เจิมๆๆๆ
คงจะไม่ไกลจากการปล่อยวาง
หากเผลอคล้องทุกข์ใส่ตน
ก็ต้องหาหนทางไขทุกข์ที่คล้องออกไป

กำลังหัดปฏิบัติเจ้า

สวัสดีค่ะน้องก๋า

อ.เต๊ะ อ่านดูแล้ว เหมือนอาการคน ก่อนที่จะโดดตึกลงมาเลยนะครับนี่ 555

คุณก๋าบอก โดดทำไม ลงมาพิ้นเลอะเทอะหมด แต่ข้ามีเตาถ่านนะ ข้าให้เอ็งยืมก่อนก็แล้วกัน เย้ย 555

ให้อดทน ไม่ทนอด จะอดอยาก

ให้ทนมาก ทนยาก ทนให้ไหว

แม้ทนยาก ทนมาก ทนเข้าไป

ทนไม่ไหว ไม่ให้อด กับอดทน

สวัสดีมีสุขค่ะ

เมื่อมีทุกข์หนักๆ เกิดความสงสัยว่า
ใจเราจะมีความสามารถในการอดทนได้แค่ไหน
จะชั่งตวงวัดความอดทนเป็นอะไรดีคะ.
บางคนทนต่อไม่ไหว ก็ยอมสละชีวิตตนและทำลายชีวิตคนอื่น
บางคนทนจนสุดๆ แล้วคลี่คลายได้ สลายทุกข์ในที่สุด
ไม่มีใครโดนทำร้ายแม้แต่ตัวเอง เพราะปลดห่วงทุกข์ได้

สติและการเรียนรู้ การฝึกฝนจิต เป็นหนทางสู่ทางหมดทุกข์ได้แน่นอนค่ะ. เชื่อเช่นนั้น. พูดแบบคนเห็นทุกข์และผ่านทุกข์มาโชกโชน...ที่สำคัญ ผ่านวัยอันสมควรแล้วค่ะ

สวัสดีครับคุณก๋า

ฝรั่งร้องเพลง “Let It Be” ปล่อยให้มันเป็นไป
ปัญหาทุกอย่างในชีวิต ถ้ามี เราต้องแก้

แต่ถ้าหากมันมีปัจจัยบางอย่างที่เราไม่สามารถทำ ไม่สามารถแก้
ต้องปล่อยมันไปตามครรลองของมัน วางอุเบกขา
อย่าคล้องทุกข์ใส่ตน ตามบทกวีของคุณก๋าเลยครับ

Whisper Words of Wisdom, Let It Be
เนื้อเพลง “Let It Be” ของวง The Beatles เป็นท่อนฮุค
ให้เราร้องกระซิบใจตัวเองจากข้างในนะครับ

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า

"อย่าคล้องทุกข์ใส่ตน" ครูเชื่อว่า ไม่มีใครอยากคล้อง
ทุกข์ใส่ตัวเองแน่นอนจ้ะ อิอิ แต่ บางครั้งทุกข์ก็มาคล้องตัวเอง
โดยเราไม่ได้อยากได้มันเลย ห้าห้า
ถ้าเป็นเช่นนั้น คือ เมื่อถูกทุกข์คล้องเข้าแล้ว ก็ต้องตั้ง
สติให้ดี ค่อย ๆ มองทุกข์ ใช้ อริยสัจสี่ มาปลดโซ่แห่งทุกข์
นั้น ให้มันหลุดไป เนาะ

โหวดหมวด งานเขียน ฯ

ขาดความสุข..ทุกข์กั้นใจปั่นป่วน
ดั่งโซ่ตรวนล่ามคล้องทั้งสองบ่า
ยอมก้าวถอย ปล่อยวางลดอัตตา
สิ่งแล้วมาวันวานให้ผ่านเลย

แกงฯ

บางทีการไม่รับรู้อะไรมันก็อาจจะดีกว่าไปรับรู้เรื่องราวมากๆ นะครับ ตอนไปเที่ยวพักผ่อน แล้วไม่เปิดทีวีดูข่าว ไม่เปิดเฟสดูข่าว มันรู้สึกดีจริงๆ เราอาจเอาข่าวสารที่เกิดขึ้นมาเป็นความทุกข์แล้วใส่ตัวเองมากเกินไปก็ได้

อะไรๆก็ดี แต่เจ้าตัว"คิดไม่ได้"
ก็เป็นแบบที่คุณก๋าบอกล่ะค่ะ
ทางพระ คิดไม่ได้ เกิดจาก
วิบากกรรม หรือ กรรมชั่วให้ผล
ทำให้ คิดไม่ได้ คนอื่นจะลุ้นอย่างไร
ก็เปล่าประโยชน์ค่ะ
"กัมมุนา วัตตติโลโก"

