDI, คุณRinsa Yoyolive, คุณไวน์กับสายน้ำ |
โดย: Sweet_pills วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:6:40:26 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:8:07:22 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:8:17:40 น. |
|
|
|
โดย: mambymam วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:8:32:33 น. |
|
|
|
โดย: เรียวรุ้ง วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:10:56:54 น. |
|
|
|
โดย: mcayenne94 วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:12:30:15 น. |
|
|
|
โดย: kae+aoe วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:12:37:08 น. |
|
|
|
โดย: vanilla_ole วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:12:59:54 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:14:12:11 น. |
|
|
|
โดย: Tui Laksi วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:14:19:32 น. |
|
|
|
โดย: Artagold วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:15:33:48 น. |
|
|
|
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:17:29:57 น. |
|
|
|
โดย: sawkitty วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:18:26:37 น. |
|
|
|
โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:19:01:42 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:19:17:52 น. |
|
|
|
โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:19:37:50 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:22:31:40 น. |
|
|
|
โดย: ALDI วันที่: 12 มิถุนายน 2561 เวลา:23:29:22 น. |
|
|
|
| |
ความสยองอาจจะยิ่งกว่าเดิมค่ะคุณก๋า