สวัสดียามบ่ายค่า พี่ก๋า

รุ่นเหม่ง ก็พอๆ กับพี่ก๋าเลยค่ะ ไม่มีครูที่เข้าใจเด็ก
ของเหม่งเริ่มมี internet เข้ามายุคแรกๆ ด้วยค่ะ
คนที่เล่นได้จริงๆ จังๆ คือคนที่พอมีฐานะมีคอมในบ้านเท่านั้น
เรื่องท้องในวัยเรียน เรื่องโรคทางเพศสัมพันธ์ก็เลยไม่สูงมาก
คนท้องใน รร. ตอนเหม่งเรียนจนจบมีไม่ถึง 10 คนค่ะ
(เทียบกับทุกวันนี้นี่ ห่างกันหลายเท่าเลยค่ะ 555)

ทนให้สุด แล้วจะหยุดเองนี่ ตอนคบแฟนเก่าเลยค่ะ 555
เป็นคนความอดทนสูงมาตั้งแต่เด็ก พอมาใช้ความอดทน
กับแฟนเก่าซึ่งวีรกรรมเรื่องผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าเวียนมา
ทุกสัปดาห์ไม่เคยหยุด พอถึงเวลาที่อยากเลิก ตอนที่
ไม่กล้าตัดขาด ก็ต้องทนไปเรื่อยๆ จนกว่าจะไม่ไหว
พอถึงฟางเส้นสุดท้ายแล้ว ก็ลาขาดจนทุกวันนี้ ซึ่งดีมากค่ะ

ทำได้เท่าที่ทำ ทำหื้อดีที่สุด
ในขอบเขตของตัวเอง บะล้ำเส้น
หรือเบียดเบียดคนอื่น

ถ้าทำเต็มที่แล้วแค่ไหนแค่นั้น
สุดแล้วก็ต้องรู้จักหยุดจักปอ
บะดันทุรังทำต่อ อาจเสียมากกว่าได้
หรือถ้าเกินกว่าที่ตัวเองจะจัดการ
ก็ต้องปล่อยวาง วางใจเป็นอุเบกขา เนอะ

พูดหยุดฮ้านคงบะได้เปิดคอม 3 วัน
ปะกั๋นแห๋มกำวันที่ 15 เน้อเจ้า

ที่สุดแล้ว ให้ปล่อยไป -- จริงแท้ แน่นอนค่ะ

กะว่าก๋า Literature Blog


แวะมาส่งกำลังใจค่ะพี่ก๋า แม่โมเห็นพี่ก๋าไปแวะหลายวันก่อนละค่า
มัวแต่ยุ่ง ๆ กับค่ายค่ะ
วันนี้แวะมาสวัสดีนะคะ (ร้อนเนาะพี่)

พี่ออกจากบ้าน 6 โมงเช้า กลับถึงบ้านก่อนเที่ยงคืนนิดหน่อยค่ะ ถนนปิดหลายเส้น กว่าจะเดินหาป้ายรถเมล์ที่คาดว่าจะมีรถผ่าน นั่งรถ 3 ต่อกว่าจะถึงบ้าน

สวัสดียามค่ำค่ะคุณก๋า
ภาพประกอบวันนี้ชอบรูปแรกกับรูปที่สองจังเลยค่ะ

จริงๆแล้วมันคือการปล่อยวางหรือเปล่านะคะ
แต่เห็นด้วยค่ะว่าอย่าเก็บอะไรมาใส่ใจ ชีวิตแค่นี้นะคะ อะไรปล่อยไปได้ก็ปล่อยไปเถอะ (อันนี้พยายามบอกตัวเองอยู่ค่ะ แหะๆๆ)

ราตรีสวัสดิ์ค่าา

ทักทายยามดึกครับ คุณก๋า
เวลาโกรธ มีอะไรกระทบ ให้นับหนึ่งถึงร้อย หรือ เดินถอยหลัง 10 ก้าว
ทนได้ให้ทน
สมัยนี้ โกรธ ทุกข์ กันง่ายมาก น่าจะมาจากภาวะโลกร้อน+เทคโนโลยี 555
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
วันนี้ ฝนไม่ตกครับ ดูข่าวอเมริกา ฝนตกหนัก น้ำท่วม

หลับฝันดีครับ

เมื่อวานกลับจากไปทำธุระที่ฝั่งธน.. พยายามแวะเข้าไปทักทาย
เพื่อน ๆ ในบล๊อก..เข้าไม่ได้

เป็น งง..มันเกิดอะไรขึ้น จนถึงเกือบห้าทุ่มก็เข้าไม่ได้ ยอมแพ้
ปิดเครื่องเลย.. คงจะเป็นด้วยอินเตอร์เน็ตอ่อนแรง แต่ทำไม
เฟชบุคเข้าได้

ตีสี่วันนี้เลยลองเข้า อะ เข้าได้..